Prof. Dr. Ylli Pango/
…Kjo ishte nje dyndje e papare. Në universitete u pa e natyrshme të ulej koha e studimit, dhe të jepeshin diploma me afat të shkurtuar. U dhanë fillimisht diploma mujore, e më pas javore. Së fundmi edhe diploma të ditës. Provimet u reduktuan në një: Test smart. Mjafton që profesorit, t’i krijohej bindja, nga sytë, se studenti a kandidati për diplomë zotëronte aftësi potenciale per mjek, president, inxhinier, analist, mesues, valltar dhe diplomohej brenda dites. Pedagoget arrinin t’ja dilnin edhe në rastet kur studenti a i testuari heshttte me kokfortesi. Në keso rastesh diploma jepej per kunj. Prej inotit:”Ti ben sikur nuk e do, po diplomen ke per ta marre pa tjeter Nuk na i hedh dot. E kuptuam që e meriton”. Si rregull, fituesit me pas, i jepej nje kafe dhe pyetej nese ishte i kenaqur me vleresimin.Zgjidhjet ishin kreative, por prape vijonte të kishte dyndje në sportelet e diplomave. Për të lehtësuar edhe më tej njerëzit, njëra nga partitë e forta, shpalli në programin e saj, kalimin në procesin e diplomave me porosi.I takon asaj edhe merita e futjes se konceptit te ri te Menuse se diplomave. Kësisoj secili pasketaj, me menu perpara, mund të porosiste pedagogun e turnit në shërbim( kamarierin akademik), per pjatancen me llojin e deshiruar te diplomës, shoqeruar dhe me garniturën( titullin) përkatëse. Natyrisht kundrejt çmimeve bollshem te arsyeshme përbri.Partia novatore, që më vonë ndrroi dhe emrin per tu quajtur Partia e Dijes, e mbajti premtimin kur erdhi në pushtet. Universitet u pajisen te gjithe me menu dhe pjatanca.Te mahnitur nga gjetja e re, vershuan ketu te eturit per dije nga vendet fqinje te zhvilluara por me pak te ndriçuara. Ata erdhen me bileta vajtje ardhje ditore e u diplomuan vetetimthi ne universitetet tona me te mira me emrat joshes Diamanti, Fasada, Mesdheu, Europa, Amerika, Planeti, Universi…Së fundmi, duke parë se edhe kesisoj, vargu i pafund i njerezve të etur për dije, e uritur per diploma, triploma, mballoma,mastera, doktorata, profesorata etj, vijonte të shumfishohej pa limit, u vendos me akt normativ qeveritar, të hapeshin universitetet fshatare, ato fushore, universitetet e njesive, lagjeve dhe së fundmi ato shtëpiake. Numri i universiteteve në vend po barazohej me shpejtësi me atë të banorëve. Së fundmi vendi mori çmimin special per perqindjen më të lartë të analfabetizmit universitar në botë“Gjithmone e kam pasë ditur, se dija ka qene ushqimi i preferuar i ketyre njerezve” tha ne ceremonine e rastit, kryekamarieri akademik i rradhes…( nga Libri “VIP”- 2007)