Nuk ka as Majko, as Tatko, që e “mbyll” bashkimin kombëtar

February 22, 2021 by dgreca

Nga Prof. Dr. Mehdi HYSENI/

-Ashtu, si nuk kanë mundur t’i “burgosin” dhe t’i ndalojnë “Shkronjat e mallkuara shqipe” të Petro Nini Luarasit, të Papa Kristo Negovanit, të Mihal Gramenos, të Çërçiz e Bajo Topullit…etj. të luftës së tyre “Ja vdekje, ja liri” për bashkim kombëtar dhe për Shqipëri.

Ndaj, siç thoshte Ismail Qemali “mos na pengoni në rrugën tonë shenjtë.-Shporru ti prift Jakov, shiko punët e kishës, se këtij vendi ka kush t’i dalë Zot. Nuk pranojmë asnjë të keqe, as të vogël e as të madhe për Shqipërinë”.

Prandaj, Pandeli Majko, -ik edhe ti, shporru vullnetarisht, jep dorëheqje nga kolltuku i ministrit të Dijasporës Shqiptare, sepse me prononcimin tuaj infantil të pamend dhe primitiv ke kërkuar të pamundurën, hiq më pak se “mbylljen e historisë së bashkimit kombëtar shqiptar”, ashtu sikurse aleanca sllavo-bizantine ballkanike (XVIII-XXI).

Me këtë parullë antishqiptare kundër bashkimit kombëtar, ministri Pandeli Majko ka ofenduar keq e rëndë, në mënyrën më të turpshme: historinë, luftërat e përgjakshme heroike çlirimtare kombëtare për liri, për pavarësi dhe për bashkimin kombëtar, që nga epoka e lavdishme e Skënderbeut deri te lufta e fundit të heroit Adem Jashari (mars 1998).

Diaspora jeton me idealin e lirisë, të pavarësisë dhe të bashkimit mbarëkombëtar

-“Mbyllja” e këtij ideali, do të ishte vazhdim i robërisë së Diasporës dhe i gjithë kombit shqiptar !

Mirëpo, meqë paska ardhur “ora mbylljes së historisë së bashkimit kombëtar” ngase sipas Majkos “i paska ka kaluar afati i përdorimit”, atëherë Pandeli Majko, duhet “ta mbyllë” edhe gjithë diasporën shqiptare, sepse kjo që nga periudha e ndritshme e Rilindësve e shkekujve (XVIII, XIX, XX, XXI) mision prioritar ka pasur luftën koherente për ndërtimin e identitetit kombëtar, të rujatjes së gjuhës shqipe, të kulturës, të çlirimit, të pavarësimit dhe të bashkimit kombëtar në një shtet të vetëm të përbashkët kombëtar, që quhet Shqipëria etnike e shqiptarëve, jo e grekëve, as e serbëve, as e malazezëve, as e bullgarëve, as e turqve etj.

Prandaj, edhe diaspora e sotme shqiptare jeton me këtë ideal, me këtë imperativ dhe me këtë amanet të Rilindësve dhe të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit (1878), që vazhdimisht dhe, pakursyer asgjë prej vetes të luftojë për bashkimin kombëtar dhe territorial të tyre brenda kufijve natyrorë, historikë, etnikë dhe gjeografikë të Shqipërisë etnike. Vetëm ky ideal, kjo shpresë dhe kjo luftë e përditshme për bashkimin kombëtar e mban gjallë atdhedashurinë dhe aspirtaën patriotike të diasporës shqiptare, jo degjenerimi, plaçka, shfrytëzimi, krimi, varfëria, papunësia, korrupsioni, mafia dhe eksodi i vazhdueshëm në vendet e origjinës.

Vetëm vendet fqinje kolonialiste (Serbia, Greqia, Mali i Zi dhe Maqedonia Veriore) e mohojnë bashkimin kombëtar shqiptar.

Dhe, tani, së fundi paska dalë, edhe ministri i Diasporës Shqiptare, Pandeli Majko, i cili, vërtet, nëse do ta “mbyllë historinë e bashkimit kombëtar”, që do të thotë dekolonizimin e tokave autoktone shqiptare, atëherë le t’u drejtohet “aleatëve” shekullorë, shovinistëve dhe “honxhobonxhove” grekomanë fashistë dhe racistë siç ishin dhespotët grekë në “misionin e shenjtë” për greqizimin e shqiptarëve dhe të tokave shqiptare në Epir dhe në jugun e Shqipërisë sotme.

Bashkimi kombëtar është i lidhur me nervin e ekzistencës së identitetit kombëtar dhe të gjuhës shqipe

Prandaj, nuk mund të ketë ndonjë Pandeli Majko a “Tatko”, që mund të mbyllë, të pengojë dhe të ndalë procesin shekullor të bashkimit kombëtar shqiptar, ashtu siç nuk patën fuqi e as mend priftërinjtë shovinistë grekë, t’i ndalnin dhe t’i vrisnin “ Shkronjat dhe shkollat e mallkuara shqipe” të Mësuesit dhe të Rilindësit patriot shqiptar, Petro Nini Luarasi.

P. Majo të ndjekë shkollën patritoike dhe civilizuese të Çerçiz Topullit, të Petro N. Luarasit, të Pandeli Vangjelit, të Mihal Gramenos, të Pandeli Cales, jo të shovinizmit grek dhe grekoman kundër bashkimit kombëtar, sintagmë kjo, që është e barasvlershme me shkolonizimin e shqiptarëve nga kolonializmi i egër sllavo-biznatin ballkanik (1844-2021).

Pse Pandeliu numër 2 kundër Pandeli Vangjelit numër 1 të Ismail Qemalit?!

Nga na doli tani pas një shekulli (1912 -2021) ky Pandeli numër 2 “aq i fuqishëm”,”aq trim”, “aq i ditur, “aq largpamës” dhe “aq patriot” që me “fletërrufenë politiko-propagandistike” antishqiptare, të deklarojë “mbylljen e historisë së bashkimit kombëtar” kinse sipas “busullës politike” të tij me akrepa të ndryshkur orientues-vetëmohues i “paska skaduar afati historik”, ashtu sikurse “Shkronjave të mallkuara shqipe” të Mësuesit, të patriotit dhe të martirit Rilindës, Petro Nini Luarasi, i cili flijoi jetën, që në vend të greqishtes, të përhapej dhe të mësohej gjuha shqipe në shkolla, si dhe uratat fetare të bëheshin në gjuhën shqipe, jo në greqishte në kishat edhe në manastiret ortodokse në Shqipëri.

Mirëpo, kjo rrugë për dritë, për dituri, për emancipim , për zhvillim, për mëvetësim, për lulëzim dhe për bashkim, që filloi të përhapet në shkollat shqipe në Shqipëri, i pengoi shumë shovinistët kolonialistë grekë me në krye dhespotët e tyre racistë siç ishin :” Qirilli (1887), Gregori (1889) dhe Fillareti (1892), të cilët “shkronjat dhe shkollat shqipe i quanin të mallkuara, të cilët me agjentët e tyre grekë dhe grekomanë e helmuan Petro Nini Luarasin, më 17 gusht 1911”. Mirëpo, me gjithë këtë vrasje terroriste tinzare antinjerëzore, të cilën “dhespoti grek Joakim i Korçës e justifikoi si vdekje nga kolera”, si dhe për t’i fshehur gjurmët e këti krimi makabër, rrenci dhe mashtruesi i popullit shqiptar dhe i Zotit, “Jakimi grek tentoi që trupin e Petro N. Luarasit ta digjte në gëlqere”. Këtë vepër famëkeqe monstrupze fashiste e bëri Joakimi me priftërinjtë dhe me agjentët e tij grekë, mirëpo, as ky e as kisha greke fashiste nuk arritën t’i vrisnin “Shkronjat dhe shkollat e mallkuara shqipe”, siç i shpifnin ata përpara popullit dhe në sy të botës së qytetëruar.

Prandaj, as Pandeli Majko nuk do të ketë asnjë shans minimal, që të “burgosë” dhe të “mbyllë” historinë, as idealin, as rrugën e as veprën patriotike vetëflijuese të shqiptarëve për bashkimin kombëtar as brenda e as në diasporë. Atë që e paska deklaruar nga frika e organizimit të një REFERENDUMI për bashkimin kombëtar, le t’ia varë “maces në bisht”, sepse me atëfarë “mbyllje historike” mund t’i argëtojë dhe t’i gëzojë vetëm armiqtë grekë, serbë, malazezë dhe sllavomaqedonë, Jo asnjë shqiptar, as brenda Shqipërisë Etnike e as në Diajasporën Shqiptare, sepse me nder me thanë, kërkoj ndjesë nga lexuesi për këtë shprehje banale: shqiptarët nuk pjerdhin për një propagandë të tillë shpifëse dhe dezinformuese antishqiptare, që mohon dhe konteston bashkimin kombëtar. Thjesht, shkurt e shqip, atyre, që nuk u pëlqen bashkimi kombëtar shqiptar, mund të kërkojnë të bashkohen me grekë, me rusë, me bullgarë, me serbë, me malazezë …etj., ajo çështje krejtësisht private e tyre, jo e kombit shqiptar si kolektivitet.

Patriotizmi i rremë i Majkos

Majko në shumë intervista e panele të tij ka deklaruar se gjoja, “ka luftuar shumë për Kosovën”. Mirëpo, edhe pse kanë kaluar 30 vjet, ende nuk dihet se në cilën betejë ka luftuar qoftë në Koshare, në Pashtrik, në Prekaz, në Llap, në Shalë, në Drenicë, në Dukagjin, në Gollak etj. Gjithashtu, deri më sot, nuk ekziston asnjë dokument valid, që do të dëshmonte numrin e tankeve të brigadave dhe të divizioneve të Ushtrisë Shqiptare, që kanë marrë pjesë në luftën çlirimtare dhe mbrojtëse të Kosovës (1989-1999). Asnjë ! Përveç disa të rinjve dhe ushtarakëve vullnetarë patriotë shqiptarë, të cilët regjimi i Sali Berishës, i Fatos Nanons dhe i Pandeli Majkos, i patën demobilizuar dhe hedhur në rrugë si “tepricë teknologjike”, duke i lënë pa punë dhe pa kafshatën gojës për të mbijetuar. Mirëpo, këta nuk u thyen, nuk tradhtuan, as nuk hezituan, as nuk u arratisën dikund në Greqi apo në shtetet e Evropës për një copë bukë për t’i siguruar familjet e tyre, por iu bashkuan UÇK-së në luftën për çlirimin dhe për lirinë e Kosovës. Të gjithë këta trima qoftë heronj të rënë a të gjallë, Kosova nuk do t’i harrojë kurrë, as sot e as nesër.

Pandeli Majko nuk njeh as histori, as Kushtetutë e as Platformë Kombëtare shqiptare, që favorizojnë dhe justifikojnë të drejtën dhe kërkesën për bashkimin kombëtar shqiptar !

Me gjithë paternalizmin e tij të rremë se gjoja “ ka investuar, dhe i dhemb shumë për Kosovën”, Pandeli Majko, nuk është ajo “fuqi politike” ballkanike, që do të mund ta pengonte ose ta përshpejtonte procesin e bashkimit të shenjtë kombëtar shqiptar. Ndaj, parapëlqehet që, Majko së bashku me të gjithë majkot e “tatkot” e tjerë, të cilët deri tani janë deklaruar kundër bashkimit kombëtar qoftë brenda a jashtë Shqipërisë Etnike të Ismail Qemalit, të mos zhvillojnë propagandë frikësuese dhe panik të panevojshëm në opinionin publik; të mos provokojnë, të mos gënjejn֝ë, të mos shpifin dhe, të mos manipulojnë popullin shqiptar, se gjoja sipas “syzeve” të tyre të “diellit” “paska perënduar” bashkimi kombëtar. Ky është idiotizëm në “kub”, që mund ta bëjë një lider politik shqipfolës siç është Pandeli Majko.

Prandaj, vëllezër dhe motra shqiptare, mos u frikësoni nga bashkimi kombëtar, por nga robëria koloniale shekullore, nga varfëria, nga plaçka, nga hajnia, nga përbuzja, nga shfrytëzimi dhe nga papunësia, që e kanë shkaktuar “majkot” dhe “tatkotë”, thënçin “demokratë” dhe “humanist”, të cilët qe 30 vjet po e kullosin djersësn e popullit dhe pasurinë e tij dhe të Shqipërisë. Ndërkaq, mbi “1 milion” shqiptarë ka ikur në emigrim, kanë braktisur Shqipërinë (1990-2021).

Populli nuk duhet të frikëshet nga propaganda agjenturore antibashkim e Pandeli Majkos, ngase ai nuk është i një formati politik të Albin Kurtit, që mund të ndikojë në “hapjen” ose në “mbylljen” e historisë bashkimit kombëtar.

Këtë duhet ta ketë kuptuar Pandeli Pajko, pavarësisht nga aftësia e radiusit politik të tij, i cili qe 30 vjet sillet si “rrota e mullirit pa ujë”, duke pritur integrimin në BE. Mirëpo, me atë dituri dhe largpamësi utopike, nuk ka për të hyrë në BE, sepse BE-ja nuk pranon shtete me probleme të pazgjidhura ndërterritoriale siç është Shqipëria, e cila që nga viti 1878 ka konteste territoriale me vendet fqinje, siç janë Greqia, Mali i Zi, Maqedonia Veriore dhe Serbia.

Pandeli Majko, veç mohimit të së drejtës hitorike të kombit shqiptar ka shpërfillur Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë(1998) dhe Platformën për Zgjedhjen e Çështjes Kombëtare Shqiptare të Akademisë së Shkencave të Shqipërisë (1998).

Duke qenë se sipas Majkos, “qenka plakur” ideja për bashkimin kombëtar, gjoja se “i përket shekullit të kaluar”, atëherë, pse kjo ide figuron në preambulën e Kushtetutës së re moderne të Republikës së Shqipërisë, ku thuhet : “ me aspiratën shekullore të popullit shqiptar për identitetin dhe bashkimin kombëtar…” (Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë, “Pegi”, Tiranë, 2002, f.5)

Gjithashtu, ministri i Diasporës Shqiptare Pandeli Majko nuk e di, sepse nuk e ka lexuar fare as “Platformën për Zgjitdhjen e Çsështjes Kombëtare Shqiptare” të Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, ku thuhet :”…, aspirata e gjithë shqiptarëve është ashtu (domethënë se, edhe sot në shekullin XXI, fillimi i dekadës së tretë, viti 2021, është tejet aktuale, e qëndrueshme, e pranushme, e domosdoshme, dhe në frymën e integrimeve demokratike, civilizuese dhe paqësore evropiane – M.H.) siç e kanë përcaktuar që në shekullin e kaluar (XIX- M.H.) rilindësit tanë – BASHKIMI i mbarë trojeve etnike shqiptare në një shtet të vetëm kombëtar. Deri sot ky bashkim nuk është arritur jo për faj të shqiptarëve.Përkundrazi, gjysma e trojeve etnike shqiptare ndodhet ende nën zgjedhen e disa shteteve të huaja. Si rrjedhim, çështja kombëtare shqiptare është një çështje e pazgjidhur (Domethënë, ende, edhe sot është çështje, që pret për zgjidhje, nuk i ka skaduar afati sipas Pandeli Majkos- M.H.)”. Shih: “Platformë për Zgjidhjen e Çështjes Kombëtare Shqiptare”, Akademia e Shkencave e Shqipërisë, Tiranë, 1998, f.50.

Sa më lart, deklarata e Pandeli Majkos, që të “mbyllet historia e bashkimit kombëtar, sepse i përket shekullit të kaluar”, është shpifje, dezinformim, mashtrim dhe manipulim i historisë kombëtare shqiptare, ndaj si e tillë, nevojitet të hedhet në koshin e plehërave të politikës dhe të propagandës ditore, që thërret kundër idesë së organizimit të REFERENDUMIT për bashkimin kombëtar shqiptar.

PRIORITETI I SHQIPTAREVE, BASHKIMI KOMBETAR

October 15, 2018 by dgreca

Prioritet mbi prioritet vetëm bashkimi, jo “neo-osmanizmi”, nuk është çështje e shqiptarëve/

Nga Prof.Dr.Mehdi HYSENI/

Prioritet mbi prioritet bashkimi kombëtar, jo “neo-osmanizmi”, nuk është çështje e shqiptarëve-

*** Detyrë dhe përgjegjësi morale, profesionale dhe kombëtare e çdo shkencëtari, studiuesi, analisti, publicisti dhe gazetari, është që të pohojë, të shkruajë dhe ta mbrojë të vërtetën, jo ta shtrembërojë dhe ta sakrifikojë për interesa të ulta meskine personale, ideologjike, politike, mafioze, grupore, partiake, karrieriste dhe latifundiste. –Flerti me të vërtetën është tradhti dhe përgjegjësi ndaj së vërtetës, ndaj ndërgjegjës njerëzore, ndaj profesionalizmit, ndaj interesit të përgjithshëm kombëtar, si dhe ndaj humanizmit dhe drejtësisë si vlera universale.

-JO stretegjisë së frikësimit dhe të dezinformimit të kombit shqiptar, me qëllim të shpërqendrimit nga sundimi i kolonializmit gjenocidal sllav (1878-2018) !

Duhet ta themi të vërtetën se pas përfundimit të Luftës së Ftohtë mes dy superfuqive botërore, SHBA-së dhe BRSS-së ( 1989-2018) shqiptarët ende nuk kanë pranuar kurrfarë oferte zyrtare nga politika dhe nga diplomacia e Anakarasë, që të mbështesin strategjinë dhe doktrinën e “neo-osmanizmit”. Mirëpo, nëse pranojnë një ofertë tillë për shqyrtim, dihet se cila, do të ishte përgjigjja e Tiranës dhe Prishtinës, një JO e Skënderbeut dhe e Ismail Qemalit, sepse shqiptarët përjetësisht fatin e tyre e kanë të lidhur me Evropën Perëndimore dhe me Amerikën, JO me Turqinë, as me Rusinë, as me satelitët e saj të Ballkanit, të Evropës Juglindore, as me vededet e Afrikës e as të Azisë.

Prandaj, nuk kemi pse të frikësoemi, të preokupohemi dhe të bëhem robër të propagandës zhurmuese sllave dhe filosllave të “neo-osmanizmit”, sepse ky fenomen nuk ka asnjë gjasë reale, që të ringjallet në katër vilajetet shqiptare, të cilat dikur ishin nën sundimin e Perandorisë Osmane (1385-1912). Pra, mos u friksoni nga propagandimi i “neo-osmanizmit”, por nga kolonializmi dhe nga neokolonializmi gjenocidal sllav. Ky është rreziku permenant dhe varri i hapur i shqiptarëve të copëtuar dhe të aneksuar nga amalgama sllavo-bizantine (1878-2018). Ndërrimi i kësaj teze justifikon dhe legalizon politikisht dhe juridikisht kolonializmin dhe neokolonializmin gjenocidal sllav mbi gjysmën e kombit shqiptar dhe të Shqipërisë Etnike.

-Po, supozojmë se, edhe sikur të ishte i shpërfaqur “neo-osmanizmi” (teorikisht dhe praktikisht) hëpërhë shqiptarët nuk janë superfuqi ballkanike e as evropiane, që të luftonin në pesë (5) fronte me pesë (5) kundërshtarë në të njëjtën kohë, sepse ky do të ishte epilogu tragjik për lirinë dhe për vetëvendosjen e kombit shqiptar dhe të Shqipërisë Etnike në Ballkan.

Mirëpo, pavarësisht nga spekulimet dhe nga dezinformimet me “pompë” të “politikës matematikore” të qendrave të ndryshme kishtare dhe shtetërore të aleancës sllave ballkanike dhe të eksponentëve të tyre “kujdestarë” në përhapjen e strategjisë së frikësimit nga “neo-osmanizmi” as shqiptarët, as kroatët e as popujt e tjerë josllavë në rajonin ballkanik nuk kanë pse të frikësohen nga një “fantazmë” e tillë e paragjykuar, e ekzagjeruar dhe e dramatizuar ( me qëllim që sa më parë shqiptarët t’i fusin në luftë me Turqinë, sepse kjo do të ishte strategjia më e sigurt dhe më e leverdishme politike dhe gjeopolitike, që Serbia, Greqia, Mali i Zi dhe Maqedonia ta “konservonin” edhe më tej kolonializmin gjenocidal të tyre mbi gjysmën e kombit shqiptar dhe të Shqipërisë Etnike), SEPSE Ballkani nuk është më zonë e kontrolluar vetëm nga Turqia si dikur para 600 vitesh, por edhe nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe nga aleatët e saj të Evropës Perëndimore (Gjermania, Britania e Madhe, Italia dhe Franca), si dhe nga Rusia.

Prandaj, pavarësisht nga propaganda perfide sllavo-bizantine dhe kusilinge në “elektrizimin” dhe në provokimin shumëtehësh të shqiptarëve, se gjoja “ka ardhur koha të dalin në mal për ta luftuar neo-osmanizmin”, ne nuk duhet të bijmë viktimë e kësaj propagande serbo-greke antishqiptare, sepse realisht as në afat të shkurtër e as në afat të gjatë nuk ekziston asnjë shans më i vogël, që të vijë në shprehje “neo-osmanizimi” e as “sllavizimi” i Ballkanit mbase ky, tanimë është zonë e sferës së interesit

PERËNDIMOR (AMERIKA, GJERMANIA, BRITANIA E MADHE, FRANCA DHE ITALIA) dhe e atij LINDOR (Rusia).

Ndaj si politika, diplomacia, ashtu edhe propaganda masmediale shqiptare nuk preferohet, që të “karrabythen” me të, sepse nuk është detyrë e as përgjegjësi e tyre kinse për “korrigjimin” e “neo-osmanizmit”, në asnjë fromë, sepse, nëse ky fenomen ekziston si i tillë ka të bëjë vetëm me politikën e brendshme të Turqisë, jo të Shqipërisë e as të Kosovës.

Prandaj, para së gjithash dhe, mbi të gjitha objektiv prioritar i interesit të përgjithshëm nacional, duhet të jetë shkolonizimi dhe ribashkimi i Shqipërisë Natyrale, JO hapja e ndonjë konflikti eventual me Turqinë, sepse kjo do të ishte fitorja më e madhe e aleancës ortodokse sllave me Rusinë në krye ndaj shqiptarëve dhe Shqipërisë Etnike në Ballkan.

Për krijimin e një konflikti të tillë mes shqiptarëve dhe Turqisë, qe më se një shekull janë duke punuar intensivisht “fabrikat” dhe “kuzhinat” politike dhe propagandistike të kishave ortodokse të Athinës dhe të Beogradit, me qëllim që të fitonin aleatin e pestë-Turqinë për luftimin e shqiptarëve në Ballkan.

Mirëpo, shqiptarët nuk duhet të jenë aq naivë dhe mendjelehtë, që t’i fryjnë një zjarri të tillë serbo-grek (kinse për ta luftuar “neo-osmanizmin”), sepse do të digjeshin në flakën e tij sikurse më 1878, 1912, 1913, 1919, 1945, 1989 dhe më 1999, kur Slobodan Milosheviqi me ndihmën, me mësimet dhe me bekimin e Kishës Ortodokse Serbe dhe të Kishës Ortodkse Greke, bëri 3 gjenocide kundër Kroacisë, Bosnjës dhe Kosovës (1989-1999).

Jo konflikt, por bashkëpunim dhe miqësi me Ankaranë

Deri tani kemi dëshmuar se ne nuk duan kurrfarë konflikti me Turqinë, sepse mjaft i kemi mbi kokë 4 armiq shekullorë sllavë ballkanikë, të cilët edhe sot mbajnë në sundimin e tyre kolonial mbi 3 milionë shqiptarë dhe më se gjysmën e Shqipërisë etnike (1878-2018). Ky është problemi i shqiptarëve, JO “neo-osmanizmi” i imagjinuar dhe i fabrikuar sllavo-bizantin i “Unholly Alliance” ortodoks i Beogradit dhe i Athinës.

Nëse Ballkani qenka në rrezik nga “neo-osmanizmi”, atëherë le t’i përgjigjet aleanca sllave ortodokse me Serbinë dhe me Greqinë në krye, sepse kanë në mbështetje Rusinë, jo shqiptarët (myslimanë, katolikë dhe ortodoksë), sepse më se 50% e tyre ende janë nën çizmen e kolonialzimit gjenocidal sllav. Zgjidhja e këtij problemi jetik ka prioritet për kombin shqiptar dhe për Shqipërinë Etnike, Jo kurrfarë “neo-osmanizmi” i Turqisë.

Gjenocidi serb dogji Kroacinë, Bosnjën dhe Kosovën, jo “neo-osmanizmi” turk !

-Vërtet,“neo-osmanizmi” nuk e shkatërroi Jugosllavinë Socialiste të Titos (1945-1990), por Serbia e Madhe me 3 gjenocidet e saj kundër Kroacisë, Bosnjës dhe Kosovës, me ç’rast rrezikoi jo vetëm Ballkanin, por edhe sigurinë dhe paqen e Evropës dhe të bashkësisë ndërkombëtare (1990-1999). Kjo ishte arsyeja pse RFJ-ja (Serbia+ Mali i Zi)e drejtuar nga kryekkrimineli Slobodan Milosheviq, u bombardua nga forcat ushtarake të Alencës së Atlantikut Verior (NATO), jo më pak se 78 ditë (24 mars-10 qershor 1999).

Ndaj e gjithë amlagama slavofile, duhet ta ketë të qartë se Shqipëria Etnike Natyrale dhe shqiptarët në Ballkan janë në konflikt të hapur më se njëshekullor (1878-2018) me kolonializmin gjenocidal sllav të Serbisë, të Greqisë, të Malit të Zi dhe të Maqedonisë. Ky është problemi kyç që prêt zgjidhje nga shqiptarët dhe nga aleatët e tyre ndërkombëtar, JO shpallja e luftës dhe propaganda mediale filosllave kundër Turqisë, gjoja për ta luftuar “neo-osmanzimin” e saj në Ballkan, duke e harruar kolonializmn gjenocidal sllav ortodoks! Kjo nuk është “detyrë shtëpie” parësore e politikës, e propagandës as e diplomacisë shqiptare, POR ndërtimi i strategjisë së përbashkët konzistente, konsensuale dhe afatgjatë për luftimin e kolonializmit gjenocidal sllav nga territoret e Shqipërisë Etnike.

Disa pyetje, që në asnjë formë nuk mund t’i atribuohen “neo-osmanizmit”, por kanë të bëjnë me barbarizmin, me gjenocidin, me terrorizmin, me shfrytëzimin, me korrupsionin, me terrorin, me krimin, me dhunën, me plaçkën e shqiptarëve dhe të Shqipërisë Etnike…

Së pari, për të hyrë in medias res në këtë “temë”, shtrohen këto pyetje: Kush janë ata, që pas përfundimit të luftës së ftohtë (1989-2018) po e rrezikojnë Ballkanin, janë turqit, grekët, shqiptarët, kroatët, myslimanët boshnjakë apo serbët me 3 gjenocidet e tyre (1990-1999)? Kush bëri gjenocid ndaj Kosovës (1998/99)? Kush i vrau mbi 12.000 mijë shqiptarë në Kosovë? Kush i dhunoi mbi 20.000 mijë femra shqiptare në Kosovë? Kush i masakroi mbi 3.mijë foshnja dhe fëmijë në Kosovë? Kush i zhduku mbi 2.000 mijë shqiptarë nga Kosova? Kush i shpërnguli mbi 1 milion shqiptarë nga Kosova? Kush e ndërkombëtarizoi veriun e Kosovës? Kush po kërkon këmbimin e kufijve të Kosovës? Kush e varfëroi Kosovën? Kush e korruptoi sistemin e drejtësisë në Kosovë? Kush e legalizoi krimin dhe plaçkën e organizuar? Kush shkaktoi papunësinë mbi 40%, kush po nxit eksodin sistematik të shqiptarëve nga Kosova dhe nga Shqipëria , e cila, edhe pse nuk ishte përfshirë në luftën e Kosovës, përjetoi ekzodin sistemtik të qytetarëve të vet, ku prej vitit 1990 e deri më sot (2018) mbi 1 milion shqiptarë kanë emigruar në vendet e Evropës, në Amerikë dhe në Greqi? Kush e shndërroi Shqipërinë në “livadhe” kanabisi? Kush e korruptoi sistemin e drejtësisë në Shqipëri? Kush po vret për çdo ditë në Shqipëri? Kush i vrau heronjtë shqiptarë të UÇK-së në Shqipëri, më 1998 (kolonel Ilir Konushevcin, kolonel Ahmet Krasniqi dhe Dr. Hazir Mala) ? Pse institucionet dhe organet përkatëse të drejtësisë në Shqipëri, që 20 vjet (1998-2018) ende nuk kanë zbardhur këto krime të terrorizmit politik?

Të gjitha këto dukuri të zeza negative dhe shkatërrimtare janë prodhim i drejtpërdrejtë i politikave të gabuara të dështakëve korrupcionistë, miliarderë dhe mafiozë politikë të Kosovës dhe të Shqipërisë, JO presidenti turk Rexhep Taip Erdogan, e as kurrfarë “NEO-OSMANIZMI” i Turqisë, i shpifur dhe i trilluar nga kuzhinat tradicionale sllavo-biznatine të industrisë politiko-propagandistike serbo-greke sllave të djeshme dhe të sotme (1331-2018).

Fantazma e “neo-osmanizmit” makth për kolonialistët dhe për neokolonialistët sllavo-bizantinët në Ballkan

Derisa nuk ekziston asnjë fakt konkret për shfaqjen e “neo-osmanizmit” në Ballkan, me qëllim të mohimit të lirisë dhe të pavarësisë së shqiptarëve, si dhe të tëkurrjes së territorit të Shqipërisë Etnike, politika dhe propaganda shqiptare nuk duhet të bëhen robër të këtij fenomeni të “patentuar” dhe të përpunuar nga kuzhinat politike kishtare dhe shtetërore të Serbisë dhe të Greqisë për të dominuar sllavët në Ballkan mbase bashkëpunimi ekonomik, tregtar, kulturor, politik dhe diplomatik i Turqisë me vendet fqinje ballkanike, në asnjë kuptim nuk mund të cilësohet si “neo-osmanizëm”, por si bashkëpunim normal, i vullnetshëm, reciprok, i ligjshëm, demokratik, miqësor dhe paqësor në frymën e standardeve dhe të kritereve të axhendës së integrimeve të BE-së dhe të globalizmit.

Pse Turqia ka marrëdhënie të mira dhe të suksesshme politike, ekonomike, tregtare, kulturore dhe të biznesit etj. me të gjitha vendet e Ballkanit, kjo nuk mund të paragjykohet dhe të akuzohet se, pas këtij bashkëpunimi të ndërsjellë dhe të frytshëm fshihet ndonjë “plaformë strategjike neo-osmaniste” e Turqisë për ta kolonizuar Ballkanin. Ky është nonsens, shpifje, dhe sulm i drejtpërdrejtë i “UNHOLLY ALLIANCE” i frontit të përbashkët të politikës së kishës ortodokse serbo-greke për ta destabilizuar bashkëpunimin, sigurinë dhe paqen në Ballkan, ashtu siç vepruan në dekadën e fundme të shekullit XX, me rastin e “bombardimit” dhe të shkatërrimit total të ish-RSFJ-së, ku Serbia me 3 gjenocidet e saj shkretoi Kroacinë, Bosnjën dhe Kosovën (1990-1999).

Në këtë kontekst si politika, propaganda shtetërore, ashtu edhe kisha ortodokse e Greqisë luajti rol të madh, duke e mbështetur kishën serbe dhe politikën gjenocidale të Serbisë së Slobodan Milosheviqit kundër kroatëve, myslimanëve dhe shqiptarëve në Kosovë, të cilët me qindra e mijëra u maskaruan nga makineria çetniko-fashiste hitleriste e forcave militare, paramilitare dhe policore të Serbisë, të përgatitura, të komanduara dhe të urdhëruara nga kryekriminelët Slobodan Milosheviq, Vojislav Sheshel, Arkan, Radovan Karaxhiq dhe Ratko Mladiq etj.

Kjo luftë shfarosëse nuk pati karakter të luftës civile, por thejsht, ishte një luftë me strategji dhe me përmbajtje religjioze dhe të pushtimit territorial të kroatëve, të myslimanëve dhe të shqiptarëve në Kosovë.

Shqiptarët nuk duan luftë me Turqinë, sepse që 100 vjet jetojnë në paqe me të (1923-2018)

Vetëm ndonjë politikë e paekuilibruar sllavofile, do të mund t’i konfrontonte shqiptarët me Turqinë, me qëllim që t’ia lehtësonte darën aleancës sllave ortodokse në Ballkan si “sundues legjitimë” të territoreve të kolonizuara të Shqipërisë etnike (1878-2018).

Mirëpo, shqiptarët, duhe të kuptojnë se nuk janë në konflikt me Turqinë, por me aleancën kolonialiste sllave ballkanike antievropiane dhe antiamerikane.

Prandaj, shqiptarët nuk duhet të bijnë viktimë e propagandës së boshtit ortodoks sllav (Beograd-Athinë), duke e mbështetur dhe afirmuar strategjinë e “neo-osmanizmit” të tyre, se gjoja “Turqia po paraqet rrezikun më të madh për shqiptarët në Ballkan”, sepse kjo është vetëm një gënjeshtër e madhe dhe provokim serioz për t’i futur në grindje shqiptarët me turqit e sotëm, si dhe me partnerët dhe me miqtë shpëtimtarë të tyre evropianë perëndimorë (Amerika, NATO dhe BE).

Prandaj, ne duhet të jemi aq largpamës, që të mos i bëjmë “argatë” një politike dhe një propagande të tillë antishqiptare, antiturke dhe antievropiane perëndimore të “Anshlusit Sllav”, që me çdo kusht po lufton dhe po trumbeton me të madhe se gjoja “Ballkani është në rrezik nga ringjallja e neo-osmanizmit”. Kjo është rrena dhe shpifja më absurde, që nuk ka lidhje me realitet e krijuara në Ballkan (1990-2018), sepse “neo-osmanizmi” nuk bëri asnjë luftë terroriste dhe gjenocidale ndaj Kroacisë, ndaj Bosnjës dhe ndaj Kosovës (1990-2018), por Serbia fashiste, kolonialialiste, militariste dhe gjenocidale është ajo që i bëri 3 agresione gjenocidale mbi bazën religjioze, raciste dhe gjeopolitike për rizgjerimin e territoreve të Serbisë së Madhe (1878-1999).

Ky ishte dhe, edhe sot është “neo-osmanzimi” serbo-greko-sllav, i ringjallur edhe si doktrinë, edhe si praktikë në “luftën e shenjtë” për shfarosjen e popujve josllavë të Ballkanit. Prandaj, mendja e shëndoshë dhe interesi i përgjithshëm kombëtar, shtetëror dhe territorial shqiptar e thotë që, si politika, diplomacia, propaganda masmediale shqiptare, me çdo kusht, duhet të distancohen dhe t’i shmangen një rreziku të këtillë serbo-grek antishqiptar dhe antievropian, cili ka për qëllim që Shqipërinë Etnike dhe Turqinë, t’i shndërrojë në një Siri të dytë. Prandaj, ne, në asnjë mënyrë nuk duhet të jemi as avoaktë, as gjykatës, as “gardianë, as “lojtarë” e as luftëtarë të Aleancës Serbo-Greke Sllave, e cila për t’i mbrojtur edhe më tej të paprekura kolonitë shqiptare, si rrjedhim i gjenocidit kolonial të saj (1878-2018), i apelon shqiptarët, që të ngrihen në luftë kundër të ashtuquajturit “neo-osmanizëm” të Turqisë së Rexhep Taip Erdogan.

Mirëpo, ky apel serbo-grek sllav nuk është ndonjë novus, por, theshjt një reprizë e apelit të aleancës së vendeve sllave ballkanike të viteve 1912 dhe 1913, kur u bashkun me kryengritësit shqiptarë në luftën e kundër sundimit të Perandorisë Osmane për çlimin e Ballkanit. Mirëpo, pas çlirimit të Ballkanit nga sundimi osman, Serbia, Mali i Zi, Greqia dhe Bullgaria pushtuan territoret shqiptare të KATËR VILAJETEVE SHQIPTARE (Manastir, Janinë, Shkodër dhe Kosovë), të cilat edhe sot i mbajnë si plaçkë koloniale jolegale.

Prandaj, duhet kuptuar qartë dhe objektivisht se zhvillimi dhe bashkëpunimi ekonomiko-tregtar, politik , kulturor, sportiv, diplomatik, si dhe marrëdhënet e mira e miqësore të Turqisë së sotme me vendet fqinje të Ballkanit, nuk mund të karakterizohen si “neo-osmanizëm” , sepse nuk përbëjnë kurrfarë rreziku për stabilitetin dhe për paqen në Ballkan. Përkundrazi, Turqia është faktor stabiliuzues dhe unifikues i të gjithë popujve të Ballkanit. Këtë e dëshmoi edhe mospërzierja dhe mosinvolvimi i saj në luftërat gjenocidale të Serbisë në Kroaci, në Bosnjë dhe në Kosovë (1990-1990).

Fakte e as shembuj konkret të “neo-osmanizmit” për gllabërimin e Ballkanit nuk ka, por ky është produkt i propagandës serbo-greke, i gatuar nga kisha serbe dhe nga ajo greke, që në dekadën e fundme të shekullit XX, kur si rrjedhim i ndikimit dhe i mbështetjes së tyre, edhe shpërthyen 3 gjenocide serbe kundër Kroacisë, Bosnjës dhe Kosovës (1990-1999).

Për t’iu shmangur keqkuptimeve dhe keqinterpretimeve të gabuara dhe qëllimkëqia të propagandës mediatike serbo-greko-sllave dhe prosllave se gjoja “Neo-osmanizmi po paraqet rrezik për Ballkanin”, së pari, ֝ është e domosdoshme, që masmediat shqiptare në Ballkan, si dhe ato në diasporë, në asnjë formë të mos ushqehen dhe të mos operojnë me burimet dezinformuese të propagandës politike, publicistike, diplomatike shtetërore dhe kishtare serbo-greke, se gjoja “Turqia e presidentit Taip Rexhep Erdogan po rrezikon Ballkanin me politikën e saj për ringjalljen e osmanizmit”. –Jo, Turqia nuk po kërkon asgjë specifike nga partnerët fqinjë ballkanikë veç mirëkuptimit dhe bashkëpunimit recirpok në të gjitha fushat.

Këtë e provuan edhe tri gjenocidet e fundit të Serbisë në Kroaci, në Bosnjë dhe në Kosovë (1989-1999), jo “neo-osmanizmi” këto tri gjenocide nuk i bëri në asnjë pëllëmbë të Ballkanit. Përkundrazi, Turqia e sotme evropiane si anëtare e NATO-s, e OKB-së dhe si aleate e Amerikës i denoncoi këto luftëra gjenocidale të Serbisë në Ballkan, ku trupat e saj morën pjesë edhe në kuadrin e OKB-së dhe të NATO-s në Kroaci, në Bosnjë dhe në Kosovë. Gjithashtu, Turqia është ndër shtet e para, e cila së bashku me Amerikën, me Britaninë e Madhe, me Francën, me Gjermaninë dhe me Italinë e njohu Republikën e pavarur të Kosovës (17 shkurt 2008).

Ballkanin po e kërcënon “Unholly Alliance” serbo-greke JO “neo-osmanizmi” e as Shqipëria Natyrale.

Për ata që nuk e dinë dhe për ata që nuk duan ta dinë “neo-osmanzimi” është pjellë politko-propagandistike e “Aleancës jo të shenjtë” serbo-greke dhe e bishtave të agjenturave të tyre, që punojnë për interest e shërbimeve të zbulimit dhe të kundërzbulimit sekret shtetëror, kishtar, policor, ushtarak, informativ, publicisitik, diplomatik dhe shkencor, me qëllim të dezinformimit dhe të indoktrinimit të njerëzëve të painformuar dhe të atyre, që ushqehen me përfitime të ndryshme materiale, financiare dhe karrieriste, gjithnjë të disponuar dhe të gatshëm për t’i mbështetur dhe justifikuar tezat, shpifjet, gënjeshtrat dhe akuzat e rënda paragjykuese dhe paranoide të “Aleancës jo të shenjtë” sllavo-bizantine, përkatësisht serbo-greke, se gjoja “Turqia e sotme evropiane me presidetin e saj, Rexhep Taip Erdogan në krye po rrezikon Ballkanin” !?

Mirëpo, kjo është vetëm propagandë e zezë (me burime të panjohura) dhe e bradhë(me burime të njohura), që si mjet kryesor operativ politiko-propagandistik, diplomatik, shtetëror, kishtar, publicistik dhe informativ medial po përdorë “NEO-OSMANIZMIN” e trilluar, edhe pse nuk ekzistojnë fakte e as argumente të qëndrueshme se “neo-osmanizmi po rrezikon Ballkanin”.

Përkundrazi, që nga përfundimi i Luftës së Ftohtë (1948-1989) e deri më sot, politika e jashtme, as diplomacia e as masmediat turke nuk kanë dëshmuar asnjë fakt dhe asnjë argument se Turqia e sotme ka pretendime për “neo-osmanizimin” e Ballkanit. Kjo akuzë nuk qëndorn as në “tokë, as në qiell”, por është produkt strategjik afatgjatë i Platformës së Aleancës jo të shenjtë serbo-greke për ta serbizuar dhe greqizuar-kolonizuar në tërësi Ballkanin me popujt sllavë, duke i luftuar turqit, shqiptarët dhe kroatët nga teritoret e tyre autoktone sikurse këtu e shumë shekuj më parë, që nga car Dushani-mizori (1331-1355), e, edhe sot në shekullin XXI (2018).

Sa më sipër, politika dhe diplomacia shqiptare, duhet të fokusohen në përzgjedhjen e prioriteteve të veta kombëtare dhe shtetërore, gjithnjë duke u mbështetur në respektimin e parimit të interesave vitale, që përbëjnë kuintesencën e mbrojtjes së interesit të përgjithshëm nacional dhe shtetëror gjithëshqiptar, sepse kjo është froma më e qëndrueshme dhe më oportune për të mënjanuar çdo formë agjitacioni, propagande dhe dezinformacioni, si dhe format e e tjera subversive të ndërhyrjes në çështje të brendshme, me qëllim të “bombardimit” të sovranitetit dhe të pavarësisë së Kosovës dhe të Shqipërisë, që të gjitha këo e pengojnë dhe e bëjnë të pamundur krijimin e atmosferës së mirëbesimit dhe të respektimit reciprok për zhvillimin e bashkëpunimit ndërkombëtar mes popujve dhe shteteve të ndryshme.

Mirëmëngjesi Bashkimi kombëtar!

July 13, 2017 by dgreca

Nga Kaltrina Hoti/

Flitet, shkruhet, ka opinione të ndryshme për këtë ide madhore. Pastaj shumë idealist me veprimtarinë e tyre kanë vënë gur në themelet duke i betonuar me gjak. Mendoj se kjo ditë po afrohet. Historia nuk matet me ditë, ata që kanë dyshim se nuk do realizohet më mirë e kanë të heshtin.

Ata që shpikin dy kombe me mirë e kanë ta ndryshojnë vetëm veten. Kjo ditë po afrohet! E ardhmja jonë po ndryshon.

Ngadalë po i themi lamtumirë psikologjisë së robit dhe fjalës së huaj. Fjala e huaj në mendje të robëruar është këngë vajtimi dhe shumë e moçme. Jemi ato që njerëzimit i kemi dhënë personalitete të fuqishme, jemi lashtësi, Iliri… e di bota e dimë dhe ne. Shpesh historia na ka zënë të papërgatitur. Edhe tash jemi duke luftuar me plumba të padukshëm që janë shkrep që moti. Këto situata kanë krijuar dëshpërime, humbje të durimit, e në disa raste shitjen e shpirtit shqiptarë por kur ka ardh momenti i fundit jemi thirr në Besë. Trimëria dhe drejtësia jonë gjatë historisë nuk na jep të drejtë të bëhemi fanatikë të besimeve e kulturave të huaja. Çdo Organizatë apo grup njerëzish të organizuar është duke krijuar opinionin e vetë për shqiptarizmin dhe bëjnë gara me fjalosje. Kjo më duket sikur të pështysh qiellin. Bashkimi kombëtar nuk është shpikje se kush çka donë. Shqipëria kufizohet me shqiptar nga të gjitha anët, kjo shihet nga qielli, këtë e di edhe Zoti. Këto grupe, Klube, Organizata kudo që veprojnë në programin e vetë si pikë të parë duhet të kenë çka duhet të bëjmë sot, dhe çka bëmë sot për idealin e të pavdekshmëve. Vetëm kjo na nderon, zbukuron dhe përjetëson punën tonë. Ne vërtetë duke u mbështjellë në lëkurën tonë e kemi lodh popullin me fjalë fallco e të pagdhendura. Fuqia jonë është vetëm në një fjalë “Bashkimi Kombëtar”. Tani s’kërkohet asnjë shpikje. Çdo mëngjes t’i themi vetes përshëndetjen “Mirëmëngjesi Bashkim Kombëtar” është vepër që do na ndris mendjen, respektoj e edukoj familjen të tjerat vinë vetë. Fjala shqipe, plisi i bardhë, guri i pleqërisë e bëjnë Kuvendin. Këtu qëndron fuqia jonë. Bashkimin tonë e ka bekuar edhe Zoti duke baraspeshuar popujt në këtë Gadishull. Bashkimi ynë qetëson dhe paqëson Gadishullin dhe kontinentin e vjetër. Andaj çdo mëngjes ta edukojmë veten duke thënë “Mirëmëngjesi Bashkimi Kombëtar”, është lutje, veprim, kthjellim drejtë paqes, sigurisë dhe harmonisë njerëzore.

Vucic, kundër shqiptarëve për idenë e bashkimit

April 20, 2017 by dgreca

-Ne pergjigje Edi Rames dhe te deklarates se Presidentit Thaci:”Nëse BE na e mbyll derën, të gjithë shqiptarët do të jetojmë në një hapësirë të vetme”/

Kryeministri i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, u bëri thirrje politikanëve shqiptarë që të mos dalin në publik me deklarata për nevojën e bashkimit të të gjithë shqiptarëve në një shtet, nëse procesi i integrimit evropian ngec.

“Ne i lusim, po e përsëris, i lusim që me deklarata të tilla të mos dalin në publik, sepse ato nuk u kontribuojnë marrëdhënieve të mira në rajon dhe as krijimit të atmosferës së bashkëpunimit dhe punës së përbashkët në projekte të rëndësishme”, tha Vuçiq në konferencën për gazetarë në Qeverinë e Serbisë, transmeton Shërbimi i Ballkanit i Radios Evropa e Lirë.

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, tha të mërkurën për Radion Evropa e Lirë se nëse Bashkimi Evropian e mbyll derën për Kosovën, atëherë të gjithë shqiptarët në rajon do të jetojnë në një hapësirë të vetme

Reagimi i Thaçit pasoi deklaratën e kryeministrit të Shqipërisë, Edi Rama, i cili ka thënë se bashkimi i Shqipërisë me Kosovën nuk mund të përjashtohet nëse perspektiva për anëtarësimin e Ballkanit në BE venitet.

Thaçi: Nëse BE na e mbyll derën, të gjithë shqiptarët do të jetojmë në një hapësirë të vetme/

Nëse Bashkimi Evropian e mbyll derën për Kosovën, atëherë të gjithë shqiptarët në rajon do të jetojnë në një hapësirë të vetme, ka deklaruar për Radion Evropa e Lirë, presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi.

Reagimi i tij, pason deklaratën e kryeministrit të Shqipërisë, Edi Rama i cili ka thënë se bashkimi i Shqipërisë me Kosovën nuk mund të përjashtohet nëse perspektiva për anëtarësimin e Ballkanit në BE venitet.

“Bashkimi Evropian, aktualisht as në raport me Kosovën dhe as me Ballkanin Perëndimor, nuk ka as vizion dhe as lidership për integrimin apo zgjerim me përfshirjen e vendeve të Ballkanit Perëndimor”, ka thënë Thaçi.

“Këtë vonesë, këtë ngurtësi, e këtë jovizion për Ballkanin Perëndimor, për fat të keq janë duke e shfrytëzuar ideologji dhe vende joevropiane dhe të frymës dhe vizionit jo euroatlantik”, ka theksuar ai.

“Natyrisht që qytetarët e Kosovës janë të frustruar me Bashkimin Evropian, me ngurtësinë e tyre, me bllokadën e tyre dhe padrejtësinë dhe ndëshkimin që po u bëhet qytetarëve të Kosovës për procesin e liberalizimit të vizave, sepse Kosova ka përmbyllur të gjitha kriteret e nevojshme dhe të domosdoshme dhe krejtësisht me të padrejtë e ka vënë edhe çështjen e demarkacionit”, ka thënë tutje presidenti i Kosovës.

“Natyrisht, atë që e kam thënë edhe në vitin 2013 e them edhe tani, nëse Bashkimi Evropian e mbyll derën për Kosovën, të gjithë shqiptarët në rajon do të jetojnë në një hapësirë të vetme për t’u integruar pastaj tutje në familjen evropiane”, është shprehur Thaçi.

Ditë më herët, në një intervistë për “Politico”, Edi Rama ka paralajmëruar se “Evropa mund të përballet me një makth” nëse vendet e Ballkanit “çmenden” si pasojë e nxjerrjes së zgjerimit jashtë agjendës së BE-së.

Ai në plan të parë e ka vënë bashkimin e shqiptarëve në kuadër të integrimit të tyre në Bashkimin Evropian. Por, nëse kjo rrugë pamundësohet, ai ka paralajmëruar edhe mënyra tjera.

“Askush nuk do të shohë drejt unioneve më të vogla. Të gjithë duan që të bashkohen në Unionin e madh. Por nëse nuk ka shpresë, nuk ka perspektivë dhe nuk ka hapësirë, atëherë bashkimet e vogla mund të ndodhin”, ka thënë Rama.

Ndërkohë, kryeministri i Kosovës, Isa Mustafa, i kishte cilësuar si populiste deklaratat e homologut të tij nga Tirana, Edi Rama.

Në një intervistë për “KTV”, ai është shprehur se Kosova nuk synon bashkim tjetër veç BE-së.

“Ne nuk e kemi orientimin që të bëjmë bashkime tjera, përveç Bashkimit Evropian. Edhe nëse s’na pranojnë për dere, do të hyjmë për dritareje”, ka theksuar ai.

BASHKIMI KOMBËTAR NUK ËSHTË IDE ABSTRAKTE

October 3, 2016 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

Tre tetori shënon Ditën e Bashkimit Gjerman. Çdo vit në këtë datë, Gjermania feston ditën kur në vitin 1990 Gjermania lindore dhe Gjermania perëndimor u bënë një. Bashkimi paqësor i Gjermanisë pas ndarjes prej disa dekadash nuk do të kishte qenë i mundur pa mbështetjen e vendosur të “miqëve tanë amerikanë”, thuhet në portalin e misioneve diplomatike të Gjermanisë, në Shtetet e Bashkuara.Në mesazhin e tij me rastin e Ditës së Bashkimit të Gjermanisë, Presidenti gjerman Joachim Gauck theksoi se në këtë ditë, ne kujtojmë të gjitha ato që kemi arritur gjatë disa viteve të kaluara të historisë tonë. “Ne festojmë”, shtoi ai, “dëshirën për liri, të kërkuar nga qytetarët në Leipzig, në Plauen, në Berlin dhe në shumë qytete dhe lokalitete të tjera të Gjermanisë lindore. Ishte Revolucioni i tyre Paqësor që e bëri të mundur bashkimin e dy shteteve gjermane”, nënvijoi presidenti Gauck. Presidenti gjerman theksoi gjithashtu se sot “festojmë arritjen e një shteti, në të cilin miliona qytetarë, me një ndjenjë vet-besimi, iu përveshën punës dhe realizuan objektivin kombëtar, që ishte bashkimi.”

Udhëheqsi gjerman, në Ditën e Bashkimit të Gjermanisë, përmendi edhe gjëndjen aktuale në Gjermani që ai i cilësoi si “të turbullët dhe të vështirë”, ndërsa përballemi rishtas me detyrën për të siguruar bashkimin e mbrendshëm të vendit tonë, nënvijoi ai. Duke folur për krizën aktuale të refugjatëve si një sfidë e veçantë për mbarë vendin, Presidenti Gauck u shpreh se ai është i vetdijshëm ndaj shqetsimeve të shumë qytetarëve në lidhje me gjëndjen e krijuar nga refugjatët, por theksoi se, “është me rëndësi që konfliktet të zgjidhen haptazi dhe me mënyra paqësore duke u bazuar në ligjet bazë të vendit”. Gjermania, tha me këtë rast presidenti Gauck, megjith sfidat me të cilat përballet, është e fortë dhe stabile. Në lidhje me situatën në radhët e Bashkimit Europian, udhëheqsi gjerman tha se qëllimi është që të rivendoset bashkimi i mbrendshëm dhe diversiteti. “Në duhet ta bëjmë Europën më të fortë, me qëllim që të ruajmë paqën, lirinë, sigurinë dhe begatinë”, në mbarë kontinetin, tha ai.

Ndërkaq, Sekretari Amerikan i Shtetit, John Kerry, në emër të Presidentit Obama dhe të popullit amerikan i uroi popullit gjerman, Ditën e Bashkimit të Gjermanisë. Në mesazhin e tij, kryediplomati amerikan kujtoi jetën e tij në Berlin në vitet 1950-ave, duke thënë se ishte vet dëshmitar i efekteve të dëmshme që kishte sjellur ndarja e dy gjermanive gjatë luftës së ftohtë. Në atë kohë, shtoi ai, shumë besonin se Gjermania nuk do të bashkohej kurrë më dhe se qytetarët e dy gjermanive nuk do të lejoheshin kurrë më të jetonin së bashku nën flamurin e demokracisë. Në mesazhin drejtuar kombit gjerman me rastin e Ditës së Bashkimit të Gjermanisë, kryediplomati amerikan shprehu mirënjohjen e tij për miqësinë e thellë që ekziston midis dy vendeve, duke venë në dukje lidhjet që ekzsitojnë midis dy shteteve, në fushën e sigurisë si dhe për vlerat dhe interesat që ndajnë këto dy vende në fushë të ndryshme, përfshirë marrëdhëniet ndërkombëtare. Çdo ditë, theksoi John Kerry, në organizatat dhe institucionet ndërkombëtare, “Ne konsultohemi mbi mënyrat për të shënuar përparim drejtë objektivit tonë të përbashkët për një botë më stabile, më në paqë dhe më të begatë.” Në këtë Ditë të Bashkimit të Gjermanisë, le të ritheksojmë angazhimin tonë të fortë ndaj aleancës midis Gjermanisë dhe Shteteve të Bashkuara, përfundoi Sekretari amerikan i shtetit, Xhon Kerry.

Është e pamundur që me një rast si ky, siç është Dita e Bashkimit të Gjermanisë, të mos na pështillet në mend edhe endërra e shqiptarëve për bashkim kombëtar. Gjermanët i dhanë fund ndarjes artificiale më 3 shtator, 1990 dhe bënë që kombi i tyre, megjith historinë e vështirë për veten dhe për të tjerët, e bënë shtetin gjerman që përsëri të respektohej në botë. Edhe kombi shqiptar është artificialisht i ndarë, për më shumë se një shekull tashti. Arsyet e ndarjes se Gjermanise pas Luftës së Dytë Botërore ishin të ndryshme dhe ndoshta të justifikueshme, në krahasim me ndarjen e tokave shqiptare, ku fqinjët e pangopur kërkonin dhe morën me dhunë tokat e Arbërit me miratimin e fuqive te mëdha evropiane te kohës. Të gjithë njerezit e vullnetit të mirë e dinë se nuk ka Shqipëri të madhe e as Shqipëri të vogël — ka vetëm një Shqipëri — atje ku flitet shqip, mbrenda territorit me homogjen në Evropë. Ndjenjat dhe shpresat e Shqiptarëve për një shtet për të gjithë Shqiptarët në Ballkan e kanë zanafillën tek Gjergj Kastrioti, ndjenja këto që me Lidhjen Shqiptare të Prizrenit, të parët e shqiptarëve — në prag të rrezikut të copëtimit të mëtejshëm të kombit — i thanë Evropës dhe botës, ndal se këtu ka Shqiptarë që I dalin zot këtij trolli.

Ka njerez që thonë se për shqiptarët nuk ka ardhur koha ende për bashkim. Madje udhëheqsit më të lartë shqiptarë si në Shqipëri ashtu edhe në Kosovë, kur pyeten në lidhje me këtë temë, thonë se bashkimi i shqiptarëve do të ndodhë në kuadër të antarësimit të dy shteteve shqiptare në Bashkimin Europian. Mrekulli, por ama këtu qëndron problemi për shqiptarët, pasi antarësimi në Bashkimin Europian nuk ka të ngjarë të ndodhë në një të ardhme të afërt, për arsye të një numri mos plotësimit të një numri kritiresh të kërkuara nga Bashkimi Europian për të gjitha vendet që kërkojnë antarësim, përfshirë zhvillimin e mirëfillët të demokracisë dhe shtetit të së drejtës në Shqipëri dhe në Kosovë. Fatkeqsisht, pa konsolidimin e shtetit të së drejtës dhe pa zbatimin e ligjeve që duhet të jenë të barabarta për të gjithë dhe ku të drejtat e njeriut të mos konsiderohen si të shënjta për të gjithë, është vështirë të merret me mend se Shqipëria dhe Kosova do të antarësohen së shpejti në Bashkimin Europian, ashtu siç pretendojnë disa zyrtarë në të dy anët e kufirit. Frika është se pa konsolidimin e këtyre kërkesave nga të dy shtetet shqiptare, nuk do të ketë as antarësim në Bashkimin Europian dhe as bashkim e integrim të shqiptarëve në Bashkimin Europian. Ndërsa pa bashkim dhe bashkrendim të qëndrimeve dhe të mendimeve të shqiptarëve, të të gjitha trojeve, për një jetë të përbashkët në të ardhmen me respekt për njëri tjetrin, fatkeqsisht nuk do të ketë as bashkim eventual të trojeve shqiptare. Si rrjedhim, statuskoja do të vazhdojë, falë vet shqiptarëve.

Megjithëkëtë, bashkimi i shqiptarëve nuk është dhe nuk duhet të jetë një ide abstrakte, e pa arritshme. Dihet se për shqiptarët kudo, bashkimi kombëtar mbetet ende një ëndërr që nuk shuhet. Ashtu edhe duhet të jetë. Kështuqë, ndërsa kombi gjerman feston bashkimin e Gjermanisë me 3 tetor, ashtu edhe shqiptarët shpresojnë që të festojnë një ditë bashkimin kombëtar– nën flamurin e Gjergj Kastriotit Skëndërbe — mbrenda kufijve të vet natyror, në paqë dhe bashkpunim me fqinjtë e tyre dhe si pjesë e integruar dhe e pandarë e Europës, aty ku historikisht e ka vendin kombi shqiptar, krah për krah edhe me kombin e bashkuar gjerman.