Ismet hazizi – Dielli

Në Marshimin në Haxhet të Pazarit të Ri, edhe Bashkësia Islame në Kosovë

August 31, 2017 by dgreca

Marshimit në Haxhet të Pazarit të Ri i bashkohet edhe delegacioni i BI e Kosovës !/

Nga data 28. 11. 1944 deri më 21. 1. 1945 pushteti serbo-komunist likuidoi mbi 2.000 qytetarë të respektuar të Pazarit të Ri, Senicës dhe Tutinit, të cilët i varrosën në Vakëfin “Mearif” në Haxhet, aktualisht lagje e Pazarit të Ri (Novi Pazar).

Nga Ismet Hazizi/

Për ta mbrojtur vakëfin dhe vendin e viktimizimit të paraardhësit e tyre, sanxhaklinjtë të udhëhequr nga kreu i bashkësisë islame, më 4 shtator 2010 u përleshën me pjesëtarët e njësive speciale të policisë serbe.

Kjo është arsyeja pse kjo datë u shpall ditë e kujtimit dhe lutjeve për viktimat e pafajshme në Haxhet të qytetarëve më të respektuar të Sanxhakut lindor.

Bashkësia Islame në Serbi dhe Bashkësia Kulturore Boshnjake organizon tradicionalisht marshimin në Haxhet dhe një lutje për të rënët.

Marshimi zakonisht fillon nga Sheshi Gazi Isa beut(themeluesit të qytetit) në Pazarit të Ri deri te Vakufi Mearif në Haxhet, që kësaj radhe i bie të jetë ditë e hëne më 4 shtator 2017.

Tubimi do të fillojë në Sheshin pas namazit të mesditës në orën 13:30.

Organizatorët ftojnë familjarët, që edhe me këtë 4 shtator së bashku të marshojmë rrugëve të Pazarit deri tek vendi i ekzekutimit në Haxhet të paraardhësve tanë, dhe së bashku me udhëheqësit fetarë të lexojmë lutje për dëshmorët.

Të përkujtojmë se pas depërtimit të forcave partizane-jugosllave në këto treva, prijësi kryesor i kësaj treve Aqif Efendi Blyta iu dorëzua organeve të pushtetit partizan në Gjakovë, të cilët e dërguan në Pazarin e Ri dhe mbas torturave mizore, bashkë me bashkëpunëtorin e tij më të ngushtë Ahmet Dacin u pushkatuan në Haxhet (pra në lagjen e sotme të Pazarit të Ri) me 21 janar 1945 nga OZN-a jugosllave.

Në shenjë përkujtimi dhe falënderimi për veprën dhe heroizmin e Aqif Blytës dhe bashkëpunëtorëve të tij, mandej vullnetarëve shqiptarë nga Kosova në krye me Shaban Polluzhën, Mulla Zekë Bërdynën , Sak Fazlinë etj., do të merr pjesë këtë manifestim përkujtimor, për herë të parë edhe delegacioni i Bashkësisë Islame të Kosovës, si dhe si zakonisht delegacioni i organizatës “ Kosova për Sanxhaku. “/I Azizi/

Emrat dhe mbiemrat e Kelmendasve në Hrtkovc dhe Nikinc të Sremit!

August 14, 2016 by dgreca

Lufta mes Perandorisë Osmane dhe Austrisë i viteve 1716-1718 ka përfunduar me pushtimin dhe aneksimin e pjesëve veriore të trojeve shqiptare. Rreth 1 600 shqiptarë të besimit katolik të fisit Kelmend ( Klement) duke mos iu bindur sundimit osman u shpërngulen nga trojet veriore shqiptare. Duke iu bashkuar ushtrisë Austriake kjo popullsi migroi drejt veriut duke u vendosur në Srem./

Nga Ismet Azizi/

Në lidhje me shpërnguljen e Shqiptarëve në Srem, Noel Malcolm në veprën e tij ”Kosova një histori e shkurtër”, citon autorin Boethius: “Kelmendasit të cilët arritën në territorin habsburgas u inkorporuan si ushtarë të “kufitarit ushtarak” austro-hungarezë: atyre dhe familjeve të tyre, iu dhanë dy fshatra për të jetuar Hrtkovci dhe Nikinci, në Srem. Me ndihmën e priftërinjve katolikë shqipfolës, të cilët ndodheshin me ta, ata do ta ruanin gjuhën dhe kulturën e tyre për breza të tërë, por duke u shndërruar gradualisht në kroat’. Mandej, Malcolm citon autorin serb Veselinovic:”Sipas regjistrimit të vitit 1900, shihet se kishte 55 pleq shqipfolës në të dy fshatrat e sipërpërmendur, kurse në vitin 1968 një gjurmues shqiptarë nga Kosova pati mundësinë ta dëgjonte një grua plakë të Hrtkovcit, duke kënduar një “ninulë”në gjuhën shqipe. Ndërkaq, më 1992, ekstremistët serb i hynë një fushate të veçantë për t’i dëbuar “ kroatët” nga Hrtkovci, madje duke ndërruar edhe emrin e fshatit në “Serbisllavci” ( Glorifikuesit serb”). Si pasojë e kësaj, shumica e stërnipave të malësorëve kelmendas, të cilët e kishin rrezikuar jetën e tyre, më 1737, duke luftuar nën udhëheqjen e patriarkut serb të Kishës Ortodokse, u dëbuan nga “trolli serb”.

Ndërsa M. Kostiq në veprën e tij: Arnautsko naselje u Sremu, shkruan se nuk dihet se sa serbë janë zhvendosur nga “Serbia e Vjetër“, siç i quan ai trojet shqiptare në veri. Fjala është për “Migrimin e Dytë” që ka ndodhur nën Arsenijen e IV-të. Dihet se me popullin serb në Srem ka ardhur edhe një numër i madh i familjeve shqiptare katolike të fisit Kelmend që janë shpërngulur nga viset veriore shqiptare, gjegjësisht nga Peshteri. Ata, sot i përkasin kombësisë kroate dhe janë të vendosur në vendbanimet Pllatiqevë, Nikinci, Jarak dhe Hrtkovci

Kelmendasit janë shtrirë në pjesë të ndryshme të Gadishullit Ilirik. Mirëpo, këtu bëhet fjalë për largimin e tyre nga territori i kontrolluar nga Perandori Osmane të cilët u vendosën në Srem.

Kelmendasit deri sa ishin në trevate veta emrat i kishin me kuptim shqip, e më pak të ndikuar nga fqinjët.

Emrat të cilët Kelmendasit i kanë sjellë në Srem ishin: Dedë, Xhokë, Xhon, Kolë, Mal, Marash, Nik, Paskal, Prelë, Prek, Prenk, Stank, Ton,Vat etj.Këta emra, kryesisht janë emra shqiptar, dhe gjatë zhvillimit për 100 vite kanë marrë formën kroate dhe atë lokale. Emri më i shpeshtë dhe më i dashur ishte Kliment. Me këtë emër ata ndiheshin krenar dhe për këtë arsye edhe ishte emri më i shpeshtë.

Emri Klement është përdorur deri në vitin 1961.Por, përdorej edhe në formë të shkurtër Meta. Në formë të shkurtuar është përdorur edhe emri Kolë nga emri Nikollë,Leka ka pësuar ndryshim në Lluka, Mal në Martinaj, Losh në Loshja, Marash në Marosh.

Me emrat Marko dhe Martin pagëzoheshin fëmijët, prindërit e të cilëve, kishin dëshirë që fëmijët e tyre të jenë të veçantë. Paskal rrjedh nga emri Pasha, mandej në kroatisht Pashkal. Ndërsa emri Prenk rrjedh nga emri Princ.Shumica e emrave të formës shqiptare nëpërmjet të emrave të etërve janë shndërruar në mbiemra.

Kelmendasit në Srem, kanë sjellë edhe emra islam-mysliman.Emri Asan i cili ka pësuar ndryshim nga Hasan (është përmendur me 25 tetor 1775në Nikinci si kumbar me rastin e pagëzimit të një fëmije).

Osman ( Gega) përmendët më 31 mars 1782poashtu në Nikinci. Osman ( Nikaz) e gjejmë në në vitin1780, në Hrtkovci. Shaban ( Nika) në vitin 1792 në Nikinci. Mandej vlen të përmendet se kemi të dhëna se etërit e tyre kanë pasur emra mysliman, siç ishin: Xhon emri i babës Alia 1781, Nik Alia, e gjejmë më 7 tetor të vitit 1771, Vukasan Delia, në vitin1780.

Në Srem, në pagëzimin e fëmijëve, ka pas ndikim edhe kulutura italiane sepse priftërinjtë në kisha ishin italian, siç janë: Angelo, Augustin, Bartolomej, Bernardo, Fransikso, Gabriel , Baspa, etj.Më pak emra ka pasur si Antun, Ivan, Josip, Marko, Martin, Pavle, Stjepan, Tomë, Kazimir.

Në shek XIX fillon të zbehet gjuha shqipe në kisha dhe në shkollat fetare dhe me këtë edhe emrat. Përderisa prindërit fëmijën e tyre e quanin Marash, në kishë quhet Marko, Pep – Josip, Franja – Franjo, etj.

Emrat e femrave të cilat kelmendasit i sollën në Srem kanë qenë; Angina, Jaka, Jana, Lulja, Miglla, Milla, Noka, Ola, Dilja, që mandej pësuan ndryshime dhe u shndërruan në: Lucija, Luljan, Lulje, Marije e kështu me radhë.Disa emra kanë qenë në formë të shkurtuar, sepse kështu përshtateshin më mirë në shqip siç ishin: Galina, nga Angelina, Lena nga Magdalena, Mar nga Mara etj.

Edhe pse emrat dhe mbiemrat ishin nën ndikime të ndryshme sllave dhe italiane, ata arritën ti ruajnë emrat dhe mbiemrat e tyre.Tek femrat kemi rastin e njëjtëdhe përveç emrit personal i jepet edhe emri i atit në cilësinë embiemrit. P sh. nëse bija është quajtur Mrikë, ndërsa babi Nikë, atëherë ishte Mrikë-Nika. Pran emrit personal dhe të atit ka pas edhe emrin e gjyshit p sh. Agata- Vat- Prelaseja.

Po japim ndërtimin e emrave të meshkujve dhe femrave dhe atyre të etërvenë Nikinci. Përshkak se shqipja është zbehur në masë të madhe, kanë mbetur pak të gjetura si emërtime në të folur. Por megjithatë krijohet përshtypja se ka ndikim të madh në këto treva.

Emrat dhe mbiemrat e meshkujve të cilët i gjejmë në Nikinci: Stefan–Amat, Bok-Andrea, Prel-Andrea, Nik-Andrekali, Luk – Xhon – Aku, Marash – Ala, Toma – Ali-Ula, Nik-Alij, Tom-Alija, Nil – Asani,Paskal – Balota,Xhon- Beqirij, Gjilas – Bici, Marash Kolë-Bici, Nikaj –Bici, Xhelosh- Nik – Deda, Ivan – Deda, Mark- Xhoni, Marash – Xhoni, Osman- Gega, Gjilas – Geka, Prel – Geka, Nil- Hasan Ulja, Pal- Ismajli, Prekl –Ivani, Nikola- Kastrati, Mark- Kocij, Josip-Loti, Makal- Loti, Martin- Luca, Vuksan – Luca, Petri- Lulasij, Josip- GIk- Mali, Kol-Shaban – Nikaj, Nok-pepa, Lulas- Rama, Vuk- Pulja, Andrea- Voka, Prel- Vata,

Në Hrtkovci gjejmë këta emra dhe mbiemra:Lek- Agi, Augustin –Dedë- Caki, Pal- Grisi, Gjelosh-Coni, Vuj- Caku,Pal- Grisi, Gik-Malja.

Emrat personale dhe mbiemrat e femrave në Nikinci ishin:Lucija-Nik- Alieja, Mar-Asanea, Lena-Lek-Biciri, Lena – Deda, Mri-Prel- Deli, Mara – Dokea, Angina – Xhokales, Mara-Gekea, Jana – Gjelosea, Agata- Ivanea, Angina- Lek- Kolla,

Gjatëpjesës së parë të shekullit XIX është aplikuarligji nga viti 1776 por në të njëjtën kohë fillon edhe sllavizmi i merave të trashëguar. Ky proces ka zgjatë diku rreth 50 viteve. Mbiemrat janë nxjerrë nga emri i të atit, duke ia shtuar prapashtesat ić dhe vić. P sh. Andrea- Andrić, Bici- Bicić, Curi Curić, Gik- Gikić, Ni- Nikić, Prel- Prelić, dhe Prelović, Sak- Stakić, Vat- Vatićetj.

Nikinci, Hërtkovci por edhe Pllatiqeva dhe Jarak, vendbanime shqiptare në Srem, sot janë të banuara me popullsi të përzier por e dominuar nga ajo serbe dhe me shqiptarë të cilët krejtësisht janë asimiluar në kroat.

Burimi : Građa za imena , prezimena, te nadimke u Hrtkovcima i Nikincima, Krunoslav Tkalač, Godišnjak, Podobra matica Hrvatske . Vinkovci 1963.

Kurshumlia ishte vend shqiptar, sipas Mita Rakiqit

July 14, 2016 by dgreca

Se Toplicae Jabllanica kanë qenë banuara me shumicë shqiptare, për çudi gjejmë fakte dhe të dhëna edhe të disa autorëve serb. “Kurshumlia ka qenë çerdhe shqiptare; në të ka jetuar dhe sunduar vet shqiptari i pastër. Këtu kanë jetuar më të tmerrshmit, drejt me thënë, të pavarur.”/

Shkruan: Ismet Azizi/

Me përfundimin e luftës Ruso –Turke 1876-1878, gjegjësisht edhe dëbimin e shqiptarëve nga Toplica e Jabllanica dhe viset tjera të trevave të banuara me shqiptar, kryeshefi i repartit operativ pranë komandës qendrore të ushtrisë serbe, gjenerali Kosta Protiq, shtabi i të cilit ishte në Nish,i mori disa hapa me qëllim të njohjes gjegjësisht hulumtimit sa më të mirët trevave sipas tij të çliruara nga Perandoria Osmane. Ndërkohë ai caktoi disa personalitete për të hulumtuar gjendjen agrare-juridike, atë monumentale të arkitekturës, mandej shëndetësinë arsimin dhe çështjet tjera. Generali Protiq, e caktoi edhe Mita Rakiqin të hulumtonte gjendjen e përmendoreve të letërsisë së vjetër serbe dhe për këtë të përpiloj raporte zyrtare. Për këtë detyrë ai ishte shumë i përshtatshëm.

Mita Rakiq jetoi shkurt, por megjithatë ai arriti që në disa vazhdime të shkruaj veprën “Putovanje po novoj Srbiji ( 1878dhe 18800)” (Udhëtimi nëpër Serbinë e Re).

Në vazhdim po japim vetëm disa pjesë ku ai përmend shqiptarët si popullatë me shumicë e cila ka banuar viset e Toplicës dhe Jabllanicës.

Përveç kushteve natyrore dhe vend ndodhjen e Kurshumlisë, ai shkroi edhe për popullatën e cila kishte qenë shumicë dërmuese . “Kurshumlia ka qenë çerdhe shqiptare; në të ka jetuar dhe sunduar vet shqiptari i pastër. Këtu kanë jetuar më të tmerrshmit, thënë të drejtën, të pavarur.” Se shqiptarët kanë dominuar në çdo aspekt, ai shkruan:“Të gjithë udhëtarët, si dhe vet Han, i cili në rrugën e tij gjithkund me nderime të larta është pritur dhe përcjellur, dinë të flasin shumë rrjedhshëm për frikën nga ta [shqiptarët]. ( Hahn. Reise von Belgrad, nach Selonik, f. 22). Ndërsa sa kanë qenë të fortë dhe arbitrar, mund të gjykohet edhe në bazë të Mithad Pashës i cili ka qenë i detyruar të nxjerr ushtrinë dhe topat, mandej, përgjatë grykës së banjës, të prej rrugën përgjatë lumit Llap drejt Prishtinës; dhe përsëri, me këtë rast, Arnautët( Shqiptarët), thuhet se ia kanë shkatërruar tërë njësinë ushtarake. Në të vërtetë arnautët kanë qenë të detyruar të jenë të dhunshëm: fisi i tyre ka qenë i vendosur për gjatë tërë Toplicës, mund të thuhet se në tërë anën jugore të Jastrepqevës, deri te kufiri ynë, ndërsa ana e djathtë e Toplicës, nën Petrovo Gorë, ka qenë tërësisht e banuar me shqiptarë “.

Edhe pse mundohet ta përshkruaj periudhën e para Nemanjiqëve dhe për të dhënë argumente se shqiptarët nuk janë autokton, padashje ai jep një argument që tregon të vërtetën. Në mes tjerash duke përshkruar natyrën e këtij vendbanimi shkruan:“ Në anën e majtë të rrugës, bluan një mulli në jazin e lumit Banjska; pak më lart këtij mulliri, në tarracë, dikur ka ekzistuar një han [bujtinë] në të cilin njëherë Sh. Sava, kur kishte udhëtuar, kishte kaluar natën. Në mesin e punëtorëve të hanit ishte dhe një person i cili këndonte bukur, i cili ishte shqiptar. Në skajin verilindor të tarracës, në të cilën është çarshia e tashme, ka qenë, siç thuhet,njëfarë kishe “latine”.

Emri i Kurshumlisë sipas autorit rrjedh nga Kisha e cila , siç thuhet , ka qenë e mbuluar me plumb, të cilën shqiptarët, nuk dihet se në cilën kohë, e kanë zhveshë, dhe nga kjo kohë ky vendbanim ka marrë emrin Kurshumli (Kurshumli do të thotë plumb). Këtë histori-tregim e kishte dëgjuar edhe Hani.( Hahn. Reise von Belgrad, nach Selonik, p. 22), të njëjtën e përmend edhe M. S . Millojeviq.( Putopis po staroj (pravoj) Srbiji, I, 118).

Në ‘srezin’ e Kurshumlisë, autori thotë se kur kanë hy trupat ushtarake serbe kanë numëruar 127 fshatra, nga të cilat janë krijuar 6 komuna. Shtëpi serbe kanë qenë 572, turke 1956, ndërsa shqiptare nuk i dimë as sa kanë qenë ( sepse me hyrjen e ushtrisë serbe janë dëbuar v. I. A.).

Janë 2732 meshkuj dhe 2485 femra kurse serbë janë 4217.

Për gjendjen në qytetin e Kurshumlisë, ai jep këto të dhëna : “Ndërsa në qytet –Kurshumli, përveç ushtarëve tanë, absolutisht nuk ka asnjë banorë të vetëm”.

Edhe pse literatura serbe ka manipuluar gjatë gjithë ekzistimit të saj, megjithatë aty-këtu hasim në të dhëna, për fat të mirë tonin, ku mund të gjejmë të dhëna faktografike, të cilat dëshmojnë për autoktoninë e shqiptarëve edhe në këto vise herët të spastruar nga ushtrisë serbe. Andaj na mbetet që në vazhdimësi të hulumtojmë. E vërteta duhet të dalë në shesh herë do kurdo.

Shtypi serb i cilëson skandaloze vizitat e delegacionit të Sanxhakut në Kosovë

March 10, 2016 by dgreca

Brenda dy jave me ftesë të organizatës “Kosova për Sanxhakun” në vendin tonë ishin për vizitë dy delegacione të Këshillit Kombëtar Boshnjak nga Sanxhaku dhe herën e dytë edhe një grup i studentëve nga Novi Pazari, Tutini dhe Senica.Vizita e dytë kishte për qëllim pjesëmarrjen në manifestimin e “Epopesë së UÇK-së”. Kësaj radhe përveç delegacionit të këshillit Kombëtar Boshnjak, ishte edhe një grup prej 50 studentëve nga tri qytetet e Sanxhakut, Novi Pazarit, Senicës dhe Tutinit. Gjat pjesëmarrjes në manifestim studentët dhe krerët e KKB i pranoi familja e Jasharajve’ Kjo pritje i gëzoi të rinjtë e Sanxhakut. Gjatë qëndrimit në Prekaz, studentët takuan edhe presidenten Jahjaga , e cila për pak kohë qëndroi në mesin e tyre duke iu shprehur mirëseardhjeje.

Në vazhdim delegacioni i KKB dhe studentët, nën përcjellje të udhëheqjes së organizatës “ Kosova për Sanxhakun “, vizituan familjen e heroit të tyre kombëtar Shaban Polluzha, dhe për disa kohë qëndruan pran djalit të vetëm gjallë të Shabanit, Ramadan Kastratit. Edhe pse në gjendje të rëndë shëndetësore, Xha Ramadani kishte njohuri për ardhjen e mysafirëve në oden e tij.

Pastaj,musafirët nga Sanxhaku bënë homazh tek varri i heroit Kombëtar Shaban Polluzha. Në vazhdim, për befasi të shumë kujt, por shumë të mirëpritur, morën pjesë edhe në Akademinë Përkujtimore në “Sallën e Kuqe” të Shtëpisë së Rinisë dhe Sporteve në Prishtinë, si mysafir të familjes Jasharaj.

Krejt ky aktivitet i të rinjve dhe delegacionit të Sanxhakut, politikanët proserb të Sanxhakut dhe shtypi serb e cilësuan si skandal, autogol, etj.

Në vazhdim po japim tekstin e plotë të agjencisë Beogradase Kurir: Ahmedin Dino Shkrijel, një bashkëpunëtor i ngushtë i Ugljanint, kryesoi një delegacion i cili në Drenicë të Kosovës vizitoi varrin teroristit të UÇK-së famëkeqe, për të cilat është thënë se kanë luftuar kundër agresorëve serbë.

Ahmedin Dino Skrijelj, Sekretari i Përgjithshëm i Këshillit Kombëtar Boshnjak dhe njëri nga bashkëpunëtorët më të ngushtë të udhëheqësit të PADI-it (SDA) Sulejman Uglaninit, kryesoi një delegacion prej 50 studentëve anëtarë të PAD, i cili vizitoi qendrën memoriale “Adem Jashari” , terroristit famëkeq të UÇK-së në Prekaz të Drenicës në Kosovë.

Për gjithë këtë Shkrijel vizitoi varrin e fashistit të Luftës së II –të Botërore ,Shaban Polluzhës, dhe tha se serbët ishin agresorët në Kosovë! Fjala është për udhëheqësin e organizatës fashiste Ballit Kombëtar, e cila organizatë gjatë Luftës së Dytë Botërore kreu krime të shumta ndaj serbëve të Kosovës. Shkrijelit as kjo nuk i mjaftonte dhe duke folur me shqiptarët, serbët i ka quajtur agresorë!

Që gjërat të jenë edhe më keq, Këshilli Kombëtar Boshnjak dhe Ugljanini i marrin paratë nga buxheti i Serbisë dhe pothuajse 220 000 euro në vit!

Shkriel, para përfundimit të bisedës, shqiptarëve u përcolli “përshëndetjet dhe mbështetjet” nga Uglanini dhe më parë ai dhe delegacioni i tij vizituan qendrën memoriale “Adem Jashari”.

– Vizituam shtëpinë e familjes, ku kemi parë në fakt se si dukej ajo luftë kundër agresorit serb, – tha Shkrijel dhe falënderoi nikoqirin “ që u ka dhënë rastin”.

– Për atë që ne angazhohemi janë ndryshimet në programin mësimor të Serbisë dhe se fëmijët tanë kanë për të mësuar në shkollë, se kush deshi ti vras dhe kush i mbrojti. Ka rezistencë, por ne nuk do të heqim dorë –porositi Skrijelj.

Regjistrimi i plotë i vizitës në Drenicë është postuar nga shqiptarët në YouTube, ndërsa Shkrijel nuk ka dashur të komentojë mbi aktin skandaloz dhe të turpshëm dhe për deri sa gazetari i Kuririt ishte duke e intervistuar, së pari u ndërpre lidhja, pastaj e mbylli telefonin dhe më pas numri i tij ishte i padisponueshëm.

Gjatë vizitës së tij në Drenicë ishte i angazhuar edhe përkthyesi dhe në praninë e boshnjakëve ishte edhe profesoresha Vasvija Gusinac, e cila ishte tejet e lumtur dhe gjatë gjithë kohës kishte emocione pozitive, kur bëhet fjalë për Polluzhën.

Shkrijel me shqiptarët e pranishëm u lutën pranë varrit të Polluzhës dhe kur shkuan në vizitë në shtëpinë e djalit të tij, tha se ishte i nderuar që ai erdhi te familja, koka e së cilës bëri që boshnjakët në Sanxhak të shpëtojnë nga “masakra e planifikuar e çetnikëve të Draza Mihajloviqit.”

– Ne do të përpiqemi që edhe tek pasardhësit tanë të ruhet kujtimi dhe mbi këtë bazë të ndërtojmë marrëdhënie vëllazërore në mes boshnjakëve dhe shqiptarëve të Sanxhakut dhe të Kosovës – tha Sekretari i Përgjithshëm i KKB.

– Kjo vizitë Drenicës, është ofrim idorës së boshnjakëve që së bashku me shqiptarët dhe Kosovën të ndërtojmë një të ardhme më të mirë. Si popuj jemi të lidhur dhe këtë duhet ta ruajmë dhe kultivojmë. Por,personalitete të tilla të mëdha si Adem Jashari dhe Shaban Polluzha edhe më shumë na lidhin për të ndërtuar një marrëdhënie të fortë dhe të qëndrueshme mes nesh – përsëriti gjatë gjithë kohës.

Udhëheqësi i Partisë Social Demokratike Serbe Rasim Ljajiq është tronditur kur dëgjoi lajmin dhe pyeti: “A është kjo ndonji shaka me mua?”

– O populli im! Po, çfarë është me këta njerëz?! Ky është një autogol i madh për boshnjakët dhe futje e gishtit në sy ndaj vendit në të cilin ata jetojnë. Çka kanë ata me u marrë me këtë problem?! Keni kujdes, askush nuk e ka publikur këtë lajm nga mediat lokale? Për ta më mirë është që të gjykohen nga qytetarët në zgjedhjet e radhës – th ai zemëruar kreu i PSDS.(E dergoi I. Azizi)

Në Gjakovë u mbajt tryezë shkencore kushtuar Aqif Blytës

February 7, 2016 by dgreca

Të shtunën (6 shkurt) në pallatin kulturës Asim Vokshi në Gjakovë është mbajtur tryezë shkencore me temën: Aqif Blyta dhe mbrojtja e Pazarit të Ri.
Ky aktivitet u organizua nga organizata “ Kosova për Sanxhakun” në bashkëpunim me shoqatën e intelektualëve “ Jakova” nga Gjakova. Aktiviteti poashtu u zhvillua edhe nën përkujdesjen e kryetares së komunës së Gjakovës, zonj. Mimoza Kusari- Lila.
Në tryezën shkencore pjesëmarrësit kanë paraqitur një kërkesë për presidenten e vendit,Atifete Jahjagën. Pjesëmarrësit kanë kërkuar që Aqif Blyta të nderohet me titullin Hero i Popullit.
Kërkesa është paraqitur me iniciativë të Ismet Azizit, kryetari i shoqatës “Kosova për Sanxhakun”, organizatë kjo që njëherit u kujdes edhe për organizimin e kësaj tryeze. Azizi, duke folur në lidhje me veprimtarinë patriotike të Aqif Blytës, arsyetoi kërkesën drejtuar presidentes:
“Qëllimi kryesor i takimit të sotshëm është që pikërisht sot nga ky tubim këtu, nga qytetarët e Gjakovës të dërgohet një kërkesë për kryetaren e shtetit, zonjën Atifete Jahjaga, që Aqif Blytën ta nderoj me urdhrin Hero të Popullit. Ky do të ishte kulminacioni i këtij tubimi”, tha Azizi.
Me këtë rast drejtori për kulturë në Gjakovë, Meriton Ferizi, në emër të kryetares Kusari-Lila, për Aqif Blytën ndau mirënjohjen “Post Mortum”. Ferizi, pos tjerash, deklaroi:
“Në emër të komunës së Gjakovës, sot të ndajmë edhe mirënjohje “Post Mortum” për Aqif Blytën me motivacionin – për vlerat e tij patriotike në pengimin e shpërnguljes së popullsisë nga trojet e veta të krahinës së Sanxhakut, si dhe për mbrojtjen e popullit të kësaj krahine nga gjenocidi i armikut”.
Përfaqësuesit e familjes Blyta, falënderuan kryetaren Kusari-Lila, Drejtoratin për Kulturë, shoqatën e intelektualëve “ Jakova”, sidomos organizatën “ Kosova për Sanxhakun” e cila bëri shumë dhe hapi edhe një dritare për ta njohur jetën dhe veprën e Aqif Blytës.
Në këtë tryezë morën pjesë përfaqësues të institucioneve komunale dhe historianë të cilët vlerësuan lart kontributin dhe figurën patriotike të Aqif Blytës. Me kumtesa janë paraqitur: Ali Daci nga Rozhaja, Fazli Muriqi nga Rugova, Zahir Kastrati nga Polluzha , Admir Muratoviq nga Pazari i Ri, Alban Dobruna nga Gjakova, Ismet Azizi nga Gjilani dhe Masar Rizvanolli nga Gjakova. Ndërsa në pamundësi pjesmarrjeje, punimet e tyre i dërguan: Nexhmedin Spahiu, Mazllum Baraliu dhe Sulejman Aliqkoviq.
Në fund u zhvillua debat i hapur dhe i frytshëm me pjesëmarrës për figurën dhe veprimtarinë e Aqif Blytës. Vlen të theksohet se në kumtesën e tij Prof. Dr. Admir Muratoviq, i cili është drejtor i Institutit për Hulumtim të Krimeve ndaj popullatës së Sanxhakut, kryetar i Bashkësisë Kulturore të Sanxhakut dhe ligjërues në Universitetin Internacional të Novi Pazarit, pjesëmarrëseve ua bëri me dije se personaliteti i Aqif Blytës për Sanxhakun është sikurse ai i Adem Jasharit për Kosovën.
Organizatorët u zotuan se aktivitete të ngjashme për Sanxhakun do të organizohen edhe nëpër vendbanimet tjera.( E dergoi per Diellin:Ismet Hazizi)