Nga Elida Buçpapaj/

Ambasadorja e Republikës së Kosovës në Washington Vlora Çitaku ka sjellë lajmin e mirë se “në kuadër të Veprimit të Autorizuar të Mbrojtjes – Defense Authorization Act, Kongresi Amerikan me unanimitet të plotë votoi amendamentin ku i bëhet thirrje administratës amerikane që të përgatisë Kosovën për Partneritet për Paqe me NATO-n”.Amerika, Aleate jetike e shqiptarëve hedh hapin e parë të nevojshëm e të domosdoshëm me vizion afatgjatë për sigurinë e rajonit dhe vetë Europës!

Megjithatë jam me atë pjesë që ndajmë opinionin e njëjtë se anëtarësimi i Kosovës në NATO do të duhej të kryhej që më 1999 ose në vitet e para të shekullit XXI.

Kështu kam shkruar jo sot, por menjëherë posa trupat e NATO-s e çliruan Kosovën nga makineria kriminale e Milosheviçit.

S’ka alternativë tjetër Kosova. Normalisht çdo shtet i Europës, përfshi edhe Serbinë deri edhe Rusinë, do të duhet të jenë anëtarë të Aleancës Euro-Atlantike, por Kosova ka arsye shumë më tepër sepse vijon të mbetet pré e qëllimeve gllabëruese.

Emri i Kosovës ka qenë i lidhur me atë pjesë të Ballkanit njohur me sintagmën – Fuçi baruti e Europës – “Powder keg of Europe”. Dhe për ta hequr nga fjalori këtë term në vetvete balistik, duhet që kjo zonë të shndërrohet realisht në zonë paqe dhe sigurie afatgjatë.

Ky duhet të ishte synim i BE-së, por nëse BE është gjithmonë e vonuar, i NATO-s duhet të jetë patjetër.

Në 12 qershorin e këtij viti mbushen 17 vjet prej hyrjes së trupave të NATO-s në Kosovë, e megjithatë Ballkani nuk është oaz paqeje. Sepse duke e lënë Kosovën jashtë NATO-s dhe BE-së, ka vijuar të ushqehet mitomania se ka ende shpresë për ta kthyer Kosovën pas, në mos të tërën, por të paktën pjesët e saj esenciale.

Në vend që Serbia të harxhonte energji për reforma që i duhen për t’u integruar në BE, gjithë diplomacinë dhe kanalet e shtetit i ka përqëndruar tek minimet e sukseseve të Kosovës, lobimi për pengimin e Kosovës për t’u integruar në institucionet ndërkombëtare apo për të mos e  njohur Kosovën shtet të pavarur çka e ka kthyer dialogun Kosovë-Serbi një farsë të vërtetë.

Integrimi i Kosovës në NATO duhet të bëhet sa më shpejt që të jetë e mundur, për disa arsye themelore:

Së pari, anëtarësimi i Kosovës në NATO do t’i japë fund ankthit të Serbisë për të rimarrë Kosovën apo pjesë të integritetit dhe sovranitetit të saj territorial po ashtu pretendimeve se insitucionet fetare që i takojnë trashëgimisë serbe janë të rrezikuara.

Së dyti, sovraniteti territorial i Kosovës është prej 17 vitesh nën administrimimin e trupave të KFOR-it. Shumë i domosdoshëm, por prapë duhet të jetë i limituar deri kur Kosova të jetë anëtare me të drejta të plota e NATO-s.

Së treti, Kosova nën juridiksionin e Serbisë deri më 1999, ishte një vend pa ushtri, pa polici, pa shërbim inteligjent, sepse gjithçka ishte në duart e Beogradit, ndërsa UÇK lindi si një njësi ushtarake me baza vullnetare për të marrë në mbrojtje popullsinë civile nga genocidi dhe dëbimet masive që ka operuar në bashkërendim me trupat e NATO-s.

Së katërti, pas përfundimit të luftës në Kosovë më 1999,  UÇK-ja, në respekt të plotë të kërkesës të Perëndimit, u çarmatos menjëherë duke u transformuar në Trupat e Mbrojtjes së Kosovës. Në 2009 TMK u shpërbë në Forca e Sigurisë së Kosovës, e monitoruar nga NATO, por paçka se kanë kaluar 7 vjet, ende jo e shndërruar në Forcë e Armatosur e Kosovës, dmth në ushtri të saj, për shkakun kryesor se Serbia është kundër.

Megjithëse Serbia ishte shteti agresor, jo vetëm që nuk e pranon ftesën e NATO-s për të qenë pjesë e saj, por pretendon që Kosova të mos ketë ushtri, të mos ketë njohje, të mos jetë e integruar në asnjë institucion ndërkombëtar! Paçka se prej disa vitesh vijon dialogu Kosovë-Serbi!

Kosova nuk ishte kundër dialogut me Serbinë, por kundër farsës po. Kosova nuk është as kundër që Serbia të jetë anëtare e NATO-s.

Serbia i është bashkangjitur programit të Partneritetit për Paqe në vitin 2006. Ndërsa Kosova është në prag të këtij programi në vitin 2016, pra dhjetë vite më vonë!

Ky është mirëfilli absurditet.

Nëse Kosova do të ishte integruar në NATO menjëherë, që në 1999 ose në fillim të milenarit të ri, rajoni, Ballkani do të ishte qetësuar. Serbisë nuk do t’i ishin dhënë 17 vite kohë t’i përdorur kundër interesave të shtetit të Kosovës me shpresë se ka kthim prapa.

Serbia përmes Rusisë dhe diplomacisë të saj ka arritur të vonojë Kosovën por edhe të zgjasë mosstabilitetin e rajonit.

Serbia ka përfituar edhe prej ndryshimit të administratave në SHBA dhe një punë e nisur nga administrata Clinton, e vijuar me sukses prej asaj Bush, do të duhej të kishte përfunduar me kohë nga administrata Obama, për të mirë të paqes, sigurisë, lirisë dhe barazisë. Serbia është uniforme në qëndrimin e saj në raport me Kosovën këta 17 vjet, BE laramane, ndërsa SHBA do të duhej të ishte më e vendosur.

NATO nuk është forcë sulmuese, agresive, por është mbrojtëse dhe garantuese e sovranitetit të Europës, pra Kosova në NATO është garanci edhe për e sovranitetin e Serbisë.

Hyrja e Kosovës në NATO me kohë, do ta kishte shpëtuar Kosovën nga stanjacioni, nga statusi i getos me praninë e trupave të KFOR-it, do të ishte urëlidhëse jo vetëm me BE, por edhe me vetë Serbinë, do të kishte ndikim pozitiv për investitorët e huaj, do të ishte më imune nga korrupsioni, krimi dhe ndikimi i terrorizmit fetar dhe në fund të fundit zona dikur e quajtur Fuçi Baruti do të ishte një territor zyrtar i NATO-s, çka do të thotë se ai definocion arkaik dhe i frikshëm do të zhdukej nga fjalorët, duke u transformuar në një zonë të sigurisë afatgjatë dhe pajtimit.

Historia ka vërtetuar se shqiptarët paçka se janë europianë, etiketa europiane nuk i ka shpëtuar as nga të qënit viktimë dhe nga të qënit pré e shqiptarofobisë me baza etnike dhe fetare prej fqinjve. Jo më kot Ibrahim Rugova e përsëriste si refren, atë që e thashë që në krye, se shqiptarët janë në aleancë jetike me SHBA. Dhe për të mirën e përbashkët, pa dallim, të serbëve, shqiptarëve, amerikanëve apo europianëve, Kosova duhej të kishte hyrë në NATO me kohë.

Prandaj, ndërsa opinioni e priti me gëzim lajmin se Kosova është në prag të hyrjes në programin e Partneritet për Paqe me NATO, unë i bëj pyetjen vetes: “O Zot e sa do të zgjasë tmerri deri kur Kosova të jetë pjesë e NATO-s!”

Sepse sa kohë që Kosova nuk është pjesë e NATO-s, Ballkani është Fuçi Baruti!

Me këtë rast kujtoj administratën Bush që duhet t’i jemi mirënjohës të gjithë mbarë për anëtarësimin e Shqipërisë në Aleancën Verio-Atlantike, si pjesë e kësaj force në mbrojtje të vlerave dhe parimeve të Perëndimit.