Archives for April 2013

101-vjetori i Vatrës është dhe 101 vjetori i Bashkimit të Parë me VATREN i Kombëtarëve të Worcesterit

April 30, 2013 by dgreca

Fjala përshëndetëse e kryetarit të Shoqatës KOMBI ,z.Artur Vrekaj në Kuvendin e VATRË-s /

I nderuar Kryetar i Vatrës Zoti Gjon Buçaj! /

I nderuar Ministri i Diasporës së Kosovës Zoti Ibrahim Makolli! Të nderuar veprimtarë, njerëz të letrave shqipe dhe të mediave! Në emër të anëtarësisë së shoqatës Atdhetare Kulturore KOMBI jemi sot këtu të përshëndesim Punë të mbarë Kuvendit të Vatrës!Është nder për misionin tonë të përcjellim sot Vizionin përbashkues të Shoqatës Atdhetare Kulturore KOMBI të Worcester,MA e themeluar 5 vjet më parë, që mori rrugë nga Pavarësia e Kosovës si ngjarja e dytë e sapritur e kombit shqiptar. Është përgjegjësi të jesh sot veprimtar i Diasporës, është nder për veten, familjen. Por mbi të gjitha, është frymëmarrje për Shqiptarinë! 101-vjetori i Vatrës është dhe 101 vjetori i Bashkimit të Parë me të i Kombëtarëve të Worcesterit,MA. Shqiptarët e Worcester,MA të ardhur me valën e Dytë të pas 1990-ës më së shumti nga Shqipëria dhe Kosova e rihodhën në hartën e Diasporës Shqiptare këtë qytet amerikan me veprimtarinë atdhetare e kulturore të shoqatës me emrin domethënës KOMBI sipas emrit të shoqërisë së parë KOMBËTARE të brezit të parë të emigrantëve. Edhe amerikanët e Worcester në qeverinë lokale tashmë e dinë se shoqata KOMBI përfaqëson me dinjitet komunitetin shqiptar, sepse ne si shoqatë modeste kemi në program ruajtjen e Identitetit Kombëtar që e kemi dëshmuar me Ngritjen zyrtare të Flamurit para Bashkisë Worcester, me simpoziume për figura si Skënderbeu e Nënë Tereza a ngjarje si Kongresi i Manastirit, me përfaqësime modeste në festat e komuniteteve Italiane dhe Irlandeze siç janë pjesëmarrjet në paradat e St Patrick dhe Columbus Day apo me takimet kulturore. Ne kemi dhënë prova të bashkimit me veprimtari udhëhequr nga Vizioni ynë përbashkues i të gjithë grupeve organizuese të komunitetit të shqiptarëve të Massachusetts e më gjerë në New England. Ndaj sot ne jemi më të hapur dhe bashkëpunojmë për veprimtari cilësore sipas kalendarit historik kombëtar me Lidhjen Qytetare Shqiptaro-Amerikane, me shoqatat Kosova e MassBesa të Boston, me Kishën Shqiptare të Worcester,MA , me shoqatën e studentëve shqiptarë të Universitetit të CT, si dhe jemi në kontakte edhe me veprimtarë të shoqatave Në Filadelfia dhe New York. Parë nga misioni kombëtar shoqatat shqiptare të Amerikës janë në një linjë. Parë nga organizimi i Diasporës ne jemi të parcelizuar sipas qyteteve ku në disa qytete veprojnë disa organizime ( kombëtare apo fetare) që jo rrallëherë sjellin edhe konfuzion në komunitet sepse disa prej tyre në mesin tonë i kushtojnë më shumë rëndësi mbledhjes së parasë me moton për Identitetin Kombëtar! Vërehet ndër shqiptarët e Amerikës edhe një protagonizëm i pakuptimtë në disa raste. Darkomania e kripur nga çmimi dhe festivalet për parambledhje nuk e ndihmojnë sa duhet shqiptarinë edhe pse ne shqiptarët e kemi më të lehtë të marrim pjesë në veprimtari me dolli dhe këngë dhe të shijojmë më shumë lavdi. Kush më mirë se Amerika ta jep mundësinë e të qënit aktiv në Diasporë për gjithë komunitetin shqiptaro-amerikan të Amerikës apo për komunitetin shqiptar të qytetit ku banon? Ndaj ne duhet të jemi në veprim! Organizimet shqiptare të Amerikës duhet të shohin më larg për ardhmërinë e përbashkimit sepse kemi organizime edhe në bazë trevash ose qytetesh. Çdo ekip drejtues ka barrën e madhe për një reflektim me bashkëkuvendime. Në të mirë të ardhmërisë së Diasporës së bashkuar. Ne duhet të japim shembuj konkretë për të ribërë Bashkimin e Diasporës, për ti dhënë frymë shqiptarëve të Amerikës si faktor përfaqësues, e promovues, si përçues të vlerave më të mira kombëtare shqiptare që të ndihmojmë kombin në nevojë dhe të nderojmë vetveten ! Bashkë mund të bëjmë më shumë se do të jemi me një fjalë! Shoqata KOMBI është e hapur me çdo organizim aktiv në Amerikë për të ndikuar më shumë tek brezat e rinj duke i ftuar ata në drejtim me kandidim vullnetar e zgjedhje demokratike siç bëjmë në Worcester. Sepse ata janë e ardhmja! Për një Diasporë të bashkuar në Amerikë! Një komunitet shqiptar i fortë i Amerikës është shpresë më shumë për ardhmërinë e kombit. Jeni të mirëpritur në Worcester,MA për çdo program që mund ta organizojmë së bashku sepse ne jemi të ushqyer nga shqiptaria si feja e përbashkët dhe e para që na mbledh në veprimtari kombëtare. Ne lexohemi se veprojmë dhe bashkëpunojmë duke qënë të hapur me Shqiptarët e Worcester, Boston, Hartford, New York dhe Diasporën në tërësi. Urime Kuvendit Tuaj! 27 Prill 2013 ,New York

Prof. Dr. Muharrem Dezhgiu uron kryetarin e Vatres

April 30, 2013 by dgreca

I nderuari dr. Buçaj, kryetar i Federates Panshqiptare VATRA,/

Kam nderin dhe kenaqesine te ju uroj shpirterisht per rizgjedhjen tuaj ne krye te Vatres, asaj organizate te madhe me tradita te fuqishme atdhetare, e cila ka qene frymezuesja dhe iniciuesja e te gjitha ngjarjeve historike ne mbrojtje te identitetit kombetar te shqiptareve.

Kam besim te plote se Vatra, nen drejtimin tuaj, do te ruaje dhe do te coje perpara traditat me te mira te saj, te arkivuara gjate jetes se saj te begate 100 vjecare. Shpresoj qe ne veprimtarine e saj te metejshme Vatra do te rrise bashkepunimin me te gjithe perkrahesit dhe mbeshtetesit e saj, per gjallerimin e rolit te saj ne kushtet e reja historike qe po perjeton kombi yne.

Uroj qe Vatra te jete pike referimi per frymezimin kombetar te shqiptareve kudo jetojne, tashme, neper bote. Roli juaj ne drejtimin e saj do te jete historik per realizimin e ketij misioni teper te larte.

Me respekt dhe konsiderate vellazerore

Muharrem Dezhgiu

Tirane, 30 prill 2013

AMBASADORI FERIT HOXHA URON DR. GJON BUCAJ PER ZGJEDHJEN KRYETAR I FEDERATES VATRA

April 30, 2013 by dgreca

Permanent Representative of the Republic of Albania to the United Nations/New York/

Zotit Gjon BUCAJ/

Kryetar I Federatës Panshqiptare/

VATRA, New York/

I dashur zoti Bucaj,/

Dëshiroj t’ju përgëzoj për rizgjedhjen tuaj si kryetar i Federatës PanShqiptare VATRA, në Kuvendin e zhvilluar me datë 27 prill 2013, si dhe t’ju uroj përzemërsisht punë ta mbarë e të sukseshme në drejtimin e kësaj organizate të rëndësishme.

Kam gjithë bësimin se marrëdhëniet e shkelqyera që Misoni i RSH-së pranë OKB-së ka me Vatrën dhe me ju personalisht mund vetëm të forcohen dhe, me këtë rast, dëshiroj t’ju rikonfirmoj gatishmërinë tonë për të vazhduar bashkëpunimin e ngushtë me Federatën, në të mirë të interesave të shqiptarëve, Shqipërisë dhe Kombit shqiptar.

Zhvillimi dhe përparimi I Shqipërisë dhe i mbarë kombit shqiptar është gjithnjë i lidhur ngushtë me integrimin e mëtejshëm të vendit në arenën ndërkombëtare për të mbrojtur më mirë dhe për të nxitur më shumë interest kombëtare, për të rritur dhe forcuar rolin dhe kontributin e Shqipërisë në rajon e më gjerë në botë. Në këtë kuadër, sic është tashmë e njohur, e vërtetuar dhe sic është theksuar në vijimësi nga drejtuesit më të lartë të Shtetit, komuniteti shqiptaro-amerikan do të vazhdojë të ketë një rol të veçantë, të rëndësishëm dhe të pazëvendësueshëm në forcimin e lidhjeve të Shqipërisë dhe gjithë kombit shqiptar më Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Në këtë kontekst, Federata Panshqiptare VATRA ka dhe do të vazhdojë të ketë një rol, të vecantë e të rëndësishëm.

Lutem pranoni, zoti Kryetar, shprehjen e ndjenjave të mia më të mira,

Sinqerisht,

Ferit HOXHA

Ambasador

New York, 29 prill 2013

SHQETËSIMET E NJË MIKU

April 30, 2013 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

”Ne jemi shumë të shqetësuar nga ato që kemi parë. Ekziston një nivel i lartë tensionesh në këtë periudhë parazgjedore.”Kështu u shpreh për median shqiptare, Xhonatan Mor, Drejtori i Zyrës për Punët e Evropës Jug-Qendrore në Departmentin amerikan të Shtetit (DASH) gjatë vizitës që ai bëri kohët e fundit në Shqipëri.

Zoti Mor nënvijoi interesimin dhe shqetësimin e Uashingtonit zyrtar për mbarvajtjen e punëve në Shqipëri në përgjithësi dhe të zgjedhjeve të Qershorit në veçanti, duke kujtuar vizitën dhe fjalët e ish-Sekretares amerikane të Shtetit Hillari Klinton në Tiranë, Nëntorin që kaloi, e cila sipas Zotit Mor foli me këmbëngulje për interesimin e fortë të Shteteve të Bashkuara se Shqipëria duhet të bëjë përparim drejtë antarësimit në Bashkimin Evropian dhe të zhvillojë zgjedhje të suksesshme këtë vit. Zoti Mor deklaroi gjatë vizitës së tij në Tiranë se ato që Zonja Klinton tha në kryeqytetin shqiptar për miqët shqiptarë, përkrahen edhe nga “Sekretari i tanishëm i Shtetit Xhon Kerri, nga të gjithë ne në qeverinë amerikane si dhe nga Kongresi i Shteteve të Bashkuara.” Në takimet e tij me udhëheqsit më të lartë të Shqipërisë, pozitë dhe opozitë, Zoti Mor theksoi interesimin e Shteteve të Bashkuara për mbarvajtjen e zgjedhjeve të Qershorit duke paralajmëruar një numër diskutimesh publike, përfshirë edhe seanca në Kongresin amerikan, mbi zgjedhjet e ardhëshme në Shqipëri.

Njëra prej mbledhjeve të njoftuara tanimë për të diskutuar mbi atmosferën parazgjedhore në Shqipëri, është ajo e Komisionit Amerikan të Helsinkit, seancë e titulluar “Demokracia në Shqipëri: Ritmi i Progresit”, e cila do të mbahet të hënën më 6 Maj, në një prej sallave të Senatit amerikan në Uashington. Komisioni prej nëntë anëtarësh nga Senati, Dhoma e Përfaqsuesve dhe nga një përfaqsues i DASH, Departmentit të Mbrojtjes dhe të Tregëtisë, i cili kontribon në përpilimin e politikës së jashtme amerikane, në këtë séance, ka ftuar ekspertë, përfshirë Zëvëndës Ndihmës Sekretarin për Çeshtjet Evropiane dhe Euro-aziatike, në DASH, Filip Riker, Ambasadorin e Republikës së Shqipërisë në Uashington Gilbert Galanxhi, Dr. Elez Biberaj, Dejtor i Zërit të Amerikës për Euroazinë dhe Besa Shahini, analiste e Iniciativës për Stbilitetin Evropian.

Në njoftimin e Komisionit Amerikan të Helsinkit thuhet se megjithëse para vitit 1991, Shqipëria sundohej nga njëri prej regjimeve më shtypëse komuniste të botës, dhe ishte i vetmi vend evropian që refuzoi të merrte pjesë në proesin e Helsinkit — në 20vitet e fundit vendi ka shënuar përparime të mëdha si një shtet demokratik ku respektohen të drejtat e njeriut, dhe si një shtet që është pjesëmarrës aktiv në punët evropiane, përfshirë edhe antarësimin në NATO në vitin 2009. Por megjithë progresin e shënuar gjatë dy dekadave të fundit, Komisioni Amerikan i Helsinkit thotë në njoftimin zyrtar të seancës në Kongres, se “megjithë arritjet, Shqipëria vazhdon të përballet me vështirsi në ndërtimin e institucioneve dhe praktikave demokratike, përfshirë edhe respektimin e ligjit”. Komisioni vlerëson se, ndërkohë që Shqipëria po përgatitet për zgjedhjet parlamentare të Qershorit, seanca në Kongresin amerikan, “shpreson të vlerësojë nivelin në të cilin përparimi ka nisur të bjerë në krahasim me ato që priten, si brenda ashtu dhe jashtë vendit, si dhe ç’mundë të bëhet drejtë përshpejtimit të reformave të mëtejshme, sa i përket qeverisjes së mirë”.

Interesimi zyartar amerikan mbi zgjedhjet e ardhëshme në Shqipëri u pasqyrua edhe nga një takim ditët e fundit midis Kongresistit Geri Peters, anëtar i Grupit të Çështjeve Shqiptare në Kongres dhe ambasadorit shqiptar në Uashington, Gilbet Galanxhi. Kongresisti Peters, pasi vlerësoi marrëdhënjet e shkëlqyeshme midis dy vendeve, shfaqi besimin e tij se është e rëndësishme që, në lidhje me ato që po ndodhin në Komisionin Qendror të Zgjedhjeve të Shqipërisë, të zbatohet ligji, me qëllim që të ruhet legjitimiteti i zgjedhjeve të ardhëshme. Edhe Kongresmenë të tjerë amerikanaë kanë shprehur pikpamje të njëjta.

Marsin që kaloi një delegacion i Institutit Demokratik Amerikan (NDI) i kryesuar nga ish-governatori i shtetit Vermont dhe ish kandidat për president i Shteteve të Bashkuara qëndroi në Shqipëri për të “vlerësuar në mënyrë të paanshme përgatitjet për zgjedhjet parlamentare, klimën e përgjithshme politike që i jep form ciklit zgjedhor, të shqyrtojë faktorët e veçantë që favorizojnë ose pengojnë shprehjen demokratike të vullnetit të popullit dhe për të bërë rekomandimet për rritjen e besueshmërisë në procesin zgjedhor.”

Shfaqja jo vetëm e interesimit, por edhe e shqetsimit amerikan në lidhje me mbarëvajtjen e zgjedhjeve të këtij viti në Shqipëri nuk është dhe nuk duhet të interpretohet si një ndërhyrje në procesin zgjedhor të Shqipërisë, por si këshilla të një miku që Shqipërisë dhe shqiptarëve ua do të mirën. Këto shqetësime i janë paraqitur të gjithë klasës politike shqiptare pa dallim, qoftë pozitës qoftë opozitës, por edhe të tjerëve, pasi të gjithë kanë rolin e tyre për të luajtur për një fushatë të përgjegjeshme elektorale dhe në përfundimin me sukses dhe pranimin përfundimtar të zgjedhjeve, me fjalë të tjera të mos rrezikohet integriteti zgjedhor. Historikisht, zgjedhjet e lira, fatkeqsisht kanë qenë gjithmonë si një çështje kundërshtuese, si një asht ose kockë në fyt, në marrëdhënjet midis Shqipërisë dhe Shteteve të Bashkuara, duke filluar që nga viti 1945, kur regjimi komunist i Enver Hoxhës refuzoi të lejonte mbajtjen e zgjedhjeve të lira, gjë që çoi në mbylljen e misionit diplomatik amerikan në Tiranë, duke përfunduar kështu në prerjen e marrëdhënjeve prej pothuaj 50-vjetësh midis dy vendeve. Sot, pas 20-vjetë marrëdhënjesh miqësore, mbajtja e zgjedhjeve të lira nuk duhet të jetë shkak për –ruajna Zot — ftohjen e marrëdhënjeve midis dy kombeve mike. Por, siç tha edhe ish-Sekretarja Amerikane e Shtetit Hillari Klinton me rastin e 20-vjetorit ë rivendosjes së marrëdhënjeve diplomatike midis dy vendeve, këjo miqësi e dy dekadave të fundit, të shërbejë për zhvillimin e një partneriteti të vazhdueshëm, të na kujtojë përparimet e bëra deri tani dhe njëkohësisht të nënvijojë shpresat për një të ardhme më të mirë për Shqipërinë dhe Shqiptarët, por edhe për marrëdhënjet shqiptaro-amerikane. Këjo është përgjegjësi e pozitës dhe opozitës si edhe e të gjithë faktorëve politikë, por edhe e medias që i shërben interesave partiake, si dhe e shoqërisë në përgjithësi. Është vështirë, për të mos thënë e pamundur, të mendohet ndryshe, pas më shumë se 20-vjetë demokraci dhe në fillim të shekullit 21!

CFARË BËRI LEF NOSI ME AKTIN E PAVARËSISË?

April 30, 2013 by dgreca

Disa shqyrtime për aktin e pavarësisë/

Ne Foto: Ministrat ne Qeverine e ismail Qemalit/

NGA GËZIM LLOJDIA/

Ditën e arrestimit kohë zhegu 8 gusht 1945 Lef Nosi ortodoks studiues, intelektual, politikan rreth 75 vjeç, nuk mund të mbante me vete aktin origjinal të pavarësisë,ato dy fije letre ku 40 burra firmëtar kishin sigluar nënshkrimet e tyre në vjeshtën e fundit të vitit’12 në selamllëkun e Xhemil Vlorës. Arsyeja të shtyn të mendosh se Lef Nosi i vënë në shënjestër nga regjmi ri i paslufte për tu kurthuar brenda mureve,ai kishte njohu më parë këto përvoja të hidhura lufte:ishte arrestuar nga turqit,internuar në Bursë,internuar nga italianët në kampet e internimit, në 1943 mori pjesë në Asamblenë u zgjodh Anëtar i Regjencës me këtë përvojë jete politikani ai nuk mund ta dorëzonte aktin origjinal në duart të panjohura. As në bankën e shtetit dhe as gjëkundi. Regjimi i ri i vendosur në fund të ‘44 ishte kundërshtari i tij i luftës,ndonëse ai e kishte humbur luftën,parulla e tyre ishte një Shqipëri etnike. Zërat se jugosllavët krijuan PK në Shqipëri ,kishin krijuar bindjen se këta ishin të shitur tek sllavët,kishin krijuar premisa të forta dyshimi,që ky dokument nuk duhej të binte në duar e atyre,të cilët mund tua jepnin atë “vëllezërve sllavë”, nga miqësinë e lidhur në luftë. Një personalitet si Nosi vallë duhej tu besonte lehtësisht regjimtarëve, kur ai tu binte në dorë ata do ta asgjësonin në mos falsifikonin. Dyshimi që ka shprehur Nosi duke mos e dorëzuar vërtetohet tek dokumenti i vitit 1937 ,që u falsifikua duke vendosur fotografi në vend të nënshkrimit të disa firmëtarve të Kuvendit historik të Vlorës. Symprehtësia e L.Nosit për të parë përtej shekullit të tij,u gjet e vërtetë vetëm pas një kohe prej një shekulli .Kështu gjykojmë se L.Nosi nuk e ka dorëzuar atë dokument asgjëkund. Ai ka marrë masa që ky dokument të fshihej sa më larg dhe sa më thellë për të mos rënë në duart e atyre që kërkonin burg dhe plumba për firmëtarin e pavarësisë. Një arsye tjetër që duhet të ketë qenë është se: të ardhurit nga malet, pa përvojë dhe njohuri për shtetin në mendjen e një politikani,studiuesi, të stërvitur do të linin përveçse një shije të keqe edhe do ta bënin të besonte se ky akt nuk duhej dorëzuar kurrsesi .Ose do të humbiste,do të grisej për hiçgjë,do të falsifikohej. Nga dyshimet e L.Nosit,duhet pranuar vizoni i tij ,ky dokumenti u falsifikua. Çdo të ngjiste me origjinalin?I njëjti ritual .Do të prihej e retushohej,do vendoseshin fotografi,sipër nënshkrimeve të firmëtarëve të pavarësisë. Askush sot duke u gjendur përpara këtij fakti nuk mund të pohoje se ky veprim nuk mund të kryhej. Edhe nëse L.Nosi do ta kishte dorëzuar atë,fati që i priste ato dy fletë ishin ose do të asgjësoheshin ose do të retushoheshin dhe origjinali do të shkrumbëzohej për të zhdukur kështu gjurmët e krimit. Fakti që ndodhi apo si ngjau me dokumentin që kishte lënë që L.Nosi aty nga viti 1937 janë si dallgë të atij deti,që godisnin brigjet dëshmitare. Pasqyrimi i saj na lejon të qartësojmë, thellësinë nën syprinën e ujit. Brenda këtyre kontureve, d.m.th brenda këtyre gjejmë shumë arsye për të mospranuar faktin si ai dokument u dorëzua diku kur L.Nosi nuk ja dorëzoi as kohës kur mbretëronte Zogolli. Kështu edhe thelbi i vetë përmbajtjes së këtij dokumenti, që ishte produkti i firmëtarëve për shpalljen e pavarësisë, një akt madhor ka shqyrtuar urtësinë e këtij politikani,studiuesi atdhetari që ky dokument kurrsesi s’duhej dorëzuar në duar të panjohura. Nëse gjykojmë faktet pra duke kryer kështu një rrugëtim sërish nëpër tablo për rrugë-gjetjen e aktit të pavarësisë,dokumenti origjinal Ecjen e bëjmë si nëpër kalldrëm. Çdo reshtë ka një shtresë pllakash të çimentuara mirë,harmonike me njëra-tjetrën. Këto janë shtigje të rrugë-jetës së këtij atdhetari.“Kontributet e para të Lef Nosit, shkruhet në gazetën Panorama në veprimtarinë atdhetare, politike dhe shoqërore datojnë në fundin e shekullit të XIX. Në vitin 1909 ai themeloi shoqërinë “Afërdita”. Në 1910 botoi të parën gazetë të qytetit të Elbasanit,“Tomorri “. Më 28 nëntor 1912, firmos Aktin e Pavarësisë dhe emërohet ministër i Postë-Telegrafave. Bën pjesë në delegacionet e qeverisë së Vlorës në Konferencën e Paqes për kufijtë e Shqipërisë, si dhe në delegacionet e pritjes së Princ Vidit. Më 1919 merr pjesë në Kongresin e Durrësit. I ndodhur jashtë vendit përshëndet me telegram Kongresin e Lushnjës. Si mik i Fan Nolit tërhiqet nga jeta politike dhe i kushtohet studimeve gjuhësore, historike, etnografike, albanologjike, si dhe fushave të filatelisë, numizmatikës e mbledhjes së shprehjeve e fjalëve të urta,dokumenteve e librave të rrallë me vlerë për historinë e popullit tonë..”.Gjykimi i L.Nosit për aktin origjinal është se ai nuk e ka dorëzuar asgjëkundi. As në bankë as nuk i është sekuestruar dhe as ta kenë marrë jugosllavët. Janë shkruar e janë hedhur mendime edhe për dhënie të këtij akti Margaret Hasluck,mirëpo ai ishte një koleksionist i shkëlqyer qeveria e Vlorës nxori gjashtë emisione pullash, ku më interesanti ishte ai i pullave të vulosura me shqiponjën dykrenore dhe shkrimin “Shqipënia”. (Pulla me vlerë 50 piastër, nga e cila janë emetuar vetëm 16 copë, është shitur në ankandin Chrystone të pullave të rralla 26 000 euro në vitin 2008 ka pohuar për gazetën Panorma, S.Kosturi,prandaj ai si koleksionit i rrallë këtë akt nuk e ka dorëzuar gjëkundi. Ai e ka fshehur për të mos rënë në gjurmët e kërkuesve të tij të cilët synon të transformonin gjithshka madje edhe rendin ekonomik që do qeveriste vendin. Kërkimet ,që do të mund tërhapeshin do të përfshinin banesën në materialet e tij,ose vendet që ndoshta pak njerëz i kanë njohur në banesën e tij të atëhershme. Duhet të konstatojmë me keqardhje se edhe kjo shenjë e pavarësisë është zhdukur.

3 shenjat e Motit të madh

1-Flamuri origjinal.2-Akti i shpalljes së pavarësisë.3-Banesa ku u krye akti i pavarësisë.

Ka pasur një arsye të thellë. Armiqtë e kombit kanë kryer gjithshka. Pas kirurgjisë që i kryejnë trupit shqiptar,Fuqitë e Mëdha, funksiononte një prapavijë e fuqishme e nxitur dhe orientuar nga armiqtë kombit tonë,për ti zhdukur atij edhe shenjat dalluese që shpallën pavarësinë. Duket sikur fati i shqiptarëve ka qenë një lëmsh i ngatërruar. Duke qenë një popull i vogël,shkruan një shkrimtar kosovar, gjithmonë na i kanë prerë rrobat popujt e mëdhenj. Mirëpo le të bëhemi pak koshient .Dikur ka ekzistuar një shekull në historinë tonë të ndritur.Diku aty ,nga shekulli i XV. Atëherë rrobat e të tjerëve pas krahëve tanë,ishin në duart tona. Ç’masë do të merrnim ne,do të vishnin ata.D.m.th “sizmografi”,që përcaktonte lëvizjet e kohës ishte shqiptar. Ndërkaq ,shumë nga kancelarit evropiane, sot e kanë haruar këtë. Shqipërisë i lënë vend përtej kësaj porte. Koha skënderbejane. Mos vallë perandoria,që kishte vënë nën thundrën e saj fatin tonë,kishte ndërmend të tërhiqej ?Kurrsesi jo.

U ngrit fati i Shqipërisë.. shkruan Naimi,ringritja-Por koha përjetësisht s’e priti kohën. U ngrit fati i Shqipërisë….D.m.th i zhytur,i strukur,i rrëzuar qenkësh, që kur kjo ëndërr e ëndërruar .Pra u ngrit nga e kishin gremisur. Si vdekuri nga varri….Sy të verdhë vdekje. Nxinte. Kobëzestë dhe mellanbërësit e kishin kallur,atëherë shtatë pashë ndë dhe. Do mos bëhej më,ëndërronin të liqtë. Thirrje tinzarësh,nga njerëz magjilidhës. Flamuri origjinal u shkrumbëzuar pas luftës së parë të përbotshme .Lef Nosi mori dokumentin si koleksionist i rrallë,ndërsa flamuri humbi origjinal humbi çuditërisht. E vetmja ndërtesë e që i përkiste fisit Vlorjave( selamllëku) për aktin e madh që u krye brenda saj në Motin e madh, vjeshta e vitit 1912,u shemb për të ndërtuar lulishten e qytetit. 25 vjetori i pavarësisë .Në këtë kuadër Lef Nosi ka shpërndarë aktin e fotografuar të pavarësisë. Ku gjendet origjinali? Kjo pyetje si luzmë,ka vite ,që rëndon në shpirt. Vazhdimisht cepat e saj zgjaten. Është një lloj treguesi për shkrumbëzimin e valëve. Ka një ngurosje faktesh. Ndonëse jo nga rastësia. Kujtime vijnë më tepër në vend të rrugë-kërkimit të studiuesve. Çfarë ngjau me aktin e pavarësisë, atë dyfletëshen ku vunë firmën e rëndë 40 burra patriotë?Besoj se ngjau ajo çfarë ndodhi me floririn shqiptar Ç’praj asaj kohe u fsheh përgjithmonë një sasi jo e vogël floriri. Shurdhëria,që e shoqëroi jetët e mbetura nuk sollën ndonjë rezultat. Kështu besoj ka ngjarë edhe me aktin e pavarësisë .U fsheh por rigjetja e tij do të na mundoi sepse koha se pret më kohën as minuti-minutën Njerëzit këtu,brezat duke qenë vdekatarë të zakonshëm kanë vdekur përgjithmonë dhe janë harruar, por nuk harrohet Ismail Qemali dhe ka për të rrojtur emri dhe vepra e tij deri në historinë e fundit të kësaj toke.