Archives for September 2015

“PËRSE O MAMI SHQIP S’MË FLET…”

September 10, 2015 by dgreca

Mbresa nga dita e parë në Shkollën Shqipe “Gjuha Jonë”, në Filadelfia/

NGA LLAZAR VERO-Filadelfia/

Fillimi i një dite dhe një viti shkollor …/

Është i 13-i vit që Shoqata Atdhetare-Kulturore Shqiptare-Amerikane “Bijtë e Shqipes” në Filadelfia hap dyert e saj për fëmijët e bashkatdhetarëve tanë që jetojnë në Filadelfia dhe rrethinat e saj. Është, si përherë, një ditë e gëzuar, prindër e fëmijë që vijnë si për një ditë feste, të veshur bukur, me tufa lulesh në duar për mësueset e tyre të dashura, përfaqësuesit e shoqatës që i presin para godinës së Qëndrës Kulturore të Komunitetit, xhaxhi Vlashi Fili që kujdeset për regjistrimin e nxënësve etj. Dhe si çdo vit të ri shkollor ka të papriturat e këndëshme. Familja e re Zoga, me rrënjë nga Vlora, pas shumë vitesh emigracioni në Greqi dhe vitet e fundit në Amerikë, kanë vendosur të ulen së bashku në klasën e parë: babi Adaniel, mami Jennifer Cabrera dhe Sofia e vogël. Nga familja Pajollari, që çdo vit ka patur një nxënës në shkollën tonë, këtë vit prindërit e rinjë Eliverta dhe Ilir Pajollari kanë sjellë djalin e tyre, Klavel për t’u regjistruar në klasën e parë, ndërsa Bujar Çela ka sjellë këtë vit të tre fëmijët: Silvanën dhe Selmën që u ngjitën një klasë më lartë dhe Blerimin që fillon klasën e parë. Flavia Kokthi vjen e shoqëruar nga të dy gjyshërit, nëna Shega dhe gjyshi Kiço. Familja Kokthi ka qënë përherë një mbështetëse e fuqishme jo vetëm për shkollën shqipe por edhe për shoqatën. Librat për shkollën këtë vit u siguruan me ndihmën e djalit të kësaj familje Androkli Kokthi, që jeton e punon në Tiranë.

Kështu njëri pas tjetrit vijnë fëmijët për të mësuar gjuhën e prindërve dhe te gjyshërve të tyre. Ja Andi dhe Alissa Qypi, që gjatë gjithë vitit të kaluar ishin të parët nxënës që vinin në shkollë, ja dhe Aris Ramizi që tani mund të quhet “veteran” i shkollës, pasi ndjek vitin e pestë, ja Amalia Molla dhe Anxhela Xhori e bukur…

Mësueset Rajmonda Bardhi, Irini Zeneli, Kozare Doko, Adelina Ramizi, presin me mall e dashuri fëmijët. Kanë vite që punojnë të përkushtuara në këtë mision të shënjtë për t’u mësuar fëmijëve gjuhën e bukur shqipe.

Pastaj prindër e fëmijë të ulur së bashku në sallën e veprimtarive të shoqatës dëgjojnë përshëndetjen e Kryetarit të Shoqatës “Bijtë e Shqipes”, zotit Tajar Domi, i cili pasi falenderoi prindërit dhe fëmijët për kujdesin dhe sakrificën që bëjnë për të mësuar gjuhën shqipe, shtroi dhe shqetësimin se jashtë kësaj shkolle janë shumë e shumë fëmijë shqiptarë , prindërit e të cilëve nuk tregojnë kujdesin e duhur për të ruajtur gjuhën tonë në brezat e rinjë dhe lidhjet e tyre me të afërmit dhe atdheun e prindërve .

Sekretari i Shoqatës, zoti Vlashi Fili, ndërmjet të tjerave në fjalën e tij të shkurtër recitoi edhe “ankesën” e një fëmije që ishte venë edhe në posterin e përgatitur këtë vit për hapjen e vitit të ri shkollor : “Pse o mami shqip s’më flet? Ç’faj kam unë që linda në kurbet? Kur të shkoj me pushime si të flas me gjyshen time?”. Këto fjalë nuk lenë vend për diskutime, për ngurrime etj.

Për kujdesin që tregon shoqata për ta bërë shkollën një qëndër të dashur për fëmijët, shërbejnë edhe fjalët e nënkryetarit të shoqatës zotit Bujar Gjoka, që u kërkoi prindërve të bashkëpunojnë me shoqatën dhe shkollën për të festuar së bashku ditëlindjet e fëmijëve gjatë vitit shkollor. Kjo përkujdesje nuk është e rastit, është vazhdim i një tradite tashmë të krijuar. Fëmijët e kësaj shkolle kanë marrë pjesë vitet e fundit edhe në festivalin e zërave të rinjë, që është organizuar në Nju Jork, ku janë nderuar edhe me çmime.. Këto arritje janë edhe fryt i punës së palodhur me fëmijët të kompozitorit të talentuar Hamdi Gjana. Një ngjarje e bukur gjatë vitit të kaluar shkollor ishte dhe zhvillimi i një dite mësimi në kopshtin zoologjik të Filadelfias, organizuar nga shoqata dhe Shkolla “Gjuha Jonë”.

Nuk mund të përmblidhen në një rrëfim, punët e dukura dhe të padukura, që kanë bërë antarët e kryesisë së shoqatës si Vlashi Fili, Llazar Vero me përgatitjen e posterit dhe propogandën që u bë në websajtin dhe fejsbukun e shoqatës, për ndihmën që dhanë Petrit Zanaj, Dritan Matraku në fotokopjimin e disa teksteve për shkollën, etj. Pa shqetësimin e tyre dhe të shumë të tjerëve, nuk mund të realizohej kjo ditë.

Paskëtaj, mësueset morën regjistrat dhe fëmijëve iu shpërndan librat sipas klasave. Filloi kështu dita e parë e mësimit në Shkollën Shqipe “Gjuha Jonë”.

Punë të mbarë!

Me shqetësimet dhe zhgënjimet e veta

Nuk besoj se ka ndonjë bashkatdhetar në Filadelfia që nuk e ka mësuar se në këtë qytet ka një shkollë për mësimin e gjuhës shqipe fëmijëve apo nipërve të tyre. 13 vite te jetës së saj dhe rreth 500 nxënës që kanë kaluar nëpër klasat e saj, është një zë i fortë për veshin e secilit që do t’u mësoj pasardhësve gjuhën e vet dhe të prindërve të vet. Perherë kemi punuar me shpresën se do të vij një ditë qe nuk do të kemi vend ku t’i fusim fëmijët, dhe kemi ndërtuar me mendje variante të ndryshme për klasa paradite dhe mbasdite të shtunave dhe të dielave dhe pse jo edhe të premteve mbasdite. Por edhe lokale të tjera do të gjenim. Nuk na mungon përvoja. Sotiraq Pema, ish anëtar i kryesisë së shoqatës, në vitet e para siguroi dy ambiente të bollshme pranë qëndrave kulturore të kishës katolike.

Dëshirat dhe hamëndjet tona nuk janë ëndërra me sy hapur, por mbështetur në numërin e madh të familjeve shqiptare në Filadelfia. Ja, duke bërë një llogari të trashë mendojmë se nga 4-5 mijë familje shqiptare, duhet të kishim 1500-2000 fëmijë që duhej të uleshin në bangat e shkollës shqipe. Ja po u heqim dhe nga një zero për të qetësuar skeptikët, pra duhet të kishim 150-200 fëmijë të ulur sot në këtë shkollë. Jemi me fat që jemi emigrantë në Amerikë, në këtë vend që nuk të pengon por të ndihmon për të ruajtur gjuhën dhe kulturën tënde. Ndaj edhe mozaiku amerikan i kulturave është kaq i bukur. Por çfarë ndodh me ne shqiptarët? Mos vallë kur na krijohen mundësitë e mira nuk i marrim dhe kur na i ndalojnë bëjmë të pakënaqurin? Kur bisedon me bashkatdhetrët për t’i sjellë fëmijët në shkollë, të nxjerrin njëmijë justifikime, si nuk kemi kohë, jemi në punë ,jemi të lodhur, etj. sikur u kërkojmë të vijnë të punojnë falas në kopshtet tona. Dhe të mos harrojmë se vetëm në Northeast të Filadelfias janë hapur nëntë kafe shqiptarësh. Për këtë mund të krenohemi se jemi komuniteti me më shumë kafene në këtë zonë megjithëse për nga numri nuk jemi më të shumtit. Kjo vjen era myk, era otomanizëm: kafe, domino, letra bixhozi, bilardo… orë të tëra në kotësi.

Nuk është e lehtë puna e shkollave shqipe në emigracion jo vetëm për këto arësye që përmendëm më sipër por edhe për mangësit jo të vogla nga mëmëdheu, që as nuk kujtohet për të dhënë një ndihmë sado të vogël për to, si fjala vjenë sigurimin e librave. Është folur, është kërkuar deri në instancat më të larta mbështetja për këtë problem, por asgjë e sigurtë dhe në rrugë normale. Është një qëndrim i pafalshëm për të gjitha qeveritë që kanë qënë në Shqipëri në këto 25 vite. Paratë e emigrantëve i duan për të mbuluar hallet por as gishtin nuk zgjatin për t’i ndihmuar në hallet e tyre. Vetëm në kohë fushatash kujtohen për të thënë ndonjë fjalë se do të bëjnë këtë dhe atë për diasporën dhe asgjë më tepër se premtime. Pa patur një ministri të diasporës, siç ka Kosova, asgjë nuk pritet të bëhet. Nuk është thjesht një çështje administrative. Është më shumë se kaq. Është fjala për ato lidhje të dukshme dhe të padukshme që ushqejnë mëndjen dhe zemrën e çdo emigranti, që na mbajnë lidhur me tokën e të parëve.

Pavarësisht gjithë vështirësive puna për t’i shërbyer gjuhës shqipe mbetet një nga detyrat më të shënjta të çdo shqiptari, intelektuali, çdo shoqate dhe organizate emigrantësh, jo për biznes, por thjeshtë si atdhetarë. Ësht një detyrë e shënjtë e çdo prindi ndaj fëmijës që nesër të mos gjëndet para pyetjes së rëndë: – Përse o mami s’më fole shqip?

LLAZAR VERO

Filadelfia, më 8 shtator 2015

JA RRUGA SI MUND TE SHKONI NE GJERMANI

September 10, 2015 by dgreca

Ja cila është procedura që duhet ndjekur për t’u punësuar në Gjermani, flet ambasadori Hoffman/

Ambasadori i Gjermanisë në vendin tonë, Helmut Hoffman ka përsëritur edhe njëherë, tashmë faktin e ditur prej kohësh, se të gjitha kërkesat për azil të paraqitura në Gjermani nga shtetasit shqiptarë do të refuzohen. Në një intervistë për “Top Show”, Hoffman ka thënë se shqiptarët aplikojnë për azil duke nisur nga arsyeje ekonomike, gjë që sipas tij, është gabim. Sipas tij, azil përfitojnë vetëm shtetasit të cilëve iu rrezikohet jeta në vendet e tyre të origjinës, duke marrë si shembull Sirinë. I pyetur në lidhje me mundësinë e punësimit të shtetasve shqiptarë në Gjermani, Hoffman ka deklaruar se ka një tjetër procedurë që duhet të ndjekin të gjithë të interesuarit për një gjë të tillë. Intervista e ambasadorit Helmut Hoffman për “Top Show”.

Pyetje: Mbi ç’kritere kthehen azilantët shqiptarë në Shqipëri?

H. Hoffman: Ne jemi duke përpunuar të gjitha kërkesat për azil të të gjithë shtetasve që kanë ardhur nga vendet e Ballkanit Perëndimor dhe kjo po bëhet në mënyrë prioritare. Të gjitha bazat ligjore, dispozitat ligjore janë mjaft të qarta në Gjermani rreth këtij fakti. Azil politik përfitojnë vetëm ata që përndiqen politikisht në vendet e tyre dhe përvoja na ka treguar se 99.5 % të rasteve të azilkërkuesve shqiptarë nuk mund të përfitojnë statusin e azilantit politik.

Pyetje: Cila është procedura që ndiqet për kthimin e azilantëve shqiptarë?

H. Hoffman: Në momentin që janë përfunduar procedurat për përpunimin e kërkesave për azil të shtetasve shqiptarë ndiqen kryesisht dy rrugë, e para: është kthimi me vullnet të lirë i këtyre shtetasve; dhe e dyta: është kthimi me forcë në drejtim të Shqipërisë. Sigurisht, rruga e parë do të ishte për ne ajo më e preferuara kur ne mbështesim azilantët me të gjitha mundësitë që kemi me “charter”. Në rastin e dytë shtetasit që rikthehen shoqërohen me punonjës të Policisë Federale.

Në të dyja rastet ne kemi koordinim mjaft të mirë me strukturat e qeverisë shqiptare. Numri i rikthimeve nga java në javë vjen në rritje, megjithatë momentin e saktë se kur do të përfundojë kthimi i të gjithë azilantëve ne nuk e kemi.

Pyetje: A ka një plan Gjermania se kur do të diskutohet që Shqipëria të futet në listën e vendeve të sigurta?

H. Hoffman: Jo më larg se e diela e shkuar, qeveria federale ka marrë një vendim parimor të vetin, sipas së cilës mjaft shpejt Shqipëria do të kategorizohet si vend i sigurtë. Mendoj se brenda pak javësh kur të gjitha procedurat të kenë kaluar përmes instancave që parashikon ligji kjo procedurë do të mbyllet, dhe mendoj se do të ndodhë shumë shpejtë.

Pyetje: A ka mundësi punësimi në Gjermani?

H. Hoffman: Të gjithë duhet ta kuptojnë dhe dëgjojnë me vëmendje këtë që po them. Pothuajse të gjithë shtetasit shqiptarë që kanë bërë kërkesë për azil në Gjermani shtyhen nga motive ekonomike. Ata shkojnë atje për një vend pune. Por, këtë nuk mund ta arrijnë kurrsesi duke kërkuar azil në Gjermani në sensin juridik të fjalës. Kush dëshiron të punojë në Gjermani nuk duhet të bëjë kërkesë për azil politik pasi të gjithë shqiptarët, e theksoj këtë të gjithë shqiptarët, marrin një vendim refuzues. Dhe pikërisht qeveria federale verën e shkuar ka marrë një vendim të rëndësishëm për të ofruar mundësi ligjore të mëtejshme për punësimin e shtetasve që vijnë nga Ballkani Perëndimor në Gjermani dhe këtë e bën sepse kërkon të reduktojë në njëfarë mënyre barrën që ka sistemi i azilit në Gjermani, duke bërë që prej këtij sistemi të përfitojnë ata shtetas që janë subjekt i përndjekjes së tyre politike, si shtetasit që vijnë nga Siria. Kjo do të thotë që në qoftë se dëshirojnë që të punësohen në Gjermani, kjo nuk duhet të bëhet në asnjë mënyrë nëpërmjet rrugës së azilkërkimit, por duke shkuar në Gjermani e duke kërkuar atje një vend pune. Punëmarrësi, me një kontratë pune duhet të kthehet në Shqipëri dhe të vijë pranë Ambasadës gjermane dhe të aplikojë për vizë pune. Kjo do të ishte rruga e duhur për mundësi punësimi në Gjermani.

Filmi “Babai”, propozimi i Kosovës për Oscars

September 10, 2015 by dgreca

Nga Behlul Jashari/ PRISHTINË,10 Shtator 2015/ Filmi “Babai” është zgjedhur nga Komiteti selektues si propozimi i Kosovës për Filmin më të mirë të huaj në Oscars. “Babai”, filmi debutues me skenar dhe regji nga Visar Morina, i cili pati shumë suksese në Film Fest Munchen dhe në Karlovy Vary po vazhdon të shfaqet nëpër festivale të ndryshme. Filmi është koproduksin midis Kosovës, Gjermanisë, Francës dhe Maqedonisë me producent Visar Krusha, Nicole Gerhard, Xenia Margot dhe Tomi Salkovski.

Komiteti i aprovuar nga Akademia Oscars, i përbërë nga Arben Bajraktaraj – kryesues, Blerta Zeqiri, Ilire Vinca, Zymber Kelmendi, Sevdije Kastrati, Shkumbin Istrefi dhe Alban Muja, ka theksuar se, “filmi ‘Babai’ është vlerësuar për çasje domethënëse regjisoriale, identitet estetik, mishërim të personazheve nga aktorët dhe trajtim shumë autentik të tregimit”.

“Babai” e shtjellon rrëfimin e Norit (Val Maloku), një fëmijë i cili shet cigare në rrugë bashkë me të atin Gëzimin (Astrit Kabashi) në Kosovën e viteve të nëntëdhjeta, ku babai dëshiron të gjejë një mënyrë për të emigruar në Gjermani, ndërsa i biri bën çdo gjë për të qenë me të. Të zënë në mes të dëshirës për të qenë së bashku dhe nevojës për t’u ballafaquar me realitetin e vështirë, marrëdhënia babë-bir zhvillohet deri në pikën ku asgjë mes tyre nuk është më ashtu si ka qenë.

Ky është viti i dytë prej se Kosova ka fituar të drejtën të aplikojë me film për konsiderim në Oscars dhe së fundmi ‘Babai’ është edhe në garë për selektim në European Film Awards 2015. Vitin e kaluar propozimi i Kosovës për Oscars ka qenë filmi “Tri dritare dhe një varje” me regji nga Isa Qosja.

Në muajin korrik 2014 Academy of Motion Picture Arts and Sciences, që ndanë çmimet Oscar, e ka njoftuar Qendrën Kinematografike të Kosovës se ka të drejtë të propozojë një film për konsiderim për çmimin në kategorinë e filmit të huaj. Ky njoftim erdhi pas aplikimit të Qendrës Kinematografike të Kosovës dhe pas përmbushjes së kritereve të akademisë dhe lobimit ndërkombëtar. Kosova, sikur edhe shtetet tjera, ka të drejtë të nominojë vetëm një film.

VATRANI VETERAN, ZEF PERNDOCAJ VIZITOI BASHKINE E KAMZES

September 10, 2015 by dgreca

Kryebashkiaku Mziu pret në një takim vatranin z. Zef Perndocaj /

KAMEZ: Kryetari i Bashkisë Kamëz, z. Xhelal Mziu, priti te Merkuren me 9 Shtator 2015 në një takim një prej anëtarëve më të vjetër të Federates PanShqiptare te Amerikes “Vatra”, pjese e Advisory Board, z. Zef Perndocaj, njoftoi zyra e shtypit te kesaj bashkise.

Kreu i Bashkisë, duke i uruar mirëseardhjen z. Perndocaj, u shpreh se ndiente kënaqësi dhe një emocion të veçantë që priste një mik të shtrenjtë, një pjesëtar të Federatës së mirënjohur e mbarëshqiptare “Vatra”, e krijuar prej më shumë se njëshekulli në Shtetet e Bashkuara të Amerikës nga koloset e kombit.

Nga ana tjetër, z. Perndocaj, i larguar nga Shqipëria per shkak të regjimit komunist si dhe një nga anëtarët më të vjetër të Vatres, pjese e bordit te Vatres qe ne vitet ’70 te shekullit te shkuar, e falënderoi kryebashkiakun Mziu për mikpritjen. Perndocaj, si anëtar i kryesisë së “Vatrës” njihet si mik i Kamzës, kryetarit të saj dhe bashkëpunëtorëve të tij.

Ne njoftimin zyrtar thuhet se Z. Perndocaj erdhi në Bashkinë Kamëz, duke i kthyer vizitën kreut të saj, z. Mziu, i cili bashkë me delegacionin që e shoqëronte patën vizituar “Vatra” në New York të Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

Njëkohësisht anëtari i kryesise se Vatrës, me kete rast e përgëzoi dhe e uroi për mandatin e tretë në krye të një prej Bashkive më të mëdha, siç është Bashkia e Kamzës. Gjithashtu, ai i shprehu kreut të Bashkisë edhe përshëndetjet e kryetarit të “Vatrës”, z. Gjon Buçaj, si dhe dëshirën për bashkëpunim të mëtejshëm ndërmjet kësaj shoqate dhe Bashkisë Kamëz.

Z. Mziu u shpreh se ka qenë një nder bashkëpunimi me këtë shoqatë, duke shprehur falënderimet e tij për pritjen e ngrohtë që i është rezervuar gjithnjë në vizitat që ka zhvilluar te selia e saj në New York.

Në këtë takim, ndër të tjera, u fol për lidhjet e forta të kryebashkiakut Mziu me “Vatrën” dhe ndihmën që ka dhënë Bashkia Kamëz për shkollat shqipe në Nju Jork. Pjesë e bisedës ishte edhe situata politike dhe ekonomike e vendit, si dhe gjendja e mjerueshme në të cilën ndodhen shqiptarët për shkak të keqqeverisjes aktuale.

Z. Zef Perndocaj i përket atij brezi të shqiptarëve në diasporë që u arratisën nga regjimi komunist dhe kaluan në ish-Jugosllavi, ku vepruan dhe u lidhën me shumë patriotë shqiptarë në Kosovë e viset e tjera shqiptare. Gjatë kohës së sundimit diktatorial, Perndocaj së bashku me patriotë tëtjerë në diasporë, sidomos në SHBA ku ai jeton, ia kushtoi të gjithë veprimtarinë e tij çlirimit të Kosovës dhe çrrënjosjes së komunizmit në Shqipëri.

Në fund të vizitës, në emër të “Vatrës” dhe kryetarit të saj, z. Gjon Buçaj, Perndocaj e ftoi mikun e vatranëve, siç e quajti ai kryetarin e Bashkisë së Kamzës, z. Xhelal Mziu, për një vizitë në NewYork me rastin e 28 Nëntorit, Ditës së Pavarësisë së Shqipërisë, shkruan ne njoftimin e saj zyra e shtypit te bashkise se Kamzes.

A është bota e përgatitur për ndryshim ?

September 10, 2015 by dgreca

NGA GËZIM LLOJDIA/

1.Besohet se në shtator hynë në veprim Nibiru. Në mos në shtator në dhjetor diku nga fundi i vitit deri në prill,sigurisht do të jemi nën efektin e panjohur të kësaj fushe të madhe gravitacionale. Në shume mediume të huaja është pohuar veprimi i një planeti

të konsiderueshme që lëviz në afërsi të sistemit të brendshëm diellor do të sjell probleme të mëdha për planetin Tokë. Toka ka qenë duke vepruar deri kohët e fundit me një rritje në tërmetet, vullkane, ngrohja globale “ndryshimin e klimës” përzierja e stinëve, dhe më shumë efekte të tjera që janë të panjohura ngase askush nga ne nuk ka një përvojë jetësore kaq të gjatë sa jetëgjatësia e një planeti .Ne tash jemi përpara një kohe të qetë ,duke pritur shtrëngatën dhe nuk me dimë se çfarë dëmesh do të sjell ajo. Ne jemi në pritje dhe po gjykojmë se:

Përse ekonomia globale ka ngecur,

përse në tokën arabe pranvera e saj degjeneroi me një soj shteti allosua,

përse shtete gjenden në këtë gjendje gjumi,

përse bota nuk ndërhynë në këtë katrahurë,

përse Greqia u rrëzua në humnerë,

përse Sirin nuk po e bëjën asgjë, Assad rri në Siri dhe sirianët bëhen azilantë në Evropë,

përse emigracioni filloi masivisht.

Përse masonët nuk po e risjellin në isah tokën,çfarë gjëje i pengon ?Përse energjia duket e këtillë dhe dielli ynë i përgjumur?

Përse po flitet për ndërrim polesh?

Përse shkencëtarët ditët e fundit të kësaj jave vunë alarmin. Mos po ndryshojnë polet. Dielli lind në perëndim. Dielli në fakt lind ,atje ku perëndon apo…

Pse,Pse,Pse…Eh mor Sterjo Spasse….!

C’praj vitit 2012 kur gabimisht u dha alarmi për fundin e botës, nuk u kuptua veçse prej mistikëve dhe të tjerëve njerëzve me energji se bota pas këtij viti,që tregonte fundin e një kalendari të majave do të fillonte një fazë të re. Ajo nuk do të shembej dhe as nuk do të mbetej prej saj një grumbull re pluhuri. Është një ndryshim qiellor që askush nuk e shpjegon dot me njohurit që ka.

7,200 vjet më parë,shkruan mediumet e botës, gjatë kataklizma njohur si “përmbytja e Nuhut”, “ndryshimet e papritura në temperaturë, stuhi të dhunshme dhe të ortekëve të ujit nga Antarktidë .Dr. John T. Hollin në Universitetin Maine (SHBA) konsideron se një copë e madhe akulli periodikisht doli nga fusha e Antarktik të ngrirë që nga koha e krijimit të një vale të madhe .

3,600 vjet më parë, gjatë eksodit të çifutëve nga Egjipti, në mes të mijëvjeçarit të dytë para Krishtit, toka e vuajtur nga fatkeqësitë e mëdha ndodhi që një trup qiellor, që kohët e fundit hyri në sistemin tonë diellor – një kometë të re – erdhi shumë afër Tokës duke shkaktuar zhdukjen eventuale të shtresës akullnajë” (Emanuel Velikovsky, Nga hulumtimet tona,shkruan shtypi, ne mendojmë se Nibiru do të shfaqet në dhjetor 2015 dhe kalojë në fund të prillit 2016. Pas Pashkës, Nibiru mendohet të zhvendosi Polet,mirëpo çfarë mund të ngjasi : mendohet se do të ketë errësirë,pluhur vullkanik që do të mund zgjasë deri në 40 vjet. 3600 vjet më parë, ka ngjarë me Moisiun është raportuar se 40 vjet, ai filloi të bredhë vetëm në lindje nga vullkanet në Mesdhe.

Asgjë nuk po lëviz dhe ç’është e vërteta,ç’praj përfundimit të atij kalendari të vitit 2012, bota duket më e trembur se kurrë dhe më e plakur se kurrë ,më e dobësuar dhe me fatkeqe se kurrë. Të gjitha duket se janë në pritje. Në pritje po të kujt .Çfarë presin e gjithë kjo njerëzi në lëmshin tonë të pa-emër?Të gjithë sytë i kanë nga lartë sepse aty poshtë bota kutërbon. Kush do të jetë shpëtimtari?Mos vallë kjo masë e madhe energjie që vjen nga përtej universit dhe përtej mendjes tonë do të na ktheje vallë në udhë të mbarë?Të presim dhe të shpresojmë një thënie diku në një film,ndonëse sytë do ti kemi nga hapësira.Çfarë kuptimi kanë fjalët,që përsëriten në mediume dhe që lidhen me Nabiru? Njerëzia është e lodhur prej qeverive. Legjendat për Nibiru, që rrjedhin nga miti i lashtë sumerian,ende do ti besojmë apo është një realitet që shfaqet pak e nga pak.

“Sepse ja, unë krijoj qiej të rinj dhe një tokë të re; dhe nuk do të ketë asnjë kujtim nga gjërat e kaluara, nuk vijnë më në mëndje. »(Isaia 65:17)
“Pas pikëllimit të atyre ditëve, dielli do të erret dhe hëna do të humbas dritën e vet, yjet do të bien nga qielli dhe fuqitë qiellore do të lëkunden. Atëherë do të duket në qiell Biri i shenjës Man. “(Mt 24, 29-30.

Unë jam i ulur në një kafene të një province në jug me shikimin e të paturit të një kohë të vjetër dhe të re në mendjen time. Por unë me idetë e mia se nuk mund të shpëtojë botën dhe që janë thjeshtë ndjenja më të pafuqishëm dhe frustruese ndonjëherë. Unë shikojnë si foshnjat duke u përpjekur për të mësuar se si për të notuar në pishinë, fëmijën me nënën në anën e tyre, duke mos ditur për fatin që i pret.Duke shpresuar se ata do të ndezin kureshtjen e dikujt, por, mjerisht, edhe pse ajo dritë është e ndezur në fytyrë, ata nuk e shohin.Gjykoj se si ata që udhëheqin këtë botë nuk kanë një kujdes, dhe ata ndoshta nuk e bëjnë në atë moment në kohë, por unë më duhet të thërras nga forca e mushkërive të mia, “Planeti Nabiru po vjen dhe ju do ta shikoni atë!”

Attachments area