dgreca – Page 1861 – Dielli

“Si të jesh Nuse Kosovare” Promovohet në Prishtinë

August 11, 2017 by dgreca

-Libri i shkrimtares britaneze Naomi Hamill, kryetare e organizatës Manchester Aid to Kosovo (MaK), e cila që nga viti 1999 e ka mbështetur rimëkëmbjen dhe zhvillimin e Kosovës/

PRISHTINË, 11 Gusht 2017-Gazeta DIELLI/ Libri “Si të jesh Nuse Kosovare” i shkrimtares britaneze Naomi Hamill promovohet sot në Prishtinë në Bibliotekën Kombëtare të Kosovës.Romani shpalosë historinë, kulturën, rrëfime për luftën si dhe vështrim të jetës së femrave moderne kosovare. Ngjarja e romanit është e vendosur në Kosovë dhe trajton jetët e dy vajzave të reja në Kosovën e ditëve moderne.Naomi Hamill është kryetare e organizatës Manchester Aid to Kosovo (MaK), e cila që nga viti 1999 e ka mbështetur rimëkëmbjen dhe zhvillimin e Kosovës./b.j/

Kosovë-Në kufi, dy kilometra kolona drejt Shqipërisë

August 11, 2017 by dgreca

OLYMPUS DIGITAL CAMERA — -Në Vërmicë-Morin, vendkalimin kryesor nëpër autostradën e kombit/

PRISHTINË, 11 Gusht 2017-Gazeta DIELLI/ Dy kilometra ishte kolona e orëve të mëngjesit të sotëm në fluksin nga Kosova drejt Shqipërisë në Vërmicë-Morin, vendkalimin kryesor nëpër autostradën e kombit, por kalohej pa pritje të gjata për 2 deri në 5 minuta.Në dy vendkalimet e tjera kufitare, në Qafë të Prushit kalohej për 2-3 minuta e në Qafë të Morinës për 1-2 minuta, sipas raportimeve nga ora në orë të Qendrës Kombëtare për Menaxhimin Kufitar.

Kolona kilometërshe më fluksin nga Kosova drejt bregdetit shqiptar ka që nga fillimi i verës./b.j/

KUR KONICA DOREHIQEJ NGA PARLAMENTI, DHE DIELLIT I NDALOHEJ HYRJA NE SHQIPERI

August 11, 2017 by dgreca

Nga Gëzim Llojdia/

Gazeta “Dielli’ lindur 100 vjet më parë në SHBA i ishte ndaluar ardhja në atdhe në vitin 1924.”Gazetat e Korcës”,Drita”,”Përparimi” i dërgojnë ndërkaq Kuvendit kushtetutes një telegram për të prishur vendimin ,që ndalonte hyrjen në atdhe të gazetës Dielli”.Në materialet e kësaj dite të mërkurë të kuvendit shqiptar gjejmë një telegram tronditës ku publicisti e patrioti Konica i dërgon Kuvendit Kushtetues duke e akuzuar qeverinë për zgjedhjet e kryera nën frikësim si dhe arsyet për dorëheqjen e tij si anëtar i Kuvendit. Një Kuvend i tillë nuk përfaqëson popullin, por një klasë parazitësh, shprehet Konica ,në telegramin i cili mbanë dt 11. Mars 1924.

Bisedimet e Kuvendit Kushtetues

E mërkurë 12.Mars 1924,ora 2.30 mb dreke

Këndohen emnat e ZZ. miseve të Kuvendit Kushtetues e mungue Zotnia e tyre e ZZ A Hastopalli .(leje), A.Zogu (smuet), H.Kadri leje, I.Xhindi i smuet) J Papadhopulli(mision), , L.Gurakuqi (smuet), P.Evangjeli, S Luniku (leje), S. Koprencka (leje),S.Vrioni Sif Kedhi (mision),Skënder Pojani,Shefqet Daiu. Si u gjet shumica, mbledhja u hap.

Këndohet proces-verbalet Nr. 21, 22 e 23 dhe vërtetohen. Këndohet nji telegram nga drejtimet e gazetave : “Gazeta e Korçës, Drita”“Perparimi_n, me te cila luten të prishet vendimi i dhanun për ndalimin e hyrjes se gazetës”Dielli” ne Shqipni.

Bashkohet me çështjen e rendit te ditës.

Këndohet nji telegram nga nji çetë djelmsh Shkodran me date 11. 111, 924 si pason e “Fletorja Republika,javën e kalueme në krye thotë : se mbas 40 ditësh Kuvendi Kushtetues nisi punen me gjak tue i thirë kshtu Asemblislat gjaksor. Ne tue njoft nderin e Asemblesistave pa ndër ta realizimin e ideali’ kombëtar, protestojmë rreptësishtë kundra këtij shndrimi e lypim dënimin e saj.

I referohet kornisjonit

Kendohet nji telegram nga Bostoni me date 11.111.24_; prej Z. Faik Konicës si pason:

Kuvendit Themeltar .Tiranë. Zoti Kryetar Shumica e Shqiptár e ka çfaqur sheshit se dishron ndryshime sociale me themel.

Stop.

Po zgjedhjet e bërë nën frikësime qeveritare edhe nen hijen –e vrasjeve nxuarnë në Kuvend një shumicë e cila mundohet të ruaj fabrikën sociale të vjetër qe ka lëne popullin e n’errësirë e varfëri. Stop .Një Kuvend themeltari këtillë nuk përfaqëson popullin por vetëm nji klasëparasitash.Stop. Prandej kam nderin te Ju paraqes demicien time si misë i Kuvendit.Stop.Mjerimet që gatuani kundër popullit qofshin mbi krye të shumicës vetzgjedhur të këtij Kuvendi çkatërronjës.

Z.Dr.S .Pojani Të vihet në e rendin e ditës Z. Kryetar. Së biseduar dhe duhet dërgue në giyq.

ALI KELCYRA : Z, në telegram cfaqë arsyet pse jep dorëheqjen

Këto nuk na hyjnë në punë neve,po të pranoimë dorëheqjen dhe të lajmërojmë me Qeverin t’ urdhërojë zgjedhje të reja për vendin vakant.

V. GOXHOMANI : Nuk është nevoja të pranojmë dorëheqjen, se pas 10 ditësh,quhet dorëheqës vetvetiu.

Z.F.VOKOPOLA: C’do Asemamblesitë nuk ka ardhë të bëj ben e duhshme nuk ka të drejtë si nji Asamblesist. Sharjet që bën Z. e tija janë pa edukatë. Z. e tija në vend, që këtu e të kolaburote këtu për të mirën këtij populli, vjen këtu e na bën sharje pa fare edukate. Prandaj ti pranohet dorheqja dhe të marojë çështja..

Z.KRYETARI : Kush është anëtar i pranimit të dorëheqjes të ngrehin dorën.

Pranohet.

Z.KRYETARI Bisedim mbi proponimin e lënjes së lire të hyrit në Shqipni të gazetës”Dielli”.

Z.M.I.P TË JASHTME (I.Vrioni)

Zotërinj. Mbi këtë çështje do të flas si deputet, si Ministër si edhe n‘Emën të Qeveris. Në kohen e kabinetit t’ im Z. Konica, në kritikat, që ka botuar në gazeten “Dielli” si person më ka hidhëruar, po si njeri i Shtetit nuk më ka ardhë aspak rëndë, pse një njeri, që merr fuqin e shtetit lypet të durojë të gjitha sharjet e kritikat dhe t’i marre punët me gjakftohtësi. Herën e fundit Z. Konica këtë hidhërim ,që kishte në personin e tija ma ngriti e ma nderoi me simpati,

ZANA:Cilat jane shkaqet ?

Z. MIN. I P. TE JASHTME Vrioni):

Z. e tij kur ngjau atentati kundra Z, Kryeministrit në fuqi, me një telegram ju drejtue Kryeministrit ku deploronte këtë ngjarje dhe tregona hidhërimin e vet duke uruar shërim të plot sa më shpejt. Z. e tij me këtë difton se atakon qeverinë e kritikon, me mejtim. Këjo sjellje e tij kundrejt Kryeministrit Z. Ahmet Zogut është një gjest chevaleresc dhe unë si deputet i jam mirënjohës.

Sa për Qeverinë, e dini mire Z. e juaj, se neve kemi hyp ne fuqi, jo të shtyem nga zelli për kulltuk ose nga ambicia po prej kohës anormale te shtrënguar nga detyra patriotike.

Prandaj Qeveria nuk ka aspak frikë as nga një kritik dhe ardhja

e gazetës”Dielli” në Shqipni për neve është një gië e dashur dhe s’ kemi kur një kundërshtim, qe ajo gazetë të hyjë e lirë në Shqipni.

Duartrokitje.

Z. KRYETARI : Gazetarët, që ju drejtonin Kuvendit për lenjen e lirë, të Diellit në Shqipni nuk e dinin se ndalimi ka qenë nga Qeveria e për këtë arsye i janë drejtue Aseamblés.Pranohet e hyemja e “Diellit” lirisht në Shqipni.

Kuvendi pasdites së mërkurë i 12 marsit 1924 ka vijuar punimet mbi ligjën mbi ndërrimin e disa neneve në lidhjet me aktet noter

A e ndërtuan shqiptarët xhaminë e parë në Biddeford, Maine, SHBA?

August 10, 2017 by dgreca

1 Foto e dites nga ambasada e SHBA

Një foto nga ambasada amerikane dhe një shpjegim/

Nga Shefqet Kërcelli/

Në rubrikën “Foto e Ditës”, Ambasada Amerikane në Tiranë ka sjellë një kuriozitet mbi historinë e shqiptarëve në Amerikë, duke ngritur një pyetje për ndjekësit e saj në Facebook. Duhet përshëndetur kjo rubrikë e re e Ambasadës.“Fabrikat Peppermell në qytetin e Biddeford, Maine. E dini se në 1915, myslimanët në Biddeford të Maine themeluan xhaminë e parë në Amerikë? Pjesa më e madhe e tyre ishin familje që punonin në fabrikat Pepermell. A e gjeni dot se, nga cili vend i Europës vinin ata emigrantë?, shkruan ambasada amerikane në Facebook, në postimin e saj të datës 10 gusht.

Përgjigja jonë

Në fillim shekullin e XX-të, emigrantët shqiptarë krahas formimit të shoqërive atdhetare-kulturore, shtuan përpjekjet për krijimin e shoqërive sipas përkatësive fetare. Kështu, krahas të krishterëve, muslimanët shqiptarë, filluan të organizoheshin në shoqëri të vogla fetare, ku mund të përmendet “Shoqëria fetare e Muhamedanëve” e themeluar në vitin 1909 në Detroit. Ndërkohë përpjekjet për organizimin dhe bashkimin e shoqërive fetare u shtuan më 31 janar 1915 në qytetin e Jamestown, ku u bë një mbledhje e zgjeruar me përfaqsues të klerit musliman nga vende të ndryshme ku jetonin shqiptarët e SHBA. Në këtë mbledhje u zgjodhën drejtues: Kryetar Hysen Cangonji, N/kryetar Shefqet Frashëri, Sekretar Hajdar Menkulasi, N/sekretar Vasfi Korca, arkëtar Ismail Vincani, kontrollorë Islam Kaica, Muharrem Vranishti, Shaban Kuci dhe Ramadan Revani. Njëkohësisht nga këshilli drejtues i sapozgjedhur dhe pjesmarrësit e tjerë u hodh ideja e krijimit të një shoqërie te bashkuar muslimane shqiptare.

Më 5 prill 1915, u themelua në Biddeford, Shoqëria fetare muhamedane kombëtare e SHBA. Në kryesi u zgjodhën: kryetar Qano Bilishti, sekretar Iliaz Përmeti, arkëtar Telha Panariti. Pleqësia, Mustafa Kapshtica dhe Ahmet Suli. Kjo përkon dhe me ngritjen e xhamisë së parë në SHBA, të postuar nga Ambasada amerikane në Tiranë.

Në korrik 1916, muslimanët shqiptarë festuan Ditën e Bajramit në Fitcburg. Në vazhdim shtimi i numurit të emigrantëve bëri të mundur ngritjen e 13 shoqatave muslimane në qytete të tjera të SHBA.

Më pas në Waterbury, ku funksiononte Lidhja Kombëtare Muslimane, në vitin 1918 mori jetë një shkollë e rregullt fetare, ku Islami predikohej në gjuhën shqipe dhe në vitin 1919 u ngrit dhe një xhami tjetër.

Për mëse gjysëm shekulli, shqiptarët muslimanë të Amerikës, kishin shoqata të vecanta, pa pasur një qendër të përbashkët. Ishte Imami Vehbi Ismaili, i cili në vitin 1949, themeloi qëndrën e parë islamike të shqiptarëve të Amerikës në Detroit. Në vazhdim muslimanët shqiptarë kanë ndërtuar xhami të tjera në vendet ku jetonin, pa kursyer ndihmat për ndërtimin e kishave dhe pjesmarrjes në shërbimet kishtare të vëllëzërve shqiptarë ortodoksë e katolikë. Se, mbi të gjitha feja e shqiptarit është shqiptaria. Një rol të rëndësishëm ka luajtur Imam Sali Myftija, pasardhësi i Tij, Imam Isa Hoxha etj. Shqiptarët kanë sot Qendrat e tyre Islame në SHBA, si në Detroit, Brooklyn, New York, Staten Island, Queens, New Jersey etj.

Milosevic Lost Kosovo: Can Serbia Let Go?

August 10, 2017 by dgreca

1 David L. Phillips

By David L. Phillips/

Serbia wants to join the European Union (EU). Brussels is clear: no EU membership for Serbia until it normalizes relations with Kosovo. Normalization means recognizing Kosovo’s independence.Kosovo rejected ties to Serbia in 1991, in response to Slobodan Milosevic’s draconian repression. More than 10,000 Kosovo Albanians died and up to one million were displaced during Serbia’s crackdown.

NATO launched air strikes on 24 March 1999, aimed at preventing ethnic cleansing. United Nations Security Council (UNSC) Resolution 1244 ended the war and established the United Nations Interim Administrative Mission in Kosovo (UNMIK). UNMIK provided provisional systems for self-government and facilitated a political process to determine Kosovo’s future status, putting Kosovo on the path to statehood.

When Kosovo declared independence on 17 February 2008, Serbia challenged Kosovo’s declaration at the International Court of Justice (ICJ). However, the ICJ found that the declaration conformed to international law. According to then Secretary of State Condoleeza Rice: “The unusual combination of factors found in the Kosovo situation – including Yugoslavia’s breakup, the history of ethnic cleansing and crimes against civilians in Kosovo, and the extended period of UN administration – are not found elsewhere and therefore make Kosovo a special case.”

Kosovo’s independence caused despair, disbelief and anger across Serbia and in Kosovo’s Serbian enclaves. To many Serbs, Kosovo is the holiest and most important part of Serbia, the cradle of Serbian spirituality, culture and statehood. Serbs believe in the divine origin of Serbian rule. The organ pipes of the fourteenth century Decani Orthodox Monastery in Kosovo were reputedly forged from the swords of Serbian nobility slain fighting the Ottoman Turks. Serbs view the 1389 Battle of Kosovo as part of an ongoing struggle between two civilizations – one Christian and European and the other Islamic and Asiatic.

To this day, Serbia refuses to admit that Kosovo is lost; Kosovo will never again be under Serbia’s control. So far, 114 countries have recognized Kosovo’s independence.

Serbia systematically tries to impede Kosovo’s efforts to gain greater global recognition. It undermines Kosovo’s state-building, setting up parallel structures in North Kosovo where Kosovo Serbs reside. With Russia’s backing, it backs campaigns against Kosovo’s membership in international organizations such as INTERPOL and UNESCO.

Serbia’s approach may be evolving. On 24 July 2017, Serbia’s President Aleksandar Vucic published an article calling on the Serbian nation to “stop burying its head in sand” on the issue of Kosovo, and to start “an internal dialogue.” According to Vucic, “We must try to be realistic, not lose or give away what we have, but not expect to receive what we have lost long ago.”

Vucic can deliver a deal on Kosovo. He has a strong mandate based on his nationalist monopoly, and was recently elected to a 5-year term.

His position has support. According to Serbia’s Foreign Minister and First Deputy Prime Minister Ivica Dacic, “Times and international relations have changed.” Vuk Draskovic, head of the Serbian Renewal Movement, concurs: Serbia should “accept and recognize the Kosovo reality,” as the basis of “a sustainable solution.” The Serbian Academy of Arts and Sciences, traditionally hardline, has no objection.

What motivated Vucic to write about Kosovo and propose an internal dialogue among Serbs in the middle of the summer? Is he really sincere about solving the Kosovo-Serbia problem, or is he simply appearing reasonable to gain favor in Brussels.

Vucic is a both a pragmatist and a canny politician. Serbia is required to make constitutional reforms to meet standards in the EU “acquis communautaires.” Negotiations over EU membership will require Serbia to conduct fundamental changes to its legal, economic and political system, resulting in the Europeanization of Serbian constitutional law.

The Serbian Radical Party, the largest party in opposition to the Vucic government, strongly opposes constitutional reforms. Vucic may be trying to highlight a stark choice: either support recognition of Kosovo on the one hand or reforms on the other. The latter is far more acceptable to most Serbs.

Vucic may be trying to distract Serbs from the country’s economic problems. In a big blow to Serbia’s economy, FIAT, the largest foreign investor in Serbia, could close its factory in Kragujevac. Vucic needs popular support for economic reforms encompassing the state administration, public finances, and the economy in order to advance EU accession.

Or Vucic could be trying to cause a nationalist backlash, resulting in a crisis. Serbia would respond by annexing North Kosovo, realizing Milosevic’s partition plan. This scenario is unlikely. Creating a crisis in Kosovo is risky brinksmanship. Vucic knows there is no military solution, and that military action in North Kosovo would destroy Serbia’s prospects for EU membership.

Is Vucic laying the ground for a grand bargain?

A grand bargain would entail recognition of Kosovo by Serbia. Kosovo would join the UN, while both Kosovo and Serbia continue work on meeting EU membership criteria, entering the EU at the same time.

The Kosovo-Serbia Dialogue, mediated by the EU with a new approach and under a different format, could lead to a breakthrough, resolving one of Europe’s most intractable conflicts.

David L. Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights. He served as a Senior Adviser and Foreign Affairs Expert at the U.S. State Department during the Clinton, Bush, and Obama administrations. Phillips is author of Liberating Kosovo: Coercive Diplomacy and US Intervention.

Author’s Note: The Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights will publish an “Implementation Review of the Kosovo-Serbia Dialogue.” Scheduled for release on 5 September 2017, the report proposes an enhanced mediation format for more effective engagement by the international community. It offers a “win-win”, based on recognition of Kosovo by Serbia and normalization of all bilateral issues, leading to integration of Kosovo and Serbia into multilateral and Euro-Atlantic institutions.(Kortezi: The Huffington Post)