dgreca – Page 3520 – Dielli

POETI BASRI ÇAPRIQI – LAUREAT I ÇMIMIT “NAIM FRASHËRI”

September 23, 2015 by dgreca

Nga Artan Arsllani/

Fitues i çmimit të madh “Naim Frashëri” i Edicionit XIX të Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë “Ditët e Naimit” është poeti I njohur shqiptar, Basri Çapriqi. Ky është vendim i Jurisë së Festivalit i përbërë nga poeti dhe studjuesi Salajdin Salihu (kryetar), poetët Ndue Ukaj (anëtar) dhe Haxhi Shabani (anëtar). Drejtoria e Festivalit, gjithashtu ka shpall laureatin e sivjetshëm edhe Anëtar Nderi të Festivalit. Festivali Ndërkombëtar i Poezisë “Ditët e Naimit” do të mbahet prej 15 – 18 tetor 2015, në qytetin e Tetovës.

Kjo u bë e ditur në një Konferencë shtypi të mbajtur më 22 shtator në Qendrën Kulturore në Tetovë, nga drejtori i Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë “Ditët e Naimit”, Shaip Emërllahu dhe kryetari i Jurisë së Festivalit, Salajdin Salihu. Në fillim, drejtori Emërllahu tha se, Çmimi i madh letrar “Naim Frashëri”, jepet me motivacionin “Për vlera të larta artistike” poetëve nga mbarë bota. Këtë çmim më herët e kanë marrë emra të njohur të letërsisë shqiptare dhe asaj të huaj, si: Ismail Kadare (Shqipëri), Desmond Egan (Irlandë), Thomas Tidholm (Suedi), Manlio Argueta (Salvador), Ali Podrimja (Kosovë), Fatos Arapi (Shqipëri), Lionel Ray (Francë), Abdelatif Laabi (Marok), Eva Lipska (Poloni), Tua Forstrom (Finlandë), Craig Czury (SHBA), Athanase Vantcev de Thracy, Sebastiano Grasso (Itali) etj.

Drejtori i Festivalit, në vazhdim lexoi deklaratën, të cilën laureati Çapriqi, ia dërgoi Drejtorisë, me rastin e marrjes së çmimit letrar “Naim Frashëri”. “I dashur Shaip, jam shumë i nderuar që juria profesionale ka vendosur që çmimin kryesor të Festivalit, “Naim Frasheri” për këtë vit të ma japin mua. Falenderoj Jurinë, si dhe Drejtorinë e Festivalit për këtë nder që më bëhet, duke më futur në një shoqëri emrash të respektuar laureatësh të këtij Festivali. Uroj që ky edicion të ketë sukses. Mirupafshim në hapjen e Festivalit, Basri Çapriqi”.

Kryetari i Jurisë së Festivalit, Salajdin Salihu, paraqiti motivimin e dhënies së çimimit letrar “Naim Frashëri” të FNP “Ditët e Naimit”. “Basri Çapriqi është zë i veçantë dhe origjinal në poezinë e sotme shqipe. Ai është poet i vetëdijes postmoderniste dhe i diskursit urban. Poezia e tij është shumështresore, e shumëkuptimshme dhe shumëdimensionale, e cila na shpalos përmasa të ndryshme ekzistenciale dhe gërsheton motive që ndërlidhen me aktualen, mitiken, intimën njerëzore dhe përfiton dimensione universale. Basri Çapriqi është njër ndër poetët më cilësorë të sistemit poetik shqiptar”.

Ai më pas lexoi një biografi të shkurtër të fituesit, ku theksoi se, Basri Çapriqi ka lindur në Ulqin në vitin 1960. Ka mbaruar shkollimin e mesëm në Ulqin. Në Universitetin e Prishrinës ka studiuar letërsi shqipe, ku ka marrë gradën magjistër i shkencave filologjike në vitin 1988. Në vitin 2004 merr gradën shkencore Ph. D. në Prishtinë në fushën e shkencave filologjike. Punon profesor në Universitetin e Prishtinës, ku ligjëron lëndët; Stilistikë, Semiologji dhe poezi bashkëkohore. Poezitë e tij janë përfshirë në shumë antologji të poezisë shqipe dhe në antologji të poezisë bashkëkohore në gjuhë të ndryshme. Poezitë i janë përkthyer në anglisht, frengjisht, gjermanisht, rumanisht, polonisht, serbokroatisht, turqisht, arabisht, maqedonisht. Është Kryetar i PEN Qendrës së Kosovës dhe njëherit themelues në vitin 2004. Ka qenë Kryetar i Bordit të Universitetit të Prishtinës, kurse nga viti 2012 është anëtar i Akademisë Shqiptare të Arteve dhe Shkencave.

Shkruan poezi, kritikë letrare, ese, publicistikë. Ka botuar shtatë përmbledhje me poezi dhe pesë libra me kritikë letrare dhe studime. Librat më të njohur me poezi janë: “Ulli me dymijë unaza”, “Ma qet gjuhën”, “Frutat bizare”, “Zbutja e gjarprit”, “Përkryrja e shiut”. Librat me kritikë: “Mikrostruktura e tekstit”, “Simboli dhe rivalët e tij”, “Paradigma kadareane” etj.

Ka marrë disa çmime letrare për poezinë e tij: Çmimi i Mitingut të Poezisë në Gjakovë (1996, 2007), Çmimi Vjetor i Art Club, Ulqin, Çmimi Lasgush Poradeci, Shqipëri (1992), Medalen e Argjendët, në kompeticionin për poezi në Internacional Saloon of The Academie Europeenne Des Arts, Bruksel (2007).

Në fund të Konferencës, drejtori Shaip Emërllahu, theksoi se, në edicionin e sivjetëm të Festivalit kanë konfirmuar ardhjen 36 poetë nga vende të ndryshme të botës, si: SHBA, Argjentinë, Kolumbi, Meksikë, Kanada, Japoni, Angli, Danimarkë, Gjermani, Francë, Itali, Poloni, Izrael, Greqi, Armeni, Maroko, Slloveni, Bullgari dhe poetë shqiptare nga Diaspora, Mali i Zi, Shqipëria, Kosova dhe Maqedonia.

Programin e këtij edicioni pritet ta karakterizojë një përmbajtje e larmishme kulturore e letrare. Kështu, në kuadër të tij, do të mbahet disa lexime poetike, do të hapet një ekspozitë pikturash, do të promovohen libra, do të vizitohen lokalitete kulturore dhe historike etj.

Tetovë, 22 shtator 2015

Kosovë-Konferenca shkencore “Studimet albanistike në Amerikë”

September 23, 2015 by dgreca

PRISHTINË, 23 Shtator 2015/ Organizuar nga Seksioni i Gjuhësisë dhe i Letërsisë i Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Kosovës, më 25-26 shtator 2015 mbahet konferenca shkencore “Studimet albanistike në Amerikë”.
Gjatë dy ditëve të konferencës, rreth 50 studiues nga Kosova, Shqipëria, Shtetet e Bashkuara të Amerikë, Gjermania, Kanadaja, Italia, Franca, Polonia, Norvegjia, Maqedonia, Kina, dhe Bullgaria do të hedhin dritë mbi aspekte të rëndësishëm jo vetëm linguistik por gjithashtu edhe historik dhe antropologjik të studimeve albanistike në kontinentin amerikan, bën të ditur Akademia e Shkencave dhe Arteve të Kosovës.
Akademia thekson se, studimet albanistike në Amerikë kanë nisur në shekullin 20-të dhe jo rastësisht këto fillime ndërlidhen edhe me praninë e mërgatës shqiptare atje. Ndërsa, kjo prani është ndjerë më shumë pikërisht në kohën e zhvillimeve të bujshme në shkencat linguistike në SHBA. Pas Luftës II Botërore ka pasur një interesim më të shtuar në opinionin shkencor amerikan për gjuhën shqipe, ndërsa me kohë është rritur dhe interesi për aspekte të tjera të studimeve shqiptare.

Zhvillimet e dy dekadave të fundit në Ballkan dhe në botën shqiptare, raportet e reja të botës shqiptare me ShBA-në dhe me botën tjetër të Amerikës Veriore kanë ndikuar që këto interesime të shtohen.
Konferenca mbahet në sallën a madhe të Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Kosovës, të premten dhe të shtunën (25-26 shtator) duke filluar nga ora 8:30.

Në konferencën shkencore “Studimet albanistike në Amerikë” marrin pjesë: 1.Albert Riska 2.Ali Aliu 3.Anton Berishaj 4.Artur Karasinski 5.Bahri Beci 6.Bardh Rugova 7.Bardhyl Demiraj 8.Bashkim Kuçuku 9.Bavjola Shatro 10. Besim Kabashi 11. Besnik Pula 12. Blertë Ismajli 13. Brian Joseph 14. Carly Dickerson 15. Carrie Ann Morgan 16. Dhurata Shehri 17. Eqrem Basha 18. Flora Dado 19. Gianni Belluscio 20. Imri Badallaj 21. James J. Pennington 22. Jani Thomai 23. Jonida Xhyra-Entorf 24. Julie Kolgjini 25. Kastriot Marku 26. Ke Jing 27. Kolec Topalli 28. Kujtim Shala 29. Ledi Shamku-Shkreli 30. Lindita Sejdiu-Rugova 31. Mario De Matteis 32. Mehmet Halimi 33. Mehmet Kraja 34. Mimoza Priku 35. Muhamet Hamiti 36. Rexhep Ismajli 37. Rrahman Paçarizi 38. Rusana Bejleri 39. Sabri Hamiti 40. Seit Mansaku 41. Shaban Sinani 42. Shkumbin Munishi 43. Shpend Bengu 44. Teuta Abrashi 45. Valter Memisha 46. Vesel Nuhiu 47. Victor Friedman 48. Zymer Neziri. /b.j/

ANAMALASI, KRENARI E KOMUNITETI SHQIPTARO AMERIKAN

September 23, 2015 by dgreca

Nga Esad GJONBALAJ/

Mërgata e shqiptareve të Amerikës ka pasur valë dhe periudha të ndryshme të migrimit varësisht nga rrethanat dhe ndodhitë që kanë përciellur fatin e trojeve shqiptare në gadishullin Ballkanik .Gjatë dekadave të fundit në SHBA- kanë ardhur valë të shumta të emigrantëve nga trojet dhe trevat shqiptare. Këto ikje apo shpërngulje kanë qen edhe pjesë e strategjive afatgjata të koordinuara dhe zbatuara me metoda më perfide si në kohen e krijesës te quajtur Jugosllavisë por që vazhdojnë edhe sot, metoda këto që kanë rezultuar me zbrazjen e vendbanimeve të banuara me shqiptar autokton. Plaga e rënd e mërgimit apo boshatisjes së vendlindjeve është një ndër brengat dhe shqetësimet që rendojnë rënd edhe vetë ekzistencën dhe mbijetesën e qenies shqiptare në trojet e tyre stërgjyshore në Mal te Zi .

SHBA-at si vend i mundshëm i realizimit të ëndrrave jetësore ne formë shprehje apo realitet që përdoret në komunikimin e përditshëm në mërgatën tonë në shumë raste ka rezultuar qe që po nga ky komuniteti i jonë shqiptaro amerikan të dalin figura dhe personalitete të suksesshëm që me të arriturat tyre i kanë bërë nder atdheut dhe kombit.

Në komunitetin tonë kemi bashkëkombës të suksesshëm në sfera të shumta të jetës, suksesi i tyre është edhe sukses i të gjithëve sepse te qenurit i suksesshëm ne vendin më të prosperuar në botë siç janë SHBA-at është sukses mbi suksese dhe kulminacion i te arriturave jetësore . Komuniteti shqiptaro amerikan është dalluar gjithmonë nga diaspora e madhe shqiptare në botë sepse ky komunitet i suksesshëm gjithnjë ka qenë në shërbim të interesave kombëtare. Personazhi i shkrimit tonë është zt Richard Lukaj me orgjinë nga fshati Ana e Malit, komuna e Ulqinit, një rrëfim i suksesit të ëndrrës amerikane ku një i ri anamalas i ardhur në SHBA që në moshë të re, të arrij majat e suksesit jetësor të marr shkollim superior duke diplomuar NYU Universety dhe që me suksesin e tije të mburremi që të gjithë ne si komunitet i tërë .

Sot zt Lukaj e kemi bashkëpronar dhe udhëheqës në korporata të fuqishme të transaksioneve financiare në SHBA, themelues i bankës Bank Street Holdings LLC , po ashtu zt. Lukaj ishte një drejtor i lartë menaxhues në Bear, Stearns & Co Inc, gjatë karrierës së tij, zoti Lukaj ka ekzekutuar mbi 200 transaksione qe tejkalojnë vlerën $100 miliardëve .Richard Llukaj është bashkëvendasi ynë që me të arriturat e tije na ka bërë që komuniteti i jonë shqiptaro amerikan të ketë qasje në instancat më të larta të politikes amerikane. Ne rezidencën private te zotriut Lukaj shpesh janë mysafir senator dhe kongresist të shumët me ndikim të fuqishëm në politikë bërjen amerikane.

Po në rezidencën e zt.Richard Llukaj para pak kohëve ishte edhe nënkryetari i SHBA-ve Joseph Biden. Është shumë domethënës dhe me vlerë të veçantë kur në shtëpinë një shqiptarit tonë të frekuentojnë politikan të shtetit mik të shqiptarëve siç janë SHBA-at, shtet që bën politiken botërore. Angazhimi i zt. Richardit dhe kolegëve te tij ka bërë të mundur që gjatë këtë vit për her të par Senati amerikan të mbaj seancë të posaçme për Çamërinë ku zoti Lukaj është një nga mbështetësit e fuqishëm të kësaj çështjeje ne institucionet amerikane.

Për zt Richard Llukaj dhe të arriturat e tij mburret edhe Shqipëria, ku në vizitën e tij të fundit presidenti Bujar Nishani e nderoj zt Lukaj me çmimin e lart të shtetit shqiptar Urdhri Nderi i Kombit për te arritura dhe kontribut për çështje kombëtare.

Po ashtu Richard Llukaj është i përkushtuar qe përpos çështjes kombëtare të mos harroj bashkëkombësit e tije nën Mal të Zi duke shprehur gjithnjë interesim dhe përkushtim për ta përdorur ndikimin dhe potencialin e tije në të mirë të çështjes duke bashkërenduar dhe bashkëvepruar me shoqatat tona në te mirë të interesave nacionale të shqiptarëve nën Malin e Zi.

100 vjet me Shën Marinë – me besë dhe shpresë për Shqipërinë

September 23, 2015 by dgreca

Kisha shqiptare në Amerikë që feston këtë javë 100-vjetorin/

Shkruajne:Franklin Zdruli, Thanas L. Gjika/

(Fotot nga A. Murraj)/

Shqiptaro Amerikanet e qytetit Worcester (Uster) MA, me 26 e 27 shtator do te festoje 100-vjetorin e krijimit te kishes “FJETJA E SHE MARISE”, kishe e cila e bashkoi komunitetin shqiptar dhe i dha mundesi per veprimtari ne sherbim te diaspores dhe te kombit. Kjo jete nje shekullore perben nje faqe nderi per historine e emigracionit tone ne ShBA dhe nje ure lidhese me atdheun meme e mbare kombin shqiptar.
Sot, Worcesteri eshte qyteti i dyte per nga madhesia ne gjithe New England-in, pas Bostonit. Ai ka luajtur nje rol shume te madh ne zhvillimin ekonomik te shtetit Massacusets dhe te mbare ShBA-ve. Qe ne fillim ai u projektua si qytet industrial metropolitan. Kujtojme ketu fabrikat e shumta, ato te armeve e ushqimore, etj. Industrializimi e shnderroi qytetin ne nje kompleks uzinash e fabrikash, por edhe ne nje qytet ku bukuria natyrore ta ben me te lehte jeten dhe pushimin. Ketu gjen gjelberim, pyje, perrenj, liqene. Ne Worcester gjendet parku i pare i krijuar me fonde private te dhuruar shtetit qe mban emrin ELM PARK. Sot Worcester eshte zhnderuar ne nje qytet studentor dhe cilesohet si qyteti i pare ne Amerike per numrin e kolegjeve qe ka ne vetvete. Permendim ketu disa nga me te shquarit si ASSUMPTION COLLEGE, WPI, CLARK University dhe HOLLY CROSS, qe renditen ne nivelet e larta si ne shkalle kombetare dhe ate nderkombetare.
Worcesterit po i ndryshon qendra nga viti ne vit, duke marre pamje gjithnje e me te bukur me dyqanet e shumellojshme, restorantet e guzhinave nga gjithe bota, si dhe ndertesa muzesh, ndertesa e teatrit Hanover, ku ekspozohen arritje te artit amerikan e boteror, si dhe salla famoze “Mechanic Hall”, e cila eshte endra dhe krenaria e cdo muzikanti dhe orkestre pasi eshte e vecante per akustiken e saj te larte . Nuk duhet harruar muzeu i artit i cili gjithashtu ka nje njohje boterore per ekspozimin e shume veprave origjinale me vlere. Me pak fjale ky eshte Worcesteri, te cilit shqiptaret i thane “shtepia jone” qe para vitit 1900, kur erdhen emigrantet e pare dhe sidomos pas krijimit te kishes. Jo rastesisht ne vorrezat e ketij qyteti u varros shqiptari i pare, djaloshi Kristaq Dishnica, te cilin nuk pranoi ta varroste kisha greke e asaj kohe, dhe Noli u detyrua te vishte roben prifterore per te mos i lene shqiptaret orthodokse te nenshtruar ndaj synimeve shoviniste asimiluese te prifterinjve greke te asaj kohe.
Sot ne kete qytet numerohen gati 20 000 Shqiptaro-Amerikane. Kur filluan te vinin shqiptaret e pare ketu, shume pak prej tyre regjistroheshin shqiptare, shumica regjistroheshin si qytetare otomane, ose qytetare greke. Ne Massachusetts, emigranti i pare qe njihet i regjistruar si Shqiptar quhej Kole Kristofori nga fshati Katund i Korces. Ai mberriti ne ShBA ne vitin 1884 dhe jetoi disa vjet ne Worcester e me tej u shperngul ne Boston MA, ku u dorezua me vone prift. Ne vitin 1884 ne zyrat e emigracionit ne State Island u regjistrua si shqiptar edhe nje emigrant tjeter me mbiemrin Konduli, djalosh nga qyteti i Korces, i cili u vendos se pari ne New York, por shume shpejt shkoi ne Alaske ku punoi shume vjet e me tej u kthye ne atdhe. Numeri i emigranteve qe regjistroheshin si shqiptare filloi te rritet mbasi u dorezua prifti i pere shqiptar At Noli dhe sidomos mbas shpalljes se Shqiperise shtet i paverur me 1912.
Askush nuk e harron kontributin dhe perkushtimin e Fortlumturise se tij Fan Stilian Noli ne ngritjen dhe drejtimin e Kishes Orthodokse Shqiptare ne ShBA, por jo kushdo sot i njeh vlerat dhe kontributin e perkrahesve dhe atdhetareve qe e zgjodhen Nolin per udheheqes dhe e ndihmuan ne cdo hap. Shumica e tyre ishin prej kolonive shqiptare ne perendim te Bostonit si Southbridge, Worcester, Natick, Frammingam, Clinton, etj. Deri ne kete kohe shume shqiptare kontribuan ne ngritjen e disa kishave te tjera qe i perkisnin nje komuniteti etnik te perzier me shqiptare, greke, siriane, armene, ruse, e besimtare te tjere orthodokse. Keshtu u ngrit kisha “Shen Kostandini dhe Helena” ne Webster MA nga Polenaket e Korces , apo “Shen Spiridhoni” ne Worcester, te cilen e ndertuan shqiptare te erdhur prej Greqise Veriore ne kufi me Shqiperine. Duke qene se keta emigrante, shteti grek nga ishin nisur dhe komuniteti grek i ketij qyteti qe i priti, i quante greke per shkak se ishin banore te Greqise dhe orthodokse per nga besimi, u deturuan qe te mbeteshin miq me besimtaret greke, fakt qe ndikoi ne greqizimin e plote te femijeve te tyre.

Fotomontazh per 100-vjetorin nga A. Murraj

Per shkak te besimit orthodoks dhe te njohjes se greqishtes qe kishin mesuar neper shkolla greke te Shqiperise, e quajten veten greke edhe mjaft shqiptare qe erdhen nga zonat e Shqiperise se Jugut. Edhe sot disa shqiptare qe e filluan jeten e emigracionit se pari ne Greqi, ku mesuan greqishten dhe shijuan per te paren here jeten e lire, kur vijne ne USA, behen anetare ne kishen greke te “Shen Spridhonit”, me qe ajo eshte me prane shtepive ku ata jetojne dhe ku mesha mbahet greqisht, gjuhe qe ata nuk duan ta humbasin.
Per t’u permendur eshte fakti se kisha e pare shqiptare orthodokse e ndertuar me ndihma financiare dhe pune vullnetare prej emigranteve shqiptare eshte kisha e “Shen Kollit” (Saint Nicola) ndertuar me 1912 ne Southbridge MA. Kurse kisha e pare shqiptare e qytetit Worcester MA kushtuar Hyjlindeses Mari, me emrin “Fjetja e Shen Marise” (Saint Mary Assumption) u inagurua ne vitin 1915 ne nje godine kishe te blere prej shqiptareve, kurse kisha madheshtore qe kemi sot u ndertua me ndihmat financiare te shqiptaro-Amerikaneve me 1982 ne adresen 535 Salisbury Street dhe u zgjerua e zbukurua ne vitet 1995-2000. Mbas shtesave dhe plotesimit te ambjenteve te brendshme me piktura te realizuara prej piktorit te talentuar Dhimiter Chika, kisha jone eshte nder kishat shqiptare me te bukura ne mbare Ameriken. Kjo kishe bashke me Katedralen e “Shen Gjergjit” Boston MA, “Shen Kollit” ne Southbridge, ate te “Ungjillezimit” ne Natick dhe kishat e tjera orthodokse shqiptare ne shtetet New York, Michigan, Ilinois, etj jane anetare te denja te Peshkopates Amerikane Orthodokse.
Gjate ketij shekullit te pare te sherbimit fetar te kishes “Fjetja e Shen Marise” kujtojme me respekt dhe perkulemi me perulesi kujtimit te prifterinjve te pare qe sherbyen ketu si At Stath Melani, Rev. Pandi Sinitza, Arch. Thimi Theodhos, Rev. Naum Cere, te cilet u shquan krahas forcimit te besimit edhe per brumosjen e besimtareve me atdhedashuri dhe mesimin e gjuhes shqipe. Mesimin e gjuhes shqipe me femijet e lindur ne emigracion e vijoi atdhetari Peter Kolonja mbasi At Stathi shkoi ne Permet me 1917 per te vijuar punen ne sherbim te kishes e te atdheut, ku dhe u vra ne dhjetor te atij viti prej disa forcave shoviniste greke. Gjate ketij shekulli ne kete kishe kane sherbyer me shume se 12 klerike, midis te cileve sherbeu me gjate Very Rev. Spiro Page. Sot sherben Very Rev. Father Timothy Lowe.
Gjate dhjetevecareve ne vazhdim shqiptaret jo vetem u ingranuan ne shoqerine amerikane duke u bere anetare te denje te saj por ata identitetin e tyre se bashku me besimin si pjese e pandare e trashegimise identitare e ruajten si nje amanet prej te pareve. Ne bisedat me te moshuarit sot ata tregojne me nostalgji se kur ngrinin dolline e pare ne festat per nder te dites se pavaresise urimi fillonte me fjalet: “Dhe mot ne Shqiperi”.
Ishin pikerisht ndjenjat atdhetare e fetare qe i kane shtyre shqiptaret e Worcesterit per te mbajtur gjithmone flamurin e shqiptarizmes e te ndershmerise ne rrugen e tyre te ngritjes , te integrimit dhe te rruajtjes se identitetit shqiptar ne diaspore dhe me gjere. Ne kete udhetim shekullor do te duhej kohe te shfletonim gjithe te shkuaren aq me teper ta analizonim ate por disa pika te rendesishme eshte e domosdoshme t’i njohim.
Shqiptaret e Worcesterit e kane manifestuar gjithnje hapur e me kurajo ndjenjen e liridashjes dhe ruajtjen e identitetit kombetar me cdo cmim . Ishin pikerisht keta shqiptare qe mbeshteten dhe financuan Ismail Qemalin ne fund te Luftes se Pare Boterore per perfaqesimin e Shqiperise ne oborret e Fuqive te Medha ku luftoi kunder coptimit te metejshem te Shqiperise. Ishin perseri bijte e ketij komuniteti qe perkrahen organizaten “Shqiperia e Lire” dhe vizionin e pare demokratik te shpalosur nga Kostandin Cekrezi per nje Shqiperi te lire dhe zgjedhje demokratike me ndihmen e SHBA-ve mbas Luftes se Dyte Boterore. Po keta shqiptaro-amerikane te Worcesterit derguan qindra mijera dollare ne Shqiperi per te ndihmuar familjet e tyre gjate kohes se monizmit. Kohe, kur populli yne neperkembej prej sunduesve te pashpirt qe mashtronin duke propaganduar nje te ardhme te lumtur, per te fshehur te tashmen e mjerueshme ku zvarritej populli cdo dite. Keta Shqiptaro-Amerikane nuk u dekurajuan nga realiteti i nje shteti mosmirenjohes dhe per gati 50 vjet u munduan te vijonin ruajtjen e shqiptarise, ne ngjashmeri me komunitetin shqiptar te Italise se Jugut, qe perjetoi izolimin nga mema per me shume se pese shekuj.
Komuniteti shqiptar i Worcester-it e di mire se besimi dhe shpresa ne Jezu Krishtin eshte rruga me e sigurt per te care erresiren dhe izolimin drejt nje bashkimi te qendrueshem. Edukimi i femijeve ne shkollen e se dieles (Sunday School) ne ambentet e kishes eshte nje pune e mire per formimin e ndergjegjes se te rinjve me ndjenja fetare. Ndergjegja e te tille njerezve, si te themi paiset me ate llamben qe ndizet ne trurin e tyre sa here ata ndodhen para kryerjes se nje hapi te gabuar ne jete, llampe e cila me driten e saj jep alarmin qe te mos kryhet nje vjedhje, nje genjeshter, ose nje krim. Per nje llampe te tille kemi nevoje te gjithe, prandaj shume prinder te rinj shqiptare i sjellin femijet e tyre ne kishe cdo te djele dhe jo vetem per t’i pagezuar ose kurorezuar. Lum ata prinder qe e kane kuptuar se ardhja ne kishe bashke me femijet nuk eshte humbje kohe, por perfitim i madh moral, eshte nje kapital i rendesishem per jeten e cdo njeriu. Ne kete drejtim shquhen shqiptaro-amerikanet e lindur ketu, te cilet ndjekin rrugen e prinderve te tyre, kane ardhur dhe vijne regullisht ne kishe, kane ndihmuar e ndihmojne kishen financiarisht me dore te hapur duke dhuruar shuma te konsiderueshme. Ne shqiptaro-amerikanet e ardhur rishtas duhet t’i kemi per shembull te tillet besimtare dhe te ecim ne rrugen e tyre.
Ne kete 100-vjetor vlen te permendim disa prej besimtareve e veprimtareve te shquar te kishes sone me familjet e tyre. Le te permendim Mr. Willian Jons (Vasil Kamenica), Dr. George M. Laska, Norman Simon, Dr. Theodor S. Themel, te cilet kene fituar titullin e larte “Kalores i Shen Gjergjit”. Po ashtu permendim Mrs. Mariolla Spiro, Paty Morris, Mr. Louis R. Pero, juristet Gregory Steffo e Gary Peter si dhe shume e shume te tjere, qe kane sherbyer here si kryetare te Keshillit Laik, here si kengetare te korit te kishes, nxites te veprimtarive te ndryshme, ose kane sherbyer si kryetare te shoqerive e organizmave te ndryshme te kesaj kishe. Komuniteti shqiptar prane kishes se Shen Marise ne Worcester ka luajtur rol te rendesishem ndermjet te tjerash ne ngritjen e qendres se pare rehabilituese per te moshuarit, nga besimtaret orthodokse “Holy Trinity” . Ngritjen e qendres se kujdesit per femijet e moshes parashkollore ne ambjentet e kishes “Fjetja e Shen Marise”. Ndertimin e godines se pare per strehimin e te moshuarve me emrin “Illyrian Gardens”, ndertimin e programeve te ndryshme per femije dhe te rinj shqiptare, si dhe organizma te ndryshme. Disa prej tyre jane “Kori i kishes” (The Church Choir) krijuar me 1917, “Bijat e Shen Marise” (Daughters of Saint Mary’s) krijuar me 1951, “Te rinjte e Shen Marise” (Saint Mary’s Youth Group) krijuar me 1968, “Bijte e Shen Marise” (Sons of Saint Mary’s) krijuar me 1972 dhe shume shoqeri e grupe te ndryshme teatrale, sportive, muzikore, etj., si dhe organizaten AANO etj.
Aktiviteti shoqeror dhe besimtar i ketyre organizmave ka qene i larmishem qe prej fillimit te tyre e deri ne ditet tona duke perfshire mesimin e kengeve dhe valleve shqiptare, mesimin e gjuhes shqipe, organizimin e mbremjeve festive per festa te ndryshme, sidomos te 28 Nentorit, dhenie shfaqjesh, si dhe dhenie ndihmash ne komunitet dhe me gjere per te riardhurit, dhenie bursash e ndihmash vjetore per studentet Shqiptaro-Amerikane, si dhe dhenie ndihmash per shkolla dhe organizma bamirese per te realizuar projektet e tyre.
Pas vitit 1991 komuniteti shqiptar i Worcester-it u gjend ne nje realitet shokues, sepse duke u hapur Shqiperia, shqiptaret filluan procesin zinzhir per te terhequr njeri tjetrin ne mergim. Kisha e Shen Marise u be pike referimi per shume e shume shqiptare te riardhur. Duhet te kujtojme se nepermjet dedikimit te anetareve te saj ne bashkepunim me organizaten NEARO u dergun fillimisht ne Shqiperi dhe me pas ne Kosove mijera e mijera pako me ushqime dhe veshje te ndryshme. Gjate luftes se Kosoves e me pas nepermjet fushates fondmbledhese qe Kisha jone mori persiper u grumbulluan dhe u shperndane rreth 300 000 dollare ne forme ndihme monetare per refugjatet kosovare te shperngulur nga trevat e tyre.
Sot qendra komunitare per ndihme sociale per emigrantet “Friendly House” eshte fakti me i gjalle qe te riperterin kujtesen. Kjo qender u krijua per t’u ardhur ne ndihme emigranteve shqiptare qe per vite me radhe nuk pushoi dhe sot vijon veprimtarine e saj ne ndihme te emigranteve te rinj.
Veprimtaria e ketij komuniteti kompletohet dhe me programin e ores shqiptare qe trasmetohet live cdo te shtune nga ora 8-00 deri me 10-00 ne mengjes. Ky radioprogram eshte programi me i vjeter i vazhdueshem ne shqip ne mbare Ameriken, themeluar prej Llazo Progrit e me pas mbajtur prej Dhimiter Stefos, kurse sot mbahet prej ciftit Andrea e Rebeka Tanace. Krahas ketij radioprogrami ka disa vjet qe transmetohet prej z. Arben Kamberi dy here ne jave emisioni televiziv ne gjuhen shqipe ne kanali 13. Pjese e rendesishme e veprimterive kulturore eshte dhe grupi “Vallet Tona”, i cili vijon te pergatite me dhjetera femije cdo vit per me se 10 vjet nen koreografine e zotit Dhimiter Demiri.
Komuniteti shqiptar i Worcesterit ka nje liste te gjate veteranesh qe kane marre pjese ne Luften e Pare dhe te Dyte Boterore, ne Luften e Korese, te ate te Vjetnamit, etj, madje ka dhe deshmoret e vet ne keto luftra. Keto jave komuniteti yne festoi 100-vjetorin e veteranit te L. II B., z. Vangjo Naum, i cili ka ardhur ketu me 1936 nga Drenova e Korces.
Vlen te permendim se ky komunitet i ka dhuruar disa vjet me pare qytetit tone Majoren e pare shqiptare ne mbare Ameriken, zonjen Kostandina Lukes, e cila vijon t’i sherbeje komunitetit si keshilltare ne bashki. Ne festimet e 100-vjetorit te pavaresise se Shqiperise ish Majorja dhe komuniteti i Worcesterit kishin nderin te pershendetnin nga prane Ambasadorin shqiptar te SHBA Mr. Gilbert Galanxhi tre here brenda nje viti.
Ne kete 100-vjetor te kishes sone ky komunitet i dhuron shtetit Massacusets Mbretereshen e Bukurise Miss Massacussets 2015, zonjushen Polikseni Manxhari si nje fakt se vajzat shqiptare nuk jane vetem te zgjuara e nikoqire, por edhe te bukura. Ne kete 100-vjetor komuniteti prane kishes “Fjetja e Shen Marise” i dhuroi qytetit Worcester veprimtarine me te madhe dhe me te bukur shoqerore e familjare, Festivalin Shqiptar . Ky eveniment zhvillohet cdo dy vjet per 33 vjet me radhe ne oborrin e kishes nga anetaret e komunitetit . Kete vit ne kete ngjarje moren pjese me shume se 13 000 vizitore te cilet erdhen jo vetem nga qyteti dhe qytezat rrotull, por edhe nga shtete te ndryshme te Amerikes e Kanadase. Ky festival kete vit iu dedikua 100-vjetorit te themelimit te kishes. Eshte per te theksuar se ne kete festival na nderuan me pjesemarrjen e tyre dhe me urimet personalitete te pushtetit vendor te qytetit, midis te cileve permendim keshilltaret dhe Majorin Joe Petty, kongresmanin Mr. Jim Mcgovern, senatoren locale Harriet Chandler si dhe zevendes guvernatoren e Massacusets Mrs. Karen Polito, sherifin e Worcester County me origjine shqiptare, Mr. Lou Evangjelidhis.
Mirepo nuk mund te leme pa permendur faktin qe per kete ngjarje, e cila ka marre permasat e nje feste kombetare, Shqiptaro-Amerikanet e Worcesterit prisnin te pakten nje urim, nje pergezim, i cili fatkeqesisht nuk erdhi, as nga zyrtare te atdheut e as nga ambasada jone e ketushme. Nje indiference dhe heshtje e tille prej atdheut meme deshmon per mosnjohje dhe mosmirenjohje. Qeveria shqiptare duhet ta marre me seriozisht lidhjen me diasporen, dergimin ne diaspore te teksteve mesimore te gjuhes shqipe, te historise, te letersise dhe harta te ndryshme te atdheut e te mbare trojeve shqiptare. Nese qeveria shqiptare ndihmon seriozisht diasporen ne plan kulturor e shkollor, neser mund te dalin prej saj personalitete te shquar te artit, letersise, shkences, biznesit, etj, si dikur Marin Becikemi (alias Marin Barleti), Leonik Tomeu, etj prej diaspores shqiptare te Italise se Veriut; Jeronim de Rda e Gavril Dara me shoke prej diaspores se Italise se Jugut; Merko Bocari, Anastas Kullurioti e A. Kupitori prej diaspores se Greqise; Fan Noli prej diaspores se Thrakes Lindore etj. Sa me shume kohe kalon aq me shume ky mosinteresim i qeverive te atdheut ndikon ne dobesimin dhe tretjen e diaspores shqiptare ne bote. Duhet pasur parasysh se ne diasporen e re shqiptare po shkollohen studente shqiptare nga me te miret e Amerikes dhe te Europes, po lindin biznesmene, te cilet neser mund te kthehen ne nje burim energjish e pasurish te pazevendesueshme per atdheun…

am-arkivë (2)

Peshkopi Nikon dhe disa klerike, v. 2009

Moment Pashkesh, v. 2015

Pamje ballore e kishes "Fjetja e Shen Marise"

am-arkivë (21)

Peshkopi NIKON dhe Father Timothy mes personaliteteve qe peruruan Festivalin e v. 2015

am-arkivë (5) am-arkivë (13) am-arkivë (18) am-arkivë (23) am-arkivë (28) am-arkivë (32) ILLYRIA

“Illyrian Society of Law Enforcement”, me drejtues te rinj

September 23, 2015 by dgreca

Ylli Dautaj, zgjidhet Presidenti i Shoqatës Amerikane Shqiptare të Policisë Iliriane – nën kryetar Florin Kuka/

Shoqata, “Illyrian Society of Law Enforcement”, ka anëtarë të saj përvec atyre në polici , ka edhe nga ata që punojnë në FBI, policinë sekrete, marshallë, e etj. Pra, janë qindra shqiptaro – amerikan, që ushtrojnë këtë profesion në Amerikë, dhe shumica në New York me shtetet për rreth.

Nga Beqir SINA New York City/

NEW YORK CITY : Shoqata shqiptaro-amerikane, e policive shqiptarë, e krijuar dy vjet më parë me punonjës të rendit e sigurisë, “Illyrian Society of Law Enforcement”, anëtarë të të cilës janë shqiptarët që punojnë në organet e policisë njujorkeze dhe në strukturat e tjera – policore, në SHBA, që merren me ruajtjen e rendit dhe sigurisë, më 3 shtator , ka bërë edhe zgjedhjen e presidentit të ri.

Tubimi për zgjedhjen e presidentit të ri, është mbajtur më 3 shtator 2015

Kurse, kryetar i kësaj shoqate, është zgjedhur në mënyrë unanime oficeri i policisë Ylli Dautaj, me gradën Lejtnant në NYPD – duke zvendësuar mbas përfundimit të mandatit , dy vjeçar oficerin e policisë me gradën Kapiten z. Flamur Cani, i cili ka punuar afro 25 vjet në NYPD (Departmenti i Policisë së New York-ut).

Kurse, nënkryetar është zgjedhur Florin Kuka.

Në mesazhin e tij, Presidenti i Shoqatës Amerikane Shqiptare të Policisë Iliriane – “Illyrian Society of Law Enforcement”, zoti Dautaj, e ka quajtur marrjen e kesaj detyre një nder për t’u zgjedhur dhe për të shërbyer si President i Shoqërisë Ilire e zyrtarve për zbatimin e ligjit.

“Unë, falenderoj për besimin jo vetëm si miqtë e mi, por të gjithë kolegët, vëllezërit dhe motrat e mia. Mbasi, ne kemi një mundësi unike të madhe dhe historike për të treguar historinë e mrekullueshme e njerëzve dhe kulturës sonë, duke qenë shoqata integruese e shqiptarëve në zbatimin e ligjit. Ne jemi këtu jo vetëm për njëri-tjetrin, ne jemi këtu për të bërë historinë, duke treguar ato tiparet tona të vyera, të ndershmërisë, përvojës dhe sinqeritet ndaj komuniteteve të cilëve u shërbejmë. Unë ju falënderoj të gjithëve për përkushtimin tuaj dhe mbështetjen, me ndihmën tuaj ne do të kemi sukses!”, tha ai për gazetën tonë.

Presidenti Dautaj – portretizohet në një njoftim – sepse ai u dallua që në krijimin e kësaj shoqate, duke përfaqësuar me dinjitet e cilësi, detyrën e tij – për të udhëhequr me nder, përkushtim dhe integritetin e një organizate, vëllazërore, që i shërben jo vetëm anëtarëve të saj, por të gjithë atyre të cilët dëshirojnë dhe përpiqen për të bërë kudo jetën tonë në një vend më të sigurtë.

Shenjë dalluese e karrierës së tij, në këtë portret ka qenë se ai është shumë i respektuar dhe i nderuar. “Presidenti Dautaj – është dalluar për vendosmërinë e tij, në llogaridhënie, përkushtim dhe këmbëngulje, si në zbatim të ligjit dhe atë profesionale të sigurisë dhe ruajtjes së rendit në qytet. I angazhuar, gjithnjë për rolin e tij në përkrahje të njerëzve, sigurinë dhe rendin në radhët e uniformave blu të Departamentit të Policisë së Nju Jorkut”.

Presidenti Dautaj pas një procesi intensiv të përzgjedhjes, ka qenë i zgjedhur nga “Berretat blu” të Kombeve të Bashkuara më 1999 – për të pjesë e fushatës së forcave Multi-nacionale në Kosovë, duke monituruar Policin Ndërkombëtare, atje. Ku NATO e sanksionuar si forcë udhëheqse, me Shtetet e Bashkuara, ishte përgjegjës për t’i dhënë fund abuzimeve të drejtave të njeriut dhe krijimin e një force policore të përkohshme në një kohë veçanërisht të paqëndrueshme në Kosovë – në atë periudhë.

Pas kthimit të tij -nga Kosova -ku ai shërbeu në rradhët e uniformave të OKB-së – Berretat blu” Dautaj, vazhdoi me shërbimin e tij, në kuadrin e uniformave blu të policisë njujorkeze -NYPD, për të ruajtur rendin dhe sigurinë për qytetarët e Nju Jorkut, dhe u ngrit në detyrë për t’u bërë ekzekutiv i menaxhimit me departamentin NYPD, dhe konsoliduar veten si një profesionist i vërtetë.

Ylli Dautaj, me gradën Lejtnant në NYPD, i cili pas luftës së Kosovës shkoi atje nga Amerika me mision për të ndihmuar në themelimin e Departmentit të Policisë, tha se për themelimin e “Illyrian Society of Law Enforcement”, ai ka qenë nisiator qysh në vitin 2005 bashkë me vëllanë Ilir Dautajn, Sokol Biberajn, Naim Kacicin, Raymond Skermon, Florin Kukën, Brahim Dedushajn, dhe Walter Camajn.

“Mbledhja e parë për nismën, ka deklaruar ai për gazetën Illyria, në ditët e para të krijimit të kësaj shoqate, u mbajt në shtëpinë time. Qëllimi, i kësaj nisiative, ka thënë ai ishte t’i bashkonim shqiptarët, që punonin në organet e ruajtjes së rendit dhe sigurisë”, ka pohuar Dautaj.

Një burim brenda tyre, na tha se tani ata kan mbi 250 anëtarë, dhe planifikon të zgjerohet me anëtarë të rinj.

Disa nga anëtarët e themelues të shoqatës, janë: Flamur Cani, Elton Shametaj, Brahim Dedushaj, Naim Kacic, Ylli Dautaj, Ismet Hoxha, illir Dautaj, Florin Kuka, Visar Marku, Adriatic Xhidija, Marash Vucinaj ,Asmir Dragovic, Sokol Biberaj, Kreshnick Bakraqi, Walter Cacaj, Raymond Skermo….e të tjer.