dgreca – Page 3555 – Dielli

PRESIDENTJA JAHJAGA NE KRYE TE DELEGACIONIT TE KOSOVES NE OKB

September 12, 2015 by dgreca

Ne delegacion me 11 anetare, pervec Presidentes Jahjaga, do te marrin pjese edhe Kryeministri Mustafa, zv/ Kryeministri Thaci dhe ministri i Brendshem Skender Hysenaj etj./

Sic njofton gazeta “Telegrafi” e Kosoves, Presidentja Jahjaga do t’i prije nje delegacioni qe do te perbehet nga 11 veta, perfshi dhe ate vete. Telegrafi komenton se kjo do të jetë njëra prej vizitave zyrtare më të kushtueshme për shtetin dhe se të gjithë janë duke u çuditur me një numër kaq të madh të njerëzve që Jahjaga ka zgjedhur ta shoqërojnë nga ekipi i saj.

“Presidentja si duket ka vendosur që ta qeras stafin e saj me një shëtitje disaditore në Nju Jork, përndryshe është i pakuptimtë një numër kaq i madh i këshilltarëve dhe stafit të saj, si pjesë e delegacionit të përbashkët qeveritar”, thotë ky burim.

Përveç Jahjagës dhe 10 shoqëruesve të saj, për në Nju Jork pritet të udhëtojnë edhe kryeministri Isa Mustafa dhe zëvendëskryeministri Hashim Thaçi. Ndërkaq, gjatë sesionit, atyre pritet t’iu bashkohet edhe ministri i Brendshëm, Skënder Hyseni.

“Kjo përveç që është shumë e kushtueshme për buxhetin e Kosovës, është edhe jashtë çdo logjike institucionale të merren 10 persona si shoqërues jashtë vendit. Nuk po shkojnë në pushime vjeshtore ata, por në Sesionin Vjeshtor të Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së”, thotë ai.

Ndryshe, gjatë sesionit vjeshtor të Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së në Manhattan, ku zakonisht edhe vendosen delegacionet e shteteve, hotelet i ngrisin shumë çmimet dhe një dhomë kushton në mbi 1 mijë dollar vetëm për një natë.

Basha: Azem Hajdari është gjallë, sepse e gjallë është kurajo e tij

September 12, 2015 by dgreca

TIRANË, 12 Shtator – Partia Demokratike ka përkujtuar sot 17 vjetorin e vrasjes së liderit të dhjetorit, Azem Hajdari.Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, në një prononcim për mediat para memorialit të Azem Hajdarit, u shpreh se “sot ne nderojmë martirin e demokracisë, liderin e Lëvizjes Studentore të Dhjetorit, njeriun që vrau frikën dhe me frikën e hedhur tok, shpërndau kurajon e njërëzve të lirë nga Jugu në Veri”.

“Diktatura nuk ia fali kurrë Azem Hajdarit, përmbysjen e madhe dhe të parikthyeshme, kthimin e lirisë së qytetarit në themel të një shoqërie, mposhtjen e frikës, ekzaltimtimit të kurajos qytetare. Ndaj krimi i lidhur me pushtetin, shkuli Azem Hajdarin nga gjiri i demokratëve dhe i qytetarëve të lirë me 12 shtator 1998, por nuk e shkuli nga mirënjohja e demokrateve, mirënjohja e një kombi të tërë, nga nderimi i veprës së tij të pa vdekshme”, tha Basha.

Basha u shpreh se “Azem Hajdari është gjallë, sepse e gjallë është kurajo, vendosmëria e tij, për të mos lëshuar liritë e fituara në dhjetorin e vitit 1990-të. Azem Hajdari është gjallë, sepse e gjallë është forca kreshnike e tij në Partinë Demokratike për t’u prirë edhe një herë dhe për ta mposhtur krimin e lidhur me pushtetin dhe pushtetin e bërë njësh me krimin”.

Azem Hajdari ishte udhëheqës i Lëvizjes Studentore të Dhjetorit 1990, që çoi në përmbysjen e regjimit komunist në Shqipëri dhe vendosjen e pluralizmit politik. Ai ishte një nga themeluesit e Partisë Demokratike të Shqipërisë, partia e parë opozitare dhe Kryetar i Komisionit Nismëtar të krijimit te kësaj partie. Azem Hajdari ishte deputet i Partisë Demokratike të Shqipërisë që nga viti 1991 e deri sa u vra në shtator të vitit 1998, si dhe Kryetar i Komisionit të Mbrojtjes ne Kuvend. /Kortezi ATSH f.n/

***

Kush ishte Azem Hajdari/

Lindi më 11 mars 1963
Ishte i martuar, me tre fëmijë: Kiriadi, Rudina dhe Azemi i vogël
1993- Mbaroi studimet ne degën filozofi në Universitetin e Tiranës
1995- Diplomohet në Fakultetin Juridik, në Universitetin e Tiranës
1993-1994, Studion gjuhën angleze dhe për filozofi në Shtetet e Bashkuara të Amerikës
1996 – Diplomohet në studimet e Politikës së Sigurisë dhe Mbrojtjes, në Gramish të Gjermanisë, në Universitetet e Organizuara nga Organizata e Atlantikut të Veriut
Aktiviteti Politik
Dhjetor 1990-shkurt 1991, Udhëheqës i Lëvizjes Studentore që shembën diktaturën komuniste në Shqipëri
Kryetar i Komisionit Drejtues të Partisë Demokratike Shqiptare, partia e parë opozitare pas 50 vjet diktaturë
1991-1993 Zv/kryetar i Partisë Demokratike Shqiptare dhe anëtar i Kryesisë së saj.
31 mars 1991, deputet i PDSH për Shkodrën
22 mars 1992, deputet i PDSH për Shijakun
26 maj 1996, deputet i PDSH për Bulqizën
29 qershor 1997, deputet i PDSH për Tropojën.
1992-1996, Kryetar i Komisionit parlamentar për Rendin Publik dhe SHIK
Qershor 1997, Kryetar i Komisionit parlamentar për Mbrojtjen Kombëtare
Prej vitit 1995 deri 1998, President i Klubit të Futbollit Vllaznia të Shkodrës
President i Federatës Shqiptare të Arteve Marciale shqiptare
1990-1998
I bëhen 5 antentate, prej të cilëve dy spektakolare në Selinë e Parlamentit shqiptar në shtator të vitit ‘97, dhe antentatit në Tropojë në qershor të vitit ‘98
12 shtator 1998, Azem Hajdari vritet nga njerëz me uniformë policie përpara selisë së Partisë Demokratike
Pesë atentatet e bandave të së majtës ndaj heroit të demokracisë

Azem Hajdari u përball me vdekjen që në momentin e parë, kur doli në krye të protestave të studentëve. Të gjithë shqiptarët e kujtojnë kohën kur thuhej se, do të vritej njeriu me xhupin e zi. Që nga Lëvizja Studentore e deri më 12 shtator 1998, Azem Hajdari ka kaluar disa prita, pa llogaritur provokimet e shumta gjatë fushatës elektorale. Mjafton të kujtojmë vetëm faktin, që në periudhën e zgjedhjeve të 22 marsit ‘92, në shtëpinë ku banonte Azem Hajdari, tek rruga e “Kavajës”, përballë PD-së, tek Kisha Katolike, 10 ditë para fitores së 22 marsit, i vjen një pako në shtëpi, në të cilën ndodhej një kokë gjeli e prerë dhe një letër e shkruar me gjak: “Azem Hajdari, je i dënuar me vdekje”. Kjo letër nuk ishte gjë tjetër, veçse një vazhdim i paralajmërimeve dhe i vendimit që ishte marrë për vrasjen e heroit të demokracisë, Azem Hajdarit, e cila u realizua me ekzekutimin e tij më 12 shtator 1998, para selisë së Partisë Demokratike. Ekzekutimi u krye pas pesë atentateve të bujshme gjatë një viti të rikthimit të së majtës në pushtet.
Në qershor të vitit 1997, në Shkallnuer të Durrësit, Azemi tentohet të vritet me bombë. Atentati dështoi.
Në gusht të vitit 1997 në Sarandë, në Qafën e Buallit, bandat e krimit i zënë pritë.
Më 18 shtator të vitit 1997, nga njerëz që përdorën deputetin socialist Gafurr Mazreku, Azemi goditet për vdekje me 5 plumba në Kuvend.
Më 14 shkurt 1998, organizohet prita e Milotit nga forcat e policisë, duke qëlluar me breshëri plumbash në makinën e tij, ku përveç 14 vetëve, ndodhej edhe djali i tij 14-vjeçar.
Më 3 qershor 1998, në kohën që po mbështeste luftën në Kosovë, me një grup deputetësh si Pjetër Arbnori, Jozefina Topalli etj., Azemit iu organizua një atentat nga forcat e policisë, të cilat e mbajtën të rrethuar 3 orë. Qindra plumba derdhen nga armët e zjarrit mbi makinën e tij. Ai njoftoi qendrën, por nuk i erdhën në ndihmë, ndonëse ishin në dijeni për veprimet. Azemi i shpëton një prite ku dhjetëra policë goditën me mitraloza e armë nga më të ndryshmet deputetin Azem Hajdari dhe grupin e tij të shoqërimit, duke ngelur i plagosur ish-drejtori i Përgjithshëm i RTSH-së, Bardhyl Pollo.
Më datën 12 shtator 1998, pas një mitingu të fuqishëm në Fier, i cili dha sinjalin e fitores, pasi kthehet në Tiranë, rreth orës 21.15, përballë selisë së PD-së, vritet pabesisht nga dhjetëra breshëri plumbash, i rrethuar nga disa makina policie.
Në këtë atentat morën pjesë 125 vetë, nga këta 25 me uniformë policie. Dy prej tyre, megjithëse të deklaruar e dënuar për vrasje, madje kishin bërë vrasje edhe brenda policisë 4 muaj më parë, qëllimisht ishin veshur e graduar, për të marrë pjesë në këtë vrasje.
I pashpjegueshëm qe fakti se, edhe pas vrasjes së heroit të demokracisë, nuk u ngrit asnjë postbllok në të gjithë Shqipërinë. Lajmi për vrasjen e heroit të demokracisë, Azem Hajdari, u publikua nga të gjitha mediat kryesore në botë, nga stacionet televizive më prestigjioze të botës dhe vdekja e tij u cilësua si një humbje e madhe për demokracinë në Shqipëri.
Vlerësimet nga më të ndryshmet për figurën e këtij heroi, që në moshën 28-vjeçare përmbysi një nga regjimet më diktatoriale në botë, përmbyllen me cilësimin e shkrimtarit të madh, Ismail Kadare, i cili e konsideroi vrasjen e Azem Hajdarit si “Vrasja e shekullit”.

Monument për nënën

September 12, 2015 by dgreca

Homazh për piktorin Ilmi Bani/

Nga Vaso Pata/

Punën e porositur ma solli në shtëpi vetë Ilmiu, i shoqëruar nga miku ynë i përbashkët, Albert Abazi (Habazaj).Sapo e pashë pikturën, “një kompozim i thjeshtë”, u zhgënjeva disi. Nuk i kisha vënë kufizime Ilmiut, as për gjininë, teknikën, motivin apo hollësi të tjera që lidhen me një vepër arti. E dija mirë se rezultati i kufizimeve të tilla do të ishte një punë e Ilmiut por jo ai vetë, të paktën jo me përmasat që kishte. Jo vetëm kaq. Besoj se edhe unë nuk do ta shijoja sa e siç duhej.

Përmasat mu dukën të papërshtatshme e, aq më pak përpjesëtimet ndërmjet tyre. Sytë, të vendosur horizontalisht në fytyrën e njeriut, janë mësuar të shohin pamje ku gjerësia e kalon lartësinë. Natyra, gjatë evolucionit, jo rastësisht ka arritur deri këtu. Kjo vendosje e syve siguron njeriut më shumë informacion për botën që e rrethon por edhe një përpunim të mirë të tij. Në përputhje me të njeriu ka përshtatur përmasat e ekranit të kinemasë, të televizorit e të komjuterit. Po ashtu, shumica e fotografive dhe pikturave janë më të gjera se të larta. Informacioni i marrë nga librat jepet në rreshta horizontalë etj. Kompozimi i Ilmiut sfidonte gjithëçka që thamë më lart në lidhje me përmasat dhe përpjesëtimet e tyre.

Kompozimi paraqet një nënë me fëmijën e saj. Një motiv i thjeshtë e i vjetër sa vetë njerëzimi. Figurat janë disi të mjegullta. Madje edhe linjat e figurave, po ashtu, janë të mjegullta. Nuk dallohen qartë tiparet e nënës (ajo paraqitet në profil) e as ato të fëmijës (fytyra e tij është gjysmë e mbuluar nga shalli i nënës). Ndërkaq disa hollësi, janë paraqitur me konture tepër të qarta. P.sh., cepat e shamisë që mbulon kokën e nënës janë të mprehta, aq sa duket sikur të çpojnë.

Nisa të shikoj me vëmendje ngjyrat. Ato që zotërojnë janë, e zeza, e bardha dhe e kuqja, me disa ngjyrime. Në fizikë e zeza (mungesa e çdo lloj rrezatimi apo ngjyre) dhe e bardha (mbivendosja e të gjitha rrezatimeve apo ngjyrave) nuk quhen ngjyra. E bardha e shamisë që mbulon kokën e nënës dhe një pjesë të fëmijës përfundon në të zezë. E kuqja, që zotëronte tablonë, më dukej e ashpër, agresive, jo shumë e pëlqyeshme për syrin dhe sikur nuk përputhej me përmbajtjen.

Zhgënjimi i fillimit nuk më pengoi që ta shikoja pikturën çdo ditë. Nuk mund t’i shmangesha kurrsesi. Sa më shumë e shikoja, aq më tepër mësoja për ta lexuar, kuptuar e për ta shijuar.

Tabloja nuk shkel as ligjet e shkencës që lidhen me përpjesëtimin e përmasave dhe ngjyrat, aq më pak ato të artit, megjithëse i ka sfiduar deri diku.

Ngjyrat tani i shoh me tjetër sy, si simbole. Vështirësitë që duket se ka përballuar nëna gjatë jetës së saj, mund të jepen më mirë se me çdo ngjyrë me të zezën. E ardhmja që pëfaqëson fëmija më shumë se me çdo ngjyrë mund të jepet me të bardhën.

Fytyrat e nënës dhe fëmijës nuk shprehin shumë por qëndrimi i tyre tregon gjithëçka. Fëmija e ndjen veten të mbrojtur. Ai është strukur në gjirin e nënës, gji që e ka ushqyer. Për aq kohë sa ndodhet aty s’ka asnjë rrezik për të, ka vetëm paqe. Ndonëse lidhja fizike e fëmijës me nënën është ndërprerë prej kohësh lidhjet shpirtërore vazhdojnë të jenë të fuqishme.

Qëndrimi i nënës rrezaton dashuri dhe mirësi. Dallohet mirë dhimbsuria e nënës e shprehur shumë natyrshëm e me elegancë jo të shtirur. Përtej këtyre ndjenjave, të njohura për të gjithë ne, tabloja ka diçka tjetër më të fuqishme që, më në fund arrita ta kap. Nëna ka përjetuar dhimbjet e lindjes, ka përballuar vështirësitë e rritjes së fëmijës së saj. Ajo, duket, ka vuajtur shumë. Por, Zoti ka kompensuar gjithçka. Zoti i ka dhuruar nënës ndjenjën e amësisë. Tabloja fare mirë mund të titullohet “Amësia”

E ndjej veten me fat që kam një punë, me vlera artistike të padyshimta, një monument për nënën. Aty shoh gjithnjë Ilmiun, herë në figurën e fëmijës, herë në atë të nënës.

Faleminderit Ilmi!

Vaso Pata

Qershor 2015

AAK i përkujtoi viktimat e 11 shtatorit me ndezje qirinjësh

September 12, 2015 by dgreca

Çdo 11 shtator e kujtojmë, jo vetëm se është përvjetor i një ngjarjeje të dhimbshme, por sepse është një thirrje e kujtesës se sa e rëndë mund të jetë tragjedia jonë e përbashkët, nëse nuk jemi Një në luftën kundër terrorizmit global.Ky ka qenë mesazhi i dhjetëra anëtarëve dhe aktivistëve të AAK-së, të cilët me ndezje qirinjësh, përpara Teatrit Kombëtar në Prishtinë, kanë përkujtuar viktimat e sulmeve terroriste të 11 shtatorit 2001, në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.Aleanca e Gruas, ajo e të Rinjëve të AAK-së, si dhe drejtues e simpatizantë të kësaj partie, me këtë akt simbolik, për disa minuta janë bërë pjesë e kujtimit të Kosovës, në këtë përvjetor të 14-të të tragjedisë që në kujtesën kolektive është memoruar si 9-11./b.j/

Fjalimi i Aleksandërit të Madh

September 12, 2015 by dgreca

Nga Fahri Xharra/

Në vitin 356 para Krishtit, në një mbrëmje korriku, në qytetin Pella të Maqedonisë, u lind një foshnjë, që njëzet e dy vjet më vonë, do të pushtonte Azinë dhe do të shkatërronte shtetin e pafund, të pasur dhe të plotfuqishëm të Persianëve. Kjo foshnjë ishte Aleksandri i Madh.Kjo datë ka mbetur e fiksuar sepse atë natë u dogj tempulli i njohur i perëndeshës Diana të Efesianëve. Plutarku shkruante se, të gjitha falltaret e Efesit, pasi vështruan rrënojat e tempullit, rendën nëpër rrugë duke thirrur:…”ky ishte sinjali i lindjes së atij që do të shkatërronte të gjithë Azinë”.I njohur ndër Shqiptarët si Leka i Madh, Aleksandri ka qenë biri i mbretit Filip II i Maqedonisë dhe i gruas së tij të katërt, princeshës epirote – Olimpisë., e cila konsiderohet si njëra ndër gratë më të shquara të Antikitetit. Në vitet 331-317, në kohën kur erdhi në fron një kushëri i saj, Aikidi, Olimpia u bë bashkësunduese me të në fronin e Epirit.
Sipas Xenophonit ,ne fillim te shek IV prKr ,Pella ishte qyteti më i madh i Maqedonisë.
Ky vend shumë i njohur ne shek e 19-të ishte eksplotuar nga Holand, Pouqueville, Beaujour, Cousinéry, Delacoulonche, Hahn, Glotz dhe Struck , bazuar në shkrimete e përshkrimetee e Titus Livius-it. Gropimet e para hulumtuese u bënë nga G. Oikonomos në 1914–15.Kurse që nga viti 1953 , këtu bëhen hulumtime të vazhdueshme , sepse bëhet fjalë për një qytet shumë të madh…
Në vitin 2006 , rastësisht u gjet një varr shumë i madh , më i madhi i gjetur në Greqi. Flitej për një familje të lartë të varrosur aty. Por , unë do të flas për një zbulim që na flet John Chika në librin e tij:
“Fillimet e Aleksandrit “ ku shpjegon se nga gjetjet e rëndësishme , më e rëndësishmja ishte gjetja e një fjalimi të Aleksandërit të Madh…Dokumenti dhe dokumentet tjera ishin të shkruara në Thrako-Ilirishte,Në kohën e gjetjes , të gjithë fotografë dhe gazetarët u larguan nga vend ii hulumtimit. askush nuk ishte në gjendje të bente zbërthimin e letrës. përveç një profesori të Universitetit të Vjenës. Informatat përkundër ndalesës së fortë qeveritare greke , ato rrjedhën.
Dokumenti zbulon premtimin “ Bessa- Bessa “ të mbajtur në mes Klitos, i biri i Mbretit të Ilirisë Bardhylit dhe Aleksandrit të Madh që trupat ushtarake ilire do ti bashkohen ushtrisë së Aleksandrit të Madh kundër persëve. Në të njetën kohë ky ishte pajtimi i madh në mes tyre , pas një zënkeje të gjatë.

Fjalimi ishte mbajtur nga Mbreti Aleksandër në Pallatin e qytetit në Molossia.
Në kë asamble ishte ftuar Mbrei Klitos të shërbejnë së bashku, dhe kështu gjenerali dhe Aleksandri i shtrënguan duart e djathta pasi e pranuan premtimin e dhënë

Fjalimi i Aleksandrit ishte Ky: “ Nevet jemi nga. Nje ate prej njemex Illyria, Thraco Malesi dhe Maqedonia. Kemi nje gjak nje gjuhe. Ndryshojme jo shume ne petka. Illyrianet veshin ne krahe lekure te deles dhe nevet veshim burro kappa prej leshit te dhivet. Me Besa- Besë , qe tani e bëmë Gjeneralin Klito; dhe me ndihmen e trimeve Illyrian , Malesore dhe Maqedonasit,shiguroj , darmimin,armikut,persiaan. kete here do te mundim te hapim ndryten quteterore tere botes qe jane ne erresire “
Fjalimi mbetet ende të vërtetohet , nëse mundet. Tani për tani e kemi vetëm kë shkrim të John Çikas i lindur me 12 Prill 1893 në Borsh të Kurveleshit, Libri është i shkruar në vitin 1958 në SHBA..

Referencat

Shefki Ollomani:ALEKSANDRI I MADH I MAQEDONISË – LEKA
John Chika- Fillimet e Aleksandrit
Historic sites in Greece Alexander the Great Sites Roman Ruins Ancient Greek Ruins Ancient Cities
11,09,15, Gjakovë