dgreca – Page 3914 – Dielli

Episkopi i Bylisit, Asti replikon me Arben Llallen ne “DIELLI”

April 29, 2015 by dgreca

z. Arben Llalla vazhdon këmbëngul në keqinterpretimet e tij/
Shkruan:Episkopi i Bylisit-+ Asti/
Detyrohem të shkruaj për herë të dytë në lidhje me një replikë të z. Arben Llalla ndaj meje me titull “Përgjigje Peshkopit të Bylysit (sic), Astit”, botuar në disa media nga dt.21-24.4.2015. Aty artikullshkruesi vazhdon të këmbëngulë në pasaktësitë e tij dhe keqinterpreton fakte dhe ngjarje nga jeta e Kryepiskopit (apo Kryepeshkopit) Anastas të njohura gjerësisht, të cilat nuk përbëjnë asnjë lloj “lajmi” ose “zbulimi”, siç përpiqet t’i paraqesë ai.
Për ta bërë më të qartë qëndrimin jo korrekt të tij në “argumentet” që përdor, po risjell dy prej tyre.
E para: Emrat e anëtarëve të Vëllazërisë së Krishterë ZOI (JETA) ia atribuon një vëllazërie tjetër, Vëllazërisë SOTIR (SHPËTIMTARI). Kështu z. Llalla duke dashur të provojë këtë argument na ofron “burimin zbulues” nga linku i një blogu (http://paraekklhsiastikes-organwseis.blogspot.com/2009/10/blog-post_23.html). Por, e keqkupton tekstin në greqisht, ku flitet për Vëllazërinë ZOI, dhe, me dashje apo pa dashje ia atribuon emrat e anëtarëve të Vëllazërisë së Krishterë “ZOI” (JETA) një vëllazërie tjetër, Vëllazërisë “SOTIR” (SHPËTIMTARI). Siç e kisha thënë më parë në shkrimin tim, Kryepiskopi Anastas nuk ka qenë asnjëherë anëtar i Vëllazërisë “SOTIR”, në të cilën ka qenë Mitropoliti Sebastianos, në atë kohë arkimandrit.
Gjithashtu, fakti që Mitropoliti Sebastianos në fillim ka qenë në fillim tek Vëllazëria ZOI, duke u larguar më pas prej saj, si dhjetëra të tjerë, nuk i bën automatikisht miq të afërt me Kryepiskopin Anastas (atëherë dhjak), dhe për më tepër, të dy janë larguar herët në drejtime të ndryshme. Dhe nuk përbëjnë argument për të vërtetuar hamendësitë e z. LLalla për lidhje të ngushta midis tyre.
E dyta: Referimin ndaj solidarizimit të Kryepiskopit Anastas me vuajtjet e komuniteteve fetare të Shqipërisë, në kohën e errësirës së përndjekjes ateiste (referim që u përfshi në mesazhin e Këshillit Botëror të Apostullimit dhe Ungjillëzimit, në San Antonio, Teksas, SHBA, 1989), z. Llalla e keqinterpreton duke thënë, se Kryepiskopi Anastas “ka futur hundët në punët e brendshme të një shteti tjetër, pra në ato vite Republika Popullore Socialiste e Shqipërisë. Ka bërë shkelje të Kushtetutës së një vendi, shtetas i cili jam unë që në lindje, ndërsa Prof. Anastas Janullatos nuk ishte dhe nuk është shtetas. Nga kjo i privohet e drejta e kritikës për zbatimin e Kushtetutës së atyre viteve. Kritikën ndaj Shqipërisë komuniste për mohimin e besimeve fetare, prof. Peshkop, Anastasi e paska bërë me prapavijë karrieriste, me qëllim që ai të propozohej Kryepeshkop i Shqipërisë.” (!)
Duke deklaruar kështu, jo vetëm që, pa dashje i dëshmon profetike fjalën dhe interesimin vëllazëror të krishterë të Episkopit Anastas (që në atë kohë ishte episkop në Afrikë), por edhe afirmon se, nuk është e drejtë të kritikohej regjimi ateisto-komunist për zhdukjen e lirisë fetare. Kështu, kritika dhe akuza i drejtohet çdo kujt që në atë kohë është lutur dhe është solidarizuar me dhimbjet e përndjekjeve fetare në Shqipëri. Siç duket këtu përfshin edhe Papa Gjon Palin II, i cili në vitin 1980 iu referua në të njëjtën mënyrë persekutimit fetar në Shqipëri, gjatë vizitës së tij në Arqidioqezën e Pulias së Italisë. Kështu z. Llalla me argumentimin e tij mbështet qëndrimin antifetar të regjimit ateist-komunist në mohimin e lirisë fetare, sa edhe Enver Hoxha do ta kishte zili zellin e tij antifetar.
Çdo lexues, duke krahasuar faktet me shkrimet e z. Arben Llalla do të kuptojë shpejt “seriozitetin dhe vërtetësinë” e shkrimeve të tij, në të cilat, për ta paraqitur Kryepiskopin si antishqiptar, përdoret gjerësisht e sistematikisht metoda e shtrembërimit dhe e manipulimit. Fantazia konspirative e artikullshkruesit të kujton metodat e njohura propagandistike, të cilat shtrembëronin qëllimisht faktet dhe sajonin histori të paqena, për t’i përdorur si akuza agjenturore, agresioni etj.
Primati i Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë me punën, përkushtimin dhe kontributin e tij ka treguar pikërisht të kundërtën, gjë për të cilën edhe është dekoruar në vitin 2010 me Urdhrin e lartë “Gjergj Kastrioti – Skënderbeu”.
Se kush është Kryepiskopi Anastas tregon qartë figura e tij poliedrike me përmasa botërore, si: ish-President i Këshillit Botëror të Kishave, ish Zëvendëspresident i Këshillit Evropian të Kishave, President nderi i Konferencës Botërore të Feve për Paqen, anëtar nderi i Akademisë së Athinës, doktor nderi (PH.D., D.D.) i 17 universiteteve të ndryshme në botë dhe i laureuar me më shumë se 26 çmime e dekorata të ndryshme ndërkombëtare. Kryepiskopi Anastas është Primat i Kishës Orthodhokse Autoqefalë të Shqipërisë dhe njihet si i tillë nga Shteti Shqiptar për 23 vjetësh nga të gjitha Kishat Orthodhokse e më gjerë nga Shteti Shqiptar, i cili me këtë status ka nënshkruar dhe Marrëveshjen me Shtetin Shqiptar, aprovuar nga Parlamenti Shqiptar dhe Presidenti i Republikës.
Biografia e tij e njohur botërisht, nuk ka qenë e fshehtë, siç përpiqet ta paraqesë z. Llalla, por ka qenë publike madje në shumë gjuhë, patjetër edhe në shqip gjendet në mediat e Kishës, në botime të ndryshme, on line etj. E “pazbuluar” është vetëm në sytë e z. Llalla. Po kështu ndodh edhe me prejardhjen e tij.
Gjithashtu Llalla abuzon dhe keqinterpreton foto të ndryshme. Kështu bën me një foto të kohës kur Kryepiskopi ka bërë shërbimin ushtarak të detyruar. Kujtojmë se edhe në vendin tonë të gjithë ata që kanë mbaruar shkollën e lartë para vitit 1991 kanë bërë zbor për oficer rezervist.
Është e qartë se sulmet ndaj Kryepiskopit Anastas synojnë dobësimin e vetë Kishës Orthodhokse në Shqipëri, por me hirin e Zotit nuk do lejojmë që një gjë e tillë të ndodhë. Si klerikë të kësaj Kishe kemi detyrimin dhe përgjegjësinë ta mbrojmë atë nga çdo lloj sulmi të padrejtë dhe keqdashës. Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë me Kryepiskopin Anastas në krye vazhdon misionin e saj të shenjtë në ndërgjegjësimin dhe lartësimin e dinjitetit njerëzor, duke dhënë në të njëjtën kohë një kontribut të vlefshëm për gjithë shoqërinë shqiptare. Krishti u ngjall!

Episkopi i Bylisit, Asti
28.4.2015

Kujtesë Profesorit Nexhmedin Spahiu për “Kombin Kosovar” dhe…

April 29, 2015 by dgreca

Shkruan:Eshref Ymeri/
Charlotte, Karolina e Veriut/
Në faqen e internetit të datës 27 prill 2015 të portalit “Çamëria”, Profesor Nexhmedin Spahiu, në përforcim të bindjeve të veta për shpikjen e “kombit kosvar”, më kishte dërguar esenë e vet me titull “Koncepti i kombit”. Kush dëshiron, mund ta lexojë në faqen e portalit të lartpërmendur. Më poshtë vijon letra ime për Profesorin Nexhmedin Spahiu.
I nderuar Profesor Nexhmedini,
Faleminderit për dërgimin e esesë suaj. E lexova me shumë kujdes.
Sa për shqipen e “Enver Hoxhës”, siç shkruani ju, mendoj se shpreheni gabim. Shqipen e njësuar nuk e shpiku Enver Hoxha. Ajo erdhi e u kristalizua si rezultat i një procesi të gjatë historik. Unë nuk dua të zgjatem në këtë pikë se pikëpamjet e mia për gjuhën e njësuar shqipe i kam shprehur në një ese të posaçme, të përgatitur enkas për këtë problem, me titull “Rruga e mundimeve e ndërakademikëve “të papunë””, të botuar në internet më 02 tetor 2013.
Për sa i përket termit tuaj të parapëlqyer “kombi kosovar”, unë nuk mund të bie në një mendje me ju për shpikjen e tij, meqenëse Gjergj Fishta, Branko Merxhani dhe Vangjel Koçoja e paskan përdorur atë dikur në kalim e sipër. Unë mendoj se ju, si një intelektual me formim akademik, duhej të merreshit me thelbin e problemit që është mjaft shqetësues për mbarë kombin shqiptar: me copëtimin e padrejtë që u bëri shovinizmi evropian trojeve tona etnike nën diktatin e armikut tonë të tërbuar, shovinizmit rusomadh, për të kënaqur epshet hegjemoniste të ortodoksisë sllavogreke. Kaloi një shekull dhe kjo padrejtësi skandaloze duhej të ishte zhbërë, sikur në mbarë trojet tona etnike ne të kishim një klasë politike atdhetare, me formim nacionalist, me dinjitet kombëtar.
Si është e mundur, ore Profesor Nexhmedini, që juve nuk ju bëjnë përshtypje reagimet shoviniste të Beogradit, të Moskës dhe të Athinës, sa herë që në Shqipëri dëgjohen zëra për ribashkimin e trojeve tona etnike? Vallë nuk ju shqetësuaka fakti që pikërisht shovinistët grekosllavë janë ata që u bien kambanave kundër këtyre zërave në të gjitha udhëkryqet e Evropës e deri në Organizatën e Kombeve të Bashkuara, sepse pikërisht ata vazhdojnë të mbajnë ende të kolonizuara një pjesë të mirë të trojeve tona etnike? Vallë të mos jeni i bindur ju që fqinjët tanë grekosllavë nuk e duan të bashkuar kombin shqiptar, se gjatë një periudhe mbinjëshekullore ata kanë pasur dhe vazhdojnë të kenë si pikësynim që kombi shqiptar të mos ngrihet kurrë më këmbë, por të vazhdojë të zvarritet, si deri tani? Rusisë shoviniste, për interesat e grekosllavizmit, i intereson një komb shqiptar i përçarë, varfanjak, i telendisur, i nëpërkëmbur se kështu krijohen kushtet për mpakjen ca nga ca të kombit tonë dhe zbrazjen tërësore në perspektivë të trojeve tona etnike prej elementit shqiptar. Vallë nuk e kuptuakeni ju, ore Profesor Nexhmedini, që Shqipëria sot, për fajin e klasës politike të Tiranës, tërhiqet zvarrë para shtetit më paradoksal të Evropës, i cili e ka emrin Greqi dhe që përfaqëson një ngrehinë të kalbur me mendësi mesjetare në gjirin e Bashkimit Evropian? Po a ka turp më të madh për Shqipërinë që e nëpërkëmb dhe tallet me të pikërisht një shtet karagjoz grek që sot përfaqëson turpin e Evropës? Dhe kjo për faj të klasës politike të Tiranës.
Po në të njëjtën mënyrë e nëpërkëmb dhe tallet me Kosovën edhe shteti kriminal serb, i cili ka në krye nëpunësit e regjur të Millosheviçit, kriminelë me damkë të popullit shqiptar të Kosovës. Dhe kjo për faj të klasës politike të Prishtinës. Po në të njëjtën mënyrë nëpërkëmb dhe tallet me popullin shqiptar në Maqedoni një kopilshtet, i krijuar fillimisht në inkubatorin e Titos në vitet e pasluftës. Dhe kjo për fajin e klasës politike shqiptare në Maqedoni. Të njëjtin poshtërim po provojnë mbi kurriz shqiptarët në Mal të Zi prej mikroshovinizmit malazias. Dhe kjo për faj të klasës politike shqiptare në Mal të Zi.
Vallë të mos ju bëj përshtypje juve, ore profesor i nderuar, që në mbarë trojet tona etnike, me përjashtim të Çamërisë, janë të regjistruara në gjykata 90 parti politike? Juve, si intelektual, nuk ju shqetësuaka vallë ky fakt skandaloz? Ndërkohë që Gjermania me 82 milionë banorë, ka gjithë-gjithë 5 parti politike?
Kjo përçarje e rëndë dhe me pasoja tragjike për të ardhmen e mbarë kombit shqiptar, duhej të përbënte një shqetësim të përhershëm për ju, në mënyrë që, së bashku me intelektualë të tjerë, të ngrinit zërin tuaj të fuqishëm për të hequr dorë nga kjo përçarje skandaloze dhe e turpshme në radhët e kombit shqiptar, një përçarje kjo që na nxin faqen në sytë e Evropës dhe i gëzon pa masë armiqtë tanë grekosllavë.
Unë habitem se si është e mundur që një intelektual me përgatitje akademike, si ju, të merreni me shpikjen e “kombit kosovar”. Unë e kam theksuar në analizat e mia të mëparshme se prej korrikut deri në dhjetor të vitit 1999, Kosovën e pata vizituar si përkthyes i gazetarëve ukrainas dhe rusë. Kudo që shkelëm, që nga Kaçaniku e deri në Pejë, që nga Prizreni e deri në Podujevë, pyetja e vetme që ata u drejtonin qytetarëve kosovarë, ishte:
“- Si e shikoni perspektivën e Kosovës?”.
Dhe përgjigjet e tyre ishin absolutisht të njëllojta:
“Ne duam që Kosova të shpallet e pavarur dhe mandej të ribashkohet me Shqipërinë”.
Prandaj, profesor i nderuar, si shqiptar, ju këshilloj të hiqni dorë nga shpikja e “kombit kosovar” dhe potencialin tuaj intelektual t’ua kushtoni përpjekjeve për ribashkimin e trojeve tona etnike në një shtet të vetëm, me një stemë dhe me një flamur. Ju, po të dëshironi, mund të merreni me një problem të parrahur absolutisht deri tani dhe që është mjaft shqetësues për mbarë kombin shqiptar:
Si shpjegohet që klasa politike shqiptare në trekëndëshin Tiranë-Prishtinë-Shkup është një klasë politike mercenare, e cila asnjëherë nuk ka kuturisur të ngrejë zërin për padrejtësinë tragjike që shovinizmi evropian, me në krye shovinizmin rusomadh, i shkaktoi kombit shqiptar me copëtimin e trojeve tona etnike? Dhe sa kohë do të vazhdojë të mbahet më këmbë ky copëtim?
Nëse ju, profesor i nderuar, do t’i kushtonit vëmendjen e duhur këtij problemi mjaft shqetësues për kombin tonë, ju do të jepnit një kontribut të shquar për zbulimin e arsyeve të mercenarizmit të lartpërmendur dhe do të linit gjurmë të pashlyeshme në kujtesën e mbarë kombit shqiptar, duke ndikuar drejtpërsëdrejti në emancipimin e klasës politike shqiptare dhe për daljen në skenë të një klase politike nacionaliste, me vetëdije të lartë kombëtare.
Me këtë rast, profesor i nderuar, dëshiroj të nënvizoj se në rrugën e mundimeve ku keni hyrë, për të shpikur një “komb kosovar”, keni vepruar shumë gabim dhe në dëm të interesave tona kombëtare. Sepse në këtë mënyrë ju u vini në osh interesave shoviniste të fqinjëve sllavogrekë që kombin tonë duan ta shikojnë sa më të përçarë. Unë nuk kam fakte se ju jeni i rekrutuar nga Beogradi dhe që ky t’ju ketë caktuar për mision shpikjen e “kombit kosovar”. Por me nismën që keni ndërmarrë për një “shpikje” të tillë, ju jeni vënë kokë e këmbë në shërbim të armiqve tanë shekullorë – Athinës, Beogradit dhe Moskës. Unë dëshiroj me gjithë zemër që ju të lini emër në historinë e kombit shqiptar, si një intelektual me përgatitje akademike që kontribuoi për ribashkimin e trojeve tona etnike. Unë nuk dëshiroj absolutisht që ju të lini një emër të keq në historinë e kombit shqiptar, si një përçarës i zellshëm, në shërbim të grekosllavizmit.
Ështe në dorën tuaj të zgjidhni rrugën e nderit apo rrugën e gabuar. Unë sa të jem gjallë, nëse ju nuk do të hiqni dorë nga rruga e gabuar ku keni hyrë, do t’ju kundërvihem me vendosmëri, si përçarës i kombit shqiptar dhe si shërbëtor i grekosllavizmit.
Eshref Ymeri
Charlotte, Karolina e Veriut
28 prill 2015

“VARENI KËTË NJERI, SEPSE OFENDOI PADISHAHUN! “

April 29, 2015 by dgreca

Nga Fadil LUSHI/
Duke qenë të ndërgjegjshëm se kryetitulli i këtij vështrimit është paksa denigrues, ne do të bëjmë përpjekje që sadopak ta humanizojmë. Njerëzit që merren me poezi do të thonë se poeti dhe kritiku nga Kosova, Sabri Hamiti, dikur moti, poezinë e tij “DIMËR I EGËR” e kishte përfunduar me vargun: “Përsëritja përsëritet përsëri”. Kjo mua më dha të “drejtën” ta përsëris (pjesërisht) një shkrim timin paraprak. Dhe për ta “ritrajtuar” këtë vështrim gazete, do t’i referohem një historie anadollake për dy imamë.
Njohësit e mirë të Perandorisë Otomane lakojnë një ndodhi që lidhet ngushtë me jetën e një padishahu, i cili, dikur moti, në oborrin e tij perandorak kishte angazhuar një imam me detyrën që çdo të premte, pas namazit të xhumasë, t’i ligjëronte çështje të fesë. Këtë imam, që ishte i privilegjuari i oborrit të sulltanit, imamët e tjerë të kasabasë së tij e kishin shumë inat. Kështu, një ditë para se të shkonte në sarajin e padishahut, një koleg i tij e kishte lutur që bashkërisht të drekojnë. Ky sherrxhi e kishte porositur prej përpara kuzhinierin, që gjellës së imamit të padishahut t’i hidhte sa më shumë hudhër. Pasi kishin ngrënë drekë, imami merr udhën për në oborr. Meqë kishte hetuar se gojës së tij i vinte era hudhër, kësaj radhe kishte ndenjur larg lartmadhërisë së tij, që ky i fundit të mos sikletoset nga era e gojës së tij. Padishahu këtë gjë e kishte vërejtur, megjithatë nuk i kishte dhënë rëndësi. Pas xhumaje, imami hileqar i kishte dërguar selam padishahut se imami i tij kishte nxjerrë llaf në çarshi kinse gojës së tij i ardhka erë e keqe dhe për këtë ai paska ndenjur larg tij. Kur imami paska shkuar të premten tjetër të ligjërojë dhe pasi i paska kryer obligimet, padishahu i qenka drejtuar imamit të tij me këto fjalë: “Imam efendi, në dy muajt e ardhshëm unë nuk do jem prezent në oborr dhe për këtë t’i do të jesh i liruar nga obligimet! Gjatë kësaj kohe ti do të vizitosh hapësirat e perandorisë me shpenzimet e oborrit!”. Pastaj sulltani i jep ca para dhe dy zarfe, ku kishte ca urdhëresa. Në të parën shkruante se ky njeri është imami i padishahut dhe ndaj tij duhet pasur respekt të veçantë, ndërkaq në zarfin e dytë, të cilën imami duhej ta dorëzonte në kasabanë e fundit të udhëtimit të tij, pos të tjerash, shkruante: Vareni këtë njeri, sepse ka ofenduar padishahun!?
Duke qenë shumë i ndershëm, imami nuk e sheh të udhës t’i bëjë shpenzime plotësuese sulltanit, prandaj me zemërgjerësi këto dy zarfe ia ofron kolegut të tij (që kishte qëllime djallëzore) duke i thënë se ai nuk kishte dëshirë të bënte një udhëtim të tillë. Imami që donte t’i bëjë sherr kolegut dhe që donte t’i zinte vendin në oborrin e sulltanit, mori udhën (pa kthim) dhe kur arriti në kasabanë e fundit dorëzoi zarfin e dytë. Ndërkohë që nizamët e padishahut po përgatiteshin ta varin, ai u thotë: Unë nuk jam imami i padishahut, është ai tjetri që ma dha zarfin! Mirëpo nizamët i besuan urdhëresës që ishte në zarfin e dytë. Me qëllim që të mos vihej re se ka refuzuar urdhrin e sulltanit, imami u detyrua të mbyllet për dy muaj në shtëpinë e tij. Pasi kaluan dy muaj dhe kolegu i tij nuk u duk atypari, një ditë ai vendosi të kthehej në sarajin e padishahut. Kur e pa padishahu imamin e tij, u shqetësua shumë dhe kërkoi shpjegime plotësuese prej vezirit se pse imami i tij nuk ishte likuiduar. S’do mend se këto shpjegime i bëri imami, duke ia treguar padishahut të vërtetën për drekën dhe ushqimin me shumë hudhër dhe për ato dy zarfe që ia kishte dhënë “mikut” të tij të djallëzuar.
Thonë se padishahu jo gjithsecilit ia jepte nofkën “bej” dhe, para se ta bënte këtë, kishte parasysh origjinën e fesë dhe jo etninë. Nëse dikur padishahu u ngjiste shqiptarëve myslimanë nofkat përkëdhelëse si, për shembull, “bej, pasha, efendi, vezir, aga” e të tjerë, sot, këtu në nënqiellin e Gadishullit Ilirik, një e vetëquajtur “sulltaneshë”, po edhe një i vetëshpallur “vezir”, shqiptarëve u ngjisin llagape tallëse, denigruese, poshtëruese dhe fyese si, për shembull, “shiptari, shumari, indijanci, indijanki, divo pleme, kosovo drvo” e të tjerë, pa dallim nëse ata janë ministra, deputetë, politikanë, mjekë, akademikë, studentë, nxënës, bujq, klerikë, bektashinj, toskë a gegë, fëmijë, të moshuar, shehërli e katundarë. Dhe kur “veziri dhe sulltanesha” nuk ngopen me këto nofka të trilluara a të shpikura, atëherë pasojnë urdhrat e padiskutueshëm rreth burgosjes të sopotarve, brodecarve e të tjerëve…, do të thonë “burgosni indianët pavarësisht se janë të pafajshëm…, hiqeni zvarrë atë motër shqiptare që njihet si “…, nji zojë e randë, që burrat e dheut e thirrshin nanë”, siç do të thotë Pashko Vasa në poezinë e tij për “Atdheun”: “O moj Shqypni, e mjera Shqypni / Kush të ka qitë me krye n’hi”…, (ndonëse këtë nënë asnjëherë nuk e zunë në faj).
Eh, për pak më doli nga mendja një detaj i lidhur ngushtë me burgosjet e “indijancave po edhe shumarëve”…, si “harroi veziri dhe sulltanesha” që ta heqin zvarrë dhe mandej edhe ta burgosin heshtjen e intelektualëve tanë, ta heqin zvarrë përdhe dhe ta burgosin harresën e përhershme, moskokëçarjen dhe mosinteresimin politik të Tiranës, të Brukselit dhe të Prishtinës, për çështjet tona këtej gardhit, këtej kufijve pa kufij!?…, “çuditërisht” si nuk e “heqin zvarrë e mandej ta burgosin”(!?) atë poezinë “Fshati im” të Andon Zako Çajupit, ku thotë: “Burrat nën hije/ lozin, kuvendojnë/ pika që s’u bie/ se nga gratë rrojnë!”
Kur po e përfundoja këtë vështrim, ja më “erdhi” një urdhëresë nga “indijanka” e shtëpisë. Ishte një urdhër i prerë! “Lëri llafet, po shko të blesh bukën e sabahit”(!?) Thashë “do ta zbatoj urdhrin për hir dhe për hatër të barazisë gjinore” dhe njëkohësisht “për ta inatosur dhe anashkaluar atë thënien e Çajupit: “Burrat nën hije…”. Duke bërë pazarin te “bakalli” aty pranë apartamentit, takova fqinjën time, Artën, që edhe ajo kishte mëtuar ta respektonte “barazinë gjinore”(!?). Edhe ajo m’u duk si një “shiptarka”, por ama me karizmë. Pos mirëmëngjesit, më tha: “Kjo ministrja e ka gabim krahasimin. Indianët njihen për dinjitetin e tyre dhe për mbrojtjen e llojit të vet”… Lëre që i besova, por edhe thashë se shkrimi do të më dalë i humanizuar. Kur u ngjita në banesë, në “facebokun” tim kishte “arritur” një mesazh nga një miku im, ku shkruante: “Një lutje deri te kuadri akademik që merr rrogë në USHT, UEJL, UKIM, Ballkan University dhe disa universitete të tjera që nuk ua di emrat: Të paktën një herë në jetë shprehni qëndrimin tuaj për një çështje të caktuar që ndodh në Maqedoni! E di se shumë prej jush keni probleme me gjuhën shqipe, por s’ka lidhje ngase edhe “tarzançe” nëse shkruani, do ta llogarisim se keni thënë diçka. Mos kini frikë! (P.S.) Ky status nuk i përfshin ata profesorë të nderuar që paraqiten në publik e që për fat të keq numërohen në gishta”.
“Shyqyr” Zotit që nuk më kishte përfshirë edhe mua në atë (s)kuadër. Ka shumë kohë që kam nxjerrë një përfundim logjik: sa më shumë të kesh miq më të mençur se ti, aq më keq për egon, çallëmin, fodullëkun dhe megalomaninë tende (!?).

Mbrëmje kushtuar gjeniut Karl Gega

April 29, 2015 by dgreca

Shkruan: Hazir MEHMETI, Vjenë/
Organizua nga Shoqata Mbarëkombëtare e Gjeodetëve Shqiptarë “Karl Gega”, në St.Pölten u mbajt mbrëmje kushtuar gjeniut austriak me origjinë shqiptare, Karl Gega. Krahas përkrahjes nga autoritet vendor manifestimin e ndihmoi edhe Ambasada e Republikës së Kosovës në Austri. Që në nisjen e trenit nga Vjena për në qytetin e bukur të St.Pöltenit të kujtonte gjeniun me rrënjë shqiptare me pavdekësinë e veprës së tij madhore, ku ndër të shkëlqyerat mbeti hekurudha me urën madhështore të Semeringut e cila pushtoj lartësitë e maleve drejt Adriatikut. Ishte kjo një mrekulli kohe dhe sot krenari e zhvillimit njerëzor në gjithë globin. Salla në biblioteka moderne të qytetit me treqind e gjashtëdhjetë mijë tituj librash ishte e mbushur përplot vendor e mërgimtarë shqiptarë e nga kombe tjera. Tubimin e hapi Dr.Willibald Rosner, drejtor aktivi të qytetit. “Carl Ritter Von Ghega ka rrënjë shqiptare, u lind në Venedik si pjesë e bregdetit Mesdhetar, hapësirë me një kulturë të lartë e të zhvilluar. Nga Venediku e vazhdoi jetën dhe veprën e tij si qytetar austriak në Austri. Këtu gjeti mundësinë e shprehjes së dijes së tij gjeniale dhe në këtë kuptim sonte është me vlerë përkujtimi i rrënjëve të tij dhe prezantimin e librit me shumë të dhëna mbi jetën dhe veprën e Carl Ritter Von Ghega” Në fjalën e tij përshëndetëse z.Sami Ukelli, ambasador i R. Kosovës mes tjerash tha: “Ndihem i gëzuar në këtë mbrëmje ku flitet për një gjeni dhe librin kushtuar atij. Nga historia e afërt u fol negativisht rreth kosovarëve të cilët vërshuan Austrinë dhe sonte do flitet në kuptimin pozitiv. Ju e përmendet si austriak me rrënjë shqiptare, është folur se ishte austriak me origjinë italiane, por mendoj, se Karl Ritter Von Gega ishte një evropian i cili me përpjekjet e tij ka tentuar të lidh popuj, ndërton ura mes popujve”. Prof.Dr .Ismail Kabashi, përshëndeti në emër të kryetarit të Shoqatës, Dr. Gëzim Bisha i cili nuk ishte prezent.” Shoqata jonë u themelua në vitin 2011 në Shkup dhe qëllimi ynë ishte që të bëjmë shqiptarëve të mësojnë diç më shumë lidhur me Karl Gegën. Rreth tetëdhjetë për qind e shqiptarëve nuk dinin asgjë për Garl Gegën e as për origjinën e tij shqiptare. Veprimtarinë tonë në trevat shqiptare e kanë ndihmuar ambasadorët e Austrisë në Shqipëri, Kosovë e Maqedoni, për çka i falënderoj. Rrugëtimi ynë në rikujtimin e Karl Geges do të vazhdoj me përkrahjen e organeve austriake deri në vendlindjen e tij, Venedik” Dr.Bashkim Idrizi (UN-Tetovë) prezantoj aktivitet e Shoqatës “Karl Gega” që nga fillimi i jetës së saj në Shkupin historik deri në mbrëmjen e sonte. Prezantimi i tij u bë në gjuhën angleze i shoqëruar me fotografi në monitorët e sallës shumë të bukur. “SHMGJSH “Karl Gega” është themeluar për të qenë ombrellë e të gjithë gjeodetëve shqiptarëve, duke i bashkuar ata në një pikë të përbashkët, duke shkrirë kufijtë ekzistues për të vendosur në një pikë profesionin dhe gjuhën, dy elementet që ata i bashkojnë” Dr.Günther Dinhobl, (ICOMOS) foli mbi jetën e Karl Gegës dhe veprën e tij në ndërtimin e hekurudhave me të cilat lidhen ekonomit dhe kulturat e popujve dhe ndërtohet e ardhmja. “ Karl Gega u lind në Venedik nga prindërit shqiptarë. Qe i ri tregoi interesim për matematikë dhe në moshën pesëmbëdhjetë vjeçare regjistrohet në Universitetin e Padoves ku pas një viti diplomon duke marr titullin inxhinier, kurse një vit më vonë edhe titullin e Arkitektit. Pas një viti, pra, në moshën shtatëmbëdhjetë vjeçare, merr titullin Doktor i Matematikës” Ai foli mbi tekniken dhe sfidat me të cilat u ballafaqua projekti i Karl Geges në ndërtimin e hekurudhave dhe urave me gurë në kohën e tij. Studiuesja Johanna Lachlehner në hyrjen e librit kushtuar jetës dhe veprës së gjeniut Karl Rither Von Gega mes tjerash shkruan: “Ndërtuesi i hekurudhës së Semeringut shquhej për gjenialitetin teknik dhe ndjenjën admiruese estetike të formës.” Pritej të flitet më shumë rreth librit biografik kushtuar Karl Gegës nga Wolfgang Straub, përkthimit dhe botimit të tij. Libri “Karl Gega” i përkthyer në gjuhën shqipe nga Prof.Sejdi Demiri u botua me përkrahjen e tre ambasadorëve austriak në tri shtet tona. Karl Gega, gjeniu austriak me rrënjë shqiptare, e ka merituar një libër me standardet tjera teknike. Në pjesën përfundimtare u dha një film rreth Karl Gegës i marr nga arkivi dokumentar Televizionit Shqiptar i kohës së diktaturës. Në mbrëmje ishin edhe Artan Hanku, sekretar në Ambasadën e Shqipërisë. Fitim Nuhi, Sekretari i dytë në Misionin e Përhershëm të Maqedonisë pranë organizatave ndërkombëtare në Vjenë. Vehbi Miftari (Min. Kult.), Mentor Burovci e Lorik Pustina (M. D.), Mag. Mathias Stadler, kryetari i qytetit të St.Pölten, Mag.Hans Joahim, drejtor Biblioteke, Imer Lladrovci, konsull. z.Faruk Ajeti, sekretar në Ambasaden e Repulikës së Kosovës. Në fund u dha koktej rasti. Në kalendarin e figurave historike, Karl Ritter Von Ghega renditet ndër njëqind figurat më të mëdha në historinë e kombit austriak, krahas Mozartit, Froidit, Maria Therzes, Franz Jozefit, Kafkes etj. Emri i Karl Gegës dhe Aleksandër Moisiut tani më janë ura lidhëse me dy popujve tanë.
Ne Foto: Referues dhe diplomate pas veprimtarise…

Vangjel Dule, servil i shumëfishtë

April 29, 2015 by dgreca

Replikë Vangjel Dules/
Shkruan: Arben LLALLA/
Vangjel Dule gënjeu të hënën i ftuar në emisionin që e drejton Enkel Demi. Dule gënjeu për atë palo flamur i cili nuk është flamur i vjetër i shteti grek, por i qeverisë së Vorio Epirit të drejtuar nga Gjeorgjio Zografu më 1914. Vangjel Dule gënjeu se ka dal rastësisht me atë flamur të Autonomisë së 1914. Flamuri që ka dalë Vangjel Dule ka të qarta shkronjat A-I(A-H, Αυτόνομος Δημοκρατία της Βορείου Ηπείρου) dhe vitin 1914. Ai ka dalë të paktën tre herë në vende të ndryshme edhe këtë unë ja vërtetoj, por ai nuk është burrë, por buravec. Vangjel Dule, gënjeu se Fredi Beleri nuk ka qenë i dënuar, Beleri ka qenë dy here i dënuar dhe atë:
a).Gjykata e Athinës më 21 Mars 1996, dënojë me 3 vjet burg shtetasin shqiptar, Fredi Belerin. Gjykata e Apelit e reduktojë dënimin në 18 muaj burg. Beleri e kreu dënimin në burgun e Koridhalos.
b).Gjykata e Vlorës me numër 224/24.9. 2004 dhe me numër 302/26.12.2006, dënojë në mungesë me 3 vjet burg, Fredi Beleri, i cili në zgjedhjet vendore të Tetori, 2003, dhunoj simbolet shtetërore shqiptare.
Unë e kuptoj Vangjel Dulen i cili është servil dhe gjendet midis dy zjarreve, atë të gjithë shoqatave të minoritetit grek, zjarrit nacionalist grek dhe nacionalistë shqiptar brenda familjes së tij të ngushtë. (Nuk e kam zakon të përmend familjarët e askujt, por Dule më detyrojë t’ia përmend për të thënë dhe mbrojtur të vërtetën, atë të vërtet që edhe vetë ZOTI përkulet.)
Pas zënkës në Gusht të 2014, gjatë ekskursionit Vangjel Dule pati një sherr me kryetaren e shoqatës Rinia e Vorio Epirit, Eleni Dhimu, dhe pas asaj zënke Dules i filluan problemet me OMONIA dhe organizatat e tjera të minoritetit grek. Sherri i fundit më 25 Prill, midis Vangjel Dules dhe kryearit të OMONIA Leonidha Papa, tregoj se ai nuk gëzon mbështetjen e minoritetit grek, prandaj kohëve të fundit kërkon të jetë i ftuar nëpër emisionet e ndryshme.
Sa për atë që Vangjel Dule deklaron se nuk ka qenë dhjak, në dy fotografitë e botuara nga unë, ai është i veshur në njërën me robën e zezë, që zakonisht e veshin dhjakët dhe priftërinjtë. Ndërsa fotoja tjetër është me veshje që mund ta veshi çdo besimtar që ndihmon gjatë meshës. Vangjel Dule nuk dha sqarim rreth takimeve me Mitropolitin e Konicës, Sebastianon, i cili ishte një antishqiptar i tërbuar, për këto takime ka interes të madh.
Në përfundim të kësaj replike me Vangjel Dulen për gënjeshtrat që tha gjatë emisionit po i ofroj lexuesve foton e tretë, ku Vangjel Dule ka dalë me atë palo flamur të aneksimit të jugut të Shqipërisë në Larisë, në aktivitetin e shoqatës PIRRO të Thesalisë.
Nuk bëhet fjalë për kohën kur ka dalë nënkryetari i Kuvendit të Shqipërisë Vangjel Dule me flamurin e aneksimit të jugut të Shqipërisë, por bëhet fjalë se nënkryetari i Kuvendit është person që promovon ndjenjat antishqiptare në takimet me votuesit e tij. Të paktën budallenj mos ti bëj shqiptarët Dule sepse kjo do ti kushtojë rëndë karriera e tij politike, por të kërkoj falje publike.
Prokuroria e Përgjithshme e Shqipërisë bënë mirë të mbledhë të dhënat rreth dënimeve me burg për Fredi Belerin, për të përmbushur kërkesat e SHBA dhe BE që kandidatët për kryetar bashkie të mos të jetën njerëz me të shkuar kriminale.