dgreca – Page 4087 – Dielli

ÇAMERIA SHQIPTARE NUK HARROHET KURRE!

February 17, 2015 by dgreca

Para disa ditësh një mik, ose më mirë siç e quan veten ai “bashkevendas” Çam nga Preveza, Studjuesi i nderuari z.Niko Stilo, më dërgon nga Gjermania ku jeton prej vitesh, pjesë të një shkrimi të publikuar në gazetën e Janinës “Ipirotikos Agon” nga një “bashkëvëndas” tjetër, nga një fshat shumë afër Paramithisë, z.Mario Bikas; përkthimi nga greqishtja simbas z.N.Stilo:
Mua këtë rrëfim ma ka treguar Konstandina Karabela nga Paramithiá.
“Në 27 shtator 1943 në mesditë, më vranë përpara avllisë së kishës Shën Nikolla të Paramithisë, babanë tim Kristo Kokora dhe Vasil Resta.
E kësisoj ne, shtatë vëllezërit mbetëm jetimë. Mihali, më i vogli ndër ne, ishte n’atë kohë vetëm dy vjeç.
Babai im mbeti atje i pavarrosur. Nëna ime nuk mundi dot ta varroste, sepse kishte frikë. Vetëm pas dy ditësh doli e vetme që të hapte varrin.
Hamdi Demi, gjitoni yn musulman, morri dy të krishterë që i kishte ruajtur fshehur në shtëpinë e tij dhe së bashku hapën gropën e varrimit. Më pas e vunë trupin e vdekur të babait tim mbi një shkallë druri dhe e sollën te varri ku edhe e varrosën.”
Me poshte Mario Bika tregon për vdekjen e Hamdi Demit, ne ditën e masakrës së madhe të Paramithias ne Qershor 1944. Ai, bashkë me shumë paramithiotë të tjerë u therr nga zervistat grekë; edhe pse shumë veta e kishin këshilluar që të largohej. Ai qëndroi në Paramithi duke deklaruar bile që nuk kishte asnjë arsye të ikte, sepse nuk i kishte bërë kurrë keq asnje njeriu“.
Ky është një nga shembujt, jo të rrallë, të respektit, ndihmës, dashurisë e të bashkëjetesës sonë midis Çamëve Shqiptarë të krishterë e musulman.
Kur para 5 vjetësh, bashkë me nipin e të ndjerit Hamdi Demi, Dr.Tahsin Demin, ishim në një vizite në Pargë; gjatë një bisede të përzemertë me zonjën Vasilika, ajo me lotë kujtoi hallën e Dr.Tahsinit, Qamilen, vajzën e Hamdiut, të martuar në Pargë, me të cilën duheshim si motra. Dhe na tregoi se Qamileja qante gjithëmonë kur kujtonte vëllain e sajë, Nelon, djalin e që e kishin vrarë bashkë me babain e tij Hamdiun zervistat më 1944 në Paramithi, duke lënë djalin jetim, Tahsinin 4 muajsh“.
Duke I paraqitur z.Vasilikë, Doktorin 66 vjeçar, ish jetimin 4 muajsh, filluan përqafimet me lotë që nuk pushonin si për ata të dy, ashtu edhe për ne që I shoqëronim. Kujtesë me Mallëngjim dhe respekt të pashembulltë, por real dhe kuptimplotë!
Këtu dua të shkruaj edhe për disa mbresa që më kanë mbetur në mëndje për ato marëdhënie vëllazërore të shkuara, por edhe të paharruara:
Mbas vrasjeve e masakrave që pësuam nga zervistat monarkofashista grekë,
ditët e fundit të Qershorit 1944, ne fëmijë, gra e pleqë të mbetur gjallë, të plagosur, të tmeruar, të xhveshur ,të palarë e të pangrënë na grumbulluan në një si kamp përqëndrimi pranë xhandarmërisë së Paramithisë.Nuk kaluan shumë orë, dhe u shfaqën aty shume gra e plaka komshije
Çame të krishtera, me rroba dhe ushqime në duar, na sollën ndihma. Bile për Tahsinin 4 muajsh vazhduan të sillnin përditë një shishe me qumësht.
Po kështu nuk më hiqet nga mendja kur po na hipnin ushtarët anglezë në kamiona të pa mbuluara dhe po na nisnin për Gumenicë. Ishte dimër I ftohtë me erë, prapë ish fqinjet tona të krishtera na sollën rroba e pallto dimri për tu mbrojtur nga të ftohtit dhe me sytë plotë me lotë qëndruan duke na përcjellur me duart e tyre
Dhe respekti bashkë me dashurine nuk u harruan asnjëherë midis neve Çamëve të përzënë me dhunë dhe Çamëve të krishterë; që megjithëse mbetën, ju mohohen edhe sot e drejta e gjuhës amtare, si edhe të drejtat e njohura botërisht për minoritetet. Jemi të gjithë Shqiptarë!
Në vitin 1966, Teto-Zybides, nëna e Tahsinit, I mungonte çertifikata e lindjes, kështu menduam ti dërgojmë një letër për ndihem z. K.Çikarelit, ustait këpucar në Paramithi, me të cilin kishte punuar I vëllai, Muhamet Bako. E postuam letrën, por përgjigja u vonua.Vetëm mbas 3 javësh na u këthye letra e pahapur.?! U çuditëm shumë nga kjo. Por mbas një jave na vjen një letër tjeter në adresën e Tetos. Kur e hapim lexojmë : E dashur motër Zybide, u gëzuam shumë kur pamë letrën që I kishe nisur babait tonë të dashur, I cili ka vdekur para dy muajsh. Kopjuam adresën tënde dhe me gëzimin e madh që jeni shëndosh e mirë, po ju drejtohemi neve motrat e tua Parashqevia dhe Lefteria me dëshirën për t’ju ndihmuar për rastin e drejtuar babait tonë të ndjer.
I shkruajtëm menjiherë dhe mbas 10 ditësh na vjen përgjigja bashkë me certifikatën e lindjes brenda, me taksën e paguar nga motrat Çikareli.por me shënimin greko bizantin poshtë çertikatës:
”Çertifikata nuk të jep të drejtën për tu këthyer në Paramithi”
Disa vite më parë, studjuesi z. E. Kushi më tregoi për tre gra Çame qe kishin ardhur nga Paramithia dhe po visitonin me kureshtje të madhe një ekspozitë mbi Çamërinë në Museun Kombtar. Ato me një gjuhë të pastër Çame e falenderuan Kuratorin për kënaqësin dhe krenarinë që ndjen duke vizituar ekspozitën. Biles e ftuan z. Kushi se në rast I krijohet mundësia të shkoi e ti takoi ato në Paramithi e te jete I sigurt që do të pritet si në shtëpin e tij me dashuri dhe mikëpritje Çame të vërtetë. U ndanë me fjalët :“Mirëse te na urdhëroni z.Kushi në Çamërinë tonë të Përbashkët”
Vjet, me rastin e dites se Pavaresise Greke, ne një grup Atdhetarësh Shqiptar me banim ne New York, anes Fifth Ave. ku po zhvillohej Parada greke, mbajtëm në duar dy pankarta :”Human Rights for Chameria” dhe
“ ARVANITAS=ALBANIANS
LIBERATORS and HEROES of GREECE”
Ne nje moment dy gra të moshuara u shkëputën nga parada dhe me një Shqipe të pastër Çamçe na falenderuan “Shumë drejtë I keni shkruar!”
Shpesh here e kam diskutuar me te njohuritë e mij se e njëjta gjë më ka ndodhur kur punoja në Bashkinë e New Yorkut; aty ishte punësuar edhe një zonjë moshatare me mua, K. Hurmuzis që e mbante vehten si greke. Por nje ditë në bisedë e sipër Kaliopi më tha se mbante mend nga gjyshja e saj tre fjalë shqip: “Ha bukë e pusho!” Atëhere unë ju ktheva me të qeshur: Ç’farë m..t grekeje je ti moj Keli?! Ti dukesh qartë se je me origjine Shqiptare!.
Si Kaliopi ashtu edhe nena e sajë 92 vjeçare, kanë lindur ne NY, ndërsa gjyshja e saj ishte nga Mesollongji dhe atje flisnin me gjuhën e nënës, Shqip
Vitin e kaluar intelektuali Atdhetar Shqiptar me banim ne Kanada, z. P.Kapllani publikoi ne Anglisht librin mbi Çamërinë “The Last Will”. Aty përshkruhet veç zgjuarësisë e vendosmërisë Çame edhe respekti e dashuria midis Shqiptarëve Çamë të krishterë e musulman që jetojnë sot e kësaj dite. Këtu dua të nënvizoi faktin se pa kaluar as nje jave nga publikimi i librit të mësipërm, Drejtoria e Shtypit e Kryeministrisë Greke në Athinë, shperndau njoftimin:”Një Shqiptar, jo Çam, me banim në Kanada botoi një libër në Anglisht për Problemin Çam”
Kështu ajo zyrë e kryeminstrit grek, që hesht duke pretenduar se “NUK E NJOHIM ÇESHTJEN ÇAME dhe se ÇAMERIA I TAKON HISTORISE?”, porsa u cfaq libri për Çamërinë Shqiptare në Kanadan e largët, jo vetëm u kujtua, por më shumë u tremb, tamam si trembet greku nga e vërteta, duke shkruajtur se ÇAMERIA SHQIPTARE JO VETEM SE EKZISTON POR ESHTE GJALLE EDHE DESHMON NE ANGLISHT!
Autoritetet greke vazhdojnë ende sot të mohojnë masakrat e ushtruara para mbi 70 vjetesh ndaj Shqiptarëve të Çamërisë, duke deklaruar me paturpësi se Çështja Çame nuk ekziston edhe mohim indirekt i Tiranes zyrtare me heshtjen që bën ndaj kétij Genocidi të cilin “rastësisht” e njohu më 1994 e që nga ajo kohë e ka mbyllur në sirtaret e të ashtuquajtur traktat “miqësie”të 1996??!
Dhe grekët e sotëm, ashtu siç I ka karakterizuar shkrimtari I mirenjohur Italian Xhovani Bokaco, janë po ata si para 700 vjetësh: ”grekët në rast se të shohin se paraqitesh I dobët, të vërsulen duke qarë e bërtitur për të rrëmbyer çdo gjë tënden; por kur shohin se ti je I fuqishëm dhe I zoti I vetes, atëhere përulen dhe bëhen gati të falin edhe njerëzit e families së tyre”
Fakti që Greqia e sotme e pocaqisur nga vjedhjet dhe huatë e marra për të mbijetuar, filluan të shesin edhe ishujt e tokat e rrëmbyera mëparë Faktikisht nuk bëhen nga njerëzit e zakonshëm, por nga politikanët e brymosur me mentalitete bizantino mesjetare. Ata vetëm për të mbajtur ofiqet e trashëguara dhe te vjedhura ne breza kanë marrë hua duke punësuar tifozat e tyre, bile duke dhenë nga ato pare të Europeanëve edhe atyre “grekëve argatë” ose siç do ti quaj ai që mba tamam mbiemrin që I takon dhulo-shërbëtori I janullatosit, ose më saktë antishqiptarit më të madh
Ata jo vetëm kërkojnë të falen borxhet me të cilat u dëfryen nëpër buzuqe, por duke menduar se Europa ju “paska ende nevojën” po I “kujtojnë asaj Europe që I krijoi dhe I mban gjallë ende,dëmshpërblime nga lufta e shkuar.

Këtu dua t’jukujtoj politikanëve të Tiranës të çdo ngjyre që I veshin vehtes, se jovetëm neve Shqiptaret e shperngulur , por edhe Çamët e krishterë, të cilëve u janë mohuar padrejtësisht të gjitha të Drejtat si Minoritet Shqiptar atje; të ngrejnë zërin në Parlamentin Shqiptar ashtu si edhe në Parlamentin Europian me thirjen kuptimplote : SHQIPTAREVE TE ÇAMERISE SI BRENDA KUFIRIT SHQIPTAR ASHTU EDHE ATIJ GREK JU TAKON TE GEZOJNE TE GJITHA TE DREJTAT E MOHUARA SI GJUHA, PRONA DHE IDENTITETI KOMBETAR SHQIPTAR!!
Dhe mos te harrohet se kjo mungese dinjiteti shqiptar u jep krahë elementave grekofilë të udhëhequr nga krye ambasadori I greqëzimit janullatos, të shprehin zyrtarisht pretendimet e tyre ndaj tokave të tjera shqiptare siç po tregojnë këto ditë në Athinë për të ashtuquajtur VE…
Sali Bollati New York, Shkurt 2015

“Nderi Kombit” Mirush Kabashi, shkelqen perseri ne Gjeneve, po kete rradhe me “… lulet e Kuranit”

February 17, 2015 by dgreca

Ne Teatrin Qendror “Madelene” te Gjeneves, te mbushur me mbi 500 spektatore, u shfaq per here te pare nje shfaqje teatrore Shqiptare: “z.Ibrahim dhe lulet e Kuranit” e shkrimtarit te shquar francez
Erich Emmanuel Schmitt/
Shkruan: Rina Çela Grasset /*

Mos kini frikë nga arti !

Librin “Zoti Ibrahim e lulet e Kuranit” Shkrimtari Eric Emmanuel Schmitt e ka shkruar brenda disa ditësh, në një cep tavoline në një kafene që zhurmonte jetë. Autori nuk do ta imagjinonte kurrë se ato faqe që i shkroi me lehtësinë me të cilën merrte frymë, do të përktheheshin e do të bënin xhiron e botës nëpër salla teatresh. E si mund t’i mungonte kjo pjesë teatrale skenës së teatrit shqiptar ? E si mund t’i mungonte Mirush Kabashit ky rol në karrierën e tij artistike ?
Në pjesën teatrale “Zoti Ibrahim e lulet e Kuranit” kemi një copë Paris, që nuk ngjan me Parisin që njohim. Jemi në Lagjen Blu që nuk është blu. Arabi i ushqimores nuk është vërtet arab. Kurani i tij, që i ka mësuar gjithçka di, në vend të bindjes së verbër fsheh dy lule të thara dhe një letër.
Skena është e thjeshtë : një kanape, një karrige; në sfond një bibliotekë e zymtë. Mirush Kabashi është i vetëm në këtë dekor pothuajse të zhveshur. Dekor i zhveshur deri në çastin kur ai hyn në skenë. Si kameleon, ai u jep jetë personazheve diametralisht të kundërt : një baba i ftohtë që rrit pa dashuri një vogëlush të trishtuar; prostitutat e rrugës “Parajsa”, Brixhid Bardonë tërë naze, një nënë që ka braktisur një foshnje disa ditë pas lindjes;, djalin e vogël që vjedh konserva në dyqanin e arabit që ëndërron të bëhet burrë por, mbi të gjitha, të mençurin zotin Ibrahim.
Mirush Kabashi na i sjell të gjitha këto personazhe, plot emocion, me artin e tij të madh. Në këtë pjesë që të mban frymën pezull, spektatori lëkundet mes të qeshurave e lotëve. Ekuilibrin e gjejmë tek urtësia që rrjedh si lumë nga Zoti Ibrahim, që i mëson vogëlushit të braktisur që e vjedh, se ç’është jeta, ç’është dashuria, ç’është ngrohtësia, ç’është buzëqeshja, ç’është falja, ç’është mirëkuptimi.

Titulli i pjesës i lë skeptikë shumë njerëz. Kur dolëm nga shfaqja dëgjova shkarazi njerëz që thoshin se shumë veta nuk kishin ardhur vetëm nga titulli i saj. Besimtarët kishin frikë se do të fyheshin, mosbesimtarët gjithashtu. Më erdhi keq për paragjykimet e tyre.
Zoti Ibrahim na mëson me urtësi se besimi i vërtetë nuk është bindje e verbër. Është liria për t’i pranuar njerëzit siç janë e t’i duash për atë që janë, me të metat e me cilësitë; të mëson t’i kuptosh e të mos i paragjykosh aktet e tyre, deri të falësh një nënë që braktis një fëmijë, apo një baba që nuk di të japë ngrohtësi. Ja shpjegimi i këtij titulli misterioz, që i le në dyshim njerëzit para se të blejnë biletën për të hyrë në teatër.
Të shunën mbrëmë, me rreth pesëmbëdhjetë veta të Shoqërisë Shqiptare Iliria, u nisëm nga Lioni për në Gjenevë në teatrin Madëlene. Në skenë një copëz Paris që nuk ngjante me Parisin që njohim. Rruga Blu nuk ishte blu. Arabi i ushqimores nuk ishte vërtet arab. Por Mirush Kabashi ishte gjithnjë i njëjti aktor i madh. Që na bëri të qeshim e na bëri të qajmë. E në fund ta duartrokasim me sa fuqi kishim për artin e tij. Ky art që, si vera, me kalimin e viteve, bëhet edhe më i çmuar.
*Rina Çela Grasset
(perkthyese)
* Shfaqja u dha te Shtunen e 24 Janarit 2015 ne Teatrin Qendror “Madelene” te Gjeneves

Pavaresia e Kosoves dhe vendi i saj ne historine kombetare- 2008-17 shkurt-2015

February 17, 2015 by dgreca

NGA PROF.DR. MUHARREM DEZHGIU*/
Pavaresia e Kosoves, e shpallur nga perfaqesuesit e zgjedhur te popullit te saj,me 17 shkurt 2008,perfaqeson nje ngjarje te madhe per te gjithe shqiptaret.Per kete dite te shenuar kane kontribuar disa breza shqiptaresh,me perpjekje e lufte te pareshtur,per te fituar lirine e pavaresine,e cila iu ishte mohuar nga pushtuesi.Epilogu dhe kulmi i perpjekjeve dhe luftes se shqiptareve te Kosoves,per t’i shpetuar spastrimit etnik, te ndermarre nga shteti serb,ishin ngjarjet e viteve 1998-1999.
Vuajtjet dhe sakrificat e shqiptareve,te mobilizuar ne menyre totale,nuk do te kishin perfundimin e deshiruar,fitoren e lirise,pa nderhyrjen e vendosur dhe percaktuese te koalicionit nderkombetar,nepermjet goditjes 72 ditore te forcave te NATO-s kunder makines ushtarake te Serbise.Ndaj, ne kete dite te shenuar,shqiptaret shprehin mirenjohjen e thelle per rolin e SHBA dhe te Bashkimit Europian qe u gjenden ne krah te drejtes historike te shqiptareve,ne mbeshtetje te lirise se nje populli,te rrezikuar per t’u asgjesuar.
Shpallja e Pavaresise se Kosoves shenon nje arritje historike te te gjithe shqiptareve,sepse ne emer te lirise dhe te pavaresise se Kosoves,ato kane luftuar pa nderprere,pavaresisht nga vendi ku ndodheshin.Ai frymezim mbarekombetar i shqiptareve u shpalos,ne menyre te persosur,edhe gjate luftes se fundit ne Kosove,ndaj eshte ligjitin gezimi i te gjithe shqiptareve per kete fitore historike.Shpallja e Pavaresise se Kosoves dhe arritjet e shtetit te saj,gjate ketyre 7 vjeteve,kane ridimensionuar te drejtat dhe lirine kombetare te shqiptareve ne trevat e veta etnike ne ish Jugosllavi.Vemendja e faktorit nderkombetar per zgjidhjen reale te ceshtjes shqiptare perben nje pike kyce,per rritjen e vendit dhe te rolit te shqiptareve ne rajonin e Ballkanit si faktor paqeje dhe stabiliteti.
Me Pavaresine e Kosoves eshte lidhur ne menyre te pashmangeshme veprimtaria shumevjecare e intelektualit,politikanit,Heroit te Kosoves dr.Ibrahim Rugova.Ai u be lideri i levizjes per liri,per pavaresi e demokraci.Edhe pse u nda nga jeta dy vjet para shpalljes se Pavaresise,ai kishte marre legjitimitetin publik te popullit si President historik i Kosoves.
Ne gjerdanin e arte te Pavaresise se Kosoves do te shkelqeje ne shekuj heroizmi dhe flijimi familjerisht i Adem Jasharit dhe i luftetareve te tij.Nderim e mirenjohje te pakufishme u kushtohet vepres sublime te gjithe bijave e bijeve qe u flijuan per lirine dhe pavaresine e Kosoves.
Deklarata e Pavaresise se Kosoves shpreh ne menyre te qarte dhe pa medyshje deshirat dhe aspiratat e popullit te saj per prosperitet e krenari kombetare.Ajo riafirmon deshiren e popullit te Kosoves per t’u integruar plotesisht ne familjen euroatllantike,se bashku me te gjithe qytetaret,pavaresisht nga perkatesia nacionale.
Perfaqesuesit e popullit ne Kuvendin e Kosoves,duke nenshkruar Deklaraten e Pavaresise,kane marre mbi vete shume obligime,ne planin kombetar dhe ate nderkombetar.Mbajtja e ketyre zotimeve dhe obligimeve te shtetit te Kosoves ndaj qytetareve te vet dhe ndaj faktoreve nderkombetare,ende vepruese ne Kosove,kane qene sfide e madhe per organizmat shteterore te saj.Shteti i ri i Kosoves ka fituar simpatine dhe mbeshtetjen nderkombetare.Pavaresine e Kosoves e njohin sot rreth 108 vende te komunitetit nderkombetar.
Pavaresia e Kosoves eshte ne proces te panderprere Ajo forcohet dhe persoset,duke kaluar shume sfida qe i dalin perpara.Ato duhen perballuar me zgjuarsi,me guxim,me vendosmeri,jo vetem nga institucionet e shtetit,por edhe nga te gjithe qytetaret e saj.Patriotizem nuk eshte vetem festimi me flamuj e pankarta,me valle apo parakalime me vetura,por patriotizmi eshte sjellja e pergjegjeshme ndaj vendit tend,per te kryer detyrimet qe ke ndaj tij.Duke ju referuar fjaleve te Konices,te shqiptuara me rastin e shpalljes se Pavaresise se Shqiperise, “Shqiperia u be.Tani lipset te behen shqiptaret”,mesazhi eshte i qarte.Kjo eshte sfida jone me veten qe duhet fituar doemos,per te kapercyer sfida te tjera,qe ka shteti i ri i Kosoves,qe ai te forcohet e te sendertohet si shtet demokratik.
Hemoragjia e Kosoves, keto kohet e fundit, ben thirrje per te dhene alarmin e shqetesimit mbarekombetar te politikes shqiptare.Te gjithe faktoret shqiptare lipset te gjejne zgjidhjen adeguate per kete situate paradoksale 7 vjet pas shpalljes se Pavaresise..Faktoret nderkombetare nderhyne ne Kosove per te ndaluar pastrimin etnik te shqiptareve te Kosoves.Roli i tyre ne kete mision nuk mund te jete i plote, duke diskriminuar pozitivisht vetem pakicat,por, duke krijuar kushtet normale te jeteses per shumicen absolute te popullsise se Kosoves,per shqiptaret.Nga politika shqiptare lipset me teper kembengulje me sens kombetar,perballe ketij faktori, veprues ne Kosove,per te ndikuar ne nderprerjen e largimit te shqiptareve nga vatra amtare.Fitorja e Pavaresise jep frytet e veta,duke derdhur djersen ne token amtare,prandaj luftuan te gjithe ata breza per fitoren e saj.Vetem keshtu mund te merren frytet e Pavaresise,qe ajo te mos kthehet ne zhgenjim,vetem keshtu gjallerohet shpresa per jete te sigurte, te begateshme e me dinjitet kombetar.
.* Mbajtur ne New York, ne festimet e 7 vjetorit te Pavaresise se Kosoves, organizuar nga Federata Panshqiptrae te Amerikes VATRA

Kosovo’s joy now despair on anniversary of independence

February 17, 2015 by dgreca

By Nebi QENA/AP/
PRISTINA, Kosovo (AP) — Jubilant throngs gathered around gigantic letters spelling “NEWBORN,” when Kosovo declared independence from Serbia seven years ago. Today, there’s a new national symbol: The bus stop where hundreds of people gather every day to flee a country they’ve given up on.
High hopes have turned to despair as Kosovars on Tuesday mark the anniversary of their dream of nationhood coming true. Tens of thousands of people, including at least 5,000 schoolchildren, have already fled on the nightly bus journey through Serbia and into the European Union. The mass movement of people — which some describe as an exodus — is a sign of simmering discontent with the governing elites in Europe’s youngest, poorest and most isolated country. The departures, coupled with violent January protests, threaten to export Kosovo’s economic and social troubles beyond its borders.
“I am so disappointed with my own place, I just want to leave,” said Bislim Shabani, an ethnic Albanian heading to Germany with his wife and four children.
Shabani said he worked in a company that went bust in a botched privatization, leaving many workers mired in debt: “They owe me 12 months of wages. I couldn’t provide for my family any longer.”
Lured by promises of a secure future abroad, many are happy to turn their backs on a country with rampant unemployment and corrupt officials — who critics say enjoy the protection of a justice system that caters to the elite.
Mirsad Muliqi waved goodbye to his brother and his family boarding a bus to Serbia, then said: “They just want to get out of this filthy place.” The unemployed Muliqi said he would follow as soon as his brother settles down in Germany.

Europe’s richest country has borne the brunt of the flow of refugees, with some 18,000 Kosovars entering since the beginning of the year. Official figures in Kosovo show that at least 30,000 Kosovars have sought asylum, mostly in Germany, since August. The figure, however, does not include migrants that stay illegally and do not register with the authorities. Hungarian police say over 23,000 migrants have been detected crossing their border in 2015 alone, the vast majority coming from Kosovo.
Almost none has any chance of receiving asylum, German authorities say, because they are not considered political refugees. The usual fate of those who receive a rejection letter: deportation.
To stem the flow, German border patrols have been deployed to secure the border between Serbia and Hungary and help with passport controls of people from Kosovo.
Unemployment in Kosovo stands at 30 percent, according to official statistics. It is highest among young people aged 15 to 24 — at a staggering 56 percent. Some 30 percent of the population lives in poverty.
President Atifete Jahjaga toured Kosovo cities recently in a bid to halt the exodus. In some towns she was met by hostile crowds accusing politicians of getting rich at the expense of citizens.
Anger boiled over in the streets of Pristina twice last month as stone-throwing anti-government protesters clashed with police who fired tear gas and rubber bullets to disperse the crowd. The government blamed the unrest on opposition parties wanting to stage a coup.
But Ramush Haradinaj, an opposition leader who backed the protests, said the dissatisfaction is due to stalled economic and social progress.
“People are not satisfied merely by the most basic rights,” Haradinaj told The Associated Press. “They want to know when Kosovo can join the EU, in what time frame? When will it no longer suffer from corruption? We are not talking about the Kosovo citizen who just wants to be free. We are talking about a citizen that has higher expectations.”
Kosovo came under NATO control in 1999 after the alliance bombed Serbia for 78 days to make it end its onslaught on ethnic Albanians. Since breaking away from Serbia, Kosovo has been recognized by 108 countries. Kosovo’s recent membership in sports organizations such as the International Olympic Committee has been welcomed as a major victory in its road to full-fledged statehood.
But Serbia’s rejection of Kosovo’s independence has prevented further recognitions and helped to isolate it internationally. The country’s 1.8 million inhabitants are subject to strict visa requirements and can only travel visa-free to a handful of countries, mainly neighboring Albania and Turkey. Kosovars are able to flow into Serbia under an EU-brokered deal for Serbia to recognize Kosovo-issued identification papers without recognizing its statehood.
The ease of travel to Turkey has also encouraged hundreds of Kosovo Muslims to join the ranks of Islamic militants in Iraq and Syria. Alarmed at the prospect of ending up with battle-hardened religious extremists, Kosovo lawmakers passed legislation to jail returning fighters for up to 15 years and rounded up over 50 suspected radicals, including imams.
Political analyst Dukagjin Gorani blames the simmering troubles on former rebel leaders who steered the province to independence from Serbia — but have become detached from their compatriots. He said they are now moving Kosovo toward “social revolt and political discontent.”
“Kosovo has … been systematically robbed and enslaved in the name of liberation,” Gorani said, referring to officials from the Kosovo Liberation Army who fought the separatist war and are now in leading positions.
A European Union police and justice mission that helped local authorities fight corruption has launched a series of indictments and investigations against senior officials. But no sentences have been handed down — triggering claims that the accused have strong-armed the fledgling legal system.
Gorani said the situation could explode into unrest at any time.
“You know how it is with the Balkans,” he said. “It is always a powder keg and at the heart of which Kosovo remains with a very short fuse.”
___
Kirsten Grieshaber and Geir Moulson in Berlin contributed to this report

SHTETI BRENDA SHTETIT SHQIPTAR

February 17, 2015 by dgreca

Nga Rasim Bebo/
Shqipëria është i vetmi vend në botë, cili në parlamentin e vet, nuk ka krahun nacionalist. Prandaj greku Janullatos, ka ngritur në Tiranë, shtetin e vet shumë më të fuqishëm se shteti zyrtar shqiptar.(1) Një shtet “Brenda shtetit shqiptar”. Kjo principatë greke e krijuar prej tij në Shqipëri, vlerësohet realisht nga Kryeministri grek Cipras, i cili shprehet hapur, se Janullatosi: “Ka punuar mirë për greqinë”. Dhe për këtë apendiks shtetëror të formuar me sukses prej tij, siç deklarohet nga Athina zyrtare, Janullatosit i afruan vendin e presidentit të Greqisë. Por këtë detyrë, ai nuk e pranoi pasi, “Arsyetoi se fronti më i mirë për të, do të ishte vijimi i punës në dobi të Greqisë, brenda në Shqipëri”. (2)
Firma e ish presidentit të Shqipërisë, Ramiz Alia, solli Janullatosin këtu në vitin 1991, duke mos pranuar lidhjen me Gjermaninë. Ai zgjodhi afrimin me Greqinë, në emër të internacionalizmi proletar, për të mbrojtur shtresën politike të nomenklaturës komuniste, nga ndonjë vërshim i urrejtjes së popullit, kundër diktaturës së Enver Hoxhës. Në këtë mënyrë, Greqia do të luante rolin e xhandarit mbrojtës, për të mos e pësuar si Çaushesku në Rumani. Pra, elita komuniste shqiptare, për t’u mbrojtur nga shqiptarët, pranoi armikun shekullor të tyre, grekun, kryesisht për të shpëtuar lëkurën dhe vazhdimin e komunizmit të ri në Shqipëri, të quajtur “Demokraci”. Për të arritur këtë lloj shpëtimi, Ramiz Alia ligjëroi strategjinë tij tashmë të njohur: “ Kurrë nuk do t’i lëmë kundërshtarët tanë politik, të na marrin pushtetin. Por asnjëherë nuk do t’u japim pronën e tyre. Kapitalistët dhe pronarët e ardhshëm, të jemi ne dhe njerëzit tanë. Mjerë ata që do të guxojnë të na dalin përpara e të na kundërvihen. Nëse lind nevoja, do të kemi mbeshtetjen e aleatëve të jashtëm ideologjik në pushtet, me ta na bashkon kauza e jonë e përbashkët… pavarësisht nga nuancat dhe diskordancat e përkohshme”. (3)
Janullatosi ka ardhur në Shqipëri me cilësinë e ekzarkut fetar, duke deklaruar, se misioni i tij ishte ngritja e KOASH-it dhe për këtë do t’i duheshin vetëm pak kohë. Gjatë këtyre 24 vjetëve, z. Janullatos ka synuar krijimin e një sinodi të Shenjtë, me shumicë greke dhe as ka diskutuar ndonjëherë faktin kushtetues, se kryepeshkopi shqiptar duhet të jetë me kombësi shqiptare, në funksion të parimit “vend i pavarur, kishë e pavarur”.
Propozimi i kryeministrit të ri grek për z. Janullatos, është një vlerësim i lartë për të, sepse i ka kryer shumë mirë detyrat në shërbim të kombit grek… një karrierë kushtuar tërësisht atdheut të tij Greqisë, në Shqipëri, ku roli greqizues që ai ka luajtur për asgjësimin e autoqefalisë së Kishës Ortodokse Autoqefale Shqiptare ia ka arritur qëllimit. Ndërtimi i strukturave me peshkop grek , si rasti i Gjirokastrës e Beratit, meshat nëpër kisha në gjuhën greke, miratimi i një statuti, ku nuk figuron kombësia shqiptare, janë hapa prapa që ka bërë kisha shqiptare në këto vite. Duke zhvlerësuar kështu edhe arritjet e bëra që klerikët e lartë shqiptarë, si Fan Noli, Visarion Xhuvani, Kristofor Kisi etj. Të cilët vunë themelet e kësaj kishe. Mbi të gjitha, kryeministri grek Cipras tha shkoqur një të vërtetë të madhe: “Janullatosi ka punuar shumë për Greqinë.” (4)
Në një deklaratë për mediat, zëdhënësi I KOASH Thoma Dhima thekson: “Kryepeshkopi i Tiranës, i Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë. Prof. Dr. Anastasi, i pyetur nga gazetarë të ndryshëm, si në Greqi ashtu dhe brenda vendit, lidhur me lajmet e përhapura mbi propozimin e tij për president të Greqisë, u përgjigj në mënyrë lakonike: “Hierarku ortodoks ka një detyrë të caktuar kishtare. Ai nuk mund të marrë poste politike”. (5)
Prof. Dr. Eshref Ymeri shkruan: “Tirana zyrtare duhet të jetë e ndërgjegjshme se gjatë këtyre më shumë se 22 vjetëve, e ka lejuar Janullatosin të ngrejë një shtet brenda shtetit. Janullatosi është marrë me ngritje kishash, edhe atje ku nuk ka këmbë ortodoksi” (6).
Në vitin 1996 Janullatosi me Teodor Pangallosin, patën thënë se në Shqipëri ka 200,000 minoritarë. Atëherë ata e rritën 4 herë (4 X 50 = 200.000) popullatën e minoritetit. Më vonë e rritën 10 herë, i bënë 500.000 minoritarë, si dhe 10.000 vllehë, sllavo- maqedonë, u shtuan një zero dhe u bënë 100.000, pra kemi, 500.000 + 100.000 = 600 mijë minoritarë. Por në regjistrimin e popullatës, doli se minoritet zbriti poshtë, me 0.87% të minoriteteve në Shqipëri, turp për doktoraturën e Janullatosit. (7).
Ministri i jashtëm grek, Venizellosi, flet me ton urdhërues, duke e ndjerë veten se është në shtetin e tij grek, brenda shtetit shqiptar. Nga zyra e kryeministrit në Tiranë urdhëron: “Dëgjoni, ju, Shqiptarë!… Kujdes, mos bëni naze për plotesimin e kërkesave të Athinës, siç janë: kufiri detar, problemi i çështjes çame, mosprekja e ligjit të luftës, ngritja e varrezave të reja, përvehtësimi i pushtimit të kishës ortodokse etj. (8).
Sot, Shqipëria po qeveriset me të vërtetë nga një bandë e lidhur me krimin e organizuar. Në një debat qeveri – opozitë, thuhet se ajo po e çon vendin në një katastrofë ekonomike. Mungon transparenca që do të zbulonte bandat që terrorizojnë Shqipërinë. Shqipëria u kthye në një Kolumbi e dytë në Evropë. Fabrika e drogës që u zbulua nga gjermanët, ka qenë e lidhur me mafien shtetërore, si dhe kapja e majorit shqiptar në Spanjë i ngarkuar me drogë. Mafia shqiptare përdor tritolin që shqetëson të madh e të vogëlinë këtë vend. Stacioni meteorologjik i Austrisë, kishte lajmëruar ditë më parë se “do të kishte përmbytje në Jugun e Shqipërisë”. Por qeveria nuk u ndije. Si është e mundur, që nuk u njoftuan njerëzit, t’i nxirrnin bagëtitë në vende më të larta, ku nuk i arrinte përmbytja?… Të sigurohej strehimi dhe ushqimi për familjet në vende të sigurta. Kjo është qeveria që bënte sehir, teksa njerëzit ishin nën pushtetin e ujit dhe të tmerrit. Me mijëra bagëti të ngordhura dhe shtëpi të shkatërruara”. (9).
Të gjitha këto prapësi që i bëhen vendit tonë, janë produkt i shtetit grek brenda shtetit Shqiptar. Kurdoherë greku ka kërkuar dhe kërkon eleminimin e kombit Shqiptar. Nga Aurel Dasareti citojmë: “… nuk ka qeveri të mirëfilltë që të ketë kontroll efektiv në të gjithë territorin e saj, por Jugun ja ka dorëzuar Greqisë, e cila ka uzurpuar KOASH, e tani kërkon naftë në ujërat tona. Kërkon Verio-Epirin … kërkon dru b… Nuk ka aftësi për të pasur lidhje të pavarura me shtetet e tjera, sepse më përpara duhet që ato të miratohen nga shteti grek. Konstruktorët e mëdhenj të botës shqiptare do të mbizotërojnë aty ku, pseudo-intelektualët, pseudo tradhtarët dhe partitë politike mafioze kanë dështuar. Urdhërimi i dashurisë vëllazërore, është i dënuar të jetë i pavlefshëm, por konstruktorët e mëdhenj do të ngjallin një jetë të re; në të kundërtën, sipas studimeve të mia… brenda 40 viteve do të shkombëtarizohemi, tjetërsohemi, asimilohemi dhe zhdukemi tërësisht si komb, si racë. As varret nuk do të na mbeten… Te rreshtohemi pas konstruktorëve, të vetmit subjekt që mund të shpëtojë kombin nga agresioni i jashtëm”. (10).
Referenca:
1. Aurel Dasareti “Jo zhdukja e Shqipërisë…” DIELLI” 22 janar 2015.
2. “Kryeministri I Greqisë vlerëson Janullatosin…” Gazeta 55, 4-2-2015.
3. “Strategjia e Ramiz Alisë”. Gazeta “ILLYRIA”, 19-12-2004, f.11.
4. “E vërteta që na deklaron Athina”, gazeta 55, 4-2-2015.
5. Thoma Dhima “Emri i kryepeshkopit kandidat për president…” , 3-2-2015.
6. Prof. Dr. Eshref Ymeri “Ka ardhur koha …” në internet 25-12-2014.
7. Rasim Bebo “Dodona Tempulli …”, bot. 2008, f. 329.
8. Prof. Dr. Eshref Ymeri, internet: “Ministri i jashtëm grek…” , 24-10-2013.
9. Sejdi Peka, “Me të vërtetë Shqipëria po qeveriset…”, online 55, 8-2-2015.
10. Aurel Dasareti “Jo zhdukja e Shqipërisë”, 22-1-2015.
Rasim Bebo Addison Çikago, shkurt 2015.