Sali bollati – Dielli

JO, JO, NUK HARROHET ÇAMËRIA!

July 15, 2020 by dgreca

SALI BOLLATI — ÇAM SHQIPTARO-AMERIKAN, I MBIJETUAR I GJENOCIDIT GREK TË 1944- JO, JO, NUK HARROHET ÇAMËRIA!/

Nga Frank Shkreli/ Lexoje-https://gazetadielli.com/jo-jo-nuk-harrohet-cameria/

Çdo vit në Qershor, Çamët kudo që gjënden në botë, përfshirë komunitetin çam në Shtetet e Bashkuara, kujtojnë viktimat e masakrës së vitit 1944, kur forcat e gjeneralit famëkeq grek, Zervës kanë ekzekutuar barbarisht mijëra shqiptarë përfshirë gra, pleq e fëmijë nga qyteti i Paramithisë në Çamëri. Kjo masakër njihet si njëra prej masakrave më të mëdha dhe më çnjerëzore të Luftës së dytë Botërore, kur forcat terroriste greke të gjeneralit Zerva, brenda një nate, vranë e prenë një numër të madh shqiptarësh çam të atij qyteti. Shifrat, në të vërtetë, janë tronditëse! Sipas burimeve, brenda dy ditësh, janë masakruar dhe vrarë qindra njerëz të pafajshëm, kryesisht, gra, fëmijë e pleq. Pas këtyre vrasjeve në qytetin e Paramithisë çame, shovinistët grekë vazhduan spastrimin etnik nepër fshatra dhe qytete të tjera të krahinës së Çamërisë shqiptare. Sipas burimeve të besueshme, deri në mars të vitit 1945 janë vrarë rreth 2900 çamë, vetem e vetëm, se ishin shqiptarë. Ndërsa të dëbuar nga shtëpitë e tyre, rrugëve, nga uria dhe sëmundjet mund të kenë vdekur rreth 4000 çamë dhe afër 40.000 të tjerë janë përzenë me një dhunë të egër, të paparë etnik-spastruese duke i dëbuar çamët nga shtëpitë dhe trojet e tyre mijëra vjecare. Të uritur e të rraskapitur ata kanë arritur, më në fund, të hynin në Shqiperi. Përfundimi tragjik ishte se për afërsisht 1/5 e popullësisë shqiptare e besimit mysliman çam u çfaros, ndërsa shqiptarëve çamë të besimit të krishter, ju ndalua kategorikisht përdorimi i gjuhës amtare.

Nëse historia do ta cilësojë këtë tragjedi si një masakër të çamëve të pafajshëm, si një gjenocid, masakër a po diçka tjetër, kjo mbetet në duart e historianëve të vërtetë dhe të paanshëm evropianë dhe shqiptarë. Por ajo që vihet re, nga viti në vit, përsa i përket kësaj tragjedie të vërtetë njerëzore të çamëve nga forcat greke, është vazhdimësia e hipokrizisë dhe mohimit nga ana e shtetit grek se asgjë e veçant nuk ka ndodhur, se gjoja një masakër e tillë nuk ka ndodhur në Çamëri. Por të çuditë edhe heshtja konveniente dhe vazhdueshme e autoriteteve shqiptare, nga viti në vit, për të kujtuar zyrtarisht këtë tragjedi, në një mënyrë ose në një tjetër — duke vazhduar në kështu politikën mohuese të regjimit komunist të Enver Hoxhës që nuk e përmendi tragjedinë çame për 45 vjet ashtu siç nuk përmendej as masakra e Tivarit, e mijëra shqiptarëve nga Kosova nga UDB-ja jugosllave me dijeninë dhe me ndihmën e Sigurimit të Shtetit shqiptar . Ndërkohë, autoritetet shqiptare këto 30-vjet post-komunizëm kanë mundësuar dhe lejuar ndërtimin e monumenteve në tokën shqiptare, kushtuar, “heronjve turq” të rënë në vendin e tyre, në mbrojtje të diktatorit Erdogan, ose varrezat greke dhe monumente të tjera në jug, ndërkohë që në veri të Shqipërisë gjithashtu vihet re prania e simboleve të ndryshme serbo-malazeze,ndërkohë që anë e mbanë trojeve shqiptare po fshihen gjurmët iliro-arbërore. Tragjedia çame, si dhe i masakrat e tjera, siç është ajo e Tivarit, ndonëse janë larg vëmendjes së autoriteteve zyrtare shqiptare në –Tiranë dhe në Prishtinë –dhe të “zbuluesve” të rinjë të të pazbulurave — ato mbahen mend dhe kujtohen në mendjen e popullit dhe të dëshmitarëve të gjallë, si krime kundër njerëzimit, sepse të tilla janë. Prandaj, si krime kundër njerëzimit, ato nuk mund të harrohen dhe të konsiderohen, thjeshtë, vetëm si “padrejtësi historike”, kundër shqiptarëve.

Fatkeqësisht, edhe sivjet kaloi edhe një përvjetor tjetër i masakrës së Çamërisë, pa u kujtuar siç duhet dhe pa u dënuar si një masakër dhe krim kundër njerëzimit. Kjo tragjedi nuk harrohet kurrë nga një i mbijetuar i asaj masakre, miku im i shtrenjtë, mbijetuesi i asaj tragjedie, Z. Sali Bollati, ose “Sali Bollati-Çam Shqiptaro Amerikan, i Mbijetuar i Genocidit grek të 1944”, siç preferon të nënshkruaj mesazhet elektronike që më dërgon nga hera në herë. Çdo vit, në një mënyrë ose në një tjetër, komuniteti çam në Shtetet e Bashkuara shënon, modestësisht, këtë përvjetor tragjik duke kujtuar viktimat e asaj tragjedie. Unë jam shpesh në kontakt me Z. Sali, pasi kemi mjaft përputhje mendimesh mbi shumë gjëra që lidhen me historinë dhe fatin e Kombit tonë. Para disa ditësh prej tij mora një letër që, Z. Sali i kishte dërguar Hirësisë së Tij Aleksandër, Kryepeshkop i Kishës Ortodokse të Shqiptarëve të Diasporës në Amerikën Latine, Kishë e cila është pasuese e Kishës së Fan Nolit, për pjesën jugore të kontinentit amerikan –me komunitete kishtare të veta në Argjentinë, Brazil, Kili dhe Uruguaj.

Si një i mbijetuar dhe dëshmitar i gjenocidit grek të 1944, në letrën e tij Z. Bollati falënderon Hirësinë e Tij Aleksandër, për Meshën dhe ceremoninë fetare me të cilën Hirësia eTij kujtoi më 27 Qershor, 2020, Martirët e Çamërisë Shqiptare të masakruar e vrarë me 1944 në Paramithi e të cilët kanë mbetur pa varre në Trojet Etnike Shqiptare. Në mesazhin e tij falënderues drejtuar udhëheqsit të Kishës Ortodokse Shqiptare në Amerikën Latine, Z. Bollati kujton ato ditë të vështira për shqiptarët e Çamërisë nga një përspektivë personale duke kujtuar emërat e më të afërmve të tij që janë masakruar nga forcat greke: “Në Ditën e fillimit të masakrave dhe vrasjeve të Shqiptarëve të Çamërisë nga shovinistët bizantinë grekë -27 Qershor 1944”, shkruan Bollati, “isha vetëm 7 vjecar, në vendlindjen time në Paramithinë Shqiptare. Mbas masakrave dhe vrasjeve të gjyshit tim 82 vjecar, Imam Muharem Bollatit, gjyshes 72 vjeçare Ruhije Bollati, Babait 52 vjeç, Ibrahim Bollati, Nenës 36-vjeçare Betula Bollati, vëllait 13 vjeçar Ferhat Bollatit. Vëllai tjetër 5 vjeçar Faruk Bollati vdiq në burgun kamp-përqendrimi së bashku me motrën 2- vjeçare Makbule Bollati. Unë së bashku me motrën tjetër 9 vjeçare, Qerime Bollati;falë Zotit mbijetuam mbas 6 muajve në burgun e Paramithisë. Ushtarët anglezë na transportuan tek Nëna Shqipëri. Po ju rrëfej se të njëjtat masakrime e vrasje i vuajtëm bashkë me mbi 600 shqiptarë të pafajshëm çamë Paramithiotë dhe me mbi 2900 çamë shqiptarë të tjerë. Ndërsa mbi 40.000 të tjerë u pritëm nga vëllezërit tanë në Shqiperinë Nanë”, i shkruan Sali Bollati, Hirësisë së tij Aleksandrit, udhëheqësit të Kishës Ortodokse Shqiptare në Amerikën Latine, ndërkohë që e falkënderon, përzemërsisht, Kryepeshkopin për ceremoninë fetare që zhvilloi më 27 të qershorit 2020, në kujtim të viktimave të pafajshme të masakrës së Çamërisë të vitit 1944, në kujtim të atyre që ai cilëson si, “Tmerret që nuk harrohen” ka shkruar Z. Bollati.

Megjithëse ishte fëmij 7-vjeçar dhe ndonëse kanë kaluar 76 vjetë, Sali Bollati nuk e harron kurrë masakrën e Çamërisë, atë akt mizor, antinjerëzor shovinist ndaj njerëzëve, krejtësisht, të pafajshëm, kryesisht pleq e femijë”, kujton ai, duke nënvijuar falënderimet e tij më të thella për Peshkopin Aleksandër — të cilin e quan një “Pishtar të Shqiptarizmës së vërtetë” dhe “Përfaqsues i denjë i të nderuarit të madh Fan Nolit” — “Për veprën e tij të mishërimit të shpirtërave shqiptarë të Çamërisë Martire”, në ceremoninë e organizuar prej peshkopit, në kujtim të përvjetorit të masakrës së Çamërisë më 27 të qershorit që kaloi.

Fatkeqësisht, përvjetori i masakrës së shqiptarëve në Çamëri, përkoi sivjet me një fushatë denigruese që për pothuaj dy javë tani ka pre-okupuar opinionin publik shqiptar ndaj dy shkrimtarëve të mëdhej të Kombit Ernest Koliqit dhe Martin Camajt, si rezultat i një studimi, që shumë analistë dhe komentues, brenda dhe jashtë Shqipërisë, e konsiderojnë si shpifës. Në vend që historianët dhe studiuesit dhe pretenduesit tanë shqiptarë që gërmojnë nga një arkiv ndërkombëtar në tjetrin për të “zbuluar” të bëmat dhe të pa bëmat –gjoja “tradhëtitë” dhe “bashkpunimin” e këtyre burrave të dalluar për kontributet shumë të çmueshme kombëtare, – do të kryenin një detyrë më të ndershme dhe më patriotikte po të angazhoheshin për zbardhjen e këtyre historive tragjike të Kombit shqiptar, siç janë, ndër të tjera, masakra e Çamërisë dhe masakra e Tivarit. A nuk do të ishte më mirë që në përvjetorin e masakrës së Çamërisë – në vend që të këthehet kujtesa e regjimit të Enver Hoxhës dhe metodave të tija të zbulimit, me këto gjueti shtrigash ndaj ish-kundërshtarëve të tij politikë –studiuesit tanë të nderuar të ndërmerrnin studime apo punime– të jepnin një kontribut të vërtetë në historinë e Kombit duke realizuar, vërtetë, punime shkencore mbi këto masakra. Si për shembull, të dilnin me një studim serioz, bazuar në burime të besueshme historike, vendase, rajonale dhe ndërkombëtare, mbi faktet historike të masakrës të shtatorit 1944, në Çamëri, në vend që të denigrojnë Martin Camajn dhe Ernest Koliqin, apostullit të përhapjes së mësimit të gjuhës shqipe në trojet shqiptare.

Ka qenë shtatori i vitit 1941, kur — me një vendim të Ministrisë së Arsimit, në atë kohë, kur ministër i saj ishte Ernest Koliqi, mbi 400 arsimtarë normalistë dhe të shkollës amerikane të Fullcit, u dërguan në Kosovë dhe anë e mbanë trojeve shqiptare ku flitej shqip, në Maqedoni e në Mal të Zi, si dhe në Çamëri. Një akt i tillë ka qenë dhe mbetet përjetësisht sublim se ai dha frutet e tija në hapjen e shkollave shqipe dhe në realizimin e dëshirës për të mësuar dhe rrënjosur shqipen në të gjithë trojet shqiptare, që deri atëherë shtypej egërsisht nga okupatorët e trojeve arbërore.

Frutat e atij akti, pothuaj 80-vjet më parë, janë sot të qarta, për të gjithë ata që duan të shohin: Kosova e lirë, shtet i pavarur i njohur ndërkombëtarisht nga më shumë se 120 shtete dhe shpresojmë siç thonte dikur Dr. Ibrahim Rugova, në miqësi të përherëshme me Shtetet e Bashkuara. Janë dëshirat e shfaqura të qindra mijëra shqiptarëve të Maqedonisë, Malit të Zi dhe Çamërisë për shqiptarizmin e tyre, një ringjallje e një krenarie kombëtare dhe të identitetit kombëtar, shpresojmë për shekuj të shekujve. Pasi jemi duke kujtuar Çamërinë martire, nga ato që dimë, konstatohet se me urdhër të Ernest Koliqit në Çamëri janë hapur në atë kohë, shkollat shqipe në rrethin e Filatit, Gumenicës, Margëlliqit e Paramithisë. Por do të donim të dinim edhe më shumë për këto shkolla dhe sidomos edhe për kontributin e misionarëve të parë të përhapjes së kulturës dhe të gjuhës arbërore, të cilët u dërguan në Çamëri dhe anë e mbanë trojeve shqiptare, nga ky “poliagjenti” dhe “kolaboracionisti” Ernest Koliqi.

Unë jam i sigurt se, me këtë rast, edhe miku i imi nderuar, Z. Sali Bollati-Çam Shqiptaro-Amerikan, i Mbijetuar i Gjenocidit grek të 1944, do të ishte shumë më i kënaqur nëqoftse dikush do të jepte një një kontribut të tillë historik dhe kombëtar, pikërisht, në këtë përvjetor të masakrës së Çamërisë, në vend që të denigrojnë, me metoda enveriste, dy nga personalitet e njohura të Kombit. Kjo do të ishte mënyra më e ndershme dhe më njerëzore për të kujtuar viktimat e pafajshme të krimeve greke në Çamëri, në këtë përvjetor të masakrimit të shqiptarëve çamë, por dhe në çdo përvjetor tjetër në të ardhmen.

Sali Bollati i mbijetuari i masakrës çame në paradën vjetore të shqiptaro-amerikanëve në Manhatan të Nju Njorkut

Sali Bollati nga Çamëria me Frank Shkrelin nga Malësia, në Kuvendin e qytetit të Nju Jorkut, Dita e Pavarësisë së Shqipërisë, Nëntor, 2019. Kështu i duam të gjithë shqiptarët, kudo dhe pa dallim:Të bashkuar, në gëzime dhe në hidhërime, për një të ardhme të përbashkët kombëtare, më të ndritur!

Më poshtë një urim dhe mesazh tepër domethënës i Kryepeshkopit Aleksandër i Shqiptarëve, udhëheqsit shpirtëror të Kishës Ortodokse Shqiptare në Amerikën Latine, me rastin e Ditës së Pashkëve drejtuar të gjithë shqiptarëve anë e mbanë botës dhe pa dallim feje a krahine:

Krishti u Ngjall! Me zemër ju uroj Gëzuar Pashkët, Vllëzër dhe Motra dhe Miqtë e mi Shqiptarë Ortodoksë dhe të gjithë atyre që e festojnë ketë ditë, kudo që gjindën, e për shumë vjet! Urime e paqë bekim dhe dashuri në familjet tuaja.

Përfitoj nga rasti për të përshëndetur me dashuri të gjithë Myslimanët, Bektashianët, Agnostikët, Ateistët dhe të Krishterët, Vëllezërit e mi të gjakut: Urimet më të mira për të gjithë ju! Paqë, lumturi e begati gjithmonë! Rofshin të gjithë Shqiptarët në të gjithë botën, pa dallim Feje! ️Në Lavdinë e Kombit tonë Shqiptar, përgjithmonë! ️Rroftë Shqipëria Etnike! I Lirisë se Ilirisë. Autoktonus! Zoti e Bekoftë Shqipërinë dhe Shqiptarët!

Kryepeshkop +Aleksander i Shqiptarëve, Bir i Shqiponjës! (Marrë nga portali i Kryepeshkopit)

DISCUSSION ON THE RECEPTION IN THE RECOGNITION OF THE ALBANIANS SAVING THE JEWISH POPULATION DURING WWII

April 16, 2016 by dgreca

By Sali BOLLATI/First and foremost I want to salute Assemblyman Mark Gjonaj and NYS Attorney General Eric Schneiderman together with the Staff of the Museum of the Jewish Heritage; as Initiators of this very important and meaningful event in the Recognation the role of the Albanians in saving the Jewish Population from the Nazi regime during the WWII

Want to salute the presence of H.E Prime Minister E.Rama, and all those present and want to welcome in discussing this Issue of the Human Right.

My name is Sali Bollati, born in the Albanian Region of Chameria.

The Albanian Region of Chameria comprises the Southern part of the Albanian ethnic territories, inhabited by Albanians since the ancient times (Pellasgo-Illyrian times), until today. Even the ancient historians Strabony and Plutarch, wrote that the inhabitants of Epir -Chameria spoke a “barbarian” language, because their mother tongue wasn’t Greek. The Cham Dialect is one of the oldest of the Albanian language

Due to the High Level of Protesting and the Determination of this Region to Initiate a Military Resistance; the International Congress of Berlin at 1879 revoked its earlier Decision to give this region to Greece. Dispute this, under the Florence Protocol following the unjust decision of London Conference in 913 the Chameria Region was annexed to Greece

Starting 1913 until the year 1945 the Greek authorities used persecution, confiscation of the properties, forced population movement, mass killing and denial of schools and teaching in the Albanian language. Due to the continuous protests from this region and the support od the Albanian Government at the League of Nations in the period 1920-1030, the Greek government was forced to stop the replacement of Albanians with the Greeks expulsed from the Asia Minor in 1923-1924.

In 1944-1945, this Albanian-inhabited Region, became the theater of premeditated series of mass killing, rapes, tortures and expulsion by the
Regular and irregular Greek forces commanded by the general Zerva; so began a campaign of ethnic cleansing by initially attacking on the my town, Paramithia on 27 June,1944. The campaing lasted until March 1945 with massacres of Filati. Incomplete figures indicate that at least 5.000 innocent Albanians, in majority women, children and elder people were massacred, 745 women were raped, 88 villages were destroyed and 102 mosques and centers of worship were burned. In the end over 30.000 Albanian Chamis were forcefully expelled to Albania.
A document of the U.S. Department of State Nr. 84/3, Tirana Mission 1945-1946; reports that: “ According to all information I have been able to gather on the Cham Issue, in 1944 nd during the first months of 1945, the Greek authorities in north-western Greece perpetrated savage brutality by evicting 30.000 Chams, residents of Chameria, from their homes, where they have been living for centuries, chasing the across the border after having robed them of their land and properties. Most of the young people were killed because the majority of the refugees were old folk and children”.

Today, Chamis population is about 300.000; more than 200.000 live in Albania. A part of them, who were born in Greece, still have their houses an properties there.
Can anyone believe nowadays that exist a government ,like Greek “democratic” government that doesn’t permit Chamis at least to visit their lands, to put a bunch of flowers to the places where their grandparents, parents, brothers and sisters died; to watch an olive or orange tree they planted themselves?

Chameria is not a phantasm to obscure friendship between Albanians and Greeks; on the contrary, when nations relieve their souls from the old burdens-the Greek nation must feel ashamed for the tragedy that happened to Cham population-only in this manner those people would respect and love each other more. Politicians in Albania and Greece to be more comprehensive about the past, in manner to build friendly bridges with the spirit o understanding between Albanians in general, including Cham Albanians, with the Greek people.
Dear friends, I want to apologize for my long discussion, but to say the truth, this opportunity created today by honorable dear friends Mr. Mark Gjonaj and Mr Eric Schneiderman together with the Staff of the Museum of the Jewish Heritage; to meet and discuss together as real friends, gives me Hope that one day in this path we can discuss and help to resolve the Cham Albanian Issue.
We as AAO Chameria, last years prepared a short color film “ The Chamerias Dream” in English language, that is liked and highly estimated. If the staff of the Museum of Jewish Heritage, please have the kindness to reveal this film here, will be a greatest gratitude for the Massacred Chamis people, the same as our Jewish brothers
As AAO CHAMERIA, if is a possible, together with Staff of the Museum of the Jewish Heritage, to be held a common Commission; we thanks God are American citizens and to discuss with Foreign State Commission of State Department and Greek Embassy in Washington
Thank you all, very much for your SPIRIT of UNDERSTANDING, THANK YOU!!

New York, Monday April 11, 2016.

ÇAMERIA SHQIPTARE NUK HARROHET KURRE!

January 1, 2016 by dgreca

NGA SALI BOLLATI-NJU JORK/
Para disa ditësh një mik, ose më mirë siç e quan vehten ai “bashkevendas” Çam nga Preveza, Studjuesi nderuari z.Niko Stilo, më dërgon nga Gjermania ku jeton prej vitesh, pjesë të një shkrimi të publikuar në gazetën e Janinës “Ipirotikos Agon” nga një “bashkëvëndas” tjetër, nga një fshat shumë afër Paramithisë, z.Mario Bikas; përkthimi nga greqishtja simbas z.N.Stilo:
Mua këtë rrëfim ma ka treguar Konstandina Karabela nga Paramithiá.
“Në 27 shtator 1943 në mesditë, më vranë përpara avllisë së kishës Shën Nikolla të Paramithisë, babanë tim Kristo Kokora dhe Vasil Resta.
E kësisoj ne, shtatë vëllezërit mbetëm jetimë. Mihali, më i vogli ndër ne, ishte n’atë kohë vetëm dy vjeç.
Babai im mbeti atje i pavarrosur. Nëna ime nuk mundi dot ta varroste, sepse kishte frikë. Vetëm pas dy ditësh doli e vetme që të hapte varrin.
Hamdi Demi, gjitoni yn musulman, morri dy të krishterë që i kishte ruajtur fshehur në shtëpinë e tij dhe së bashku hapën gropën e varrimit. Më pas e vunë trupin e vdekur të babait tim mbi një shkallë druri dhe e sollën te varri ku edhe e varrosën.”
Me poshte Mario Bika tregon për vdekjen e Hamdi Demit, ne ditën e masakrës së madhe të Paramithias ne Qershor 1944. Ai, bashkë me shumë paramithiotë të tjerë u therr nga zervistat grekë; edhe pse shumë veta e kishin këshilluar që të largohej. Ai qëndroi në Paramithi duke deklaruar bile që nuk kishte asnjë arsye të ikte, sepse nuk i kishte bërë kurrë keq asnje njeriu“.
Ky është një nga shembujt, jo të rrallë, të respektit, ndihmës, dashurisë e të bashkëjetesës sonë midis Çamëve Shqiptarë të krishterë e musulman.
Kur para 5 vjetësh, bashkë me nipin e të ndjerit Hamdi Demi, Dr.Tahsin Demin, ishim në një vizite në Pargë; gjatë një bisede të përzemertë me zonjën Vasilika, ajo me lotë kujtoi hallën e Dr.Tahsinit, Qamilen, vajzën e Hamdiut, të martuar në Pargë, me të cilën duheshim si motra. Dhe na tregoi se Qamileja qante gjithëmonë kur kujtonte vëllain e sajë, Nelon, djalin e që e kishin vrarë bashkë me babain e tij Hamdiun zervistat më 1944 në Paramithi, duke lënë djalin jetim, Tahsinin 4 muajsh“.
Duke I paraqitur z.Vasilikë, Doktorin 66 vjeçar, ish jetimin 4 muajsh, filluan përqafimet me lotë që nuk pushonin si për ata të dy, ashtu edhe për ne që I shoqëronim. Kujtesë me Mallëngjim dhe respekt të pashembulltë, por real dhe kuptimplotë!
Këtu dua të shkruaj edhe për disa mbresa që më kanë mbetur në mëndje për ato marëdhënie vëllazërore të shkuara, por edhe të paharruara:
Mbas vrasjeve e masakrave që pësuam nga zervistat monarkofashista grekë,
ditët e fundit të Qershorit 1944, ne fëmijë, gra e pleqë të mbetur gjallë, të plagosur, të tmeruar, të xhveshur ,të palarë e të pangrënë na grumbulluan në një si kamp përqëndrimi pranë xhandarmërisë së Paramithisë.Nuk kaluan shumë orë, dhe u shfaqën aty shume gra e plaka komshije
Çame të krishtera, me rroba dhe ushqime në duar, na sollën ndihma. Bile për Tahsinin 4 muajsh vazhduan të sillnin përditë një shishe me qumësht.
Po kështu nuk më hiqet nga mendja kur po na hipnin ushtarët anglezë në kamiona të pa mbuluara dhe po na nisnin për Gumenicë. Ishte dimër I ftohtë me erë, prapë ish fqinjet tona të krishtera na sollën rroba e pallto dimri për tu mbrojtur nga të ftohtit dhe me sytë plotë me lotë qëndruan duke na përcjellur me duart e tyre
Dhe respekti bashkë me dashurine nuk u harruan asnjëherë midis neve Çamëve të përzënë me dhunë dhe Çamëve të krishterë; që megjithëse mbetën, ju mohohen edhe sot e drejta e gjuhës amtare, si edhe të drejtat e njohura botërisht për minoritetet. Jemi të gjithë Shqiptarë!
Në vitin 1966, Teto-Zybides, nëna e Tahsinit, I mungonte çertifikata e lindjes, kështu menduam ti dërgojmë një letër për ndihem z. K.Çikarelit, ustait këpucar në Paramithi, me të cilin kishte punuar I vëllai, Muhamet Bako. E postuam letrën, por përgjigja u vonua.Vetëm mbas 3 javësh na u këthye letra e pahapur.?! U çuditëm shumë nga kjo. Por mbas një jave na vjen një letër tjeter në adresën e Tetos. Kur e hapim lexojmë : E dashur motër Zybide, u gëzuam shumë kur pamë letrën që I kishe nisur babait tonë të dashur, I cili ka vdekur para dy muajsh. Kopjuam adresën tënde dhe me gëzimin e madh që jeni shëndosh e mirë, po ju drejtohemi neve motrat e tua Parashqevia dhe Lefteria me dëshirën për t’ju ndihmuar për rastin e drejtuar babait tonë të ndjer.
I shkruajtëm menjiherë dhe mbas 10 ditësh na vjen përgjigja bashkë me certifikatën e lindjes brenda, me taksën e paguar nga motrat Çikareli.por me shënimin greko bizantin poshtë çertikatës:
”Çertifikata nuk të jep të drejtën për tu këthyer në Paramithi”
Disa vite më parë, studjuesi z. E. Kushi më tregoi për tre gra Çame qe kishin ardhur nga Paramithia dhe po visitonin me kureshtje të madhe një ekspozitë mbi Çamërinë në Museun Kombtar. Ato me një gjuhë të pastër Çame e falenderuan Kuratorin për kënaqësin dhe krenarinë që ndjen duke vizituar ekspozitën. Biles e ftuan z. Kushi se në rast I krijohet mundësia të shkoi e ti takoi ato në Paramithi e te jete I sigurt që do të pritet si në shtëpin e tij me dashuri dhe mikëpritje Çame të vërtetë. U ndanë me fjalët :“Mirëse te na urdhëroni z.Kushi në Çamërinë tonë të Përbashkët”
Vjet, me rastin e dites se Pavaresise Greke, ne një grup Atdhetarësh Shqiptar me banim ne New York, anes Fifth Ave. ku po zhvillohej Parada greke, mbajtëm në duar dy pankarta :”Human Rights for Chameria” dhe
“ ARVANITAS=ALBANIANS
LIBERATORS and HEROES of GREECE”
Ne nje moment dy gra të moshuara u shkëputën nga parada dhe me një Shqipe të pastër Çamçe na falenderuan “Shumë drejtë I keni shkruar!”
Shpesh here e kam diskutuar me te njohuritë e mij se e njëjta gjë më ka ndodhur kur punoja në Bashkinë e New Yorkut; aty ishte punësuar edhe një zonjë moshatare me mua, K. Hurmuzis që e mbante vehten si greke. Por nje ditë në bisedë e sipër Kaliopi më tha se mbante mend nga gjyshja e saj tre fjalë shqip: “Ha bukë e pusho!” Atëhere unë ju ktheva me të qeshur: Ç’farë m..t grekeje je ti moj Keli?! Ti dukesh qartë se je me origjine Shqiptare!.
Si Kaliopi ashtu edhe nena e sajë 92 vjeçare, kanë lindur ne NY, ndërsa gjyshja e saj ishte nga Mesollongji dhe atje flisnin me gjuhën e nënës, Shqip
Vitin e kaluar intelektuali Atdhetar Shqiptar me banim ne Kanada, z. P.Kapllani publikoi ne Anglisht librin mbi Çamërinë “The Last Will”. Aty përshkruhet veç zgjuarësisë e vendosmërisë Çame edhe respekti e dashuria midis Shqiptarëve Çamë të krishterë e musulman që jetojnë sot e kësaj dite. Këtu dua të nënvizoi faktin se pa kaluar as nje jave nga publikimi i librit të mësipërm, Drejtoria e Shtypit e Kryeministrisë Greke në Athinë, shperndau njoftimin:”Një Shqiptar, jo Çam, me banim në Kanada botoi një libër në Anglisht për Problemin Çam”
Kështu ajo zyrë e kryeminstrit grek, që hesht duke pretenduar se “NUK E NJOHIM ÇESHTJEN ÇAME dhe se ÇAMERIA I TAKON HISTORISE?”, porsa u cfaq libri për Çamërinë Shqiptare në Kanadan e largët, jo vetëm u kujtua, por më shumë u tremb, tamam si trembet greku nga e vërteta, duke shkruajtur se ÇAMERIA SHQIPTARE JO VETEM SE EKZISTON POR ESHTE GJALLE EDHE DESHMON NE ANGLISHT!
Autoritetet greke vazhdojnë ende sot të mohojnë masakrat e ushtruara para mbi 70 vjetesh ndaj Shqiptarëve të Çamërisë, duke deklaruar me paturpësi se Çështja Çame nuk ekziston edhe mohim indirekt i Tiranes zyrtare me heshtjen që bën ndaj kétij Genocidi të cilin “rastësisht” e njohu më 1994 e që nga ajo kohë e ka mbyllur në sirtaret e të ashtuquajtur traktat “miqësie”të 1996??!
Dhe grekët e sotëm, ashtu siç I ka karakterizuar shkrimtari I mirenjohur Italian Xhovani Bokaco, janë po ata si para 700 vjetësh: ”grekët në rast se të shohin se paraqitesh I dobët, të vërsulen duke qarë e bërtitur për të rrëmbyer çdo gjë tënden; por kur shohin se ti je I fuqishëm dhe I zoti I vetes, atëhere përulen dhe bëhen gati të falin edhe njerëzit e families së tyre”
Fakti që Greqia e sotme e pocaqisur nga vjedhjet dhe huatë e marra për të mbijetuar, filluan të shesin edhe ishujt e tokat e rrëmbyera mëparë Faktikisht nuk bëhen nga njerëzit e zakonshëm, por nga politikanët e brymosur me mentalitete bizantino mesjetare. Ata vetëm për të mbajtur ofiqet e trashëguara dhe te vjedhura ne breza kanë marrë hua duke punësuar tifozat e tyre, bile duke dhenë nga ato pare të Europeanëve edhe atyre “grekëve argatë” ose siç do ti quaj ai që mba tamam mbiemrin që I takon dhulo-shërbëtori I janullatosit, ose më saktë antishqiptarit më të madh
Ata jo vetëm kërkojnë të falen borxhet me të cilat u dëfryen nëpër buzuqe, por duke menduar se Europa ju “paska ende nevojën” po I “kujtojnë asaj Europe që I krijoi dhe I mban gjallë ende,dëmshpërblime nga lufta e shkuar.
Këtu dua t’jukujtoj politikanëve të Tiranës të çdo ngjyre që I veshin vehtes, se jovetëm neve Shqiptaret e shperngulur , por edhe Çamët e krishterë, të cilëve u janë mohuar padrejtësisht të gjitha të Drejtat si Minoritet Shqiptar atje; të ngrejnë zërin në Parlamentin Shqiptar ashtu si edhe në Parlamentin Europian me thirjen kuptimplote : SHQIPTAREVE TE ÇAMERISE SI BRENDA KUFIRIT SHQIPTAR ASHTU EDHE ATIJ GREK JU TAKON TE GEZOJNE TE GJITHA TE DREJTAT E MOHUARA SI GJUHA, PRONA DHE IDENTITETI KOMBETAR SHQIPTAR!!
Dhe mos te harrohet se kjo mungese dinjiteti shqiptar u jep krahë elementave grekofilë të udhëhequr nga krye ambasadori I greqëzimit janullatos, të shprehin zyrtarisht pretendimet e tyre ndaj tokave të tjera shqiptare siç po tregojnë këto ditë në Athinë për të ashtuquajtur VE

DISCUSSION ABOUT THE HUMAN RIGHTS FOR CHAMERIA

May 7, 2015 by dgreca

Discussion on the Reception in Recognition of the 70th Anniversary of the end of the WWII and Albanians saving the Jewish population
First and foremost I want to salute the Assemblyman Mark Gjonaj and Senate majority Coalition Co-Leader Jeffrey D. Klein; Prof. Modecai Paldiel Ph.D Former Director of the Department of the righteous at Yad Vashem, as an Initiators of this very important and meaningful event for in Recognition of the 70th Anniversary of the end of the WWII and the role of the Albanians in saving the Jewish population from the Nazi regime.
I want to salute the presence of H. E President B. Nishani also, all those present and well-wishing of this Discussion on this Issue about the Human Rights
My journey as a rolling stone started from Chameria, where I was born, Albania where I raised as an orphan, in former Czechoslovakia graduated, and least landed in land of opportunities, in Blessed USA.
The Albanian Region of Chameria comprises the Southern part of the Albanian ethnic territories, inhabited by Albanians since the ancient times (Pellasgo-Illyrian times) until today. Even the ancient historians Straboni and Plutarch wrote that the inhabitants of Epir-Chameria spoke a “barbarian” language, because their mother tongue wasn’t Greek. The Cham dialect is one of the oldest of the Albanian language.
In spite of the fact that the Congress of Berlin in 1878 revoked its earlier decision to give the Chameria region to Greece, the London Conference in 1913 decided for the partitioning the Albanian territories leaving outside of the new-born Albanian state more than half of Albanian lands and population; that included Kosova, Chameria, etc
Starting on 27 June 1944, ruthless gangs headed by Greek General Napoleon Zerva , (who collaborated with the German Army and fascist Mihajlloviç of Serbia) massacred and killed more than 2900 innocent Cham women, children and elderly and expelled to inner Albania more than 30000 Chams, of whom more than 2000 died from hunger.
A document of the U. S Department of State Nr. 84/3, Tirana Mission, 1945-1946, reports that: “According to all information I have been able to gather on the Cham Issue, in 1944 and during the first months of 1945, the Greek authorities in north-western Greece perpetrated savage brutality by evicting 25000 Chams, residents of Chameria, from their homes, where they had been living for centuries, chasing them cross the border after having robbed them of their land and properties. Most of the young people were killed because the majority of the refugees were old folk and children”. 　
As we say in Albanian in connection with my coming from a long trip I had the opportunity to obtain three Capital Letters “CH” : Cham, Czech and Chifut. During my study in Bratislava-Slovakia, we were there only 4 Albanians and when we play basketball as team was a necessary to be 5. And I always gratefully trust my friend Arthur to joint and complete our team. So, we Chams, with Jews people, except the we got through great suffering, have a lot of common characteristics: Intelligence, Hardworking, Persevering, Freedom-loving, economical,
Dear Friends, at first I want to be pardoned by you for my long discussion; but to say the true the opportunity that created today our honorable Dear Friends Mr. Gjonaj and Mr. Jeffrey D. Klein to meet and to discuss together; I think that to resolve The Cham Albanian Issue, may be in proper path if
We create a common Commission Jad Vashem with Albanian American Chameria Organization-AACO to discuss with Foreign Political State Commission of State Department and Greek Embassy in Washington
On the Greek reporter is posted on September 04,2011 article:
Greece’s Unwanted Citizens are now Citizens-What about the Chams?!
Jews who left Greece during WWII can have their Citizenship reinstated after the passage of a new law
The Greek government on Sept. 2, passed an amendment to a new foreign resident law which will automatically reinstate Greek citizenship for all Jews that were born in or before 1945. The far-right LAOS Party fought against amendment saying the law will raise many serious issues from other ,ethnic groups ,a thing we of course all deprecate , and maybe even Chams( a subgroup of Albanians, who originally resided in the coastal region of Epirus in NW Greece, an area known among Albanians as Chameria). As expected the communist party was also against the amendment, saying that this was one step closer to forming close ties with Israel in order to further the imperialistic planes regarding the natural gas reserves
In June 1994, the Albanian government passed the law Nr. 7839 in Parliament, proclaiming the 27 June 1944 as “The Day of Greek Chauvinist Genocide Against Albanians of Chameria”.
I feel that the only hope for us Cham Albanians to resolve our issue is USA, that is why I am so lucky and grateful to our common friend Mr. Mark Gjonaj, that creating this opportunity so we as American citizens to discuss together and to find the proper way how to resolve.
I was born in Albanian Chameria in Paramithia, but only in 2010,after 66 years it was a possible to visit my birthplace (thanks to the American Passport).
I was 7 years old on June 27,1944 but I will never get of my mind what happened on these terrible days to my family and to all Albanians families in our Paramithia.
I returned back full of sorrow; there I didn’t find any grave of the 7 beloved members of my family, starting from my grandfather 82 years old, and last my little sister 2 years old; were massacred and killed in June 1944 by the Greek chauvinists gangs.!!
There are no more Albanian graves. There were 9 Albanians Cemeteries until 1944 in my birth place-Paramithi), all are destroyed!
Every human being understands such a deep Sorrow when you don’t have the possibility to put a bunch of flowers on the grave of your dead parents!
While there we met and talked friendly with a lot Christian Cham-Albanians who remembered those terrible chauvinists massacres against us.They remembered the very good and brotherly relations that existed always between us Albanians, regardless religion. They were plenty with Nostalgia for the Chams songs, dances , and national’s customs.
So dear friends, we, together as American Citizens, educated and living together in this Great Country of Freedom and Democracy , had to be helpful for all of us, to use this opportunity offered by our common friends, Mr. M. Gjonaj and Prof. Modecai Paldiel to make sure that discussion with politicians in Albania and Greece to be more comprehensible on the past in manner to build friendly bridges with the spirit of understanding between Albanian in general ,including Chams Albanians, with the Greek people. The sample for such relations, are the relations that created more than 50 years ago, General De Gol with Chancellor Adenaur between France and Germany
As one of the ocular witnesses of the Greek Genocide against the Albanians of Chameria, I will fight for this legitimate issue until
1) The Greek Parliament and the Greek Government to accept the
Historical reality of the Chams Issue;
2) To condemn the Genocide exerted upon innocent Cham population
by the Greeks;
3) The Greek Government, as a member of the European Union and
as a State that signed all International Documents on Human
Rights, to respect National Minorities in Greece, especially
Albanians living in and outside Chameria.
4) Greek Government should recognize the civil and legal rights of
the Albanians expulsed by force from their territories in 1944-
1945, as well as their right as legitimate owners of the properties
they been robbed of.
We are not asking to change borders; we only want to have open borders!
S.Bollati- Albany, New York, May 5, 2015

KU MBESHTETET DREJTESIA??!

May 7, 2015 by dgreca

PO SHQIPERIA ZYRTARE KU NDODHET?!
Këto ditë shikoj në TV dhe lexoj në gazeta se si një plak 93 vjeçar, gjerman, po gjykohet sepse para 70 vjetësh, kishte punuar si llogaritar në kampin nazist të Aushvicit. Aty janë mbytur në dhomat e gazit mijëra njerës për të vetmin faj se ishin hebrej. Dhe gjermani, sot I mbështetur mbi paterica mezi qëndronte në këmbë, pranonte se megjithëse nuk kishte kryer asnjë vrasje, e ndjen vehten fajtor nga ana morale, per të vetmin faj sepse kishte qenë I pranishëm atje në ato kohëra të errta.
Këshilli I Europës mblidhet dhe merr masa se si të shpëtohen njerëzit që arratisen, për një jetë më të mirë, nga Afrika për në Europë.
Në selinë e Kombeve të Bashkuara këtu në New York meren vendime se si duhen ndihmuar refugjatët nga vendet arabe, të vrarë e të përndjekur po nga arabet ndryshe, të motivuar nga armiqtë e vetëarabëve.
Kështu në këtë bote ku na ka bekuar ZOTI I TE GJITHEVE; jetojnë shumë njerës të ndërgjegjëshëm e të kulturuar që kanë ngritur edhe institucione për të MBROJTUR TE DREJTAT E NJERIUT
Në pjesën më jugore të TROJEVE SHQIPTARE, të banuara prej mijëra vjetësh nga SHQIPTARE QE GJATE SHEKUJVE TE ME VONMSHEM, PA HUMBUR NDERGJEGJEN DHE KRENARINE KOMBETARE SHQIPTARE, U RRJESHTUAN NE BESIMIN E KRISHTERE DHE MUSLIMAN GJITHEMONE TE BEKUAR NE GLUHEN E EMBEL TE PERENDISE-GJUHEN SHQIPE TE HASAN TAHSINIT DHE AT GJERGJ FISHTES
Në 1913, me bekimin e fuqive europiane, kjo Krahinë Shqiptare Mijëravjeçare ju dhurua Greqisë bizantino mesjetare. Kështu autoritetet greke filluan te vejnë në veprim ideologjinë e tyre të “megalidesë’ duke vrarë në fillim Parinë Atdhetare Shqiptare, ndalimin e gjuhës Shqipe, çpronësimin e Çamërve musulman Shqiptare njëkohësisht edhe shpërnguljen e tyre për në Azine e vogel, me ndryshimin e Emërtimeve të Vendeve nga Shqipja në greqisht . Pra me zhdukjen e çdo gjurmë Shqiptare të fillonin pretendimet për pjesët e tjera të Jugut të Shqiperise, duke krijuar me ndihmen e Liges Anglo Helenike te ashtu quajtur Vorio Epir.
Por me 1944, shovinistat greke, te mbeshtetur fillimisht nga nazistat gjermane dhe ne fund nga “aleatet” angleze, masakruan dhe vrane mbi 5000 femije e pleq te pafajshem dhe debuan me dhune nga shtepijat dhe pronat e tyre mijera vjecare mbi 30.000 gra,femije e pleq me te vetmin faj se ishin shqiptare musulmane ne trojet e tyre mijeravjecare.
Sipas dokumentave të Departamentit të Shtetit të USA, Nr.84/3, të Misionit të Tiranës 1945-46, shkruhet:”Në bazë të gjithë informatave që kam mundur të mbledhë mbi Çështjen Çame, në 1944 dhe muajt e parë të 1945, autoritetet në Greqinë perëndimore, kryen masakra brutale duke dëbuar me dhunë më shumë se 25.000 Çamë, banorë të Çamërisë nga shtëpijat e tyre ku kishin jetuar me shekuj dhe I nxorrën jashtë kufirit, mbasi u kishin rrëmbyer tokat dhe pasuritë.Shumica prej atyre të vrarë ishin fëmijë dhe pleq”
Një oficer I lartë britanik, majori Palmer, gjatë investigimeve të tij, kërkoi të sqaroi motivet e masakrave, duke u dhënë një shpjegim interesant atyre motiveve. Ai I raportonte komandatëve të tijë se “krahina ku jetonte Minoriteti Shqiptar ishte e pasur. Prandaj kishte ndjenja urrejtje dhe cmirë ndaj Çamëve”.Në të njëjtën kohë, Palmeri nënvizon se pretendimi absurd grek për aneksimin e Shqipërisë së Jugut nga Greqia, të cilin shteti grek e ka kultivuar gjatë shumë dekadave, ka krijuar një urtejtje të madhe jo vetëm ndaj Çamëve por të Shqiptarëve në përgjithësi” Në këtë mënyrë Palmeri dyshonte në se pastrimi etnik I Çamërisë ishte si pasojë e gjasme bashkëpunimit te kësaj popullate me gjermanët, por fatalisht ishte pjesë e strategjisë shoviniste greke ndaj Shqiptarëve” Porse ketu e vlen për ti kujtuar shefave të majorit anglez se ishin edhe anglezët që jo vetëm heshtën por edhe bushtits, në ato kohëra, të grekëve të Zervës. Anglezët me të hollat që furnizonin Zervën, I bënin të mundur ndihmësve të tijë të hynin edhe në Shqipëri duke ju mundësuar minoritarëve grekë të “drejtën” për të ëndëruar që nesër të bashkoheshin me Greqinë nën të ashtuquajtur VE.. Pavarësisht se në fund ndihmuan fëmijet dhe një pjesë të nënave shqiptare te mbetura gjallë për ti transportuar në Shqipëri, ata sipas udhëzimeve, në zbatim të strategjisë, që Greqia të mos bëhej komuniste mbas luftës, heshtën duke mbështetur Zervën në zbatimin e qëllimeve shoviniste greke ndaj Shqipërisë
Dhe krye xhelati atyre vrasjeve dhe dëbimeve, gjenerali famëkeq grek N.Zerva e shkruan me dorën e tij të gjakosur, në letrën që i dërgon më 1953 një ish bashkëpuntori të tij, N.Danit:
“Duhet të ndihemi krenarë se pastruam Çamerinë duke vrarë e dëbuar Shqiptarët, të cilët për mbi 500 vjetë qëndruan mbi qafë të helenizmoit dhe ju mundësuam malësorëve tanë të zbresin e të jetojnë në fushat pjellore.“
Këto tmerre dhe masakra që u kryen mbi Shqiptarët e Çamërisë më 1944 1945, ishin si të thuash fundi I ndjekjeve, persekutimeve, dëbimeve, çpronësimeve, mohimit të drejtave elementare si të gjuhës e shkollimit që kishin filluar të zbatonin autoritetet greke që nga 1913 kur e pushtuan Çamërinë Shqiptare.
Sot, mbas 71 vjetësh të atyre masakrave e vrasjeve të mbi 5.000 njerësve të pafajshëm dhe shpërnguljeve me dhunë të mbi 30.000 Shqiptarëve të Çamërisë ; autoritetet greke jo vetëm që nuk kanë kërkuar të dënohen autorët, por edhe për çudinë se edhe një pjesë e vetë grekëve, si antishqiptari N.Gaxojanis, të cilit I kanë vrarë nënën Eleni, nuk janë në gjendje per ti gjetur vrasësit e aq më pak për ti dënuar ata.
Një pjese të mirë të masakruesave të njerësve të pafajshëm jo vetëm nuk dënohen, përkundrazi ju ngrihen edhe statuja për ti nderuar??!
Kur shikon edhe ndëgjon se si trajtohen në vendet demokratike si Gjermania ish pjesëtarët në vrasjet e hebrejve gjykohen e dënohen jo për vrasjet por vetëm sepse ndodheshin pranë tyre, si mund të shpjegohet “demokracia” greke , e një vendi, megjithëse padrejtesisht, është antar i BE, që jo vetëm nuk do të njohi Genocidin e ushtruar ndaj Minoritetit Etnik Shqiptar të Çamërisë , por as edhe nuk lejon te hyjnë në Greqi njerës të moshuar të lindur atje per të vizituar vendet ku kanë lindur dhe se ku mund të jenë varrosur të parët e tyre të masakruar para 71 vjetësh??!
Çfarë “demokraci e drejtesi” kërkojnë dhjakonarët e botës duke folur me paturpësi se në Shqipëri ju mohokan të drejtat e njeriut ardhacakëve grekë që erdhën për të punuar tokat e bejlerëve Shqiptarë?!
Dhe jo për çudi, por për turpin tonë ose më mirë të qeveritarëve të Tiranës, sot pranë karrikes së Kryetarit të Kuvendit të Shqipërisë është ulur një ish dhjak, ose më qartë një shërbëtor-dhullos I antishqiptarit më të madh janullosit; që me paturpesinë e një dhjakonari na tregon se si të ndahet MiniShqipëria e 1912 në favor të ardhacakëve duke mbllaçitur para një lecke të menderosur si VE?(Karikatura:”Xhongleri”. Kortezi- Mapo)
S.Bollati- New York