Nga Shefqet Kërcelli/
Cdo detar, oficer, n/oficer ose marinar i thjeshtë ka një rast të vecantë kur ka veshur uniformën e bukur të marinarit dhe kur është bërë pjesë e pandarë e detit, një kontakt e ndjesi që nuk e harron gjatë gjithe jetës. Dhe për dukatasin Besnik Berdoj, jeta e detarit filloi me një sprovë të vështirë. Ai duhet të provonte aftësitë e tij si mekanik duarartë duke vënë në gatishmëri Motovedetën, {M/V}, R-216, e cila ishte pjesë e dhuratës prej 5 anijesh të Departamentit të Shtetit të SHBA, në mars 1999. Sipas projektit tre motovedeta shkuan në Bazën e Pashalimanit dhe dy në bazën e Kepit të Palit. Motovedeta R-216, gjatë transportit kishte pësuar një difekt, i cili duhej riparuar për ta vënë në punë. Ishte muaji gusht dhe anija ende ndodhej në bazën e Kepit të Palit, ndërkohë që duhej tu bashkohej anijeve simotra në bazën e Pashalimanit. Për hir të së vërtetës duhet të pranoj se ka një sëklet për ne gazetarët me detarët dhe specialistët e zotë:- s’është e lehtë ti nxjerrësh kollaj nonjë fjalë për veten. Por më në fund e binda Besnikun, të na tregojë këtë ngjarje të vecantë që lidhet me një moment të rëndësishëm të Forcës sonë Detare. Mbasi mora vesh për difektin dhe gjendjen e anijes, thotë ai, i shkova Komandantit të bazës në zyrë dhe i thashë:-Pse e lemë Motovedetën atje? Ajo është një dhuratë e cmuar, që nuk na vjen kollaj. Nuk e riparojmë dot! qe përgjigja. Mbështetur në aftësitë e mija dhe kolegëve i thashë Komandantit se do e riparojmë! Jo e bën, jo se bën, biles u vu dhe kushti po e bëre do e gëzosh anijen, po se bëre do ikësh nga flota!? Me këto fjalë dhe një ankth të lehtë u nisëm drejt Durrësit me shokët e mi. Mbasi i bëmë një kontroll të shkurtër skafit dhe lokalit të motorrave e rimorkjuam me M/V 215 dhe e sollëm në Pashaliman. Pas 21 ditë pune, anija doli në det të hapur. Në këtë mënyrë unë fitova bastin dhe sfidën. U lidha ngushtësisht me këtë anije të fuqishme, duke ndarë me të plot gëzime, shqetësime e ngjarje, jo pak, por 8 vjet. Gjithë jetës ëndëroja ta vishja këtë uniformë të bukur, kam jetuar pranë detit, shikoja nga afër ushtarakët marinarë që i jepnin gjallëri qytezës sonë të Orikumit, por s’kisha mundësi të vishja uniformën e marinarit. Kam qenë i persekutuar e s’më lejohej t’i hidhja sytë bazës detare, tregon mekanik Besniku.
Anija e mirmbajtur teknikisht, përballon cdo operacion në det…
Besniku i takon brezit të viteve ’50. Ai ka lindur në Dukat, ku kreu arësimin fillor e 8–vjecar dhe më pas shkollën mekanike bujqësore në Orikum. Këtu ai u lidh përjetësisht me hekurat, sic thotë dhe vetë. Filloi punë mekanik në bazën mekanike Orikum, pastaj shofer kamioni 32 ton. Në vitet 1993-1997, ka cuar me qindra m3 gurë në rindërtimin e portit të Vlorës, madje kamionin e parë në molin “0“ të këtij porti e ka hedhur Besniku. Duke u marrë me punë mekanike, krijova një farë vetbesimi në riparimin e mirmbajtjen e mjeteve të ndryshme, thotë ai. Kjo eksperiencë e fituar rrugëtimeve të gjata, herë dhe me difekte, ditë e netë pa gjumë, më krijoi bindjen për t’u bashkuar në radhët e Flotës. Rasti e solli që të vihen në provë përvoja dhe aftësitë e mija. Motovedeta R-216, gjatë transportit kishte pësuar difekte në dinamo, motorino, një kingston i bllokuar, pompë uji e bllokuar, duhej përshtatur sistemi elektrik nga 110 V në 220 V, etj. Ju futëm punës me këmbëngulje, shpesh duke harxhuar dhe nga xhepi, ndërsa cdo nevojë për transport e mbuluam me makinën time. Por nuk më mungoi dhe ndihma e kolegëve në Pashaliman e Kepin e Palit, me cfarë të kishin mundësi. Psh. një rast në dukje i thjeshtë, por sediljet e MV, mi dhuroi një oficer i ri, zv/komandant i MHM-112 atëhere, kapiten Rezart Bajollari. Fjala ishte fjalë. Kështu mbas 21 ditë e netë pune e sakrifice, R-216-ës, ju bë motori më i mirë, krahas shërbimeve teknike prefekte. Kështu anija përballoi me sukses dhjetra operacione e stërvitje në det të hapur. Nga ajo ditë e nxehtë Gushti unë u caktova k/motorist i saj dhe nuk ju ndava plot 8 vite, tamam si vëllezrit siamezë. Anija nuk ngeli anjë ditë pa dalë në det, sa në ujërat e Jonit e Adriatikut, duke u bërë mbretëreshë e gjirit të Vlorës e zot i ujërave përeth Sazanit. Ka marrë pjesë në mbi 50 operacione detare, ku vecohet operacioni “Puna” në vitin 2002, dhe dhjetra operacione kërkim-shpëtimi. Nuk ka gjë më të bukur se të shpëtosh jetë njerzish!? kur krahë njerzish duken mes valëve të egra të detit të kërkojnë ndihmë, dhe ti i afrohesh duke i dhënë shpresë për jetën. Kam dhjetra raste të tilla, por do përmend një rast në derdhje të Semanit, kur peshkarexha “Baxho”, kërkoi ndihmë, thjesht me një thirje celulari. Ne ndodheshim në molin e Sazanit, dhe brenda pak minutash, me “arushën” tonë M/V-216, u gjendëm në vendngjarje. Pashkatorja “Baxho” me dy vellëzërit Bashkim e Engjëll Durmishi në bord, rrezikohej të mbytej. Në sajë të veprimeve të shpejta të ekuipazhit tonë u bë e mundur shpëtimi dhe sjellja e tyre në portin e Vlorës. Tashmë vellëzërit Durmishi kanë ngritur një Qendër Peshkimi në Radhimë, ku shijojnë djersën dhe mundin e punës së tyre në det, por nuk harrojnë humanizmin dhe sakrificat e detarëve të MV-216, për të shpëtuar jetët e tyre. Detarët tanë janë të mirëpritur në qëndrën e tyre të peshkimit dhe lokalin “Labëria”. Një rast tjetër i erdhëm në ndihmë tragetit të linjës Vlorë-Bari, i cili 3 milje në veripërëndim të Sazanit rrezikohej të kthehej mbrapsht në brigjet e ishullit, nga deti 6-7 ballë… Kështu kudo ku ka pasur fatkeqësi apo avari detare, thuajse në cdo koordinatë të Jonit, mezokanalit e Adriatikut, R-216 ka qenë atje, në kohën dhe vendin e duhur. Ndërkohë krahas këtyre operacioneve të vështira e të rrezikshme, ku herë-herë është rrezikuar dhe jeta e ekuipazhit të anijes, M/V-216, ka qenë pjesmarrëse në të gjitha stërvitjet e përbashkëta brenda FA, ose me vendet partnere. Motorat e saj tip Diezel, Detroit, kanë gumëzhirë gjithë kohës në sajë të kujdesit të përhershëm të Besnikut, si dhe motoristëve të talentuar Vaso Jazo, Viron Breshani, Roland Cane, Jako Kojani, detar Marenglenit, etj. Me këta specialistë kemi riparuar difekte në mes të detit, që nga tubot e ujit, etj. Por, këto anije kanë qenë në duar të sigurta se i kanë drejtuar dhe komandantë të zotë, djem të rinj, të sprovuar në det, si Dritan Serraj, Tomorr Sinani, Olsi Avduli, Julian Tiku, Everest Haxhiu, Ermal Xhelilaj, Fatmir Likskëndaj, etj. shumica e të cilëve janë trajnuar në SHBA.
M/V 216, ka mundësi të lundrojë për vite të tëra
Që nga marsi i ’99, 5 motovedetat,{ 3,-65 foot dhe 2,-46 foot}, kanë lënë gjurmët e tyre në cdo koordinatë të detit Adriatik dhe Jon. Ato janë anije të forta, me skaf metalik, sistem hidraulik e elektrik të përsosur. Nuk gjen mjet më të mrekullueshëm. Dhe sot po ta kisha R-216, do mbretëroja me të, sa të ishte dynjaja, thotë Besniku. S’kam ngelur njëhere në mes të detit, kemi shpëtuar njerëz dhe me 9 ballë det. Por duhet të theksoj një fakt, gjatë viteve të para ne i kemi riparuar këto anije së bashku me specialistët amerikanë. Nuk mund të harroj ndihmën e pakursyer të kolegut tim, Buci, i cili më dha njohuri e edukatë pune të përsosur, porosi të cilat i kam zbatuar gjithë kohës. Duke bërë riparim e mirmbajtje bashkë me teknikët amerikanë ne zgjeruam njohuritë tona, u bëmë motoristë të zotë. Kjo përvojë më ndihmoi të riparoj dhe motorin e Rimorkjatorit në vitin 2006, bashkë me kolegun tim Përparim Myftari dhe komandant Daniel Zenelin. Këtë e kam transmentuar dhe tek motoristët e anijes, gjithashtu dhe teknikët e oficinës, ku punova ca kohë. Ka disa vite që anijet tona kanë në përdorim motora “Caterpillar”, të cilët janë teknologji bashkëkohore dhe duan specialistë të zotë. Sigurisht që për këto ka projekte dhe duhet ndihma e specialistëve amerikanë. Me sa kam dëgjuar ka një projekt të ODS për këtë. Theksoj se përsëri unë jam i gatshëm që të punoj me ta, në riparimin e këtyre anijeve, ashtu si me Motovedetën R-216. Me zor pres që të takoj kolegët dhe miqtë e mi të vjetër, zotin Buci, zotin Roy, etj. Riparimi i anijeve të shpejta “Archangel”, dhe këto dhuratë e Departamentit të Shtetit të SHBA, do i shërbejë më së miri përgatitjes e trajnimit të një brezi të ri mekanikësh e motoristësh në Flotë.
Gjurmë në anije, gjurmë në bazë, gjurmë në jetë
Nuk janë vetëm aftësitë profesionale dhe dashuria për detin, karakteristikë e Besnikut. Ai është njeri i papërtuar dhe plot humor. Shpesh me shakatë e tij qetësonte ekuipazhin e R-118, në lundrimet e vështira. I qeshur me të gjithë, i kudo ndodhur për cdo gjë në bazën e Pashalimanit, ai ka lenë gjumë gjithandej. Në vitin 2000, Besniku ngriti një mjedis bashkëkohor për shlodhjen dhe argëtimin e detarëve. Me ndihmën e dy djemve të tij emigrantë, Rikardit në Greqi dhe Aldrinit në Gjermani, ai ngriti një mjedis me lojëra elektronike, kalceto, bilardo, etj. ashtu si në kazermat e ushtrive të NATO-s. Makina e tij ka zgjidhur mjaft punë të repartit në ditët e vështira mbas 1997, tashmë palmat dhe lulet në bazë mbajnë vulën “Made in Besniku”, madje ai i ka dhuruar repartit dhe një pompë uji dhe një autobus. Gjithashtu reparti dhe anijet kanë fituar nga komunikimi i thjeshtë i Besnikut me kolegët italianë. Duke përdorur shkathtësinë si dukatas, italianët kanë dhuruar materiale për anijet. Tashmë është në prag të pensionit dhe ka qef ti lerë bazës sa më shumë gjëra të mira.Vërtet 20 vjet në këtë bazë, por e kam jetuar dinamikën e saj me shpirt e zemër. E kam të vështirë të shkëputem prej saj. Dua ta mbyll me nder këtë punë, thotë Besniku, ta vizitoj me qef këtë bazë mbas pensionit, pse jo të ndihmoj më të rinjtë gjatë difekteve. Motori është zemra e anijes, dhe më tepër duhet mëndje se sa forcë. Ai flet me respekt dhe për kolegët e tij të bazës së Kepit të Palit, mjeshtra e zanatalinj të mirë, si Arben Koci, Ylli Leka, Vahid Collaku, Eqerem Dervishi, Pëllumb Ruka, Hydri Collaku, Fatri Collaku, Ali Zhupani, Hamdi Ceka, Haki Stafa, Alfred Mara, A.Kojtari, etj. Puna dhe përkushtimi i Besnikut është pasqyruar dhe në shtypin ushtarak, ndërsa ka marrë falenderime nga eprorët e të gjitha niveleve në Flotë. Me mua janë sjellë mirë dhe më kanë vlerësuar punën të gjithë thotë Besniku, ndaj flas me respekt për ta. Mendoj se Forca Detare dhe baza e Pashalimanit ka një brez të aftë e të arsimuar, që do e cojnë flotën tonë para, ashtu si vendet e tjera të NATO-s. Kam besim që nga Komandanti Subi Zenelaj, Zvëndësi Engjëll Sinanaj, Shef Festim Derraj, kuadrot e tjerë Arif Curraj, Adrian Seraj, Altin Gaba, Ermal e Lace Hila, Ilir Cobo, Spartak Shyti, Eraldo Dautaj, Rigers Kordalli, Mario Miftari, Erald Haskocelaj, etj. ndaj i uroj atyre vetëm shëndet e suksese bashkë efektivin e Flotiljes Detare Pashaliman. Mjeshtri ynë duarartë Besnik Berdo, po mbush 20 vjet në bazë, ai ka një jetë mes repartit dhe familjes. Kënaqem kur degjoj zhurmën e motorit “Detroit”, ashtu si gjinkalla, por kënaqësia ime dyfishohet kur dëgjoj cicërimat e tetë zogjve të mij, nga Gjeramia në Greqi, nga Orikumi në Tiranë, thotë Besniku. Ai tashmë është bërë tetë herë gjysh, ka plot shtatë nipa e një mbesë!? Dy djemtë Rikardi dhe Aldrini dhe njëra nga vajzat Anila, janë emigrantë, ndërsa Esmeralda është pedagoge e anglishtes në Qëndrën e Gjuhëve të Huaja në KDS, kjo është pasuria më e madhe e mjeshtrit Besnik Bërdoj bashkë me motorat e M/V R-216. Shpesh shkon në molin ku është bregëzuar anija e tij, R-216, bisedon me ekuipazhin e saj më të ri, mediton dhe kujton lundrimet e miljet e pafund të kryera me të. Por, njëkohësisht, me vështrimin tek e ardhmja, Ai ka cfarë tu tregojë nipërve e mbesave të tij,- rrugën e vështirë dhe të bukur të detarit! Mbase dikush do ketë fatin të bëhet detar, e mbyll rrëfimin mjeshtri Besnik Berdoj.
Jo zhdukjes së Shqipërisë
Nga Aurel Dasareti/
Armiqtë tradicional të Shqipërisë (kolonizatorët e trojeve tona arbërore) janë agresiv sepse ishin agresiv; dhe ishin agresiv pasi janë agresiv. Skllavi mban nën kontroll padronin plotësisht, ashtu si ky mbikëqyr skllavin; në kuptimin që teknikat ndëshkuese të përdorura nga padroni janë zgjedhur në varësi të sjelljes së skllavit që i nënshtrohet atij.
***
Paralajmërim për luftën e madhe
Bota po bëhet gjithnjë më e rrezikshme. Janë dy ngjarjet në 2014 që unë potencoj:
• Pushtimi rus i Ukrainës
• Deklarata e IS për një Kalifat të ri në Lindjen e Mesme
Kjo tregon një realitet të dukshëm më sfiduese për politikën e jashtme dhe të sigurisë së Shqipërisë, Kosovës dhe gjithë trojeve shqiptare.
OKB-ja e paralizuar
Nuk kam besim në Kombet e Bashkuara si një problem-zgjedhëse në këto konflikte.
Rusia zbut retorikën, por përgatitet më fort ushtarakisht.
Rreziku që ne jemi përballë një kopjeje myslimane-arabe të luftës tridhjetëvjeçare Evropiane nuk duhet të nënvlerësohet.
Lufta tridhjetëvjeçare është emri i një seri të luftërave brutale, kryesisht me prejardhje fetare (krishtere), të cilat shkatërruan Evropën në fillim të viteve 1600. Në pjesë të mëdha të zonave Gjermanisht-folëse, popullsia u përgjysmua.
***
Nevoja e rrënjosur thellësisht tek njeriu, për të mos u ndjerë vetëm dhe i humbur në botë, përmbushej nëpërmjet përfytyrimit të një Zoti që thuhet se ka krijuar këtë botë dhe që shqetësohet për çdo krijesë të tij. Fetë me të madhe keqpërdoren, politizohen. Prandaj edhe luftërat kryesisht fetare. Jemi me fat që Shqipëria për momentin nuk është anëtare e BE-së, sepse të gjithë shqiptarët do të iknin jashtë. Ndërkaq, si anëtare e BE-së, edhe Shqipëria do të ishte e detyruar të pranojë azilkërkues aventuristë afrikan-aziatik, të cilët në mënyrë masive, brenda 2-3 viteve, do ta kolonizonin tërësisht Shqipërinë lilipute. Kriminaliteti do të dhjetëfishohej (sidomos dhunimet seksuale), fukarallëku pesëfishohej, shqiptaria 100% do të tjetërsohej/asimilohej. Nuk jam aspak kundër asnjë kombi apo feje – nëse ata do të rrinin atje ku e kanë vendin. BE është penduar rëndë pse ka kolonizuar tokat e veta, ka dështuar keq me “integrimin” e tyre, sidomos Franca, e cila pas masakrimeve të gazetarëve kot e ka të bërtet ”Je suis Charlie”; nuk duheshe aspak t`i lejojë të shkelin në territorin e saj, as si turistë bile…
***
Individët dhe grupet shfaqin dallime të jashtëzakonshme në prirjen e tyre për të kryer mizori kur ngjallet urrejtja kundrejt një grupi tjetër. Në luftën e dytë botërore mizoritë kufizoheshin në formacionet e posaçme të nazistëve, çetnikëve, bolshevikëve rus…ndërkaq trupat e rregullta ushtarake të palëve nuk kryenin krime lufte të atij niveli.
Njihet fakti se asnjë luftë mes popujve nuk ndez aq urrejtje dhe mizori sa lufta civile, në të cilën të dy palët në përplasje njihen mjaft mirë me njëra-tjetrën.
Gjatë luftërave, shkatërrimi i plotë i një armiku nuk është i dëshirueshëm vetëm nëse ka një kulturë me atë të palës ndërluftuese dhe, në veçanti, nëse ndan me të interesa dhe vlera të njëjta.
***
Iku Enveri, erdhën tjerët…të cilët mossuksesin e tyre me qeverisjen e vendit e arsyetojnë me retorikën banale: “Ne nuk kemi humbur por dështuar për të fituar”.
Një atdhetar, akademik dhe intelektual prej më të mëdhenjve, më shkroi:
”Nuk e kuptoj (…) se si shpjegohet që toka shqiptare pjell me bollëk në krye të politikës mercenarë, tradhtarë, njerëz bastardë, prostituta në shërbim të të huajve (…) Por fatkeqësia jonë më e madhe kombëtare (…) është se në Tiranë kemi një klasë politike tradhtare. Kjo është edhe arsyeja që parlamenti shqiptar është parlament tradhtarësh. Shqipëria është i vetmi vend në botë, i cili në parlamentin e vet nuk ka një krah nacionalist, prandaj edhe Janullatosi ka ngritur në Tiranë shtetin e vet shumë më të fuqishëm sesa shteti zyrtar shqiptar(…)”
***
Asnjë kryetar shteti, asnjë qeveri nuk deklaron haptas se dëshiron të nënshtroj vullnetin e popullit; përkundër, përdorë një frazeologji të re që duket krejt e kundërt me atë të vjetrën. Asnjë diktator nuk përcaktohet si i tillë, dhe çdo sistem pretendon se shprehë vullnetin e popullit. Në vendet e “botës së lirë dhe civilizuar”, në të kundërt, autoritarizmit në kulturë, në punë, në politikë, i kanë zënë vendin “autoriteti anonim” dhe manipulimi.
***
Lexojë titujt:
Vajzat e reja shqiptare të shtetit amë, martohen me pleqtë e gërditshëm të shteteve fqinjë dhe ia rrisin natalitetin “Maqedonisë”, Serbisë. Mafiozët e kanë uzurpuar bregdetin, plazhet dhe ujin; kanë ndërtuar pa leje dhe u shesin apartamente të huajve, kolonizojnë vendin. Qeveritë e deritanishme e kanë uzurpuar, plaçkitur, shitur te të huajt dhe privatizuar tërësisht pronën shoqërore…
*
Serbët kërkojnë të grabisin edhe zemrën / mushkëritë e Kosovës, Trepçën. Fundamentalistët islamik shqipfolës luftojnë dhe vriten për Siri por asnjë plumb nuk e shkrepën për nënën Shqipëri. Do pleshta protestojnë me parullën: “Mos i vrisni qentë endacakë” por nuk protestojnë aspak kur qentë copëtojnë fëmijët dhe terrorizojnë popullatën e moshuar; kërkojnë vendbanime për qentë por nuk janë aspak të interesuar të kërkojnë vendbanime, ushqim dhe medicinë për specien e vetë, për fukarenjtë e pastrehë, pleq dhe të sëmurë që ditët dhe netët e ftohta dimërore i kalojnë nën qiellin e hapur, të zhveshur dhe të uritur…
**
“3439 qytetarë shqiptarë të Shkupit, Tetovës e Kumanovës kanë ndërruar emrat shqip për shkak të bindjeve fetare ku ndikim më të madh kanë hoxhallarët”. Ndotja e ajrit vazhdon, qytetarët e Tetovës dhe Shkupit nuk mund të marrin frymë…
***
Shtet
Qeveria e shtetit, autoriteti më i lartë i cili vendos mbi një zonë gjeografike ose territor, zakonisht quhet një vend. Prandaj ai vend gjithashtu shpesh quhet për një “shtet”, si “shteti Gjermania”, ose “shteti Suedia” etj. Një vend që në këtë mënyrë e qeverisën vetveten, gjithashtu quhet një shtet sovran. Shumica e shteteve sovrane të botës, me pak përjashtime, janë anëtarë të OKB-së.
E drejta ndërkombëtare përcakton kërkesa të caktuara që një vend duhet të përmbushë përpara se të mund të njihet si një shtet i mirëfilltë dhe të bëhet një anëtar i Kombeve të Bashkuara:
1. një popullsi të përhershme
2. një territor të përcaktuar, definuar
3. një qeveri
4. aftësia për të pasur lidhje me shtetet e tjera (Konventa e Montevideos e 1933)
Për më tepër, është e zakonshme të pohohet se shtetet tjera nuk kanë pretendime në territorin, dhe se qeveria duhet të ketë kontroll efektiv mbi të gjithë territorin.
Ka vende që nuk janë anëtare të Kombeve të Bashkuara dhe të cilat nuk janë të njohur gjerësisht si një shtet, për shembull, Kosova, Republika Turke e Qipros Veriore, Palestina, Somalia, Tajvani dhe Sahara Perëndimore.
Edhe Shqipëria e sotme “demokratike” formalisht është anëtare e Kombeve të Bashkuara por:
• nuk ka një popullsi të përhershme, prej 4 milionëve është zvogëluar në 2 milion. Shumica u shpërngulën në Greqi, Itali…
• nuk ka një qeveri të mirëfilltë që të ketë kontroll efektiv në të gjithë territorin e saj, por Jugun ia ka dorëzuar Greqisë e cila ka uzurpuar KOASH e tani kërkon naftë në ujërat tona, kërkon Verio-Epirin…kërkon dru b…
• Nuk ka aftësi për të pasur lidhje të pavarura me shtetet tjera, sepse më përpara duhet që ato të miratohen nga shteti grek.
***
Kushtet themelore që shpesh çojnë në rritjen e rrezikut të vendit janë:
A. Paqëndrueshmëria politike; qeveritë e korruptuara dhe të pakualifikuara, grushtet e shtetit, revolucionet, marrëdhënie të tendosura me shtetet fqinje dhe të ngjashme
B. Paqëndrueshmëri sociale; zhbalancimeve të mëdha sociale, niveli i ulët i arsimit, shëndetësisë, punësimit, greva e gjatë dhe shkatërruese
C. Paqëndrueshmëria ekonomike; deficiti i madh në bilancin tregtar, shpesh në kombinim me borxh të lartë të huaj dhe inflacionit, infrastruktura e dobët (transportit dhe telekomunikacionit rrjeteve), varësia ekstreme në burimet e caktuara natyrore etj
***
Individët e veçantë, konstruktorët e mëdhenj të botës shqiptare do të mbizotërojnë aty ku Zoti, pseudo-intelektualët, pseudoatdhetarët dhe partitë politike mafioze kanë dështuar. Urdhërimi i dashurisë vëllazërore është i dënuar të jetë i pavlefshëm, por konstruktorët e mëdhenj do ta ngjallin në një jetë të re; në të kundërtën, sipas studimeve të mia…brenda 40 viteve do të shkombëtarizohemi, tjetërsohemi, asimilohemi dhe zhdukemi tërësisht si komb, si racë. As varret nuk do të na mbesin – do të na i shkatërrojnë armiqtë. Prandaj, domosdoshmërish, media t`u japi terren vetëm atdhetarëve dhe intelektualëve të mirëfilltë pa marrë parasysh se a i njohin fizikisht (shkrimet flasin vet) dhe të mos botojnë “Analizat” e amatorëve me diploma false që në realitet e kanë vendin në Qendrat Psikiatrike.
Të rreshtohemi pas konstruktorëve, të vetmin subjekt që mund të shpëtoj kombin nga agresioni i jashtëm, nga pështjellimi dhe nga humbja përfundimtare.
Nuk ka jetë pa probleme dhe nuk ka probleme pa zgjidhje.
*Aurel Dasarati, USA, ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)
Kryetari i Asamblesë së shtetit të Nju Jorkut rrezikon 20 vjet burg
Demokrati më i fuqishëm i Nju Jorkut, i akuzuar për korrupsion/
Kryetari i Asamblesë së shtetit të Nju Jorkut, Shelldon Sillver, doli të enjten para trupit gjykues pasi është akuzuar për korrupsion dhe marrje ryshfetesh në shifra që kapin vlerën e miliona dollarëve.
I konsideruari si demokrati më i fuqishëm i Nju Jorkut për dy dekada me radhë, ai është akuzuar zyrtarisht nga autoritetet federale pas një hetimi të gjatë, pasi nuk ka raportuar të dhëna të sakta për 6 milionë dollar të marra nga dy firma të mëdha juridike, që prej vitit 2002.
70-vjeçari Sillver, me profesion jurist, mban kryesinë e Asamblesë së Nju Jorkut që prej vitit 1994. Gjatë qendrimit të tij në detyrë, ku ka spikatur për dorën e hekurt dhe vendim-marrjet e guximshme, ai ka parë të ndryshojnë guvernatorë, kryetarë bashkie dhe shumë politikanë të tjerë në Nju Jork, por duket se nuk do ta mbyllë me nder karrierën në politikë.
Hetimi mbi Sillverin u pezullua befas nga Guvernatori i Nju Jorkut, Endrju Kuomo, disa muaj më parë, por u vazhdua falë këmbënguljes së autoriteteve federale, përkatësisht prokurorisë së Manhatanit dhe FBI.
Nëse dënohet, atë e presin maksimumi 20 vjet burg për secilën nga akuzat.(ARDI MYFTIU)
VLONJATET QE MORREN PJESE NE KONGRESIN E LUSHNJES
Nga Gezim Llojdia/
Ne Foto:Nga veprimtarite e 95 vjetorit te Kongresit te Lushnjes organizuar ne qytetin e Lushnjes, 21 Janar 2015/
KONGRESI I LUSHNJES-VLONJATET QE MORREN PJESE/
Xhafer Belegu në mesin e viteve 1934,verë qershor,u ka përcjellur,shqiptarëve dokumente me të dhëna nga historia e lidhjes së Prizrenit. Dritën,botimit ja ka dhënë botuesja “Kristo Luarasi”:”Lidhja e Prizrenit dhe veprimet e saj 1978-1881”.Nga veprimet e marsit 1878 faqe 148 shkruhet: Lidhja në jug…Lidhja shqiptare duke i parë këto veprime të Greqisë e duke marrë njoftime për kërkesën e saj në kongres vendosi me zhvillue një aktivitet të madh në jug. Organizoi këshillat krahinor dhe përgatiti një fuqi mbrojtëse kundër Greqisë. Mbledhja e parë si mbas dëshirës së Abdyl Bej Frashërit i cili ishte faktori më kryesor në jug,u ba në teqenë e Frashërit,nën kryesin e Baba Alushit i cili vuri në dispozicion të Lidhjes një shumë të madhe të hollash.Në këtë mbledhje të parë të jugut u bisedua organizimi i këshillave krahinor e masat,që do të merreshin kundër Greqisë Burrat me rëndësi të Lidhjes në Jug.Abdyl Bej Frashëri,Mehemet Ali bej Vrioni.Sulejman Ali Kuci, Myslim Vasjari,Mustafa Pashë Vlora,Muslim Gjoleka. Sheh Mahmuti nga Kolonja e Kurveleshit,Xhafer bej Vlora,Thanas Ekonomidhi prej Sopiku disa bejlerë prej Libohove,Vasil Hido,Petro Meksi prej Tepelene,Mihal Haritua nga Përmeti,Vasil Linavori e Eustrat Tasho Duka nga Berati Dhimitër Kolea. Lidhja në Jug u mbajt në 11 kallnuer 1878.Dhimitër Qypi Kolea ka qenë nënprefekt në Himarë dhe Lushnjë. Delegat i Vlorës në Kongresin e Lushnjes dhe financues.
Po citoj disa te dhena marre nga rilindasi Ibrahim Abdullai:“Kujtime te shkurtera nga Levizja kombetare ne Vlore ,viti 1947libri Rilindasi Ibrahim Avdullai ,Bardhosh Gace.Fati e solli qe pas manifestimit te dites se Flamurit disa perfaqesues te Vlores te thirren ne Lushnje ku disa atdhetare me ne ze organizuan Kongresin e Lushnjes.Organizmi I nje kongresi kombetare sic na thane :Dhimiter Qypi,Halim Xhelo,Jani Minga,Myqerem Hamzai qe u kthyhen prej andej na bene me krahe pasi atje shikonim shpresen tone per te fituar Shqiperine.Me 26 dhjetor 1919 ne shtepin e Osman Haxhiut me kthimin e perfaqesuesve te Vlores nga Lushnja u zgjodh nje Nenkomitet per te zgjedhur delegatet e Vlores.Anetare te ketij Nenkomiteti u zgjodhen: Osman Haxhiu, Abaz Mezini, Aristidh Ruci,Dhimiter Qypi,Beqir Sulo,Ymer Radhima,Myqerem Hamzarai,Hamza Isai,Eshref Dano,Ibrahim Abdullai.
Anetare te komisionit per organzimin e Kongresit te Lushnjes ishin caktuar edhe Halim Xhelo dhe Dhimiter Qypi.Vlonjatet zgjodhen per në Kongresin e Lushnjës 4 delegatë, 5 përfaqësues. Ja lista e plote:Dhimitër Qypi,Qazim Kokoshi,Myqerem Hamzai,Ymer Radhima,Osman Haxhiu, Ibrahim Abdullai,Jani Minga,Hamza Isai,Halim Xhelo.Këta përfaqësues morrën me vete edhe 5 shoqërues të armatosur. Pasë ditës së pare thote autori B.Gace ne librin Rlindasi Ibrahim Avdullai “ Mesapliku dhe Kurveleshi dërgoi 6 përfaqësues të tjerë në përkrahje të kongresit.Ne senat u zgjodhën nga Vlora: Qazim Koculi,Spiro J.Koleka,Sadulla Tepelena,Myqerem Hazmai.” Pra përfaqësues nga Vlora dhe krahinat ishin 9+6=15. Arsye ishte për një shpërndarje dhe përfaqësim të të gjithë krahinave.Lista e parë ishte e përfaqësuar vetëm nga delegatët e qytetit të Vlorës.Krahina e Mesaplikut dhe Kurveleshit dërgo I ditën e dytë, 6 përfaqësues të sajën.
Patrioti Dhimiter Qypi me një kontribut të rëndësishëm në kulmin e përndritjes tonë kombëtare , si dhe aktiviteti i mëvonshëm i tij ka ngecur nën rrotat e mullirit të kohës. Vetëm një shkrim dhe përmendje nëpër libra të aktivitetit të tij patriotik regjistrojnë një thatësirë,për këtë figurë historike. Ka prurje të madhe për figurat e rilindjes madje edhe ato vlonjate, që dhanë kontribute për pavarësinë tonë kombëtare. Ndërsa pritej, që pas çlirimit të Shqipërisë të merrte vlerësime ,harresa e historianëve u bë më e madhe dhe rëndesa e errësirës më e errtë.
Shtëpia Muze Kongresi i Lushnjes kryesisht,historiani Niko Ferro , na mundësoi një fotografi të këtij patrioti e cila gjendet aktualisht në muzeun e Kongresit të Lushnjës. Historiani në fjalë jep këtë shpjegim për foton e cila i përket atyre të viteve ’20 Kjo fotografi përbënë interes sepse është e vetmja foto që do të pasqyrojë figurën e këtij patrioti . Të afërmit e tij nuk disponojnë një foto as edhe në arkivat e qytetit historik nuk gjendet. Gjetja e një fotografie për të bërë portretin e patriotit Dh.Qypi sjell interes,edhe për faktin që ky muze ka bërë në ruajtje dhe dokumentimin e figurave që patën kontribute në Kongresin e Lushnjës. Ndërsa kemi prekur vitin e 100 vjetorit momenti për të zbardhur figurat e këtij përvjetori mbetet pikënisje për evenimentin kryesor.
DHIMITËR QYPI NË KONGRESIN E LUSHNJËS
Patrioti Dhimiter Qypi me një kontribut të rëndësishëm në kulmin e përndritjes tonë kombëtare , si dhe aktiviteti i mëvonshëm i tij ka ngecur nën rrotat e mullirit të kohës. Vetëm një shkrim dhe përmendje nëpër libra të aktivitetit të tij patriotik regjistrojnë një thatësirë,për këtë figurë historike. Ka prurje të madhe për figurat e rilindjes madje edhe ato vlonjate, që dhanë kontribute për pavarësinë tonë kombëtare. Ndërsa pritej, që pas çlirimit të Shqipërisë të merrte vlerësime ,harresa e historianëve u bë më e madhe dhe rëndesa e errësirës më e errtë.
Shtëpia Muze Kongresi i Lushnjes kryesisht,historiani Niko Ferro , na mundësoi një fotografi të këtij patrioti e cila gjendet aktualisht në muzeun e Kongresit të Lushnjës. Historiani në fjalë jep këtë shpjegim për foton e cila i përket atyre të viteve ’20 Kjo fotografi përbënë interes sepse është e vetmja foto që do të pasqyrojë figurën e këtij patrioti . Të afërmit e tij nuk disponojnë një foto as edhe në arkivat e qytetit historik nuk gjendet. Gjetja e një fotografie për të bërë portretin e patriotit Dh.Qypi sjell interes,edhe për faktin që ky muze ka bërë në ruajtje dhe dokumentimin e figurave që patën kontribute në Kongresin e Lushnjës. Ndërsa kemi prekur vitin e 100 vjetorit momenti për të zbardhur figurat e këtij përvjetori mbetet pikënisje për evenimentin kryesor.
Trungi i fisit Qypi
Skeda fillon me atësinë e Dhimitrit që quhej Themistokli. Për të ëmën nuk disponojmë të dhëna ,kryesisht për emrin,ndërkaq bashkëshortja e tij quhej Melpomeni. Prejardhja e tij nga Berati. Vendlindja Vlorë diku nga vitet 1886. Ka të dhëna se kanë ardhur në Vlorë dy shekuj më parë. Koleat ishin tre vëllezër. I pari quhej Spiro.Ka pasur djalë Harilla Kolean oficer me gradë në luftën e Vlorës. Ka qenë drejtor burg në vitin 1943. Shenjë e veçantë është se njësitet guerile kanë pasur respekt sepse Harrilla i njoftonte duke u dhenë të dhëna konspirative të rëndësishme për luftën çlirimtare. Harilla besohet dhe ka të dhëna se ka qenë edhe kuestor në Kosovë.Markua. E renditëm ne pikërisht të dytin,por jo më pak patriotë. Madje me një kontribut në luftërat shqiptare për liri dhe pavarësi të shquara për kryengritjet e vitit 1911,kur pritej shpërthimi dhe ngjarja madhore për kombin shqiptar ,pavarësia madhe. Pjesëmarrës në kuvendin e dëgjuar të Sinjës. Ka pasur dy çupa. Njëra martuar me Jakov Milen,tjetra martuar me avokatin bregas që mbrojti jezuitët.
DHIMITËR QYPI
Xhafer Belegu në mesin e viteve 1934,verë qershor,u ka përcjellur,shqiptarëve dokumente me të dhëna nga historia e lidhjes së Prizrenit. Dritën,botimit ja ka dhënë botuesja “Kristo Luarasi”:”Lidhja e Prizrenit dhe veprimet e saj 1978-1881”.Nga veprimet e marsit 1878 faqe 148 shkruhet: Lidhja në jug…Lidhja shqiptare duke i parë këto veprime të Greqisë e duke marrë njoftime për kërkesën e saj në kongres vendosi me zhvillue një aktivitet të madh në jug. Organizoi këshillat krahinor dhe përgatiti një fuqi mbrojtëse kundër Greqisë. Mbledhja e parë si mbas dëshirës së Abdyl Bej Frashërit i cili ishte faktori më kryesor në jug,u ba në teqenë e Frashërit,nën kryesin e Baba Alushit i cili vuri në dispozicion të Lidhjes një shumë të madhe të hollash.Në këtë mbledhje të parë të jugut u bisedua organizimi i këshillave krahinor e masat,që do të merreshin kundër Greqisë Burrat me rëndësi të Lidhjes në Jug.Abdyl Bej Frashëri,Mehemet Ali bej Vrioni.Sulejman Ali Kuci, Myslim Vasjari,Mustafa Pashë Vlora,Muslim Gjoleka. Sheh Mahmuti nga Kolonja e Kurveleshit,Xhafer bej Vlora,Thanas Ekonomidhi prej Sopiku disa bejlerë prej Libohove,Vasil Hido,Petro Meksi prej Tepelene,Mihal Haritua nga Përmeti,Vasil Linavori e Eustrat Tasho Duka nga Berati Dhimitër Kolea………….Lidhja në Jug u mbajt në 11 kallnuer 1878
Dhimitër Qypi Kolea ka qenë nënprefekt në Himarë dhe Lushnjë. Delegat i Vlorës në Kongresin e Lushnjes dhe financues.
Po citoj disa te dhena marre nga rilindasi Ibrahim Abdullai:“Kujtime te shkurtera nga Levizja kombetare ne Vlore ,viti 1947libri Rilindasi Ibrahim Avdullai ,Bardhosh Gace.Fati e solli qe pas manifestimit te dites se Flamurit disa perfaqesues te Vlores te thirren ne Lushnje ku disa atdhetare me ne ze organizuan Kongresin e Lushnjes.Organizmi I nje kongresi kombetare sic na thane :Dhimiter Qypi,Halim Xhelo,Jani Minga,Myqerem Hamzai qe u kthyhen prej andej na bene me krahe pasi atje shikonim shpresen tone per te fituar Shqiperine.Me 26 dhjetor 1919 ne shtepin e Osman Haxhiut me kthimin e perfaqesuesve te Vlores nga Lushnja u zgjodh nje Nenkomitet per te zgjedhur delegatet e Vlores.Anetare te ketij Nenkomiteti u zgjodhen;
Osman Haxhiu,Abaz Mezini,,Aristidh Ruci,Dhimiter Qypi,Beqir Sulo,Ymer Radhima,Myqerem Hamzarai,Hamza Isai,Eshref Dano,Ibrahim Abdullai.
Anetare te komisionit per organzimin e Kongresit te Lushnjes ishin caktuar edhe Halim Xhelo dhe Dhimiter Qypi.Vlonjatet zgjodhen per në Kongresin e Lushnjës 4 delegatë,5 përfaqësues:Ja lista e plote:Dhimitër Qypi,Qazim Kokoshi,Myqerem Hamzai,Ymer Radhima,Osman Haxhiu
Ibrahim Abdullai,Jani Minga,Hamza Isai,Halim Xhelo.Këta përfaqësues morrën me vete edhe 5 shoqërues të armatosur.
Pasë ditës së pare thote autori B.Gace ne librin Rlindasi Ibrahim Avdullai “ Mesapliku dhe Kurveleshi dërgoi 6 përfaqësues të tjerë në përkrahje të kongresit.Ne senat u zgjodhën nga Vlora: Qazim Koculi,Spiro J.Koleka,Sadulla Tepelena,Myqerem Hazmai.”
Pra përfaqësues nga Vlora dhe krahinat ishin 9+6=15
Arsye ishte për një shpërndarje dhe përfaqësim të të gjithë krahinave.Lista e parë ishte e përfaqësuar vetëm nga delegatët e qytetit të Vlorës.Krahina e Mesaplikut dhe Kurveleshit dërgo I ditën e dytë, 6 përfaqësues të sajën.
Mirëpo në 5 maj 1930 shuhet ose shpirti i ndriçim i këtij rilindësi ka shtegtuar përgjithmonë. Kemi një dokument origjinal,që vërteton këtë nga ofiqari i gjendjes civile.:”Sot më tre nëntor 19930,ora 16,Telo Noçkës sekretar i gjendjes civile i deleguar nga zvkryetari i bashkisë delegimi 30 nëntor 1930,për të përmbushur detyrat ofiqarit të gjendjes civile, më mëriti kopja e vendimit gjyqtarit të Vlorës Nr 442 dt 3 korrik 1930,masi e vizitova e rreshtova në volumin e të lidhurave të këtij radhori dhe këtu poshtë transkriptoj diapozitivin e tij:”Prandaj gjyqi vendosi;Dhimitër Qypi ish-nënprefekt i Lushnjes,ka vdekur në 5 maj 1930,ofiqari T.Nocka…”
I biri Dhimitrit Platoni martuar në vitin 1940 në shtetin italian,kthehet befasisht paslufte në tokën e tij. Kolejat ishin të pasur dhe fëmijët e tyre kërkuan të shkollohen si paradhësit e tyre. Mirëpo aty nga viti 1946,kthimi në atdhe shtrëngohet të pësoj një zhgënjim të tmerrshëm. Nuk merret me mend sepse nuk kishte orë ndriçimi në ato vite paslufte dhe kur shteti shtrëngonte rradhët për tu afruar drejt lindjes,duke rrëzuar çdo urë që na lidhte me perëndimin. Duke qenë i shkolluar punoi si fillim në gazetën “Federata sportive”,Gjyqtar në gjykatën Durrës, Lezhë. Avokat në Tepelenë dhe në Ballësh. Mirëpo kur shteti ndërtoi burgjet për të burgosur njerëzinë. Kështu Platoni i biri patriotit Dhimitër Qypit Kolea do të burgosej. Kur u arrestua babai isha shtat vjeç rrëfen: Marked Kolea,ndërsa më i vogëli 1 vjeç. Vite arrestimi regjistrohet duhet të ketë qënë 1957,kur e mbyllën në burgun e Tepelenës. Nëna ime pra Liri Kolea ishte mbesa e Selam Musajt. 4 vite burgimi dënohet avokati i njohur. I martuar me tre fëmijë. E bija e Selam Musa Salarisë,Metua vajza e këtij luftëtari, të shquara të vitit 1920,e mbajti në shtëpinë e saj të bijën,Lirin bashkëshorten e Platonit.Absurdi që lexohet shkurtazi është.Platoni i biri i Dhimitrit, që financoi Kongresin e Lushnjës dergjej në burg.Metua vajza e Selam Salarisë do të duronte hidhërimin që i solli regjimi duke i burgosur dhëndrin në Tepelenë. Platoni përfiton nga një amnisti duke u kthyer në qytetin e lindjes. Avokati i Padoves tash zë fill në një formë të re rrëfimi,punëtor gjeologjie duke gjezdisur neper vende kërkimi.
Nënë Tereza – Portret, Janar 2015
Kush thotë që ne burrat s’dimë të qepim…?
Në fakt kam frikë mund të jetë e vërtetë, nuk them që në realitet nuk ia dalë as një kopsë ta ujdis në vendin e vet… hahh, por kështu me “gjilpërat” digjitale ndjehem më i sigurt, ia them pakëz më shumë – këtij portreti ia kam qepur madje dhe firmën, tamam si ndonjë artist… ndoshta si Picasso, ai secilën gjë e firmoste, flitet se dhe skicat që i zhubraviste pë’r t’i hedhur, hooop kujtohej, e shpaloste rishtas, e vënte firmën me gjithë datën dhe tek pastaj i gjuante në shportë(S Guraziu)