Kur gazetari Alexandre Grant ka nisur të mbulojë krimin 25 vjet më parë, gangsterët që janë arratisur nga Bashkimi Sovjetik dhe kanë bredhur në lagjet rusishtfolëse të Nju Jorkut, kanë kërcënuar imigrantët me zhvatje.
Kjo skenë është zhdukur në masë të madhe dhe Grant thotë se e tradhton nostalgjia për atë kohë të vrazhdë.
Në një karrierë prej afro tri dekadash, ai ka mbuluar rritjen dhe rënien e gangsterëve të Nju Jorkut nga ish-Bashkimi Sovjetik – një kastë kriminale që zakonisht fshihej nën emrin “mafia ruse”.
Si ish-korrespondent i gazetës së imigrantëve “Novoye Russkoye Slovo”, Grant ka përdorur vrasësit dhe mashtruesit e dënuar si burime dhe ka bërë intervista me personat më famëkeq të krimit, si shtetasi ukrainas, Semion Mogilevich, i listuar nga FBI-ja si njëri nga dhjetë personat më të kërkuar.
Grant thotë se mjetet kryesore të gangsterëve në atë kohë kanë qenë armët, që kanë përdorur për sekuestrime të ndyra, ndërsa në ditët e sotme, lloji kryesor i dhunës në komunitetet rusishtfolëse është dhuna në familje ose rrahjet e të dehurve.
Por, nuk është vetëm krimi ai që ka ndryshuar. Në vitet 1990, komuniteti imigrant ka qëndruar praktikisht indiferent ndaj përpjekjeve të autoriteteve të zbatimit të ligjit për të marrë dëshmitarë.
“Së pari dhe më kryesorja, ata kanë pasur frikë nga ndëshkimi fizik. Së dyti, ata janë frikësuar nga vetë bashkëpunimi. Sepse, bashkëpunimi me autoritetet në Bashkimin Sovjetik është konsideruar, nëse jo mëkat, si diçka e pahijshme. Imigrantët nuk e kanë ditur se bëhet fjalë për një sistem krejtësisht ndryshe të sundimit të ligjit. Por, tani situata është ndryshe”, thotë Grant.
Ai tregon se një pronar i një dyqani të bizhuterive i ka thënë se nëse një person shkon te ai dhe i kërkon para për ta mbrojtur, ai do ta thërriste policinë menjëherë.
I diplomuar në Fakultetin e Gazetarisë në Universitetin Shtetëror të Moskës, Grant është miqëuar me gazetarë perëndimorë që punonin në Moskë, por këto lidhje kanë bërë që ai të përfundojë në burg.
Në mes të viteve 1960, Grant thotë se ka vizituar gazetarët që jetonin në një kompleks diplomatik në qendër të Moskës. Ai atje ka pasuar transkriptin e gjykimit të poetit sovjetik, Joseph Brodsky, te një reporter për një gazetë franceze.
Në atë që Grant e cilëson si “histori të çuditshme”, ai është arrestuar nga disa roje vullnetare të rrugëve, të njohur si “druzhiniki”, të cilët kanë thënë se Grant i ka ngjarë një hajduti që kërkonin. Pesëmbëdhjetë minuta më vonë, ai ka qenë në selinë e KGB-së famëkeqe, në sheshin Lyubyanka.
Grant është shpallur fajtor për përhapje të propagandës anti-sovjetike dhe për shkelje të ligjeve të monedhës, duke blerë sende me paratë që kishte siguruar nga diplomatët perëndimorë. Ai është dënuar me pesë vjet burgim.
Një vit e gjysmë pas lirimit, ai ka goditur dhe vrarë një këmbësor në Moskë. Për këtë vepër është dënuar me shtatë vjet heqje lirie.
Dymbëdhjetë vjetët në burgjet sovjetike, Grant thotë se kanë pasur ndikim në jetën e tij.
“E kosnideroj atë si një nga periudhat më pozitive të jetës sime, sepse në atë kohë unë jam pjekur, e kam kuptuar çfarë ëshë mirë dhe çfarë keq”, thotë Grant, tani 70 vjeç.
Koha e tij pas hekurave ka qenë e dobishme për karrierën e tij të ardhshme si gazetar i krimit. Ai thotë se ka marrë informacione nga shokët e burgut.
“Një gazetar që shkruan për këtë temë, ulet në gardh midis dy botëve. Është një akt i rrezikshëm balancues, sepse agjentët e FBI-së nga Departamenti rus më besonin, por edhe shkelësit e ligjit më besonin”, rrëfen Grant.
Ditët e errëta të mafias ruse mund të kenë kaluar, por Grant mbetet ende i zënë. Ai shkruan për disa publikime të imigrantëve, bën raporte ditore për radiot dhe udhëheq programe televizive për politikat amerikane.
Ai e viziton Moskën një ose dy herë në vit, por thotë se nuk ka dëshirë për t’u kthyer.
“Shpirtërisht ëshë një vend krejtësisht i huaj për mua. Jam amerikanizuar shumë”, thotë Grant.(Pergatiti:Valona Tela)
Blloku insiston: Nuk ka mosmarrëveshje
Liderët e partive të koalicionit paszgjedhor pasi kanë marrë vendim që të heqin dorë nga pretendimi për të pasur postin e kryetarit të Kuvendit, pritet që të premten të takohen dhe të dakordohen për hapat e mëtejmë të veprimeve.
Në partitë politike, Lidhjen Demokratike e Kosovës, Aleancën për Ardhmërinë e Kosovës dhe Lëvizjen Vetëvendosje, thonë se koalicioni paszgjedhor është i qëndrueshëm dhe se nuk ka mosmarrëveshje.
Në një prononcim për Radion Evropa e Lirë, sekretari i Përgjithshëm i LDK-së, Ismet Beqiri ka thënë se pas vendimit të fundit nga blloku për të hequr dorë nga posti i kryetarit të Kuvendit, bënë që partnerët e koalicionit të ulen për të gjetur zgjidhje dhe të vendoset se si të shkohet tutje.
“Për të bërë marrëveshjen të re, ose për të prishur të vjetrën e për ta bërë të renë, janë kompetentë liderët. I kanë autorizimet sigurisht të partive tona dhe do të bëjmë këtë. Ne ketë këmbëngulje, këtë qëndrim, këto parime, ketë vullnet e kemi për këta muaj të terë dhe ne sigurisht nuk do ta vejmë në pikëpyetje dhe ne jemi të bindur që do ta bëjmë marrëveshjen e re”, tha Beqiri.
Ai ka shprehur bindjen se koalicioni i shumicës do ta formojë qeverinë dhe se sipas tij, të gjithë atë të cilët mund të pretendojnë se do të ketë prishje të këtij koalicion, do të gabohen.
Ai duke përmendur Partinë Demokratike të Kosovës, tha se LDK-së nuk i duhet një koalicion me këtë parti politike.
“Asnjë arsye, asnjë nevojë, e as vullnet e gatishmëri nuk kemi që të bisedojmë me PDK-në për atë çka ata po kërkojnë”, tha Beqiri.
Beqiri përsëriti se tashmë LDK-ja, ka qëndrimin e saj se posti i kryeministrit i takon vetëm këtij subjekti.
Edhe në Lëvizjen Vetëvendosje thonë se koalicioni paszgjedhor është funksional dhe nuk mund të flitet për diçka tjetër.
Sekretari i Përgjithshëm i Lëvizjes Vetëvendosje, Dardan Molliqaj tha për Radion Evropa e Lirë, se nuk ka asnjë problem që mund ta rrezikojë funksionalitetin e bllokut.
“Sigurisht që ka tema që janë duke u diskutuar, por të gjithë jemi dakorduar që asnjëra prej këtyre temave dhe temave të ardhshme që do të vijnë, të cilat mund të jenë tema që duhet të diskutohen, nuk e rrezikojnë funksionalitetin e shumicës parlamentare ose marrëveshjen ndërmjet tri subjekteve në njërën anë, dhe Vetëvendosjes në anën tjetër”, tha Molliqaj.
Beqiri tha se rruga për formimin e institucioneve është e hapur dhe se sipas tij, më nuk duhet të ketë pengesa.
Ai u shpreh se presidentja e Kosovës Atifete Jahjaga, duhet të veprojë duke ftuar PDK-në dhe kryesuesen e seancës zonjën Flora Borvina që të thërras deputetët për vazhdimin e seancës konstituive.
“Tash po shihet qartë se bllokuese për krijimin e institucioneve është PDK-ja dhe unë po e them se rrugëdalje tjetër nuk kanë veç ta thërrasin seancën”, u shpreh Beqiri.
Ky bllok, i përbërë nga Lidhja Demokratike e Kosovës, Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës, Nisma dhe Lëvizja Vetëvendosje, së fundmi ishin pajtuar që të respektojnë vendimin e Gjykatës Kushtetuese, duke hequr dorë nga pretendimi për postin e kryetarit të Kuvendit.
Pretendimet e liderëve të koalicionit paszgjedhor që të marrin nën drejtim qeverinë e re, për kryetarin e Partisë Demokratike të Kosovës dhe kryeministrin në largim, Hashim Thaçi, janë një kthim në krizën që po zgjat tash e pesë muaj.
Ai ka bërë me dije se kriza dhe ngërçi politik nuk do të tejkalohen pa Partinë Demokratike të Kosovës, si fituese e zgjedhjeve.
Kryeministrin në largim, Hashim Thaçi, i ka ftuar partitë tjera të ulen dhe bisedojnë nën ndërmjetësimin e presidentes Atifete Jahjaga, deri në gjetjen e një zgjidhje kushtetuese.(A Konushevci)
Hetimet për korrupsion nxisin përplasje në FIFA
Hetuesi që është marrë me pretendimet për korrupsion në procesin që i ka dhënë të drejtë Rusisë dhe Katarit për të organizuar Kampionatin Botëror të Futbollit më 2018 dhe 2022, ka thënë se gjetjet e tij janë duke u shtrembëruar nga Federata Botërore e Futbollit, FIFA.
Hetuesi i FIFA-s, Michael Garcia, thotë se përmbledhja prej 42 faqesh nga hetimet dy vjeçare, e publikuar më 13 nëntor nga gjykatësi i FIFA-s, Joachim Eckert, përmban disa gabime dhe “interpretime të shtrembëruara të fakteve dhe konkludimeve”.
Raporti i plotë i Garcias prej 430 faqesh do të mbetet i pazbuluar për publikun.
Gjykatësi Eckert thotë se hetimet e Garcias e kanë shfajësuar Rusinë dhe Katarin nga dyshimet për blerje votash të udhëheqësve të FIFA-s dhe se gjetjet e zotit Garcia nuk ndikojnë në integritetin e votimeve të Dhjetorit të vitit 2010 nga komiteti ekzekutiv i FIFA-s.
Për Rusinë, gjykatësi Eckert thotë në përmbledhjen e tij se komiteti Rus ka bërë ofertën për të organizuar Botërorin 2018 me “një numër të kufizuar dokumentesh për shqyrtim”.
Por, sipas tij, rusët e kanë shpjeguar këtë kufizim “me faktin se kompjuterët prej nga janë dërguar dokumentet janë dhënë me qera dhe pastaj janë shkatërruar”.
Për Katarin, zoti Eckert thotë se “sipas raportit, sjellja e dy individëve në rolin e këshilltarëve për ofertën e Katarit ka ngritur shqetësime” dhe se angazhimi i tyre jashtë kornizave të komitetit zyrtar të Katarit ka pasqyruar vetëm “mungesë transparence nga ana e komitetit”.
Gjykatësi pranon se komiteti i Katarit “ka bërë disa pagesa të dyshimta”, të cilat nuk kanë qenë “të ndërlidhura me organizimin e Botërorit 2022”, por me procesin e “votimit të vitit 2011 për zgjedhjen e presidentit të FIFA-s”.
Zoti Garcia ndërkaq, hetuesi i FIFA-s, është duke bërë thirrje që hetimi i tij i plotë të publikohet.
Një thirrje e këtillë ka nxitur përplasje me presidentin e FIFA-s, Sep Blatter, i cili ka ndihmuar në mbrojtjen e privatësisë së kolegëve të tij, të cilët kanë qenë të ndërlidhur me kërkimin e favoreve në këmbim të votave.
Garcia nga ana tjetër mund të përballet me pezullim nga funksioni që ka në FIFA nëse publikon detaje të këtij rasti dhe mund të shkarkohet fare nga ky institucion, gjatë takimit të 209 anëtarëve të FIFA-s më 29 maj të vitit të ardhshëm.
Pikërisht në këtë ditë, Blatter protet të fitojë mandatin e pestë si president i FIFA-s.a
Vepra e plotë e De Radës në gjashtë vëllime
Në kuadër të 200-vjetorit të lindjes së poetit Jeronim De Rada dhe vitit DeRadian, Ministria e Kulturës ka përuruar së fundmni në Akademinë e Shkencave veprën e plotë të tij në gjashtë vellime.
Duke ruajtur fytyrën autentike të veprës, vepra e mbështetur nga Ministria e Kulturës e Shqipërisë, Ministria e Kulturës e Kosovës, Universiteti i Kalabrisë dhe Fondacioni “Francesco Solano”, është përgatitur nën drejtimin e prof. Francesco Altimarit e prof. Matteo Mandala, me bashkëpunimin e Vincenzo Belmontes dhe Fiorela de Rosa.
Prof. Jorgo Bulo në fjalën e hapjes e ka quajtur këtë botim një ngjarje të vërtetë kulturore. “Me këtë botim, De Rada “kthehet” te dheu mëmë, jo me një monument prej bronzi, që për fat të keq na mungon edhe sot, por me veprën monumentale poetike të këtij rapsodi gjenial të kombit, që me këtë vepër vuri themelet e letërsisë kombëtare të shqiptarëve” u shpreh Bulo.
“Ministria e Kulturës botoi në 200 vjetorin e lindjes së autorit të Milosaos tirazhin e plotë të veprave letrare, që do t’u dhurohen bibliotekave shkencore dhe universitare të vendit, për lexuesit e të gjitha moshave. Ky projekt i përbashkët me Ministrinë e Kulturës së Kosovës do të vazhdojë edhe në Prishtinë si gjerdan i vyer i kombit”, u shpreh Ministrja e Kulturës së Shqipërisë, Mirela Kumbaro.
Nga ana e tij, Francesco Altimari vlerësoi mbështetjen e Ministres së Kulturës, Kumbaro, të cilës i njohu meritën e mbështetjes së nismave të shumta që u zhvilluan gjatë këtij viti jubilar.
Në fund të aktivitetit Kumbaro i dhuroi veprën e plotë të De Radës përfaqësueses së Bibliotekës së Akademisë së Shkencave, Floresha Dado dhe për Bibliotekën e Fakultetit Histori- Filologji, Shefes së Katedrës, Dhurata Shehri.
Ambasadori i Hungarisë vendosi trëndafila të bardhë në kujtim të Mbretëreshës Geraldine
“Trendafili i Bardhë” i Budapestit,” – Mbretëresha Geraldinë – Mbretëreshë e Shqiptarve 1938 – 2002/
Beqir SINA, New York/
Tirane- “Në Mauzoleumin e Familjes Mbretërore Shqiptare, sot u vendos një buqet me trandafila të bardhë nga Ambasadori i Hungarise, Sh.Tij. Antal Heizer në kujtim të Mbretëreshës Geraldine, e njohur si Trendafili i Bardhë i Budapestit,” shkruan në një postim të Tij, në rrjetin social facebook, Princi Leka.
Në fotografinë e postuar prej Tij – duket Ambasadori i Hungarise, Sh.Tij. Antal Heizer – L.T.M. Princi Leka, zonjusha Elia Zaharia, e fejuara e Princit Leka,
Në Mauzoleumin e Familjes Mbretërore në Pallatin e Brigadave më vendimin e Qeverisë së Shqipërisë me rastin e 100 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë më 12 nëntor 2012 u varrosën eshtrat e Mbretit Zog – e Nënës Mbretëreshë, Sadije, Mbretëreshës Geraldine, Mbretit Leka, Mbretëreshës Susan dhe të anëtarëve të tjerë të Familjes Mbretërore Shqiptare.
Mbretëresha Geraldinë – Mbretëreshë e Shqiptarve 1938 – 2002
Simbas Wikipedia – Mbretëresha Geraldinë më vonë Nëna Mbretëreshë Geraldinë ose Kontesha Géraldine Margit Virginia Olga Mária Apponyi de Nagyappony formalisht Madhëria e Saj Mbretëresha Geraldinë e Shqiptarve (lindi më 6 gusht 1916 në Gjenevë të Zvicrës, në shtëpinë e gjyshes së Saj. Vdiq në Tiranë në moshën 86 vjeçare, më 22 tetor 2002) ishte mbretëresha e shqiptarve dhe bashkëshortja e Mbretit Zogu I dhe nëna e Leka Zogut I.
Origjina
Mbretëresha Geraldinë rrjedh nga një familje shumë e njohur Hungareze. Origjina dhe pedigreja e Familjes së Saj daton e dokumentuar qysh nga periudha e Mesjetës, kur Hungaria u pushtua nga Arpadët në vitin 894, dhe kjo familje ishte pjesëmarrëse në krijimin e monarkisë hungareze, nën dinastinë Arpadiane. Në historinë mijëravjeçare të Hungarisë, nuk ka ngjarje të rëndësishme ku familja Apponyi të mos ketë luajtur rol tejet të rëndësishëm. Në periudhën e fundit të dinastisë Arpadine, në 1280, u shfaq emri Chevalier d’Apponyi për herë të parë, si zotërues i një ferme shumë të madhe, për të cilën konfirmohet me dokumente arkivore se mbante emrin “Nagy Apponyi”, e që ishte dhe mbeti deri vonë pronë e kësaj familjeje. Të gjithë paraardhësit e Familjes Appony kanë pasur karrierë shumë të suksesshme politike dhe kanë mbuluar detyra nga më të rëndësishmet shtetërore në Perandorinë Austriake, në të cilën kanë gëzuar tituj të rëndësishëm fisnikërie, sikundër: baron, kont, etj..
Kushriri i pare te Mbretëreshës Geraldinë, Konti Albert Appony, kryesoi delegacionin Hungarez në Konferencën e Paqes së Versajës dhe më pas përfaqësoi Hungarinë në Lidhjen e Kombeve. Ndërsa gjyshi i Saj, Konti Lajosh Appony, mbajti funksionet më të larta honorifike të Perandorisë Austriake: si Këshilltar intim dhe shambellan i perandorit Franc Jozef dhe Mareshal i Madh i Oborrit të Perandorit Franc Jozef. Gjyshja e Saj ishte një aristokrate prusiane dhe njëkohësisht edhe vajza e Kontit Herman Roger dë Seherr Tos, pasardhës i Princit Ernest – Joakim d’ Anhalt, prej të cilit kanë rrjedhur shumica e dinastive mbretërore evropiane, çka më pas u bë shkas për të marrë nofkën e merituar Babai i mbretërve”. Atdheu i tyre, Hungaria, u copëtua dhe në bazë të Traktatit të Trianonit të vitit 1919, një pjesë e madhe e territorit hungarez, krahas 3.5 milonë hungarezëve, mbetën jashtë kufijve shtetërorë dhe së bashku me to edhe pronat e familjes Apponyi, të cilët u përfshinë nën administrimin e Sllovakisë. Familja Appony ka lidhje gjaku me të gjitha mbretëritë e Europës. Gjyshi nga nëna i Mbretëreshës Geraldinë ishte Xhon Herri Stewart, i cili rridhte nga një familje fisnikësh skocezë, të emigruar në SHBA në shekullin XVII, dhe ishte diplomat i suksesshëm. Ndërsa gjyshja e Saj nga nëna ishte pinjolle e Familjes Hardingun, pronarë të mëdhenj tokash në Karolinën e Veriut. Ajo ishte e bija e kontit Gyula Appony dhe e konteshës Glayds Virginia Stewart, e cila ishte një shtetase amerikane shumë e pasur nga shteti i Marylendit, babai i së cilës ka qenë emëruar si Konsull i Përgjithshëm i Amerikës në Hollandë. Përveç vajzës së madhe Geraldinë, çifti Appony kishte edhe një vajzë tjetër të quajtur Virxhinia, si dhe një djalë të quajtur Xhula.
Pas vdekjes së gjyshes së tyre, për Geraldinën dhe motrën e saj Virxhinia u kujdes e motra e babait të tyre, kontesha Fanny Karolyi, e cila zotëronte një nga kështjellat më të famshme dhe më te bukura të Hungarisë në Zebegeny. Vajzat që kalonin verën në kështjellën e Zebegeny-it, kishin marrë nga një emër luleje. Për shkak të bukurisë së Saj dhe bardhësisë natyrale të lëkurës dhe veshjes me rroba po të të njëjtës ngjyrë, Geraldina u quajt meritueshëm “Trëndafili i Bardhë i Hungarisë”. Geraldina tashmë e rritur, na shfaqet si një europiane autentike që kish trashëguar shumë virtyte dhe vlera morale nga jeta intensive e brendshme e Seher Tesëve, nga bujaria dhe kultura e rafinuar e Aponyve, nga dinamizmi i Stewartëve, nga sensi i përshtatjes dhe i kurajës përballë fatkeqësive prej Hardingëve.
Ceremonia martesore me Mbretin Zogu I në Tiranë
Edukimi
E mbetur jetime qysh në moshë të vogël, nën përkujdesjen e gjyshërve Aponny, Kontesha Geraldinë u dërgua në një shkollë angleze në Menton të Francës. Më pas gjyshërit e Saj Aponny, e dërguan në kolegjin “Sacred Heart” të Pressbaum, afër Vjenës në Austri, ku mbaroi fakultetin e shkencave shoqërore dhe financiare. Kontesha Geraldinë iu përkushtua me gjithë shpirt stenografisë, sociologjisë, historisë, letërsisë, etj.. Një ndihmesë në edukimin e Saj jepte edhe biblioteka e familjes, e cila ishte shumë e pasur, me rreth 30.000 libra. Për shumë kohë Kontesha Geraldinë, për shkak të zotërimit të dijeve enciklopedike dhe gjuhëve të huaja të shumta, mbuloi detyrën e kryecicerones pranë Muzeut Kombëtar të Hungarisë.
Aktiviteti
Mbreti Zogu I me Mbretëreshën Geraldinë
Mbretëresha e Shqiptarëve Geraldinë, gjatë periudhës së shkurtër të qëndrimit në Shqipëri u impenjua maksimalisht për rritjen e mirëqenies së popullit shqiptar, sidomos të shtresave në nevojë. MSM kontribuoi për ngritjen dhe funksionimin e institucioneve në shërbim të shtresave në nevojë, si spitalet, azilet dhe jetimoret. Vizitat e shpeshta që bënte në këto ambiente, ishin “vizita pune” për të. MSM u impenjua totalisht edhe për promovimin dhe jetësimin e të drejtave të grave, si dhe për mundësitë e emancipimit të tyre. MSM punoi shumë për të ndihmuar në përmirësimin e shërbimit spitalor në Shqipëri, dhe dha një ndihmesë të madhe për ngritjen dhe funksionimin e spitalit Ushtarak në Tiranë. Ajo solli nga Austria, mjekë shumë të mirë për drejtimin e Spitalit Ushtarak. MSM nxiti ngritjen dhe më pas themeloi Maternitetin e parë shqiptar, në Tiranë. Një nga projektet që mbahet mend edhe nga bashkëkohës të asaj periudhe, është mobilizimi dhe ngritja e fushëveprimit të Kryqit të Kuq shqiptar. Mbretëresha Geraldinë mundësoi hapjen e edicionit të parë emetues radiofonik, në Radio Tirana.
Prioritet i punës së Saj ishte emancipimi i shoqërisë shqiptare në përgjithësi, për ngritjen e vetëdijes së saj dhe në veçanti emancipimi i pjesës rurale të popullsisë. Përveç përkushtimit të Saj në të mirë të popullit shqiptar, MSM Geraldinë gjente kohë të përkujdesej për mbarëvajtjen e Familjes së Saj, sikundër ishte ndikimi për një edukim sa më cilësor të trashëgimtarit të Fronit Mbretëror.
Mbretëresha Geraldinë – Mbretëreshë e Shqiptarve 1938 – 2002
Emri: Geraldinë
Mbiemri: Zogu, Apponyi de Nagyappony
Lindi më: 6 gusht 1916
Vendlindja: Gjenevë të Zvicrës
Vdiq më: 22 tetor 2002
Vdiq në: Tiranë, Shqipëri