• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

SHQIPTARET ENDE S’PO MËSOJNË NGA E KALUARA E TYRE HISTORIKE

April 21, 2014 by dgreca

Kur kënga pa dashje bëhët pjesë e politikës/
Nga Haxhi Zeneli/
NEW YORK : Emisioni televeziv i organizuar nga TV-Klani,”Kenga ime”,që po shfaqët këto ditë nga ky televizion,padyshim se është diçka e mirë për kulturën shqiptare.Ku ka për qëllim promovimin e vlerave të muzikës qytetare shqiptare.TV-Klani për kët emission ka ftuar këngëtar nga të gjitha trojet shqiptare.Mirpo ky emision pa dyshim që ka edhe suprizat e veta! Supriza ishte kur në skenën e këti televizion u shfaq,këngëtari serbë Zdravko Çoliq.
Ku ndoshta edhe pa qëllim i n’drron dhe kuptimin e të gjithë këti koncerti,se për çka ishte nisur,dhe revolton një pjesë të këngëtarëve pjesëmarrës.Çoliqi siç shifët mbas të gjitha gjasave një këngëtar i ëndrruar për publikun tiranas,dhe ate shpitarë,prej kohërave të Shqiperis së izoluar.Siç lexojmë në shtypin e gazetave shqiptare,kemi pas edhe reagime,prej ma të ndryshmëve.
Fitojmë përshtypjen se ne shqiptarët nuk kuptojmë apo ndoshta edhe injorojmë faktin,se kush është armiku i ynë.Kjo ishte temë e debateve nga shumë shqiptarë.Së paku deri më tash jemi në dijeni se disa këngëtar nga Kosova patën kurajon dhe në shenjë proteste që të tërhiqën nga skena,këngëtari Hysni Klinaku,Artan Bakija,Visar Peja,Yllka Kuqi ku ndoshta kemi edhe të tjerë.
Kurë thirët një këngëtar i tillë në skenat tona si musafir,nënkuptohët se qëllimi i këti emisioni është që të dalë më interesant për publikun,por siç dukët u injoruar një pjesë e popullit shqiptarë,të cilëve ende nuk u janë mbyllur plagët e luftës të cilat i krijuan bashkëkombësit serb të këngëtarit Zdravko Çoliq.
Siç përgjigjët kengetari Zdravko Çoliq në intervistë me Pandi Laçon,ai thot:s’kishte ditur se shqiptarët i donin këngët e tija aqe shumë,ku ai flet mirë në syrin e kamerës për muzikën shqiptare,gjë që serbet nuk e kanë vështirë të kamaflohën para publikut.Thot se edhe ai vetë është bazuar disa herë tek muzika shqiptare.
Atëherë shtrohët pyetja,përse këgëtarët shqiptarë nuk f’tohën në emisionët e tyre serbe? Si do që të jetë,ne shqiptarët të cilët kemi jetuar me serbo-malazezët dhe ende disa nga trojet tona jetojnë,i njofim shumë mirë,sepse ja u’kemi pirë çorbën e tyre vite me rradhë.Me kujtohët kur një Serb me thoshte kur isha me studime në Kosovë:”Se ju shqiptarët qe vini nga Mali i Zi jeni ma të mirë!”se kuptoja në atë kohë se ç’donte të thoshte me këtë!kur më vonë u hapë kufiri pas disa viteve me Shqipërin,atëherë dëgjova nga një Serb tjetër që punojshim në një repart,duke më thënë: “Se shqiptarët nga Shqipërija janë më të mire,se shqiptarët e ishe Jugosllavis”.Atëherë më erdhën në mendje fjalët e Serbit që më kishte folur kohë më parë,ku ishin identike,asgjë e re.Serbet këtë lojë e kanë luajtur me ne shqiptarët për shumë kohë,ate po bëjnë edhe tani,”po tallën me neve”se si të bëhët ndarja e jonë duke parcializuar,përçar duke futur urrejtje në mesin tonë. Shqiptarët që jetuan bashk me ta,në ish Jugosllavi,sipas tyre,ne ju turbulluam ujin,dhe nuk mundën të realizonin planet e tyre asimiluese të çubrilloviqëve,kurse vëllezërit tanë në Shqiperi nuk kishin se si ta dinin këtë,sepse ishin të izoluar,dhe nuk i njifëshin serbet,është ajo fjala popullore që thotë:”Për ta njohur dikend,duhesh të hash një thes kryp me te”.Ku sot për shkak të mosnjohjës së serbeve kemi filluar të lidhim edhe miqësi me ta,duke ju dhën edhe vajzat tona atyre serbëve për të krijuar familje,që as femrat e tyre nuk martohën me ta.Këto pra janë kalkulime që bëjnë serbet me shqiptarët,ashtu siç bënin grekët me çamet.
Ne ende s’po mësojmë ta rrespektojmë vetëvetën,dhe po vazhdojmë që armikun tonë ta qesim në krye të vendit.
Kjo veti e mikëpritjes shqiptare është keqëpërdorur dhe po keqëpërdorët nga ata që nuk na duen tē mirën.Shqiptarët harrojnë armikun e tyre shumë shpejt,harrojnë se kush i krijoj gjithë ato varre në Kosovë,harrojmë se kush janë serbet!.Ata janë një popull i cili nuk po ndryshon karrshi shqiptarëve,por po vazhdonë të na shtypin,dhe as që kanë ndërmend të ndryshojnë.Ata përdorin mënyra dredhacake prej ma të ndryshmëve që të dominojnë shoqërin tonë kudo që gjindëmi.Çka na brengosë më së shumti,ku për një kohë të gjatë dhe s’po ka të ndalur,shqiptarët po influencohën nga këngët sllave dhe sot pseudokëngëtarët marrin melosin e këngëve serbe dhe vetëm ju ndrrojn fjalët dhe thuhët se “janë këngë të reja”.
Kur pyetën shqiptarët për këte përse promovohën këngëtar serb në Shqipëri? ata na pergjigjën!”se arti s’ka të bëjë asgjë me politikën”Duke harruar se këngët gjithmonë janē kënduar për luftrat dhe gjendjet politike.Pikrisht këto këngëtar serb,gjatë kohës së luftës kanë promovuar këtë luftë.
Pra këtu fillon edhe hipokrizia e nje populli,siç jemi ne shqiptaret,që s’po mbushemi mend,dhe s’po dimë të lartësojmë vetëvetën,por vazhdimisht ulim vehtën para vrasësit,jtregohemi inferior ndaj këtyre barbarëve,duke menduar se janë ma të avancuar se ne.
Një popull që në luftën e fundit e treguan ftyrën e tyre të njerzëve më barbar të Evropës,që u desh një forcë e armatosur ushtarake mjaftë e madhe ti ndaloj,përndryshe kishin ëndrra të dalin në bregdetin e Durrsit.Me aktët që bëjmë para tyre,ne po ulim vlerat e popullit tonë.
Shqiptarët në vazhdimësi po bëjnë gabime historike,duke mos mësuar asnjëherë nga e kaluara e tyre e idhët,që u trdhëtuan disa herë nga ky popull.
Te kthehemi tek arti i cili nuk ka kufij!Nese arti s’paska kufij atëherë përse ka kufij për serbet.
Nuk jemi në dijeni se është f’tuar ndonjë këngëtar shqiptar në mediat e tyre në Serbi!.Perkundrazi të ju rikujtojmë rastin në Preshevë,kur kengetari tiranas Sinan Hoxha u malltretua dhe u burgos atje pas koncertit nga serbet,kurse neve ju shtrojmë qylymin e kuq këngëtarëve të tyre.Në kohën e ishë Jugosllavis shqiptarët burgoseshin kur këndonin këngë atëdhetare,dhe po ta kishin këtë forcë përsëri ata do ta bënin.
Çfarë po ndodhë me ne shqiptarët? përse nuk mbushemi mend?.Serbo/malazezët të cilet na kanë vrar,malltretuar,poshtruar,okupuar,ku ende i kemi gjysmën e tokave tona nën okupimin e tyre,dhe sot na i’ndalojnë lirit me elementare të shekullit 21,duke luajtur me ne si “maca me miun”.Këto këngëtar që hyjnë në skenat shqiptare,ishin promovuesit e gjenocidit duke i kënduar këngë edhe kasapit të Ballkanit Millosheviq.Përse atëherë arti ynë nuk hynka në politikë,përkundrazi tek ne shqiptarët gjithmonë për fatin e zi të gjendjes tonë që ishim të okupuar dhe nga sulmet e armiqëve fqinjë,kënga ishte politikë.Ishte ajo këngë që na printe në luftrat tona për liri,nëpër mes të këngës dhe arti ne e trashiguam historin tonë të lavdishme.Serbet të ashtuquajtur “artist”nuk krijuan asnjë këngë shqiptare në ishë Jugosllavin,ku aty jetonin 3 million Shqiptarë.Shqiptarët i këndonin këngët e tyre,por serbet kurr si këndonin këngët e shqiptarëve.Kurse sot,dukët se shqiptarët çdo gjë bëjnë për përfitime vetanake,ose në konkurencë me televizionët tjera që ti bëjnë më të shikuarara programet e tyre,ku s’ka rëndësi që kjo shikushmëri të bëhët edhe në dëmin kombëtar.
Kjo nuk është hera e parë që marrin pjesë këngëtarët serb në Tiranë.
Kjo ndodhi edhe më herët,bile ata shpërblehën si qytetar nderi,dhe u ipet çelsi i qytetit.Kisha pas dëshirë të dijmë se sa këngëtar Shqiptarë kanë çelsin e Beogradit.Vetëm mos më thuani që nuk kemi këngëtar më të mdhenj se Zdravko Çoliqi,sepse i kemi bile shum të mire siç është Inva Mula e Sajmir Pirgu e të tjerë,që po mahnisin shtëpit e operave botërore.Përse këto këngëtar serb nuk u treguan të arsyeshëm bile së paku të kërkojnë falje për kriminelët e tyre serb.Ne po gjunjezohemi para tyre edhe pse ishim viktima,sikurse ne jemi fajtor për autoktonin tone në vendet tona që na i kanë okupuar.Shteti Serb eshte krijuar në trevat etnike të shqiptarëve.
Emri serbë ka shpjegim nga fjala latine(serpente-gjarpër)që na jep të kuptojmë natyrën e këtij populli,i cili të sulmon në befasi,të sulmon atëherë kur ti nuk e ke mendjen aty.Ne u trajtuam si qytetar të rendit të dytë,dhe ashtu do mbetemi,deri sa ne nuk ngulim këmb që të rrespektohemi.
Përderisa Serbia nuk ka njohur Kosovën,dhe nuk kërkojë falje për gjenocidin që bëri ndaj popullit të pafajshëm Shqiptarë.
Nuk ka nevojë të ledhatohët armiku ne këtë mynyrë,që ende nuk ja kemi falur gjakun e bijëve tanë.Shqiptarët duhët të krijojnën standardet e tyre si komb me dinjitet të plotë,dhe mos të humbin kohë me popujt që nuk kanë rrespekt për popullin Shqiptarë,sepse rrespekti nga ligji i natyrës është,”rrugë me dy kahëje”

Prill,2014

Filed Under: Komunitet, Opinion Tagged With: E TYRE HISTORIKE, Haxhi Zeneli, SHQIPTARET ENDE S’PO MËSOJNË NGA E KALUARA

100 VJETORI I MASAKRAVE GREKE NE TOSKERI

April 21, 2014 by dgreca

(Ne kujtim te femijve dhe grave te therura nga bishat greke ne pranvere te vitit 1914 ne Permet, Kolonje, Korce, Leskovik, Kelcyre, Tepelene dhe Skrapar)/
Kete pranvere mbushen 100 vjet nga genocidi, masakrat dhe barbarite e Andarteve greke ne Shqiperine e Jugut. Me 25 shkurt te vitit 1914, sipas kujtimeve te Kosta Papa Tomorri (Leusa), u therren 75 burra te fshatrave Pacomit dhe Kuqal te Kelcyres. U therren si sheleget femijet e Pacomitit dhe te Kelcyres. U dogjen dhe bene hi Kelcyra, Katundishta, Beduqasi, Fratari dhe Varibobi. Kjo date kaloi ne heshtje te plote. As kryetari i komunes se ketyre fshatrave nuk beri nje kujtese te ketyre viktimave, pa le me shtetare te tjere. A do te kujtohet njeri sot ne Shqiperi te ndeze nje qiri per shpirtin e pafajshem te femijve te therrur si sheleget per pashke ne Kelcyre.
Me 2 mars te vitit 1914 pre e hordhive barbare u bene fshatrat Mokrice, Zleushe, Gosnisht, Delvine, Tremishte, Petran, Munushtire, rapcke, Hotove, Kosove, Badelonje dhe peshtani i Shqerise. Ne fshatin Leshnje te banuar nga muslimane komandanti grek Fiorgakaqi kaloi ne thike gra, burra dhe foshnja, duke mbushur me kufoma rruget e fshatit. Pasta i vuri zjarrin fshatit.
Me 2 prill te vitit 1914 komandanti grek Kocifaqi vrau 40 burra te fshatit Peshtan ne nje perrua jashte fshatit. Pastaj u kthyen ne fshat, vazhdon refimin e tij Kosta Papa ne librin e tij “Barbarite greke ne Shqiperi”, foshnjat e mjera po bridhnin rrugeve te fshatit duke uluritur dhe kerkuar prinderit e tyre. Egersirat i mblodhen foshnjat (femijet) dhe i shpune ne nje shtepi ku kishte pus. Atje i merrnin foshnjat nje nga nje, u prisnin kokat dhe i hidhnin ne pus. 27 foshnja therren ne kete fshat Kocifaqi. Pasi therren femijet Kocifaqi dogji shtepite e fshatit. Pastaj Kocifaqi mblodhi grate dhe vajzat e fshatit, i shpune ne nje shesh larg fshatit, atje u dha urdher banditeve te vet qe t’i shnderonin. Pas ketij perdhunimi masiv te gjitha grate dhe vajzat i therren me bajoneta.
Ne ne Shqiperi kemi nja tri, apo kater televizione, qe e mbajne veten per televizione kombetare. Nuk pame ndonje nga keto TV qe te benin qofte edhe nje kronike perkujtimore gjysem minuteshe. Se keto TV na japin lajme per vrasje dhe nga fundi i botes ne Tingli-majmun. Por per Shqiperine e mjere, Jo se eshte mekat. Sa per qeveritaret dhe pushtetmbajtesit e Shqiperise keto 100 vjet, nuk kemi pare ndonje te shkoje edhe te vendose nje tufe me lule ne varret e tyre, neqoftese ata kane ndonje varr. Asnje memorial i ngritur ne kujtim te tyre. Qofte edhe nje Murrane. Jo, Jo nuk ben vaki.
Me 20,21 dhe 22 prill 1914 bandat greke dogjen Luarasin, hyne ne Panarit dhe therren 275 vete. Ne 23 prill dogjen Frasherin, Kreshoven, Micanin, Backen, Pagrine, Lipostivanin, Sevranin, Fratarin, Senicen. Ne Mican therren 13 gra. Ishte dite e diel, data 23 prill. Ndoshta ishte edhe dita e pashkes. Ato gra u bene kurban per pashke nga kryqetaret helene.
Me 20 prill te vitit 2014 u festuan pashket. A u kujtua ndnje mitropolit i Shqiperise se Jugut te bente ndonje pershpirtje, apo meshe per shpirtrat e femijve dhe grave te therur para 100 vjetesh nga bashkekombasit e tyre nen kryqin e dhespoteve te Konices, Permetit dhe Gjirokastres.
Me 22 dhe 23 prill 1914 bandat greke dogjen fshatrat Luzat, Bence, Velqot, Turan, Dukaj, Memaliaj dhe Salari. Ne fshatin Hormove, bash ne kishen e fshatit, therren me thika dhe bajoneta 160 burra te fshatit. Therrori u be ne kishe nga kryqetaret e helenizmit. Shkoni dhe ndizni nga nje qiri ne germadhat e kesaj kishe per shpirtin e burrave te ketij fshati qe u shuajt per nje dite. Ne Hormove, ne kujtim te ketyre viktimave, ka mbetur nje murrane qysh nga shekulli i kaluar. Por vetem kaq.
Kapot e bandave greke Fjorgokaqi, Jorgollaqi, Farmaqi, Kocifaqi etj dogjen fshatrat e Qarrishtes, Sevranit, Corovodes, Rogut, Muzhakes, Cepanit, Prishtes, Topojanit, Bedaqasit, Zhepoves, kajces, Toshkesit, Dragotit, Mezhgoranit, Beshishtit etj.
Ne Backe egersirat greke theren 30 gra dhe femije. 180 familje jane therur ne lume te Zi te Skraparit.
Ja si shprehet Kosta Papa ne parathenien e librit te tij : Cdo bar, cdo lule, cdo pyll dhe cdo mal u vaditen me gjak foshnjash, grash dhe burrash, qe u masakruan prej grekeve barbare.
Qe nga viti 1917 Kosta Papa leshon vikamen, si nje thirrje per te mos humbur kujtesen kombetare: Shqiptare dhe ju djemte tane brez, pas brezi, kur te zini ne goje fjalen grek, mos haroni therjet, djegiet dhe cnderimet!
Ne Shqiperine e Jugut veprojne disa shoqata patriotike. A do te flasin ato kete vit, apo do te struken gjekundi duke ngrohur vezet patriotike? Ne kemi nje parti, qe i thote vetes “Aleanca Kuq e Zi”. Kryetari i saj, si antigreku me i madh, a do te kujtohet, dhe a do te shkoje t’i nderoje keto viktima te barbareve te shekullit te XX?!!!
Ky gjak i derdhur nga te pafajshem, sidomos gra dhe femije, sipas zakonit shqiptar na ve ne gjak me greket. Ky gjak e njollos te gjithe kombin grek. Ata duhet te shprehin pendese si komb ndaj kombit tone. Kete pendese, ne rradhe te pare, duhet ta bejne nepermjet pushtetareve te tyre. Fati i keq u ra atyre qe jane ne pushtet ne vitin 2014. Plot 100 vjet nga kjo gjakderdhje. Ne jemi ne pritje. Neqoftese nuk ka pendese dhe kerkese falje publike, atehere nuk ka edhe miqesi.
Gani Vila nga Micigani na kujton masakren e Panaritit dhe haresen 100 vjecare te qeverive shqiptare. Ai na tregon se lidhur me keto masakra, Edit Durham shkruan : “Greket edhe sikur te bejne nje shekull pendese, s’kane si t’i lajne krimet e urryera te atyre javeve…”.
Sot, ne vitin 2014, qeverisemi nga nje qeveri qe ne zyrat e saj ka vendosur fotografine e Ismail Qemalit. Me kete don te na tregoje, shikoni ju shqiptare, ne do te zbatojme amanetet e Ismail Qemalit dhe do te qeverisim sikur vete Ismail Qemali te ishte kryeminister. Deri me tani kemi pare vetem forografine, se ndonje veper nuk kemi pare. Kjo qeveri, qe e mban veten per qeveri te “Rilindjes”, nuk e dime ne se ka ndermend ta kujtoje kete genocid. Qeveritaret tane vajten per pashke ne katedralen e Korces ku kujtuan therorine dhe “Rilindjen” e Krishtit.
Po a do t’i kujtojne keta qeveritare 27 femijet shqiptare te fshatit Peshtan, te cilet u theren si qingjat ne pashke? A do t’u ngrene ndonje murane atyre?
Mitropolitet greke te Shqiperise se Jugut te vitit 2014, a do te bejne ndonje meshe pere te therurit e para 100 vjetesh. Dele te perendise ishin edhe ata, e meritojne nje pershpirtje. Kjo te sherbeje edhe si nje pendese ndaj vepres vrastare te mitropoliteve greke te Konices, Permetit dhe Gjirokastres te vitit 1914
A do ta ruajne kujtesen kombetare qeveritaret rilindas te vetshpallur? Apo do te ngrene varezat te tjera greke dhe do te perkulen para vareve te pushtueve dhe vrasesve te popullit te tyre?!!
KLITHMA e 27 FEMIJVE TE THERUR BARBARISHT KERKON DREJTESI!

Petro Dangëllia, 21 prill 2014

 
 

Filed Under: Histori Tagged With: 100 VJETORI I MASAKRAVE GREKE, NE TOSKERI, Petro Dangellia

NGA HISTORIA E KOMUNITETIT SHQIPTARO-AMERIKAN

April 21, 2014 by dgreca

THEMELIMI I “KOMITETIT SHQIPËRIA E LIRË”/
Nga Frank Shkreli
Ishte viti 1956. Lufta e ftohët midis Lindjes komuniste dhe Perëndimit demokratik po ashpërsohej çdo ditë. Shqipëria e asaj kohe sundohej nga regjimi i Enver Hoxhës që po bëhej gjithnjë më i egër karshi kundërshtarëve të mbrendshëm, si dhe ndaj botës së jashtme. Që atëherë shiheshin shënja ksenofobike të regjimit enverist ndaj botës, sa që një gazetar i gazetës zvicerane, Neue Zuercher Zeitung e datës 7 Prill, 1957, shkruante pas një vizite në Shqipëri se, “Asnjë nga shtetet komuniste satellite qyshë prej mbarimit të luftës nuk e ka izoluar veten nga bota e jashtme aq heremetikisht sa Shqipëria e vogël”.
Përballë një regjimi komunist shtypës mbrenda vendit dhe tepër armiqësor karshi botës, sidomos asaj perëndimore në përgjithësi dhe kundër Shteteve të Bashkuara në veçanti – komuniteti shqiptaro-amerikan ndjente nevojën për themelimin e një organizate që nuk do të varej prej asnjë nga partitë politike shqiptare që vepronin në Perëndim në atë kohë. Njehej nevoja urgjente për një organizatë e cila do të shërbente jo vetëm si zëdhënse e komunitetit shqiptaro-amerikan, por e cila njëkohësisht do të shërbente gjatë viteve dhe dekadave të mëvonshme edhe si ndërlidhëse me autoritetet qeveritare të Shteteve të Bashkuara, sidomos Departmenti Amerikan i Shtetit, i cili më në fund filloi edhe të financonte Komitetin dhe veprimtarinë e organizatës së re “Shqipëria e Lirë”. Themelimi i Komitetit “Shqipëria e Lirë” po plotësonte një boshllëk që ekzistonte në atë kohë, zëri i të cilit nevojitej të dëgjohej, sidomos në Amerikë, por edhe në organizatat ndërkombëtare të kohës në SHBA dhe në Europë, ku ishin mësuar që versioni i ngjarjeve mbi Shqipërinë dhe shqiptarët, të paraqitej vetëm nga regjimi komunist i Enver Hoxhës.
Kjo situatë ndryshoi kur në Nëntor të vitit 1956, pas këshillimesh me autoritetet amerikane dhe midis një numri shqiptarësh të dalluar, themelohet Komiteti “Shqipëria e Lirë”, i cili, në një mënyrë ose një tjetër, do vazhdonte veprimtarinë e vet deri në fund të 90-ave, madje edhe me botimin e organit të saj “Shqiptari i Lirë”. Kështuqë atë vit u vendos të krijohej, Komiteti “Shqipëria e Lirë”, e që i kishte venë vetes detyrën madhore për të punuar për, “Çlirimin e Shqipërisë, për sigurimin e integritetit tokësor të saj dhe për vendosjen e një demokracie të vërtetë në Atdhe, me anë zgjedhjesh të lira dhe të fshehta.”
Me atë rast u vendos që Komiteti “Shqipëria e Lirë” të vendosej në New York, pasi aty jetonte shumica e shqiptarëve. Si anëtarë të parë të Komitetit “Shqipëria e Lirë” — sipas organit të parë të Komitetit, “Albanian News Bulletin”, që ishte para-ardhësi i gazetës “Shqiptari i Lirë” – u zgjodhën Zotërnjtë Sotir Avrami, Vasil Gërmenji, Ndue Gjomarkaj, Dr. Rexhep Krasniqi dhe Nexhat Peshkëpia. Duke vendosur që antarësia dhe udhëheqja të ishin sa më demokratike, kishin vendosur që udhëheqja e Komitetit të ndërrohej çdo muaj dhe sipas emërit në përputhje me rendin alfabetik, por më vonë u vendos që kryetari të zgjidhej me shumicë votash, për një mandat prej një viti.
Duke marrë parasyshë situatën kombëtare dhe ndërkombëtare të kohës, u vendos që njeërzit që duheshin ngarkuar me këtë veprimtari me përgjegjësira kombëtare, të kishin aftësitë dhe zotësitë si dhe edukatën e lartë akademike dhe politike për të përfaqësuar shqiptarët me një organizatë të denjë edhe në bashkrendim dhe në kuadër të organizatave të tjera ndërkombëtare europiane nga shtetet komuniste, që bënin pjesë në “Asamblenë e Kombeve të Robëruara të Europës”. Qe marrë gjithashtu vendimi shumë i mençur, që anëtarët edhe udhëheqja e Komitetit, “Shqipëria e Lirë”, të mos i përkisnin asnjë partie politike, që siç duket ishte edhe një kërkesë dhe kusht i autoriteteve amerikane – ashtuqë të evitoheshin grindjet politike në radhët e anëtarve të Komitetit të ri, “Shqipëria e Lirë”. Ishte pra kjo një organizatë e pavarur, e cila kërkonte përkrahjen e të gjithë shqiptarëve dhe zotohej se do të bashkpunonte me të gjithë – por e kishte përcaktuar veten si “një organizatë që qëndron mbi çdo çështje partiake dhe që sheh qëllimet kombëtare si të vetmen detyrë”, ndërsa ka theksuar gatishmërinë dhe bashkpunimin me të gjithë ata të cilëve u “dhimbset Shqipëria.”
Për më tepër, themeluesit e Komitetit “Shqipëria e Lirë” patën deklaruar se ndonëse do të punonin me të gjitha mundësitë e tyre për çlirimin e Shqipërisë nga komunizmi, ata nuk po e bënin këtë me qëllim interesash personale që të drejtojnë punët në një Shqipëri eventualisht të liruar na komunizmi ndërkombëtar. Qeverisja e Shqipërisë, “Do të jetë” — kanë thanë ata me rastin e themelimit të Komitetit “Shqipëria e Lirë”, — e drejta dhe privilegji i atyre që vuajnë dhe punojnë në Atdhe dhe jashtë.” Ndërkohë që ata u angazhuan se do të bënin çdo gjë që të jetë e mundur kombëtarisht dhe ndërkombëtarisht për të çliruar Shqipërinë, ata kishin shpallur me atë rast edhe mbarimin e misionit të punës së tyre dhe të Komitetit “Shqipëria e Lirë”, duke deklaraur se, “Detyra e Komitetit “Shqipëria e Lirë” do të mbarojë posa që Kombi Shqiptar të ketë rifituar lirinë që t’a shprehë vullnetin e vet me anë zgjedhjesh të lira.”
Sot, komuniteti shqiptaro-amerikan është shtuar në numër dhe përfaqësohet nga shumë organizata. Kohërat kanë ndryshuar, siç ka ndryshuar edhe situata në trojet tona në Ballkan, natyrisht për më mirë, në krahasim me vitet 1950-ave të shekullit të kaluar. Tani u takon këtyre organizatave të reja e të vjetëra që të vazhdojnë punën dhe veprimtarinë e filluar nga Komiteti “Shqipëria e Lirë”, në mbështetje të interesave të komunitetit shqiptaro-amerikan dhe në mbështetje të përhershme të interesave kombëtare të shqiptarëve kudo, sidomos para autoriteteve amerikane, ne vendet ku jetojmë në këtë shtet të madh, por edhe në rajon dhe në arenën më të gjërë ndërkombëtare. Organizimi i sotëm dhe veprimtaria e madhe e komunitetit shqiptaro-amerikan megjithë të metat që ka, nuk kanë lindur nga ndonjë boshllëk ose mos veprimtari e gjeneratave të kaluara, por e kanë bazën në rrënjët e një historie të gjatë, burrash e grashë shqiptare, të dedikuar ndaj mbështetjes së interesave të kombit shqiptar, burra e gra, pjesëtarë të një komuniteti të hershëm shqiptaro-amerikan dhe të organizatave të krijuara prej tij, siç ishte Komiteti, “Shqipëria e Lirë”.

Filed Under: Histori, Komunitet Tagged With: Frank shkreli, Komiteti Shqiperia e Lire, NGA HISTORIA E KOMUNITETIT, Shqiptaro-Amerikan

“Blood Brothers: Milosevic and Putin”

April 21, 2014 by dgreca

By David L. Phillips/
Slobodan Milosevic and Vladimir Putin are cut from the same cloth. Just as the West’s experience with Milosevic can inform its approach to Putin, diplomacy during the Yugoslav crisis can inform strategies for dealing with Russia today.
The political careers and tactics of Milosevic and Putin are parallel. Neither was democratically elected. Serbia’s President, Ivan Stambolic, appointed Milosevic to head Serbia’s Communist Party. A few years later, Stambolic was murdered and Milosevic took his job. Putin was backed by Boris Yeltsin to succeed him as Russia’s president in 1999.
Milosevic and Putin consolidated their power by exploiting ethnic conflict. Milosevic appealed to the victimization and humiliation of Serbs, declaring martial law in Kosovo and attacking Slovenia, Croatia and Bosnia. Putin attacked Chechnya, razing Grozny, and declaring direct rule from Moscow in 2000.
Both used history and religion to manipulate emotions. Milosevic arranged for the bones of Prince Lazar, who was defeated by the Ottoman Army in Kosovo Polje on June 28, 1389, to be disinterred from the Ravanica Monastery and toured around Serbia. He proclaimed that the organ pipes of the Decani Monastery in Kosovo were forged from the swords of Serbian nobility slain in battle. According to Milosevic, “One time we were brave and dignified, and one of the few who went into battle undefeated. Six centuries later, we are again in battles and quarrels.”
Putin also highlighted historical injustice to rile Russians. He told the Federal Assembly on March 18, 2014: “Everything in Crimea speaks of our shared history and pride. This is the location of ancient Khersones, where Prince Vladimir was baptized. His spiritual feat of adopting Orthodoxy predetermined the overall basis of the culture, civilization and human values that unite the peoples of Russia, Ukraine and Belarus.” Putin condemned encroachment “next to our homeland or in territories that were historically ours.”
Milosevic and Putin were adept at propaganda. Serbia’s state-controlled media repeatedly characterized Albanians as “Shiptars,” a derogatory slur. Bosnian Muslims were called “Turks” and mujahedeen.” Milosevic linked Croatia’s pro-democracy forces in the 1990s with the Ustase Independent State of Croatia, a Nazi puppet regime let by Ante Pavelic during World War II.
Russia’s state media has likewise been unrelenting in its criticism of the new authorities in Kiev. In an interview with hand-picked journalists, Putin maintained: “Nationalists, neo-Nazis, Russophobes and anti-Semites executed this coup.” He described them as the ideological heirs to Anton Bandera, Hitler’s Ukrainian accomplice.
Milosevic and Putin conjure conspiracies. Milosevic railed against NATO’s 1999 military action in Kosovo. Putin complained, “[The West] lied to us many times, took decisions behind our backs, and presented us with an accomplished fact.” He feels betrayed by NATO’s expansion to the East, its welcome to countries on Russia’s borders, and the deployment of an anti-ballistic missile system to former Warsaw Pact countries.
Both Milosevic and Putin embrace irredentism. Milosevic’s project was to create a greater Serbia from the ashes of Yugoslavia. As a result, more than one hundred thousand people died and millions were displaced during the death of Yugoslavia.
Putin believes that the greatest tragedy of the 20th century was the Soviet Union’s demise. “Millions of people went to bed in one country and awoke in different ones, overnight becoming ethnic minorities in former Union republics, while the Russian nation became one of the biggest, if not the biggest ethnic group in the world to be divided by borders.”
Putin is seeking to restore Imperial Russia, reunifying lost territory where Russians reside. “Kiev is the mother of Russian cities. Ancient Rus is our common source and we cannot live without each other.” Putin uses the term “Novorossiya” or “New Russia” when referring to parts of eastern and southern Ukraine. “Kharkiv, Luhansk, Donetsk, Odessa were not part of Ukraine in czarist times. They were transferred in 1920. Why? God knows.”
Both advanced their insidious agenda through paramilitaries. Milosevic sponsored Chetnik gangs in Serb populated regions of Bosnia and Croatia. His proxies declared the Republika Srspska in Bosnia and the Serbian Republic of Krajina in Croatia. Arkan and his “Tigers,” backed by Belgrade, led murderous assaults on Bijeljina and Zvornik terrorizing civilians and driving them from their homes. Milosevic claimed they were acting on their own. However, he was indicted by the International Criminal Court (ICC) for atrocities committed by surrogates under his control.
Putin maintains that unmarked troops in Crimea were spontaneously organized self-defense forces made up of concerned citizens. “Volunteers” seized government buildings in Eastern and Southern Ukraine. They were well-equipped with brand new Kalashnikovs, shoulder launched missiles, and state-of-the art communications gear. Putin disavows ties to paramilitaries who declared the People’s Republic of Donetsk.” Will Putin end up in the dock like Milosevic, indicted by the ICC for war crimes committed by Russian military intelligence under his control?
Understanding parallels between Milosevic and Putin can also inform strategies for preventing the escalation of deadly violence in Ukraine, and deterring Russia’s further cross-border aggression.
I served as counselor to the Bosnian delegation to the London Conference of August 26-27, 1992. What happened last week at peace talks between Russia, Ukraine, the United States and the EU in Geneva bears striking similarity with events in London 22 years ago.
The Bosnian delegation was promised peace. Secretary of State Larry Eagleburger and British Prime Minister John Major offered airtight sanctions. They also proposed to sequester artillery shelling Sarajevo. Foreign Minister Haris Silajdzic protested: “These are just words. We have no guarantees. My people are being slaughtered every day.” Major replied, “You have my word of honor. If the shelling of Sarajevo does not stop in 30 days, the Royal Air Force will be overhead.”
Milosevic and the Serb delegation agreed to demands of the international community, just as Russia promised to use its influence to remedy the crisis in eastern Ukraine. Both lied. Better rope-a-dope than confrontation.
Bosnia offers three fundamental lessons about diplomacy:
Deadlines are mandatory.
Agreements must be monitored.
Enforcement is critical.
Milosevic rhetorically acceded to the West’s demands, while Serbia consolidated its gains on the battlefield. Like Milosevic, Putin is buying time. And like Milosevic, Putin is counting on trans-Atlantic divisions to undermine a coherent international response.
Both Milosvic and Putin are cunning and crafty. Last week’s Geneva agreement established that “all sides must refrain from any violence, intimidation, or provocative action.” Predictably, Russian-backed paramilitaries ignored Russia’s entreaties to lay down their arms, lift roadblocks, and cease illegally occupation of government buildings. They are goading the Ukrainian Government to use force. This is just what Putin wants. Geneva established the terms to justify Russia’s overt military intervention.( Huffington Post)
*Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights. He is author of “Liberating Kosovo: Coercive Diplomacy and U.S. Intervention”.
Danielle Goldberg
Program Coordinator
Program on Peace-building and Rights
Institute for the Study of Human Rights
Columbia University

Filed Under: Analiza Tagged With: “Blood Brothers: Milosevic and Putin”, David Philips

BASHA: Jo komision hetimor ndaj Forcave te Armatosura

April 21, 2014 by dgreca

Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, në mbledhjen e të hënës së grupit parlamentarë, ka akuzuar sërisht heshtjen e qeverisë për skandalin e përfshirjes së Forcave të Armatosura në trafikun e drogës, duke ripohuar qëndrimin e opozitës për informacion të bësueshëm. Po ashtu, Basha, tha “se nuk tërhiqemi nga kërkesa opozitare për seancë plenare për transparencë dhe njëherazi, duke kundërshtuar propozimin e maxhorancës për komision hetimor”.
Lulzim Basha, pohoi se “shqiptarët panë me sy dhe dëgjuan me veshë se maxhoranca ka informacion për këtë çeshje. Mazhoranca ka të njëjtin burim informacioni që ka dhe opozita. Shqiptarëve u ka bërë përshtypje fakti se krerët e qeverisë për disa ditë me radhë, refuzuan tansparencën, dhe akuzuanë opozitën se po shpifte, por më në fund, fal argumentave dhe ngulmimit tonë, u detyruan të pranojnë që janë në dijeni të aferës”.
Po ashtu, Basha tha “nuk është hera e parë që kjo qeveri është në armiqësi me të dy shtyllat e qeverisjes, transparencën dhe përgjegjësinë. Ne, si opozitë e kemi të qartë se për të nxitur trasparencën e kësaj qeverie, kërkohet shumë energji, por ne jemi të vendosur dhe nuk bëjmë hap papa, sepse transparenca nuk është vetëm vlerë dhe detyrim, por e drejtë themelore për qytetarët”.
Tani, tha Basha “trasparenca për trafikun e drogës në FA, do të filloj nga një stad i ri, ai i nohjes së fenomenit dhe nga qeveri dhe do të ketë hapin tjetër, atë të njohjes me qëndrimin e mbajtur nga kjo qeveri dhe verifikimin e informacionit dhe përmasat e marra. Për këtë arsye deputetët e PD-së e kanë thirrur sërisht në komision, ministren Kodheli, për ta pyetur dhe diskutuar për trafikun e lëndve narkotike, duke shfrytëzuar mjetet logjistike dhe asetet e FA”.
Gjithashtu, Basha tha se Kryeministri Rama, nga do që të sillet, nuk i ikën detyrimit të ligjit para Kuvendit dhe para publikut “Le të tentojnë të hetojnë burimin e informacionit, le të bëjnë dhe Prokurorin e Përgjithshëm, le të bejnë si në kohë të diktaturës dhe u mbetet vetëm të kthejnë nenin famkeq 55 të agjitacionit e propogandës, drejtësia do ta thotë fjalën e saj, opozita do të qëndroj fort dhe ne nuk tërhiqemi për asnjë arsye nga seancë për transparencë në kuvend, tha Basha

Filed Under: Politike Tagged With: BASHA: Jo komision hetimor ndaj, Forcave te Armatosura

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 4673
  • 4674
  • 4675
  • 4676
  • 4677
  • …
  • 5724
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT