Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

AN OPEN LETTER TO THE PRESIDENT OF THE UNITED STATES OF AMERICA DONALD J. TRUMP

by

By Agim Aliçkaj, MSc. */

(Dis)Respect for the Democratic Values in Kosova by Ambassador Richard Grenell/

Dear Mr. President Trump,

While I feel very uneasy to address you in these difficult moments, when you are fully engaged in saving the American people and the entire world from the cruel virus, COVID-19, there is an urgent issue that I must address that affects the future of an entire country.

Three decades ago, I was forced to leave my beloved country of birth, Kosova, as thousands of Albanians did. We were targeted and persecuted by the communist and terrorist dictatorship led by Serbian war criminal, Slobodan Milosevic. I was fortunate to settle in the United States of America, the most powerful and greatest democratic country in the world, the symbol of freedom and justice, the guarantor of peace and security of the whole world, and the biggest supporter of the Albanian nation.

This displacement was followed by Serbia’s cruel wars against the people of former Yugoslavia which included Slovenians, Croats, Bosnians and Albanians. Genocide, ethnic cleansing, and monstrous massacres took place in Bosnia and Kosova. Albanian mothers of Kosova are still grieving over their missing children. The horrible consequences of the war still linger heavily in the collective memory of the people of Kosova.

Historical facts and credible documents reveal information about the crimes that Serbs and other neighbors have committed against Albanians in their quest to seize their lands. They reveal the heroic resistance of the Albanian people, always fighting for their freedom. They also reveal our people’s unsurpassed tolerance and respect for all different nations, races and religions. Nothing illustrates this better than the salvation of all Jewish people who lived or reached Albanian lands while escaping from Nazi persecution during the Holocaust. I am very proud that my father Arif Aliçkaj was a part of this noble all-Albanian national effort.

During President Clinton’s term, America, who was assisted by other NATO members in siding with truth, justice and liberty, came to the defense of the innocent Albanian people by bombing their Serbian aggressor in 1999.  They helped the people of Kosova gain their freedom from Serbian occupation. The freedom for which many sons and daughters of the Albanian people fought and sacrificed their lives for – generation after generation – for more than a century.

During President Bush’s term, after many years of tough and exhausting negotiations mediated by Finnish President Ahtisaari, America helped Kosova declare its limited independence, for which the Albanian people of Kosova had to painfully make the ultimate compromise. Even after continued efforts by Serbia to challenge Kosovo’s independence, it was also validated by the International Court of Justice in the Hague. The benefit of the agreement was that it did not touch the current borders of the Republic of Kosova. However, it came with two big and unjustified errors. First, this agreement did not address the rights of the Albanian people who live in their autochthonous lands within Serbia. Those who should have been protected in exactly the same way as the rights of the Serbian minority in Kosova. Second, there was no consequences or real punishment for the defeated aggressor, Serbia, and their criminal behavior. Milosevic and few of his henchmen were arrested and convicted, but there was no demand for reparations of the war, no public apology and no pressure to return the remains of thousands of the missing persons to the families still in mourning.

These unforgivable mistakes enabled Serbia, who to this day is still ruled by former collaborators and supporters of Milosevic, to launch an unprecedented hostile campaign against the young state of Kosova. With its state-sponsored deceitful propaganda, based on pure lies and no facts, as well as expensive lobbying campaign in Washington, Serbia has managed to present itself in the international public opinion as a victim despite having been the aggressor. In this disgusting endeavor, they were helped also by failed politicians and governments of Kosova that managed to come to power after the death of President Ibrahim Rugova. Instead of working hard to build and strengthen the new democratic state, they were involved in illegal anti-democratic affairs that are harmful to the new Republic.

A few months ago, we were hopeful in how your administration became more actively involved in finding a solution to the Albanian-Serbian conflict. We thought that based on American values, Ambassador Richard Grenell, your Special Envoy for the Kosova-Serbia talks, would do the right thing, This being, pressuring the Serbian aggressor to recognize the rights of the victimized people of Kosova to exist in the lands that they have called home for centuries. 

Ambassador Grenell started the process by asking Kosova to unconditionally remove its 100% tariffs on the Serbian goods and Serbia to cease its hostile activities against the Albanian people. We understood this as his effort and desire for an unbiased mediation. However, after a brief period of time, he completely and openly sided with Serbia. When Serbia confronted him publicly by declaring that they would continue their hostile actions no matter what and would never recognize the independence of Kosova, he did not get angry. He simply “forgot” about pressuring Serbia and focused only on pressuring Kosova. He continued to facilitate secret contacts and talks between Serbian President Aleksander Vuçiç and Kosova President Hashim Thaçi. Vuçiç is a chauvinist with deep hatred for the Albanian people and a Milosevic supporter with a possible criminal background. Thaçi is a politician that is detested by the majority of the people of Kosova and considered the principal player responsible for most of the failures of the last 20 years. Based on the Constitution of the Republic of Kosova, he is not authorized to lead the talks between Kosova and Serbia. 

It was so absurd that Ambassador Grenell continued with his demand for the removal of the tariffs by Kosova in order to begin the dialogue with Serbia while at the same time talks between Vuçiç and Thaçi continued behind closed doors. The newly formed democratic government of Kosova, the government of hope and domestic anti-corruption, led by the mostly voted leaders in the country, Albin Kurti and Vjosa Osmani, did not reject his demand. With great respect for America, they offered a real, timely and logical proposal for the removal of the tariffs. They acted based on the promises that they made to the voters during their campaign, same as you Mr. President. This was not accepted by Ambassador Grenell. The actions that followed, including inviting Thaçi to Washington who represents PDK, the largest party in opposition for a meeting with Vuçiç, and especially of Hyseni, who represents LDK, the junior partner of the ruling coalition, raises a reasonable suspicion that the Ambassador encouraged the removal of the legitimate democratically elected government of Kosova. It was unbelievable and incredibly painful to read the statement of Your Ambassador, supporting the holding of the session of the parliament to vote for the motion of no-confidence against the government amid extraordinary circumstances when Kosova, America and the entire world was fighting for life or death against COVID-19. The majority of the democratic world, including Spain, who is not considered a supporter of Kosova, were against this move. 

I would like to quote here the Rapporteur for Kosova at the European Parliament, Eurodeputy Viola von-Cramon, who recently tweeted of the decision: “An own goal of the USA in #Kosovo with a historical dimension. How can you an ambassador be pleased to see a functional government tumbling in the #CoronaPandemic? Unbelievable. Irresponsible. I feel terribly sorry for the people of #Kosovo. They don’t deserve this.” 

Mr. President Donald J. Trump, as a devoted American and a conservative Republican, please allow me to use my right for the freedom of speech, with good intentions but with a broken heart and present you with some of my more concrete and direct points:

– I appreciate and support your “America First” platform and your statement at the UN that “other leaders of the world have the right to do the same for the countries they represent”. So, why was this right flagrantly denied to the Prime Minister of Kosova? The recent actions of Your Ambassador benefit only the Serbian-Russian hegemonic interests in the Balkans and may qualify as “Serbia First, Russia Second, America Third, and Kosova Last.” I also like your other slogan “Make America Great Again”, but in this case, it seems more applicable to “Make Serbia Great Again”.

– During your last confrontation in the US Congress with the impeachment efforts by the Democratic Party to remove you from the office based on their allegations of your “Russian collusion”, you said that “this is a witch hunt” and that “it should never happen again to any president”. So, how could the same happen to Prime Minister Kurti with the blessing of Your Ambassador, only because he was standing up for the legitimate rights of his own country?

– I salute the recent statement by the representatives of the State Department that in the meetings hosted by Ambassador Grenell there was no discussion about changing the borders

between Kosova and Serbia. If so, what were they talking about and why are these negotiations not transparent? More importantly if the people of Kosova, despite all the pressures, do not accept any land swap negotiated between Thaçi and Vuçiç, will America still defend the sovereignty and the territorial integrity of the Republic of Kosova within current borders as recognized in 2008?  Why is there no mention of the sovereignty and territorial integrity lately? 

– How is it possible that the America we know during your presidency is supporting politicians it once denounced as corrupt? Some of them being known criminals, from political parties that have ruled Kosova since the declaration of the independence?! How can they be accepted as legitimate participants in negotiations to resolve the problem that they themselves have created? How can they trust those who brought Kosova to the brink of failure, causing a tragedy for their own people and major problems for America at the time when there is a need to be focused elsewhere on bigger issues?! How is it possible to support the collapse of the newly formed democratic government of Kosova, which in its 40 days of work proved that it has the capability to lift Kosova out of poverty and the state of hopelessness?! 

I am very sorry Mr. President, but this has nothing to do with the democratic values of our beloved America. By supporting this anti-democratic act, your administration will ultimately be responsible for potential turmoil and destabilization that may follow in Kosova, the Balkans and Europe in its entirety after the ending of the Corona virus crisis. Even more so if Thaçi and his cronies are encouraged by your representatives to continue with using undemocratic means to rule Kosova.

– After his trip to America, emboldened by Ambassador Grenell, President Thaçi launched an open unprecedented, undiplomatic and arrogant attack against European representatives. Do they really think that Europe can be pressured to accept and implement an imposed solution, without its participation and consent, when as you know Kosova and Serbia are both situated in Europe?

– With their recent actions, President Thaçi and few of his friends in Kosova, supported by some important people in Your Administration, have increased Serbia’s appetite for annexation of more Albanian territory. Over more than a century, Serbia has forcefully occupied and ethnically cleansed Albanian people in major cities and regions like Nis, Toplice, Leskovac, Sandjak, and so on. If they manage to take Northern Kosova and Mitrovica, they will ask for more like Podujeva, Gjilan, Prizren, Shkodra, Durrës, and perhaps even Prishtina and Tirana. Documents from unbiased historical sources prove this ambition. One thing is very clear, Serbia will only stop when it is definitely convinced that there is no chance for grabbing of more Albanian lands.

– A permanent solution to this problem is difficult but possible and simple. America and the democratic world that have recognized Kosova in its existing borders, should make it clear to Serbia that the times of changing borders have passed once and for all. That the equal political and human rights for the Serbs in Kosova and the Albanians in Serbia will be guaranteed and preserved. Only a serious and decisive pressure by America and the democratic countries of Europe on Serbia can achieve this. The problem is not in Kosova, it is in Serbia and can only be resolved there. This country suffers from an unabated hatred for Albanians and other surrounding nations. Until Serbia is cured, these problems will persist. The alternative of changing the borders is very complicated and impossible to implement, it will cause the destabilization of the Balkans and all of Europe for decades to come. Most importantly, the people of Kosova and other Albanian lands will never ever accept it.

– I would like to emphasize that opinions, views and positions expressed in this letter are not only mine, they are also of those of more than 90% of hundreds of thousands of members of the Albanian diaspora in America, Europe, and all over the world, as well as of more than 60% of Albanian people in the Balkans. I also think that it is important to let you know that I am not affiliated and do not support any political party in Kosova. Like many other compatriots, I support only those leaders that prove themselves by working hard and with dedication for the wellbeing of the people and the nation.

Please, President Trump!

Do not push away the friendly Albanian people who love America more than any other nation on earth. Serbia may pretend to love America for its temporary interests, but everyone knows that the majority of the Serbian people would always side with Russia over America and this will never change.

May God bless you, your family and the American nation!

May God bless the Albanian nation!

* Member of the Executive Board of the Albanian-American Civic League and a member of the Council of Vatra.

Masakra e Tivarit në 75 vjetori e saj

by

Shkruan: Uran Butka-Historian/ Dielli/

Sot mbushen 75 vjet nga Masakra e Tivarit, një plojë e përgjakshme kundrejt shqiptarëve, realizuar nga shteti komunist jugosllav ne bashkëpunim me qeverinë komuniste shqiptare.

Kjo masakër vjen tashmë e plotë  në botimin “Masakra e Tivarit dhe përgjegjësia e shtetit shqiptar”, e trajtuar historikisht me dokumente arkivore nga arkivat shqiptare,  Jugosllave, britanike, amerikane, si edhe me dëshmi autentike  të përjetuesve të masakrës, nga Kosova, dhe trevat shqiptare ne Maqedoni e Mal të Zi.

Del pyetja: përse kam hulumtuar për gati 25 vjet për këtë ngjarje tragjike: sepse është një masakër me përmasa balkanike, sepse pati afër 4000 shqiptare te pafajshëm të vrarë e mjaft te zhdukur, sepse kjo masakër është fshehur dhe vazhdon te fshihet nga politika, për të mos nxjerrë përgjegjesite dhe fajtorët. Kjo është njëra anë, ajo e historianit, për të zbardhur dhe nxjerrë të vërtetën historike, për të kapërcyer urrejtjen dhe keqkuptimet mes popujve dhe për të mos u përsëritur më; ana tjetër, botimi “Masakra e Tivarit” është edhe një homazh për të rënët, për të zhdukurit e pafajshëm, por edhe për familjet e tyre, që u lenduan dhe u persekutuan pa fund. Në këtë libër familjarët do të gjejnë emrat e të rënëve, janë botuar ketu listat e  tyre.

Platforma politike dhe ushtarake projektit të shtetit komunist jugosllav  ishte projekti famëkeq i Çubriloviçit i 7 marsit 1937 dhe i 3 nëntorit 1944,: “Dy janë mënyrat për spastrimin etnik të shqiptarëve: t’i zhdukim ose t’i shpërngulim.” Masakra e tivarit i permbushi plotësish këto synime antishqiptare.

Pikërisht në fillim të nëntorit 1944, komandave të Ushtrisë NÇJ iu dha, nga ana e organeve më të larta partiake dhe ushtarake të Serbisë, direktiva që të “vrisnin së paku 50% të banorëve shqiptarë “ .

Ky genocid shpërfaqej hapur në formën e vrasjeve masive të shqiptarëve të Kosovës e të viseve të tjera shqiptare nga forcat e Ushtrisë NÇ të Jugosllavisë, të OZN-ës (UDB-s) dhe nga detashmentet çetniko-drazhiste, por edhe me ndihmesën e formacioneve ushtarake NÇ të Shqipërisë.

Titoja, në cilësinë e komandantit të përgjithshëm të Ushtrisë NÇJ, i kërkonte E. Hoxhës kalimin e formacioneve të UNÇ të Shqipërisë në Kosovë e Jugosllavi, për të luftuar kundër “pushtuesve dhe reaksionit”. Kjo kërkesë u formulua në fund të muajit maj, u përsërit në korrik e gusht të vitit 1944. u ribë edhe më 26 gusht 1944 nga Shtabi i UNÇJ për Kosovën e Rrafshin e Dukagjinit, firmosur nga komandanti i këtij shtabi, Fadil Hoxha dhe komisari Boshko Çakiç.

Pala shqiptare u tregua e gatshme. Më 12 shtator 1944 komandanti i përgjithshëm i UNÇSH, E. Hoxha, i dha urdhër Korparmatës III të përgatiste dhe të niste menjëherë dy brigada për në Kosovë. Kështu u dërguan në Kosove Brig. III dhe V nën komandën e  Shefqet Peçit.

Dërgimi i brigadave partizane të Shqipërisë në Kosovë u mbajt në konspirativitet edhe për britanikët, ndonëse ata ishin aleatë dhe ndihmonin Luftën Nacionalçlirimtare në Shqipëri dhe Jugosllavi. Enver Hoxha porosiste Dali Ndreun, komandantin e Korparmatës I:

“Të mos i tregohet Inglizëve objektivi i brigadave V dhe III, që do të shkojnë në Kosovë”

Titoja thirri brigadat dhe divizionet e Ushtrisë NÇ të Shqipërisë “për të luftuar kundër armikut dhe reaksionit”, por i përdori kryesisht në luftën kundër “reaksionit shqiptar”.

E.Hoxha e dinte mirë pse thirreshin brigadat nacionalçlirimtare të Shqipërisë në Kosovë, ndaj si një vasal i bindur dhe i ndërgjegjshëm për çka bënte, urdhëronte brigadat e Divizionit I : “ Të asgjësohen pa mëshirë nacionalistët dhe reaksionarët shqiptarë brenda dhe jashtë kufijve pa treguar as më të voglën tolerancë.”

Në muajin nëntor 1944, u angazhuan në këtë luftë edhe Divizioni V dhe Divizioni që u vunë nën urdhrat e Armatës V të Ushtrisë NÇ Jugosllave. Në URDHËRVEPRIMIN e Armatës V të Jugosllavisë përfshiheshin edhe divizionet e Shqipërisë:

“Të gjitha forcat reaksionare që do të takoni, të rrethohen dhe të shpartallohen me çdo kusht…Të çarmatosen njerëzit e dyshimtë dhe ata që nuk duan të mobilizohen me dëshirë, të digjen shtëpitë e tradhëtarëve që rezistojnë dhe bëjnë fortesë… Të sekuestroni mallin e kriminelëve të arratisur.T’u theksohet katundeve që përshkoni se ai katund që bëhet strehë i gjaktorëve, do të dënohet…

Divizionet V dhe VI të Shqipërisë ndodheshin në Kosovë përgjatë muajve mars dhe prill të vitit 1945, kur u bë masakra, me në krye  Ramiz Alinë, komisar dhe  Gjin Markun e Rahman Perllakun komandantë. Këta rekrutuan mijëra shqiptarë të kosovës dhe ua dorëzuan ushtrisë jugoskllave, si mish per top, që i shpërguli nga Kosova dhe i asgjesoi në Srem, Tivar etj.

Kemi në dorë radiogramet e shtabit të Divizionit V dhe VI dërguar Komandës së Përgjithshme të Ushtrisë NÇ të Shqipërisë gjatë muajve mars-prill 1945 e në vazhdim si edhe listat emërore të të aratisurve dhe vullnetarëve shqiptarë tëKosovës, që dorëzoheshin nga shtabet e diviz.V dheVI te ushtria jugosllave

Ja edhe përgjigjja e Enver Hoxhës:

“T’arratisurit e dorëzuar në Divizionin tuaj, dërgojani Divizionit 52 të Serbisë”.

Për shoqërimin e tyre nëpër Shqipëri, nga Kukësi, në Pukë, Gomsiqe, Vau I Dejes, Drin, Bunë, Shkoder, ishin caktuar disa batalione të Divizionit të 46-të dhe një batalion i Brigadës 27-të të Serbisë, si edhe një grup prej 50 ushtarakësh nga Armata IV. Në një document Enver Hoxha justifikohet para tutorëve te tij jugosllave se nuk mundet t’i shoqëronte kolonat me kosovare, sepse nuk kishte mjetet e nevojshme, por ai lejonte që  ato te kalonin nëpër Shqipëri dhe urdhëronte Korparmatën në Shodër që të bashkëpunonte me forcat ushtarake jugosllave.(Radiogram derguar Korparmatës III shkodër)

Kalvari i masakrës nisi më 24 mars 1945, kur kolonat me kosovarë të rekrutuar dhunshëm u nisën nga Prizreni peër në Kukës,  dhe kaluan nëpër teritorin e Shqipërisë  përgjatë muajve mars-prill. Të dhënat burimore ushtarake jugosllave, tregojnë se u mobilizuan dhe u dërguan për në frontin e Adriatikut, ishin 13.323 rekrutë shqiptarë. Qeveria shqiptare, së pari, lejoi që kolonat e ushtrisë jugosllave të hynin e të kalonin nëpër teritorin e Shqipërisë, dhe të asgjesoheshin shqiptarët e Kosovës të konsideruar “reaksionarë”. 

Në një dokument të Ministrisë së Brendsme  të Shqipërisë lexojmë:

“Me mijëra kosovarë të pafajshëm janë pushkatuar në masë, ilegalisht dhe pa gjyq, nga organet e UDB-ë . Në këto masakra të pashëmbullta ndaj popullsisë së Kosovës, ka marrë pjesë Koci Xoxe, në fillim të vitit 1945, kur në cilësinë si ministër i Brendshëm i Shqipërisë, ai autorizoi oficerët e UDB-së që të pushkatonin ilegalisht dhe pa gjyq , në tokën shqiptare, më tepër se 1000 kosovarë të pafajshëm”

Natyrisht, ky është akti më antikombëtar dhe më i turpshëm i qeverisë komuniste shqiptare, kur lejua që të vriteshin shqiptarët në tokën shqiptare nga të huajt dhe  në bashkepunim me ta, dhe u hesht plotësisht për këtë masakër , që përbën një genoci të pastër për motive politike dhe spastrimi etnik.

Qeveria shqiptare dhe E.Hoxha, këtë krim ia ngarkoi Koci Xoxes, kutr ai u denua në vitin 1949. Mirëpo ministry I brendshëm I shqipërisë në vitin 1945 nuk ishte Koci Xoxe ( edhe ky kriminel) por Hashi Lleshi, I cili lidhi marrëveshje me minisrin e Brendëhëm të Jugosllavisë Rankoviç dhe bahkëpunoi me te për asgjesimin e shqiptarëve të pafajshëm.

Nga raporti i shtabit të Kolonës IV të Armatës së Jugosllavisë, datë 8 prill 1945: “Eshaloni shkoi mirë deri në Kukës. Në afërsi të Kukësit ndodhi një incident, kur njëri nga grupi i kolonës gjuajti një bombë mbi rojën tonë. Me ç’rast u shkaktua rrëmujë dhe, në këtë rëmujë, arriti të arratisej një grup prej 10 vetësh. Kështu, duke ikur, hasi në patrullën e ushtrisë shqiptare, e cila i ndaloi dhe iu bëri thirrje që të dorëzohen. Ndaj kësaj thirrjeje, ata nuk u përgjigjën, por vazhduan të iknin. Ushtarët shqiptarë hapën zjarr mbi ta dhe vranë në vend dy persona, dy të tjerë i plagosën, të cilët më vonë edhe ata vdiqën.

Siç shihet qartësisht nga ky dokument, asgjësimi i rekrutëve shqiptarë të Kosovës, u krye në bashkëveprim të forcave ushtarake të Jugoslavisë dhe të Shqipërisë, në këtë rast brenda territorit të Republikës së Shqipërisë.(nga dokumentet jugosllave)

Rekruti Azem Hajdini – Xani, i cili përjetoi tmerret e Masakrës së Tivarit, por rastësisht shpëtoi nga vdekja dhe dëshmoi për këtë tragjedi kombëtare: “Kur hymë në territorin e Shqipërisë, u gëzuam pa masë, – parashtron Azem Hajdini – duke menduar se tash e tutje do të jemi nën përcjelljen e ushtarëve të shtetit tonë, Shqipërisë dhe se nuk do të përjetonim mizoritë, siç i kishim përjetuar vazhdimisht në Kosovë nga serbët, malazezët dhe maqedonasit. Shumë shpejt, pra, u bindëm se as këtu nuk kishte vend për gëzim, sepse skenari i parapërgatitur vazhdonte të realizohej me përpikmëri dhe ngase gjatë rrugës nëpër territorin e Shqipërisë, përcjellësit i shtonin torturat e vrasjet ndaj nesh. Ata nuk na konsideronin më si bashkëluftëtarë të tyre, madje as si robër të luftës… Neve nuk na konsideronin as si kope bagëtish.”

Sipas të dhënave të arkivave jugosllave në Kukës, Pukë, Fushë Arrëz, Gomsiqe ranë në kanionin e thellë dhe gjetën vdekjen 36 rekrutë dhe 14 u plagosën;në Vaun e Dejës, në lumin Drin dhe në lumin Buna dhe në Shkodër, gjetën vdekjen qindra rekrutë shqiptarë dhe u lënduan një numër i madh të plagosurish.

Në mesditën e datës 31 marsit 1945 në qytetin e vogël të Tivarit, ishte ngritur kurthi, sipas një plani të parapërgatitur për asgjësimin e gjithë rekrutëve shqiptarë. Masakrën ishte ngarkuar ta kryente Brigada X malazeze, pikërisht në Tivar, qytet shqiptar, që përfshihej në Malin e Zi.

Kasaphana nisi në hyrje të Tivarit të Ri, mandej arriti pikun e saj në oborrin dhe në mjediset e ndërtesës së Monopolit të Duhanit më 31 mars të vitit 1945. Sipas përllogaritjeve rezulton se vetëm në Tivar u vranë 1560 shqiptarë nga kolona e dytë. Edhe nga Kolonat e tjera me rekrutë shqiptarë të mobilizuar kryesisht në viset shqiptare të Gostivarit, Tetovës, Kumanovës, Kërçovës dhe Shkupit, gjatë marshimit nëpër Shqipëri, të njëjtin fat patën.

Nëse përpiqemi të konkludojmë për numrin e saktë të të vrarëve në këtë tragjedi të përmasave ballkanike, numrit rezulton shuma prej 3447 shqiptarësh të vrarë, të mbytur, të helmuar përvec të zhdukurve që s’u gjenden kurrë në tragjedinë e quajtur të Tivarit. 

Botimi “Masakra e Tivatit dhe përgjegjësia e shtetit shqiptar’ është një trajtim shkencor, nje përpjekje për të treguar të vertetën e fshehur , për te reflektuar, por edhe nje homazh për të vrarët e të zhdukurit e pafajshëm, që jo vetëm historia, por edhe politika i ka harruar. 

HEROJT’ E 2 PRILLIT 1991

by

BOTEN  E  SHKALLMON  HARRESA!/

Nga Fritz RADOVANI/

2 PRILL 1991 – MASAKRAT KOMUNISTE NUK KANË KURR AUTOR!/

AUTORËT E  VRASJEVE JANË “HERONJË” TË PAPREKSHEM! 

ATA MBROHEN NGA LIGJI I GJENOCIDIT DHE KUSHTETUTA T… 

SHQIPNIA I SIGURON EDHE “TITUJT” E DHANUN NGA AKADEMIA… 

U pat fillue një gjyq… E pritej me fillue prap tjetri… Po, u la per ma vonë! 

Shumë prej atyne vrastarve që atë ditë të zezë të 2 Prillit në Shkoder, patne shkrepë armët barbare mbi 93 persona, tue lanë kater djelmë të rij të vdekun, para qendres terroriste të komitetit PPSH së Shkodres, sot nuk jetojnë, po persa kohë ishin gjallë, vetem zi e ma zi i sollen Atdheut! 

Shqipnia sot ata monstra i ka në të gjitha qoshet e veta, madje edhe disa nga fëmijtë e tyne, i ka angazhue në armen terroriste të sigurimit shtetit. Te vriten njerzit e pafajshem diten per diell e mos të dënohet askush, kjo nuk besoj se ngjet në ndonjë tjeter vend të Botës… Të pakten formalisht! 

Sigurisht, dënimi i vrastarëve barbarë nuk pritet nga “Rilindja” e sotme, po as harresa e Atyne Djelmëve Heronjë, nuk i takon opozitarve që rrijnë e shikojnë duerkryq prej dritareve të kafeve në Shkoder… As nuk dij me e kuptue se ku kullosin gjithë ato parti “politike”, që nuk kryejn asnjë nga angazhimet e veta para zgjedhjeve atje. Ndonjëherë mendja më shkon perkeq: “A thue të gjithë të persekutuemit politik të Shkodres janë pajtue me korrupsionin dhe poshtersitë antinjerzore të drogamanve socialist?!”

Edhe kjo më duket e pabesueshme! Që sigurimi i shtetit në Shkoder ka vu të gjitha metastazat e veta kunder “Shkodranve demokratë”, per këte sot unë nuk kam asnjë dyshim, po që në Shkoder, mos me u kujtue dhe mos me u nderue Ata Atdhetarë antikomunistë që dhane edhe jeten per Atdhe këte, e tham pa pikë mëdyshjet: “Nuk mund t’a besoj e, as t’a pranoj!” 

Shkoder! Mos u pajto me “harresen”.., turpin e socialistave komunistë! 

            Melbourne, 2 Prill 2020.

Pandemia e murtajës së zezë në mesjetë

by

NGA ILIR HASHORVA/

Midis viteve 1346 dhe 1350 u përhap një sëmundje e tmerrshme në Europë, në Lindjen e Mesme dhe në Afrikën e Veriut. 

Në tetor të vitit 1347, në shumë anije tregtare që kishin ardhur nga Deti i Zi dhe kaluan nga Gjenova për në Mesina, në Sicili, njerëzit ose arrinin të vdekur, ose të sëmurë rëndë me një sëmundje misterioze. Ajo sëmundje u quajt murtaja e zezë ose vdekja e zezë, sepse viktimave u dilnin në trup njolla dhe puçrra të fryra të zeza me madhësi gati të një veze. 

Në fshat, sëmundja shuhej pas rreth gjashtë muajsh, kurse në qytete zgjaste më shumë. Ajo pakësohej në dimër por rishfaqej në pranverë. Në Europë, nga një popullsi me rreth 80 milionë banorë në atë kohë, mendohet të kenë vdekur një e katërta e tyre, ose rreth 20 milionë njerëz. Nuk kishte më vend në varreza. Papa Klementi IV shenjtëroi ujërat e lumit Rhon në Francë, në mënyrë që kufomat e hedhura në ujërat e tij të konsideroheshin të varrosura sipas riteve fetare të krishtere.

Libri “Dekameroni” i Bokaços lidhet pikërisht me këtë pandemi. Në atë kohë Firencja u përfshi nga kjo sëmundje e tmerrshme, e panjohur e ngjitëse dhe shtatë vajza e tre djem, për të shpëtuar prej saj, vendosën të linin qytetin dhe të shkonin larg në rrethinat e tij, të rrinin aty për njëfarë kohe dhe, për t’u zbavitur e për të shkuar kohën, vendosën që secili prej tyre, gjatë ditëve të qëndrimit aty, të tregonte nga dhjetë rrëfenja, nga një për çdo ditë, për shokët e tij. Të dhjetë ditët që do të tregoheshin ato rrëfenja larg qytetit, i japin edhe titullin kësaj kryevepre botërore që quhet “Dekameron” e që në greqisht do të thotë dhjetë ditë. Kjo vepër u shkrua nga Bokaçoja gjatë dhe pas kësaj pandemie dhe u mbarua rreth vitit 1353. Po jap një pjesë të shkurtër nga ky libër që është në proces botimi dhe që së shpejti do të dalë në formën e tij të plotë, i përkthyer nga Ali Hashorva këtu e afro 70 vjet më parë. Ja pjesa që tregon fillimin e pandemisë:

Them, pra, se një mijë e treqind e dyzet e tetë vite kanë shkuar qysh prej kohës së mishërimit frutdhënës së të birit të Perëndisë, kur ra murtaja vdekjeprurëse në Firencen madhështore, një nga më të bukurat qytete të Italisë. Shkakun e përhapjes së kësaj sëmundjeje ose duhet ta kërkojmë në ndikimin e trupave qiellorë, ose në zemërimin e drejtë të Perëndisë, që ndofta ka dashur të na ndëshkojë për veprat tona të këqija. Kjo sëmundje, ca vjet përpara, ishte përhapur në anët e Lindjes, duke shkaktuar vdekje të panumërta në çdo vend. Pastaj, duke u kaluar pak nga pak nga njëri vend te tjetri, arriti gjer në Perëndim me pasoja të tmerrshme.

Këtu, thuajse në fillim të pranverës së vitit të sipërtreguar, filluan të shfaqeshin rrjedhimet e saj të hidhura në mënyra të tmerrshme dhe të çuditshme. Nuk vlejtën as urtësia, as masat e mara. Më kot njerëz të posaçëm pastronin qytetin nga ndyrësitë, më kot u ndalua hyrja e të sëmurëve në qytet, më kot u dhanë këshilla të shumta për ruajtjen e qytetit. Jo vetëm këto, por nuk ndihmuan as lutjet e shumta e të përvuajtura drejtuar Perëndisë, jo një herë, po kushedi sa herë prej besimtarëve, qoftë me anë procesionesh, qoftë me mënyra të tjera. Këtu kjo sëmundje u shfaq në fillim të pranverës në mënyrë të ndryshme nga ç’ishte shfaqur në Lindje. Aty, të dalët e gjakut nga hundët ishte një shenjë që tregonte vdekjen e sigurt, ndërsa këtu, në fillim të sëmundjes, pa dallim, si burrave dhe grave, u shfaqeshin ca xhumba të mëdha nëpër shalë ose nën sqetulla, disa prej të cilave ishin sa një mollë e zakonshme, disa sa një vezë, disa më të mëdha e disa më të vogla. Në pak kohë e sipër këto xhumba të mëdha, që populli i quante lunga, përhapeshin në tërë trupin. Kjo sëmundje e tmerrshme nuk shfaqej kurdoherë me të njëjtat simptoma. Ngandonjëherë shfaqej edhe me njolla të zeza, ose të zeshkëta, që u dilnin më të shumtëve, kujt të mëdha e të rralla, kujt të vockla e të dendura nëpër llërë, nëpër kofshë dhe pastaj në tërë trupin. Këto njolla, si dhe lungat që thamë, ishin shenjat e vdekjes së afërme.

 Për të shëruar këtë sëmundje, nuk vlenin as këshillat e mjekëve, as barnat. Kjo sëmundje ose ishte e pashërueshme prej natyre, ose mjekët me pazotësinë e tyre (përveç mjekëve profesionistë qenë dhe një numër i madh burrash e grash që e ushtronin këtë mjeshtëri pa ditur kurrë më parë se ç’qe mjekësia) nuk ishin në gjendje të gjenin nga se rridhte, le pastaj ta shëronin. Prandaj ishin të paktë ata që shëroheshin dhe shumica, mund të them tri ditë pas shenjave të përmendura, a pak më parë, a pak më pas, vdisnin dhe në më të shumtën e herëve pa pasur as ethe, as ndonjë simptomë tjetër.

Kjo sëmundje u bë dhe më e tmerrshme kur, nga të sëmurët u ngjitej të shëndoshëve që kujdeseshin për ta, pikërisht ashtu si përhapet zjarri kur i afrohen sende të thata ose me lyrë. Lëngata shkoi edhe më tej: mjaftonte një njeri të fliste ose të rrinte me një të sëmurë, që të molepsej prej tij. Mjaftonte që ai të prekte rrobat ose çfarëdolloj sendi që kishte prekur ose përdorur i sëmuri, dhe të humbte jetën bashkë më të.

Do t’ju tregoj një gjë të çuditshme që as unë s’kisha për ta besuar, sado të besueshëm të ishin ata që do të ma kishin thënë dhe s’do të kisha guxuar ta përshkruaja, po të mos e kisha parë vetë e me shumë të tjerë.

Them se kjo sëmundje ngjitej në mënyrë të çuditshme nga njëri te tjetri. Jo vetëm njeriu ia lëshonte njeriut me lehtësi të madhe, po çka është më  çuditshme, mjaftonte një send çfarëdo i të sëmurit, ose i ndonjë të vdekuri, që ta ngordhte aty për aty çfarëdo kafshe që ta kishte prekur atë send. Një ditë, siç thashë më sipër, pashë me sytë e mi një gjë të tillë: dy derra, duke parë leckat e një të vdekuri prej kësaj sëmundjeje të hedhura në rrugë, sipas zakonit të tyre, u lëshuan mbi to duke i trazuar me turi e me dhëmbë dhe pastaj i përplasën në fytyrë. Dhe, pa kaluar shumë kohë, si erdhën dy tri herë rrotull me konvulsione, ranë të dy të ngordhur mbi lecka, sikur të ishin helmuar.

Nga ngjarje të këtilla e nga shumtë tjera si këto edhe më të tmerrshme, u hyri një frikë e madhe në zemër të gjithë atyre që kishin shpëtuar nga vdekja, saqë të gjithë, pa përjashtim, shikonin si e si t’i braktisnin të sëmurët në mëshirën e fatit bashkë me plaçkat e tyre dhe të mërgoheshin syresh sa të ishte e mundur më larg, duke bërë kështu të mundur, të paktën, të shpëtonin jetën e tyre.

Kjo pra ishte murtaja e zezë që fillon e përshkruan Bokaçoja. 

Por kjo sëmundje, përveç atyre që u mori jetën, pati pasoja shumë të rënda për hebrenjtë, të cilët në atë periudhë të historisë, sikurse edhe herë të tjera, fajësoheshin për të gjitha të këqijat që i binin njerëzimit.         

Fillimisht shumë njerëz e konsideruan atë sëmundje si një dënim nga Zoti dhe të krishterë, hebrenj dhe myslimanë luteshin dhe agjëronin që të purifikoheshin dhe të shpëtonin. Më pas, siç ndodh shpesh në fatkeqësi të ndryshme dhe për to kërkohen dhe “gjenden” fajtorët, të krishterët akuzuan hebrenjtë. Për ta u tha se kishin helmuar puset dhe burimet e ujërave dhe ndaj tyre filloi një goditje e egër që përfshiu të gjithë Europën. U tha se hebrenjtë kishin përzier dhe zier bretkosa, hardhuca, merimanga e zemra të të krishterëve, pastaj lëngun e kishin tharë, e kishin kthyer në pluhur dhe me të kishin helmuar ujërat.

Në shtator të vitit 1348, zyrtarët në Savojë ishin të parët që akuzuan hebrenjtë për helmimin e ujit. Të gjithë hebrenjtë e qytetit u arrestuan dhe pasuria e tyre u konfiskua. Nën mundimin e torturave, disa hebrenj pranuan se kishin helmuar burimet dhe puset e ujit për të përhapur murtajën e zezë dhe njëmbëdhjetë prej tyre u dogjën të gjallë. Ajo që filloi në Savojë, u përhap edhe në qytete të tjera. Hebrenjtë kapeshin dhe hidheshin në zjarr. Ndonëse Papa Klementi II u përpoq të ndalte vrasjet, duke thënë se hebrenjtë po sëmureshin njëlloj si të tjerët, sulmet ndaj tyre nuk pushuan.  Edhe kur u gjet se sëmundja përhapej nga pickimi i morrave dhe pleshtave që më parë kishin jetuar në minj të infektuar, faji vazhdoi t’u binte  hebrenjve.  

Kjo, pra, ishte pandemia e mesjetës e shekullit të katërmbëdhjetë dhe kështu u kalua kjo: midis besimit fetar dhe injorancës, me dëme të mëdha njerëzore. Sot, në shekullin e njëzetenjëtë, në pandeminë e koronavirusit, jemi në tjetër situatë: mjekësia ka bërë përparime të jashtëzakonshme, ndërsa populli ka tjetër kulturë, tjetër përvojë dhe të tjera mundësi. Gjendja është serioze, por jo e pashpresë. Disiplina, zbatimi i rregullave të dhëna, është kushti kryesor në dorën tonë, të popullit, për kalimin e saj, ndonëse me mundim, por me sa më pak humbje.                           

KRYEMINSTRI PRET GJENERALIN E KFOR-it

by

-FORCA E SIGURISË SË KOSOVËS ME GJENDJE GATISHMËRIE/

Kurti priti në takim komandantin e KFOR-it, Gjeneral Major, Michele Risi/

Prishtinë, 2 prill 2020– Kryeministri në detyrë i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, bashkë me ministrin në detyrë të Shëndetësisë, Arben Vitia, në kuadër të takimeve të rregullta, priti sot në zyrën e tij Gjeneral Major, Michele Risi, Komandant i KFOR-it në Kosovë, dhe këshilltarin e tij politik, Andrea Angeli, me të cilët diskutuan mbi gjendjen e sigurisë në vend me rastin e përhapjes së virusit Corona, dhe masave të vazhdueshme që Qeveria e Republikës së Kosovës ka ndërmarrë për parandalimin e përhapjes së mëtutjeshme të pandemisë COVID-19.

Komandanti Risi, shprehu mirënjohje për bashkëpunimin mes Qeverisë dhe KFOR-it dhe gatishmërinë për ta thelluar atë. Ai nënvizoi se përballë sfidës me të cilën po ballafaqohemi, bashkëpunimi ndërinstitucional është i patjetërsueshëm dhe se ruajtja e sigurisë në Republikën e Kosovës është qëllim i përbashkët.

FORCA E SIGURISË SË KOSOVËS ME GJENDJE GATISHMËRIE/

-Kryeministri në detyrë, Albin Kurti vizitoi Ministrinë e Mbrojtjes dhe Shtabin e Përgjithshëm të Forcës së Sigurisë së Kosovës, u prit nga Ministri i Mbrojtjes në detyrë Anton Quni: Shteti i Kosovës dhe FSK-ja nuk kanë aleat më të madh se Shtetet e Bashkuara të Amerikës në rrugën e ndërtimit dhe forcimit të kapaciteteve tona mbrojtëse/

-FSK-ja Ushtri e Kosovës vazhdon edhe më tutje me gjendjen e gatishmërisë së nivelit 2, duke qenë gjithmonë e gatshme të mbështesë autoritetet civile të vendit në përballje me pandeminë COVID-19 dhe nevojat tjera/

PRISHTINË, 2 Prill 2020-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari/ Këtë paradite, Kryeministri në detyrë i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, së bashku me Ministrin në detyrë të Financave dhe Transfereve, Besnik Bislimi, vizituan Ministrinë e Mbrojtjes, ku takuan ministrin në detyrë, Anton Quni, zëvendësministrin, Enver Dugolli, Komandantin e FSK-së, gjeneral-lejtnant, Rrahman Rama dhe ushtruesin e detyrës së Sekretarit,  Faruk Gecin.

Fillimisht vizituan Ministrinë ku të gjithë diskutuan gjerë e gjatë për avancimin e Forcës së Sigurisë së Kosovës me misionin dhe detyrat sipas ligjeve të aprovuara në Parlamentin e Kosovës. Përgatitja sa më e mirë për mbrojtjen e sovranitetit dhe integritetit territorial të vendit, është elementi kyç i ruajtjes së paqes dhe stabilitetit në rajon. Shteti i Kosovës dhe FSK-ja nuk kanë aleat më të madh se Shtetet e Bashkuara të Amerikës në rrugën e ndërtimit dhe forcimit të kapaciteteve tona mbrojtëse. Projektet e shumta të përbashkëta me ShBA-të dhe ushtrinë e saj, që nga përgatitja dhe shkollimi i oficerëve dhe nënoficerëve, deri te ato kapitale si pajisje me armatim, janë përcaktim yni strategjik dhe nuk do ndalen për asnjë moment.  

Qeveria në detyrë e Kosovës, edhe në këtë kohë krize me pandeminë e shkaktuar nga COVID-19, do të përkrahë pa rezervë projektet e planifikuara nga Ministria e Mbrojtjes dhe FSK, duke qenë falënderues edhe ndaj partnerëve tanë strategjik për angazhimin dhe përkushtimin e tyre të sinqertë. Kryeministri në detyrë Kurti, vizitoi edhe Qendrën Operative të Shtabit të Përgjithshëm të FSK-së ku u njoftua për masat dhe veprimet e marra për luftimin e virusit Corona dhe për kontrollimin e tërë hapësirës administrative të Republikës sonë.

 FSK-ja vazhdon edhe më tutje me gjendjen e gatishmërisë së nivelit 2, duke qenë gjithmonë e gatshme të mbështesë autoritetet civile të vendit në përballje me pandeminë COVID-19 dhe nevojat tjera, thekson njoftimi i dërguar nga  Zyra e Kryeministrit të Kosovës.

Ndërsa, Ministria e Mbrojtjes e Kosovës ka dërguar këtë njoftim:

Kryeministri në detyrë i Republikës së Kosovës Albin Kurti i shoqëruar edhe nga Ministri  i Financave dhe Transfereve në detyrë, Besnik Bislimi,  vizitoi Ministrinë e Mbrojtjes dhe Shtabin e Përgjithshëm të FSK-së në Prishtinë.

Ai u prit nga Ministri i Mbrojtjes në detyrë Anton Quni i shoqëruar nga zëvendës Ministri i Mbrojtjes Enver Dugolli, Komandanti i FSK-së gjenerallejtënant Rrahman Rama, U.d. Sekretari i Përgjithshëm i Ministrisë së Mbrojtjes Faruk Geci dhe Shefi i Stafit të Shtabit të Përgjithshëm të FSK-së gjeneral brigade Jeton Dreshaj.

Në fillim, Ministri Quni falënderoi kryeministrin Kurti për vizitën dhe e njoftoi në pika të përgjithshme për nivelin e gatishmërisë operacionale dhe veprimet e deritashme të Ministrisë së Mbrojtjes dhe FSK-së në mbështetjen e autoriteteve qendrore dhe lokale civile në përballimin e situatës së krijuar pas pandemisë së COVID-19. Gjithashtu, Ministri Quni, e njoftoi me objektivat afatshkurtër dhe afatgjatë të Ministrisë së Mbrojtjes me fokus në rrugën përpara të realizimit të planit gjithëpërfshirës të tranzicionit të FSK-së në kuadër të procesit të tranzicionit të saj.

Duke shprehur mirëkuptimin e plotë në fokusin aktual të Qeverisë pas situatës emergjente nga COVID-19, ai theksoi nevojën e mbështetjes qeveritare në përmbushjen e këtyre objektivave të dimensionit të interesit shtetëror për të arritur në stadin e formësimit të plotë të forcave tona për përmbushjen e misionit të saj kushtetues dhe ligjor për mbrojtjen e territorit dhe pjesëmarrjes në operacionet ndërkombëtare paqeruajtëse. Ministri Quni gjithashtu e theksoi rolin e jashtëzakonshëm dhe të pazëvendësueshëm të SHBA-së dhe partnerëve tjerë në të arriturat e deritashme dhe projektet për të ardhmen duke mundësuar që FSK të jetë forcë profesioniste, bashkëkohore dhe e ndërveprueshme me standardet e vendeve anëtare dhe partnere të NATO-s.

Në anën tjetër, Komandanti i FSK-së, e njoftoi Kryeministrin Kurti me të dhëna konkrete për objektivat operacional të FSK-së, programet dhe projektet kryesore të planifikuara për periudhën vjetore dhe afatmesme që determinojnë stadin e zhvillimit dhe operacionalizimit të plotë të aftësive dhe kapaciteteve ushtarake të planifikuara me mbështetjen e aleatit tonë kryesor, SHBA-së dhe partnerët tjerë sipas Planit Gjithëpërfshirës të Tranzicionit. Me qëllim të përmbushjes së këtyre objektivave operacional, Gjeneral Rama kërkoi nga Kryeministri Kurti dhe Ministri Bislimi mbështetjen financiare qeveritare dhe lehtësimin nga barrierat procedurale administrative për procedimin me kohë të projekteve të veçanta të mbrojtjes.

Nga ana e tij , Kryeministri Kurti shprehu mirënjohjen dhe vlerësimin e lartë për lidershipin e Ministrisë së Mbrojtjes dhe FSK-së, për angazhimin dhe kontributin e veçantë në përballjen aktuale me COVID-19, si dhe shprehu zotimin për përkrahjen e plotë në të gjitha aspektet dhe drejtimet të FSK-së, në realizimin sa më të suksesshëm të procesit të tranzicionit, si një ndër objektivat edhe të programit qeveritar të vendit.

Mbështetje të plotë për të gjitha projektet e planifikuara të Ministrisë së Mbrojtjes dhe FSK-së, në proces dhe për të ardhmen, siguroi edhe Ministri i Financave dhe Transfereve, Besnik Bislimi i cili gjithashtu premtoi që do të angazhohet me prioritet të lartë, për lehtësimin dhe eliminimin e të gjitha barrierave procedurale administrative për projektet përkatëse.

Vizita e Kryeministrit Kurti vazhdoi në Shtabin e Përgjithshëm të FSK-së, respektivisht në Qendrën Operative të FSK-së, ku u pritë nga ana e Shefit të Stafit të SHP FSK-së, gjeneral brigade Jeton Dreshaj me bashkëpunëtorë. Me këtë rast, gjeneral Dreshaj prezantoi në pika të shkurtra, punën dhe procedurat standarde të aplikuara të Qendrës përkatëse, veprimet e deritashme të Forcës për Detyrë si dhe kurset e veprimit të përgatitura për të ardhmen.

Pas takimeve,  kryeministri Kurti dhe ministri Quni me delegacionet  e tyre drekuan në kuzhinën e kazermës së FSK-së, duke respektuar masat e përcaktuara për parandalimin e COVID -19.