• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

NE DITELINDJEN E DR. RUKI KONDAJ,PRESIDENTE E SHOQATES SHQIPTARO-KANADEZE

January 14, 2015 by dgreca

Dr. Ruki Kondaj, është vlerësuar me Medaljen ““Queen Diamond Jubille Award”, për persona me kontribute të veçanta/
Shkruar nga-Raimonda MOISIU/
Ajo një grua plot energji, buzëqeshje dhe dëshirë për të komunikuar dhe biseduar për gjithçka. Është një personazh krejt i vecante jo vetëm për zërin femëror, qytetar e intelektual që rrezaton, por impresioni i parë me të është se ajo e do shumë Shqipërinë, Vlorën e saj, respekton dhe nderon vlerat kombëtare, traditën, gjuhën dhe kulturën e atdheut të saj. Ajo është përfaqësuesja model i intelektuales, komunikimit dhe respektit, simboli i femrës dhe ndjenjës femërore shqiptare në botë! Kjo është Dr.Rukije Kondaj, imazhi i gjallë i mençurisë, urtësisë e modestisë së kësaj intelektualeje. Në prag të 100 Vjetorit të Pavarësisë, komuniteti shqiptaro-kanadez dhe shoqëria demokratike kanadeze, do të kishin fatin historik për komunitetin e tyre, ku para bashkëkombësve shqiptarë me prezencën e Parlamentarit Kanadez për multikulturalizmin Hon. Jim Karyggianys, dhe Ministrit të Ekonomisë dhe Zhvillimit të Ontarios Hon. Brad Duguid dhe do ishte pikërisht ky i fundit që do i dorëzonte Dr. Rukije Kondaj medaljen “Queen Diamond Jubille Award” për kontributin e saj të çmuar në komunitetin shqiptaro-kanadez dhe shoqërinë kanadeze. “Queen Diamond Jubille Award”, një medalje DIAMANTI- nga më të veçantat që jepet nën kujdesin e drejtpërdrejtë nga Guvernatori i Përgjithshëm i Kanadasë,dhe për herë të parë i është dhënë në kuadër të 60 vjetorit Mbretëreshës Elisabetë e II-të dhe hera e dytë brenda këtij 10 vjeçari, i jepet intelektuales shqiptare me banim në Kanada, Dr. Rukije Kondaj.
Ky vlerësim do ta gjente në befasi edhe vetë Dr. Kondaj, e cila jeton një jetë aktive e shumë intensive, në dobi të komunitetit, integrimit të vlerave kombëtare dhe identitetit shqiptar, një faktor demokratizues në shoqëri e lëvizjen feministe. Me një modesti që e karakterizon mes emocioneve, vetë Dr. Rukije Kondaj u shpreh:-Ky vlerësim nuk është nderim vetëm për mua personalisht, por vlerësimi më i bukur, mbresëlënës, qytetar, intelektual e historik për komunitetin shqiptaro-kanadez, vlerësim për gjithë shqiptarët, përmirësimin e imazhit për ta,afrim të potencialeve intelektuale, gjithëpërfshirje me moton: të gjithë shqiptarët e trevave, të gjithë moshat, të gjithë profesionet. Dr. Rukije Kondaj është lindur e rritur në qytetin bregdetar buzë Jonit, Simbolit të Pavarësisë të Shqipërisë-Vlorës. Është diplomuar për Framaci. Me kalimin e viteve Dr.Kondaj në vitin 1999’ do të punonte për krizën kosovare së bashku me partnerë të huaj si OBSH, UNICEF, etj, eksperienca të shkëlqyera këto, që i dhanë mundësinë të aplikonte për Master, në një nga universitetet me shumë emër , atij të “Bocconi”-t Milano, Itali
 Profili i Dr. Rukije Kondaj, përveçse arsimimit të saj të shumtë, ajo ka një sërë eksperiencash kombëtare e ndërkombëtare, me tituj shkencorë, menaxhimin sistematik, përmirësimin dhe promovimin e aftësive profesionale, kërkuese ndaj vetes, e diplomuar edhe në shtetin kanadez, është simboli më domethënës, i profilit të një intelektualeje që synon të ndërtojë mënyrën e jetesës dhe rolin model, të gruas shqiptaro-kanadeze në atë vend të huaj.
Dr.Rukije Kondaj është një nga figurat intelektuale më të dashura e të admirueshme e komunitetit shqiptaro-kanadez në Toronto, jo vetëm për formimin e saj të spikatur në fushën akademike, shkencore dhe profesionale, por edhe për kontributin e saj dimensional në një harmoni relative të lirisë së shprehjes për një qëllim të përbashkët përfaqësimin me dinjitet, krenari dhe modesti të integrimit të vlerave kombëtare, forcës intelektuale, identitetin kombëtar e vlerat e qytetarisë shqiptare në ballafaqimin e drejtpërdrejtë me botën perëndimore, pikërisht në Kanada. Doktoresha e Shkencave Farmaceutike znj.Rukije Kondaj është imazhi i gjallë i gruas inteligjente, i urtësisë e modestisë, idealiste dhe e përkushtuar ndaj familjes, detyrave dhe atributeve shoqërore edhe si PRESIDENTE e Shoqatës Shqiptaro-Kanadeze, patriote dhe atdhetare, luftëtare e të drejtave të gruas, dhe të gjitha aftësitë profesionale, energjitë dhe kontributin e saj e ka vënë në shërbim të promovimit dhe emancipimit të vlerave më të mira të gruas shqiptare në shoqërinë kanadeze. Krenarë dhe të lumtur për rolin e saj pozitiv në të gjitha çështjet që përfshijnë komunitetin shqiptaro–kanadez, për imazhin e gjallë të mençurisë, urtësisë e modestisë të një intelektualeje, është shqiptarja intelektuale Dr. Rukije Kondaj, që mbas Mbretëreshës Elisabeta e II-ë –u vlerësua me Medaljen ““Queen Diamond Jubille Award”, për persona me kontribute të veçanta.

Filed Under: ESSE Tagged With: NE DITELINDJEN E DR. RUKI KONDA, PRESIDENTE E SHOQATES SHQIPTARO-KANADEZE, Raimonda Moisiu

XHEXHA…

January 13, 2015 by dgreca

(Kujtim i përjetshëm për doajenin e arkitekturës shqiptare në Kosovë)/
Nga: arch. Ylber Vokshi-Ylli/
Iku nga ne edhe njëri nga arkitektët e parë shqiptar të Kosovës Rexhep Vula të cilin ne në Gjakovë e kemi njohur me emrin Xhexha. I lindur në një familje të vjetër gjakovare në vazhdën e luftës së dytë botërore (1943),i frymëzuar me ideale të larta për të bukurën,e vijoj rrugën e paraardhësve të vendlindjes së tij,që vetëm i arsimuar dhe me dituri dhe punë të pa lodhshme,mundet ma së shumti të kontribuoi për kombin e tij. Në kohën kur popullit shqiptar të Kosovës iu lejua shkollimi,pas atyre viteve represive nëpër të cilat kaloi pas luftës së dytë botërore,ai së bashku me disa shoke e shoqe të tjera ndoqi rrugën e shkollimit dhe morri titullin arkitekt,që për rrethanat tona atë kohë ishte profesion i huaj,por i një rëndësie të veçantë,që së bashku me arkeologjinë ishte e ndaluar për shqiptarët,posaçërisht në hulumtimin e trashëgimisë arkitektonike dhe arkeologjike,që duhej të tregonte dhe dokumentonte rrënjët shekullore të popullit shqiptar (pellazgo –ilirët) në këto troje të Evropës.
I frymëzuar nga ndikimet e rilindësve të çështjes kombëtare,i ndikuar nga artistët e mëdhenj shqiptarë që kishin vepruar si arkitekt të mëdhenj në tërë botën, si ishin arkitekt Sinani,Andrea Alessi-Durraci i cili veproi në Dallmaci apo Qemal Butka i cili veproi së bashku me gruan e tij arkitekte Celila në Shqipëri, Turqi,Egjipt dhe së fundit në SHBA (në grupin e projektimit të kullave Binjake në New York,në aeroportin Kennedy e shume objekte tjera të projektuara në Amerikë). Në vitet e shtatëdhjeta u formësuar si arkitekt i rinj u kthye në Gjakovë e pastaj në Prishtinë,për të kontribuar në përhapjen e ideve progresive të kohës, të udhëhequra nga arkitektët e njohur ndërkombëtar si Le Corbusier,Frank Lloyd Wright si dhe profesori i tij Juraj Neidhard.
Pas përfundimit të fakultetit të arkitekturës në Sarajevë kishte oferta joshëse të vazhdon karrierën profesionale atje,si dhe në Angli (Londër nga ishte edhe gruaja e tij),por ai e ndjeu peshën e obligimit moral që e kishte ndaj popullit të tij,i cili kishte nevojë të madhe për profilet e profesionit të tij dhe u kthye të veproi në Kosovë,për të kontribuar sado pak në arkitekturën dhe në urbanistikën e qyteteve kosovare. Pasi ishin kërkesat e mëdha për këta profesionist menjëherë u angazhua në sferën e ndërtimit, arsimimit dhe projektimit së pari në vendlindje e pastaj edhe në Prishtinë dhe qytetet tjera në Kosovë.
Duhet theksuar se për të vepruar dhe zbatuar kriteret e profesionit në ato vite, ishte jashtëzakonisht vështirë në tërë Kosovën,ishin kushtet specifike të zanatit të cilat duhej përballuar. Kur filluan disa investime kapitale në Kosovën e rehabilituar,pas shumë katrahurave nëpër të cilat kaloi populli ynë,ai dha kontribut të çmueshëm me angazhimin e tij profesional,ishte prijesetarë në ekipet e pakta profesionale që vepronin në Kosovë. Ishte i detyruar të ballafaqohej me problemet elementare të funksionimit të një komuniteti të cilat në aspektin arkitektonik dhe urban ishin të huaja për ata.
Në ato vite nevojitej angazhim maksimal në të gjitha fushat e profesionit të cilat me sukses i kryente,si në projektime arkitektonike të shumë objekteve,si dhe zgjidhjeve urbanistike të zonave të ndryshme urbane në disa qytete të Kosovës të cilat i ka realizuar. Njërën nga fushat e rëndësishme në të cilën ka punuar dhe kontribuar me dekada ishte ajo e trashëgimisë arkitektonike,arkeologjike dhe historike,të cilës iu ishte përkushtuar me pasion të madh duke e ditur rëndësinë e kësaj fushe për popullin shqiptar të Kosovës. Identiteti arkitektonik dhe urban i objekteve dhe tërësive urbane në Kosovë ishte obsesion i tij e për të cilin shumë shpesh bisedonim dhe polemizonim me orë të tëra.
Pas vitit 1999 shumë çështje në mënyrë të çuditshme ndryshuan,mungoi ajo vazhdimësia arkitektonike,urbane dhe hapësinore që gjenerata e Xhexhës,e neve ma të rinjve,që me vështirësi të mëdha i kishim mbrojtur me sakrifica të mëdha. Ai nuk mund të pajtohej me atë se arkitektët u dirigjuan dhe u nënshtruan nga politik-bërja, vendimmarrësit kosovar dhe grupet e ndryshme të interesit, ata u “dhunuan” që ketë profesion të shenjët dikur ta degradonin në ekstrem të pa para në shekujt e kaluara në këto territore.
Ishte i brengosur dhe i zhgënjyer në veprimet e pa përgjegjshme posaçërisht të kolegëve të profesionit – arkitektëve dhe të atyre që kanë vepruar në fushën e urbanistikës në të gjitha qytetet e Kosovës me theks të veçanet në Prishtinë. Për këto çështje shpesh kemi diskutuar,në qarqe të caktuara intelektuale të cilat edhe sot janë të pakta. Theksonte se tërë shoqërinë kosovare e ka kapluar një defetizëm i cili do të na dërgon në vet shkatërrim urban, nëse nuk dalin forcat progresive të gjeneratave të reja të arkitektëve për të ndryshuar ketë gjendje. Të kota ishin apelet e heshtura dhe publike ndaj të gjitha këtyre dukurive të shëmtuara në katrahurën urbane të Kosovës,interesat individuale ishin dhe si duket ende do të jenë më të rëndësishme se ato të përbashkëta. Janë këto dukuri të cilat ishte dashur të tejkalohen që në shekullin e kaluara e për fat të keq pjesa ma e madhe e shoqërisë kosovare ende i preferojmë vetëm për interesa të mjera personale.
Posaçërisht ishte i indinjuar në ndasitë e arkitektëve,të cilat u manifestuan edhe me “demonstrata” të inskenuara vetëm e vetëm për të arritur disa qellim të pa arsyeshme për te. Shpesh kemi diskutuar se si mundemi të tejkalojmë ketë situatë e cila ende edhe sot vetëm se vjen e ashpërsohet. Për ketë ai brengosej dhe nuk e kishte të qartë se përse kjo ndasi pasi komuniteti i arkitektëve në Kosovë nuk është i madh. Ishte ëndërr e gjeneratës së tij të kanë me këndë të diskutojnë problemet urbane dhe arkitektonike që lindin gjatë punës, si në çdo shoqëri të civilizuar. Disa herë apeloi të kthehemi kah realiteti,të korrigjohemi,në demokraci problemet të zgjidhen me dialog,që çështjet e hapura te debatohen,mospajtimet të shqyrtohen dhe të zgjidhen në mënyrë transparente së bashku,në frymën e ligjeve ekzistuese,në kuadër të institucioneve shtetërore,në mënyrë që të mos kemi këso veprimesh të pa kontrolluara si ka ngjarë në kohën e fundit. Iku në amshim pa i arritur këto synime humane.
Vajza e tij Lala Meridith – Vula dizajnere dhe fotografe e njohur, që jeton dhe vepron në Anglinë, mënyrë dinjitoze dha kontribut të madh për kulturën shqiptare në Kosovë dhe Shqipëri, natyrisht me instruksionet dhe këshillat e babit të saj. Vitet e fundit të jetës së tij u anatemua nga pjesa ma e madhe e bashkëmendimtarëve, jetoi në varfëri materiale,por nuk i tradhtoi idealet e tija prej një intelektuali të madh dhe doajeni të arkitekturës shqiptare.
I tillë ishte dhe shkoi në rrugën e pa kthim me një breng të thellë në veprimet e pa kontrolluara të shoqërisë kosovare në fushën e planifikimit hapësinor dhe urbanistik, pasojat që të gjithë ne po i përjetojmë sot dhe do ti ndiejnë edhe gjeneratat e ardhshme, pasi këto veprime janë prezentë në të gjithë vendbanimet kosovare dhe janë të kapshme pasi vërehen.
Prishtinë arch. Ylber Vokshi-Ylli
13.01.2015 arkitekt i pavarur
ylberv@gmail.com

Autori është ish-Kryetar i Këshillit për Planifikim Hapësinor të Kosovës (KPHK),

Filed Under: ESSE Tagged With: arch. Ylber Vokshi Ylli, Xhexha

MYSAFIR NE NEW YORK

January 13, 2015 by dgreca

Shkruan: Ruzhdi Jata, Londer/
Shume shqiptare te Anglise, vecanerisht te Londres, vitet e fundit, i kane shtuar vizitat te miqte e te afermit e tyre ne New York dhe shtete te tjera te Amerikes dhe anasjelltas.
Ne prag te Krishtlindjeve dhe te Vitit te Ri 2015 edhe familja ime udhetoi drejt New York dhe Washington, ndersa shoku im nga Richmond- London – per ne Dallas, ndoshta per vendqendrim te ri. Pune plot, rroga te larta, shtepi te medha, shkolla te mira,- keshtu tregonin disa qe kishin qene me pare, pa harruar ushqimet e lira, aq sa me njeqind pound mund te mbushesh nje karroce me ushqime dhe te jetosh per disa dite. Edhe racionet, jane me te medha. Atje, ne Amerike, han ne restaurante te medha dhe, me pak dollare, kenaq gjithe familjen. Thoshin, porosisni per 3 persona e hani kater qe te mos e hidhni ushqimin se ju del e tepron…
Ta them qe ne fillim, mua nuk me doli keshtu sepse ne nje Irish pub ne Manhaten bashke me kusherin tim pime nga 3 birra me nga nje meze dhe paguam njeqind dollare e nuk mbeti asgje per te hedhur, vetem per t’i dhene nje bakshish kamarierit.
Kush eshte ai qe nuk deshiron ta provoje?
Por, le ta leme New York dhe te tregojme pak per Londren. Ka qene nje kohe, disa vite me pare, vertete nje parajse. Por tani, me zgjerimin e Bashkimit Europian, gjithcka ka ardhur duke u veshtiresuar, vecanerisht strehimi qe kushton me shume se ne cdo vend tjeter. Por nje pjese e shqiptareve me te ardhura te pakta ekonomike, akoma ndihmohen nga shteti dhe jane mire.
Edhe punesimi, eshte veshtiresuar. Perpara, po te doje te punoje, e gjeje nje pune ne Londer, ndryshe nga Italia, Franca,apo Gjermania. Sot duhet te kesh kualifikim te larte per te gjetur nje pune te pagueshme mire e me perspektive. Tani strehimi me banese shteterore nga keshilli, sic quhet ketu, eshte pothuajse i pamundur. Per familjet e medha – akoma me te veshtire.
… Ishim miq ne familjen kuksiane Ahmeti ne Middletown ne nje shtepi te madhe dy kateshe. Vajzat e mija u kenaqen me kushtet mjaft te mira, me pritjen vertete me zemer te bardhe, me dhurata e gjithcka tjeter duke e kaluar festen ne menyre fantastike.
Kastrioti kishte punuar 10 vjet ne nje fabrike ne Michigan bashke me te shoqen. Ndersa Besniku, edhe pse kishte mbaruar Universitetin per drejtesi, punonte ne biznes. Po te jesh i ri dhe po te kesh zanat pune gjen dhe jeten e ben te mire. Pa pune ketu ne Amerike nuk mund te jetosh, ndihma nuk ka. Keto fjale i thoshte Kastrioti here pas here.
Edhe pse e kishin arritur moshen e pensionit, zoti Cenalia i Kukesit e doktori kardiolog, zoti Jata ne Ringwood nuk e kishin lene akoma punen.
Amerika ka cfare don e cfare kerkon. Shtepi te medha e me toke ne qytetet ne zhvillim, ndersa ne New York – te ashtu quajtura apartamente vagon, apo edhe dhoma 3 meter katror ne Manhaten qe, po t’i marresh me qera, ta masin mire rrethin e kokes. Kane pase thene te paret, vetem nene e babe nuk gjen ne Amerike. Zoti ne qiell e dollari ne xhep.
“ Une nuk e nderroj Ameriken me Angline”,- me tha gazetari M. Tanushi ne Waterloo disa dite para se te nisesha per New York. Ai e kishte vizituar 2 here Ameriken. Nje qytet me gradaciela, nje qytet ne nuk pushon dite e nate, si te thuash kryeqyteti i Botes, por Londren e bekofte Zoti.
Takova shoke qe nuk i kisha takuar per shume vite. Me gazetarin e talentuar e poetin e mirenjohur Sami Milloshi folem me telefon, me z. Dalip Greca, kryeredaktor i gazetes “Dielli” u takuam diten e fundit. Ishte privilegj dhe nder per mua informacioni qe shkembyem me njeri-tjetrin per gazetarine ne pergjithesi , per shoqaten Vatra si dhe per Forumin e Shoqatave te Londres.
Kredoja e bisedave ishte perparimi i femijeve ne shkolle e jete, puna e shkelqyer e intelektualeve te bashkuar, e krijuesve te shumte qe ka Amerika per ruajtjen gjalle te kultures dhe traditave shqiptare.

Filed Under: ESSE Tagged With: MYSAFIR NE NEW YORK, Ruzhdi Jata

Jeta para vdekjes

January 13, 2015 by dgreca

Nga Aurel Dasareti, USA*/
Gjyshi im (oficer në pension) ka shkruar për mallëngjimin, humbjen, ikjen (nën presion), dhe mërgimin e pavullnetshëm prej Shqipërie në Amerikë (1943). Historia e jetës së tij, është një prej rasteve të shumta të tragjedisë shqiptare. Tani është i moshuar, megjithatë poezitë e tij manifestojnë dëshirën e zjarrtë dhe vuajtjet masive që pulsojnë në të gjitha zemrat mërgimtare.
***
Gjyshi rrëfehet: “Së pari duhet të them se unë gjatë gjithë jetës në emigrim kam ndjerë dhe ndjejë një mallëngjim të hatashëm për prindërit e mi me të cilët nuk jam takuar më kurrë prej asaj ditës kur u detyrova ta braktisi atdheun tim të dashur. Mallëngjehem për katër stinët në Shqipëri. Mallëngjehem për të gjitha rrugët dhe të gjithë njerëzit atje, për Shkodrën time. Kur unë mendoj për Shqipërinë, unë shoh shumë fotografi të gëzimit dhe lumturisë në mendjen time. Unë gjithashtu mendoj se shteti është atje. Për shkak të gjendjes gjatë sistemit monist, nuk pata siguri për jetën të vizitoj prindërit e mi derisa ishin gjallë. Kam vizituar dhe i putha varret e tyre. Një gjë është se unë nuk isha aty kur ata vdiqën. Problemi është se unë nuk isha pranë tyre, kur ata jetonin. Të jem me ta në jetën para vdekjes.
Ndoshta ti nipi im je kureshtar se pse unë shkruaj disa gjëra të këqija nga atdheu im, por ti duhet ta mbash mend se unë e dua Shqipërinë. I dua të gjithë njerëzit atje por kam problem edhe me qeverinë e tanishme të korruptuar dhe antikombëtare. Nëse do të kishim burrështetas të mirë, shqiptarët do të mund të jetonin në atdheun tonë. Shqipëria natyrale boshatiset, zotëron mjerimi, rinia ikën në Perëndim, nataliteti zvogëlohet. Së fundi, kur unë mendoj për Shqipërinë kam kujtime të dyfishta, të mira dhe të këqija, por zemra ime rreh për Shqipërinë. Shqipëria, atdheu im.”
***
Jam lindur në Sydney, Australi, Nëntor 1976 dhe prej moshës 8 vjeçare kryesisht jetojë në USA. Me prindërit u shpërngula nga vendlindja ime, qyteti im, miqtë e mi dhe çdo gjë tjetër të dashur për mua. Vendlindjen të cilën sipas gjasave do ta përkujtojë në pjesën tjetër të jetës sime.
Prindërit e mi sakrifikuan shumë për mua dhe vëllain, motrën time. Unë jam mirënjohës dhe i kënaqur që jetoj në një vend si USA. Unë ndoshta nuk kam një emër tipik amerikan, një pamje angleze. Ndoshta nuk kam një besim tradicionalisht të lidhur me SHBA, një gjuhë amtare të lidhur me SHBA-të, megjithatë unë jam amerikan – dhe australian. E dua shumë Australinë dhe Amerikën por njëherësh e dua shumë edhe atdheun e gjyshërve të mi. Shqipëria është ende atdheu i tyre. Gjithashtu i imi
Kur disa dëgjojnë se unë jam shqiptar etnik me prejardhje, më pyesin për vlerat shqiptare. Unë jam rritur me vlerat si: ndershmëri, tolerancë për njerëzit e tjerë, barazisë, bamirësi, se duhet të punojmë shumë, se familja është e rëndësishme, që ne kujdesemi për fqinjët, se nuk duhet të dëmtojnë askënd, të respektojmë të moshuarit etj. Këto janë vlerat që prindërit mi dhanë mua, dhe këto janë vlerat sipas së cilave unë jetojë. Këto janë vlera të mirëfillta shqiptare. A nuk janë këto edhe vlera të mirëfillta amerikane?
Unë kam gjak shqiptar në venat e mia, por unë jam njësoj si një amerikan i mirëfilltë këtu. Unë nuk jam një prej tyre, unë jam njëri prej nesh. Është një ditë kur unë festoj atdheun tim Amerikën apo Australinë. Ditën tjetër festoj atdheun e gjyshërve të mi, Shqipërinë – është ajo dita kur unë jam një njeri patriotik shqiptar.
***
Çfarë është një – diaspora?
Diaspora, fillimisht një term për hebrenjtë e përhapur në mesin e kombeve të tjera. Tani paraqet gjithashtu pakicat fetare apo kombëtare që jetojnë në një mjedis të panjohur.
Diaspora ishte rezultat i dëbimeve dhe arratisjes, por edhe emigracionit vullnetar për të kërkuar fatin në tokë të huaj.
Diaspora shpesh përkufizohet si një grup që e kanë lënë atdheun e tyre, herë pas here në rrethana dramatike. Njerëzit largohen nga shtëpitë e tyre dhe vendin e tyre për shumë arsye, duke përfshirë: për shkak të konflikteve, për të kërkuar punë, për mundësi më të mira tregtare apo për të kolonizuar territore të tjera.
Për t’u përcaktuar si diasporë duhet që një grup të ketë një mit të përbashkët në lidhje me vendin e tij, ta idealizoj atë dhe të jenë të gatshëm për të mbështetur atë, nëse është e nevojshme edhe me jetën.
Një grup i tillë duhet të ketë gjithashtu plane për t`u riatdhesuar, kanë një identitet të fortë etnik, dhe herë pas here një marrëdhënie problematike me vendin pritës nëse ai vend ka një politikë jomiqësore ndaj atdheut të tyre; dhe tregojnë solidaritet me anëtarët e diasporës në vendet e tjera. Një faktor tjetër i rëndësishëm është shkalla e organizimit të këtij grupi, si në vendin e tyre të ri pritës dhe në aspektin ndërkombëtar. Sipas një qasje të tillë të gjitha grupet etnike jashtë vendit nuk mund të konsiderohen si diasporë, vetëm ata që plotësojnë kërkesat e mësipërme.
Diaspora është një lëvizje, emigrimi apo shpërndarjeje e një populli nga vendlindja e tyre ose nga tokat e tyre stërgjyshore. Termi ka ardhur për të referuar në emigrimet historike, të dhunshme, dramatike në shkallë të gjerë dhe shpërndarja e njerëzve me rrënjë të përbashkëta, sidomos lëvizjet të cilat në thelbin e saj janë të pavullnetshme si për shembull dëbimin masiv nga trojet e veta të shqiptarëve për në Turqi, etj.
***
Historia e gjyshit tim është e rrallë, ai do të vriteshe sikur të vizitonte prindërit, e tani kohërat kanë ndryshuar. Emigrantët që nuk kontaktojnë-vizitojnë prindërit nuk mund të arsyetohen para vetes dhe Perëndisë.
Një numër i konsideruar i prindërve të mërgimtarëve shqiptarë që kanë mbetur të braktisur, gjatë kohë shtrihen të vdekur në shtëpitë e tyre pa ditur dikush në lidhje me të.
Karakteristika të përbashkëta të shumë prej atyre që pas shumë kohe janë gjetur të vdekur në shtëpitë e tyre, është se ata jetonin të vetmuar. Disa ishin pa familje të ngushtë.
Shumë emigrantë u premtojnë prindërve që do t`i vizitojnë ama “nuk mund të gjejnë kohë” për të sëmurët dhe të moshuarit e tyre. Por, kur vjen puna për të trashëguar, papritmas gjejnë kohë me tepricë, i blejnë lulet për në varrezë dhe udhëtojnë në atdhe me taksistin e parë që e takojnë në rrugë. Të vdekurit kishin me u thënë: “Duheshe të gjendesh afër meje, të më ndihmosh dhe të më japish lule kur unë jetoja, e tani pasi kam vdekur kisha me dashur të më lavdërosh vetëm për atë që unë jam.”
Çfarëdo konfliktesh apo sa pak kohë të këmbimit keni ju me pleqtë e familjes së juaj, duhet të parafytyroni se si do të ndjeheshit ju nëse në momentet e fundit të jetës nuk keni asnjë familjar afër jush që të komunikoni. Njerëzit e vetmuar nuk marrin një urim për Krishtlindje, për Bajram, për Vitin e Ri apo një telefon kur ata jetojnë, por kurora të mëdha dhe fjalët lavdëruese se si ata ishin të mrekullueshëm dhe se sa shumë ata u mungojnë – pas vdekjes së tyre.
* Ekspert i shkencave ushtarake-psikologjike (dasaretiaurel@yahoo.com.au)

Filed Under: ESSE Tagged With: Aurel Dasareti, Jeta para vdekjes

Eduart Ndocaj, i tradhëtuar nga Rilindja, me vizion të qartë për 2015

January 13, 2015 by dgreca

Eduart Ndocaj politikani i sfidave për ta mposht varfërinë ,skamjen dhe korrupsionin në qarkun e Lezhës/
Nga Asllan Dibrani/
Ne hymë edhe në vitin 2015, ku shume qytetar i ju gëzuan edhe këtij viti. Dike e gjeti shume keq të pa përgatitur , të varfër të vrarë nga skamja, por dike te dalldisur pas kapitalit dhe korrupsionit! Për politikanin Eduart Ndocaj me program të sfidave për ta mposht varfërinë ,skamjen dhe korrupsionin në qarkun e Lezhës e gjeti ky vit shumë të shqetësuar!?. Eduart Ndocaj, u shpreh se kjo forcë politike nuk ka arsye që të festojë pasi ka mashtruar qytetarët dhe nuk ka mbajtur asnjë premtim të fushatës zgjedhore të vitit 2013-të .
-Ai na u rrëfyer se viti 2015, po troket në derën e popullit me varfëri të goditur deri në kockë!. Ai ma poshtë shprehet se lamë mbrapa 2014-ten, një vit qe u dukë se do te sillte shpresa, por thelloi zhgënjimin ,shënoi tradhtinë e rriti varfërinë dhe skamjen në këtë qark . Eduarti doli fitues me 23 Qershor në Lezhë, por Rilindja e tradhtoi dhe e zhgënjeu shumë me çka Eduardi me vullnet me drejtësi ringriti demokristianët. Brenda viti solli risi, beri ngriti kauza , mbrojti dhe ndihmoje të varfrit. Sot është simboli i demokristianeve e shpresa e vetme në Lezhë. Eduart Ndocaj është pa dyshim njeriu i vitit në Shqipëri që veproj dhe bëri shumë për atdheun me stil dhe model perëndimore. Eduart Ndocaj si biznesmen krijoj emër që gëzon një autoritet në Itali, por pa u shkëputur kurrë nga atdheu por me ëndrrat kishte gjithnjë të Lezha e bukur dhe Shqipëria. Shqipëria ka kushte shumë të mira, ndaj do të dëshiroja para së gjithash që të rinjtë tanë të hedhin bazat dhe të ngrenë familjet e tyre në atdhe. Patjetër duhet sakrifica , por do të arrijmë t’i çojmë përpara thekson zori Eduard nder të tjera. Zoti Ndocaj është i preokupuar edhe me Kishën Ortodokse qe u uzurpuar nga tendencat e helenizimit të “Kishës Ortodokse Kombëtare Shqiptare” e dirigjuar nga një agjent ,antishqiptar Anastas Janullatos i vendosur si kryepeshkop në formë dinake të “Kishës ortodokse shqiptare “. Anastas Janullatos i vetëshpallur , është grek i dërguar nga Greqia me mision për të mos pasur kishë shqiptare, pasi ortodoksët e Shqipërisë, konsiderohen grekë nga kisha greke .Është i financuar dhe i autorizuar që të vijë në Shqipëri në cilësinë e një fare misionari që t’i greqizoj shqiptarët ortodoks. Z. Eduart Ndocaj, Kryetar i FDSH dhe vete linjat kryesore të FDSH po luajnë një kontribut të rëndësishëm edhe shpirtëror për këtë Kishë ortodokse Shqiptare.
Z. Ndocaj, ka pasur takime të vazhdueshme me At Nikolla Markun për mbarëvajtjen e “Kishës Ortodokse Shqiptare” si dhe mjaft çështje tjera me natyrë kombëtare.
Eduart Ndocaj si biznesmen dhe politikan dhe garues për kryetar në qytetin e Lezhës
Gjithashtu, z. Ndocaj u shpreh se po bënë lobimin përmes FDSH në Amerike për “Kishën Ortodokse Shqiptare” qe t’i kthej imazhin dhe vlerën që kishte dikur nën udhëheqjen e Fanolit të madh.
Ai sot kërkon të bashkojë qytetarët e Lezhës, Mirditës e Kurbinit, pa dallime partiak, në një kuvend të zhvillimi ekonomik dhe kulturor të këtij rajoni. Eduart Ndocaj me një figurë të shkëlqyeshme nga një familje me tradita shqiptare e ka më të lehtë sfidën e besimit qytetar për një organizim politik në suazat kombëtare që do të garoj në zgjedhjet e ardhshme për kryetar në “Qarkun e Lezhës”…

Zoti Eduard zotohet që të jetë zëdhënës i interesave shoqërore për zhvillimin e vendit si rrjedhojë e punës dhe i sakrificave të shumta që e presin . Ai në bisede e sipër duke e zhvilluar me të shton se jam i kujdesshëm që gjithmonë të përulem kundrejt të gjithë atyre që, me sakrificat e tyre të përditshme, jetojnë me ndershmëri dhe përkushtim ndaj Zotit dhe familjeve të tyre, por edhe ndaj kombit. Unë jam djalë lezhjan, marr dhe u jap mirënjohje për të gjithë banorëve të këtij qyteti me respektin nderin dhe gatishmërinë, për ta vetmohuar veten time për interesat e shoqërisë , për interesat e Lezhës së Skenderbeut,për Shqipërinë dhe kombit tim… 
Ajo që synoj të arrij është pikërisht ndërgjegjësimi i të gjithë investitorëve vendas dhe ata të diasporës për të krijuar një forum të madh i cili do të jetë në shërbimin e atdheut, me përvoja të shteteve perëndimore me që edhe vet kam një përvojë nga atje me një kulturë dhe strategji zhvillimi.
-Kërkohet që biznesi të gjenerojë ide dhe shteti t’i përkrahë dhe t’i zbatoj në praktikë. Për këtë qëllim jam i bindur se duhet të krijohet një kuvend i zhvillimit kombëtar, që mos të mbetet vetëm lokal për Lezhën tonë të dashur , për Lezhën e Skënderbeut.

Në pyetjen tonë se Varri i Skënderbeut është pikërisht në Lezhë, përse nuk u projektuara as menaxhuar një projekt ma i mirë se ky qe është për një figure aq madhështore që posedon ky komb që vetëm nga vizitorët do të ketë qyteti të ardhur ma të mirë ?

-Zoti Eduard Ndocaj tha se e kemi një projekt të tillë , po që i marrim dhe i fitojmë zgjedhjet aty do ta bëjmë një investim të madh që do te jetë një pikë turistike shume nga shqiptarët anembanë botës ,por edhe nga të huajtë. Do ta pajisim me amfiteatro dhe salla ekspozuese të krijimtarisë për ketë figurë .Do t’i mbledhim veprat artistike nga e cila do të jetë edhe një muze për ketë figure madhështore dhe me vlera për kombin tonë. Mbishkrimet qe i mungojnë qytetit tonë , do i bëjmë me elegance çdo cep po edhe në muzeun e Skënderbeut në Lezhë që ma është edhe varri i tij.
Pastaj shtoj se sektori i bujqësisë është lëne anash që duhet çdo pëllëmbë , e tokës të punohet , por edhe të mbrohet nga vërshimet nga dora e shtetit ku i kam në plan që ta evitojmë edhe këtë të keqe që fshatarin tonë e godet pothuajse çdo vërshimë.
-Programi i ynë është një program jo vetëm social, por dhe një program shkencor mbi zhvillimin e sektorit te bujqësisë. Prodhimet bio në zonën e Lezhës janë nga më cilësoret jo vetëm në vend por edhe në rajon.

Varfëria ekstreme që ndesh çdo ditë në çdo takim është një shenjë se qytetarët shqiptarë nuk jetojnë as në minimumin jetik prandaj, ne duhet ti rrekemi punës me shumë vullnet dhe sakrificë, që varfrin e vendit ta shndërrojmë në një ekonomi stabile, duke e ngrit standardin e familjes .Familja është e shenjt edhe pikërisht unë kam synim familjen ta ruajmë duke e stimuluar në shfrytëzimin edhe te resurseve të pashfrytëzuara të cilat nëse do të vihen në lëvizje, do të bënin që të lulëzonte ekonomia e vendit. Turizmi dhe sektori ekonomik ngritin standardin e familjes . Po ashtu infrastruktura nuk është as pak e favorshme që kemi në projekt. Planifikojmë ujërave të zeza t’u ndalet rrjedhoja dhe zëvendësimin me tubacione të reja dhe kanalizime . Personalisht jam përfshirë në një projekt i cili do të ketë një impakt tjetër të lartë për turizmin. Nga kontaktet me biznesmenë italianë kam siguruar investime të rëndësishme për krijimin e një porti turistik për pjesën veriperëndimore të vendit.
Stafi i tij elektoral i bëjnë thirrje të hapur dhe të gjithave subjekte opozitare të mbështesin kandidaturën e z. Ndocaj dhe të ndërtojmë koalicionin me të madh opozitare për t’ia kthyer Lezhës demokracinë e mohuar ,zhvillimin ekonomik dhe kulturor të vendit.
-Ftojmë qytetarët që në zgjedhjet e ardhshme mos humbeni shansin e juaj po përkrahen PDK (Partia Demokristiane) dhe FDSH (Fronti Demokristian Shqiptar).
 Sipas të gjitha gjasave PDK aktualisht bëhet forca me e madhe dhe vetme demokristiane si dhe një alternativë e fortë dhe e besueshme në Shqipëri. Politikani dhe biznesmeni shqiptar Eduard Ndocaj është shpresa dhe figura që premton për një të ardhme të sigurt të qytetit të Lezhës si kryetar i saj.
Le të mbetet qe ky takim me zotin Eduard si ngelje mbresëlënës që të këtë Shqipëria, Kosova dhe trojet tjera të tille njerëz për ta rindërtuar imazhin dhe vlerën e komit tonë.

Filed Under: ESSE Tagged With: Eduart Ndocaj, i tradhëtuar nga Rilindja, me vizion, për 2015, të qartë

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 506
  • 507
  • 508
  • 509
  • 510
  • …
  • 606
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike
  • Lirizmi estetik i poetit Timo Flloko
  • Seminari dyditor i Këshillit Koordinues të Arsimtarëve në Diasporë: bashkëpunim, reflektim dhe vizion për mësimdhënien e gjuhës shqipe në diasporë
  • Ad memoriam Faik Konica
  • Përkujtohet në Tiranë albanologu Peter Prifti
  • Audienca private me Papa Leonin XIV në Selinë e Shenjtë ishte një nder i veçantë
  • PA SHTETFORMËSINË SHQIPTARE – RREZIQET DHE PASOJAT PËR MAQEDONINË E VERIUT
  • “Ambasador i imazhit shqiptar në botë”
  • “Gjergj Kastrioti Skënderbeu në pullat shqiptare 1913 – 2023”
  • Albanian American Educators Association Igli & Friends Concert Delivers Electrifying Evening of Albanian Heritage and Contemporary Artistry

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT