• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Prova e vështirë e Kosovës

October 5, 2023 by s p

Prof. Ass.Dr. Rita Loloçi/

Këtë 24 shtator, shteti më i ri i Europës, pra Kosova kaloi një provë të vështirë: një grup i armatosur, strehuar forcërisht në mesnatë në një manastir serb rrezikoi seriozisht integritetin dhe territorin e saj dhe ishte i gatshëm për të kryer një masakër mbi popullsinë e atjeshme dhe forcat e ruajtjes së rendit.

Natyrisht kjo nuk ndodhi nga kundërveprimi i menjëhershëm i policisë që përgatiti një operacion model ndërhyrjeje, të ngjashëm me ato në vendet më të zhvilluara perëndimore. Dokumentimi i arsenalit të madh të armëve sa për një batalion, zbulimi dhe fotografimi i trupave profesioniste që synonin sulmin terrorist bëri të mundur që gjithkush të shikonte panoramën e gjithë ndërhyrjes në veri të Kosovës.

Për fat të keq në këtë përballje të armatosur humbi jetën një pjestar i policisë së Kosovës, Afrim Bunjaku, por menaxhimi me profesionalizëm të lartë nga uniformat blu i këtij konflikti shmangu pasoja edhe më të tmerrshme, humbjet e jetëve të tjera.

Ngjarja u dënua forcërisht nga të gjitha kancelaritë botërore, përjashto vendet që janë në aleancë më shtetin në Beograd. Ambasadori amerikan në Prishtinë e cilësoi akt terrorist dhe kërkoi që personat e implikuar të viheshin para përgjegjësisë, të njëjtin qëndrim mbajtën edhe kryeministrat Kurti e Rama.

Qëndrim disi dyzues erdhi nga ndërmjetësuesit Borell dhe Lajçak që, edhe pas kësaj ngjarje të rëndë që mund të destabilizonte edhe një shtet të fuqishëm, kërkonin uljen në dialog, çka pati zemërim dhe kundërpërgjigje nga shumë diplomaci perëndimore.

Por grupi terrorist nuk është rast i veçuar për ndërhyrje në një shtet të pavarur. Serbia me presidentin Vuçiç nga njëra anë vazhdonte dialogun me kryeministrin Kurti dhe nga ana tjetër grumbullonte forca të shumta ushtarake dhe policore në kufi me Kosovën.

Zëdhënësi i Këshillit të Sigurisë Kombëtare John Kirby tha se SHBA po vëzhgon një grumbullim të madh ushtarak të Serbisë përgjatë kufirit me Kosovën, që përfshin artileri të avancuar, tanke dhe njësi ushtarake të mekanizuara, të cilin ai e quajti “të pashembullt”.

Ai tha se ky është një zhvillim shumë destabilizues, që ka ndodhur gjatë javës së fundit duke i bërë thirrje Serbisë të tërheqë forcat nga kufiri, që të kontribuojë në uljen e tensioneve dhe vëmendjes.

Shqetësimet e ngritura ishin pjesë e bisedës telefonike të këshilltarit të SHBA për Sigurinë Kombëtare Sullivan me kryeministrin Kurti dhe Sekretarit amerikan të Shtetit Blinken me Presidentin Vuçiç, me të cilin diskutoi “rëndësinë e marrjes së masave të menjëhershme për të ulur tensionet me Kosovën pas dhunës së 24 shtatorit”.

Ndryshe nga herë të tjera që klasa politike i përdor këto ngjarje për hesape politike, pozita dhe opozita në Prishtinën zyrtare mbajnë një qëndrim dinjitoz: kërkuan hetim ndërkombëtar për ngjarjen, sanksionim të Serbisë dhe vënien para përgjegjësisë të frymëzuesve dhe realizuesve të këtij akti brutal terrorist.

Megjithëse ende nuk ka të dhëna të plota që pjestarë të forcave policore dhe ushtarake serbe të kenë marrë pjesë në këtë ngjarje terroriste, fakti që brenda tyre kishte funksionarë politikë të Listës Serbe, truproje të ministrit Vulin, armatim ushtarak etj bëjnë përgjegjës strukturat shtetërore të presidentit Vuçiç.

Madje qëndrimi i presidentit serb duke shpallur ditë zie për terroristë të vrarë dhe duke u justifikuar për mospjesmarrje të shtetit serb e nxorri atë zbuluar tek ato kancelari që besonin ende se Serbia do të dilte më në fund nga aleanca e kahershme ruse dhe nga ajo e mëvonshme kineze.

Brenda kësaj jave, për shkak të ngjarjes së rëndë, Kosova u rikthye në qendër të shtypit botëror dhe të diplomacisë perëndimore, çka duhet të shërbejë për zgjedhje më të matura dhe në dobi të saj. Propozimi i saj për sanksione të menjehershme, ardhur nga vendimi unanim në pushtetin legjislativ, ka marrë përkrahjen e shumë shteteve europiane, mes të cilave Holanda, Belgjika, Finlanda, Letonia, Lituania, Luksemburgu, Republika Çeke dhe Polonia.

Formati i dialogut me dyshen Borell-Lajçak, jo thjesht e vetëm se ata vijnë si përfaqësues nga dy vende që nuk e njohin shtetin e Kosovës, por për mosefikasitetin e dritanishëm duhet të zëvendësohet me një format tjetër, atë të përfshirjes së drejtpërdrejt të Sekretarit të Shtetit Blinken dhe të tri shteteve me peshë që kanë kontribuar për lirinë në Kosovë, pra të Gjermanisë, Francës dhe Britanisë së Madhe.

Po ashtu një përpjekje më e madhe diplomatike nga Tirana dhe Prishtina zyrtare për njohjen e Kosovës nga katër vende që janë anëtare të NATO-s do t’i forconte më shumë pozitat e Kosovës në arenën ndërkombëtare.

S’ka asnjë dyshim se kur ndodh diçka e rëndë në Kosovë, reagimi i parë do të jetë nga Shqipëria, por përtej kësaj edhe disa indicativa të tjera mund të ndihmonin në sigurinë e përbashkët të dy shteteve. Si shtet anëtar i NATO-s, Shqipëria ka të drejtë që të dërgojë trupa shtesë në Kosovë në cdo kohë që vjen kjo kërkesë si edhe në rastin e tanishëm.

Rezoluta 1244 e ndalon Kosovën të përdor forcë ushtarake në veri të vendit, prandaj del e domosdoshme ngritja e një fondi të përbashkët të mbrojtjes mes dy shteteve, gjë që ndodh edhe nga shtete të tjera të Aleancës së Atlantikut Verior, që do të kontrubonte në përballimin e sfidave që vijnë nga shtete jodashamirëse apo agresore ndaj tyre.

Filed Under: Opinion

SHQIPTARËT DHE ARBËRESHËT MË AFËR FALË NËNË TEREZËS

October 4, 2023 by s p

Një gjest kuptimplot ai i dhurimit të shtatores së Nënë Terezës nga shoqata Korabi qytezës arbëreshe të Firmos (arb. Ferma), në provincën e Kozencës, në Kalabri. Nënë Tereza, Gonxhe Bojaxhiu, afroi kështu dy popuj të cilët si dy vëllezër u takuan pas një kohe të gjatë të kaluar larg njëri-tjetrit.

Shqiptarët e Italisë takuan vëllezërit e tyre shqiptarë nga Shqipëria dhe Kosova, ata vëllezër nga Shqipëria të cilëve u hapën dyert në vitet Nëntëdhjetë, në periudhën më të vështirë të përjetuar nga populli shqiptarë në 30 viteve të fundit. Komunitetet arbëreshe të Italisë kanë qenë gjithnjë të pranishme në momentet e vështira që ka patur populli shqiptar në Itali, si përshëmbull mikpritja e viteve ’90, kur arbëreshët nga gjithë Italia u paraqitën në portet e Brindizit dhe të Barit për të ndihmuar vëllezërit e tyre shqiptarë.

Kjo ka qenë edhe arsyeja pse shoqata e sipërmarrësve shqiptarë Korabi vendosi t’i nderojë arbëreshët me çmimin “Nënë Tereza”. Ndër arsyet e çmimit prestigjioz, që mban emrin e një figure të madhe shqiptare në Botë, është pikërisht angazhimi i komuniteteve arbëreshe, në veçanti i Caritas Eparkial të Lungros (arb. Ungër), që nga mesi i viteve nëntëdhjetë dhe fillimi i viteve 2000 pritën rreth 50 djem shqiptarë nga Shqipëria në San Basile, një tjetër bashki arbëreshe në provincën e Kozencës. Për 50 të rinj shqiptarë, Italia përfaqësonte jo vetëm mundësinë e një jete më të mirë, por edhe zbulimin e një pjese të rrënjëve të tyre, një pjesë të historisë shqiptarë në Itali.

Çmimi prestigjioz “Nënë Tereza” u dorëzua nga shoqata “Korabi” në duart e Imzot Donato Oliverio, kryetar i Karitasit Eparkial të Lungros. Çmimi u dha gjatë një konference mjaft interesante të organizuar nga shoqata Korabi në Bashkinë e Firmos, në sallën e ish-Konventës Domenikane, ku u fol gjatë e gjerë për figurën e shenjëtores Nënë Terezë, për historinë e Arbërisë, lidhjet me Shqipërinë dhe

përvojat e shoqatës Korabi.

Mbrëmja përfundoi me një banketë dhe momente muzikore e kërcimtare të organizuar për këtë rast, ku këngëtarët arbëreshe dhe grupet e valltarëve të rinj magjepsën me tingujt e tyre, tekstet e tyre në gjuhën amtare dhe vallëzimet “Vallje” e tyre tradicionale të kulturës arbëreshe.

Ajo e Firmos ishte jo vetëm një dhuratë e çmuar, një gjest siç mëson Nënë Tereza, por edhe një takim që vështirë se do të harrohet për shkak të emocioneve të transmetuara te të pranishmit, shqiptarët dhe arbëreshët, të cilët me këtë rast mundën të forconin lidhjen e identitetit të tyre shqiptar, që pasqyrohej në çdo përshëndetje dhe fjalë në gjuhën shqipe të shkëmbyer me popullsinë vendase nga anëtarët e shoqatës Korabi, të cilët u larguan jo vetëm më të pasur në emocione dhe histori, por u bënë ambasadorë të vërtetë të Arbërisë dhe të promovimit të kulturës arbreshe në Itali, Shqipëria dhe në mbarë Botën.

Pjesemarres te tjere nga Kosova dhe viset tjera ishin :

Naim Dedushaj

Drejtor Ekzekutiv i Rrjetit te Bizneseve Shqiptare ne bote .

Muharrem Salihu biznesmen nga Medvegja me vendbanim ne Veneci Itali .

Edmond Hajrizi

Rektor i universitetit

UBT ne prishtine

Mehmet Prishtina Biznesmen nga Kosova .

Filed Under: Opinion

110-VJET MË PARË LINDI “HYLLI I DRITËS” – NJË YLL QË NDRIÇOI NATËN E ERRËT 500-VJEÇARE TË SHQIPTARËVE  

October 3, 2023 by s p


Nga Frank Shkreli

A person standing at a podium with a flag behind him

Description automatically generated with medium confidence

110-vite më parë, me 1 tetor, 1913 është botuar numri i parë i revistës së Françeskanëve shqiptarë, “Hylli i Dritës”, me editorin e parë, të Madhin At Gjergj Fishta. “…E kemi quejtë ketë të Përkohëshmen tonë: “Hylli i Dritës”, përsé âsht tue lé nepër agim të qytetnisë së Shqipënisë”, ka shkruar Fishta. “E porsi Hylli i Dritës me fërfllim t’ambël të vetin ngjall shpënesët e shueme në zemër të shtegtarit, errun ndër shkretí të mjerueme, (ashtu) na do të përkujdesena, që edhe e Përkohëshmja jonë të mrrijë me ngjall shpënesën ndër zemra të Shqipëtarëvet se prej Hyut, ditë mâ të mira kanë me iu reshë Shqipënisë”. (Hylli i Dritës) I. 1913, 4-8). (At Gjergj Fishta).

Historia e revistës së Françeskanëve shqiptarë, “Hylli i Dritës”, ç’prej numrit të parë, është një pasqyrim, shpesh i lavdishëm, por edhe më shumë tragjik, i historisë së Shqiptarëve, sidomos, i historisë së shekullit të kaluar e deri më sot.

Në parathënjen e veprës së studiuesit Willy Kamsi me titull, (“Hylli i Dritës”, 1913-1944, Bibliografí kronologjike, Botime Françeskane, Shkodër 2008”), thuhet se revista françeskane, “Hylli i Dritës” ka qenë e para revistë e botuar në Shqipëri, me një program të qartë atdhetar, politik e kulturor dhe që u bë shprehja më e pastër e intelektualëve katolikë dhe e kryesisë së Provinçes Françeskane në Shqipërí, përfaqësuesit e së cilës kanë qenë jo vetëm drejtori i saj Át Gjergj Fishta, por madjè nji plejadë letrarësh, gjuhëtarësh, folkloristësh dhe ekonomistësh që nderuen jo vetëm Provinçën Françeskane por edhe mbarë Kombin.

Sipas studiuesit Kamsi, bazuar në veprimtarinë botuese shumëvjeçare duhen hedhë në pah jo aq arsyet dhe argumentat që i dhanë shkas këtij botimi, sepse për këtê flet mjaft qartë revista me shkrimet që përmban, “por më shumë për të pasqyruar shkaqet që sollën dý herë perulimin e tij dhe herën e tretë ndalimin, rreth gjysmë shekulli, nga ana e regjimit komunist, antishqiptar, antikatolik, në mos shprehje e nji antikulturësie të posaçme e të skajshme.”

Trí janë periudhat në të cilat zhvilloi veprimtarinë e vet botuese Hylli i Dritës, sipas studiuesit Kamsi.  Periudha e parë (1913-14), të cilën revista diskutonte aftësinë e shqiptarëve për të organizuar shtetin e vet mbas pesë shekujsh pushtimi të huaj dhe marrëdhëniet mes lirisë e klerit katolik, në mes kombësisë e fesë dhe probleme të tjera të cilat, në mënyrën se si trajtohen ato — kanë qellimin kryesor për të filluar, moralisht e në mënyrë vepruese — nji mënyrë të ré për të kuptuar më mirë marrëdhëniet mes individit e shtetit, në mes shoqërisë e shtetit.

Sipas autorit Kamsi, në revistën “Hylli i Dritës”, gjatë gjithë verpimtarisë së saj nuk mungonte, ndër të tjera subjekte, as polemika e fortë dhe e mprehtë e At Gjergj Fishtës. “Jashtëzakonisht e rëndësishme dhe fort informuese është rubrika kushtuar lajmeve të mbrendshme e të jashtme që, të paraqitura prej drejtorit të saj Át Gjergj Fishta, pasqyrojshin qendrimin ndaj politikës ndërkombtare, të mbajtur prej ambjenteve atdhetare e nacionaliste, të përfaqësuara prej Etënve Françeskanë, të cilët patën një meritim të qartë në këtë drejtim.” 

Numri i parë i revistës “Hylli i Dritës”, botuar më 1 tetor 1913, nuk pati jetë të gjatë. Është ndërprerë menjëherë nga Fuqitë e huaja në atë kohë në Shkodër, sepse revista doli haptas në mbrojtje të lirisë e të drejtave kombëtare të shqiptarëve, të cilat ishin, seriozisht, të kërcënuara një vit pas shpalljes së pavarësisë dhe para fillimit të Luftës së parë Botërore. Kjo masë shkaktoi një reagim të ashpër të drejtorit të kësaj reviste, At Gjergj Fishta,i cili ndonse nuk e nënshkruen shkrimin e botuar, është e qartë, sipas Kamsi-t se Fishta është autori i tij. Prej titullit e kemi të qartë gjithashtu edhe përmbajtjen e artikullit: “Nji komedí e pandershme e shekullit XX”, shkruan autori Willy Kamsi në parathënjen e librit të tij, (“Hylli i Dritës”, 1913-1944 — Bibliografí kronologjike, Botime Françeskane, Shkodër 2008). Siç është rasti me shumë nga shkrimet e At Gjergj Fishtës, edhe ky shkrim, duke u lexuar 110-vjet më vonë, është aq aktual me zhvillimet e sotme politike ndërkombëtare ndaj shqiptarëve dhe të drejtave të tyre në trojet e veta.

Në periudhën e dytë të botimit të “Hyllit të Dritës” — nga viti 1921 deri 1924 — periudha më demokratike e historisë shqiptare, sipas Kamsit, pau zhvillimin e një veprimi të gjallë në dobí të forcave më të shëndosha të Kombit shqiptar. “Kujdes parësor ka qenë me e mprojtë shtetin e rilindur shqiptar prej të këqijave të jashtme e sidomos të mbrendshme…Ndryshe prej periudhës së parë vehet oroe drejtimi kah nji përgatitje demokratike e qytetarit. Theksohen subjekte sikurse ndër të tjera, rilindja e individit si njisí më vete e përbërse e shoqërisë, duke theksuar, njëkohësisht, se cili ishte ideali i Shqiptarit.  Një vend të veçantë në revistën Hylli i Dritës kanë zënë shkrimet në mbështetje të masave për ruajtjen e traditave si dhe vlerësimi i së kaluarës për të përmirësuar të tashmen, shkruan Kamsi.

Në qershorin e 1924-s nji revolucion demokratik, i udhëhequn prej Fan S. Nolit, Luigj Gurakuqit e Bajram Currit, përmbysi regjimin e Ahmet Zogut dhe të bejlerëve. Mbas gjashtë muajsh të qeverisjes demokratike, me kthimin në pushtet të forcave regresive të mbështetura nga jashtë, detyrimisht, u desht të pezullohej botimi, duke pritë kohë më të mira, pasi kjo revistë kishte mbajtur, me shumë vendosmëri, anën e demokracisë, është shprehur Willy Kamsi.

“Periudha e tretë (1930-1944), sipas autorit Kamsi, pau përhapjen dhe imponimin e mendimit katolik në fushën e kulturës, tue e çue “Hyllin” në nji nivel të tillë sa me pasë pëlqimin e çmimin e rretheve shkencore e kulturore jo vetëm kombtare por edhe ndërkombtare. Jo më kot ndër bashkëpuntorët e tij mbahen me të tjerë emra të njohur si Prof. Norbert Jokl, Georg Stadtmüller”, e të tjerë si këta, shkruan studiuesi Willy Kamsi.

Në kronologjinë e tij kushtuar “Hyllit të Dritës, Kamsi shkruan se revista françeskane, me “Komunizmin qe përballuar, papushim, duke venë në dukje gjithë kalbësirën e mbrendshme që gjëndet në tê, e të së cilës kemi qenë dëshmitarë pasi kemi jetuar atë njëmendësí. Prandej, nuk janë pak artikujt që i kundërvihen asaj propagandë në Shqipëní me synimin që të ndriçohej opinioni publik, i mashtruem prej reflektimit mashtrues të nji mirëqenjeje të rrejshme”.  Por jo vetëm kundër komunizmit! Revista e Françeskanëve shqiptarë, sipas Kamsit, në artikujt e saj dënonte edhe nazizmin.  Më 1938 pushtimi i Austrisë, i ashtuquajturi “Anschluss” nga ana e Gjermanisë naziste, shkaktoi reagimin e Gjon Kamsit me nji dënim të shprehun me artikullin “Austria ndrroi jetë”, njëra ndër protestat e pakëta, në mos e vetmja, në shtypin shqiptar të asaj kohe, thekson ai.

Viti 1944 solli heshtjen e gjatë dhe vdekjen për revistën dhe botuesit e saj. Një nga aktet e para të qeverisë komuniste të Shqipërisë mbyllja e “Hyllit të Dritës” si, “përfaqësuese e reaksionit” anti-komunist. Ky vendim u pasua me dënimin me vdekje e burgje të gjata të shumë prej drejtuesve të saj, ajkës së Kombit, si At Gjon Shllaku, At Anton Harapi, At Benardin Palaj, At Donat Kurti, e të tjerë, si dhe vjedhja dhe shkatërrimi i qëllim trashëgimisë së saj arkivore, nga shteti komunist I Enver Hoxhës.  Për fat të keq të revistës Hylli i Dritës, të Françeskanëve shqiptarë por dhe të Kombit shqiptar në përgjithësi, revista e njohur në historinë e gazetarisë së Shqipërisë u mbyllë nga regjimi anti-kombëtar komunist i Enver Hoxhës kur ky erdhi në fuqi me mbështetjen e armiqëve sllavë të Kombit shqiptar — nji humbje kjo e pallogaritshme për kulturën e shkencën shqiptare, humbje që âsht e vështirë të ndreqet sot, është shprehur studiuesi Kamsi në vlerësimin e tij.

Më në fund, pas shembjes së Murit të Berlinit, erdhi koha e ringjalljes së Shqipërisë dhe në vitin 1993, shkruan ai, me nismën e françeskanit Át Zef Pllumi, filloi rishtas botimi i revistë, “Hylli i Dritës”. Ndërkaq, mendohej se kohët e këqia kishin kaluar, por, jo, nuk ishte ashtu. “Erdhi 1997-a, vjeti i grushtit të shtetit komunist, që përgjaku e shkatërroi shtetin shqiptar. Kështu për të katërtën herë pushoi së botuari “Hylli”, që kaq i kishte dhënë ringjalljes së Kombit pas pushtimit turk”, vlerëson autori Kamsi.

Kamsi, përfundon kronologjinë e revistës “Hylli i Dritës”, duke shkruar se, “Në vitin 2006 — në vitin e 26 të jetës së vet — për të pestën herë kemi ringjalljen e kësaj reviste. U ringjall prej hinit të vet, sikurse Phoenix-i mitik dhe e bani këtë mbas 93 vjetësh, me gjith ndeshtrashat që e kanë përcjellë në jetën e vet, tue ndjekë të njajtin program dhe tue synue që nëpërmjet fesë, kulturës dhe dijes me i dhanë nji trajtë shpirtnore njeriut shqiptar, tue qenë me të vërtetë Votër kulture shqiptare”. 

Shënim:  Citimet janë marrë nga parathënja e veprës së studjuesit Willy Kamsi me titull, “Hylli i Dritës” 1913-1944. Bibliografí kronologjike, Botime Françeskane, Shkodër 2008.

Sot, me 1 tetor 2023, kujtojmë pra 110-vjetorin (e të vitit 1913), kur doli numri i parë i revistës së njohur të Françeskanëve shqiptarë, “Hylli i Dritës” – një pasqyrë kjo e lavdishme, por jo më pak edhe tragjike e historisë së Kombit Shqiptar, për lirinë e të cilit u përpoqën autorët e saj, françeskanët shqiptarë, me në krye At Gjergj Fishtën, por edhe jo-françeskanë — duke shkruar me laps dhe duke flijuar jetën deri në derdhjen heroike të gjakut të tyre, gjithmonë në mbrojtje të lirisë e demokracisë, të vlerave kulturore, kombëtare dhe shpirtërore të popullit e të Atdheut të vet.

Frank Shkreli

‘Hylli i Dritës’ 1 tetor 2013

A white book with black text

Description automatically generated

Filed Under: Opinion Tagged With: Frank shkreli

“Vdekja nuk është gjë tjetër veçse të kthehesh në shtëpi tek Perëndia, lidhja e dashurisë do të jetë e pandërprerë për gjithë përjetësinë”

September 30, 2023 by s p

(Shën nënë Tereza)

Marja e lajmit të hidhur të fjetjes në Zotin të At Arthur Liolin, i cili shërbeu për disa dekada si prifti meshëtar i Katedrales Ortodokse Shqiptare të Shën Gjergjit në Boston dhe njëkohësisht edhe si Kancelar i Kryepeshkopatës Ortodokse Shqiptare në Amerikë, u prit me një ndjenjë hidhërimi jo vetëm në komunitetin shqiptar në Boston ku ai jetoi dhe shërbeu, por edhe më gjerë, aty ku emri dhe personaliteti i tij ishte bërë i njohur.

At Arturi, siç thirrej zakonisht nga shqiptarët e pas viteve 90, i shërbeu për 50 vite, me dashuri dhe përkujdesje baritore jo vetëm Altarit të Kishës dhe komunitetit të saj, por edhe komunitetit të gjerë shqiptar me një përkushtim të thellë njerëzor, përtej dallimeve fetare, duke u përfshirë personalisht në fushata për të ndihmuar jo vetëm emigrantët e rinj që filluan të arrijnë në brigjet e këtij vendi, duke i ndihmuar të rifillojnë këtu jetën e tyre të re për të realizuar atë “ëndrrën amerikane”, por edhe bashkëkombësit e tij në Shqipëri të cilët, pas shumë vitesh izolimi dhe errësire, mes vuajtjesh fizike, psikologjike dhe shpirtërore, të shkaktuara nga një ideologji e çmendur dhe utopike, nëpërmjet një regjimi diktatorial komunist, që për 50 vite i ndau shqiptarët jo vetëm midis dy anëve të oqeanit, por edhe brenda vendit të tyre, të lidheshin me të afërmit e tyre me të cilët për shumë vite kishin humbur kontaktet me njëri-tjetrin.

Vizita e tij në Shqipëri në verën e vitit 1991 do të mbahet mend si një ngjarje historike që ishte tejskajet e mbushur me një aktivitet baritor të dendur shërbesash ku midis tyre mbizotëronin pagëzimet e shumta, ngjarje magjepsëse që risollën në kujtesën e Kishës së Krishtit (bashkësisë së krishterë), fillimin e “Erës Apostolike” me pagëzimin e mijëra njerëzve, formimin e komuniteteve dhe organizimin e jetës kishtare, sipas porosisë së Krishtit dhënë apostujve të Tij, kur u tha: “Shkoni dhe pagëzoni në të gjitha kombet…” (Mateu 28:18-20).

Tani, në këtë kohë mbas kalimit të tij në jetën e përjetshme, të gjithë ne që e njohëm dhe bashkëshërbyem, e kemi si detyrim moral dhe shpirtëror, që t’i lutemi Zotit, Perëndisë me të njëjtën ndërgjegje dhe përgjegjësi shpirtërore, për shpëtimin e shpirtit të shërbëtorit Athanas (Artur), që ta prehë atë në paqe dhe ta vendosë së bashku me të drejtët e parapëlqyer të Tij, të cilët i pret duke u thënë: “Të lumtë, shërbëtor i mirë dhe besnik; ti u tregove besnik në gjëra të vogla, Unë do të të vë mbi shumë gjëra; hyr në gëzimin e Zotit tënd” (Mateu 25:21).

I përjetshëm dhe i paharruar qoftë kujtimi i tij!

+THEOFANI

I Filomilisë

Peshkopata Ortodokse Shqiptare e Amerikës

President i Federatës Pan-Shqiptare Vatra të Bostonit

29 shtator 2023

“Death is nothing but returning home to God, the bond of love will be unbroken for all eternity.”

(Saint Mother Teresa)

The bitter news of the death of Father Arthur Liolin, who served for several decades as the parish priest of the Albanian Orthodox Cathedral of St. George in Boston and at the same time as Chancellor of the Albanian Orthodox Archdiocese in America was received with a sense of sadness, not only in the Albanian community in Boston where he lived and served, but also beyond, where his name and personality had become known.

“At Arturi”, as he was commonly called by Albanians after the 90s, served for 50 years, with love and pastoral care, not only to the Altar of the Church and its community, but also to the larger Albanian community with a deep human commitment, beyond religious differences , getting personally involved in campaigns to help not only the new immigrants who began to arrive on the shores of this country, helping them restart their new lives here, trying to make that “American dream” a reality, but also his fellow citizens in Albania who, after many years of isolation and darkness, amidst physical, psychological and spiritual suffering, caused by a crazy and utopian ideology, through a dictatorial communist regime, which for 50 years divided Albanians not only between two sides of the ocean, but also within their country, to connect with their relatives with whom they had lost contact with each other for many years.

His visit to Albania in the summer of 1991 will be remembered as a historical event that was extremely filled with a dense pastoral activity of services where among them the numerous baptisms prevailed, fascinating events that brought back to the memory of the Church of Christ (Christian community), the beginning of the “Apostolic Era” with the baptism of thousands of people, the formation of communities and the organization of life of the church, according to the commandment of Christ given to His apostles, when He said to them: “Go and baptize all nations…” (Matthew 28:18-20).

Now, at this time after his transition to eternal life, all of us who knew him and served together, have it as a moral and spiritual obligation to pray to God, with the same conscience and spiritual responsibility, for the salvation of soul of the servant Athanas (Arthur), that he may rest it in peace and place him together with those who He have pleased, whom He awaits and welcome them by saying: “Well done, good and faithful servant. You have been faithful over a little; I will set you over much. Enter into the joy of your Master” (Matthew 25:21).

May his memory be eternal and unforgettable!

+THEOPHAN

Of Philomelion

Albanian Orthodox Diocese of the Americas

President of the Pan-Albanian Federation Vatra of Boston

September 29, 2023

Filed Under: Opinion Tagged With: At Theofan Koja

Shuhet At Arthur Liolin, Vatra telegram ngushëllimi

September 29, 2023 by s p

Në emër të Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, të gazetës Dielli, të gjithë vatranëve e shqiptaro-amerikanëve, familjes, Kishës e miqve, ju dërgoj ngushëllimet më të dhimbshme për kalimin në amshim të një prej prelatëve të më shquar të Kishës Ortodokse Shqiptare në Amerikë At Arthur Liolin.

Gjithmonë do ta vlerësojmë e kurrë s’do ta harrojmë kontributin e jashtëzakonshëm të At Arthur Liolin për Kishën Ortodokse, komunitetin shqiptar dhe çështjen kombëtare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Mirënjohje për lidhjen e gjallë dhe bashkëpunimin e shkëlqyer të At Liolin me Vatrën, Diellin e vatranët.

Një shërbëtor i devotshëm i Perëndisë, një patriot i flaktë i kombit, një veprimtar e shërbestar sakrifikues i komunitetit shqiptar, pasardhësi i fundit i At Fan Nolit, la pas një trashëgimi të çmuar dhe një shembull të lartë fetarie e atdhedashurie.

Mirënjohje përjetë për shqiptarin e madh At Arthur Liolin.

Me dhimbje dhe trishtim

Kryetari i Vatrës

Elmi Berisha

Filed Under: Opinion

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 121
  • 122
  • 123
  • 124
  • 125
  • …
  • 858
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT