OPINION NGA ASLLAN BUSHATI/
Sic premtoi, opozita e Shqipërisë zbriti më 8 dhjetor 2015 në (kuadrin e 25 vjetorit të shembjes së diktaturës komuniste) në shesh betejë. Fillesat e demostrimit të forcës opozitare, ishin bërë të ditura që më parë në Parlament dhe në media , por të detajuara ato u cfaqën në demostratë. Brendia e demostratës ishte thellësisht politike dhe me kerkesa të qarta për të sotmen dhe të ardhmen e afërt. Përmbledhtazi mund të themi se opozita në demostratë , deklaroi formulimet e më poshtëme:”Edhe pas 25 vitesh atdheu ynë i përbashkët nuk gjenë paqe, jemi këtu për t’i dhënë atdheut atë që i mungon ,pra paqen sociale.Jemi këtu për ti thënë ndal rikthimit të së kaluarës komuniste diktatoriale dhe vrasjes së shpresës. Nuk duam të jemi bashkëfajtor në rrezikimin e mëtutjeshëm të së ardhmes së vendit. Kjo qeveri në dy vite e ka mbyllur ciklin e vet, sepse Shqipëria me udhëheqjen e saj, po prek fundin e varfërisë. Korrupsioni dhe krimi i organizuar kanë përfshitë cdo segment të qeverisjes dhe jetës shoqërore, dukje e këthyer vendin në një skëterrë e pa perspektivë ku shqiptarët ikin nga vendi i tyre, sic ikin sirianët nga lufta. Mijra gra e vajza janë larguar dhunëshëm nga puna, mbi 400 mijë të rinjë kërkojnë azil në Amerikë dhe BE. Qeveria e tanishme është këthyet në një regjim policoro- totalitar. Askush nuk mund të na gjunjezojë pa rrëzimin e ketij rregjimi. Shqipëria është buzë greminës me këtë udhëheqje të pa përgjegjëshme.Si përfundim i gjithsa më lart largimi sa më para i qeverisë Rama – Meta, kalimi në një qeveri teknike dhe shkuarja në zgjedhje të parakohëshme , i bën mirë ekonomisë, paqes sociale, të ardhmes dhe vendit në tërësi,”
Me ndiesitë e më sipërme, (madje shumë e më shumë se kaq), dhe me mëllefin e grumbulluar për dy vite, qindra mijra njerëz të përfshirë në vorbullën e kësaj kauze, zbritën në Sheshin “Skenderbej” dhe para godinës së Kryeministrisë. Nën thirrjet e fjalimet e Kryetarit të PD-së Z.Lulëzim Basha dhe të drejtuesve të rinj e të vjetër, i treguan muskujt qeverisë dhe bënë me dije se ky është fillimi i revolucionit demokratik të paralajmëruar. Disa që hodhën gurë e sende të forta kundër godinës së Kryeministrisë e dy ministrive të tjera ,bënë gabim duke i kaluar caqet e një demostrimi demokratiko-paqësor, por këto ishin thjeshtë disa individ të vecuar. Kurse ata që hodhën bojë e vezë, bënë mirë se i thanë qeverisë me gojë e me shkrim ”shiko se e kemi seriozisht ,prandaj ndal e na dëgjo edhe ne”.
Pas demostrata, akuza e kunder akuza.
Qeveria, duke u fshehur pas një deklarate të Ambasadës Amerikane në Tiranë dhe të BE-së, përpiqet ta cvendos vemenjen e opinionit nga brendia politike e demostratës tek” dhuna, vandalizmi e mungesa e vizionit të opozitës”.Ajo thotë se lëvizja e dhjetorit të 1990-tës, ishte krejt ndryshe nga kjo e sotmja. E para kishte synim përmbysjen e komunizmit, kurse kjo e sotmëja rivendosjen e metodave të dhunëshme të komunizmit, rivendosjen e ideve diktatorshipe të tetë viteve të fundit të PD-së. Ajo e dhjetorit 90 ishte liri –demokraci, kjo e sotmëja qesharake, e dhunëshme e anti art, duke patur parasyshë djegien e prishjen e bunkerit pranë Ministrisë Brendeshme. Lidershipi i PD-së, (sipas qeverisë) i bëri thirrje turmës të sulmonte godinën e Kryeministrisë dhe ministritë duke i shkaktuar vendit 164 miljon lek dëmtime. Dekomunistizimi dhe dekriminalizimi, janë parrulla idiote të opozitës të cilat nuk i sjellin asaj asnjë votë, përkundrazi e cvleftësojnë atë. Kurse Edi Rama në face book i vu kapakun akuzës duke e cilesuar demostratën si “shëmti e trishtueshme e mendjeve të errta të SHQUP-it, keqardhje për të verbërit, neveri për politikat e PD-së etj”. Këto e shumë letrarizime të tjera ishin akuzat e qeverisë ndaj opozitës ,duke u përpjekur të largojnë vemendjen nga realiteti i hidhur shqiptar.
Kurse kundër akuzat e opozitës ndaj qeverisë, vec atyre të theksuara fort gjatë demostratës, vijuan edhe më pas në masmedja, ku theksohet se: “ Ne jemi të bindur në rrugën që kemi zgjedhur, sepse ekonomia ka rënë në kufij të pa pranueshëm, shteti është kapur nga krimi dhe korrupsioni madje është bërë shpesh ortak me të. Liria e individit është cënuar, më shumë se 38 mijë persona janë të burgosur, modeli juaj i qeverisjes nuk është model i ri, por model i kërcënimit të gjithanëshëm dhe i kamxhikut.Kjo lëvizje është mbarë popullore, demokratike e civile pa kriminelë.Hedhja e sendeve të forta mbi godinat qeveritare nga disa persona të vecantë është e dënueshme edhe nga opozita, madje deputetë të PD-së dolën para turmës dhe i ndaluan ata të bënin xheste të tilla. Kurse djegia dhe shembja e bunkerit (me ftesë të përfaqësuesve politik të të dënuarve politik) është e pranueshme, sepse ai si symbol, provokonte ndjenjat e një shtrese të shumëvuajtur nga regjimi totalitar.Ata ja bënë me dije shumë herë qeverisë vullnetin e tyre, por ajo e bëri veshin e shurdhër, madje provokoi me foto e shalla të E.Hoxhës dhe dhënien e dekoratave kriminelëve të nomeklaturës kuqe, deri sa mllefi u shumëfishu. Asnjë polic dhe asnjë institucion politik nuk u prek. Ju shumëfishuat borxhet,mbytët bizneset e vogla, humbët mbi 500 milion euro nga afera korruptive me CEZ-in, miloina të tjera në dogana e në tendera të qeveritarëve duke i shkaktuar dhimbje të mëdha këtij populli.
Këndshikimi i një emigrant në SHBA.
Festimi i 8 dhjetorit (vecanërisht përvjetore si ky i sivjetëmi), i bëjnë mirë shoqërisë shqiptare sot ,mot e sa të jetë jeta. Kjo ditë ju sjellë njerëzve në kujtesë një regjim sadist,gjakatar, e totalitar gati 50 vjecar që sundoi Shqiprinë. Por po ashtu ajo, ju kujton rininë studentore dhe intelektualët që drejtuan atë lëvizje dhe përmbysën regjimin komunist si: Azem Hajdari, Sali Barisha, Gramoz Pashko,Aleksander Meksi,Arben Imami, Genc Ruli,Besnik Mustafaj,Besnik Selami, Prec Zogajetj, të cilët u përballën me regjimin. Vlerat e 8 dhjetorit janë të shumëfishta se ato sollën: lirinë e individit, të drejtat e tij, transformimin e shtetit nga totalitar në sherbim të individit, hapsira për pronë e biznes, shkollimi, levizja e lirë, punësimi, zhvillimi e mbrojtja e vlerave etj.
Pikpamjet e mija politike nuk përputhen me ato të Edi Ramës për zhvillimin shoqëror e politi të Shqiprisë, por dështimin e tij në politikat ekonomike, seriozisht nuk e kam dëshiruar. Jo nga simpatia por nisur nga interesat familjare e kombëtare. Në këto dy vitet e qeverisjes së tij, familjarët e mi, të afërmit, njerëz të krahinës e të njohur nga treva të tjera, janë më të varfër se më parë, kanë marrë rrugët e mërgimit dhe kanë boshatisur fshatra e krahina të tëra nga keq qeverisja. Ne keto kushte e ndej për dertyrë t’ju bëj thirrje gjithë shqiptarve t’i bashkohen opozitës dhe kauzës së saj, për të larguar qeverinë Rama-Meta me mjete demokratike, pa dhunë pa eksese, për të kaluar në një qeveri teknike dhe më pas në zgjedhje te reja e të lira. Në se ata nuk pranojnë opsionin e opozitës, atëherë , kjo e fundit ka të gjithë të drejtën të bllokojë parlamentin,komisionet e tij, institucionet qëndrore të qeverisë e deri tek rrugët kryesore të komunikacionit. Në se ajo e bën një gjë të tillë pa thyer edhe një xham të vetëm do ta duartrokas dhe përkrah pa asnjë rezervë. Por, në se dhunon do ta qortoj po ashtu pa asnjë rezervë dhe do ti ftoj njerëzit ta braktisin kauzën e saj.
Klasa politike në Shqipëri këtë cerk shekulli pas shembjes së diktaturës totalitare ka bërë shumë gabime, të cilat kanë patur e vazhdojnë të kenë kosto dhe dhimbje të madhe njerzore. Shpresoj të ketë marrë sado pak mësim nga kjo përvojë e hidhur. Shpresoj po ashtu ,se edhe SHBA më fort e pa doreza diplomatike, do të godasin cilindo qeveritar që lidhet me afera korruptive e kriminale.