Nën kupola shpellash/
(Atë Pjeter Bogdanit me rastin e 330 vjetorit te vdekjes (1625 – 1689)/
Nga Anton Çefa/
Mbi Atdheun natë e gjatë,/
e ngrirë,/
prushi i fjalës feks/
në errësirë./
Nën kupola shpellash strukesh viteve,/
mbi tryeza rrasash, si mbi tabernakuj,/
ua shpupurish thinjat fjalëve plaka,/
në kujtesë të kombit jeh të ri u kallë./
Mbjell filiza prilli
n’zagna dijesh,
sharton sytha flake
n’brazda gjaku.
Shprish shkrumbin e netëve
nën kupola shpellash,
qumshti i hanës të ban dritë nga qielli,
Gjysmëhëna të kërcënon nga toka.
“Mos e leni gjuhën e dheut me u vdarë
lëshon vikamën në “Çetën e profetëve.”