Dhe, kë festuan dhe çfarë kujtuan dhe nderuan ! me grushtin lart dhe poertretin e Enver Hoxhës/
Nga Beqir SINA/
BENSONHURST – BROOKLYN NY : Në një kohë, kur kanë ndodhur ndryshime të mëdha në Europën Juglindore dhe në kampin socialist, pothuajse janë zhdukur fare partitë komuniste dhe simbolet e tyre, në Tiranë, “RILINDJA” e Edi Ramës dhe bijët e trashëgimtares – Partisë së Punës së Shqipërisë, pas zgjedhjeve 23 qershorit u “Rilindën” ose u “Ringjallën” edhe një herë, për të treguar të gjithë shqiptarëve, se në Shqipëri ; “Ajo “fara” e keqe e Enver Hoxhës, dhe komunizmit, tashmë ka mbirë mirë dhe nuk ikën kollaj mbasi i ka “rrënjët e thella”.
Nisur nga debati i hapur së fundi me 5 Majin e këtij viti ; nderimi me grusht nga fëmijët e një shkolle në Përmet, por, edhe disa raste të tjera, si ai i Pandeli Majkos, tek monumenti Nënë Shqipëri, me deputet e PS, ajo e Kryeministrit Edi Rama, në llozhat e presidiumit të Parlamentit, dhe Minsitritit të Drejtësisë Nasip Naço, nderimi para portretit të diktatorit Enver Hoxha, tek lapidari, parullat dhe slloganet komuniste dhe shfaqja e portreteve të Enver Hoxhës në datën 24 maj në Përmet, natyrishtë që janë në lidhje të njëpasnjëshme, të këtyre fenomeneve nga më negativet.
Të cilat, i ranë për hise të përcjell shqoqëria shqiptare. një Shqipëri, kjo që ka “mijëra probleme”, ekonomike, dhe çështjeve të tjera, drogës dhe sigurisë, por, ja që tani duhet të merret edhe me komunizmin. Tash që i ato morën edhe vulën më 24 Majit, me aktivitetin e kryekuvendarit të Shqipërisë, Ilir Metës, dhe Gramoz Ruçit, e Arta Dades, në përkujtim të Kongresit të Përmetit, në Shqipëri.
Ato gjeste nga të shëmtuarat e shoqërisë së sotme, nuk janë kurrgjë tjetër, përveçse, se tregojnë se në Shqipëri, janë ngjallur remenishencat e komunizmit, ndërkohë, që demokracisë, me këto shfaqje i është bërë një dënim, dhe ofendim i madh, po në Shqipëri. Edhe, me këto 23 vjet të demokracisë, që megjithse e brishtë, por ka bërë shumë, që Shqipëria – vendi ynë me diktaturën më të egër, të jetë sado pak i lirë, tek e fundit të jetë në NATO dhe të ëndrrojë Europën, Kosovën ta ketë shtet dhe të pavarur.
Mirëpo, për fat-keq, jemi duke parë se çifti Rama – Meta, janë duke na “firshkëlluar” me të madhe në vesh çdo shqiptari, dhe duke na thënë, gati për çdo ditë (megjithse, ata që i votuan( ato 1 milion shuplakat e Ramës, që ai i permend shpesh-her, ai në Parlament nuk duan t’a besojnë) se :” Kujdes, or shqiptarë se ne kemi ardhur ne pushtet – për t’ju trimëruar ju komunistë të parët, dhe ju treguar se ” ne jemi këtu përsëri sa herë që ju të doni – pavarësisht, se çfarë ne bëjmë me njeri tjetrin – por tek e fundit Partinë t’a kemi të fortë”.
Kjo, vjen nga ajo mbasi, dihet dhe e kemi mësuar mirë, se si po bëhet politika dhe se si po funksionin sistemi i demokracisë në Shqipëri. Pëfitimet e tyre elektorale në Shqipëri, i kemi parë në çfarëdolloj mënyrash:” etike apo joetike, moral-politika apo jo – të ndershme apo të pandershme, atdhetare apo jo, nacionaliste apo jo”, të cilat, gjithmonë, i kan dhënë rezultat. Dhe kjo ka qenë sukses vetëm i së majtës, në Shqipëri. Kur ajo sa herë që ka ardhur në pushtet, kujto 44-tën kujto, 91-shin, 97-tën apo edhe 23 qershorin, deri tek kualicioni i “armiqeve të sharë mbarë e mbrapsht” të çiftit Meta – Rama, por, edhe me tre partit komuniste në Shqipëri, miq edhe me socialistët serb të Tadiqit dhe grekët e Papandreut, për të fituar pushtetin nuk pyet fare.
Të majtët në Shqipëri, gjithë ditën flasin si demokratë – ndërsa, gjithë natën i shikon të flenë si komunistë. Dhe, megjithëse, tani nuk, është koha për të luajtur me kartën e komunizmit, dhe është e rrezikëshme kur Shqipëria, pret të kandidohet për në BE, por, kur kjo i duhet, Edi Ramës dhe Ilir Metës, t’i “mbajnë të ndezuara ndjenjat e tyre, se u duhen votat e tyre, dhe ata janë gati të bëjnë edhe demokratin edhe komunistin, edhe për të mbajtur pushtetin por edhe se vitin tjetër janë zgjedhjete lokale.
Pavarësishtë, asaj që shoqëria shqiptare, sot përgjethësisht, menjëherë reagojë, me të drejtë( perjashtim bëjnë këtu, nga ata që nuk reagojnë, ish -sigurimsat, sipunët, dhe ish komunistët dhe bijtë e tyre, gazetar dhe analist politik të majtë) për sjellje të tilla politike, kur ringjallën simbolet, të këtyre njerëzve që, sot fatkeqësisht, u ra të drejtojnë Shqipërinë.
Edhe pse, shfaqja e remenishencave komuniste, rrezikon të përsërisë historinë, si ndodhi me Shqipërinë, mbas 44-ës, që mbeti për 45 vjet jashtë Europës. Pra, edhe sot, që ndoshta nuk jemi në përmasat e komunizimit, të 45 vitetev që sundoi Enver Hoxha, kur ishim vendi më i izoluar në botë, por, ja që jemi në një vend si Shqipëria, ku sundon një klasë politike, jashtë mase e babëzitur, për të u pasuruar dhe sundur me çfarëdolloj mënyre. Duke filluar qysh nga lidhja etyre ideologjike, që ka të bëj me grushtin lart dhe portretin e diktatorit Enver Hoxha, me 29 Nëntorin, 5 Majin dhe 24 Majin, apo përgatitja që po bënë qeveria për 70 vjetorin e çlirimit të Shqipërisë, nga çifti Rama – Meta “, të cilat janë gjithësesi një rrezik i madh për demokracinë në Shqipëri” në sy të Perendimit.
Se nuk është asnjëra prej tyre rastësi, por kjo po bëhet “modë” në Shqipëri. Ashtu si ndodhi më 24 Maj ditën e 70-vjetorit të Kongresit famëkeq të Përmetit, ku dyshja Ilir Meta ( i biri i ish- oficerit komunist dhe një nga ithtarët e komunizmit, ndër poliitikanët e sotëm në Shqipëri) dhe e Gramoz Ruçit (ish-Ministri i fundit i Sigurimit famëkeq të diktaturës), jo pa qëllim e festuan së bashku me një grusht komunistësh fanatik- ditën më të zezë ne historinë tonë kombëtare, dhe tani këndojnë se “nuk ka asnjë lidhje me ata”.
Mirëpo, kë festuan dhe çfarë kujtuan dhe nderuan !
Ata festuan, kujtuan dhe nderuan ditën me të zezë, pikërisht, atë kur u hodhën bazat e diktaturës komuniste. Ku në mesin e shumë pikave, dhe prishjen qysh atëhere arbitrare të raporteve me SHBA dhe Anglinë, janë ato të anulumit të gjitha koncesioneve të atëhershme amerikane e britanike, me vendimet e Kongresit të Permetit. Ato që Enver Hoxha, i quajti historike, deri në prishjen më vonë të marrdhënieve diplomatike me SHBA në 24 maj 1944 Lëvizja Nacionalçlirimtare, ka mbajtur në qytetin e Permetit Kongresin, i cili, zgjodhi qeverinë e përkohshme të Shqipërisë, dhe, që gjatë sundimit komunistë, qyteti Përmetit, për këtë Kongres, i dha titulli i qytetit Hero.
Dhe, për ironi të fatit të shqiptarëve, sot, dekleratat e Edi Ramës, Ilir Metës, Erjon Velisë, Mero Bazes(lexo shkrimet e tij), Skënder Gjinushit, Gramoz Ruçit, Arta Dades, e shumë të tjerëve, janë pyetjet cinike që ata na drejtojnë, kur na pyesin çdo ditë “se pse keni kaq shumë frikë nga Enver Hoxha edhe për së vdekuri!”. Pra, alergjinë që krijonë dhe reagimin e shqiptarëve, këta ithëtar të komunizmit dhe Enver Hoxhës dhe regjimit të tij – e shohin si frikë, jo si ofendim të madh që iu bëhet sot edhe atyre mijërave të pushkatuarve, të burgosurve politik, internuarve dhe të presektuarve, në Shqipëri.
Megjithse, për këtë çfarë po ndodh me komunizmin në Shqipëri, po ta shohësh në një këndëshikim tjetër, me të drejtë, shumica e shqiptarëve janë kundra tyre. Janë kundra nderimeve ideologjike , janë kundra me nostalgjinë për të kaluarën , e cila për çdo shqiptarë, besojë se është një “gangrenë”, frike dhe trishtimi. Sidomos, tani kur pamë me zë dhe figurë, komunistët, socialistët e konvertuar, dhe bijët e tyre(Bllokut), të cilët janë madje edhe në krye të politikës, dhe udhëheqin Shqipërinë, drejt Europës, nderojnë dhe kan nostalgji për atë regjimim që ia bëri gjëmën për gjysmë shekulli Shqipërisë dhe shqiptarëve.
Mbasi dihet, se pas rrëzimit të komunizmit, lirisë dhe demokracisë, përfëshirë Shqipërinë, mori udhë procesi i krijimit të një modeli të ri të sistemit qeverisës të këtyre vendve. Ku një vend të veçantë zënë edhe lidhja e marrëdhënieve ndërkombëtare, sidomos ajo me SHBA, të cilat janë objekt vëzhgimi dhe studimi të gjithë vendeve ish komuniste, për vetë rëndësinë e madhe që ka si princip vetë liria dhe demokracia, për stabilitetin, zhvillimin, paqen e sigurinë botërore.
Në Shqipëria, tani për perendimin, marrin një rëndësi të veçantë edhe shfaqja – nderimi dhe kujtimi i simboleve komuniste, roli i personaliteteve kryesorë, kanë një rëndësi tepër të veçantë.
Shikoni, me kujdes se në çfarë stadi dhe të një rëndësie të veçantë në këtë sistem janë futur, mbas asaj që po ndodh në Ukrainë, në marrëdhëniet mes SHBA-ve dhe Rusisë. Marrëdhënie, të cilat natyrisht që nuk janë si ato të “Luftës së Ftohtë”! por, aktualisht, ato po kalojnë një situatë problematike, që mundësojnë ndoshta dhe një cilësimë më të ri. Kjo është e lidhur me “pushtimin” nga Rusia, të Krimesë, të ambicies së kahershme të saj, të marrjes së një roli të ri në sistemin e marrëdhënieve ndërkombëtare, në rivalitetin e saj me SHBA-të, dhe e të ndarjes së botës.
Sot, është koha për Shqipërinë dhe shqiptarët, kudo si në Shqipëri, Kosovë, viset shqiptare, që të shikohet me rëndësi të veçantë sesi të vështrohet dhe shkohet drejt Europës dhe Perendimit, dhe mbi këtë bazë të drejtohet edhe në Shqipëri e Kosovë. Udhëheqësit, tanë nuk duhet më të kenë qëndrime, me du standarte, por të orientohen vetëm nga Perendimi. Edhe për demokracinë e brishtë, sigurinë e tyre kombëtare, duke i shërbyer edhe stabilitetit në rajon e me gjërë, paqes, për të sotmen dhe për të ardhmen e të gjithë shqiptarëve. Është, koha të udhëhiqemi nga njerëz, që drejtojnë këtë vend, me një përgjegjshmëri më e lartë, më gjakftohtë, të jenë më poliitikan perendimorë, dhe aspak të pa ideologjizuar dhe të ngjizur mbas komunizmit( grushtit lart dhe simboleve komuniste, dhe protretit te diktatorit Enver Hoxha).