dalip greca – Page 134 – Dielli

NE CITY HALL-100 VJETORI I PAVARËSISË SË SHQIPËRISË NDEROHET NË BASHKINË E NEW YORKUT

November 27, 2012 by dgreca

Të Martën në sallën e mbledhjeve të Këshillit të Bashkisë së New Yorkut, u nderua 100 vjetori i Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë, me nismën dhe nën drejtimin e NYC Council Speaker Christine Quinn, edhe NYC Council member James Vacca, i distriktit 13 në Bronx, ku jetojnë shumë shqiptarë. Përfaqësues të trevave etnike shqiptare , u nderuan me Proklamatën kushtuar 100 vjetorit të Pavarësisë. Në Proklamatën e dhuruar secilit prej te nderuareve përshkruhet historia e Shqipërisë, kultura, traditat, që nga Illirët, pushtimi turk për më shumë se katër shekuj, qëndresa antiturke, shpallja e Pvarësisë nga Perandoria Osmane me 28 nëntor 1912 e deri në këtë 100 vjetor, ku Shqipëria feston një shekull Pavarësi dhe është partnere e Amerikës, ndihmën e së cilës e vlerëson si një faktor mbijetese.

Në ceremoninë e organizuar para fillimit të sesionit të Këshillit Bashkiak, u vlerësua kontributi i shqiptarëve dhe miqësia me Amerikën.

Ceremoninë e kryesoi NYC Council Speaker Christine Quinn dhe NYC Council member James Vacca.

U nderuan me Proklamatën e 100 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë, Dom Pjetër Popaj, Xhim Xhema, Agim Karagjozi, Niko Kirka, Agim Rexhaj, Sali Bollati dhe Ibrahim Kolari.

Në emër të të nderuarëve ka përshëndetur dom Pjetër Popaj. Më pas veprimtari cam, Sali Bollati, duke falenderuar për vlerësimin e Bashkisë, ka përmendur edhe faktin se krahina e Camërisë, është shprehje e padrejtësive historike të Evropës ndaj Kombit shqiptar.(DIELLI)

KRIJOHET NJË DEGË E RE VATRËS NË 100 VJETORIN E PAVARËSISË

November 26, 2012 by dgreca

Të dielën e 18 nëntorit u krijua dega e re e Vatrës në Jacksonville në Florida. Kjo është dega e dytë që krijohet në kufijtë e vitit 2012 në Florida, dega e parë është krijuar kohë më parë dhe drejtohet nga biznesmeni i suksesshëm, Kolec Ndoja, veprimtar i njohur, Pishtar i Demokracise, per kontribut te vecante ne proceset e para Demokratike ne Shqiperi.

Inisiator i krijimit të degës së re në Jaksonville është z. Adriatik Spahiu. Ideja për të krijuar degën e Jacksonville u shfaq që në aktivitetet e 100 vjetorit të themelimit të Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, ku Adriatiku së bashku më zonjën e tij dhe dy vajzat udhëtuan nga Florida në New York dhe u bënë pjesë e festimeve të Vatrës. Madje ai edhe përshëndeti në darkën madhështore të Vatrës me 29 prill në Chelsea Piers, Manhattan, NY. Në fjalën e tij të shkurtër ai pat thënë se ndjehej krenar që ishte pasardhës i një vatrani të hershëm, gjyshit të tij, dhe u zotua se do ta ngrinte bashkë me atdhetarë e tjerë në Jacksonville një degë të Vatrës dhe e mbajti fjalën.

Në takimin promovues të degës së Vatrës në Jacksonvill me 18 nëntor, grupi organizator, kishte ftuar pjesmarërs nga të gjitha viset shqiptare, që jetojnë në atë zonë. Ishin rreth pesëdhjetë vetë që ishin pjesë e promovimit të degës, ndërkohë që 26 anëtarë plotësuan formularët e anëtarësimit. Degën e ka përshëndetur gjatë takimit përmes linjës telefonike,që nga Nju Jorku, kryetari i Federatës Panshqiptare Vatra, dr. Gjon Bucaj, i cili i uroi anëtarët e rinj të Vatrës për mirëseardhjen në Vatrën Kombëtare, Shoqatën më të vjetër të shqiptarëve të Amerikës, e cila në këtë 100 vjetor është riorganizuar dhe po krijon degë të reja.

Në takimin e parë u zgjodh edhe bordi drejtues i degës. Kryetar u zgjodh Adriatik Saphiu.

Dega e re do të promovojë vetën në një veprimtari masive, që do të organizohet me 28 nëntor, ku do të festohet 100 vjetori i Pavarësisë së Shqipërisë.

Urime degës më të re të Federatës Panshqiptare të Amerikës, Vatra!

(NE FOTO: Te antaresuarit ne degen e Vatres ne Jacksonville me 18 Nentor 2012)

REQUIEM PER IZET SHEHUN

November 26, 2012 by dgreca

NGA RESHAT KRIPA/

Ike Izet i dashur! Ike dhe na le vetëm në rrugën tonë. Nuk besoja kurrë se do të isha unë ai që do të thoja këto dy fjalë të përmortëshme në përcjelljen tënde për në banesën e përjetëshme. Nuk besoja, se deshëm të të kishim gjithmonë pranë, gjithmonë në krye të rrugës që kishim nisur së bashku, sepse kishim nevojë për prezencën tënde, për mendimin tënd, për fjalën tënde. Por ti ike. Zoti kishte vendosur të të merrte pranë vetes dhe Zoti gjithmonë zgjedh më të mirët dhe ti ishe më i miri. Çfarë të të kujtoj o vëlla? Ishe ende i ri kur u detyrove të përballeshe me përndjekjen më mizore të sistemit totalitar. Por ti kishe genin fisnik të fisit tënd. Ishte ky gen që të udhëhoqi në çdo hap të jetës tënde. Ndaj nuk u përule asnjëherë. Dallgët e jetës i përballove me krenari dhe dinjitet. Bijtë e një familje fisnike e tregojnë veten edhe në rrethana shumë të vështira. Po, Izet i dashur, ti i mbijetove asaj kohe barbare, i mbijetove sepse në venat e tua rridhte gjak fisniku dhe ky gjak nuk të mungonte ty, i dashur vëlla! Fisnikërinë e familjeve të mëdha nuk mund ta errësojnë klithmat e korbave të zinj.

Por së fundi kohët ndryshuan dhe ti ishe gjithmonë në rradhën e parë të atyre që iu kushtuan demokratizimit të vendit dhe në mënyrë të veçantë të atyre që i kishin hequr mbi supet e tyre tmerret e atij sistemi.. Për këtë arsye ata të zgjodhën si përfaqësuesin e tyre në Kuvendin e Shqipërisë. Dhe nuk u gabuan. Ti e justifikove plotësisht besimin që të dhanë. Ti ishe gjithmonë i gatshëm për të ndihmuar me të gjitha forcat e tua për demokratizimin e vendit dhe luftën kundër mentalitetit të përmbysur totalitar që ende sundonte në vendin tonë. Ti ishe gjithmonë përkrah shtresës tënde nacionaliste, së cilës i përkisje. Ne nuk do të harrojmë kurrë për tërë këta vite që do të jetojmë.

Kush ishe ti, Izet Shehu? Ishe poeti, ishe shkrimtari, ishe publicisti, ishe politikani. Këtë ti na e ke treguar nëpërmjet vargjeve të tua të arta :

Jam zjarri i zjarrit tim,

Më i hershëm se Prometeu,

Mos më shihni si hutinë!

U ndeza

Kur u ngjiz dheu.

Jam ushtari,

Që i binte bririt

Rrotull zjarreve pagane,

Me Teutën verë kam pirë,

Vallen hoqa mes taulntëve.

Ky ishe ti, i dashur Izet. Por të tilla vargje ne nuk do t’i dëgjojmë më.

Pushuan tingujt e magjepsur,

Ato nuk do t’i dëgjojmë më.

Shkruante dikur poeti i madh i madh Lermontov dhe mua sot më duken sikur këto vargje të kushtohen ty, Izet.

Ngriheni kokën lart e nderuar zonja Shehu! Ngriheni kokën lart të nderuar Agur Shehu, vajza, nipër e mbesa! Qëndroni krenarë. Ju keni me se mburreni. Krenaria, fisnikëria dhe dinjiteti i burrit dhe babajt tuaj ju bënë edhe juve krenarë si ai. Për njerëzit e mëdhenj nuk derdhen lot. Për ta thurren vargje dhe ngrihen këngë. Izeti ishte njeri prej tyre..

Ju humbët me të vërtetë njeriun më të dashur tuajin, por edhe ne nuk kemi humbur pak. Ne humbën mikun tonë të mirë. Humbëm njeriun që e kishim në krahun tonë. Ne sot po i falim tokës mëmë vetëm trupin e tij të drobitur, ndërsa shpirtin e tij e kanë marrë engjëjt dhe kanë fluturuar lart në qiell për ta shpënë te Zoti i madh i madhërishëm, në parajsën e përjetëshme. Ndërsa deri dje kishim në mes tonë Izetin tonë të dashur, tani e tutje do të kemi kujtimin e tij të paharruar.

Qoftë i lehtë dheu që i ka rënë përsipër!

NGUSHELLIM I GAZETES DIELLI

Shpirti ne paqe Mesuesi im i dashur!

Lajm i dhimbshem per ikjen e ish Deputetit Izet Shehu. I ndjeri ishte mesuesi im dhe ndjehem shume krenar per te si mesues, si njeri, si krijues. Marrdheniet me te kane qene njerezore, edhe pse ne vitet e Demokracise ishim dy here perballe njeri-tjetrit ne kandidimin per Deputete(PD-PR- 31 mars 1991- ; 22 Mars 1992) une ruajta respektin bdhe marredheniet korrekte me Mesesin tim te dashur.

Edhe kur punoja per gazeten Illyria, edhe tani tek DIELLI, i kam ruajtur marrdheniet dhe kam botuar artikujt e tij. Mesuesi im ishte njeri i drejte dhe nuk bente kompromis me ndergjegjen; ishte kritik ne dukurite qe i vleresonte negative, edhe kur ato shfaqeshin ne krahun e tij politik. Ndersa krijimtaria e tij letrare, ishte shpreheje e perjetimve jetesore.

Shpirti ne Paqe Mesesi im i dashur!

DALIP GRECA

Editor i DIELLIT

JETA DHE KRIJIMTARIA

Izet Shehu lindi në Lushnjë më 15 djetor 1942. Mbaroi gjimnazin në Lushnjë më 1960, ndërsa studimet e larta në Universitetin e Tiranës, Fakulteti Histori-Filologji, dega gjuhë letërsi shqipe. Më 1995 ka kryer Kolegjin e Mbrojtjes së Shqipërisë. Ka punuar si mësues i gjuhës dhe i letërsisë shqipe në Lushnjë dhe Elbasan. Krijimtarinë letrare e nisi qysh në bankat e shkollës. Botoi dendur gjatë viteve gjashtëdhjetë, por, për shkak të biografisë politike, pasi iu pezullua vëllimi poetik “Gjaku im”, do t’i hiqej përfundimisht e drejta e botimit deri në vitin 1990. Është një prej inicuesve dhe themeluesve të Partisë Demokratike dhe në vitin 1991-1996 u zgjodh deputet i kësaj partie në Kuvendin e Shqipërisë. Është dekoruar si mësues me urdhrin “Naim Frashëri të klasit I” dhe me medaljen “Pishtar i demokracisë”. Pas viteve ’90-të boton artikuj, polemika, ese, prozë e poezi në disa nga organet më të rëndësishme kombëtare.

Ka botuar këto libra :

“Çiltërsi lirike”, përmbledhje poetike

“Vjeshtë njerëzore”, përmbledhje poetike

“Ëndrra trëndafilash në borë”, përmbledhje poetike

“Brohorima e një dimri”, përmbledhje me tregime dhe novela

“Troku i fatit të verbër”, përmbledhje poetike

“Mjegulla e trishtimit”, përmbledhje me tregime

“Fatkeqja e bukur”, novelë

“Perëndimi në zabelin plak”, përmbledhje me tregime

“Mbi qerpikë çlodhet agu”, përmbledhje me poezi

“Drithërime muzgu”, përmbledhje poetike

MARK GJONAJ, SHQIPTARI QË DITI TË LUFTONTE PËR FITOREN

November 7, 2012 by dgreca

GJONAJ FITON BINDSHËM ME 79 % TE VOTAVE/

NGA DALIP GRECA/

19866 vota, plot 79 për qind të numrit të përgjithshëm të votave ka fituar kandidati shqiptar për në Asamblenë e Shtetit të Nju Jorkut, Mark Gjonaj, shqiptar i lindur në Amerikë. Mbrëmë, Gjonaj e ka festuar me miqtë e tij në mjediset e restorantit Italian Maestro’s, aq i njohur për veprimtaritë e shqiptarëve. Mes miqëve të tij, natyrisht që kishte shumë shqiptarë, edhe pse nuk mungonin as miqtë e tij të shumtë amerikanë, mbështetës që në castet e parapërgatitjes për shfaqjen e kandidaturës, në garën brenda Partisë Demokratike e deri në finalen e 6 nëntorit, kur ai triumfoi.

Duke qenë e para fitore për shqiptarët e Nju Jorkut, ia vlen të ndalemi në disa nga faktorët që e cuan tek fitorja, të parin kandidat shqiptar për në Asamblenë e Shtetit të Nju jorkut. Ajo c’ka bie në sy tek Mark Gjonaj është mënyra se si e kërkoi fitoren. Nuk ishte vetëm këmbëngulja(Fillimisht ai hyri në garë pa e pasur mbështetjen e Partisë Demokratike, për të cilën kandidoi), por strategjia se si e kërkoi fitoren. Krijimi i grupeve elektorale vullnetare, ku mbizotëronin shqiptarët, takimi dorë më dorë me zgjedhësit, pjesmarrja në cdo veprimtari që organizoheshin në Distriktin 80, ku ai do të votohej, ngritja fuqishëm e zërit për problemet që shqetësonin distriktin, lufta kundër kriminalitetit, përpjekja për të ngritur shqetësime të qytetarëve dhe për të marrë inisiativa, ishin pjesë e suksesit të tij.Ai u bë personazh jo vetëm i medias shqipatre, jo vetëm i medias lokale në Bronx, por edhe i gazetave qendrore të shtetit të Nju jorkut, si e tabloidit konservative NeëYork Post.

Kishte një shqetësim për Markun, shqetësim që lidhej me komunitetin shqiptar. Është fakt i njohur se Shqiptarët më përpara dilnin pak në votime dhe shumë prej tyre nuk regjistroheshin për të votuar. Marku nuk rreshti së foluri dhe së dërguari formularë të regjistrimit në adresat e shtëpive të shqiptarëve apo duke i shpërndarë ato në veprimtaritë e shqiptarëve. Ai e shfrytëzoi me efektivitet median e komunitetit shqiptar duke dërguar mesazhe për t’u regjistruar si votues dhe për të shfrytëzuar peshën e votës për të pasur më shumë të drejta. Dhe në zgjedhjet brenda Partisë votuesit shqiptarë i dhanë Markut mundësinë e fitores.

Një nga arsyet e tjera e fitores të Mark Gjonajt ishte dhe popullarizimi i figurës së tij në komunitetin shqiptar. Nuk pat ngjarje, aktivitet, gëzim, apo fatkeqësi të shqiptarëve, ku nuk shfaqej Mark Gjonaj me buzëqeshjen e tij që dhurontre mirësi. Atë e shihnim në Kishë, në veprimtari artistike, ngjarje politike, u anëtrësua në Federatën VATRA (dy vitete e fundit), ishte pjesë e APN, rininë shqiptare nëpërmjet “Rrënjët Shqiptare” etj.

Ajo cfarë i dha më shumë popullaritet në komunitetin shqiptar fituesit shqiptar ishte inisiativa e tij me rastin e Festës Kombëtare të Pavarësisë , DITËS SË FLAMURIT KOMBËTAR, ku luftoi fort për identitetin shqiptar përmes Flamurit Kuq e Zi. Prej tre vitesh me inisiativën e Mark Gjonajt dhe me shpenzimet e tij në rrugë, sheshet, avenjutë, institucionet e Bronxit, në prag të festës flladiteshin flamujtë shqiptarë.

Renditëm kështu disa nga faktorët që e cuan mark Gjonaj drejt fitores. Urime Mark!

Në zgjedhjet e 6 nëntorit fitoi bindshëm edhe miku i shqiptarëve,kongresisti Eliot Engel i cili mori më shumë se 77 për qind të votave.

VATRA NDERON FIGURAT QË KONTRIBUAN PËR PAVARËSINË DHE RUAJTJEN E TËRËSISË SË TROJEVE KOMBËTARE

November 5, 2012 by dgreca

Intervistë e Editorit Dalip Greca me kryetarin e Vatrës, dr. Gjon Bucaj, pas udhëtimit në trojet amtare në nderim të heronjëve që kanë luftuar për Komb/

Siç ka njoftuar gazeta Dielli përmes publikimit të përditshëm në on line, kryetari i Vatrës, dr. Gjon Buçaj vizitoi në javën e parë të tetorit trojet amtare. Kjo vizitë e tij nisi në Mitrovicë, ku ai vizitoi Kullën e kreshnikut të Maleve Isa Boletini, një prej heronjëve më të zëshëm të Kombit Shqiptar, Gjenerali i Pavarësisë, simboli i bashkimit Kombëtar, eshtrat e të cilit ende presin të rivarrosen. Kryetari i Vatrës shkoi në Prishtinë dhe vizitoi varrin e ish presidentit të parë të Kosovës, dr. Ibrahim Rugova, ku vendosi një kurorë me lule. Po ashtu dr. Buçaj vizitoi varrin e heroit të Kosovës, Adem Jashari dhe martirëve të familjes Jashari, që u flijuan për lirinë e Kosovës. Më pas ai vijoi me një vizitë në Tiranë, ku u takua me ambasadorin amerikan, Arvizu dhe më pas vizitoi edhe të përndjekurit politik të ngujuar në grevën e urisë.

Kryetari i Vatrës ishte edhe në trojet shqiptare në Malin e Zi, ku vizitoi shtëpinë muze të Dedë Gjo Lulit, vendngritjen e Flamurit kuq e zi me 6 prill 1911 në Bratile, Shtëpinë e Artit të Gjelosh Gjokaj në Milesh etj.

Të premten, me 12 tetor , kryetari i Vatrës ishte i ftuar në promovimin e përmendores kushtuar Ali Ibrës, luftëtar i shquar i Lidhjes së Prizrenit, sponsorizuar nga vatrani Halit Nezaj dhe bashkvendas të tij. Po atë ditë dr. Buçaj mori pjesë edhe në promovimin e shtatores së Isa Boletinit në Isniq të Deçanit, ku jetuan të parët e tij. Me 14 tetor dr. Buçaj u kthye në New York. Për më shumë detaje nga kjo vizitë, kryetarit të Vatrës i morëm intervistën e mëposhtme:

Dr. Buçaj, si lindi ideja për të vizituar trojet amtare, Shqipëri, Kosovë dhe Mali i Zi?- Në takimet e Këshillit Drejtues të Vatrës, nga fillimi i vitit 2011, flitej rreth aktiviteteve lidhun me 100 vjetori e themelimit të Vatrës dhe të shpalljes së Pavarësisë, sidomos për nevojën që të përkujtohen dhe të nderohen figurat që kontribuen për pavarësinë dhe për ruejtjen e tanësisë së trojevet tona. U përmend kulla e Isa Boletinit që gjindet në Veri të Kosovës ku zona e kufinit nuk asht e qetë as e sigurtë, për shkak të kërcnimeve serbe. Vendi ku asht vra në pabesi, tek Ura e Ribnicës në Podgoricë, asht i harruem dhe pa kurrfarë sheji, as nji gur për të kujtue se aty u vra prijsi luftarak i Pavarësisë së Shqipnisë. Nga biseda të tilla më lindi ideja që të baj nji udhtim gjatë vitit të 100 vjetorit.

Dr. Buçaj: Kur shkuat në Tiranë, takimi i parë ishte me ambasadorin amerikan. Përse vendosët që takimi i parë të ishte me ambasadorin Arvizu?

Së pari shkuem në Prishtinë, vizituem Kullën e Isa Boletinit, Varrin e ish Presidentit të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova dhe memorialin e Jasharajve në Prekaz. Vendosëm lule në “Nderim e mirënjohje të përjetshme” nga Vatra.

Mbas tri ditësh qendrimi në Kosovë, shkuem në Tiranë. Ambasadorit Arvizu i bana nji vizitë kortezije pët ta përshëndetë dhe për ta falenderue për pjesëmarrjen e tij në kremtimet e 100 vjetorit të Vatrës në New York në prillin që kaloi. Në përgjigje pyetjes suej, Ambasadorin Amerikan e takova të parin për respekt, si përfaqësuesi i atdheut tonë të adaptuem dhe mik i atdheut të origjinës, si dhe për të përfitue nga njohunia e tij për gjendjen në Shqipni.

Vizituat grevistët e urisë, një vizitë që ka pasë miratime dhe kritika. Në ç’rrethana e morët vendimin për të vizituar grevistët?

Dr. Buçaj: Vendimi ishte i thjeshtë, tue pasë parasyshë atë grup ish të përndjekunish që ishin futë në grevë urije, mënyrë kjo ekstreme për protestë a për kërkesa, çfarëdo qoftë motivi. Për aspektin human i kishte vizitue edhe Ambasadori Amerikan. Unë u shpreha për vëlerësimin e jetës së tyne mbi çdo gja tjetër materjale dhe mendimin se ka mënyra tjera për të kërkue dhe për të protestue. U thashë që të mos e merrnin vizitën time si mbështetje ose inkurajim të grevës, por si keqardhje për gjendjen në të cilën gjinden, tue vu jetën në rrezkue. Shpreha solidaritetin tonë për shtresën e ish të persekutuemëvet për mungesën e integrimit të tyne, për mungesën e denimit të krimeve dhe të kriminelëve të komunizmit, mungesën e ligjit të lustraciont, hapjen e dosjeve, etjera. I kuptoj edhe kritikat, që vijnë nga fakti se janë ba edhe manipulime politike plot hipokrizi.

Ishit tek Kulla e Isa Boletinit. Si erdhi kjo vizitë? Ç’emocione provuat?

Dr. Buçaj: Shkuem nji grup shokësh me dy makina. Kulla ishte në kufi me nji manastir serb që ishte i rrethuem me mur dhe nxente nji sipërfaqe toke të gjanë. Asht nji ndër objektet e shumta nepër Kosovë, të sigurueme si enklava me planin e Ahtisaarit. Kulla ishte rindertue në formën që ka pasë dhe ishte shëndrrue në muze, me forografina, artefakte dhe objekte origjinale. Shkolla shqipe ishte pranë oborrit të rrethuem me gurë. Na thanë se e kishte themelue Isa Boletini. “Po vemë kambët aty ku ka ecë Isa Boletini para afër nji shekulli”, tha im bir, tue ndije prezencën e atij burri të madh, trim e humanist. Kosova i kishte ndertue vorrin mermeri atij dhe njerzëve të vet me të cilët u vra, me mendimin se eshnat e tij do të gjinden dhe nji ditë do të vorrosen aty me gjamë ilire! Gjatë vitit jubilar të pavarësisë? Vështirë se mund të reaslizohet, por le të shpresojmë.
Kulla e Gjeneralit të Pavarësisë nuk është vizituar nga udhëheqësit shqiptarë, mendoni se është normale kjo?

Dr. Buçaj: Nuk jam në dijeni që udhëheqsit shqiptarë ta kenë vizitue kullën me ceremoni zyrtare ndonji herë, por ajo asht rindërtue ashtu si ka qenë në origjinal, asht pajisë me objekte e dokumenta dhe asht nen kujdesin e shtetit. Ka nji orar të përditshëm kur dyert mbahen hapun dhe dikush pret vizitorët të cilëvet u spjegon mbi kullën, objektet që ruhen aty dhe mbi Heroin e Rilindjes dhe të Pavarësisë..

Mendoni se me rastin e 100 vjetorit udhëheqësit shqiptarë të Kosovës duhet ta thyejnë akullin e izolimit dhe të shkojnë ta vizitojnë kullën?

Dr. Buçaj: Shpresojmë se me rastin e 100 vjetorit do t’a vizitojnë dhe do të zhvillojnë ndonji ceremoni të përshtatshme, pa u tkurrë mos të shqetsohet Serbia.Me 12 tetor u perurue nji monument i tij, vërtetë i bukur, në Isniq, katund afër Deçanit, ku familja e Isa Boletinit kanë pasë origjinën, por vizita te Kulla ka nji vlerë dhe nji domethanje të veçantë. Në Isniq takuem nji mbasardhës të afërt të Gjeneralt të Pavarësisë.

Ju ishit edhe në trojet shqiptare në Mal të Zi. A mund të sillni detaje nga vizita atje?

Dr. Buçaj: Në Mal të Zi na priti aktivisti intelektual nga ajo trevë, z. Nikoll Camaj, i cili na shoqnoi në tri vende historike: te Shpija Muze e Ded Gjo’Lulit në Deçiq, pikërisht aty ku e ka pasë kullën, në Bratilë, ku me malësorë ngriti flamurin kombëtar me 6 prill 1911, dhe tek Ura e Ribnicës në Podgoricë, ku asht vra Isa Boletini me bashkudhtarët e vet luftarë. Te Kulla e Ded Gjo’Lulit takuem nji të ri nga fisi i tij që banonte aty afër. Ai na ftoi t’i shkonim në shpi, si asht zakoni në malet bujare, por na kishim takim tjetër. Në rrugë për Podgoricë, u përshëndetëm me piktorin e njoftun, Gjelosh Gjokaj, n’oborrin e shpisë së tij, ekspozitë/atelie e përherëshme që ka ndërtue aty për të joshë malësorët të qendrojnë në vend e të mos i largohen vendlindjes. Kur i treguem se jemi në rrugë për te Ura e Ribnicës, ku asht vra Isa Boletini, u këthye: “Nikollë, aty nuk ka kurrfarë shejit, kishte me u dashtë nji pllakë bronxi a ndonji lloj objekti tjetër perkujtimor….”. “Do të kërkojmë lejen” shtoi Nikolla. M’u duk se vazhdoi biseda e para nji vjeti e gjysë e mbledhjes së Vatrës! Ndoshta ky udhtim nuk do të mbetet vetëm si nji shetitje e thjeshtë turistike.

Vizita juaj u mbyll me promovimin e Shtatores së Ali Ibër Nezaj në Gjakovë. Diçka më shumë rreth këtij promovimi?

Dr. Buçaj: Me 12 tetor 2012 u zbulue monumenti i Ali Ibër Nezajt në Gjakovë. Promotori kryesor, Halit Nezaj, bashkë me vëllazninë dhe pasardhësit e këtij luftari historik të Lidhjes së Prizrenit, më kishte ftue mue dhe vatranë tjerë me marrë pjesë në ceremoninë e inaugurimit. Zbulimi i shtatores u ba nga Kryeministri Sali Berisha, në prezencën e Presidentes Jahjaga dhe të autoritetevet vendore, personaliteteve akademikë e shkencore. Edhepse ditë me shi, pjesëmarrja e publikut ishte e gjanë, gjakovarë e tjerë të ardhun nga vende të ndryshme të Kosovës, nga Shqipnia dhe nga diaspora. Mbas perurimit, Nezajt shtruen nji drekë bujare për pjesëmarrësit, të cilët u argëtuen me muzikë e kangë patriotike, në atmosferë festive dhe në frymë vëllaznore. Përveç tjerëve ishin prezent edhe skulptori si dhe autori i monografisë për Ali Ibrën, shkrimtari Hamil Alia.

Kishit shoqërues në udhëtimin tuaj në trojet amtare?

Dr. Buçaj: Dr. Buçaj: Po më shoqnuen në udhtim djemtë, të dy vatranë të degës në Washington, Eduardi dhe Leka. Atje na u bashkuen Gjon Shiroka, Blerim Luzha, Sadri Bajraktari, Jusuf Telaku, Selim Krasniqi, dhe, ne Shqipni, Alban Mirakaj.

Faleminderit për intervistën!

Dr. Buçaj:Ishte kënaqësi që biseduam.

FOTO: Nga takimi me ambasadorin amerikan ne Tirane, Alexander Arvizu