Nga Shefqet Kërcelli*/
Paraditen e datës 22 shtator, në sheshin përbri stacionit të trenit, {Lagja nr.4 e qytetit Durrës} u zhvillua ceremonia për vendosjen e emrit “Selaniku”, këtij sheshi. Në këtë ceremoni morën pjesë kryetari i bashkisë së qytetit Durrës zoti Vangjush Dako, Kryetari i Bashkisë së Selanikut, zoti Jannis Butaris, Konsulli shqiptar në Selanik Riza Poda, përfaqësues të pushtetit lokal Durrës, përfaqësues të ambasadës greke në Tiranë, qytetarë të Durrësit, emigrantë shqiptarë në Selanik, etj. Emërtimi i këtij sheshi me emrin “Selaniku” ishte një dëshirë dhe inisiativë e kahershme e emigrantëve tanë në Selanik, të cilët në bashkëpunim më Këshillin Bashkiak dhe Bashkinë Durrës bënë të mundur realizimin e kësaj nisme. Mbasi u ekzekutuan hymnet e dy shteteve nga banda e qytetit Durrës, zoti Vangjush Dako, i uroi mirëseardhjen kryebashkiakut të Selanikut në këtë ceremoni të thjeshtë, por me simbolikë të madhe. Në vijim zoti Dako theksoi miqësinë tradicionale midis dy popujve tanë dhe rëndësinë historike, ekonomike dhe kulturore të qytetit të Selanikut në Ballkan. Në të ardhmen ne do forcojmë lidhjet e bashkëpunimin midis dy qyteteve tona tha zoti Dako. Ndërkohë zoti Janis Butaris vuri në dukje se pamvarësisht diversitetit të kulturave, mendimeve apo vështirësive të jetës, asgjë si pengon dy popujt tanë që të jetojnë në paqe dhe fqinjësi të mirë. Do punoj gjithë jetës për të forcuar vëllazërinë midis dy popujve tanë, theksoi zoti Butaris. Më pas nga dy krybashkiakët u zbulua pllaka e mermerit me emërtimin e sheshit të Selanikut. Zoti Luan Zyka, aktivist i shoqatës së emigrantëve shqiptarë në Selanik, theksoi se zgjodhëm Durrësin, për të dhënë një shesh me këtë emër, se është një qytet që ka pranuar herët diversitetin kulturor, është qytet-port si Selaniku dhe ka mjaft emigrantë durrsakë në qytetin Helen. Jam shumë i gëzuar që në Durrës kemi një shesh me emrin Selaniku, thotë zoti Panajot Kurti, i cili kishte ardhur me familjen enkas për këtë ceremoni nga Selaniku. Emigrantët shqiptarë në sajë të dëshirës së mirë të zotit Butaris dhe kolegëve të tij kanë një shesh në Selanik me emrin “Durrësi”, i cili ndodhet pranë stacionit të trenit të këti qyteti. Por mbi të gjitha më gëzon fakti që sot ka ardhur në Durrës vetë zoti Butaris, një mik i shqiptarëve. Zoti Butaris është një politikan vizionar, human dhe bashkëkohor. Për bindjet dhe qëndrimet antiraciale shpesh debaton me politikanë ekstremistë në Greqi, thotë Panajoti. Por mbi të gjithë ai është një njeri fisnik, janë të panumurta rastet që Butaris ka ndihmuar shqiptarët në nevojë. Pikërisht nën shoqërinë e durrsakëve të shumtë emigrantë në Selanik, u përcoll dhe zoti Butaris, që shënoi dhe mbylljen e ceremonisë për emërtimin e këtij sheshi, “Selaniku”, një binjak më sheshin “Durrësi” në Selanik.
* Bashkepunetor i Diellit
Muzikë dhe verë në qytetin 2400 vjeçar
Nga Sulo Gozhina/ Berat/
BERAT – Pikat e shiut që kanë lajmruar se vjeshta ka startuar tek portat e shtwpive nuk kanë mundur të ndalojn një festë brenda të cilës ka dhe shijen e verës. Artistë nga vendi dhe të huaj kanë performuar në ambjetet e muzeut “Eetnografik“ për dy ditë rresht muzikë “jazz and ëine” me një publik të zgjedhur si dhe janë banorët e qytetit të lashtësisë. Ndjesija e muzikës e gërshetuar me shijen e verës të servirur nga prodhuesit vendas dhe freskia e dy netve të këtij shtatori kanë mbajtur të mberthyer deri pas mesnate banorët të qytetit, pushtetar, politkan dhe admirues të kësaj muzike të ardhur nga qytetet e tjera të vendit.
Fillimin e eventi të vaçant për nga performanca e kanë lajmruar tingujt e një kitare, ndërsa organizatorja Eda Zari ka bërë prezent për publikun arsyet e zhvillimit të këtij aktiviteti. Organizatorja mes të tjerash citoj: “E nisëm këtë edicion internacional kulturor në Berat, jo vetëm për të sesibilizuar qytetarët ndaj vlerave të rralla historike e muzeale që ky qytet trashgon ndër breza, por dhe se vetë qyteti lashtësisë është i pasur në artë, muzikë, kulturë, kuzhinë tradicionale, kulinarinë e verës, pra qyteti i miteve dhe legjendave ka përfunduar E. Zari fjalën e hapjes për tja lënë vendin muzikës Jazz – dhe Iso Polifonisë.
Kryetari i bashkisë Fadil Nasufi tha se kalendari kulturor duhet të ketë çdo ditë evente të tilla, ndaj dua të falnderoj organizatorët e tij, ndërsa citoj : “Jemi sonte këtu për promovimin e vlerave të qytetit të Beratit, në këtë event shumë të rëndësishëm, mua më ngelet që të falenderoj përzemërsishtë Eda Zaharin, për këtë shanc që i jep qytetit. Ndwrsa dua të falenderoj gjithashtu grupet që janë bashkangjitur aktivietetit, ardhur nga Berlini, Hamburgu, Berna, Nju Jorku, Tirana, Durrësi e Prishtina, pohoi ai. Nuk ka skenografi më të mirë se sa ansambli i kësaj shtëpie që besoj se sfidon çdo skenograf dhe çdo regjizor, pasi janë të gatëshme si vlera të trashëguara në breza, vijoj Nasufi. Nuk ka ansambël kulturor se sa “Mangalemi” që sfidon gjithë arkitektët me atë pamje madhështore dhe panoramike. Ky është Berati, qytet i cili, meriton të ketë të mbushur çdo ditë me evente të tjera. Aktiviteti është një shembull dhe një model se si promovohen vlerat, si vitalizohen ato, që krahas restaurimeve, krahas investimeve, jeta kulturore artistike dhe eventeve të tjera, duhet të jenë në kalendar të përjavshëm”, përfundoi ai.
Muhamrem Çobo, president i Kantinës Çobo, në emër të prodhuesve falenderoi organizatorët për këtë event promovues.
Ndjesinë e muzikës të gërshetuar me shijen e verës e lëshuar në këto dy mbrëmje feste e ka bërë të mundur mbështetja e Ministrisë së Kulturës, Bashkisë së Beratit dhe një sërë përkrahësish të tjerë, eventi që synoi ngjizjen e elementëve të dy botëve magjike muzikës Jazz – dhe Iso Polifonisë, u bënë realitet mbrëmjen, 5 e 6 shtatorit. Kantinat verës janë vlerë e shtuar viteve të fundit në këtë qytet, por dhe shumë të tjera të ardhur të rrethet, Kavaja etj, prezantuan në hapje të ditës së parë të festës, produktet e tyre.
Prodhuesit e verës: Rilindja, Skënderbeu, Çobo, Luani, Bardha, Arberi, Sara, Vintage, Nurellari, Kardinal, Kokomani, Koto Balaj, Belba, Malinati, bashkuan produktet e tyre, për të krijuar një atmosferë festive e shkrirë në muret e moçme që mbajnë mbi supe mijra vite histori e që shkojn në harmoni me rrugët e rrugicat e kalldrëmta ku tingëllojn si në legjenda tehjet e shpatave, trokëllimat e kujave, krismat e armëve, muzika dhe këngët qytetare, dasma dhe belbëzimat e bebeve në një qytet të pa ndërpren në jetes për më shumë se 2400 vjet.
Atmosferën e kësaj feste të vaçant për nga performanca dhe për të mbetur në kujtesën e ndjesisë për të gjithë admiruesit e muzikës jazz dhe shijes të verës me shpresën që eventi në fjalë të kthehet në një ritual të përvitshëm në qytetin e lashtësisë e bënë të mundur artistë dhe grupe muzikore nga Shqipëria, Kosova, Gjermania, Zvicra, që performuan në mjediset e muzeut “Etnografik” deri në pas mesnatë dhe që mbajti të mbërthyer pas tingujve qindra admirues të saj.