Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

NËNË TEREZA,ENGJËLLI SHQIPTAR QË ME DASHURI PUSHTOI QIEJT

by

Nga Azgan HAKLAJ/
President i Unionit Artistik te Kombit Shqiptar/
Lapsi në dorën e Zotit./
Më 16 tetor 1979, kur bota u lajmërua, jo pa sensacion, se një misionare në Kalkutë do të merrte çmimin Nobel, biografë e gazetarë u turrën të rrëmonin në biografinë e kësaj gruaje të brishtë e të çuditshme. Fjalëpak, por e saktë dhe e vendosur në atë që thoshte, ajo iu përgjigj medias botërore: “Nga gjaku dhe prejardhja jam shqiptare. Kam shtetësi indiane. Jam murgeshë katolike. Nga prirja i përkas gjithë botës… Me zemër, i përkas plotësisht zemrës së Jezusit”.
Ishte Nënë Tereza, që si rrufe në qiell shndriu mbi errësirën që asokohe kishte kapluar Shqipërinë, vendin e izoluar e të harruar të shqiponjave. Dhe ja, kjo grua e vogël na e rikthen edhe njëherë si komb atë emër të madh që patëm latuar në shekuj me pereandoret Dioklician, Konstandin, Justinijan apo me Skënderbeun. “Një grua vërtet e vogël me trup, por që s’ka asgjë të vogël në qenien e saj” – do ta përshkruante Indira Gandi. Nga madhështia e dashuria e saj, ajo do t’i jepte gjithë globit nga Kalkuta në Irlandë, nga Venezuela në SHBA, por dhe vendit tonë do t’i dhuronte më shumë nga të gjithë: qenien e gjakut që i rridhte në damarë, atë shqiptar. Ne ishim kombi i braktisur nga njerëzia, liria dhe nga Zoti. Ishim kombi i dënuar të përjetonim copëtimin e robnimin kush prej sistemeve ekstratotalitare e kush prej dhunës shovene.

Dhe ja, një fat në buzëvarur, një qiri shkëlqimtar që ndriçonte fundin e tunelit të destinit fatal shqiptar: Nënë Tereza. Ajo me dy fjalë për origjinën e saj arbënore e me një foto të vitit 1925, kur s’i kishte mbushur të pesëmbëdhjetat, veshur me rrobën tradicionale kombëtare shqiptare, po i thoshte botës se shqiptarët jo vetëm ekzistojnë, por janë në vëmendjen e vetë Zotit. Një befasi e mrekullueshme që bëri Papën, mbretërit, presidentët e fuqishëm të globit të kujtoheshin një çast, se aty buzë Adriatikut, rrethuar me tela e të izoluar prej perëndimit, që prej lashtësisë, jetojnë shqiptarët e Nënë Terezës e të Gjergj Kastriotit. Prej asaj kohe kanë kaluar dekada e kombi ynë ka galopuar drejt së mirës e fatit më shumë se çdo komb në fundshekullin që lamë pas e në këtë që po jetojmë. Por nuk mund të mohohet se pa zë e me modesti, pa zhurmë, por me shumë përkushtim e dashuri, ne kishim me vete si melhem e hajmali, si bekim e afrim te Zoti, dorën dhe mendjen e Nënë Terezës. Se vetë Nënë Tereza ishte një laps në dorën e Zotit, me të cilën duket se Perëndia nënshkroi për të na e ndërruar fatin e larguar, për të na i zbuar, më në fund, ndëshkimet dhe mallkimet shekullore.

Edhe sot, kur ne shkojmë në Bruksel për të konsultuar obligimet tona integruese, më shumë se gjithçka ajo që na lidh me Perëndimin, me Zotin e qytetërimin është natyrisht edhe vegimi e emri i madh i Nënë Terezës. Kjo grua gjeni, jo vetëm e besimit, e bamirësisë, është dhe esenca e një filozofie të re, e cila u kyç jo pa rëndësi e pa efekt në epokën e globalizmit. Kur paraja po synonte të konkurronte vetë Zotin, Nënë Tereza këshillonte të pasurit të mos gëzoheshin dhe aq, kur në botë miliona njerëz vuajnë urinë, sëmundjen, luftën. Ajo i kërkoi botës humane jo lëmoshë e mëshirë, por besim e afrim te Zoti, mirësjellje e dashuri njerëzore.
“Më mirë të bëni gabime me mirësjellje, sesa mrekulli me vrazhdësi.” Kjo thënie biblike e Nënë Terezës është kthyer në sloganin e të gjithë shpirtrave njerëzorë që besojnë te Krijuesi.

Gjenia e Nënë Terezës, mrekullia e saj, nuk qëndron vetëm në shërbimet e saj e të Urdhrit të vet shpërndarë në të gjithë botën, në të mirë të të sëmurëve, të të varfërve e të uriturve. Është shumë më gjeniale dhe hyjnore. Ajo i argumentoi njerëzimit se vuajtja për dashuri dhe uria për të është më e rëndë se uria për bukë. “Po të kishte të uritur në Hënë, unë do të shkoja dhe atje…” Kështu e përshkruan përkushtimin një ftesë për këdo dhe kurdoherë drejt një qëllimi të mirë, human e fisnik”, sepse fisnike ishte vetë Nënë Tereza, gjaku e gjeni i saj shqiptar.

Ne kete dite lumturimi, bota feston dhe e kujton këtë engjëll të brishte që e lindi, e rriti nëna e toka shqiptare, për t’ua falur qiejve, nga ku ajo të mund të vijojë përjetësisht misionin e saj hyjnor. Ajo qëndron lart mbi ne, e mbështjellë me rrobën ngjyrë qielli e reshë të bardha, duke na vëzhguar e duke u lutur për ne. Duke u lutur për të gjithë, pa na ndarë as në fe, as në ide. Le ti dëgjojmë këto lutje engjëllore, se aty mëshirohet dhe shqip, se shqiptare qëlloi jo rastësisht, të ishte aty ky engjëll unik që Zoti ia dhuroi njerëzimit…!

O Zot me jep fuqi te jap paqen .
Te jap dashuri atje ku ka urrejtje.
Te sjell frymen e pajtimit atje ku ka gabime.
Te sjelle harmonine atje ku ka mosmarveshje.
Te sjell te verteten atje ku ka gabime.
Te sjell besimin atje ku ka dyshime.
Te sjell shprese atje ku ka deshperim.
Te sjell drite atje ku ka terr.
Te sjell gezim atje ku ka dhimbje e deshperim.

Ngjarje ne Komunitetin Shqiptar ne SHBA-NE ARIZONA PERKUJTOHET NENE TEREZA

by

-Komuniteti Shqiptar ne Arizona perkujton figuren e Nobelistes Shqipatre, NENE TEREZA/
-Ne perkujtim te kesaj figure madhore te bamiresise boterore,te Dielen me 18,tetor ne adresen Blessed Sacrament Catholic Church 11300 N,64th,St.Scottsdale, ne Arizona mbahet nje meshe ne kujtim te Nenes Tereze./
-Mbas meshes,grupi artistik i komunitet shqiptar te Arizones ka pergatitur nje program te larmishem kulturo-artistik me recitime,pjese teatrale,kenge dhe valle shqiptare me motive nga trevat tona te ndryshme etnike shqiptare/….
NGA LULZIM MULLIQI/
Gjate ketyre viteve,pati organizime te shumta nga ana e mergates shqiptare te Amerikes,kudo te shoqeruara me frymen e humanizmit dhe te bamiresise ne perkujtim te jetes dhe veprave te shenjtereshes shqiptare,Nenes Tereze.
Ne kuader te manifestimeve te shumta kulturore te organizuara nga Komuniteti Shqiptaro-Amerikan i Arizones,viteve te fundit ishin nje sere aktivitetesh qe i’u kushtuan nobelistes shqiptare,ne menyre qe gjithcka t’i perafrohej sa me teper figures dhe qellimit qe kishte Nene Tereza per boten njerezore.Keshtu tash e disa vite me radhe ky komunitet organizon ne muajin tetor manifestimin e pervitshem tradicional qe i kushtohet figures dhe humanistes së madhe shqiptare,Nenes Tereze.Po ashtu disa vite me pare ne Kryeqytetin e Arizones ne Phoenix,ne afersi te katedrales ne sheshin kryesore eshte ngritur edhe nje shtatore e misionares shqiptare,Nenes Tereze, e cila vizitohet cdo vit nga shume bashkeatdhetare tane,si dhe vizitore amerikane dhe te huaj.Ne perkujtim te kesaj figure madhore te bamiresise boterore,te Dielen me 18,tetor ne adresen Blessed Sacrament Catholic Church 11300 N,64th,St.Scottsdale, ne Arizona mbahet nje meshe ne kujtim te Nenes Tereze.Mbas meshes,grupi artistik i komunitet shqiptar te Arizones ka pergatitur nje program te larmishem kulturo-artistik me recitime,pjese teatrale,kenge dhe valle shqiptare me motive nga trevat tona te ndryshme etnike shqiptare.Me pas do te kete nje fjale hyrese nga grupi organizativ,nje fjale pershendetese nga perfaqesues te Shoqates”Shqipe e Arizones” dhe ne fund do te shfaqet nje film dokumentar,ku do te paraqitet jeta dhe vepra e Nenes Tereze,si dhe rrugetimi i saj ne vende te ndryshme te botes,per ceshtje humanitare.
Me punen dhe veprimtarine e saj shumevjecare Nene Tereza u be nje nga urat nderlidhese te njohjes së shqiptareve ne bote.Me kete rast vlene
ta permendim nje interviste te ish presidentit amerikan,Bill Clinton i cili nder te tjerash eshte shprehur”Nene Tereza,ishte e para Ajo qe me beri ta
dua kombin shqiptar.Dhe tani ndihem shume krenar qe plotesova nje detyre morale ndaj saj dhe vlerave te lirise njerezore”

Mediat e huaja përcollën simpoziumin për Nënë Terezën në Shkup

by

Më 12 shtator 2015 Komuna e Çairit, nën kujdesin e Kryetarit Izet Mexhiti, organizoi simpoziumin shkencor me temë “Shkupi Nderon Bijën e Saj Nënë Terezën”. Ky aktivitet u zhvillua në Shkup në Holiday Inn për të kremtuar 65 vjetorin e themelimit të urdhërit të Misionarëve të Bamirësisë, që Nënë Tereza themeloi në Kalkuta të Indisë më 10 shtator 1950.

Në simpozium morrën pjesë studiues të Nënë Terezës nga Mbretëria e Bashkuar, Shqipëria, Kosova dhe Maqedonia, përfaqësues të trupit diplomatik të akredituar në Republikën e Maqedonisë, intelektualë, politikanë, personalitete të komuniteteve fetare, dhe përfaqësues të mediave. Në këtë akivitet u mbajtën kumtesa nga Profesor Gëzim Alpion dhe Dr Dom Lush Gjergji. Sociolog në Universitetin e Birmighamit në Angli, Alpion është cilësuar nga kritika botërore si eksperti më autoritar për Nënë Terezën në gjuhën angleze. Dom Gjergji është Vikar Gjeneral i Ipeshkvisë së Kosovës me seli në Prishtinë, aktivist i palodhur për faljen e gjaqeve, dhe biografi më i shquar i murgeshës shqiptare ne Ballkan.

Në fjalën e tij Alpion ndër të tjera theksoi se “rebelimi” i Nënë Terezës në vitin 1947 dëshmoi vizionin e kësaj vajze shqiptare për rolin e aktivitetit misionar në Indinë e pavarur.

Në kumtesën e tij Dom Gjergji u ndal në të veçantën dhe të përbashkëtën e murgeshës shqiptare kur ajo njihej si Gonxhe Bojaxhiu, Motra Terezë dhe Nënë Tereza.

Në fund Alpion dhe Gjergji iu përgjigjen pyetjeve të pjesëmarrësve në lidhje me tematikën e kumtesave të tyre, për aspekte të ndryshme të aktivitetit fetar dhe bamirës të Nënë Terezës si dhe të situatës në të cilën gjendet komuniteti katolik shqiptar në Shkup.

Simpoziumin e përshëndeti në emër to Kryegjyshatës Botërore Bektashiane, Hirësia e tij Haxhi Dede Edmond Brahimaj.

Simpoziumi tërhoqi vëmendjen e disa mediave në Indi, Britaninë e Madhe dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Në shkrimin me titull “Shkupi nderon bijën e tij Nënë Terezën”, botuar tre ditë para aktivitetit në New Delhi, C. M. Paul nxjerr në pah disa nga arritjet e murgeshës shqiptare gjatë aktivitetit të saj 69 vjeçar.

Në shkrimin e datës 16 shtator, të titulluar “Akademiku britanik shpjegon përse Nënë Tereza paraqitet si një fetare e lajthitur”, botuar në “Matters India”, theksi vihet veçanërisht në kritikën që Alpion i bëri në fjalën e tij në simpozium injorimit qe studiuesit i bëjnë fëmijërisë dhe adoleshencës së Nënë Terezës.

Ndërsa ish-gazetarja e BBC-së Rashmee R. Lall, e cila tani shkruan për disa gazeta ndërkombëtare si “The Guardian” dhe “The Economist”, në shkrimin e saj me titull “Feja dhe politika: Shkupi feston ditën e shënuar të Nënë Terezës”, thekson se sivjet 12 shtatori është i rëndësishëm pasi atë dite mësuam kush është udhëheqësi i ri i Partisë Laburiste Britanike, dhe se për herë të pare Shkupi kremton një përvjetor të rëndësishëm që ka të bëj me Nënë Terezën.

Gazetarja britanike thekson se politika dhe feja janë të ndërlidhura pasi u japin njerëzve shpresë dhe mundësojnë ndryshim. Në këtë kontekst, nënvizon ajo, është mirë të kujtojmë fjalët e Mahatma Gandhi-t se “kush thotë se feja nuk ka të bëj fare me politikën nuk e ka idenë se çfarë është feja”.

Gazetarja Lall e gjen me interes komentin e Alpion se aktiviteti përkujtimor i Shkupit e vendos në kontekstin e duhur murgeshën trup vogël shqiptare pasi rrënjët kristiane të vendlindjes së saj datojnë që nga koha e apostujve.

Në shkrimet e tyre gazetarët i referohen edhe lobimit që Alpion po bën prej disa vitesh për shenjtërimin e Nënë Terezës dhe ndërtimin e Rrugës sëArbërit, që do të shkurtoj distancën ndërmjet Tiranës dhe Shkupit, vendlindjes së misionares shqiptare. Alpion vizitoi disa vende në Maqedoni dhe Kosovë që patën influencë tek Nënë Tereza gjatë 18 viteve të para të jetes së saj. Ai vizitoi në Shkup varrin e babait të Nënë Terezës, Nikollë Bojaxhiu, vdekja e parakohshme dhe në rrethana misterioze e të cilit pati efekt të madh tek ajo. Në Kosove Alpion vizitoi kishën e Letnicës që Nënë Tereza e vizitonte çdo vit para se të bëhej murgeshë në vitin 1928 dhe ku në moshën 12 vjeçare vendosi të bëhej misionare. Ndërsa në kishën e Stubllës, Alpion vizitoi varrin e Dom Zef Ramaj, pagëzuesit të Nënë Terezës, i cili u vra nga serbët në Shkup më 25 dhjetor 1914.

Gjatë vizitës në Maqedoni Profesor Alpion pati takime me një numër politikanësh shqiptar. Alpion u prit edhe nga Ali Ahmeti, Kryetari i Bashkimit Demokratike për Integrim, me të cilin ndër të tjera u diskutua gjendja e arsimit të lartë në Maqedoni, çështja e ndërtimit të Rrugës së Arbërit në territorin e Maqedonisë, shqetësimi për të ardhmen e Lumit Radika, si dhe mundësitë për investime në Dibër të Madhe.

“ZOJA E SHKODRES” NE NJU JORK KREMTOI FESTEN E NENE TEREZES

by

Kisha katolike”Zoja e Shkodres” kremtoi festën e të së Lumes Nënë Terezë, Gonxhe Bojaxhiut /

Nga Beqir SINA – New York/

Kisha Katolike Shqiptarë “Zoja e Shkodrës”, në Hartsdale, New York : Meshë për Nënë Terezën – edhe një ligjeratë për jetën e dhe veprën e madhe të Nana Terezes /
HARTSDALE NY: Festa liturgjike e së Lumes Nënë Terezë që Kisha katolike kremton më 5 shtator, sivjet përkoi me 18 vjetorin e ditës së kalimit të së Lumes shqiptare Gonxhe Bojaxhiu në amshim. Pra, kanë kaluar tetëmbëdhjetë (18) vjet nga 5 shtatori i vitit 1997, kur Themeluesja e Motrave Misionare dhe Vëllezërve të Bamirësisë, e Lumja Nënë Terezë, është kthyer në shtëpinë e Atit Qiellor, tha Radio Vatikani për këtë datë.
    Ndërkohë, edhe salikimet e saj, që bashkuan përfaqësues të të gjitha feve, personalitete botërore të të gjitha fushave, të varfër e të pasur nga mbarë planeti, qenë një dëshmi e gjallë e admirimit që gëzonte rregulltarja e bamirësisë, e cila u përcoll për në banesën e fundme me një kremtim që la gjurmë në historinë e shekullit. Planeti mbarë nderonte gruan, që ia kishte mjekuar plagët të varfërve e të sëmurëve të braktisur, duke shkelur personalisht në të katër skajet e globit, me sandalet e vjetra të rregulltares dhe me moton e pamort të Krishtit: “Në se i jepni një pikë ujë njërit prej këtyre të vegjëlve të mi, ma keni dhënë mua!” Kudo shkoi, e Lumja Nënë Terezë u përpoq të shuante pikërisht etjen e Krishtit, etjen për Krishtin! tha Radio Vatikani me rastin e 5 shtatorit 18 vjetorin e ditës së kalimit të së Lumes shqiptare Gonxhe Bojaxhiu në amshim.
Kurse, në statusin e saj në rrjetin social facebook – Kisha Katolike Shqiptarë “Zoja e Shkodrës”, në Hartsdale, New York, njofton se dje ka mbajtur një meshë dhe një tubim përkujtimor për Nënë Terezën.
Mbetet, për t’u theksuar se kjo, kishë, e cila, po dallohet në komunitetin shqiptare në Amerikë, për përhapjen e frymës fetare , po dallohet edhe për përhapjen e kultivimin frymës kombëtare.
Mesha për Nënë Terezën – sipas njoftimit të saj, thuhet ka filluar pas Meshës së Dielës në orën 1 të ditës, dhe e ka kryer famullitari i kësaj kishe Dom Pjeter Popaj.
Një vjazë trup vogël – veshur ashtu si Nana Tereze, gjatë meshës ka qendruar pranë altarit – kur Dom Pjetër Popaj mbajti meshën për Nëna Terezen.
Pas Meshës, në sallën “Nëna Tereze”, e cila është brenda ambjeteve të Kishës, është mbajtë edhe një ligjeratë ku oratorët kan folur për jetën e dhe veprën e madhe të Nana Terezes. Në mesin e folësve ka qenë, I perndershmi Dom Pjetër Popaj, drejtori i Qendrës Nanë Tereza z. Marjan Cubi, dhe anëtar të tjerë të famullisë Zoja e Shkodrës, veprimtar të komunitetit dhe besimtarë.
   Njëkohësisht, në statusin e saj Kisha Katolike Shqiptarë “Zoja e Shkodrës”, në Hartsdale, New York, shkruan se :” Sipas, spekulimeve të mediave boterore, E Lumtura Nëna Tereze pritet të shpallet shenjte me 4 shtator 2016. Në qershor është lajmëruar edhe një mrekulli me ndërhyrjen e Nënës Tereze, në Brazil”.

Jeta e Nënë Terezës dëshmoi Mëshirën e Zotit

by

“Mëshira e Zoti dëshmohet përmes veprave tona, siç ka dëshmuar jeta e së Lumes Nënë Terezë, të cilën e kujtuam dje në përvjetorin e vdekjes”. Kështu tha Papa Françesku sot gjatë lutjes së Engjëllit të Tënzot në mesditë, në sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan, duke kujtuar dramën e refugjatëve e të emigrantëve dhe drejtuar thirrjen për solidaritet njerëzor, sipas shembullit të jetës dhe veprës të së lumes shqiptare Gonxhe Bojaxhiu.
“T’u japim emigrantëve një shpresë konkrete”. Ja  pse atëherë “para tragjedisë së dhjetëra mijëra refugjatëve që janë në ikje nga vdekja për shkak të luftës e të urisë  dhe janë në udhëtim drejt një shprese për jetën, Ungjilli na thërret e na kërkon t’u jemi ‘afër’ më të vegjëlve e të braktisurve. T’u japim atyre një shpresë konkrete. Mos t’u themi vetëm ‘guxim, durim!’, lypen vepra autentike të solidaritetit. Shpresa është luftarake, ecën me qëndresën e atij që shkon drejt një caku të sigurt”.
“Edhe dy famullitë kishtare të Vatikanit do t’i pranojnë këtyre ditëve dy familje të refugjatëve”. Kështu bëri të ditur Papa Françesku, në përfundim të lutjes së Engjëllit të Tënzot në sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan.
Ati i Shenjtë Bergoglio i bëri thirrje “çdo famullie kishtare, çdo komuniteti rregulltarë, çdo manastiri, çdo shenjtëroreje të Evropës, duke u nisur nga dioqeza ime e Romës” të strehojnë e presin një familje” refugjatësh.