Në panair merr pjesë dhe gazetari i Zërit të Amerikës, {VOA}, zoti Ilir Ikonomi, me monografinë për Esat Pashë Toptanin, botuar nga UET. Theksojmë se zoti Ikonomi ka qenë i pranishëm dhe në edicione të tjera të librit./
Nga Shefqet Kërcelli/
U hap sot në Pallatin e Kongreseve, edicioni i 19-të i librit “Tirana-2016”. Në këtë panair marrin pjesë shtëpi botuese nga Shqipëria, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi dhe më gjerë. Janë mbi 90 shtëpi botuese, të cilat do të prezantojnë dhe ofrojnë për shitje botimet e tyre për disa ditë me radhë. Në panair zenë vend kryesor autorët e huaj dhe më pak ata shqiptarë. Përgjithësisht sot pati një pjesmarrje më të vogël nga viti i kaluar, mbase për arësye të motit të keq e rreshjeve të dendura të shiut.Petrit Ymeri, kryetar i Shoqatës së Botuesve Shqiptarë, gjatë ceremonisë së hapjes u shpreh se, “Panairi i librit është me të vërtetë një festë e bukur e kulturës shqiptare dhe mund të them pa hezitim që është aktiviteti më i madh kulturor që bëhet në Shqipëri. Ky panair do të ketë shumë aktivitete, shumë risi dhe shumë promovime librash. Do të organizohen seminare, konferenca, mbi problemet e përkthimit dhe botimeve në gjuhën shqipe”, theksoi z. Ymeri.Ndërsa zonjusha Rogreta Shani, kordinatore e SHBLSH, prezantoi programin e aktiviteteve që do zhvillohen përgjatë ditëve të panirit, ku përfshihen promocione, diskutime, analiza, kritika letrare, etj.
Si cdo vit në panair, kati i 2-të majtas, ka një kënd të vecantë të botimeve Ambasada e SHBA, që përcjell botime e informacione të ndryshme për librin, jetën dhe arësimimin në SHBA, etj.Në panair merr pjesë dhe gazetari i Zërit të Amerikës, {VOA}, zoti Ilir Ikonomi, me monografinë për Esat Pashë Toptanin, botuar nga UET. Theksojmë se zoti Ikonomi ka qenë i pranishëm dhe në edicione të tjera të librit.
Panairi do qëndrojë i hapur deri më datën 13 nëntor 2016.
U gëzova pa masë që këtë 85 vjetor të shkrimëtarit dhe poetit të madh Dritëro Agolli, e përcollën të gjitha mediat shqiptare me tregime e fragmente nga jeta e këtij njeriu të madh.Natyrisht me jetën dhe veprën e Tij, Dritëroi i takon gjithë kombit shqiptar, ndërsa për ne si Devollinj, personaliteti i tij, përfaqson dicka të vecantë, pasi ishte pika jonë e referimit të dijes, inteligjences, suksesit ne jete, udhërëfyesi jonë për të ardhmen, një idealist i pandregjshëm për familjen, vendin, shoqërinë dhe rininë e Shqipërisë.E kam takuar shpesh herë në vite Dritëroin, jam mrekulluar nga personaliteti i tij i thjeshtë, mbi të gjitha nga familja e tij.Sa herë zonja fisnike Shkodrane, Sadije më ka shërbyer me raki e kafe, mua devolliun e vogël. Po djali i tij Tani, me kafen e tij në zemër të Tiranës, njëkavalier i pandreqshëm?! Madje unë para se të vizitoja SHBA këtë vit, kam realizuar intervistën më të zgjeruar me Dritëroin, sidoqë ishte sëmurë, Ai më tregoi mjaft rrëfenja të patreguara më parë, të cilën do e përcjellim në faqet e gazetës “Dielli”. Kujtimet më Dritëroin dhe familjen e tij janë të shumta, por sot në këtë 85 vjetor dua të përcjell rrëfimet e panumurta të detarëve shqiptarë, të cilët Dritëroi i kishte miqtë e tij më të mirë.Duke u marrë më historinë e detarëve shqiptarë, jam kujdesur dhe për krijimet e Dritëroit për detarët. Ato janë të shumta, kudo, nëportet, molet, plazhet dhe vendet bregdetare të Shqipërisë. Mos me u zgjat, sot për kënaqësi të lexuesve, po sjellim një nga poezitë e tij të shumta, të cilë e ka shkruar nëShëngjin në vitin 1961, në bordin e anijes “Bajram Curri”, në prani të ekuipazhit të saj, me kapiten Elmaz Goxhaj dhe zonjën e Heroit Bajram Curri dhe djalit të tij: