Archives for March 2014

Nisin hetimet për terrorizëm për Boeing-un e zhdukur

March 9, 2014 by dgreca

KUALA LUMPUR – Malajzia ka hapur hetimet për terrorizëm pasi u zhduk dje nga radarët një “Boeing 777″ i kompanisë “Malaysia Airlines” me 239 persona në bord, mes të cilëve ndodheshin disa pasagjerë të dyshimtë që kishin hipur me pasaporta të vjedhura.

“Shërbimet tona të zbulimit janë mobilizuar dhe sigurisht që agjencitë e kontrollit të territorit të të gjitha vendeve të prekura janë njoftuar”, deklaroi sot ministri malajzian i Transportit, Hishammuddin Hussein.
SHBA-ja, që në bordin e avionit kishte tre qytetarë të saj, dërgoi disa agjentë të FBI-së, duke theksuar se deri tani nuk ka asnjë provë terrorizmi.

RASMUSSEN:NATO-ja është në krahun e Ukrainës

March 9, 2014 by dgreca

Sekretari i përgjithshëm i NATO-s, Anders Fogh Rasmussen, siguron se organizata që ai drejton është në krahun e Ukrainës dhe i kërkon Rusisë të përmbushë angazhimet e saj ndërkobëtare, gjatë një interviste të dhënë në Gjermani.

“Kur takova kryeministrin Jaceniuk të enjten, e përgëzova për angazhimin që ka marrë për një zgjidhje paqësore. Madje e sigurova se NATO-ja qëndron në krahë të Ukrainës”, pohoi Rasmussen për të përditshmen “Bild”.
“Ne presim që Rusia të përmbushë angazhimet e saj ndërkombëtare, të tërheqë trupat e saj dhe të mos ndërhyjë në rajone të tjera të Ukrainës. Në hartën e Evropës së shekullit të XXI, askush nuk duhet të përpiqet që të caktojë kufijë të rinj”, shtoi sekretari i përgjithshëm i NATO-s.
Madje Rasmussen kishte deklaruar të mërkurën se organizata kishte vendosur të përforconte bashkëpunimin me Ukrainën dhe të rishikonte ato me Rusinë

Përcillet me nderime e dhimbje ish zv/ministri i Brendshëm Ferdinand Poni

March 9, 2014 by dgreca

– Mes dhimbjes dhe lotëve familjarë, miq, të afërm dhe kolegë i dhanë sot lamtumirën e fundit Ferdinand Poni/

– Kreu i PD, Basha: Mes pikëllimit dhe dhimbjes, lamtumirë miku im i ngushtë/

– Ish kryeministri Berisha: Lamtumirë, mik i dashur! U prehsh në paqe!/

Ne nderim te ish zevendesministrit te Brendshem Ferndinand Poni ne hollin e Teatrit Kombetar nga ora 12 e 30 deri ne 14 e30 zhvillohen homazhe. Kryetari i Keshilltareve te djathte ne Keshillin Bashkiak te Tiranes Poni ka nderruar jete ne moshen 49 vjecare ne Prizren nga nje atak kardiak, ndersa ishte duke drekuar me dy miq ne nje lokal ne Reçan. Megjithese eshte derguar me urgjence ne spital, zoti Poni nuk ka mundur te mbijetoje.
Familjare, miq, te aferm, personalitete te shoqerise shqiptare, zyrtare e politikane po i japin lamtumiren e fundit.
Ish -Kryeministri Berisha ishte i pranishëm sot në homazhet që u zhvilluan në nderim të Ferdinand Ponit, në ambientet e Teatrit Kombëtar.
Pas vendosjes së kurores me lule dhe shënimit në librin e ngushëllimeve, ish-kryeministri Berisha u shpreh për mediat se;
“Sot ne i themi lamtumirë njërit prej personaliteteve dhe veprimtarëve më të përkushtuar, më të vendosur dhe me kontribute shumë të rëndësishme për Partinë Demokratike, për shoqërinë shqiptare dhe për vendin në tërësi.
Ferdinand Poni ishte modeli i zyrtarit të përkushtuar, efiçente, intelektualit që punoi me vendosmëri të madhe në projekte shumë të rëndësishme për modernizimin e këtij vendi dhe punoi me sukses të madh, avokatit të pamposhtur të Partisë Demokratike, demokratëve, programit, vlerave dhe parimeve që ata besojnë. Kjo është një humbje e madhe jo vetëm për familjen dhe miqtë e tij, por edhe një humbje e madhe për Partinë Demokratike është një humbje për shoqërinë shqiptare.
Ferdinad Poni është autori i modernizimit të sistemit të identifikimit të shqiptarëve, duke vendosur në një përkushtim të madh, sistemin më modern të kohës dhe unë ju garantoj se kjo është vetëm njëra anë njëri aspekt i rëndësishëm i veprimtarisë së tij, në të gjitha fushat. Në fushën e decentralizmit të qeverisjes vendore, në fushën e zgjedhjeve ai ishte një zë i fuqishëm, një zë i ditur dhe vërtet u largua nga ne, shumë para kohe, u largua nga ne në kulmin e energjive të tij por ka lënë një trashëgimi, e cila do mbahet mend gjithnjë. Faleminderit”, u shpreh Berisha.
Përpara se trupi i pajetë i ish kreut të Këshilltarëve demokratë në Këshillin Bashkiak të Tiranës të tranpostohej në banesën e fundit, kryetari i PD-së, Lulzim Basha përcolli mesazhin e ngushëllimit për këtë figurë dhe personalitet të partisë.

Mesazhi i plotë i kreut të PD, njëherësh dhe Kryetar i Bashkisë së Tiranës, Lulzim Basha.
Zonja e zotërinj, të dashur miq!

Pasditja e djeshme solli një lajm tronditës. E pabesueshme, por lajmet e këqija të tilla janë! Ferdinand Poni, argumentuesi me tone të larta, i qeshuri me humor pikant, bashkëpunëtori serioz dhe i përkorë, sa herë e lypte nevoja, nuk jeton më.

Pikëllimi dhe dhimbja e thellë më ka pushtuar, teksa jam i detyruar t’i jap lamtumirën e fundit mikut dhe bashkëpunëtorit tim të ngushtë e të besuar, Ferdinand Poni!

Humbja është shumë e madhe dhe njeriu nuk i bën dot menjëherë të gjitha llogaritë, por e di se humbje të pamatshme ka dhe ndien familja e Ferdit, nëna e tij Fata, shoqja e tij e jetës Meri, djemtë Rei dhe Ralfi, motra e tij Majlinda dhe vëllai i tij Bardhi; humbje të madhe ndiejnë të afërmit dhe miqtë e tij të shumtë që u derdhën sot për t’i dhënë respektet e fundit; humbje të jashtëzakonshme ndiejnë demokratët; ndiej unë; ndjen Partia Demokratike por edhe miqtë e kolegët e tij anembanë, sepse kemi humbur Ferdi Ponin, avokatin dhe mbrojtësin më të flaktë për pushtetin lokal, në të gjitha nivelet.

Na ka ikur kapiteni i pushtetit lokal, zëri i fuqishëm dhe me autoritet për këtë kauzë, shpesh të trazuar; kemi humbur drejtuesin energjik, të vendosur dhe të guximshëm që drejtoi procesin e modernizimit të regjistrit të gjendjes civile dhe përgatitjen e platformës për pasaportat dhe kartat biometrike; kemi humbur kryekëshilltarin demokrat në Këshillin Bashkiak të kryeqytetit, zërin e fortë të interesit qytetar por që për të njëjtat interesa, të qytetarëve, dinte të gjente gjuhën e urtë të kompromisit.

Vendi ka humbur personalitetin erudit, një nga ekspertët më supremë të decentralizimit, autonomisë vendore dhe zgjedhjeve, njeriun e përkushtuar me pasion pas punës dhe ndjenjës të shërbimit publik, avokatin këmbëngulës dhe të palëkundur në bindjet dhe parimet që besonte, atdhedashësin dhe patriotin që punoi pa pushim për modernizimin e qeverisjes dhe vendit.

I çiltër, i drejtpërdrejtë dhe buçitës, por edhe i ndjeshëm, me zemër të madhe e të bardhë, Ferdi do të na mungojë të gjithëve, prandaj jemi mbledhur këtu, për të ndarë me familjen e Ferdit dhe me njeri-tjetrin dhimbjen e madhe për humbjen e tij, por jemi këtu edhe me mirënjohjen e madhe që e patëm mes nesh dhe për të nderuar me krenari veprat dhe të mirat që ka lënë pas.
Lamtumirë, mik i dashur! U prehsh në paqe!

Poni ndërroi jetë pas një ataku kardiak
Ferdinand Poni nderroi jete ne moshen 49 vjecare si pasoje e nje ataku kardiak ne kohen qe po drekont me dy miqe te tij ne Prizren. Megjithese eshte derguar me urgjence ne spital, zoti Poni nuk ka mundur te mbijetoje.
Ferdinand Poni ka marrë Master për matematikë në Universitetin e Tiranës. Diplomuar në Fakultetin e Shkencave të Natyrës, dhe më pas në Fakultetin e Drejtësisë. Ka ndjekur një sërë kursesh specializimi në disa vende, si në Universitetin e Nju Jorkut.
Prej vitit 1999 e në vazhdim, ai është funksionar pranë selisë qendrore të PD-së dhe ka mbajtur një sërë funksionesh.
Ferdinand Poni ka qenë në postin e ish zëvendës ministrit të brendshëm dhe së fundi Kryetar i këshilltarëve demokratëve në Këshillin Bashkiak të Tiranës.
Është hartues i shumë punimeve në fushën e autonomisë lokale, institucioneve demokratike dhe zgjedhjeve, si bashkëhartues në një sërë ligjesh të rëndësishme.

Gruas, që mbijetoi Epokat dhe përsëri jeton mes dritë- hijeve të kohës!

March 9, 2014 by dgreca

Përkushtuar atyre grave që mposhtën vështirësitë dhe sot janë vetvetja./

Skicë nga Nimfa Hakani/

Jeta shpesh është e padrejtë, e dashur mike… ku do që je. Kur sistemi totalitar i dyzet e pesë vjetëve, u mundua ta thyejë shpirtin e shumë njerëzve pa arsye, nuk mundi të ndrydhë shpirtin dhe forcën e karakterit tënd. Nuk mundi të shkatërrojë atë që ti ishe dhe u formove. Nuk mundi të transformojë atë që ti zotëroje si njeri sado që u përpoq. Ai sistem nuk ta ndrydhi dhe tjetërsoi dot forcën tënde, sa do që u mundua me çdo lloj mohimi dhe mënyre. Qoftë ty që të shtypi, qoftë ty që të “emancipoi” nëpër ledhet e aksioneve. Ti përsëri ia dole mbanë. Shumë njerëz që u trajtuan keq në atë sistem, humbën. Sot nuk ndihen e nuk i njeh njeri. Shumë prej tyre janë të thyer, të humbur, apo mbase nuk janë më. Ndërsa ti arrite të mbijetosh, ti arrite të kapërxesh pamundësitë, arrite të shkëlqesh si njeri, si grua, dhe si letrare në fushën e letërsisë, të shtypit, në familje duke rritur fëmijët e tu, në qënësinë tënde personale duke i thënë jo një lidhje të keqe në jetën tënde, apo në politikë falë durimit që të karakterizon ty si grua, falë personalitetit tënd, forcës tënde shpirtërore, inteligjencës tënde. Ti sot je një personalitet në qytetin tënd, në lagjen tënde, në komunitetin tënd e më gjërë. Madje respektohesh e nderohesh nga të dyja anët e ngastrave. Ti mbase, shpesh qëndron me thjeshtësi brënda mureve të shtëpisë tënde duke përhapur fjalën e shpirtit tënd në eter për të gjithë ata që ta dëgjojnë, apo vetëm duke rritur dhe mëkuar fëmijët e tu, duke përçuar fjalën dhe shpirtin tënd tek ata dhe nipërit e tu.

Sot je në një nivel që mund të ndihmosh të tjerët, pa patur pushtet, pa fituar asnjë post administrativ, por vetëm me forcën e karakterit tënd, të fjalës tënde, dhe të ngrohtësisë që buron nga qënia jote si grua. Ti jep një ndihmë të thjeshtë, një këshillë, thua një fjalë të ngrohtë që del nga shpirti yt. Ti i zgjat dorën dikujt që duket se po rrëzohet. Ato janë fjalë dhe duar që mbajnë, jo forcën e pushtetit, por forcën e shpirtit tënd femëror si nënë, si grua, si gjyshe, si vajzë. Dhe në këtë përkrahje, ti harron dhimbjen tënde, ti arrin të kapërcesh vetveten, të kapërxesh lëndimin tënd, të harrosh plagët, dhe i “zhduk” ti ato, në mëndjen tënde, ato ura e barriera që të dalin para në çdo çast në jetë për t’i kaluar dhe kapërxyer, për të ndihmuar dikë tjetër. Ti përçmon ngastrat blu dhe të kuqe që ndajnë shumë shpirtra në Shqipëri. Ti i përçmon ato ngastra me barriera që po vazhdojnë ta dëmtojnë kombin, po ashtu si e dëmtuan, dhe e kufizuan për 45 vjet që të ecte me hapin e Europës, por që edhe sot vazhdojnë ta mbajnë atë peng, në një ngujim që po kthehet në një mur ndarës të shëmtuar pothuaj treçerek shekullor. Ti si grua ngrihesh mbi këtë mentalitet. Ti lufton që ato barriera të mos arrijnë kufirin e shekullit. Ti i thyen ato sa herë mundesh kur të tjerët mundohen t’i bëjnë më të larta se janë. Ti i kapërcen dhimbjet e tua njerëzore. Ti ngrihesh mbi nivelin e kohës dhe shikon të ardhmen në sy. Ti lufton çdo çast për jetën.

A e kupton lartësinë që ke arritur si njeri, mikja ime? Vështro rreth e qark dhe vur re ku ke arritur vetëm me aftësitë e tua pamvarësisht gjithë atyre pengesave që tu desh të përballosh në jetë.

Kurrë mos e harro këtë sado keq që mund të ndjehesh sot për çfarëdo arësye shqetësimi apo zhgënjimi, dhimbje për fëmijët larg, apo për nënën që ke vite që nuk e ke parë se tu desh të mërgosh larg trojeve mëmë, për djalin e papunë, apo për vajzën që nuk të trajtohet mirë në folenë e re që krijoi. Gjëndja e sotme ekonomike dhe politike i bën shumë shqiptarë të ndihen keq dhe të përjetojnë pasiguri të madhe për jetën në ditët e sotme.Por ti nuk i lë ato hije të të mposhtin! Ti nuk i lë ato dhimbje të vrasin shpirtin tënd! Ti e mban kokën lart, mikja ime, motra ime! Ti ke arritur të mbijetosh Epokat dhe sot jeton përsëri më larg hijes dhe më afër dritës! Ti bëhesh forca buruese e familjes tënde. Ti gjen forcë të mbash të tjerët kur nuk ke forcë për të mbajtur veten.

E dashur motër, ti e ke bërë Shqipërinë tashmë një vënd më të mirë, duke dhënë shpirt nga shpirti yt, zemër nga zemra jote, ngrohtësi kur shpesh ti nuk e ke pasur për veten. Ti i ke dhënë gjithëçka të mirë e të bukur që ti zotëron, i ke dhënë dashurinë tënde, fjalën tënde shpresë-dhënëse, dorën tënde të ngrohtë kur ty shpesh të janë shterruar forcat. Je bërë mbështetje për të tjerët kur ti vetë nuk ke pasur kush të të mbështesë. Le të shpresojmë për më mirë! Le të shpresojmë që ekonomia shqiptare do ta marrë veten, që fëmijët e tu do të punësohen, që vajza jote nuk do të keqtrajtohet më, që ti nuk do të kesh gjithë këtë barrë të rëndë për të mbajtur, që shpesh thith krejtësisht energjitë e tua. Të shpresojmë që ty nuk do të të duhet të ngrihesh përsëri e përsëri si sfinksi nga hiri duke kaluar në mohim të vetvetes dhe shuarje të të shpirtit tënd për t’i dhënë gjithçka të tjerëve. Le të shpresojmë që politikat shqiptare nuk do të jenë më ndarëse, që ngujimit ku e kemi futur veten për shkak të bindjeve politike do t’i jepet fund së shpejti. Atëherë, asgjë nuk do ta ndrydhë dhe lodhë shpirtin tënd, energjinë tënde, thelbin tënd si grua, dhe ti do të shpërthesh në dimensione më të paarritëshme se ke shpërthyer, që ti të mundësh të arrish potencialin tënd të plotë si grua dhe si njeri, dhe të ndihmosh me forcën tënde si GRUA, që të gjithë ne ta shohim njëri – tjetrin drejt në sy pa mbrapshtësinë me të cilën e shohim sot, që ne të ecim në rrugën e demokracisë pa barriera dhe ngastra. Shqipëria ka nevojë për ty, për shpirtin tënd të gjërë, për përkëdheljen e dorës tënde, për ninullën tënde nanuritëse, për fjalën tënde të ngrohtë, për mëndjen tënde të mprehtë.

Ti je GRUAJA! Ti je DHIMBJA dhe SHPIRTI !

Ti je GUXIMI ! Je e PAMUNDURA ! Je LINDJA dhe RILINDJA! Je GËZIMI DHE LUMTURIA !

Ti je DASHURIA! Ti je FEMRA ! Je MOTRA dhe VAJZA!

Ti je NËNA dhe GJYSHJA!

Ti je e ARDHMJA e Shqipërisë!

Ti je EPIQËNDRA e EKZISTENCËS !

Ti je vetë JETA!

Nju Jork,

7 Mars, 2014

Shënim: Ky shkrim është frymëzuar nga një prej grave që mbijetoi persekutimin 45 vjeçar.

LIDHJA E SHKRIMTARËVE ARTISTËVE DHE KRIJUESVE SHQIPTARË NË GJERMANI

March 9, 2014 by dgreca

Shkruan: Shaban Cakolli/

Lidhja e Shkrimtarëve,Artistëve dhe Krijuesve shqiptarë në Gjermani,daton nga 9dhjetori i vitit 2006,kjo do të thotë se edhe pak kohë përmbyllë tetë vjet veprimtari të sukseshme.

LSHAKSH në Gjermani është një dritare e kulturës shqiptare në vatrën e Europës dhe më gjërë.Gjermania dihet se është njëra nga shtetet më të zhvilluara të Evropës,mike e shqiptarëve,jo vetëm tani kur po na ofron mbështetje të fuqishme,por edhe si pas të dhënave të të vjetërve tanë ishte gjithnjë mike tradicionale e shqiptarëve.Ky vend i madh dhe i fuqishëm ka mbi tetëdhjetë milion banorë gjerman dhe afro tetë milion të huaj ku më së shumëti nga të huajit jetojnë turq,ku llogaritet se në Gjermani jetojnë afro tre milion turq.Për shqiptarët që jetojnë në Gjermani,nuk është punuar për statistikat e tyre,por sipas shënimeve gjysmëzyrtare në Gjermani jetojnë afro 400.000 shqiptarë me statuse të ndryshme.Shpërngulja e shqiptarëve është qysh nga kohët e lashta dhe shkaqet e saj i njohim të gjithë ne,më pas kësaj diaspore të lashtë iu bashkua edhe një diasporë e re,e cila nuk kishte marrëveshje me ne,por një marrëveshje Jugosllavi-Gjermani,e cila ishte arrirë në vitin 1968,kohën kur Gjermania kishte shumë nevojë për krah pune,kurse Jugosllavia për interesat e veta dërgonte në Gjermani kontigjente të shqiptarëve për krah pune,të cilët në vend të ndonjë organizimi kombëtar,duhej të punonin punët më të rënda si:ndërtim rrugësh,shkrirejen e metaleve nëpër furra,punë hekurudhash,etj….Dhuna represive e Sërbisë mbi shqiptarët e viteve 90-ta,në Gjermani shkarkoj një kontigjent tjetër të madh të shqiptarëve,por kësaj radhe jo të krahut të punës,por nga shtresat e intelektualëve,studentë,ushtarak,politikanë,të cilët nuk pajtoheshin me politiken sllave e cila udhëhiqej mbi shqiptarët,e të cilët nga përndjekjet e pushtetit nuk kishin më vend në atdheun e tyre.Kontigjenti tjetër i shqiptarëve këtu u vendosën në dramën e madhe të ekzodit biblik të shqiptarëve në kohën e Luftës së Kosovës.Sikur u largova pak nga tema,nuk kisha qëllim të bëja një përshkrim historik,por të gjithë këto kontigjente të shqiptarëve që u vendosën këtu,ishte nevojë e madhe e organizimit të tyre kombëtarë,arsimorë e kulturorë.Për këto organizime është punuar vite të tëra,janë hulumtuar format cilat mund të jenë më të sukseshme në organizimin e tyre.Ne ishim të vetëdijshëm se shqiptarët nuk kishin interesin e tyre të bënin jetë rrugësh të mërgimit si lustratorë,por u duhej një formë organizimi e cila do të i organizonte kombëtarisht,do të i arsimonte dhe integronte në shoqërinë gjermane,e cila kishte hapur dyert miqësisht,për të na pranuar e mbështetur në shoqërinë e vet.Qysh me ardhëjen e shqiptarëve këtu u themeluan klube,shoqata,Qendra Kulturore,Bashkësi Shqiptare në këta nënqiej të huaj,ku shqiptarët u organizuan me qëllimin e vetëm,aktivizimin e bashkëkombasëve nga trevat e ndryshme shqiptare,lidhmërinë e ngushtë në mes tyre,bashkërenditjen e veprimtarive kulturore e politike,në funksion të mbështetjes së aspiratave shekullore shqiptare për liri e pavarësi.Kuptohet për organizime të tilla të mërgatës gjithnjë nevojiten njerëz intelektual,me përkushtim kombëtarë,të guximshëm,që u bëjnë ballë sakrificave,që dijnë të marrin nisma e akcione,që të gjitha shkojnë në interes së çështjes kombëtare.Të tillë me zemër të madhe ishin Jusufi,Bardhoshi e Kadriu,edhe pse kohën kur vepruan ata ishte shumë vështirë,klubet e shoqatat tona përcilleshin nga agjentët sllav,por ata bënë krejt çka mundej të bëhet asaj kohe për atdheun e kombin,sepse ishim të pregaditur për sakrifica.Viteve të 90-ta,organizimi i mërgimtarëve tanë në Gjermani ishte më i lehtë,kuptohej se duhej dije,përkushtim e guxim,por format e organizimeve ishin më të mundshme.Dihet se në kohën tonë në mërgim janë bërë organizime të fuqishme në të gjitha ndihmat për atdheun,qoftë në fonde të shkollave shqipe,të qeverisë,të ushtrisë,në protestime kundër dhunës sërbe mbi shqiptarët,në tubime me gjermanët për internacionalizimin e çështjes shqiptare,e gjitha ndihmat për të cilat kishte nevojë atdheu e skamnorët atje,pa lënë asnjëherë anash edhe organizimin e kulturës me të rinjët tanë në mërgim.Pas luftës së Kosovës,forma e organizimit tonë duhej të ndryshohej,më nuk mjaftonte ai organizimi i klubeve dhe shoqatave,ku qëllimi kryesor ishte derdhja e fondeve vetëm për çlirimin e atdheut.Tani mërgatës sonë i duhej një organizim pak më ndryshe,një organizim me të rinjët tanë në mërgatë,të cilët pa fajin e tyre ishin detyruar të bënin një jetë në vend të huaj,me gjuhë të huaj,shoqëri të huaj,kulturë e traditë të huaj,Qëllimi kryesor i yni ishte dhe mbetet shpëtimi i gjeneratave tona të mërguara,për të mbajtur në zemrat e tyre ndezur zjarrin e atdhedashurisë,për të ua mësue gjuhë,kulturë e traditë,histori e gjeografi kombëtare,letërsi,për të i pregaditur ata që një ditë po të kthehen të jetojnë në atdheun e tyre,të ndihen të barabartë me moshatarët e tyre në vendlindje.Ky duhet të jetë qëllimi thelbësor i mërgatës,përndryshe nëse nuk mund të i shpëtojmë këta të rinjë nga asimilimi,ne nuk kemi bërë asgjë,por kemi humbur kombëtarisht.Kemi bërë njëzet vite punë për të i bashkuar mërgimtarët,kemi hulumtuar gjitha format e sukseshme të organizimit,duke provuar edhe me Bashkimin e Intelektualëve Shqiptarë në Mërgim(BISHM),por përvoja ka treguar se asnjë organizim i shqiptarëve pas luftës,nuk ishte më i frytshëm se Lidhja e Shkrimtarëve Artistëve dhe Krijuesve Shqiptarë në Gjermani(LSHAKSH).Fillimisht këtë nismë e kishte marrë veprimtari i shquar i kombit dhe poeti Martin Çuni,emër ky i çmuar për mërgatën tonë,pas të cilit veprimtarët do të vepronin me krenari,e në këtë nismë themelimi kontributin e vet e kanë dhënë mërgimtarët e shquar :Pal Sokoli,Liman Zogaj,Xhevat Ukshini,Dibran Demaku,kishte edhe shumë të tjerë.Për këtë themelim të LSHAKSH,u desh punë me mund,mjete materiale,programe e statuse,regjistrime tek organet gjermane,vështërsi këto që i tejkaluam me përkushtim.

Dihet në këtë nismë na vinin edhe hileqarë me qëllime të marrin model nga organizimet tona,e më pas të shkëputeshin nga ne,për të nisur një model të tillë vet me një pjesë të mërgatës.dihej se këta hilegjinjë hilet e veta i nisën me qëllime postesh e emrash,madje themeluan nisma të tilla organizimesh duke i nda mërgimtarët,por mërgimtarët i kuptuan shumë shpejt,dhe ata nismëtarë dolën të pasukseshëm.Kjo tregon haptas se ne kemi punuar njëzet vite për të i bashkuar mërgimtarët,kurse ata që mundohen tani të i përqajnë,lere që nuk do të kenë sukses,gjithë atyre që kanë provuar dhe provojnë të përqajnë ua kemi shtjerrur maskat dhe kanë mbetur me moral të zymtë para mërgatës sonë.LSHAKSH në Gjermani ka qëllim të shejtë e fisnik,ajo është angazhuar dhe angazhohet të i tuboj rreth vetës në një sofër të përbashkët shkrimtarë,poet,artist,krijues të të gjitha zhanreve,përfshirë këtu këngëtarë,aktorë,gazetarë,ku secili të ketë mundësinë të jep kontributin e vet në afirmimin e krijimtarisë së vet,si dhe prezantimin e tij para sofrës së madhe të Europës.Ne e kemi ndier këtë përgjegjësi dhe nevojë për prezantimin e denjë të kulturës sonë e cila do të jetë urë lidhëse me atdheun dhe popujt europian,në mesin e të cilëve jetojmë.Qëllimi ynë kurrë nuk ka qenë të afirmojmë vetëveten,disa nga ne kemi filluar heret me krijimtari,neve na njohin për aq sa kemi bërë,as nuk kemi nevojë të afirmohemi dhe sa kemi bërë ne këtë do e tregon koha,qëllimi ynë kryesor ka qenë puna me gjeneratat e reja,shpëtimi i tyre nga asimilimi,afirmimi i tyre i cili është shumë i rëndësishëm,dhe krahun më të fortë e kemi pasur dhe e kemi Shkollat shqipe në mërgim,me të cilat kemi bashkëpunuar e bashkëpunojmë,për ruajtëjen e identitetit të fëmijëve tanë që jetojnë në mërgim.Kush nga mërgata nuk angazhohet për këtë qëllim,duhet të kuptoj se nuk ka bërë dhe as nuk do të mund të bëjnë asgjë për mërgatën.Natyrisht hapi ynë në fillim shihej si hap i vogël,përdike edhe i pamundur,por ky hap shënoi kthesa të mëdha në zgjerimin e punës me rininë tonë në mërgatë dhe zgjërimin e kulturës sonë kombëtare.Organizimi i orëve tona letrare,të cilat rreth vetës tubonin krijuesit e rinjë,dashamirët e fjalës së shkruar,,recitatorët,këngëtarët e valltarët e rinjë,kishte peshë kombëtare.Në mesin tonë veç krijuesve të njohur u tubuan edhe krijues të rinjë,u botuan e promovuan qindra tituj të rinjë.Në vlugun e aktiviteteve duhet të cekim disa më domethënëse të cilat shtojnë krenarinë tonë si:Njëqindvjetori i Lindjes së Nënë Terezës,Manifestimi i ores letrare tradicionale dhe garuese në mërgatë”Azem Shkreli”,i cili nga ne organizohet çdo vit.Dihet mirë se ne kishim Qeveri në ekzil,kemi qeveri në atdhe,por në kohën më të nevojshme për të na mbështetur,po as tani nuk na kanë mbështetur,kurse Azem Shkreli,Ali Podrimja,Ismajl Kadare,ishin ata që gjenin kohë,na mbështetnin,na jipnin kurajo dhe për ne ishin dhe mbeten ambasador të kulturës sonë kombëtare.Orë të tilla tradicionale kemi organizuar që nga çlirimi i Kosovës,shënim ky që quhet”Ora letrare e pavarësisë”:Lidhja e Shkrimtarëve,Artistëve dhe Krijuesve Shqiptarë,ka punuar dhe punon në kushte të vështira,pa ndonjë qendër organizimi,për të cilën nuk u kujtua askush të na shtrijë dorën e ndihmës,kur dihet mirëfilli se gjitha kombet që jetojnë në Gjermani,kanë qendrat e veta kulturore,pos nesh.Ne veprojmë me një fond të antarsisë,pa qendër organizimi,duke u organizuar e paguar lokalitete për organizim nëpër tërë hapësirën e madhe gjermane,ku dikuj nga ne i bie të udhëtoj deri në shtatqind kilometra për një organizim.Qëllimi ynë nuk ka qenë,as nuk do të jetë kurrë material,po qëllim i pastër kombëtarë.Lidhje shkrimtarësh të këtij lloji nuk kishte në diasporat tona më parë,por organizimet tona morën jehonë në mbarë dheun,ku më pas u formuan lidhje me të njejtin emërtim edhe në Suedi dhe Norvegji.Lidhja jonë në fillim ka dalur edhe me revistën letrare “MUZA”,por në pamundësi materiale të mëtejme për të e nxjerrë në letër,ne e nxjerrim në formë elektronike”Muzen” si dhe LSHAKSH,të cilat janë letrarisht të begatshme.Kohë më parë u themelua edhe një lidhje e krijuesve shqiptarë,e cila doli nga gjiri i LSHAKSH,por që u emërtua Lidhja e Krijuesve Shqiptarë në Mërgatë(LKSHM)e cila ndoshta nuk është dashur të emërtohej kështu,por iniciativa ishte e tillë dhe ne e përkrahëm.Po them nuk është dashur të emërtohej kështu,nga se ajo doli nga gjiri i LSHAKSH,të cilët poashtu veprojnë në mërgatë,por forma e emërtimit ishte pregaditur dhe ne e miratuam.Kjo LKSHM;ende është në themelim e sipër,nuk ka marrë deri tani ndonjë aktivitet,një gjë e dijmë sigurisht:Në Austri,Zvicërr,Norvegji e Suedi,ka talent të shquar të kulturës,ata vendimin për të themeluar këtë nismë e morën në Gjermani,nga LSHAKSH,por një gjë dihet:Ata mund të bëjnë njëherë në vit ndonjë takim të përbashkët me ne,por është e qartë se organizimet kryesore do të i zhvillojnë në vendet e tyre ku janë të strehuar,me mërgimtarët e vet.Nisma të tilla ne i kemi përkrahur gjithnjë,ne jemi të interesuar që mërgimtarët tanë kudo në botë të organizohen,madje kemi përkrahur haptas që edhe në Gjermaninë e madhe kudo ku ka mundësi të themelohen nëndegë të LSHAKSH,ne do i mbështesim dhe do jemi prezent në mesin e tyre.Kohën e fundit po dalin zëra që kanë qëllim përqarëjen e mërgimtarëve duke i dalluar ata të këtij lloji organizimi,tjerët të llojit tjetër të organizimit!Këtë të drejtë fillimisht nuk e ka askush nga mërgimtarët tonë,nuk i lejon morali dhe as kombi,madje nuk i lejojmë ne të cilët kemi punuar me dekada për të i bashkuar,dhe cili të tentoj të i përqajë do të mbetet ftyrëngrysur sikur ata që tentonin më parë.Ne kemi përcjellur edhe po përcjellim organizime të mjediseve tjera,të cilët me mish e shpirt përpiqen të i ngrisin vetës emra,turren e qirren para kamerave,gazetarëve,deklamojnë poezi,ndajnë mirënjohëje,këndojnë e vallëzojnë si në dasma,ashtu sikur të ishin në mesin e atdheut të vet,po e keqja te ta është se të gjithë janë të moshuar dhe në mesin e tyre nuk të zë syri asnjë të ri të mërguar.Kjo i bie ashtu si kanë thënë një thënje të vjetrit”Kërrabë për vete,ose kokën gjog e mendjen zog”.

LSHAKSH në Gjermani nuk turret pas tubimeve e ahengjeve,pijeve,mezeve e vallezimeve,nuk ndjek kamerat e gazetarët,ajo ka qëllimin e shejtë fisnik e kombëtarë,ruajtëjen dhe pasurimin e kulturës kombëtare,artit e traditës,bshkëpunimin me rininë e mërguar dhe shpëtimin e tyre nga asimilimi,pregaditjen e tyre për kthim në atdhe,me një eksperiencë për të cilën ka nevojë vet atdheu ynë.