• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for June 2015

Histori suksesi/ Flet Shqiptarja e suksesshme, artistja Flaka Goranci

June 26, 2015 by dgreca

Shqiptarja, e suksesshme, Mezzosoprano Flaka Goranci ne rolin e Vajzes se Luleve me dirigjentin shume te njohur austriak Nicolaus Harnoncourt ne Vjene/

Flaka Goranci pjesemarrese ne koncerte te ndryshme si: Gjermani, Zvicer, Itali, Angli, Israel, Maqedoni, Mal te zi, Kosove, Shqiperi, Hungari, Austri etj…/

Ajo punon me orchestra te ndryshme si : Concentus Musicus, Rahmat Hasharon Orkestra, Buchmann-Mehta Orkestra, Okestra e Operes dhe baletit ne Tirane, Okestra e RTSH ne Tirane, Filharmonia e Kosoves dhe Maqedonise etj…/

Me dirigjent te njohur si: Nicolaus Harnoncourt, Manfred Mayrhofer, Vitorio Parisi, Rafet Rudi, Desar Sulejmani. Zhani Ciko, Jetmir Barbullushi, Edmond Doko etj…

Po ashtu me regjisore te operas si: Uwe Eric Laufenberg, Niv Hoffman, Michael Grover Friedlander, Dani Ehrlich, Nikolin Gurakuqi etj…

Po ashtu Masterklase me emra te njohur si: Dan Ettinger, Charles Spencer, Vito Brunetti, Carmen Gonzalez, Caroline Merz etj…

Tashme ka dy vite qe jeton dhe vepron ne qytetin e muzikes ne Vjene. fitoj nje Burse nga fondacioni I Sopranos se famshme Hilde Zadek ne fushen e interpretimit te Liedeve Gjermane me prof. Walther Moore, studim ky I cili me ben edhe nje kengetare Liedesh gjermane dhe te kengeve ne pergjithesi e qe eshte nje specialitet me vete.

Ne Vjene jam mjaft e pranishme neper koncerte te ndryshme dhe opera te ndryshme. Per momentin do te realizoj rolin e Ida-se ne operen “Gemma di Vergy” nga Donizetti dhe vlen te permendet edhe ngjitja ne skene ne rolin e Vajzes se Luleve me dirigjentin shume te njohur austriak Nicolaus Harnoncourt!

INTERVISTA

Pyetje:- Sa e veshtire ka qene Rruga e suksesit per Flaka Goranci dhe si e ka menaxhuar ajo?

Flaka Goranci;Si nje artiste e re me shume sfida, perkushtim dhe sacrifice mund te them, qe ajo qe na duhet neve artisteve me se shumti, eshte puna. Fati eshte pjese e rendesishme e karrieres, por fati shpeshhere te ze gjate procesit te punes.

Flaka Goranci flet per Jetshkrimi dhe rrugen drejt suksesit:Une jam Flaka Goranci, kam lindur ne Gjakove me 15 korrik 1985.Qe ne moshen 7 vjeçare fillova te luaj ne piano kurse ne moshen 9 vjeqare fillova te kendoj ne koncertet per femije, ku u shperbleva me disa cmime te para.Gjate kohes se luftes, ne u vendosem ne Shqiperi si shumica nga Kosova atehere, dhe qe nga ajo kohe  u krijuan lidhjet edhe me shume me Shqiperine dhe dashuria per kete vend  sa erdhi e u be edhe me e madhe, edhe pse gjyshja ime vinte nga Shqiperia. Keshtu, ne vitin 2004 fillova studimet per Kanto ne klasen e Profesoreshes Suzana Frasheri. 4 vitet e mia ne Tirane, ishin vite te studimit, punes, sakrifices, perkushtimit duke kulminuar me suksesin ne Teatrin e Operes ne Tirane, si 22 vjecare interpretova rolin e Rosines ne operen “Il barbiere di Siviglia”  nje opera nga Rossini me shume kerkesa teknike dhe muzikale dhe rolin e Cherubino-s nga opera “Le nozze di Figaro” – Mozart, sukses ky I cili me sherbeu shume, ku menjehere pas studimeve ne Tirane fitova nje burse studimi master ne “Buchmann Mehta School of Music” ne Tel aviv, Israel ne klasen e prof. Tamar Rachum.

Po ashtu, gjate studimeve ne Tirane, ne audicionin e hapur nga Teatri amerikan “LaMaMa etc…” nga New York me regjisoren e famshme nderkombetare Ellen Stewart une fitova te luaj ne rolet kryesore ne tri shfaqjet “Il Corvo”, “Aesclepius” dhe Diana, te drejuara nga po e njejta regjisore e te cilat u realizuan ne Bienalen e Venecias, ne Festivalin  e Butrint-it dhe ne Prishtine.Dy vite studimi ne Israel ishin mjaft te ngjeshura, normalisht qe kerkesat ishin shume me te medha nga ato qe I hasim ne pergjithesi neper shkollat ne Ballkan.

Ne Izrael interpretova rolin e Dorabelles nga opera “Cosi fan tutte” – Mozart, Dido nga “Dido and Aeneas” – Purcell dhe die Mutter nga opera e K. Weill “Der Jasager”.

Kam qene pjesemarrese ne koncerte te ndryshme si: Gjermani, Zvicer, Itali, Angli, Israel, Maqedoni, Mal te zi, Kosove, Shqiperi, Hungari, Austri etj…Kam punuar me orchestra te ndryshme si : Concentus Musicus, Rahmat Hasharon Orkestra, Buchmann-Mehta Orkestra, Okestra e Operes dhe baletit ne Tirane, Okestra e RTSH ne Tirane, Filharmonia e Kosoves dhe Maqedonise etj…

Me dirigjent te njohur si: Nicolaus Harnoncourt, Manfred Mayrhofer, Vitorio Parisi, Rafet Rudi, Desar Sulejmani. Zhani Ciko, Jetmir Barbullushi, Edmond Doko etj…

Poashtu me regjisore te operas si: Uwe Eric Laufenberg, Niv Hoffman, Michael Grover Friedlander, Dani Ehrlich, Nikolin Gurakuqi etj…

Poashtu Masterklase me emra te njohur si: Dan Ettinger, Charles Spencer, Vito Brunetti, Carmen Gonzalez, Caroline Merz etj…

Kurse ne Vjene fitova nje Burse nga fondacioni I Sopranos se famshme Hilde Zadek I cili mbeshtet kengetaret e rinje te operes, dhe keshtu edhe u vendosa ne Vjene. Tashme ka dy vite qe jetoj dhe veproj ne qytetin e muzikes ne Vjene. Ketu, mora  mesime private ne fushen e interpretimit te Liedeve Gjermane me prof. Walther Moore, studim ky I cili me ben edhe nje kengetare Liedesh gjermane dhe te kengeve ne pergjithesi e qe eshte nje specialitet ne vete.

Ne Vjene jam mjaft e pranishme neper koncerte te ndryshme dhe opera te ndryshme. Per momentin do te realizoj rolin e Ida-se ne operen “Gemma di Vergy” nga Donizetti dhe vlen te permendet edhe ngjitja ne skene ne rolin e Vajzes se Luleve me dirigjentin shume te njohur austriak Nicolaus Harnoncourt!

Liliana Pere:Ju keni pregatitur njé CD me Qellimin nepermjet kesaj CD-je Vendi jone (Nepermjet fotove ne Liberth), Poetika ( Tekstet e kengeve te perkthyera) dhe Muzika (Kenget ne CD) te njihen nga popujt e ndryshem neper bote.

Flaka Goranci:Po ester e vertete. Per mua ka qene nje pune mjaft e madhe, me jane dashur me shume se dy vite per te kurorezuar nje pune te tille. Deshira ime pikerisht per nje projekt te tille, erdhi si pasoje e asaj qe fatkeqesisht Muzika dhe Kultura jone shqiptare njihen shume pak ose fare neper bote. Qellimi im eshte qe nepermjet kesaj CD-je Vendi jone (Nepermjet fotove ne Liberth), Poetika ( Tekstet e kengeve te perkthyera) dhe Muzika (Kenget ne CD) te njihen nga popujt e ndryshem neper bote.Se fundmi, ne muajin Maj 2015 kam realizuar nje projekt timin, nje CD internacionale me Kenge nga Shqiperia dhe Kosova! CD-ja titullohet “Albanian Flowers” – songs from Albania and Kosovo.Producent I CD-se eshte firma e njohur austriake “Gramola” e cila po ben edhe distribuimin e CD-se ne tregun Nderkombetar. CD-ja permban 11 kenge nga zona te ndryshme te Shqiperise dhe Kosoves, por  te perpunuara ne frymen e muzikes klasike – impresioniste nga kompozitori shume I talentuar me aktivitet ne Gjermani, Kushtrim Gashi.Ansambli muzikor I titulluar “Dielli” perbehet edhe nga instrumentist nga Filharmonia e Vjenes si : Edison Pashko, Adela Frasineanu dhe Mennan Berveniku!Bashke me CD-ne eshte edhe nje Booklet – Liberth qe permban tekstet e kengeve ne Shqip-Gjermanisht-Anglisht te perkthyera, me fotot nga vendet me te bukura te Shqiperise dhe Kosoves si dhe nje pershkrim te Muzikes Shqiptare nga nje profesor Austriak.CD-ja deri me tani eshte vleresuar shume nga kritika austriake, dhe deri me tani eshte perkrahur nga disa Institucione ne Austri, Kosove dhe Shqiperi.

Liliana Pere-Si jane Lidhjet dhe nostalgjia e Flakes me Shqiperine dhe Kosoven dhe cilat jane projektet e saj te aferta?

Flaka Goranci:Edhe pse me nje aktivitet mjaft te ngjeshur, lidhjet me Shqiperine dhe Kosoven mundohem ti mbaj sa me shume. Ne nentor, bashke me ansamblin “Dielli”, do te jemi me disa koncerte promovuese te CD-se “Albanian Flowers” ne Shqiperi dhe Kosove. Ne Korrik vij me nje koncert ne Festivalin e Beratit bashke me nje DUO asutriake.Vijme me nje concert Jazz, me kenge shqiptare dhe austriake te perpunuara si dhe nga programi standard jazz. Per mua do te jete edhe hera e pare qe dal ne skene me nje program tjeter nga ai klasik!

Liliana Pere:Cfare ka hobi  Flaka ne kohen e lire ?

Flaka Goranci:…me pelqen te luaj piano, te pikturoj, te bej not, te vallzoj dhe ta kaloj me shoqerine time kudo qe ndodhem

Liliana Pere:Flaka desha te di c’fare talenti trashegon Flaka nga prinderit ,prejardhjen tuaj  familjare dhe c’fare mbeshtetje ka pasur Flaka si artiste ne rrugen e saj?

Flaka Goranci:Familja…Babi im Flamuri, eshte inzhinjer I elektroteknikes kurse nana Iliriana eshte Doktoreshe Specialiste per Interno dhe Endokrinologji. Asnjeri nga dy prinderit e mi nuk jane muzikante por qe te dy me nje pasion te rralle ndaj kultures ne pergjithesi. Jam me fat qe kam dy prinder te cilet kane qene perkrahesit me te medhenje per mua jo vetem ne profesion por edhe ne evente te tjera qe jeta sjell. Kurse ne femijet te gjithe I jemi futur rruges se Artit! Motra ime Dardana eshte dizajnere e grafikes dhe gazetare kurse vellau Im I vogel Albani, eshte student ne Komunikim masiv dhe ne aktrim.

Muzika dhe kultura ne pergjithesi, ka qene e pranishme neper breza ne familjen tone…edhe pse shumica nga familja e ngushte jane Piktore me profesion, e di qe stergjyshi im Cana, luante ne mandoline dhe kendonte qysh ne ato kohe.

Liliana Pere:Edashur Flaka ,deshiroj te di se c’fare mesazhi jepni per artistet shqiptare neper bote ne teresi?

Flaka Goranci:Mesazh per artistet !Jo vetem ne profesionin tone por edhe ne cdo profesion tjeter, mundesia mund te te ofrohet, por nese nuk ofrohet ajo duhet te kerkohet! Vetem me kembengulje arrijme qellimet tona.Arti nuk duhet te behet vetem per show, por duhet te kete edhe mision per njerezimin, prandaj duhet vleresuar si I tille!

Liliana Pere:Si e shikon Flaka pozicionin e Gruas shqiptare sot?

Flaka Goranci:Mesazh per gruan shqiptare!

Me kujtohet poezia e Cajupit

“Burrat nën hie,
lozin, kuvendojnë,
pika që s’u bie,
se nga gratë rrojnë!”

Shpresoj te kete  ngelur vetem nje poezi…Deri me tani kemi shembuj te mrekullueshem te femrave shqiptare neper bote. Mendoj qe femra shqiptare eshte nje karakter shume I forte! Ne te njeten kohe ajo mund te beje nje karriere te suksesshme, te jete nje nene e mire, nje grua e mire dhe nje amvise e mire!Mendoj qe shkollimi dhe perkrahja nga familja ne cdo aspekt eshte I domosdoshem per ngritjen e femres, sidomos tek ne duke qene me shume nje shoqeri patriarkale.Shkollimi dhe edukimi I brezave te rinje eshte pika kyqe per nje femer.

-Ju faleminderit per Intervisten, dhe ju uroj suksese nga zemra ne karrieren tuaj artistike

Liliana Pere

Presidente

Gruaja Shqiptare ne Bote

Filed Under: Interviste Tagged With: Flaka Goranci, Interviste, Liliana Pere

Atdhetarizmi fillon nga gjuha

June 26, 2015 by dgreca

DY (5) VJET NGA GJYQI I GJUHËS SHQIPE NË ATHINË…/

Rreth harresës së 22 janarit 2010 të “Gjyqit të Gjuhës Shqipe” në Athinë /

Nuk e ndryshova titullin, e lash ashtu siç e kisha përcjellë në media në janar të vitit 2012 në përvjetorin e dytë të procesit gjyqësor për “Gjuhën shqipe”, proces i cili duke shpallur të pafajshme drejtoreshën e shkollës së Gravës Protonotarjo dhe mësuesen shqiptare Karkallo, legalizoi Gjuhën Shqipe.
Kanë kaluar tashmë pesë vjet e gjysmë dhe Gjuha Shqipe në Greqi vazhdon të rritet e përhapet nga mësues vullnetarë, mësues që Dritëro Agolli i madh i letrave i ka quajtur “Rilindës të kohës sonë” dhe asgjë nuk ka ndryshuar në qëndrimin e shtetit dhe në reagimin e shoqërisë civile në përkrahje të mësuesve dhe të Gjuhës shqipe në mërgatë. Shteti shqiptar, Ministria e Arsimit dhe e Sporteve noton në të njëjtat ujëra të turbullta që kanë notuar Ministria e Arsimit dhe e Shkencës…
Me shpresën se shteti dhe shoqëria civile do të zgjohet mora nismën e një projektligji që i bërë LIGJ nga ana e Kuvendit do të krijojë hapësirën e hapjes së shkollave në të gjitha vendet ku kanë emigruar shqiptarët dhe brezi i dytë i mërgimtarëve do të ketë hapësirën të mësojë të shkruajë, lexojë e këndojë shqip…
Po e përcjell shkrimin ashtu siç e shkrova më se tre vjet të shkuara…

Abdurahim Ashiku
Athinë, 23 qershor 2015

* * *

Një “debat” në faqet e facebook, një letër e mbyllur në adresë të Avokatit të Popullit, këto lidhur me “thyerjen” e “kyçit” të shkollave greke për tu krijuar mundësi fëmijëve shqiptarë për mësimin plotësues të Gjuhës Shqipe në Athinë dhe në të gjithë hapësirën gjeografike greke, këto dhe të tjera më kthyen përsëri “tetë orë në këmbë” në një nga sallat e korpusit “Evelpidhon” ku janë tubuar gjykatat dhe gjyqet e Athinës.
Më kthyen me pyetjen: “Çfarë është bërë dhe si është shfrytëzuar nga ne vendimi i gjykatës që shpalli të pafajshme drejtoreshën e Shkollës së Gravës Protonotario dhe mësuesen shqiptare Karkallo, çka do të thotë hapësirë ligjore për zhvillimin e mësimit plotësues të Gjuhës Shqipe në klasat e shkollave greke” ?
Thashë “si është shfrytëzuar nga ne” duke futur brenda edhe vetën time si gazetar, edhe kolegët e mi gazetarë në Greqi, edhe median e shkruar dhe pamore në Shqipëri që pak (për mos me thënë aspak) i kanë mëshuar problemit të legalizimit të mësimit të Gjuhës Shqipe në Greqi e më gjerë.
Thashë “si është shfrytëzuar nga ne” duke nënkuptuar shoqatat, shoqëritë, lidhjet e zgjidhjet, partitë politike në emigracionin shqiptarë në Greqi, sa folën dhe sa hapa bënë rrugës, tashmë ligjore, rrjedhojë e një vendimi gjykate(!)
Thashë “si është shfrytëzuar nga ne” duke nënkuptuar shtetin dhe pushtetin në Shqipëri, Kuvendin dhe Qeverinë, Ministrinë e Arsimit, Ministrinë e Punëve të Jashtme, partitë politike dhe organizatat jo qeveritare. Sa ata folën, përdorën gojën për të artikuluar mësimin legal të Gjuhës Shqipe, përdorën “kartonin e gjelbër” lart për të votuar një ligj të veçantë për mësimin e gjuhës shqipe në të gjithë hapësirën emigratore ku jeton e punon një e treta e popullsisë së Shqipërisë, një detyrim ky kushtetues (neni 8 dhe 57 i Kushtetutës).
Thashë “si është shfrytëzuar nga ne” duke pas parasysh një fakt (më mirë të them ngjarje) të pazakontë, prezencën në gjyq dhe daljen si dëshmitar të Avokatit të Popullit Grek në mbrojtje të drejtoreshës së Gravës Protonotario dhe të mësueses shqiptare Karkallo, domethënë të Gjuhës Shqipe. E ndërsa Avokati i Popullit Grek foli me forcën e mbrojtjes së ligjit Avokati i Popullit Shqiptar heshti, nuk mori as mundimin modest për ta falënderuar kolegun e tij në shtetit fqinjë(!)
Thasë “si është shfrytëzuar nga ne” duke nënkuptuar deklarimet në mbrojtje të drejtoreshës dhe mësueses nga opinioni përparimtar grek, personalitete greke dhe nga opinioni dhe personalitete nga bota mbarë, deklarata të cilat i gjen edhe sot në adresën elektronike www.132grava.com. E ndjej veten të zhgënjyer kur midis asaj përkrahje që po të përmblidhej do të formonte një libër 1000 faqesh, nuk gjeta (me përjashtim të një individi) asnjë reagim nga shoqatat dhe tubimet shqiptare në Greqi, në Shqipëri dhe më gjerë. Një heshtje që vret(!)
Thashë “si është shfrytëzuar nga ne” duke pas parasysh deklarimin e Ministres së Arsimit dhe Besimeve të Greqisë Dhiamantopulo botuar në www.132 grava.com : “Unë jam shumë e kënaqur. Kjo është një çështje e rëndësishme, çështje që e kam pasur nga fillimi të qartë dhe kam shprehur mbështetjen time. Kthimi i Stella Protonotarios, një MËSUESE me germa kapitale, është më aktuale se kurrë, kjo e lidhur edhe me debatin mbi integrimin e fëmijëve të emigrantëve në shoqërinë greke si një nga prioritetet e qeverisë. Roli i mësuesit në këtë proces është katalitik dhe shteti është tani pranë tij.”(!)
Thashë “si është shfrytëzuar nga ne” në reflektim të pyetjes që i bëra në një seminar ministres Dhiamantopulo se a do të hapen në shtator (të vitit 2010) klasat në shkollat greke për mësimin plotësues të Gjuhës Shqipe, përgjigje që ishte PO.(!)
Thashë “si është shfrytëzuar nga ne” në hapësirën që krijon ligji shqiptar për tubimet e ndryshme edhe në emigracion që të marrin nismën shoqërore e shpirtërore që të propozonin që drejtoresha e shkollës së Gravës Stela Protonotario dhe mësuesja shqiptare Denada Karkallo të dekoroheshin nga Presidenti i Republikës për kontributin e tyre për mësimin e Gjuhës Shqipe(!)
Thashë “si është shfrytëzuar nga ne” kjo ngjarje e madhe për Gjuhën Shqipe që në dy seminaret mbarëkombëtare për mësimin plotësues të Gjuhës Shqipe në Diasporë zhvilluar në Vlorë dhe në Prishtinë dhe në dy tubimet e mësuesve emigrantë në Korinth dhe në Athinë, në krye të vendit të ishin këto dy gra që u pushuan nga puna dhe rrezikuan burgun për Gjuhën Shqipe (!)
Më tej dua të pyes: Sa është shfrytëzuar gjyqi dhe deklarimet e Ministres së Arsimit dhe Besimeve për legalizimin zyrtar të Gjuhës Shqipe në shkollat greke? A është bërë ndonjë hap, sado i vogël, nga Ministria e Arsimit dhe e Shkencës e Republikës së Shqipërisë që kjo gjë të futet në binarë të një marrëveshje të plotë midis dy ministrive e më gjerë midis dy qeverive e dy shteteve? A janë hapur klasat e shkollave greke për mësimin plotësues të Gjuhës Shqipe në Athinë dhe në Greqi?
Nga studimet që i kam bërë problemeve të shkollimit shqip në Greqi ndër të tjera në dy libra: Rilindësit e kohës sonë dhe Shkolla shqiptare e Athinës-Rilindësit e kohës sonë-2 dhe një sërë shkrimesh përveç dritës që ka ardhur dhe vjen nga dëshira individuale e marrëveshjesh shoqërore, dritë e cila duhet vlerësuar në shkallë të lartë të mundësisë dhe pamundësisë, hapa konkretë, biseda e marrëveshje, nuk janë bërë. Shkollimi shqip i fëmijëve aktualisht bëhet në mjedise private, mjediset e Shkollës Shqiptare të Athinës (aktualisht mësojnë rreth 150 fëmijë), mjediseve të qendrës kulturore të çiftit amerikan “PORTA” dhe ndonjë zyre private në Athinë. Në Selanik shoqata “Nënë Tereza” ka shfrytëzuar njohjet dhe respektin e Universitetit Aristotelos që auditorët e tij të kthehen në auditorë edhe për mësimin plotësues të Gjuhës Shqipe. Në Kallabaka dhe në Volos gjithashtu për këtë qëllim shfrytëzohen hapësirat shoqërore.
Në Saranti, e vetmja shkollë e mësimit plotësues të gjuhës shqipe në fshatin grek, pas një viti mësimi në bar-restorantin buzë detit marrë me qira nga një emigrant shqiptar, mësimi, me nismë personale të kryetarit të bashkisë së Thisvit filloi në një klasë të shkollës fillore të fshatit Ostje. Në tetor të vitit që shkoi kryetari i bashkisë ndërroi pozicion ( ia ndërruan) dhe i dëboi nxënësit dhe mësuesin nga shkolla.
Në Korinth para disa ditësh u dha lajmi se nxënësit do të marrin mësimet plotësuese të Gjuhës Shqipe në klasat e një shkolle greke, mundësi kjo e krijuar me nismë të kryetarit të bashkisë të Korinthit.
Në Virona të Athinës, sipas një njoftimi të Albnow, me nismën e kryetarit të bashkisë së lagjes është hapur një klasë për mësimin plotësues të Gjuhës Shqipe…
Pamje e varfër, do të thosha, e mësimit plotësues të Gjuhës Shqipe në Greqi, pamje lypëse, lëmoshe zyrtare.
Them “lypëse , lëmoshe zyrtare”, duke përjashtuar nismat “private” që kanë ditur të gjejnë rrugën “Të mos presim lëmoshë…t’ua rrëmbejmë atë-kjo është detyra jonë” hapi dhe ëndrra për zhvillimin legal ligjor të mësimit të Gjuhës Shqipe në Greqi është ende një ëndërr që në çdo sekondë mund të pritet në mes.
Nuk dua të bëj orakullin e të keqes por nisur nga rasti i Sarantit, nga mbyllja e dyerve të shkollës për mësimin plotësues të Gjuhës Shqipe, (hapja e së cilës, më 7 mars 2011, u bë në praninë dhe fjalën e kryebashkiakut të zonës, në praninë e sekretarit të Ambasadës së Republikës së Shqipërisë në Athinë, me një përshëndetje të ngrohtë nga Ambasadori Minarolli, në prani të medies), nisur nga ky rast druaj se një gjë e tillë mund të ndodhë edhe në Korinth e Virona. Le të gabohem!
Pse e them këtë? E them thjesht se shkollim i shqip i fëmijëve në Greqi nuk është i mbështetur mbi baza ligjore, mbi baza marrëveshjesh zyrtare ministrash apo kryeministrash, mbi përgjegjësi të drejtpërdrejtë për shkollimin shqip të fëmijëve nga shteti ynë, posaçërisht nga Ministria e Arsimit dhe e Shkencës, ministri e cila de jure, me ligj, nuk e njeh shkollimin shqip të fëmijëve në të gjithë hapësirën ku punojnë e jetojnë emigrantët shqiptarë, ku lindin e rriten fëmijët e tyre të detyruar të ngjishen në mengenenë e humbjes dhe mohimit të identitetit.
Gjyqi i 22 janarit 2010 ku nën akuzë ishte një drejtoreshë shkolle greke dhe një mësuese shqiptare, pafajësia që u dha, vuri piketat për hapjen e trasesë për legalizim të mësimit të Gjuhës Shqipe në Greqi.
Mjerisht kjo trase mbeti vetëm në piketa, u harrua…(!)
Megjithatë unë shpresoj…

Abdurahim Ashiku

Athinë, 18 janar 2012

Filed Under: Mergata Tagged With: Abdurrahim Ashiku, atdhetarizmi, fillon nga gjuha

GJUETIA E “FJALËS”!-DOSJET E “GJUETARËVE”

June 26, 2015 by dgreca

Nga Fritz RADOVANI/

“Ka thenë apo s’ ka thenë,/

Kjo nuk është çeshtja…

Ky njeri s’ është për të qenë …/

  Shqipërinë… do varrosë ‘heshtja!” /

■DOSJET E “GJUETARËVE”…/

■Ky ishte Neni 55 i Kushtetutës së Republikës Popullore Socialiste të Shqipërisë!/

Kodi Penal i Republikës Demokratike Shqiptare u aprovue në vitin 1952…/

Vrasjet pa gjyqe dhe me gjyqe fillojnë me thëmelimin e PK Shqiptare, në vitin 1941. /

Eksperienca e vrasjeve dhe atentateve që u bane në Shqipni ishte sjellë nga Mugosha dhe Popoviq tek Enver Hoxha, i porsazgjedhun per zbatimin e krimeve nga PKSh. 

Kodi i procedurës penale asht miratue me dekretin nr. 390, datë 10 Janar 1947, pa asnjë ndryshim nga Jugosllavia komuniste prej nga varej Shqipnia e “çliruar”, ndersa mbas vitit 1948 procedohej nga ekperienca staliniste sovjetike, derisa me 11 Janar 1952, u vue në zbatim Kodi Penal nga terroristi Mehmet Shehu, aso kohe minister i mbrendshem, që u aprovue nga një tjeter terrorist i lanun në “heshtje” president Dr. Omer Nishani.

■Të burgosunit politik u etiketuen “armiq të popullit”, “etiketë që e kanë edhe sot”! 

Baza e arrestimit ishte “agjitacioni e propaganda kunder pushtetit”, që parashikonte dënime nga një muej deri në 25 vjetë heqje lirie, punë të detyrueme, humbje të drejtash civile dhe politike, ridënime e deri në pushkatime me akuza fallco e gjyqe të mbylluna, e  familjarët e tyne perfshiheshin në “luften e kllasave” që i ndjekë per fat të keq edhe sot. 

■Vetem sa me pasë një ide per kampet e punës së “detyruar” do të shkruej një fakt: 

Një nga kampet e mnershme në Shqipni asht kenë ai i thamjes së kënetës së Maliqit nga viti 1947 e deri në 1951, ku punonin 900 të dënuem politik. Per 110.000 ditë pune ata i kanë dhanë “udhëheqjes sonë” 12.671.741 lekë të ardhuna..Ndersa, në vitin 1951 aty kanë punue 1085 të burgosun dhe t’ ardhunat ishin 22.773.449 lekë… Po, sa kampe pune kishte Shqipnia dhe sa ishin t’ ardhunat per “bllokun e udhëheqsave”, a do të mësohen nga Populli Shqiptar ndonjëherë?! – Nuk po pyes se kur!! Këta kampe pune furnizoheshin nga gjithë Shqipnia, dhe duhet thanë se vetem qyteti Shkodres në vitin 1946, kishte 26 burgje dhe hetuesi, pa rrethe dhe zona malore… Po, sa të burgosun ishin aty?!

■Instituti i të burgosunve politik në Tiranë vazhdon me shifrat fallco që i dikton PPSh… 

Ndersa, “Shoqatat e të Perndjekurve Politik”, thonë se “ato antikomunistet” i kanë ma të “sakta”…Po, per ato “prokomunistet” nuk bahet fjalë!! Një tjeter fatkeqësi e madhe! 

■Po këthej tek Gjuetia e Fjalës ose “Kush ishin gjuetarët e fjalës?” në Shqipni?! 

Ajo fillonte në kupolen e Byrosë Politike të K.Q. të PKSh dhe shperndahej deri nder skutat ma të largëta, ku shpesh, derdhej nder sofrat e shumë Shqiptarëve të nderuem…

Gjuetia e Fjalës ishte burimi i të gjitha të zezave që sillte “Diktatura” nder Shqiptarë! 

■“Per një Fjalë goje” thohej se ka ba 20 vjetë burg… Por, besa besë, shpesh edhe pa folë asnjë Fjalë, vetem per shka merrej me mend nga gjuetarët e sigurimit se ka koka e X apo Y… do të fillonte Kalvari i pafund i një personi, dhe mbas tij i gjithë far’ e fisit me “luften e kllasës së persekutuar”, së ciles, asnjëherë nuk i dihej as fillimi as fundi…

■Po kush ishin këta gjuetarë kriminelë e vrasës?!  A ua di kush emnin e “vërtetë”?!

Ja disa prej tyne nder Dosje! Këta ishin zagar gjuetarë që jetonin me gjak e mish njeriu: 

“Shoku” Tito, me daten 1 korrik 1946, dekoroi Enver Hoxhen në Beograd “Hero i Popujve të Jugosllavisë” …që vazhdon me kenë edhe sot! Intelektualët e pergatitun në Europën Perëndimore meqë nuk u pajtuen me komunizmin; u varën, u pushkatuen dhe u burgosën me akuza fallco. Nga: “Gjyqi Special i Tiranës” (Mars-Prill 1945); u varën 3 Burra, 14 vetë u pushkatuen dhe 48 vetë, u burgosën; “Bashkimi Demokratik Shqiptar” (Qershor-Korrik 1946), 9 vetë u pushkatuen dhe 25 u burgosën; “Sabotatorët e Kënetës së Maliqit” (1946) 2 vetë u varën, 4 vetë (ndër ta 1 grue) u pushkatuen dhe 15 ingjenjer e teknikë u burgosën; “Opozita II Shqiptare” (Shtator 1947), 3 vetë janë varë, 13 vetë u pushkatuen, 51 u burgosën; “Gjyqi i ‘bombës’ në Ambasadë Sovjetike”(Shkurt 1951), vrau 22 vetë pa gjyq; “Shkolla Teknike e Harry Fultz” (1946-49), zhdukë 22 vetë të pushkatuem dhe 60 vetë të burgosun randë. Këta janë vetëm disa nga “Gjyqët” fallco të intelektualëve të Tiranës, ku nuk munguen edhe emnat e shkodranve. 

■Arrëstimët e para komuniste në Shkoder lidhën me ardhjen në Janarin e 1945 të grupit terrorist me kriminela që nuk i ka njohtë kurrë historia, si: Presidenti Omer Nishani, Mehmet Shehu, Sheuqet Peçi, Haxhi Lleshi, Rahman Perllaku, Gjin Marku, Ramiz Alia, Vaskë Koleci, Zoji Themeli, Kolec Ilia, Fadil Paçrami, Ndreko Rino, Qamil Gavoçi, Arif Gjyli, Misto Bllaci, Ali Xhunga, Nesti Kopali, Fadil Kapisyzi, Idriz Çoba, Cuf Lohja, Ndrek Nallbani, Dilaver Sadiku, Ali Qorri (Bushati), Lilo Zeneli, Hysni Ndoja, Filip Pema, Jonuz Dini, Kasem Troshani, Vehbi Fishta, Pjerin Kçira, Ylvi Dibra, Hys Zaja, Pjetër Ballata, Rasim Dedja, Zoji Shkurti, Bilo Bregu, Hulusi Hako, Aranit Çela, Tonin Miloti, Mestan Ujaniku, Toger Baba, Anastas Koroveshi, Pandi Kristo, Zija Dibra, Thoma Karamelo, Xhemal Selimi, Sadik Rama, Asllan Lici, Dul Rrjolli, Dulaç Lekiqi, Elez Mesi, Hamdi Ulqinaku, Veladin Zejneli, Haxhi Pela, Isa Miloti, etj., katilë dhe vagabondë analfabetë që tue i sherbye komunistëve shovenistë serbojugosllavë të UDB, dhe mbas tyne llomi filorus i KGB sovjetike, morën përsipër me shue, shtrue e zhburrnue Malët, me shpartallue për vdekje Atdhetarët tanë, Klerin Katolik, tue i pasue ata katilë pak ma vonë edhe Hilmi Seiti, Feqor Shehu, Rexhep Kolli, Çapajev Taçi, Dhimiter Shkodrani, Jake Tefiku, Elham Xhika, Xheudet Miloti, Skender Villa, Lefter Lakrori, etj. 

Të paharrueshem mbesin në mendjen e Popullit të Shkodres servilët dhe agjentët: Xhemal Dini, Dhimiter Shkodrani, Ali Xhunga, Skender Myftaraj, Elham Xhika,  Musa Kraja, Fadil Ymeri, Skender Drini, Ramiz Hafizi, Shefik Osmani, Shyqyri Çoku, Angjelin Kumrija, Selahedin Cena, Sadik Rama, Vehbi Bala, Jup Kastrati, etj., agjenta sigurimi me tituj e pa tituj “dr.prof”, që i sherbyen me shpirtë “Revolucionit Ideologjik e Kulturor” të vitit 1967, ku terroristët dhe shkatrruesit e Shkodres Heroike …perveç tjera veprave, treguen botnisht edhe urrejtjen anadollake të mbetun tek “vëllezërit e gjakut me turq”… 

Kjo ishte edhe formula e pistë e terroristit Ramiz Alia që e lidhte ate me Shkodren… 

■HAPNI DOSJET ! Shikoni veprat terroriste të këtyne gjaksorëve të pangopun! 

Gjuetia e Fjalës në Shqipni ka vra, torturue, masakrue dhe varrosë mbi 500.000 Shqiptarë! 

■Heshtja po vret edhe Shqipninë e Gjergj Kastriotit!

■Në se i keni harrue vrasësit, torturuesit, hetuesit, gjykatësit, policët apo drejtorët e kampeve të shfarosjes, shpejt do t’ ua kujtojnë trashigimtarët e tyne të Pushtetit sotëm!

Melbourne, Qershor 2015.

Filed Under: Opinion Tagged With: dosjet e gjuetareve, Fritz radovani, gjuetia e fjales

A po lindë një shteti i ri në Ballkan?

June 26, 2015 by dgreca

Disa OJQ në Sanxhak  kërkojnë që regjioni i Sanxhakut,  i cili shtrihet në dy shtete, Serbi dhe Malit të Zi, të formohet një rajon i veçantë ndërkufitar./

Shkruan : Ismet Azizi/

Mijëra njerëz  nënshkruan për vetëm disa orë një peticion  që  do t’u dorëzohet qeverive të këtyre vendeve duke kërkuar leje për të formuar , siç thonë organizatorët , rajonin ekonomik  të Sanxhakut!Ky regjion kishte me përfshirë një pjesë të Serbisë dhe Malit të Zi, dhe komunat  që hyjnë në të janë; Novi Pazari, Tutini, Nova Varoshi, Priboji, Prijepole, Sjenica, Rozhaja, Plevla, Bijelopola, Berana dhe Plava.Prapa këtij  peticioni qëndron një grup i organizatave joqeveritare të Sanxhakut.

Shkalla e lartë e papunësisë, emigrimi, ekonomia dhe turizmi i shkatërruar janë karakteristikë e pothuajse të gjitha qyteteve  në Sanxhak. Qytetet kufitare të Serbisë dhe Malit të Zi janë lënë krejtësisht pas dore nga qeveritë duke i detyruar të kërkojnë një jetë më të mirë në një vend tjetër të Bashkimit Evropian. Vitin e kaluar nga pjesa malazeze e Sanxhakut emigroi në 2.5% të popullsisë, ndërkohë që këtë vit ky numër mund të jetë dyfishuar.

Një zgjidhje është formimi i eurorajonit ndërkufitar të Sanxhakut i cili  do të mundësonte  të gjitha qyteteve  thithjen dhe  tërheqjen  mjeteve të mëdha nga fondet e BE-së të destinuara për rajonet ndërkufitare, që jashtëzakonisht do të ndihmojnë zhvillimin  e të gjitha qyteteve të këtij rajoni.

Rajoni ndërkufitar i Sanxhakut nuk do të ndikojë në ndryshimin e kufijve ndërmjet Serbisë dhe Malit të Zi, në të vërtetë ky kufi do të mundësoj  krijimin e rajonit ndërkufitar me modelin e BE-së.

Propozimi për formimin e  eurorajonit të Sanxhakut para disa ditëve  ka rrjedhë në një seancë të jashtëzakonshme të Kuvendit të Komunës së  Rozhajës me rastin  e emigrimit masiv, i cili iu është  përcjellë  qeverisë së Malit të Zi.

Të  përkujtojmë lexuesit se para se me u  mbajt referendumi për pavarësinë e Malit të Zi është nënshkruan një marrëveshje në mes të presidentit të BS Rafet Husoviq dhe Presidenti DPS Milo Gjukanoviq e cila garanton formimin e rajonit ndërkufitar të Sanxhakut

Në lidhje me këtë peticion,  analisti politik Branko Radun thotë për gazetën  “Naše novine”  se kjo iniciativë është hipokrite sepse  boshnjakët kanë përkrahur ndarjen e Malit të Zi nga Serbia, dhe ndarjen  e tyre në të dy shtete.

Një nga nismëtarët e këtij projekti Zaim Çelebiq thotë për portalin Rozhaje Fri, se formimi i këtij rajoni do të kontribuon në krijimin e një mjedisi të favorshëm biznesi dhe do të hapte mundësinë e aplikimit të drejtpërdrejtë në fondet e BE-së.

Zëvendëskryeministri dhe lideri SDPS Rasim Lajiq tha se bëhet fjalë për njerz jo relevant  dhe politikisht krejtësisht të parëndësishme, dhe se nuk e merrë seriozisht peticionin.

– Peticioni vetëm i sjell dëm shtetit tonë , sepse këtë trevë e paraqet  si një rajon jo stabil, duke i larguar  investitorët e mundshëm. Ndërsa investitorët janë të nevojshëm, sepse nuk është një zonë shumë e varfër. Megjithatë, kërkesat e tilla janë joreale dhe nuk do t’i përkrah   askush në Serbi dhe Mal të Zi – tha zëvendës kryeministri Rasim Lajiq.

Rasim Ljajiq është një mjek i cili kurrë nuk e ushtroi profesionin e tij. Pas formimit të PAD (SDA), lider i së cilës ishte Alia Izetbegoviq, i pakënaqur me tretmanin që e kishte, por edhe për t’u vënë në shërbim të politikës së Beogradit, kishte formuar partinë SDP (PSD). Këtu mori përkrahjen e madhe të serbëve duke u vu krejtësisht në shërbim të politikës zyrtare serbe dhe së voni edhe në mbrojtjen e kriminelëve të cilët po përballën ende me drejtësinë në gjykatën e Hagës.

Boshnjakët, në krye me Myftiun Zukorliq, i cili kurrë nuk ka mohuar prejardhjen e tij shqiptare, kohëve të fundit i ka kapluar një dëshirë separatiste (ndarëse) nga sllavët dhe gjithnjë e më shpesh po deklarohen se janë me prejardhje ilire. Bile edhe janë paraqitur me kërkesat e tyre për heqjen e prapashtesës (ić dhe vić ) nga mbiemrat e tyre, të cilin veprim tashmë kanë filluar ta bëjnë.

Zukorliq është themelues i një numri të institucioneve në Sanxhak. Ai ka themeluar mediumin e parë Islam në Sanxhak, “Zërat e Islamit”, ku ishte redaktor i parë. Ai filloi aktivitetet në fushën e botimeve, krijoi “El Kelimeh”, shtëpinë të suksesshme botuese në rajonin e Sanxhakut dhe më gjerë, si dhe mejtepin për moshën parashkollore dhe shkollore, në të cilën Bashkësia Islame u afirmua në rajon.

Ai arriti medresenë ta bëjë të pavarur – e cila ishte paralele e ndarë e Medresesë së “Allaudin” të Prishtinës – të cilën e emëroi me emrin e medresesë së dikurshme “Gazi Isa-beg“ dhe është një nga arsyet kryesore për zhvillimin e saj të shpejtë. Dekani i parë i Fakultetit të Studimeve Islame, Presidenti i Universitetit Ndërkombëtar të Novi Pazarit dhe themeluesit të tij, dhe institucionin kulmor gjithë boshnjak, Akademinë e Shkencave dhe Arteve, Fondacionit Kombëtar Boshnjak si dhe Kongresit Botëror Boshnjak, me një rast pat deklaruar: “Ne nuk do ta shpallim Autonominë. Ne po krijojmë Autonominë e Sanxhakut”.

Se a do të ndodhë që sanxhaklinjtë do ta jetësojnë autonominë e tyre, mbetët të shihet në të ardhmen.

Filed Under: Analiza Tagged With: Ismet Azizi, ne Ballkan, shtet i ri

This elucidation of the past will serve us now and in the future, as well

June 25, 2015 by dgreca

The Honorable Hellmut Hoffmann/

22 June 2015/

Ambassador, Federal Republic of Germany/
German Embassy/
Rruga Skenderbeu, Nr. 8/
1000 – Tirana, Albania/

Dear Mr. Ambassador:/
My name is Sami Repishti. I am a U.S. citizen of Albanian extraction.
I was born in Shkoder (Albania) in 1925, and educated there. As a student I opposed the Fascist and Nazi regimes. In 1943, my father, age 61, fell victim of the fascist terror. In 1944, my 17 year old cousin, was executed by the Nazis at the Mauthausen Nazi Camp .
In 1945, I opposed the forceful installment of a communist government in Albania, was arrested, cruelly tortured, and sentenced to 15 years in jail and forced labor. Released in 1956, despised and harassed, I escaped to then Yugoslavia, kept one year incommunicado, and sent to a refugee camp. In 1961, I entered Italy, and in 1962, emigrated to the United States as a political refugee. Since then, I have been living here with my family.
During my years in this country, I earned an M.A. and a Ph.D. French at the universities of Paris and the City University of New York , a diploma which enabled me to teach foreign languages in high schools and as adj. professor of French at the Adelphi University(N.Y.). Before, and after my retirement ,1991, I worked for the cause of human rights, with a stress on Albania, as well as Kosova, Macedonia, Montenegro, Presheva Valley and Çhameria, areas with large Albanian populations.
***
Today, I am taking the liberty of writing to you encouraged by your latest activities on behalf of the Albanian victims of the Communist terror, especially the constructive joint initiative of the Embassy of the F.R. of Germany and the OSCE Office, Tirana, to initiate a public dialogue on the communist past in Albania. This initiative intends to get a clearer panorama of the level of knowledge that the different strata of the local population possess regarding the Communist past. It is hoped that the results will offer opportunities for new and more comprehensive initiatives on this subject, it was reported in the Albanian press in America.

The OSCE Office, Tirana, the party responsible for “the project” will ask-and find- the assistance of various sections of the Albanian civil society: in schools, especially in schools, and in the community at large, where serious discussions regarding the history of the flagrant violations of the most elementary human rights by the Communist regime of the dictator Enver Hoxha and his “camarilla”, will take place. It is hoped that by the end of the calendar year this activity will culminate into a wide and profound dialogue. For this search for truth and struggle for a reconciliation I am deeply grateful to several German foundations, in particular to the “Conrad Adenauer Stiftung”, for their valuable contributions.

I agree that for a success, the initiative must be primarily an Albanian one, intensely felt by Albanians ready, willing, and able to get engaged. I salute the conclusion of the Honorable Florian Raunig, representative of the OSCE Office, Tirana, that there was a lack of good will among the political party elites in the past, as I support his insistence that this time “they must do more”. He is starting the “project” convinced of the imperative necessity of an all-inclusive Albanian dialogue on the goals and the expectations of the entire Albanian society, as well as “…on the various initiatives proposed until now for the treatment of this difficult history”.

On June 2, in a seminar organized and held at the German Embassy in Tirana, the highly respected, and experienced, Mr. Roland Jahn, informed the attendees that the process of the opening of the Communist files must be “an open and a multidimensional initiative”. He added that ” the treatment of the past is not simply the review of the files; at their heart they are essentially human beings, victims brutally affected – and we must assure the victims that they will see a positive impact from the process. Otherwise, what’s the value of the disclosed documents? …We should make them available to the victims, so that they will know their past better, a past that in many cases is terrible, unimaginable”. Simply stated, the process is not individual but institutional, and it’s not for flimsy reasons, but for existential reasons. (In Germany) “…that was an enormous challenge for the application of the laws on files… Transparency is a multi-dimensional (audio and) visual activity, scientific approach, filming of witnesses, and full size movies…” so that people will learn the utmost about the injustices perpetrated by the instruments of the dictatorship . This elucidation of the past will serve us now and in the future, as well.

The results achieved will also assist us in weeding out the Administration and public services (Lustration!) of the people with a criminal past, increase public confidence in the Government –central and local- “…and prevent the re-entering into public services of the former secret police agents”. Evidently, this should be a major objective of the initiative. “The more we understand the dictatorship, the more we build the foundation of our democracy”. As it happened in Germany “…the opening of the STASI files made it possible the change of the political and social elites”. I fully agree with Mr. Jahn that”…in Albania there are specific problems related to the treatment of the Communist dictatorship; yet, the way of solving (them) should be direct conversations, open dialogue among the parties since the wide opening of the Communist past can be achieved only by collaborating with each other, and not by opposing each other”.

It is very heartening to me, a victim of the Albanian Communist terror, to learn about the “exposition” organized by your Embassy in Tirana, on June 12, 2015, at The National History Museum. You spoke about German victims of “ethnic cleansing”, (mostly by definition innocent victims. Albanians know the deleterious effect from their recent experience in Kosova) mostly in Poland and in the former Czechoslovakia, in 1945. Fortunately, they had a “motherland” Germany – and especially West Germany- they could call “Heimat”. In 1918, this safety net was missing. Germany as a whole was unable to rise from the ruins of WWI. As a result, many Germans, especially youth without perspectives for the future, turned into “adventurers”, seeking satisfaction in places where action was strong and violent. They were “Heimatloss”!

That was the position of over a million Albanians after the fall of Communism in 1990-91, and as a result of Communism; there was no shoulder to cry on for help! They left, ran, escaped often times at the risk of their lives, by land, sea and air, to find a life in liberty, and avoid the threatening poverty in a land devastated economically and disfigured socially; fear, depression, hunger and humiliation, was the heritage Communism left behind in Albania. You spoke about an “…Albania, a country that for almost half a century suffered under a dictatorship, Stalinist and unscrupulous, experiencing all tragedies and all forms of human sufferings that she was able to bear….My hope is, you said, that ‘the project’ will encourage a debate in this country, the road one should take for the treatment of the long decades of tyranny and its heritage left behind…”. You advised people of good intentions, “…to understand well the tragedies of past century, the conditions which created them. And learn the lesson that a constructive commitment, and peaceful co-operation could bear fruit even when the obstacles are great; and, only then something has been achieved.

Mr. Ambassador:
Your visit to the internment camp of Tepelena, and to the new Museum of the Persecuted in my native town of Shkoder have particularly touched me, and for intimate reasons. My mother (54), sister (14) and brother (11) have passed several years in Tepelena in the most primitive conditions. As for the Museum in Shkoder, it was built by my colleagues, right on the spot where torture cells and inhuman interrogatory practices took place during the decades of the Communist regime. The monstrous “Sigurimi i Shtetit”, an illegal and immoral institution, dwelled there, ignominious, brutal, ignorant to bring someone to tears, and merciless…! I spent many long months there as a prisoner of conscience in the hands of robots without a human conscience. Even today, 64 years later, I tremble when my thoughts uncontrollably go to those days, at those places. By visiting those “unholy places” where innocence was massacred because it did not accept the forceful dehumanization or the crime as normal in a civilized society, we honor the memory of he victims.. It was barbarity confronting honesty, dignity, the yearning for freedom! You said “the torturers would win, if our memory for the victim would fade!” I would like to add that forgetting the victim is tantamount to his second execution. To allow it, is to deny the essence of our humanity. It’s a surrender to nothingness!

Your thoughtful conclusion: “Strengthen your solidarity among yourselves. Do not allow divisions. Common problems must be presented jointly and in the spirit of solidarity”.
That’s not the road the Albanian “political elites” adopted after 1991!
Since that date, one after another, both major political forces have consciously worked to divide the victims of the Communist dictatorship,- the moral capital of our nation –by threats, bribes, favors and other forms of deception. It’s a secret known by all, and of course by us , “the victims”. It’s utterly disgusting!

Bringing the victims to join forces for the condemnation of the past, mobilizing them to prepare the ground for a more effective role in the political and social life of the country today, and a better future for themselves and their children, will be a major obstacle to overcome. Its size is commensurate only with the nobility of the task!

Your “project” shows one way, a promising way, to get out of the present vicious cycle. I endorse it! And, I offer my deep gratitude to you, to your devoted colleagues, and to all those in Albania, and abroad, who volunteer their assistance to make this “project” a reality.
With all my best wishes,
sincerely yours,

Sami Repishti, Ph.D.
former political prisoner

P.S. An Albanian version of this Letter will be published in our local press and in Albania. SR

Filed Under: Analiza Tagged With: Hellmut Hoffmann, Sami repishti, The Honorable

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • …
  • 79
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT