Archives for December 2015

Kosovë-Serbi, pritje të gjata në kufi

December 20, 2015 by dgreca

-Në venkalimin kufitar Merdare pritjet në hyrje nga Serbia në Kosovë 4 deri 6 orë/
PRISHTINË, 20 Dhjetor 2015/ Në pikëkalimin kufitar me Serbinë në Merdare, te Podujeva, në hyrje drejt Kosovës, sot pasdite është krijuar kolonë automjetesh e gjatë prej rreth 2 kilometrash, ndërsa pritjet zgjasin 4 deri 6 orë.
Në vendkalimin tjetër kufitar Dheu i Bardhë te Gjilani kolona është deri 400 metra e pritjet deri afër një orë, ndërsa në Mutivodë drejtimi i fshatit Keçekollë, rajoni i Prishtinës, pritet afërsisht 15-20 minuta.
Kolonat dhe pritjet janë duke u shkaktuar nga fluksi i madh i automjeteve, ndërkohë që bëhet e ditur se nga ana e zyrtarëve të Policisë së Kosovës puna është duke u zhvilluar me kapacitete dhe intensitet të shtuar.
Në dalje nga Kosova drejt Serbisë pritjet janë normale, vetëm 5 deri 10 minuta./b.j/

Kohë për reflektime pa paragjykime

December 20, 2015 by dgreca

DEKADA MONARKIKE, SHTETI I SË DREJTËS KARTOLINË NË DITËLINDJEN E AHMET ZOGUT/
Nga Azgan HAKLAJ/
120 vjet më parë lindi Ahmet Zogu. 87 vjet më parë Shqipëria do të shpallej Mbretni Kushtetuese. Në shumë kujtesa të shqipëtarëve, padrejtësisht kjo risi e madhe historiko-politike vjen dhe sot e deformuar falë propagandës komuniste mbi Mbretërinë dhe Mbretin. Pikëpamjet e mia, formimi dhe bindja republikane nuk më pengojnë sot ta shoh këtë ngjarje realisht me rëndësinë e saj shumëplanëshe. Po ashtu, personaliteti i Mbretit Zog vlen për mua dhe për këdo që mendon shqiptarisht të marrë vendin e parë që i takon në historinë e Shtetit dhe të Shqipërisë. Në këtë trajtesë honorifike unë do të nënvizoj ndryshimin e madh progresist që solli Mbretria e Mbretit Zog në planin politik, social, ekonomik në marrëdhëniet dhe relacionet ndërkombëtare. Analistë e politologë të huaj dhe vendas kanë sjellë me akte në kujtesën e historisë risinë që solli instalimi i Monarkisë.
Pavarësisht mashtrimit fatal që i është bërë për pesë dekada autoritetit dhe rëndësisë së Mbretit Zog dhe Mbretërisë, ata arritën në mbijetesë deri më sot, duke sfiduar fashizmin, nazizmin dhe komunizmin. Edhe në momentet më tragjikomike që prodhonte diktatura ata që përjetuan Mbretërinë me 10 vjetët e saj kurrë nuk nguruan të na lënë për mirë shprehjet e njohura: “Si koha e Zogut”, “Si paraja e Zogut”, “Si Qetësia dhe Rendi Publik i Zogut”, “Si pashaporta e Zogut”.
Është vërtet e çuditshme që edhe sot, kur duhet qetësi, maturi e realizëm në gjykimin e historisë sonë, rëndomë nëpër analiza, tekste shkollore, komente televizive, sheh, dëgjon dhe lexon mediokër të indroktinuar që si 30 vite më parë i mëshojnë slloganeve enveriste mbi Mbretërinë Shqiptare. Shumë pak historianë, specialist të mirëfilltë të analitikës e politikës flasin për ndërtimin dhe funksionimin e Shtetit nën Monarki, për Kushtetuten progresiste të vitit 1928, për Kodin Civil dhe Penal, për teknikat dhe realizimet progresiste që për kohën ishin hapat me rëndësi historike për vendin.

Prapëseprapë, le t’ua lëmë historianëve të pa indoktrinuar analizën në të ardhme. Ajo do të ndodhë, sepse në histori është e zorshme të hysh, por po aq e zorshme është që dikush të mund të largojë me dhunë të çdo lloj prej saj.

Siç e thashë në fillim, unë nuk do t’iu qasem aspekteve shumë të veçantë që përcolli Mbretëria.
Gjithsesi, janë tre momente që dua ti theksoj në këtë shkrim që përkon me një jubile mjaft të veçantë të këtij sistemi që në vend të Mesjetës dhe Monokracisë solli Rilindjen dhe Demokracinë.
Shqipëria dhe vet Ahmet Zogu, delegatë në Shpalljen e Pavarësisë së saj më 1912 dhe me kontribut të jashtëzakonshëm në Kongresin e Lushnjes që, çertifikoi Shtetin Shqiptar jo vetëm synuan, por u bënë pengesa themelore e shtrirjes së bolshevizmit në Shqipëri e më gjërë. Kemi parasysh se në Shqipërinë e atyre viteve jetonin e sponsorizoheshin pro-bolshevikët e vitit 1924, të cilët patën arritur që për gjashtë muaj të mbanin në këmbë një Grusht Shteti. Instalimi i Mbretërisë u dha fund njëherë e mirë ëndrrave të tyre. Qysh në vitin 1925 Internacionalja Komuniste në Moskë nxirrte si konkluzion shprehjen e mëposhtme dhe e vinte në gojën e Gjergji Dimitrovit: ”Hyri Zogu në Tiranë (1924) dhe iu preh hovi lëvizjes komunste në Ballkan“. Pra, jo vetëm Monarkia, por dhe monarku 34 vjeçar Zogu do të njiheshin përbotshëm si armiq të komunizmit.
Së dyti, me vendosjen dhe njohjen ndërkombëtare të Mbretit e Mbretërisë iu ndalovi shoviniste sllavëve e grekëve që sistematikisht nuk i kishin reshur orekset dhe tentativat aneksioniste në Veri dhe Jug të Shqipërisë . Jo vetëm ka, por jo pa sens Zogu e shpalli veten më 1 shtator 1928 Mbret të shqipëtarëve duke lënë hapur çështjen shqiptare dhe kujdesin paternalist për trojet e stërgjyshërve të lëna padrejtësisht jashtë kufijve shtetërorë .
Së treti, me gjithë pushtimin italo-fashiste të vendit dhe largimit nga pushteti të Mbretit dhe Mbretërisë me dhunë, për asnjë çast nuk pushoi kontributi nacional i tyre në të mirë të vendit dhe të kombit. Ndonëse nuk përmendet aspak siç duhet në histori, në Luftën Antifashiste, kontributi i mbretërorëve materialisht e politikisht qe shtysë thelbësore në lidhjen me aleatët e mëdhenj duke na rradhitur pas Rëniës së Berlinit .
Këto tre aspekte që përmenda vetëm shkarazi meritojnë, besoj, trajtime më të detajuara për të hedhur dritë mbi rëndësinë që pati për kohën instalimi i sistemit mbretëror.
Sot në këto momente përkujtimi, shumëkush, forcë apo individ politik në këtë vend ka shumë ç’të reflektojë sesi ndërtohet dhe funksionon shteti i të drejtës. Mbretëria shqiptare, pavarësisht nga kahjet politike që përfaqësohojmë duhet të shihet me realizëm jo vetëm se është pjesë integrale e historisë sonë, por sepse përfaqëson një kontribut parësor në ndërtimin, konsolidimin e shtetit dhe ruajtjen e integritetit e sovranitetit në kohë të zorshme ata, që si unë nuk përjetuan fizikisht dekatën e Mbretërisë për t’u ushqyer me të vërtetën le tu referohen jo monarkistëve, por vet sentencave që armiqtë e dikurshëm të monarkisë, si Noli dhe Konica dhanë në qetësi për të.
Le të shërbejnë këto përkujtime jo vetëm si festa partiake por, së pari si reflektim nacional. Sot më shumë se kurrë na lipsen reflektime pa paragjykime.

Themelimi i Bibliotekes Kombetare nga Karl Gurakuqi

December 20, 2015 by dgreca

Nga R.Gurakuqi, nipi i Karl Gurakuqit/
Sot, nga Kryeministri i Republikes se Shqiperise u perkujtue 95 vjetori i themelimit te Bibliotekes Kombetare. Publiku priste qe me kete rast te njoftohej nje projekt mbi ndertimin e nje Biblioteke te vertete Kombetare. Sot në 95 vjetorin e themelimit, nga ana tjeter askush nuk u kujtua per themeluesin e Bibliotekes Kombetare, Profesor Karl Gurakuqin, njeriun aq të dashur të familjes sime, që e çoi një jetë të tërë në shërbim të arsimit kombëtar, gjuhësisë shqiptare, nxënësve shqiptar, në veri dhe në jug të Shqipërisë, dhe mes arbëreshëve të Siçilisë dhe Kalabrisë. Pavarësisht se Kryeministri dhe shpura e tij e antikulturës nuk u kujtua për axhen tonë, për t’i bërë një nderim, unë jam i bindur që shqiptarët e nderojnë vepren e Karl Gurakuqit per Shqiperinë dhe shqiptarët. Shkodranët, Tironsit, Vlonjatët, Arbëreshët e Siçilisë dhe Kalabrisë, bota shkencore do ta nderojë përjetë vepren e tij. Lavdi Vepres se Punetoreve te Ndershem te Kombit, Arsimit, Kultures dhe Shkences”. Ata s‘kane nevoje per nderimin e politikaneve te sodit. Ato i nderon populli thelle ne zemren e vet. Pac Drite gjithmone axha Karlo! Themelimi i Bibliotekes Kombetare dhe Muzeut Histori Kombetar. Nga Karl Gurakuqi Shkëputur nga ditari i tij. Qi mos të harrohen. Ditár.Themeloj Bibljotheken Kombtare-28 nanduer 1922 Mbasi asht kthye në Tiranë nga Salzburgu ku kishte qene per vizite, Karl Gurakuqi, „ Me 10 nânduer 1920, u vûna me shtrue relacjonin mbí misjonin t’em n’Austrí të pjekjes me prof. Patsch-in ashtu edhe rregulloren e bibljothekës (30 faqe të daktilografueme), e cila në vjetin 1922 (shif mâ tutje) vlefti si bazë për krijimin e Bibljothekës Kombtare. Sikurse u tha në f. 413 të këtij ditari, unë shkova n’Austrí në vjetin 1920 (korrik) për të studjue organizimin e bibljothakavet mbassi i kishim vû themelet bibljothekës së ministrís me librat e ish-komisis letrare të Shkodrës, qi unë i solla prej Shkodre në Tiranë. Rexhep Mitrovica, ministri i arsimit ishte njerí i kuptueshëm, puntuer i palodhëshëm; e kishte shum për zemër përparimin e vendit me anë veprash kulturore, me hapje shkollash, me botim librash dhe rivístash. Nën dikasterin e tij i u dha rrugë botimit t’organit të ministrís s’arsimit me titullin “Revista Pedagogjike”, numri i parë i së cilës doli me 1 shtatuer 1922, nën drejtimin e Salih Çekës, e mbas këtij, për nji kohë të shkurtë, nën atë të Nebil Çikës. Në vjetin 1925 e mora unë drejtimin, të cilin e mbajta për tre vjetë deri në fundin e vjetit 1927. Rexhep Mitrovica e shpërnguli ministrín e arsimit nga shtëpija e Selim Stërmasit, e pa-dêjë për nji ministrí, në shtëpin e Abdi Toptanit, në Rrugën “Pjetër Bogdani”, të cilën mâ vonë e bleu italjani Viansone, qi e shendrroi në hotel-restaurant “Hotel Continental”, e qi mâ vonë në vjetin 1943, u vendos komanda e ushtrís gjermane, ku e kishte zyrën komandanti i ushtrivet SS, gjeneral Fitztum. Shtëpija ishte e gjânë, me shum oda poshtë e nalt, me nji kopësht të madh përpara. Në pjesën përdhese ishte nji salon i madh nga ana e rrugës. Këtu patëm vendosë librat e bibljothekës s’arsimit, nji bibljothekë e vogël, por mjaft e pasun, për atëherë, me botime shqipe, sidomos me ato të botueme në Shkodër nga të trí shtypshkrojat e qytetit: “E Papërlyemja”, “Françeskanja” e”Nikja”; këto botime i kishem pasë mbledhë unë në Shkodër. Ndër këto bâjshim pjesë kolekcjonet e plota të revistavet “Elçija e Zemrës së Krishtit” dhe Zâni i Shna Ndout”. Me ministrin e poqëm mendimin qi kjo bibljothekë të bahej botore e të pagzohej “Bibljothaka kombtare”. Mbassi u pasunue edhe me vepra tjera, të cilat shkojshem tue i lypë andej e këndej nepër privatë(Unë vetë i dhurova dyqind libra nga bibljotheka e eme private.)e nepër zyra, me 28 nânduer 1922 u bá inaugurimi zyrtár, ku muerën pjesë të gjitha auktoritetet, tue nisë prej ministravet, e nji shumicë populli. Fjalimin e rasës e bâni Rexhep Mitrovica e, fill, mbas tij, fola unë, tue theksue rândsin qi kanë bibljothekat për kulturën e njij populli. Drejtimin e bibjothekës e mbajta unë përkohësisht derisá u êmnue Visko Babatasi. Prof. Karl Patsch në Tiranë- Themelimi i muzeut kombtar. Nji veprimtarí e gjallë vijon në ministrín e arsimit. Ministrija e arsimit, nën drejtimin e Rexhep Mitrovicës, shkroi fletë të paharrueshme në historínë kulturore të Shqipnís, Sikurse u tha në fqq. 4115-417 të këtij ditari, në vjetin 1920 ishem takue në Vjenë me prof. Karl Patsch-in, i cilí proponimit qi i bâna për krijimin e njij muzeu kombtár në Tiranë, i pat përgjegjë “se nuk i kishte ardhë ende koha”; me gjith këtê, do ta studjonte çâshtjen e do të rrînte në marrëdhânje me ministrín e arsimit të Tiranës. Në fundin e vjetit 1922 ministrija thirri në Tiranë prof. Patsch-in për të bisedue gojarisht çâshtjen e krijimit të muzeut. Në Ministrí vetëm unë flitshem gjermanisht, kështu qi krejt barra e ndërmjetsimit dhe e punimit me tê rá mbí mue, përveç përkthimit të raportevet, qi ai gadi çdo ditë i parashtronte ministrís; më duhej prá me punue edhe natën.”

Fytyrat shqiptare pak të njohura -Atë Gjon Karma

December 20, 2015 by dgreca

Nga Fahri Xharra/
Atë Karma njihet për mbledhjen e thesareve të kulturës popullore: dokeve, zakoneve, gjuhës, këngëve popullore, toponomastikës, aforizmave, të cilat nisi t’ i botonte në revistat e jezuitëve “Lajmëtari i Zemrës së Krishtit” dhe “LEKA” e më vonë i përmblodhi në veprën “Ndër malet tona”, botuar më 1940.
Si të gjithë klerikët shqiptarë, vuajti për një kohë të gjatë ndër burgjet komuniste e ndër kampet e vdekjes. Iu desh të jetojë me duar të prangosura që nga viti 1946 e deri në vdekje. Nuk dihet me siguri as kur vdiq, as ku u varros. Çka dihet me siguri, është se vdiq duke krye deri në frymën e fundit misionin e tij kishtar e kombëtar, duke dhuruar jetën për Zot e popull të vet. Atë Gjon Karma lindi më 17 maj 1896 në fshatin Guri i Zi
Për ne si komb , figura e Atë Gjon Karmes duhet t duhet të njihet për kontributin të çmuar e dha gjatë të shtegtimeve me Misionin Shëtitës ndër malësitë e Veriut, ku predikoi, rrëfeu, shoi mëritë, pajtoi gjaqet, shkroi relacione me vlera të mëdha njohëse për historinë e popullsisë së këtyre trevave, të cilat studiuesi mund t’i gjejë nën titullin “Lettere Edificanti”, ‘vjetar i jezuitëve’, që ende mbetet për t’u studiuar.
Eshtë për të ardhur shumë se krahas Zotit e kishte me vlerë të madhe kombin. Asnjë predikim i tij fetar nuk biente në kundershim me kombin ;por ai predikoi, rrëfeu, shoi mëritë, pajtoi gjaqet, shkroi relacione me vlera të mëdha njohëse për historinë e popullsisë së këtyre trevave,
Si të gjithë klerikët shqiptarë, vuajti për një kohë të gjatë ndër burgjet komuniste e ndër kampet e vdekjes. Iu desh të jetojë me duar të prangosura që nga viti 1946 e deri në vdekje. Nuk dihet me siguri as kur vdiq, as ku u varros. Çka dihet me siguri, është se vdiq si dëshmitar i fesë së tij duke krye deri në frymën e fundit misionin e tij kishtar e kombëtar, Dihet me siguri se edhe qëllimisht u harrua .
Më shumëi humbën gjurmët sepse ishte prift , apo sepse punoi për mos harrimin e çështjes
kombëtare? ?

NDER MALET TONA
Gjishkush e din se teshma turizma ki marrë Europe. Djelmosha t ri, studenta shkollfish e Universltetesh tube e tube nder dit pushimi marrin malin e bjeshkfit e nalta, mblue me bore t’amshueshme,nevend qi m’ u talle neper rrugat e zhumhurshme te gjyteteve e nder pijetore. Me keso shetinash te fjeshta kfinaqen e
argtohen tui fitue energji trupore e mendore per te kryem te
detyrvet..Edhene Shqypni t’one ka nise ka pak disi me hi zekthi, iketyne ekskursjoneve, por mjerisht e pengojne mungesat e rrugavet e te mjeteve materjale!
Kush e ushqen ket dishir, por nuk mundet me e plotsue o per nji arsye o per nji tjeter, shpnesojme se paku se ka me kendueme andje shka kam menden me rreshtue nen titullin e sypershhkruem, tuj pershkrue katundet e krahinavet tendryshme, toponomastiken, doket, kallximet popullore, kanget kreshnike, qi popullii Malevet t’ ona, padijte as me shkrue as me kendue, xënper mea e mban mend, pune qi tregon hollsin e mamenden e bindshmete tyne.
Po fillojme me Maici te Pukes, asëShtat Bajraket. Thirren Shtat Bajrake, por nuk jane vegse pese, tuj kene se Thaç e Kabashnder me te permendunit, pershtjne ki dy Bajrake, qi kan fitue me trimni nder lufta te hershme.Qe si na i kallxoj Nik Quni, kryeplak i Arstit te Thaçit: —Bajraku i T,hasit, i Kabashit, i Malitzi, i Qerretit e t`Berishes. —Krahina e Pukes dahet ne shej per vorfnim: shkaku i tokes,
i mungeses se mjetevet e rrugavet; mjeft me thanese lergsijaprej gjytetit te Shkoders kapet 3-4 dit udhe me u ule e 3-4 m’u njitë.
“Në Zogun e Maleve . lexojmë ; Zogu i maleve shqiptare le rritet e plaket ne vetmi , large zhurme e potere se qyteteve t : mjes malesh e bjeshkesh se germueta e poetike , shtrue me bare e veshe me landë lisi , ahi , breu e pishe shumvjeçare. mjes malesh e bjeshkesh thuer e hijëshme me pyje te papreme kurr ; prekin kupen e qiellies me kreshta e veta. Mjes malesh e bjeshkesh jetike, gershetue me megje e bashtina, ujitë të njomë me kroje e gurra të krita, ku bylbyla e zogj te tjerë gjithfaresh me kangla e valle te thekshme e t`amla e gzojne e knaqin veshin e bjeshkatait te vetmuem , sa me i thane jetes “ a je ma “ ! “
Mua më intereson kur njeriu i fesë nuk e harron kombin dhe këte e gjeta tek Atë Gjon Karma

Fahri Xharra,20.12.15 Gjakovë

NXENESTI E SHKOLLES “ALBA LIFE”, KONCERT PER KRISHTLINDJE DHE VITIN E RI

December 20, 2015 by dgreca

*Koncert spektakolar nga nxënësit e shkollës shqipe “Alba Life” për festat/
*ZV/ Minsitrja e arsimit dhe e sporteve të Republikës së Shqipërisë dhe ekipi që kryeson morën pjesë në këtë koncert artitistik/
Nga Keze Kozeta Zylo/
Sipas traditës për gati një dekadë të shkollës shqipe “Alba Life” me rastin e mbylljes së semestrit të parë të vitit akademik 2015-2016 në auditoriumin e shkollës publike amerikane PS: 205 në Brooklyn u dha një koncert spektakolar nga nxënësit e kësaj shkolle.
Nxënësit e veshur me kostumet kombëtare shqiptare dhe me bluzat kuq e zi me logon “Alba Life” pushtuan auditoriumin e shkollës dhe ngritën sallën peshë kur ata hynë në sallë dhe shkuan drejt skenës në dy grupe. Grupi i parë kryesohej nga flamurtari Orest Sallillari i cili valëviste Flamurin Kombëtar kuq e zi dhe grupi tjetër kryesohej nga flamurtari Rafael Gjona dhe mbante në dorë Flamurin kombëtar amerikan.
Nën tingujt e këngës aq të dashur shqiptare sjellë me DJ nga z.Odise Salillari: “Për Mëmëdhenë, për Mëmëdhenë” nxënësit u mblodhën si bijtë e shqipes rreth Flamurit të përbashkuar.
Koncerti është prezantuar nga Anisa Bahcja dhe Melinda Djenovic dy nxënëse të talentuara të shkollës shqipe “Alba Life”, shkollë që operon në tri lagje të New Yorkut Staten Island, Brooklyn dhe Manhattan.
Prezantuesja e programit Djenovic tha se: ” Ne jemi krenarë që sot ngjitemi në skenë dhe flasim dhe këndojmë shqip para jush. Ne jemi krenarë që edhe pse lindur dhe rritur jashtë kufijve të Shqipërisë në Amerikë, po mësojmë Gjuhën tonë shqipe, Gjuhën më të bukur në botë”.
Ndërsa prezantuesja tjetër Bahcja njoftoi se sot midis nesh kemi miq specialë nga Shqipëria jonë e dashur, kemi një delegacion pune të kryesuar nga zv/ministrja e arsimit dhe e sporteve znj.Nora Malaj, drejtorja e arsimit për Kamëzën znj.Ermioni Cekani, Drejtori i gjimnazit të Kamëzës zoti Sherif Koldashi, zonjën Albana Muhametaj mësuese, znj.Eli Dura z/v drejtore në Paskuqan, shkrimtari dhe studjuesi i mirënjohur zoti Novruz Xh. Shehu, zonjusha Kleisa Cekani nga shtëpia botuese.
Delegacioni u mirëprit me duartrokitje nga të gjithë të pranishmit.
Melinda ftoi të gjithë të pranishmit të çoheshin në këmbë për të interpretuar dy hymnet kombëtare shqiptar dhe amerikan nën interpretimin e artistes së bukur dhe të mirënjohur shqiptare nxënëses së shkollës shqipe “Alba Life” Kristina Melo.
Në emër të Bordit të shkollës Shqipe “Alba Life” përshëndeti Dr.Valbona Zylo Watkins, profesore në Universitetin shtetëror CSI, Staten Island dhe në Monteclair Academy New Jersey.
Koncertin e hapën nxënësit e shkollës shqipe në Manhattan shkollë që është në vitin e dytë dhe që u hap vjet për herë të parë në historinë e diasporës shqiptare.
Nxënësit ishin përgatitur nën kujdesin e mësuese Liza Pllumbit, Anila Syku dhe Manushe Hasanaj.
Recituan dhe kënduan këta nxënës: Joana Kulla me vjershën “Duart tona”, Nora Hysaj “Abetare fort të dua”, Monika dhe Donika Popaj ” I dashur Atdhe” Edona Hasanaj “Kosovës” Labeart dhe Albjion Rexhaj: “Sa të dua Shqipëri” Eliza dhe Tringa Bytyqi “Shko Dallëndyshe” Simon Syku: “Ti Shqipëri më jep nder” Denis Velaj: “Abetare Bukuroshe”, Lio dhe Lendina Jahmurataj- Une biri yt Kosovë Fatmir Preldakaj- Gjuha Shqipe, Eda dhe Elsa Kulla: “Mëmëdheu”
Elsa Kulla: “I dashur Atdhe” Xhepi/ Dino Bicaj, Lela Mirakaj Ylli i vogël.
Grupi i nxënësve kënduan dhe Hymnin Kombëtar.
Melinda ftoi në skenë Anisa Bahcen e cila këndoi: Jam shqiponja shoqëruar nga grupi i valltarëve.
Pas përfundimit të programit me sukses të nxënësve të Manhattanit Anisa ftoi grupin e më të vegjëlve në Brooklyn përgatitur nga mësuese Raimonda Hysolli. Recituan Bion Berliku “Ngjyrë Të kuqe ka Flamuri”, Arion Madzar: “Gjuha jonë”, Dritan Mehmeti: “Mëmëdheu”, Kelvin Rustemi: “Mëmëdheu”, Eneo Rustemi “I dashur Atdhe”. Asdreni. Disa & Dorontina Dacaj: “Vargje nga Hymni i Flamurit”.
Programi vazhdoi me grupin e më të rriturve të përgatitur nën kujdesin e mësuese Entela Elezi, Brooklyn.
Recituan Anisa Bahcja, Andri Gjona, Djellza Mehmeti dhe Rafael Gjona
poemën “Bagëti e Bujqësi” nga Naim Frashëri
Orest Salillari, Donieta Mehmeti, Arta Gjeloshi, Aurora Shahu, Anisa Shahu
recituan “Gjuha shqipe” nga Gjergj Fishta.
Programi i shkollës shqipe të Brooklynit u mbyll me nxënësit e mësuese Afërdita Kacupaj që ishin përgatitur mjeshtërisht nën kujdesin e saj dhe që sollën efekte emocionuese për publikun.
Nxënësit që interpretuan “Porosia e fundit e Skenderbeut”: “Bashkimi bën fuqinë, të cilët ishin veshur me kostumet kombëtare dhe mbanin simbolet e bukura shqiptare ishin:
Brian Kacupaj, Adison Cinari, Gabriela Permeti, Griselda Permeti, Drilona Mehmeti, Irsa Cinari, Sara Lulanaj, Arta ibershimi, Angie Bahcja, Alba Agalliu, Sara Arapi, Alexa Mbrice, Andri dhe Rafael Gjana, Eneo dhe Kevin Rustani
Pas Brooklynit Melinda ftoi në skenë nxënësit e shkollës shqipe në Staten Island të cilët kënduan në kor: “Ty Flamur të duam shumë” përgatitur nën kujdesin e sopranos së mirënjohur: Dëshira Ahmeti Kërliu. Grupi i më të vegjëlve ishte përgatitur nën kujdesin e mësuese Entela Muda, një mësuese që i është afruar programit të shkollës shqipe për herë të parë dhe që premton shumë për të ardhmen.
Recituan: Dea Kërliu Skënderbeu, Dea Watkins; Zogu dhe abetarja, Elira Xhemaili, Gjuha jonë, Albiona “Sa të dua o Shqipëri”, Anila Dema Shqipëri, Rilind Bardhi Xixa xixëllon, Brandon: Do të bëhem President.
Grupi i më të rriturve përgatitur nga nxënësit me mësuese Kozeta Zylo, ishin: Sabrina Velo: “Vendit tem” Martin Camaj, Arsi Muda: “28 Nëntori” Lasgush Poradeci, Melinda Djinovic “Zeri i nënës” Din Mehmeti, Olivia Verteniku: “Jeta” Gonxhe Bojaxhiu Nene Tereza, Denis Doda: “Gjuha Shqipe” Gjergj Fishta, Alba Ujkashi: “Flamuri” Populli
Arian Tutovic: Unë jam shqiptar, Alba Vadahi “Refugjat” Frederik Reshpja
Era Vadahi “Dielli”
Kori i shkollës shqipe në Staten Island ka përshëndetur me këngën e Vitit të Ri:
përgatitur nga sopranoja e talentuar Dëshira Ahmeti Kerliu
Kënga: “Një lahutë e një flamur” është kënduar nga Eda Kulla shoqëruar nga grupi i valleve nën drejtimin e mësuese Afërdita Kacupaj, Brooklyn
Programi spektakolar artistik u mbyll nën duartrokitjet e zjarrta nga publiku me Hymnin e shkollës shqipe: “Gjuha jonë” kompozuar nga prof. Petrika Melo, kënduar nga artistja e bukur shqiptare dhe plot dritë Kristina Melo dhe shoqëruar nga kori i shkollës shqipe “Alba Life”.

Personalitetet që përshëndetën nxënësit dhe mësuesit e shkollës shqipe “Alba Life”

Pas mbylljes së programit Anisa ftoi në skenë për të përshëndetur themeluesin dhe drejtorin e Shkollës Shqipe “Alba Life” z.Qemal Zylo, i cili përshëndeti të gjithë nxënësit për një punë serioze gjatë semestrit të parë si dhe gjithë mësueset e shkollës që pa punën e të cilave nuk do të kishim këtë sukses. Une e di që ka qenë një rrugë e gjatë, plot mundime dhe vështirësi, po kur ne punojmë së bashku arrihen gjëra që të japin vec kënaqësi dhe progres. Ai përshëndeti përzemërsisht ardhjen e një ekipi arsimtarësh me përvojë nga Atdheu kryesuar nga z/v ministrja e Arsimit dhe sporteve të Republikës së Shqipërisë, znj.Nora Malaj dhe iu shprehu atyre mirënjohjen për këtë shkëmbim të ndërmjetëm. Përshëndeti gjithashtu Ansambleistin Mark Gjonaj, shqiptarin e parë që u zgjodh në Parlamentin e shtetit të Nju Jorkut, një atdhetar i zjarrtë që gjithmonë të befason për kohën dhe energjinë pozitive që rrezaton në Diasporë dhe më gjerë. Mirënjohje dhe përshendetje i është dhënë dhe Konsullit të Përgjithshëm të Republikës së Kosovës në New York z.Fatmir Zajmi si dhe kryetarit të shoqatës së mirënjohur “Ana e Malit” z.Ismet Kurtit.
Z.Qemal Zylo: ftoi në skenë zonjën Nora Malaj zv/ministre e Arsimit dhe sporteve të Republikës së Shqipërisë, nje mike speciale e ardhur nga Shqipëria me ekpin që kryeson. Fjalimi i zonjës Malaj ishte tejet mbresëlënës dhe plot elekuencë. Ajo tha se kam marrë pjesë në shumë koncerte, në shumë salla me fjalime, projekte të ndryshme etj, por emocionin më të fuqishëm e kam marrë nga nxënësit e shkollës shqipe “Alba Life” këtu në New York që dhanë një program të mahnitshëm artistik përgatitur nga mësueset e dashura të shkollës. Znj. Malaj shprehu mirënjohjen për ftesën nga themeluesi i shkollës shqipe si dhe përkushtimin e familjes Zylo për hapjen e shkollave dhe mësimin e gjuhës shqipe në Diasporë. Ajo vazhdoi se gjuha shqipe është ADN-ja e shqiptarëve dhe për këtë si shqiptarë duhet të bejmë shumë që brezat tanë mos ta harrojnë kurrë.
Konsulli i Përgjithshëm i republikës së Kosovës në New York, z.Fatmir Zajmi mik i vjetër i shkollave shqipe përshëndeti në emër të shtetit të Kosovës dhe iu uroi nxënësve dhe mësueseve punë të mbarë për semestrin e dytë të vitit akademik 2015-2016.
Ansamableisti i shtetit të Nju Jorkut z.Mark Gjonaj falënderoi prindërit, nxënësit, mësuesit që i janë bashkuar këtij programi kaq patriotik dhe plot kulturë për të mësuar gjuhën shqipe, gjuhë që duhet ta mësojë çdo fëmijë i lindur dhe rritur jashtë Atdheut tonë.
Znj.Ermioni Cekani përshëndeti me plot dashuri dhe mirënjohje nxënësit e shkollës shqipe për këtë shfaqje spektakolare që dhanë para nesh si dhe përkushtimin e mësueseve për t’ju mësuar fëmijëve gjuhën Shqipe.
Shkrimtari Novruz Xh. Shehu tha me emocion se unë dhe gjithe ekipi e vizituam për herë të parë Amerikën, por pamë se gjetëm një Shqipëri të vogël midis jush.
Ai solli impresionin e tij nga vizita në Muzeumin Metropolitan në New York dhe tha se nga 5 milionë vepra arti edhe Shqipëria përfaqësohej denjësisht. Ai interpretoi vargje nga poezia e tij krijuar enkas per Ali Pashë Tepelenën që e gjeti në Muze dhe ja se si:
200 vjet ke udhëtuar, det më det e tokë/ paske ardhur të më presësh në Manhatan, Ali pa kokë, Ali me kokë! Me emocion tha se ne NY kam ardhur dhe si gjyshi letrar i Deas, lindja dhe emri i saj 5 vjet më parë, më frymëzoi për të shkruar librin: “Letra Deas në New York”, një libër unik për nga lloji. Ai lexoi letrën e parë nga libri ku po sjellim strofën e parë të saj:
MIRË SE ERDHE! Uaaa! Paske ardhur?! si maket i Hënës ke zbritur në New York!
Ti erdhe befas, kur se prisnim, me gjithë floririn e botës mbi flokë!
Në fund të programit z.Qemal Zylo iu ka dhuruar buqeta me lule të freskëta si dhe nga një bluzë me logon e “Alba Life” gjithë ekipit të ardhur nga Shqipëria dhe që kryesohej nga znj.Nora Malaj si dhe gjithë mësueseve të shkollës Shqipe të cilat punojnë plot përkushtim dhe dashuri me nxënësit, ku mësuese Hysolli shprehu mirënjohjen para mikrofonit për pranimin si mësuese nga z.Zylo pranë kësaj shkolle.
Gjithë aktiviteti u filmua nga z.Lumi per TV “Arb” , si dhe nga kameramani Redi Hoxhallari bashkëpunëtor i TV “Alba Life” me te cilin u realizuan dhe disa intervista të ndryshme.
Ishte një mbyllje spektakolare e mbylljes së semestrit të parë në prag të festave të fundvitit, realizuar mjeshtërisht nga nxënësit dhe mësuesit e shkollës shqipe “Alba Life”.
Gjithë, prindërit, gjyshërit, publiku, mësuesit, nxënësit, personalitete të shquara dhe miqtë e ardhur nga Shqipëria u larguan me mbresa dhe emocione të fuqishme të bukura duke iu uruar njeri tjetrit si motra dhe vëllezër shqiptarë: Gëzuar festat e fundvitit dhe mirë u takofshim në koncerte të tjera!

19 dhjetor, 2015
Brooklyn, New York