• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for April 2016

“MOSDENIMI I KRIMIT ESHTE KRIM I RI”

April 17, 2016 by dgreca

Si vatran dua te ve ne dijeni Federaten Panshqiptare te Amerikes”Vatra” dhe dashamiresit e saj se kam gati per shtyp nje veper te re me shkrime te ndryshme. Titulli i saj eshte “MOSDENIMI I KRIMIT ESHTE KRIM I RI”. Deri sot kam botuar shume prej ketyre shkrimeve, tani po botoj hyrjen e kesaj vepre./
Nga Thanas L. Gjika/
              H Y R J E/
Territoret e banuara prej shqiptarëve janë një vend me pasuri të mëdha natyrore dhe njerëzore. Mirëpo për shkak të sundimeve të huaja në të kaluarën e largët, pastaj për shkak të coptimit në disa shtete dhe tani së fundi për shkak të qeverisjes së keqe, këto territore dhe kjo popullsi nuk kanë arritur nivel zhvillimi që meritojnë. Deri më 1912 territoret shqiptare ishin kthyer në një minierë prej nga merreshin jenicerë dhe ushtarë, aty nuk investohej asgjë. Mirëpo edhe gjatë qeverisjes së keqe të këtyre dhjetëvjeçarëve të fundit territoret tona po ashtu shërbejnë si minierë prej ku eksportohen emigrantë dhe nuk bëhen investime serioze për të shfrytëzuar pasuritë e vendit e për të punësuar shqiptarët. Territoret tona po zbrazen e dobësohen deri në shkretim për shkak të klasës politike të korruptuar. 
Për fatin tonë të mirë gjeopolitika e disa shteteve të fuqishme si SHBA-të, Gjermania dhe Italia përputhet me interesat e popullit tonë dhe të territoreve tona. Kjo përputhje interesash ka bërë që këto shtete na kanë ndihmuar për çlirimin dhe përparim tonë, por kjo nuk duhet të na bëjë të mendojmë se këto shtete do ta zhvillojnë Shqipërinë, Kosovën e Maqedoninë ashtu si duam ne. Faktori kryesor dhe vendimtar për zhvillimin tonë jemi e duhet të jemi ne shqiptarët dhe kur themi faktori kryesor për zhvillimin tonë duhet të jemi ne, duhet të kuptojmë se këtë rol ne do ta luajmë jo thjesht duke punuar, por duke punuar rëndë me atdhedashuri e cila shpesh herë kërkon dhe sakrifica… 
Sot, pasi Kosova ka fituar pavarësinë kombëtare dhe shqiptarët e Maqedonisë e kanë forcuar luftën e tyre për më shumë të drejta politike, ndërsa Shqipëria është anëtarësuar në NATO; mundësitë për zhvillim të popullit tonë janë rritur. Përmirësimi dhe zhvillimi i shpejtë është i lidhur me ndërgjegjësimin e popullin për vlerën dhe forcën e votës. Sa më i ndërgjegjshëm të jetë populli që votën duhet t’ua japë vetëm njerëzve të ndershëm, aq më shpejt do të pastrohet klasa jonë politike nga njerëzit e korruptuar që po e qeverisin keq këtë popull. Vetëm deputetët dhe zyrtarët e ndershëm do të regullojnë legjislacionin demokratik dhe do të luftojnë korrupsionin dhe kriminalitetin në çdo hallkë e qelizë të shoqërisë.
Dihet se nga viti 1991 deri më 2015 në Shqipëri janë futur 140 miliaed dollarë në formë ndihmash e investimesh prej Komuniteti Europian, SHBA-ve, emigrantëve, etj. Me një kapital të tillë duhej që Shqipëria të kishte ndërtuar jo vetëm ato pallate e rrugë që ka ndërtuar, por ajo duhej të kishte krijuar një zhvillim të tillë industrial e bujqësor që të thithte fuqi punëtore prej jashtë dhe jo të vijonte emigracioni si rruga kryesore për përmirësimin e jetesës.
Pengesa themelore për mosecjen me sukses të Shqipërisë pas shkërmoqjes së diktaturës komuniste, ka qenë zbatimi në fshehtësi i planit Katovica. Ky plan, i hartuar prej Mikhail Gorbachev (Mihal Gorbaçovit), u zbatua dhe po vijon të zbatohet tek ne prej njerëzve të vënë prej Ramiz Alisë. Ky plan kishte dhe ka për qëllim mosdënimin e së keqes komuniste dhe trashëgimin e pasurive të vendit dhe të pushtetit ekonomiko-politik prej bijve të ish-pushtetarëve komunistë dhe shërbëtorëve të tyre. Pikërisht për të trashëguar pasuritë, të cilat ata i rrëmbyen me forcë në vitet 1945-1991 duke zbatuar politikën çnjerëzore të luftës së klasave dhe mbas vitit 1991 duke kultivuar korrupsionin dhe një luftë fiktive politike, u ndoq një politikë mashtruese për të thënë sikur në Shqipëri u krijua pluralizmi i vërtetë politik dhe ekonomia e tregut. Në partitë e majta si PS, PSD, LSI militojnë ish-deputetë të PPSH-së, ish-pushtetarë komunistë e shërbëtorët e tyre, të cilët pas dështimit të politikës së PKSH / PPSH-së nuk kanë të drejtë morale të qeverisin Shqipërinë. Kurse në partitë e quajtura opozitare si PD, PR, etj, militojnë shumë elementë të ish Sigurimit dhe ish-komunistë, të cilët duke luajtur rolin e antikomunistit, ndihmuan e ndihmojnë maskimin e korrupsionit dhe mbajtjen e pushtetit ekonomiko-politik prej bijve të kupolës së vjetër komuniste dhe shërbëtorëve të saj. Forcat e vërteta opozitare, si Shoqata e të Përndjekurve, Balli Kombëtare Legaliteti janë përçarë duke futur në to elementë të ish Sigurimit. Këtyre forcave pas vitit 1991 asnjëherë nuk iu dha hapësirë jetike në lojën politike shqiptare. Pronarët e vërtetë janë sjellë vërdallë dhe po sorollaten nëpër gjykata duke marrë vetëm letra e shumë pak nga pasuritë e tyre të grabitura. 
Kasta e sotme sunduese e Shqipërisë, pra klasa politike, përbëhet kryesisht prej Partisë Socialiste, Partisë Demokratike, Partisë Lëvizja Socialiste për Integrim, Partisë Socila Demokrate dhe Partisë Republikane.
Plani Katovica duke mos i dënuar krimet e komunizmit është një krim i ri, i cili duhet dënuar rëndë dhe sa më shpejt. Duhet të dënohet rëndë, sepse shoqëria e inkriminuar nuk siguron zhvillim ekonomiko-politik e moral, por vetëm pasurimin e pakicës sunduese. Kjo pakicë për fitimeve të veta dhe ruajtjen e pushtetit bën aleanca me forca të brendshme e të jashtme antishqiptare turke, greke, sërbe, italiane, etj. 
Mbas hapjes së Shqipërisë, populli shqiptar pa nga afër popujt e Europës së Bashkuar, të SHBA-ve, Kanadasë, etj të cilët në sistemin pluralist me ekonomi të tregut të lirë, gëzojnë mundësi reale për të ecur përpara drejt mirëqenies. Prandaj populli ynë, të cilit nuk i mungon zgjuarësia, do të ndërgjegjësohet dhe do të krijojë një parti të re politike vërtet të djathtë të përbërë prej bijve të ndershëm. Këtë parti populli mund ta sjellë në qeverisje përmes mekanizmit të votës duke e mënjanuar kështu kastën e sotme sunduese, e cila po pengon rigjenerimin moral e shpirteror tëpopullit tonë.
Në përpjekjet për ndërgjegjësimin e popullit, për të mënjanuar këtë kastë nga pushteti deri sot po luajnë rol vetëm bijtë e shtresës së të përndjekurve dhe disa të rinj të formuar në botën Perëndimore. Mirëpo kasta politike është shumë e fortë, prandaj përmbysja e saj kërkon që të mobilizohen edhe intelektualë e krijues të ndershëm të së majtës. Ish-kuadrot e kohës së diktaturës duhet të pranojnë dhe dënojnë gabimet e krimet e asaj kohe, kurse shkrimtarët dhe artistët të dënojnë veprat e tyre të realizmit socialist, të cilat duke zbukuruar realitetin dhe duke lëvduar politikën e partisë, ishin gjithashtu krime sepse ndikuan drejtpërdrejt në shkatërrimin moral të popullit tonë.
Sot, kur hiqen si të ndershëm e të përndjekur të gjithë, madje dhe ish-pushtetarë komunistë e ish-sigurimsa, lind pyetja: si mund t’i njohë populli ata që janë vërtet të ndershëm që mund të krijojnë partinë e re politike, së cilës duhet t’i japë votën për të marrë frenat e qeverisjes? 
Mbas 25 vjet tranzicioni, populli mund t’i dallojë kollaj bijtë e tij të ndershëm nga të pandershmit. Bij të ndershëm janë ata që kanë dënuar krimet e komunizmit, ata që u janë futur shkollave dhe punëve dhe kanë arritur rezultate të lavdërueshme, të cilët kur janë pasuruar, janë pasuruar jo me mashtrime, po me rrugë të ndershme. Të tillë janë të përndjekurit dhe të lënët mënjanë gjatë kohës së diktaturës dhe gjatë tranzicionit. Midis tyre ka dhe bij të ish-komunistëve të ndershëm të cilët nuk bënë karierë po punuan kokulur gjatë kohës së diktaturës e më pas. Te këta shqiptarë shkërmoqja e diktaturës dha rezultate pozitive. Ata ecën përpara pa paterica baballarësh dhe larg korrupsionit. Të tillë bij ndjejnë dhimbje kur shikojnë se shpërngulja e popullit tonë vijon ende. Ata përbëjnë shumicën, ose pak më shumë se gjysmën e shoqërisë sonë dhe mund ta marrin pushtetin po të organizohen si duhet në një parti vërtet të djathtë.
Bijtë e pandershëm të popullit tonë dallohen nga fakti se ata janë bij të ish-pushtetarvekomunistë, të ish-sigurimsave të cilët nuk i dënojnë krimet e kohës së komunizmit, madje mburren me të tilla bëma të turpshme të tyre ose tëprindërve të tyre. Të tillë njerëz janë pasuruar me rrugë jo të ndershme, duke trashëguar prona të grabitura prej pushtetit diktatorial ose tranzicionit mashtrues. Ata nuk ndjejnë dhimbje për shpërnguljen masive të shqiptarëve.
Kthjellimi i popullit për rrugën e shpëtimit nga kasta që ka sunduar deri sot dhe për zëvendësimin e saj me njerëz të ndershëm është zgjidhja e problemit jetik të pushtetit. Vetëm njerëzit e ndershëm e kuptojnë se mosdënimi i krimit është një krim i ri që e mban shoqërinë shqiptare në krahun e të humburve, në krahun e shoqërive dhe shteteve pa të ardhme.
Për të ndikuar në njohjen dhe dënimim e krimeve të kohës së diktaturës komuniste dhe të atyre që i fshehin e nuk i dënojnë ato, si dhe të atyre që i kanë vuajtur dhe i dënojnë ato krime, i mblodha në këtë vëllim disa shkrime që u përkasin disa fushave, si kritika letrare, artikuj studimorë, ese, kujtime, biseda, etj. 

Filed Under: Vatra Tagged With: ESHTE KRIM I RI, MOSDENIMI I KRIMIT, Thanas L Gjika

DIASPORA SHQIPTARE NË SHBA DËNON ASHPËR AKTIN VANDAL NË PODGORICË

April 17, 2016 by dgreca

Djegëja e flamujve kombëtar dhe shtetëror të Shqipërisë dhe Kosovës pran ambasadave të tyre në Podgoricë është një akt vandal i mentaliteteve primitive të fqinjëve tanë ballkanas. Aktet e tilla të urrejtjes ndaj shqiptarëve dhe shteteve të tyre qesin në pah nivelin e lart të urrejtës që mbizotëron në mentalitetet e shoqërisë malaziase për çdo gjë që ka të bëj me qenien shqiptare si tersi.

Diaspora shqiptare në SHBA është e zhgënjyer thellësisht me mënyrën se si vallë  për akte të kësaj natyre shteti i ashtuquajtur “demokratik” malazias asnjëherë nuk arrit të i qes para drejtësisë kryesit e këtyre sulmeve që në vazhdimësi po përsëriten duke acaruar deri në pikë të vlimit marrëdhëniet ndëretnike dhe ndërshtetërore .

Diaspora shqiptare e cila ka qenë shpeshherë katalizator i shumë lëvizjeve të mëdha kombëtare, tërheq vëmendjen  me përfundimin e qartë  se nëse nuk merren masa adekuate për parandalimin e këtyre veprimeve antishqiptare,  reagimi i jonë do jetë i vrullshëm dhe shume energjik, dhe se do kërkojmë që trevat e copëtuara padrejtësisht shqiptare të i kthehen trungut të ndarë atdheut deri me ndryshimin e kufijve artificial të vendosur në mes të shqiptarëve me forcë nga të tjerët.

Shoqatat:

Shoqata Atdhetare ’’Ana e Malit’’-New York

Shoqata Atdhetare ‘’Malësia e Madhe’’- Detroit

Fondacioni ‘’Plavë Guci’’- New York

Shoqata ‘’Malësi e Madhe’’- New York

Fondacioni ‘’Dom Simon Filipaj’’- New York

Shoqata Atdhetare ‘’Kraja’’- New York

 

New York, Detroit

16 Prill 2016

Filed Under: Komunitet Tagged With: diaspora shqiptare, ne Podgorice, NË SHBA DËNON ASHPËR AKTIN VANDAL

On the Formation of the Albanian People

April 16, 2016 by dgreca

 By Nelson ÇABEJ/

 The history of the Albanian people and the ancient homeland of Albanians has been dealt with in numerous, often fundamental, papers and books of Albanian and other European scholars. Despite the high scientific level, these works were limited in scope; they coped with the complex problem of the formation of Albanians from particular aspects imposed by the field(s) of expertise of the authors.

Beginning with Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716) and Johann Thunmann (1746-1778) in the 18th century, most of the outstanding authorities in the fields of history, linguistics and archaeology of the 19th century acknowledged and supported with evidence and scientific arguments the view that Albanians, at least from the classical era, lived in their present-day territories and are linear descendants of ancient Illyrians (C. Malte-Brunn, W. M. Leake, J.G. von Hahn, B. G. Niebuhr, T. Mommsen, J. P. Fallmereyer, P. Kretschmer, W. Deecke, S. Bugge, et al.). However some authors opposed that view (F.C.H.L. Pouqueville, C. Pauli, H. Hirt, et al.).

In the 20th century, the controversy about the ancient homeland of Albanians continued, but again, most scholars involved in studies of Albanian history and language still supported the theory of the presence since the classical antiquity of Albanians in the present-day Albanian-speaking territories. Many European scholars made contributions to the substantiation of this view by presenting evidence from their respective fields of expertise (linguistics, history, archaeology, ethnography, folklore, common law, mythology, genetics, etc.). During the second half of the 20th century the contribution of the Albanian historians, linguists, and archaeologists in the studies on the history of Albania and the origin of Albanians increased rapidly and became preponderant, making Albania the world center of the Albanian studies. Worth mentioning are contributions of Albanian historians like Aleks Buda, archaeologists like Skënder Anamali, linguists like S. Demiraj and, above all, the greatest albanologist of all time, Eqrem Çabej, whose extensive work represents the synthesis of 3 centuries of studies on the history of the Albanian language and comprises a wealth of evidence from the most diverse fields of scientific investigation on the subject.

 The concept of the autochthony of Albanians

 Autochthony of a people is a temporally relative concept, implying its presence in the actual territories from a particular time in history, neglecting temporary foreign invasions, raids and minor enclaves and colonies of foreign peoples that did not overturn the ethnic equilibrium of the native population, did not lead to the loss of its ethnic identity and the ‘We’ consciousness, its native language and socio-cultural heritage. Indeed, given the generally accepted ‘out-of-Africa” theory on the origin of human race, no people can claim an absolute autochthony. As it will be used in this series of articles, the autochthony of Albanians implies their presence in modern Albanian-speaking territories since the classical antiquity.

In the above meaning, the autochthony of Albanians represents a well founded concept, which is free of any political overtones or connotations, hence not a taboo. The relativity of the concept the autochthony of Albanians was defined more than half a century ago by Eqrem Çabej:

“…like all the other Indo-European peoples, Albanians too, came to their present territories since ancient times. Accordingly, it is not a question of absolute autochthony, but of a relative one. Even though, in principle, this problem can be dealt with from the prehistoric ages of metals (bronze, iron), by examining it linguistically as well as in relation to the prehistorical archeology, herein, on methodical grounds, we’ll restrict ourselves to the question: Are Albanians uninterruptedly inhabitants of these territories since the Greek and Roman times?”[1].

This concept is echoed recently by many historians and linguists, including the distinguished byzantinologist Alain Ducellier[2]. It implies the Illyrian origin of Albanains rather than an ethnological homogeneity, which can not be claimed by any people or ethnic group of Europe. It implies ethno-cultural Illyrization/Albanization of foreign element in the ancient coastal colonies of south Illyria and Epirus; it admits the possibility of assimilation or Illyrization of the small tribe of Bryges (Βρύγες,), considered by most historians to be a Thracian people[3] by most historians; it implies the assimilation in south Epirus (Ioannina) of the Greek population that emigrated there from Constantinople, Duchy of Athens (Attica), Principality of Achaia in Peloponnesus and the Kingdom of Thessalonika (Thessaly) in the beginning of 13th century at the time of the Latin Empire (Imperium Romaniae) with its capital in Constantinople (1204-1261)[4].

Theoretically, it cannot be excluded the possibility that during the Late Antiquity and Middle Ages the Illyrian-Albanian territory might have been infiltrated by small foreign groups of people too minute to be noticed by the contemporary historians. Such ancient ethnic interminglings are a general feature of the ethnogenesis of every people on earth.

The concept of the autochthony of Albanians, to my knowledge, starts with, the greatest philosopher and the most versatile scientist of his time, and also an early true scholar of the Albanian linguistics[5], Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716), by the beginning of the 18th century, with three famous letters he addressed to the Königliche Bibliothek Preußens (Royal Library of Prussia), by concluding that the Albanian language is a descendant of Illyrian[6]. But, it was the Swedish historian and linguist Johann Thunmann (1746-1778) that, towards the end of the same century, with historical and linguistic evidence proved and argued convincingly that Albanians are descendants of ancient Illyrians and inhabit the same territories their south-Illyrian ancestors occupied in antiquity. By studying the history of Albanians he proclaimed that he could “not fail to recognize in them ancient neighbors of Greeks and subjects of ancient Rome”[7].

By the middle of the 19th century, Johann Georg von Hahn (1811-1869) in Albanesische Studien (1854), presented voluminous and scientifically solid evidence and arguments in support of the autochthony of Albanians. Equipped with deep knowledge of not only the ancient and modern written sources, but of the Albanian language, psychology, folk culture, and the nature and geography of Albanian territories, he made a methodical thoroughgoing analysis and synthesis of the evidence about the Albanian history, language, customs and myths, which led him to the conclusion that “Since Albanians are no Slavs and show no closer affinity to other peoples of whom we know, and since the meager existing sources, except for Slavic immigration, report no immigration that would have been sufficient to create a great people, one must admit that modern Albanians are descendants of the earlier inhabitants of the land”[8].

Soon thereafter, Austrian historian Jakob Philipp Fallmerayer (1790-1861), a cofounder of the discipline of Byzantinology, in Das albanesische Element in Griechenland I (The Albanian Element in Greece I) (1857) also came to the conclusion that: “The homeland, where the attested history of Albanians first unfolds, is the mountainous, mainly rugged, torn and narrow coast belt of one hundred hours long and nowhere more than thirty hours wide, encompassed south of the gulf of Ambracia, north of Lake Shkodra, west of Ionian-Adriatic seas and east of Pindus range, with the southern half known in Antiquity as Epirus and the northern part as Illyria”[9]. Fallmerayer extended the concept of the autochthony of Albanians to the prehistory: “They are a people that inhabited the country before beginning of the historiography”[10].

In the still unsurpassed masterpiece, Römische Geschichte (The History of Rome), Theodor Mommsen (1817-1903), wrote about “The original Illyrian population, whose latter pure remnants the modern Albanians seem to be”[11]. He also made clear the Illyrian identity of Epirotes by naming Albanians “Epirotes of Antiquity”: “The brave Epirots, the Albanians of antiquity, clung with hereditary loyalty and fresh enthusiasm to the high-spirited youth—the “eagle,” (Pyrrhus – N.R.C.) as they called him” [12].

The founder of the Albanian comparative historical phonology, Gustav Meyer, by the end of the 19th century also concluded that “There is no ground whatsoever, to consider this language for something else but as the younger phase of the old Illyrian or, more accurately, one of the ancient Illyrian dialects”[13].

Echoing Meyer, towards the end of the 19th century, Paul Kretschmer, an all time great expert of Greek language, wrote: “The admission that the Albanian language represents the younger phase of ancient Illyrian, or as G. Meyer by right (in Grober’s Grundriss I 804) cautiously put it, represents one of the old Illyrian dialects, according to the general state of affairs, is as likely as one has to provide very weighty arguments to refute it”[14]..

In the first half of the 20th century, the distinguished scholar of the Albanian language Norbert Jokl (1877-1942), made numerous fundamental studies on the etymology of Albanian and developed a sui generis theory of autochthony, according to which Albanian people formed in ancient Illyrian territory, but he localized it in the eastern region of Illyria, in Dardania (now the Republic of Kosova). His extensive and deep studies on the etymology of Albanian and history, evolution and homeland of the Albanian are central to the modern theory of autochthony of Albanians. Among later scholars that argued and supported with new evidence the autochthony of Albanians are Julius Pokorny (1887-1970), Eric Hamp, Georg Renatus Solta (1919-2005), Waclaw Cimochowski (1912-1982), et al.

After 60es of the last century, Albania became the world center of albanological studies accomplishing a number of outstanding achievements in the fields of the Albanian linguistics, archaeology, ethnography, folklore, etc., which, coming from the most different disciplines, converged to the relevant scientific conclusion: Albanians are autochthonous in their present Albanian-speaking territories. The period of time after the World War II coincides with the greater and most productive life of the all time greatest albanologist, Eqrem Çabej (1908-1980), whose immense contributions, as well as his synthesis of the studies in the field of the origins and history of the Albanian language, represent the crowning achievement the Albanian linguistics and albanology in general. His work is of paramount importance for the recognition of the Illyrian origin and the autochthony of Albanians in present-day territories[15].

Let’s reiterate, in this series of articles I will adopt the concept of the relative autochthony, which acknowledges the presence of Albanians in their present territories in Republic Albania, Republic of Kosova and surrounding Albanian-speaking territories at least since the classical Greek-Roman period, as developed by Thunmann, promoted by E. Çabej (1958)[16], and endorsed by other Albanian and foreign scholars.

There are clearly substantial gaps in our knowledge on the history of Albanians, just like in the history of other peoples; some gaps may never be filled. But these gaps do not shake the theory of the Illyrian origin of the Albanian people just as gaps in the history of other peoples like Greeks, Serbians, Croatians, and most of the peoples of Europe and the world. In fact, it is in the nature of the human knowledge that gaps remain not only in theories about the origin of peoples and the place of their formation, but even in theories of modern natural sciences.

Relevant historical parallels can be drawn with the history of formation of other Balkan peoples. The Greek people emerged after the migration of various “Greek” tribes such as Aeolians and Ionians by the 16th century BC, and Dorians by the 11th century BC. Our knowledge on the origin and the language of these tribes spoke before arriving in the peninsula is minimal and anything but solid. No one can say with certainty where the Dorians came from and what language did they speak. Even if both Dorians and Aeolian-Ionians initially belonged to the same ethnic group, which no one has been able to prove, five to six centuries separating their arrival in Greece would have been sufficient for them to have developed two different languages. If one would consider the organization of the Olympic Games in the 8th century BC as the time of the formation of the Greek people, still in the 5 century Herodotus and Thucydides speak of non-Greek, Pelasgian tribes living in various parts of the modern Greece, while Thucydides reports that at his time (5-4th centuries BC), in Aetolia there were still non-Greek-speaking tribes such as Eurytanians, who according to Thucydides still in the 5th century BC spoke a language “completely incomprehensible”[17] to Greeks. In the meantime, there were still Macedonians speaking their own language even after the death of Alexander the Great[18], while Epirus was still inhabited by a ‘barbarian’ unhellenized population. The modern Greece has been an area of expansion of the Greek population and Greek culture during more than 2 millenia.

Serbians’ early history in Balkans, as a particular Slavic people is almost unknown. The first specific report about them dates the 10th century. For the first time, in De administrando Imperio the emperor Constantinus Porphyrogenitus VII (905- 959) reports that in the 7th century a part of Serbians were allowed to move to an area near Thessaloniki[19], south Balkans. Later they moved to the north of the peninsula, in an area south of Danube. Then, in the 7th century, with the permission of the Byzantine emperor, they settled in Dalmatia before the final resettlement roughly in modern Serbian territory.

Similarly, there is a 3-centuries long silence on Croatians until the middle of the 10th century.

To reiterate, the core of the theory of the autochthony of Albanians is the idea that they are descendants of Illyrian tribes inhabiting South Illyria and Epirus.

In the 2nd century CE, the ancient sources speak of an Illyrian tribe named Albanoi[20] and in the 10th century CE their name appears as the name of a people Albanoi (Άλβανοί)[21] with an unmistakable ethnic identity within the territories occupied in Antiquity by their Illyrian ancestors. In this relative meaning, the autochthony of Albanians is a historical reality and Albanians are the linear and immediate descendants of Illyrians.

As it is common with most of the scientific theories, the autochthony of Albanians has been criticized, both objectively and subjectively, and it can be predicted that it will continue to be so in the future. Unresolved problems or questions will remain in the future. What makes a theory solid and reliable is not its perfection and immutability but its relative power to explain the known facts at any point in time. A scientific theory always benefits from the scientific debate and the autochthony of Albanians has been gratified by all the objective critique from all the scholars, both by its supporters (Kretschmer, Jokl, Çabej, Hamp, Cimochowski, et al.) and opponents (Paul, Hirt, Weigand, et al.).

References

 1 Çabej, E. (1958). Problemi i autoktonisë së shqiptarëvet në dritën e emravet të vëndeve. Buletin i Universitetit Shtetëror të Tiranës, Seria Shk. shoq. 2, p. 54-62.

2 Alain Ducellier [(1998). Les Albanais dans l’empire byzantin: de la communauté à l’expansion. In The Medieval Albanians. Symp. Athens, pp. 17-45 (p.19): “pour les Albanais comme pour tous les autres peuples balkaniques, on ne saurait jamais parler que d’autochtonie”.

3 S. Byzantini Stephani Byzantii Ethnicorvm quae svpersvnt. Reimer, Berlin, p. 187: “Βρύκες ἔθνος Θρακης”.

4 Osswald, B (2007). The  ethnic composition of medieval Epirus. In Imagining Frontiers, Contesting Identities. Ed. S.G. Ellis and L. Klusáková. Edizioni Plus, Pisa. p. 137.

5 Hamp, E. P. (1981). On Leibniz’s Third Albanian Letter. Zeitschrift fur Balkanologie. Jg. XVII 1, p. 34-36.

6 Reiter, M. (1980). Leibnizen’s Albanerbriefe. Zeitschrift für Balkanologie. Jg. XVI, p. 82-93.

7 Thunmann, J. (1774). Untersuchungen über die Geschichte östlichen europäischen Völker. Chapter Über die Geschichte und Sprache der Albaner und der Wlachen. Siegfried Lebrecht Crusius, Leipzig, p. 246.

8 von Hahn, J.G. (1854). Albanesische Studien. . F. Mauko, Jena, p. 213: “da die Albanesen keine Slaven sind, und mit keinem andern bekannten Volke nähere Verwandtschaft zeigen, da die freilich kümmerlichen Quellen ausser der slavischen keine Einwanderung melden, die bedeutend genug wäre, um ein grosses Volk zu schaffen, so darf man annehmen, das die heutigen Albanesen die Nachkommen der vorslavischen Urwohner des landes seien”. 

9 Fallmerayer, J.P. (1857). Das albanesische Element in Griechenland: Über Ursprung und Alterthum der Albanesen I, Bayerische Akademie der Wissenschaften, München,  p. 8 (424): “Heimatland oder Ursitz, in welchem die beglaubligte Geschichte das Volk der Albanier zuerst entdeckt, ist der gebirgige, meistens rauhe, etwa einhundert Stunden lange und nirgend über dreissig Stunden breite, südlich vom Ambrakischen Golf, nördlich vom Skodra-See, westlich vom jonisch-adriatischen Meere und östlich vom Pindusgebirg eingekeilte, schmale und zerrissene Küstenstrich, von welchem die Südhälfte im Alterthum Epirus, die nördliche aber Illyria hiess”.

10 Fallmereyer, J.P. (1857). Ibid. p. 11 (427) “Sind sie ein Volk, welches vor Anfang aller Geschichtskunde im Lande war”.

11 Mommsen, T. (1855). Römische Geschichte II. Leipzig, f. 161:”Die ursprünglich illyrische Bevölkerung, deren letzter reiner Ueberrest die heutigen Albanesen zu sein scheinen”.

12 Mommsen, T. (1854). Römische Geschichte I. Weidmannsche Buchhandlung, Leipzig, f. 257: “…die tapfern Epeiroten, die Albanesen des Alterthums, hingen mit angestammter Treue und frischer Begeisterung an dem muthigen Jüngling, dem ‘Adler‘, wie sie ihn hiessen”.

13 Meyer, G. (1888). Die lateinischen Elemente im Albanischen. In Grundriss der romanischen Philologie I, Trubner, Strassburg, p 804-821: “Es ist keine Grund vorhanden, dieselbe für etwas anderes zu halten, als für die jüngere Phase des alten Illyrisch oder richtiger einer der alten illyrischen Mundarten”.

14 Kretschmer, P. (1896). Einleitung in die Geschichte der griechischen Sprache. Vandenhoeck und Ruprecht, Göttingen, f. 262): “Die Annahme, dass die Albanesische Sprache die jüngste Phase des Altillyrischen oder, wie sich G. Meyer mit Recht vorsichtiger ausdrückt (in Grober’s Grundriss I 804), einer der alten Illyrischen Mundarten darstelle, ist der ganzen Sachlage nach so wahrscheinlich, dass man schon sehr gewichtige Gründe beibringen musste, um sie zu wiederlegen”,

15 Çabej, E. (1976-2006). Studime Etimologjike në Fushë të Shqipes volumes I-VII. Akademia e Shkencave e RPSSH, Tiranë.

16 Çabej, E. (1958). Problemi i  autoktonisë  së shqiptarëvet në dritën e emravet të vëndeve. Buletini i Universitetit Shtetëror të Tiranës, Seria  Shkencat Shoqërore 2, 54-62.

17 Thucydides, The Peloponnesian War 3, 94, 5: “ἀγνωστότατοι δὲ γλῶσσαν”.

18 Strabo Geography

19 Porphyrogenitus C. De Administrando Imperio

20 Claudii Ptolemaei,  Geographia,  III, 13, 23, Red. C.F.A. Nobbe, Tauchnitz, Leipzig, 1843, f. 197.

21 Michaelis Attaliotae Historia Opus. Ibid, p. 9, 18 and 297.

 

 

 

Filed Under: Histori Tagged With: Nelson Cabej, of the Albanian People, On the Formation

Koalicioni i Pronarëve Shqiptarë vlerëson Raportin e DASH, në pritje të Kushtetuses

April 16, 2016 by dgreca

DUKE FALENDERUAR PËR RAPORTIN E DASH PRONARËT PRESIN VENDIMIN E  GJYKATËS KUSHTETUESE NË 21 PRILL 2016/
Nga Koalicioni i Pronarëve Shqiptarë/
 
Reforma ne drejtesi do do bëhet por nga duhet filluar si do bëhet bërë kjo reformë ? Ne duam të pranohemi ne Europe si pronare me pronat tona dhe jo si hajdutë të pronave të njeri tjetrit, duam rend demokratik ku Shteti e zbaton Kushtetutën Nëse reforma nuk fillon me pronën asgjë e mirë nuk mund të pritet, por kjo do të percaktohet nga Vendimi i Gjykates Kushtetuese për ligjijn 133/2015 « për trajtimin e pronave »  
Legjislativi dhe ekzekutivi ka pasur dhe gjithnjë do vazhdojë të ketë probleme sepse Kuvendi i Shqipërisë pas vitit 1991ka miratuar ligje që në shkelje të « Detyrimeve Kryesore Kushtetuese » e transferuan pronën private të konfiskuar nga diktatura në persona të tretë. Veç ligjeve që bien ndesh me detyrimet kushtetuese dhe Kushtetutën në fuqi, anarkisë së titujve të pronësisë i është shtuar dhe zbatimi i keq i ligjeve nga vendimet e KKKP dhe AKKP ndër vite si dhe VKM për legalizim të pushtimeve me ndërtimet paleje të tokave të pronarëve.
Para disa vjetësh, Gjykata Kushtetuese me 5 vota pro dhe 4 kundër, pra me një votë të një gjyqtari refuzoi kërkesën e pronarëve për rrëzimin si antikushtetues të ligjit 7501. A kanë qenë ata gjytarë të paditur apo kanë qenë nën presionin e politikës ? Mjafton të arsyetojmë nëse përputhet neni 8 i këtij ligji, me « Dispozitat Kyesore Kushtetuese » të vitit 1991 dhe me nenin 181 të Kushtetutës në fuqi ? Neni 8 i ligjit 7501 thotë « Në dhënien e tokave në pronësi e në përdorim personave juridikë a fizikë nuk njihet pronësia e mëparshme, as madhësia dhe kufijtë e saj para kolektivizimit”. Ky nen për rastin kur toka i kthehet pronatit është i drejtë, por edhe këtu duhet amenduar se prona nuk i jepet trashëgimtarit që jeton në fshat por i kthehet trungut familjar të trashëgimlënësit. Kjo është e njohur në praktikën e GJEDNJ. 
Rreth 22 vjet pas miratimit të ligjit 7501,  Sali Berisha shprehu pendesë për këtë ligji për ndarjen e tokës që ai tha se u bazua në principin: toka i takon atij që e punon dhe atij që ndodhet pranë saj. Në intervistën e tij në 2013, Sali Berisha pranoi njëkohësisht se ky ligj që vazhdon të jetë në fuqi ishte në shkelje të hapur me parimin e pronësisë. Por çdo qytetar vëren se kaq nuk mjafton. Ka 25 vjet që loja me pronat po kalon nga mashtrimi ne mashtrim. Kjo ishte mbijetesa  e diktaturës në kushtet e pluralizmit me frazeologji demokratike. Gabimi u ngulit me nenin 8 të ligjit 7501/1991 që pengoi kthimin e pronës së grabitur tek i zoti. Ky nen shënoi fillimin e korupsionit  dhe të kriminalizimit të shtetit. Pasojat janë se shqiptarët po vriten me njeri tjetrin, konfliktet për pronën kanë ndarë vellezerit nga njeri tjetri, është futur sherri brenda familjeve, ndërmjet familjeve, në fis e në fshat , duke shkaktuar mbi 8000 të vrarë, shifër kjo e deklaruar në Kuvend nga Kryeministri Edi Rama dhe shumë deputetë të tjerë.  Ishte pikërisht presioni i politikës dhe vota pro e vetëm një antari të Gjykatës Kushtetuese disa vjet më parë që lejoi deputetët të vazhdonin me lëmshin e pronave duke nxjerre mbi 16 ligje të tjera që e ruajnë me fanatizëm djallëzinë e fjalës “nuk” të future në nenin 8 të ligjit 7501, që e mban të mpleksur problemin. Ndërkombëtarët  me fondet dhe kërkesat e tyre në vend që ta kushtëzonin  Qeverinë Shqiptare që ta shkulte kancerin e korrupsionit, ata i pudrosen dhe i ushqyen metastazat e korrupsionit dhe të komunizmit. Sot 25 vjet pas shpalljes të demokracisë raporti i DASH konstaton se me të drejtën e pronës janë bërë hapa prapa. 
Deri sot politikanët kanë kultivuar idenë se problemi është shumë i vështirë, se nuk zgjidhet dot menjëherë, se duhen fonde kolosale dhe pranojnë dhe efektet e korrupsionit me pronat. Këto në pjesën më të madhe nuk janë të vërteta. Konceptet tona ndryshojmë me ato të Qeverisë. Zgjidhja futet  në rugën kushtetuese nëse kthimi dhe kompensimi pronave bëhet detyrim i shtetit dhe jo siç është vazhduar në këto 25vjet. Zgjidhja është dhenë nga shoqatat e pronarëve por deri sot nuk ka pasur vullnet politik për zgjidhjen. Detyrimi për zbatimin e Kushtetutës është i vetë Shtetit dhe në radhë të parë i Kuvendit dhe i Qeverisë. Mënyra e zgjidhjes duhet të ndryshohet duke pranuar të drejtën e pronësisë për pronarin e mirfilltë dhe të drejtën e përdorimit për personin që e shfrytëzon atë pronë në këto vite të pluralizmit politik. Çdo pronë që nuk i kthehet të zotit transformohet në faturë financiare për të gjithë shoqërinë, pa përmendur vrasjet për probleme prone, nivelin shumë të ulët të investimeve të huaja private, pamundësinë e zhvillimit të turizmit. Kancelarja gjermane Merkel, në planin e saj për Shqipërinë ka vendosur zhvillimin e turizmit në bregdetin e jugut, por siç ja kemi bërë të qartë dhe Ambasadorit të Gjemanisë, pa kthyer pronën tek subjekti i shpronësuar konform dokumentave të pronësisë  dhe kompensimin konform nenit 181 dhe 41 të Kushtetutës, Merkel do dështojë. Kushtetuta përcakton qartë  kompensim vetëm kur prona e shtetëzuar nga Shteti komunist është asgjesuar dhe nuk egziston (psh. Fabrika, punishte, bagëti etj), kur prona është tjetërsuar për nevoja publike (shtëpi banimi te ndertuara në periudhën 1945-1990) dhe kur prona vazhdon të shfrytëzohet për vevoja publike (rrugë, spitale etj). 
Me statistikat zyrtare shteti është pronar i mirfilltë për 52% të sipërfaqes dhe subjektet e shpronësuar për 48% . Kështu nëse prona çlirohet nga pronarët e rremë që deklaroi Kryeministri Edi Rama,  Shteti e bën kompensimin me tokë të shtetit ekuivalente me pronën që duhet kompensuar dhe nuk ka asnjë grosh detyrim për buxhetin. Por kjo kërkon që vullneti politik të miratojë me procedurë të shkurtuar draftin e pronarëve që në mars 2013 ju është dërguar të gjitha institucioneve dhe ndodhet i publikuar në sitin www.defendingproperty.com së bashku me shume informacione të tjera. Drafti mund të paraqitet i plotë dhe zgjidh problemin në rrang republike, ose mund të modifikohet si « Projektligj për kthimin dhe kompensimin e pronave në zonën turistike, punë që ne e kemi të gatshme » 
Problemi i pronave është madhor, eshte themeli i ekonomise dhe i shtetit. Zgjidhja është kthimi dhe secili të tijën dhe jo kompensimi. Z. Edi Rama në fushatën elektorale u angazhua se do ta zgjidhte problemin duke zbatuar kushtetutën por platforma e tij nuk e zgjidh problemin. Qeveria, duke dashur ta mbyllë këtë plagë dhe burimtë  korrupsionit pushtetar miratoi ligjin 133/2015. Gjatë kësaj kohe Qeveria është prëpjekur me të gjitha mundësitë  të bindi Europen se po sheshon mosmarrveshjet me pronaret dhe me ligjin 133/2015, ky problem ka hyre ne rrugen e zgjidhjes. FMN dhe B.Botërore, dhe KiE e kanë lënë në heshtje, këtë iluzion por defakto këtë e ka rrëzuar Gjykata e Strasburgut. Vendimet për kompensim me vlerën e hartës së vitit 2008 sygjerojnë se kompensimi duhet të jepet vetëm për prona që para vitit 1991 janë tjetërsuar për nevoja publike dhe është i parealizuashëm të bëhet për numurin e madh të vendimeve abusive që ka dhënë KKKP të rretheve dhe AKKP qendrore 
Duket qartë se Platforma e Qeverisë është e gabuar. Në pikpamjen organizative pronarët u thirrën  për herë të parë  në tavolinën e rrumbullaket organizuar me 24 Tetor 2014, ne Mnistrine e Drejtesise. Aty u ra dakort që drafti i projekt ligjit të ri për pronat, te behej me grup pune me pjesmarres të grupeve të interesit.  Prej asaj kohe perfaqsuesit e pronareve nuk janë thirrur ne asnjë grup pune, madje as për formë të jashtëme.  AKKP ka refuzuar që pronarëve që janë grup i interesit t`u jepet drafti, me justifikimin se pritet që me parë këtë draft ta shikojnë përfaqsuesit e Bankës Botërore dhe të Bashkimit Europian. Mos vallë janë europianet  apo institucionet tona  që kanë inters të zgjasin jetën e anarkisë së pronës !?  Reporterët Stefan Fule dhe Knut Fleckenshtein nuk mund të justifikohen për heshtjen sugjerimet dhe draftin e shoqatës të postuar në mars 2013 ? Apo mos valle shnderrohen ne sekserë që pranojnë të përdoren  për të na bindur neve që të falim pronat tona “për një copë bukë“? Dashur padashur, të huajt peshkohen dhe bëhen bashkëfajtore për shkeljen e të drejtës së pronës dhe pseudodemikracinë që së fundmi e denoncoi dhe raporti i DASH.
 Zgjidhja pengohet se nuk meret në kosideratë dhe nuk diskutohet drafti i ofruar nga pronarët ! Pse u dashka medoemos të mbahet i pandryshuar neni 8 i ligjit 7501, duke shkelur nenet dhe frymën e kushtetutës dhe të shpenzohen paratë e popullit shqiptar për kompensim financiar kur egzistojn  zgjidhja konform kushtetutës që nuk ka kosto financiare. Vendimet e dhëna në 2015 dhe 2015 nga Strasburgu tregojnë se KKKP dhe AKKP nuk ka ditur ta lexoje Kushtetutën dhe se problem i pronës nuk mund të zgjidhet me platformën që ka menduar Qeveria. Ligjin e miratuar në Dhjetor 2015 në shkelje të procedurave Qeveria është nxituar ta bëjë pronën  ‘’fakt i kryer’’, por a do ndryshojë Gjykata e Strasburgut me vendimet e saj?  Nëse brezit te ri të bregdetit me artifice dhe mashtrime me konceptet juridike të “interesit publik” siç u bë nga Gjykata Kushtetuse për ligjin 7501, për të maskuar në emër të ligjit vjedhjet e pronave tona, rinia  ngelet pa pronë do të ndihet më mirë në një vend tjetër ku të drejtat themelore zbatohen. Ne jemi të bindur se duhet thënë jo për politikën e çorbës së Katovicës që përgatiti Ramiz Alia dhe duhet rrëzuar koncepti komunist se shteti është ‘’ZOTI’’. Me mundësinë që na jep shtypi apelojmë  që gjyqtarët e Gjykatës Kushtetuese  të reflektojnë në patriotizmin dhe profesionalizmin e tyre dhe në detyrimin për të ndrequr gabimet e bëra nga vetë Gjykata Kushtetuese dhe pasojat e 25 vjet anarki postkomuniste me pronat tona . 
 
   Shprehim bindjen se Gjykata Kushtetuese nuk do ti pranojë presionet e politikës sepse Strasburgu do gjykojë me po atë standard që ka gjykuar deri sot.  Ne kemi besim se Gjykata Kushtetuese qo ti shkurtojë dorën politikanëve, që duke abuzuar me nenin 17 të Kushtetutës,  kërkojnë të tjetërsojnë për interesa të tyre pronat që i përkasin qytetarit. Si kudo edhe në Shqipëri prona e trashëguar, është e shenjte njëlloj si Atdheu dhe mbrohet nga Kushtetuta dhe veçanërisht neni 181 i saj. Këtë presim ta thotë dhe Gjykata Kushtetuese.
Axhem Imeri

Filed Under: Ekonomi Tagged With: Axhem Imeri, Koalicioni i Pronarëve Shqiptarë vlerëson, Raportin e DASH

Prof.dr. Eshref Ymeri, Letër Kryetarit të Kontrollit të Lartë të Shtetit

April 16, 2016 by dgreca

Dr. Bujar Leskaj/

I dashur Zoti Kryetar,/

Në faqen e internetit “Shqiptari.eu”, të datës 12 prill 2016, lexova një informacion befasues, me titull:

“Kontrolli i Lartë i Shtetit denoncon vjedhjen e 1 miliard eurove nga Edi Rama dhe qeveritarët e tij”.

Ju flas me zemër të hapur, si shqiptar i përmalluar: u trondita tej mase. Kjo është një shumë tmerrësisht kolosale. E gjora Shqipëri! Megjithëse grabitet në një mënyrë kaq të pamëshirshme, s’e kuptoj dot se ku i gjen forcat që vazhdon të mbijetojë?

Ju dhe mbarë kolektivi i nderuar i Kontrollit të Lartë të Shtetit, meritoni respektin dhe nderimin më të madh të mbarë popullit shqiptar për këto të vërteta tragjike që ia keni përcjellë Kuvendit të Shqipërisë me një shkresë të posaçme.

Nderim dhe respekt të veçantë për Ju dhe për Kolektivin Tuaj.

Prof.dr. Eshref Ymeri

Sinsinati, Ohajo

15 prill 2016

 

 

Filed Under: Opinion Tagged With: Bujar Leskaj, leter, Prof. dr. eshref Ymeri

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39
  • 40
  • …
  • 95
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT