Archives for May 2016
KOALICIONI I PRONARËVE SHQIPTARË, LETER PUBLIKE MINISTRIT MANJANI
KOALICIONI I PRONARËVE SHQIPTARË/
Tiranë, me 10.05.2016/
LETER PUBLIKE DREJTUAR: Z. YLLI MANJANI – MINISTER I DREJTESISE/
Z. Manjani !
Jo vetëm sot në ditën e drejtësisë, por edhe ne raste të tjera, ju kemi dëgjuar të flisni për drejtësinë, për padrejtësinë për teorinë dhe filozofinë e jurisprudencës etj. Na keni përlqyer dhe mendojmë se keni “brumë”. Por na ngacmon një shprehje popullore që thotë: “… me sa dëgjojmë, lum si ne; me çfarë shikojmë, mjer ne …”.
A mendoni vërtetë se populli i ha goricat e papjekura që këpusni ju për drejtësinë ?
Ju, sapo u kthyet nga Strasburgu (bëtë dhe fotografi me titullarin e Gjykatës Ndërkombëtare), ku shkuat të shisni si drejtësi një ligj për pronat, ligj i cili turpëron edhe fillestarët e drejtësisë !
Ju po kryeni një mision të turpshëm të injorimit të drejtësisë shqiptare para Botës.
Ju po shpenzoni paratë e popullit nëpër Botë, me mision për të mbjellë padrejtësinë, njëlloj si pararendësi juaj.
Ju po turpëroni veten, Qeverinë dhe popullin shqiptar, duke reklamuar padrejtësinë si drejtësi!
Ju po konfirmoni veten tuaj si Ministër i padrejtësisë.
Të ishim në vendin tuaj, nuk do pranonim që politika të na tërhiqte për hunde .
Nëqoftëse mendoni se ne po ju rëndojmë pa të drejtë, ju sfidoj në një përballje të hapur mediatike, kur dhe ku të dëshironi ju.
Do ishte në nderin tuaj të mbroni bindjet tuaja juridike.
Në pritje të përgjigjes tuaj.
Për kryesinë e Koalicionit të Pronarëve Shqiptarë
AXHEM IMERAJ
FIGURAT HISTORIKE TË DEBATUESHME NË NJË KËNDVËSHTRIMIN HISTORIK
Nga Gëzim Llojdia/
1.Kjo është vërejtje e famshme e Bonapartit, që thotë: “Historia është një grup i gënjeshtrave, që njerëzit kanë rënë dakord”, ka pak dyshim se mitet, keqkuptimet dhe trillimet të drejta, të plota shpesh janë formuar për të kuptuar të kaluarën tonë. Në disa raste, këto legjenda janë rrënjosur,aq sa errësojnë faktet aktuale të jetës së një figure historike. Në këtë hulli mund të quhet se ka ecur krijuesi Luan Cipi me një botim të fundit, duke u përpjekur të shpërbëjë mjegullnajën, që rrethon mjaftë prej figurave historike të debatueshme .
Luan Cipi është një ,krijues cilësor me 10 botime brenda disa vjetësh duke përfshirë disa gjini të ndryshme.“Urtësi,trimëri,por dhe humor e shaka vlonjate”,është botimi më i fundit i Luan Cipit.
Që analistët sasiore janë gjetur shpejtë në “shtëpinë e tyre” dhe pikërisht në disa fusha si:ekonomi,sociale dhe kulturore,mirëpo në lidhje me historinë çfarë sjellin me analizat e tyre sasiore ?Çfarë përmbajnë renditja dhe krahasimi me reputacion historik duke vlerësuar çdo figurë historike, duke sjell gjurmët e shumë njerëzve më të rëndësishme të historisë së një qyteti në shkencë, politikë, argëtim, dhe në të gjitha fushat e veprimtarisë njerëzore.
Nuk ka mënyrë më të mirë për të kuptuar ngjarjet në të kaluarën e tyre se sa duke shqyrtuar burimet si:revista, artikuj, letra, të artit, muzikës apo autobiografi të lëna në dorëshkrim. Për të analizuar një burim primar autorit i është duhur informacioni në lidhje me dy gjëra:faktin që mund të jetë dokument ,ky pra që grish mjegullën dhe kohërat për tu zbardhuar drejt dhe epokën nga e cila ajo vjen.
Nëse e gjykojmë në këtë prizëm edhe librin e fundit të autorit L.Cipi gjejmë të analizuar disa figura historike të qytetit të Flamurit, por edhe të vendlindjes së autorit . Disa prej tyre figurave të sjell në këtë botim janë shkruar si skica,portrete,analizë, reflektim, ese, homazh deri te shakat vlonjate ose ka sjellë dorëshkrime origjinale :Luftëtarët e lirisë,kujtoj Cerciz Topullin një dorëshkrim interesant, që vlen të shikohet me interes nga historianët. Osman Haxhiu legjendar ,një portret i bazuar fakte të reja .Bahri Omari nderi i kombit….Dr Omer Nishani,që ishte 8 vjet President. Sejfulla Malëshovën si e shoh sot,që është një reflektim. Lame Kodra dhe bota e re .Një analizë ë kushtuar figurës Ago Shero Agaj që ka mbetur ende midis dritëhijeve. Një portret, kushtuar inxhinierit, që studio dhe mori medalje të artë në Vjenës,por u u pushkatua për kënetën e Maliqit:”Martiri Kujtim Beqiri na thërret një homazh.
Spiro Koleka një atdhetar i shquar etj . Po shqyrtojmë vetëm dy momente të këtij botimi. “Luftëtarët e lirisë”, nga Epopeja e Mashkullores bazuar në dorëshkrimin e të atit të autorit Kaman Bektash Cipi, është një rrëfim interesant, që vjen për herë të parë i zbardhur ,që duhet studiuar ,që duhet të merret në konsideratë nga historianët e kësaj periudhe për ta pasuruar këtë epope dhe këtë periudhë.
Duke analizuar, natyrën fizike të burimit. Kjo është veçanërisht e rëndësishme sepse kemi të bëjmë me një burim origjinal,d.m.th, një letër të vërtetë të vjetër, dorëshkrimi i autorit Kaman Cipit ,bazohet në të dhënat e tij, që përfshinë harkun kohor kur ka ndodhur ngjarja. Autori i dorëshkrimit përcjell historian e një prej betejave të zhvilluara në jug kundër otomanëve, që nisën fillimisht me aksionin e vrasjes së majorit Halil Musa Beu komandant i xhandarmërisë në Gjirokastër dhe më tej me “ Epopenë e Mashkullorës” ,të 18 mars 1908 ,pra ngjarje që ndodhën 4 vite para pavarësisë kombëtare .Për betejën e Mashkullores ka pasur edhe më parë rajvizime historike me dokumente të kësaj ngjarje sidomos në periudhën 1920-44 dhe 50-90. Nëse kjo ndodhte ishte një arsye, regjimi u vinte detyrë institucioneve për të zbardhur ngjarjet dhe periudhat e ndryshme historike si dhe duke i përdorur ato. Janë sjellë dokumente, por dorëshkrimet origjinale janë të pakta, një ndër to është edhe dorëshkrimi origjinal i Kaman Cipit, për ngjarjen e Mashkullores, dëshmitë e tjera janë të mbështetura më tepër në librin e M.Gramenos dhe më rrallë në botime të tjera.
Cili ishte mesazhi i autorit, ose argumenti? Zbardhja e një periudhe historike e një prej betejave në jug të vendit kundër pushtuesit otomanë. A mund të vlerësojmë burimin si dëshmi historike? Sigurisht duhet vlerësuar ,vetë autori i tij Kaman Cipi jo vetëm, që është nga Gjirokastra, por ai ka jetuar në këtë periudhë kur janë zhvilluar ngjarjet.
Një personazh tjetër historik i mbuluar më tepër nga misteri dhe zbardhur pak për të cilin shkruan autori, është figura e Ago Sherro Agaj,që ishte dikush sipas autorit.
Në fillim autori i këtij botimi , L.Cipi thotë me sinqeritetin e tij. Nuk është fjala për të rehabilituar çdo kolaboracionist ,por për të shpjeguar jetën e gjithkujt, që duke rrojtur dhe madje edhe veprimtarinë atdhetare të dobishme dhe pse gaboi diku nuk mund ti shuash krejt veprimtarin e tij dhe ti asgjësosh anët e mira duke e dënuar me heshtje e deri në mohim pa e gjykuar dhe analizuar. Pasi flet për vit-lindjen dhe arsimin e tij Ago,Agaj është ndër studentët shqiptarë që ka studiuar në Austri,autori ndalet te punësimi dhe zgjedhja e tij si prefekt i Mitrovicës,me votë të lirë pas shumë sprovave Agaj bëhet prefekt i Mitrovicës,gjatë periudhës së luftës së dytë botërore.
Dy çaste, që mrekullojnë nga qëndrimi atdhetar i A.Agaj në Mitrovicë.
28 nëntori i vitit 1941. Sipas autorit të këtij portreti L.Cipi, në këtë ditë historike, për të gjithë shqiptarët dolën sheshit për të kremtuar ditën historike veshur me kostume kombëtare të zbukuruar me ar e gurë të çmuar.
Rasti tjetër, ka të bëjë me detyrën e tij si prefekt. Komanda gjermane kishte marrë vendim të burgoste gjithë hebrenjtë dhe jevgjit ,shkruan autori L.Cipi. Mirëpo në Mitrovicë nuk kishte shumë familje hebreje,por kishte rreth 4 mijë familje jevgjish ,
i quanin gabelë. Ata flisnin shqip dhe mbanin anën e shqiptarëve. Prefekti Agaj u shpjegoi gjermanëve se jevgjit ishin me orgjinë egjiptiane,kurse ciganët ishin me prejardhje nga India. A u bindë komanda gjermane,sigurisht që jo. Me anë të Vehbi Frashërit u gjet libri i F.Novak që kishte studiuar racat dhe popullsinë e tyre. Kjo ndërhyrje e prefektit shpëtoi 4 mijë jetë njerëzore,nga rrëzimi definitiv ,vdekja nga plumbi ose mbytja me gaz, që praktikonin nazistët gjatë periudhës së luftës së dytë botërore.Shkëputëm vetëm dy raste nga libri i fundit i publicistit Luan Cipi.
2. Struktura e librit është organizuar me mjeshtëri nga autori .Janë kapitujt e organizuar në mënyrë kronologjike, tematike nga grupi i aktorëve historike, nga të përgjithshme në të veçanta, ose në ndonjë mënyrë tjetër? Autori Luan Cipi, tregon edhe në botimin e fundit se është një mjeshtër i vërtetë i penës ,një njohës i mirë fakteve dhe dëshmive historike, ai rrëfen në gjuhën e thjeshtë të pangarkuar shkurtimisht, tregime historike ose përmbajtjen, por gjithmonë i përqendruar në argumentin historik duke u bërë dhe se si në mënyrë efektive, autori e ka mbështetur këtë argument me prova historike. Si në lidhje me burimet dytësore? A ka një ose më shumë libra të mesme që autori duket të duhet të jetë konsultuar shumë në mbështetje të argumentit?Them se autori L.Cipi ka studiuar shumë autorë, që kanë nxjerr në dritë këto figura historike për të cilat shkruan edhe Luan Kaman Cipi në përmbledhjen:” .“Urtësi,trimëri,por dhe humor e shaka vlonjate”.
Emigracioni politik Shqiptar
*“I vetmi gabim i tyre ( i nacionalistëve intelektualë shqiptarë të përgatitur në perëndim IB.)ishte rreshtimi në krahun e gabuar të Luftës së Madhe dhe bindja e tyre se situata në Shqipëri do të ishte në favorin e tyre në pak kohë. Por të Mëdhënjëve nuk u interesoi Shqipëria e vogël, e neglizhuan atë
*…Forca intelektuale nacionaliste mbetën pa përkrahje. E vetmja rrugë që u mbeti ishte largimi, sipas tyre i përkohshëm, nga atdheu. Të tjerët “veshën opingat”e iu qepën maleve/
Shkruan: Ismet Balaj*/
Ky është libri i parë që trajton në mënyrë të posaçme temen e emigracionit politik shqiptar të dhjetëvjetshit të parë pas Luftës së Dytë Botërore Antifashiste…(1939-1945). Mbasi bën një hyrje të shkurtër për të spjeguar emigracionin si proces shoqëror e historik, e shtjellon këtë fenomen për një kohë të kufizuar (1944-1955), kohë e cila është më e rëndësishmja në gjithë përiudhën 1944-1990 për sa I përket mërgatës. Kjo temë trajtohet duke i vendosur ngjarjet dhe protoganistët në kushte e rrthana të caktuara historike.
Autorja përcakton shkakun e këtij emigracioni politik. “I vetmi gabim i tyre ( i nacionalistëve intelektualë shqiptarë të përgatitur në përëndim IB.)ishte rreshtimi në krahun e gabuar të Luftës së Madhe dhe bindja e tyre se situata në Shqipëri do të ishte në favorin e tyre në pak kohë. Por të Mëdhënjëve nuk u interesoi Shqipëria e vogël, e neglizhuan atë , deri në momentin që e kuptuan se kishin një satelit sovjetik që do t`u hapte shumë probleme nderkombëtarëve”. (faqe 21) Ishte ky rreshtim i gabuar që i çoi britanikët, që kishin qëllim kryesor luftën kundra fashizmit, në konkluzionin se e vetmja forcë që luftonte nazistët në Shqipëri ishin komunistët, prandaj edhe Çhurcilli theksonte në gusht të vitit 1944“…politika jonë duhet të pranojë … një qeverie të FNC-së dhe …të forcojmë lidhjet tona me të, që të kundërpeshojmë ndikimin rus”Faqe 25). Ky qëndrim i dha dorë të fuqishme FNC-së që të luftonte njëkohësisht kundra nazistëve dhe gjithë forcave të tjera vendase që nuk po e pranonin pushtetin e këtij fronti. Këto forca intelektuale nacionaliste mbetën pa përkrahje. E vetmja rrugë që u mbeti forcave nacionaliste ishte largimi, sipas tyre i përkohshëm, nga atdheu. Të tjerët “veshën opingat”e iu qepën maleve.
Në përiudhën e parë 1944-1949 pasqyrohet largimi nga Shqipëria i ajkës së intelektualëve-nacionalistë
Problemi i parë që shtrohej para tyre ishte bashkimi i tyre në bazë të një programi. Ky bashkim nuk u arrit mënjëherë, mbasi ishin me pikëpamje të ndryshme për të ardhmën e regjimit në Shqipëri. Një grup synonte kthimin e mbretit Zog, pra të një rendi monarkist me kushtetutë të vitit 1928. Këtë pikëpamje e mbronin Legalistët, të cilët i përkrahte edhe Mbreti Zog që ishte në mërgim i strehuar në Egjypt, ku ndodhej mbreti i Egjiptit me origjinë shqiptare, Farruku. Mbreti Zog pranoi edhe çdo bashkim të këtyre forcave, por duke ruajtur të drejtën e Fronit Mbretëror. Grupe të tjera ishin për regjim republikan, sidomos Balli Kombëtar. Pikëpamjet e ndryshme të mërgatës sollën krijimin e 10 partive politike me programe të veçanta; veç këtyre kishte edhe disa grupe të vogla, që kryesoheshin prej figurash të njohura me peshë politike në emigracion. Kështu u krijuan “Partia Balli Kombëtar”,”Blloku Independent”,”Lëvizja e Legalitetit (Monarkistët”, “Partia Agrare Demokratike”,”Komiteti Shqipëria e Lirë”,”Lidhja Kosovare”,”Lidhja e Dytë e Prizrenit”,”Partia e Katundarëve”,, Organizata “Vatra”,”Organizata Shqipëria e Lirë” e të tjera.
Prej faqes 24 deri në faqen 150 autorja bën analizë të hollësishme dhe të argumentuar mirë secilës parti me programet e tyre dhe veprimet për bashkim; qëndrimet që mban çdonjëra prej tyre; mendimet dhe përpjekja e mbretit Zog për unifikimin e gjithë mergatës me qëllim që të gjendej një rrugë e përbashkët për aksione kundër pushtetit popullor në Shqipëri. Njëkohësisht analizohet edhe puna që bëjnë fuqitë e Mëdha: SHBA, Angli, Francë, por edhe Italia, Greqia dhe Jugosllavia,(kjo e fundit sidomos pas vitit 1949). Është një analizë reale e gjendjes konkrete në rrethana historike të caktuara.Të gjitha partitë, por edhe individë të veçantë jashtë partive kishin një synim: Përmbysjen e regjimit në Shqipëri dhe vendosjen e një rendi demokratik, por ndaheshin nga njëri-tjetri për fazën e dytë: Çfarë regjimi do të vendosej pasi të kryhej përmbysja. Mbreti Zog dhe Legalistët ishin për kthimin e mbretit në Fronin e humbur më 1939, fron të cilin nuk ia hoqi populli, por pushtuesi. Balli Kombëtar me Mit`hat Frashërin në krye ishte për bashkimin e të gjitha forcave, por me kusht që në Shqipëri të vendosej një sistem republikan. Kjo ishte ndarja më e madhe. Mit`hat Frashëri, jo vetëm nuk arriti bashkim e mergatës, por vet partia e tij u nda në dy partiza të vogla, duke dhënë kështu një shëmbull të keq për bashkimin e të tjerëve. Megjithë këtë, për të pasur një program të njësuar, u bënë një serë takimesh me krerët e partive që ndodheshin në shtete të ndryshme të Europës, SHBA-së dhe në Egjipt.
Ekspertët e Shteteve të Bashkuara,të Anglisë dhe të Francës ndoqën me vëmëndje gjendjen e mërgatës. Ata arriten në përfundimin se duhej krijuar një grupim politik i forcave pa dallime në një komitet. Ky grupim do të ishte një qeveri e përkohshme që u formua me 26 gusht 1949 në Paris. Qëndra e tij u vendos në Njujork të SHBA-së. Ky komitet vazhdoi misionin e tij deri me ndryshimet politike më Shqipëri dhe në gjithë vendet e ish Bllokut komunist në fillim të viteve nëntëdhjetë. Kryetar i këtij Komiteti u zgjodh Mit`hat Frashëri, i cili vdiq në tetor të vitit 1949.Më pas Hasan Dosti u zodh kryetar.Pikërisht ky komitet do të drejtonte gjithë aktivitetin e mërgatës për zhvillime diversioniste me qëllim destabilizimin e gjëndjes në Shqipëri.
Problemi i dytë ishte veprimtaria aktive për realizimin e programit, siç ishte nxitja e revoltës së përgjithshme në Shqipëri për përmbysjen e regjimit aktual; ruajtja e terësisë tokësore, e cila rrezikohej nga fqinjët; ndihma që do t`u jepnin fqinjëve që edhe ato të vendosinin një rend demokratik të tipit përëndimor. Realizimit të këtyre qëllimeve u kishte shërbyer edhe partia e Bllokut Kombëtar Independent që ishte formuar më 1946 me Mark Gjon Markun, Qazim Mulletin, Ekrem Vlora e të tjerë proitalian me qëndër në Itali. Kjo parti kishte hedhur disa grupe desantësh nga ajri në zonat Mirditë dhe Pukë.
Komiteti propogandoi qëllimin dhe programin e vet nëpërmjet radios “Shqipëria e Lirë, revistave dhe gazetave të ndryshme. Qeveria e Tiranës, gjatë kësaj përiudhe, e forcoi dhe e konsolidoi pushtetin e hekurt. Sa kohë që kalonte pa veprime luftarake të përbashkëta, aq më i vështirë do të bëhej suksesi.
Në vitin 1948 pësoi ndryshime politika e qeverisë shqiptare. Ajo u orientua drejtë Bashkimit Sovjetik (Rusisë). Shtetet SHBA dhe Anglia i bënë një analizë gjëndjes në Shqipëri dhe mërgatës. Shqipëria vlerësohej si një satelit i vogël i Rusisë, pa lidhje kufitare me shtetet e bllokut sovjetik. Sidomos pas prerjës së marrëdhënieve të Shqipërisë me Jugosllavinë, u mëndua se ishte momenti më i volitshëm për ndërhyrje nga ajri,toka dhe deti. Emigrantët, të stërvitur në kampe në Maltë, në Mynyh të Gjermanisë, në Itali, Jugosllavi dhe në Greqi, i zbarkuan gjatë viteve 1949-1953 brënda territorit shqiptar. Këto aksione luftarake diversioniste nuk patën suksesin e pritur. Shumë prej tyre ranë në kurthin e sigurimit të shtetit shqiptar. Po kështu analizohet edhe veprimtaria e secilës nga këto shtete pjesëmarrëse për rrëzimin e Qeverisë së Tiranës. Njëkohësisht autorja portretizon disa prej aktivistëve më të shquar të mërgatës si Alush Lleshanaku, Hamit Matjani etj. Me rëndësi të veçantë janë konkluzionet. Ato tregojnë një formim të ri të autorës. Pavarësisht se është aktivizuar në politikën e ditës, mban një qëndrim të ri ndaj këtyre problemeve historike. Ajo nuk është futur në llogore as djathtas majtas, siç janë historianët e brezit të vjetër e të mesëm, por me gjakftohtësi dhe kujdes të veçantë nxjerr gabimet e mërgatës dhe të fuqive përëndimore ndaj Shqipërisë. Ky është një shëmbull se si duhet analizuar e gjykuar ngjarjet historike. Natyrisht në këtë drejtim ka ndikuar edhe mosha e saj e re, vetëm 24 vjeç. Kuptohet se nuk e ka jetuar kohën për të cilën shkruan. Është bazuar në mëse 100 dokumente arkivore, libra, gazeta e revista dhe prej këtyre ka arritur në përfundime të logjikshme. Është një fillim i mirë dhe shpresëdhënës në rrugën e formimit të historianëve të rinj për të cilët shoqëria shqiptare ka shumë nevojë.
*Një fillim i mbarë, shpresëdhënës(Mendime për librin “Emigracioni politik shqiptar në vitet 1944-1955”, autore Mr.sc Leonora Laçi)/
Majlinda dhe Nora, dy heroina bashkëkohore të Kosovës
-Dy xhudistet i priti sot kryetari i Kuvendit të Republikës Kosovës, Kadri Veseli/
PRISHTINË, 10 Maj 2016/ Kryetari i Kuvendit të Republikës Kosovës, Kadri Veseli, priti sot në takim dy xhudistet e njohura, Majlinda Kelmendi dhe Nora Gjakova, të shoqëruara nga trajneri Driton Kuka dhe kryetari i Federatës së Xhudos së Kosovës, Agron Kuka.
Duke i uruar për arritjet e mëdha në arenën ndërkombëtare të sportit, kryetari Veseli i konsideroi Majlindën dhe Norën heroina bashkëkohore të Republikës së Kosovës, që me talentin dhe punën e tyre të palodhur, e kanë ngritur flamurin tonë në nivelet më të larta botërore të sportit.
“Ne duhet të krijojmë hapësirën e duhur në mënyrë që të rinjtë tanë të mund të përfshihen më shumë në sfera të ndryshme të jetës shoqërore në Kosovë, sepse vetëm ashtu mund të ecë më shpejt përpara vendi ynë”, theksoi kryetari Veseli.
Kreu i Kuvendit shtoi se arritjet e Majlinda Kelmendit dhe Nora Gjakovës janë dëshmia më e mirë se kur talenti dhe vullneti i sportistëve bashkëdyzohet me përkrahjen institucionale, suksesi është i garantuar. Nisur nga kjo, ai kërkoi nga të gjithë sportistët që të japin maksimumin e tyre, duke ndjekur shembullin e këtyre dy vajzave, përderisa përkrahja institucionale nuk do të mungojë asnjëherë.
Kryetari Veseli tha se Kuvendi është i gatshëm të ndryshojë ligjet, për të cilat konsiderohet se ndihmojnë sportistët në veprimtarinë e tyre dhe avancojnë sportin në përgjithësi.
Xhudistja Majlinda Kelmendi, e cila gjatë muajit të kaluar fitoi Medaljen e Artë në Kampionatin Evropian të xhudos, falënderoi kryeparlamentarin Veseli për pritjen e ngrohtë dhe mbështetjen e tij të vazhdueshme për sportin.
Kryetari i Federatës së Xhudos, Agron Kuka, u shpreh i kënaqur që sportistët po e zënë vendin e merituar në shoqëri dhe tanimë po respektohen edhe nga politika./b.j/ Foto Gazeta Dielli – Behlul Jashari/
- « Previous Page
- 1
- …
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- …
- 93
- Next Page »