Archives for May 2016
ELITA, Laura Mersini Houghton
Elitës së mohuar i shtohet edhe emri i shkencëtares Laura Mersini Houghton/
Mendja e ndritur e shqiptarit thotë:” Bëmë baba. të të ngjaj! Ose…”Dardha…, bie nën dardhë”/
Nga Vilhelme Vrana Haxhiraj/
E kujt mund t’ia merrte mendja se kokat e shkencës botërore do t’i ftonte dhe do t’i mblidhte në Stokholm një grua e re, një shqiptare e lindur, e rritur dhe e arsimuar në Shqipëri, një gjeni në fizikë dhe astronomi për të ballafaquar zbulimet më të reja shkencore. Kjo e re, kjo vajzë bio- shqiptare, ku në gene trashëgon fisnikërinë, është Laura Nexhat Mersini, vlonjatja me rrënjë si nga babai dhe nga nëna. Buçasin mediat e huaja për zbulimin e saj astronomik, e përgëzojnë, e dëgjojnë me vëmendje e i miratojnë arritjet e saj shkencore, fizikanët, astronomët e shkencëtarët më në zë të botës, kurse vendi i saj hesht. Heshtin institucionet e kulturës në Shqipëri, ka mbyllur veshët Akademia e Shkencave, ka mbyllur sytë politika shqiptare ashtu siç kanë bërë me dhjetëra e qindra figura të ndritura me të cilat çdo komb tjetër do të mburrej e do të krenohej. E si mund t’i bëjnë popullaritet Laura Mersinit?! Si mund të vlerësojnë mbesën e një beu, një familjeje të deklasuar, vajzën e një të persekutuari, i cili edhe pas vdekjes nuk e ka zënë vendin e merituar mes njerëzve të shquar të kombit? Jo më kot gojarti popull ka thënë: “Bëmë baba të të ngjaj!”
Cili ishte i ati i Laura Mersinit, në gjurmët e të cilit ajo eci me hapa galopante?
Me të drejtë Laura Mersini pohon:“babai, edhe pse në internim, më mësoi rrugën e lumturisë”. Cili fëmijë nuk do të ishte krenar për një baba si Nexhat Mersini, matematicieni i shquar i vendit, i pari që në kushtet e vështira të diktaturës aplikoi matematikën lineare, shkencëtari dhe bashkëpunëtor i katedrave shkencore më në zë të kohës. I vlerësuar nga universiteti Oksfordit, nga universitete të Francës, Bukureshtit apo Kanadasë për punën e tij shkencore, i cili shpesh herë binte ndesh me teoritë e Ajnshtajnit.
Vuajtjet, lufta e klasave e denigrimi i familjes dhe fisit të tij, nuk ia zbehën djaloshit Mersini trashëgiminë kulturore të familjes, as dëshirën e tij të ethshme për të njohur botën e pafundme të numrave dhe kalkulimeve. Ai nuk u step as nga shiu e as nga bora , herë i ngrënë, herë i pangrënë, herë i mbathur e herë i zbathur, përditë me çantën në sup duke zgjidhur me mendje ekuacione me shumë të panjohura, ecte më tepër se një orë në këmbë nga Çeprati në Vlorë. Aty kreu shkollën tetëvjeçare dhe gjimnazin “Ali Demi”. Në shkollën e mesme shkëlqeu talenti i tij i rrallë, duke qenë fitues i disa olimpiadave të matematikës në shkallë vendi. Në këtë mënyrë rriti e madhoi emrin, autoritetin dhe famën e gjimnazit “Ali Demi”, që u rendit një ndër shkollat e mesme më të shquara të vendit. Arritjet e tij prej gjeniu ishin pasojë e studimit sistematik. Ai i ri i papërtuar, me shumë vullnet, edhe pse i përndjekur nga Sigurimi i Shtetit, përkthente gjithë arritjet shkencore të kohës, nga rusishtja dhe anglishtja. Paralel me aplikimet e reja shkencore në fushën e matematikës dhe statistikës edhe jashtë vendit, ai ishte i pari matematicuien apo ekonomist në vendin tonë që përfundoi studimin për aplikimin e matematikës lineare në prerjen e materialeve për të fituar ndërmarrja apo shteti edhe nga mbeturinat ose hedhjet. Pas kryerjes së studimeve me rezultate të shkëlqyera, ai meritonte të ishte graduat akademik, pedagog statistike a matematike në Universitet. Gjithsesi nuk duhet harruar që ishte një i persekutuar dhe vetëm për aftësitë e rralla që kishte, e emëruan Shef Plani në Kombinatin e Konservave “Ernest Telman” në Vlorë, ku punoi deri në vitin 1968. Aty vuri në jetë arritjet e para të susksesshme për zbatimin e matematikës lineare, një zbulim që e transferoi atë në Ministrinë e Financave, e cila ishte qëndra studjuese e ekonomisë dhe financës në vend, ku punoi me passion në vitet 1968- 1970. Metodat racionale të tij, Ministria i vuri në përdorim në të gjithë vendin, si në Uzinën Mekanike të Gjirokastrës dhe më pas ky aplikim gjeti zbatim në të gjithë sektoret e ekonomisë si në rrjetin ujor në Portin e Durrësit,si dhe në shfrytëzimin optimal të burimeve ujore dhe energjetike të lumit Drin. Nga Ministria e Financës dërgohet për specializim në Rumani, ku kishte institucione shkencore të konsoliduara. Përdorimi i matematikës lineare nga Nexhat Mersini solli rritjen e vlerave financiare dhe njëkohësisht u bë burim të ardhurash për ekonominë e rrënuar shqiptare. Më pas Nexhat Mersini i dha vlerat e tij shkencore në Akademinë e Shkencave, pikërisht në Institutin e Studimeve Ekonomike. Ndërkohë ai ka qenë bashk’autor në shumë libra universitarë për financimin e ekonomisë dhe futjen e metodave matematikore në ekonomi.
Por lufta e klasave i qëndronte mbi kokë si sopata e Liktorit, ndaj e degdisën në Përmet dhe më pas në Dukat të Vlorës. Edhe pse larg familjes, ai vazhdoi studimet shkencore. Pas botimit të 3 librave për metodat matematikore të aplikuara në ekonomi, paralelisht punonte me një libër për Krizën Ekonomike Botërore, ku pikërisht në këtë studim ra ndesh me teoritë e Ajnshtajnit. Me ndarjen nga jeta në një moshë dhënieje vlerash shkencore, ai la shumë projekte në mesrrugë. Megjithatë ai baba i palodhur, që punoi në shërbim të së mirës, i dhuroi së bijës dashurinë për numrat, vullnetin për të njohur të fshehtat e botës që na rrethon dhe dëshirën për të kërkuar më shumë nga vetja.
Laura Mersini duke realizuar veten, plotësoi edhe dëshirën e të Atit për të qenë “Dikushi”
Nuk thonë kot: “Dardha bie nën dardhë!” Jo gjithmonë nga prindër të mirë dalin fëmijë të mirë, nga prindër artistë nuk mund të bëhen fëmijë artistë, as nga prindër shkencëtarë nuk do të lindin fëmijë shkencëtarë. Gjithsesi geni trashëgohet. Dhe këtë e dëshmon shkencëtarja e re Laura Mersini Houghton.
Fillimet e shekullit të XX-të dhe të shek XXI-e bënë opinionin të ulen me nderim para dy grave dijetare, pothuaj të së njëjtës moshë për kohën që jetuan dhe që bënë epokë në shkencë.
Në fillim të shek. XX-të polakja Marie Kyri që kishte studiuar për matematikë e fizikë, duke punuar dhe studiuar në Universitetin e Sorbonës në Paris, zbuloi vlerën e energjisë së Uraniumit dhe përdorimin e kësaj energjie në dobi të njerëzimit. Ishte e para grua që më 1911 mori çmimin Nobel.
Kurse sot Laura Nexhat Mersini nga Vlora, pretendente për çmimin Nobel, po provon se Teoria e Big Bang-ut dhe e ekzistencës së ‘vrimës së zezë’ është e pamundur.
Dr. Laura Mersini-Houghton, Profesore në Universitetin e Karolinës së Veriut, në Chapel Hill, mbështetet në teorinë e saj frymëzuese në një matematikë brilante.
Një grua shqiptare, një gjeni, Mari Kyri e sotme e fizikës së kozmosit, jo vetëm që është më e mprehta nga të gjithë fizikantët e sotëm atje, por ka edhe kurajon të demonstrojë zbulimin e saj shkencor . Pikërisht për këtë arsye, fundgushtin e kaluar (24-29 gusht )ajo mblodhi në Suedi 32 shkencëtarë nga e gjithë bota për të deklamuar se Teoria e shpërthimit të Big Bang- ut është e papranueshme për shkak të energjisë së jashtëzakonshme që i duhet një shpërthimi të tillë. Gjë të cilën ajo e vërtetoi para shkencëtarëve me kalkulime matematikore brilante, mbështetur në ligjet e Fizikës dhe Astronomisë. Madje në atë javë të takimit në Suedi ishte edhe shkencëtari më i madh i këtij shekulli në këtë fushë Stephen William Hawking , i cili sot është fizikani, matematicieni, kozmologu dhe astro fizikani britanik më i rëndësishmi dhe më i njohuri në fizikën teorike.
Albert Ainshtaini dhe Stephen Howking, ia kanë kushtuar gjithë karrierën e tyre shkencore, ekzistencës së vrimës së zezë në univers, gjë që Laura Mersini e kundërshton. Këmbëngulja e saj për të arritur aty ku është sot, ka nisur qysh me shkollimin e saj. Prindërit duke parë prirjet dhe inteligjencën e lartë të vajzës, e mbështetën të ndiqte rrugën 5 vjeçare të fizikës, një fushë ku e kanë dominuar vetëm burra. Laura Mersini kreu studimet pasuniversitare në SHBA, fillimisht si studente ‘Fulbright’ në janar 1994. Më pas u specializua dhe u pajis me M.Sc.në Universitetin e Marylandit dhe në vitin 2000 mori doktoraturën në Universitetin Wiskconsin-Milwaukee. Ajo punoi si shkencëtare dhe vazhdon të thellohet për origjinën e universit dhe të materies në fiziko-kozmologji; për misterin e energjisë së erës, që përbën 75% të energjisë së universit; për “teorinë e fijes” në fizikë; për gravitetin dhe teorinë kuantike në hapësirën e lakuar. Tashmë ajo po kalon tej fizikës së 100 viteve, teori që kishte arritur se, një yll kur vdes shkakton në vetvete, apo shndërrohet në një vrimë të zezë. Ajo pretendon se është e pamundur që vrimat e zeza të ekzistojnë. Dhe ajo mbështetet në matematikë për ta provuar këtë.
Laura Mersini-Houghton me të gjitha mjetet e shkrimit (edhe matematikën e re të fizikës), ajo deklaron se Teoria e kuanteve gjithmonë ka thënë se informacioni nga universi asnjëherë nuk mund të humbasë , nuk mund të zhduket. Teoria e re matematike e fizikës së Dr.Mersini-Houghton, një teori që rrëzon të tjerat, shpjegon pse vrimat e zeza – ashtu si na kanë mësuar të besojmë -nuk mund të ekzistojnë! Shumica e fizikanëve besojnë se universi shpërtheu nga një njësi që filloi të zgjerohej me Big Bang-un 13.8 miliardë vite më parë. Nëse është e pamundur për këto njësi (singularitete) të ekzistojnë, atëherë edhe teoria e Big Beng-ut vihet në pikëpyetje, së bashku me vrimat e zeza. Cili ishte entuziazmi i saj mbi zbulimin? “Ende nuk jam e shokuar” ,- thotë ajo . Çuditërisht të njëjtën gjë tha edhe Mari Kyri kur fitoi çmimin Nobel.
Sipas Dr Laura Mersini-Houghton, “Fizikantët janë përpjekur të ndërthurin këto dy teori – teorinë e Ajnshtajnit mbi gravitetin dhe mekanikën kuantike –për dekada, por ky skenar i sjell këto dy teori në harmoni dhe kjo është vërtet një punë e madhe”.Fizikantja gjeniale shqiptare thotë: “Harmoni!”, Sipas saj ndoshta universi është shumë më harmonik sesa shpërthimet dhe kolapset siç është folur. Madje ajo pohon se sot shkenca astro-fizike nuk bënë fjalë për univers, por për multivers
Si e priti Shqipëria këtë arritje të suksesshme të shkencëtares Laura Mersini Houngton?
Shtetet e Bashkuara të Amerikës, po përjetojnë kulmin e saj shkencor, një astronome shqiptare, që quhet Laura Mersini (Houngton nga i shoqi).
Shkencëtarja nga Vlora, e bija e një shkencëtari, me origjinë fisnike, bijë enjë familjeje të deklasuar, është e njohur gjërësisht në rrethet akademike botërore dhe ka tërhequr vëmendjen e mediave më të rëndësishme në botë, por në Shqipëri nuk e ka marrë një vëmëndje të tillë as nga mediat. Sepse politika shqiptare merret me “punë të mëdha”. Moskushtimi i vëmendjes ndaj këtij personaliteti botëror , ndaj një intelekti që lind vetëm një herë në shekull, që aq më tepër është grua, është një nënë, është një bijë shqiptare, është treguesi më i mirë i luftës së klasave që vazhdon edhe me brezin e katërt të të mohuarëve. Babë e bijë të shpërfillur. Çfarë mëkati?
Me të drejtë pyes :a do të zhduket ndonjëherë difrencimi klasor në Shqipëri? Përgjigjen e kësaj pyetje ma dha i madhi Prof.Dr. Isuf Luzaj, i cili rrëfen: “Teksa shoqëroja Filozofin e madh Zhan Pol Sartri, gjatë një vizite akademike 18 ditore në SHBA,i ftuar erdhi edhe në Universitetin ku unë jepja në disa kurse, filozofinë e tij mbi ekzistencilizmin, ky më tha:” Sa më shumë i sinqertë, i vendosur, i zgjuar, trim të jetë, një komunist-kryetar shteti, aq më shumë gabime, aq më të pakoregjueshme gabime, aq më të tmerrshme gabime do të bëjë, pa pasur tjetër alternativë veçse krimit, për të vazhduar në udhën e tij të gabuar, i udhëhequr nga filozofia e gabuar marksiste-engeliste-leniniste”- thënie, të cilën Filozofi Isuf Luzaj e quan “Epitaf Lapidar” (I.Luzi- Filozofia e Bukurisë, fq-196).
E bindur nga thënia e Sartrit të madh, them se ashtu siç janë mohuar, shpërfillur apo harruar mjaft vlera kombëtare, emblena të kulturës sonë, ashtu do të ngelen, në harresë sa e sa potenciale vlerash të tjerë që kanë prejardhje fisnike apo bijë nga prindër intelektualë me kulturë perëndimore. Kjo mungesë interesimi nga media apo poltika shqiptare, nuk e pengojnë Laurën që të bëjë e të thotë gjënë e duhur, në kohën dhe vendin e duhur. Sepse Bota nuk do t’ia dijë se nga vjen, ç’kombësi ka, nga cila klasë shoqërore rrjedh, apo çfarë gjuhe flet? Bota vlerëson dijet dhe trurin e avancuar të saj.
Ndaj me gjithë shpirt i uroj Laurës jetë të gjatë, suksese në shkencën e bukur të kozmogjisë dhe së shpejti me çmimin “Nobel”, sepse është krenari për të gjithë ata që vlerësojnë suksesin !Urime zonja shkencëtare!
Vilhelme Vrana Haxhiraj
Vlorë 1 maj 2016
Archaeological record on Pre-Indo-European inhabitants of Western Balkans
BY NELSON CABEJ/*
About 8 thousand years ago the western Balkan was inhabited by a population that had developed its own characteristic culture, representing an independent cultural entity rather than a subregion or reflection of the pioneering civilization of the Near East. This population served as the Mediterranean substrate of the future Illyrian ethnos, whose long historical evolution to the formation of the Albanian people will be the main subject of this work.
When and where the first humans came from to Balkans and Europe in general, is not known with certainty. According to the prevailing opinion, based on an ever-growing snowball of anthropological evidence posits that the modern human race originates in an East African center from which modern humans migrated to spread rapidly over all the continents. But all the human fossils studied as of yet cannot resolve whether the modern human species, Homo sapiens sapiens, rose from an oasis of intelligence in East Africa or it evolved in wider regions of Africa1. Nevertheless, the opinion of some paleontologists on the multifocal origin or south-Asiatic origin of humans should not be ignored.
The modern human species exited Africa about 50-60,000 years ago2 and within a relatively short period of time, they settled Europe and Balkans. It is not known, however, whether they came from the Near East or from the Eurasia. The details of the epic journey of the Homo s. sapiens tribe from East Africa, claiming to become ruler of the world, just after he left the Animal Kingdom, may remain unknown forever. This compells us to start our recount from that point in time when the earliest human fossilized remnants of the western Balkans are dated.
In the peninsula are also discovered traces of the Neanderthal man that lived since the earliest times of the last glacial period (~70-40 thousand years ago), as well as fossilized remains of the modern man, Homo sapiens sapiens, that appeared during the Late Paleolithic period, 50 to 10 thousand years ago. Additionally, in the territory of Western Balkans (Krapin, Croatia) are discovered fossils of more than 80 Neanderthal individuals. During the Late Paleolithic era the territory was populated from east and west, while evidences for immigrations from the south are uncertain. Life in society in Balkans developed since the Paleolithic period3 and Albanian archaeologists have discovered a number of the Middle and Upper Paleolithic settlements4. During the Mesolithic period (11,000-8,000 BC) occurred the brachycranization (skulls becoming shorter and broader) and gracilization (reduction of bone mass), while during the transition to the Neolithic period occurred significant microevolutionary changes, leading to the change of the anthropological type and formation of the Mediterranean anthropological type.
With the beginning of the Neolithic period, the Balkans became homeland of a population of food producers about 1 thousand years before the populations of Central Europe and 2 thousand years before those of the West and North Europe, appearing thus as an integral part of the Mediterranean cultural area and the ancient human civilization5 rather than a reflection of the Near East civilization. Although agricultural crops and animal domesticates that were cultivated in Balkans since the 7th millennium BC, were generally introduced from the East, the native population domesticated the cattle and swine, before they were domesticated in the Near East6. During the Early Neolithic this region, was integral party of the Meditterranean cultural region, which in the prehistory was part of the European cultural complex.
About 8 thousand years ago in human tribes in Western Balkans began a process that led to formation of the pre-IndoEuropian substrate of the Illyrian ethnos.
Archaeological finds in the territory of modern Albania, in Vashtëmi and other sites in Korça district, attest that by the 7th (~6400 BC) millennium Neolithic settlements were founded there. The region thus is among the first to develop agriculture in South Europe. Excavations in the Vashtëmi site led archaeologists to the conclusion that “agriculture was only one part of the subsistence economy, which also included hunting, fishing, and the gathering of wild plant resources”7.
Two cultural complexes developed in western Balkans during the Neolithic era: the Starčevo complex with its characteristic pottery, which emerged around the first half of the 6th millennium BC and the Vinča culture.
Inhabitants of the region of Starčevo complex in Western Balkans cultivated wheat, barley, etc. and from domestic animals they raised mostly sheep, goats and a kind of cattle, but less swines. They produced a series of bone tools for use in farming, hunting, fishing, etc, and made bone ornaments.
Due to the lack of the large tombs in Starčevo, the knowledge on the physical type of the inhabitants of the region is inadequate. However, the small number of the analyzed skeletons indicates that this population represents a mixture of Proto-European with oriental elements8.
In the Adriatic coast of the western Balkans between the 6th and 5th millennium BC developed the Impresso civilization characterized by a pottery with ‘impressions’ or scratching with shells of the bivalve mollusk Cardium edule, which was spread throughout the Mediterranean world, but there is no sufficient reason to believe that the spread may be related to any migrations of this population to other Mediterranean countries. This population lived both in caves and open settlements. In Albania the Impresso culture is represented by archeological finds of the Konispol cave dated immediately after Mesolithic period (the cave seem to have been inhabited since the Upper Paleolithic period)9 .
Neolithic population of this period raised mainly sheep, goats and cattle. Later they developed the colored pottery of the Danilo complex, with geometric and spiral motifs. This ceramics was very smooth and with thin walls. The population of this complex was engaged in husbandry, agriculture as well as in hunting.
Skeletons found show that individuals were buried in flexed position, but no tombs or graveyards are found in this region.
During the 6-5th millennium BC in Balkans emerge a few cultural complexes clearly distinct from each other, from which of special interest is that of Vinča (Turdaș) culture in the central region of Balkans and Hvar culture (named after the homonymous island) in the Adriatic coast. The view that the development of these cultures, which are distinct in regard to their pottery and art styles, may be related to the immigration of ethnic groups from the East is refuted from the fact that this would not lead to the factual diversification of Balkan cultures of the time, but to their further uniformization10. For these reasons, the development of the Vinča and Hvar cultures has to be considered normal development of the local cultures, certainly under the influence of the contacts with the Aegean-Anatolian world.
Vinča culture, dated to 5,700-4,500 BC, developed in the Central Balkan. The culture features intense spiritual life reflected in more than one thousand figurines, exceeding the number of figurines found in Aegean Greece, which clearly indicate that at this early period they had created their cults.
Figure 1. (A) A figurine of Vinča culture found near Prishtinë (Kosova), with pictographic signs or symbols of a primitive writing. In T.D. Griffen’s interpretation, the figurine displays the mask face of a bear and the signs on the right bottom from the left to the right symbolize respectively bear, goddess and bird. (B) Arrogant Lady of Vinča. A ~5,000 years old anthropomorphic terracota figurine of the Great Goddess from Vinča (Serbia).
From Griffen, T.B. (2007)11.
According to G.I. Georgiev, the Neolithic culture of Starčevo evolved into the Vinča culture under the influence of internal and external factors in a human society, whose substrate during the whole that period of time remained unchanged. Similarly developed other Balkan cultures of the time, such as the Karanovo culture in Bulgaria and the Sesklo culture in Thessaly (Grece), which evolved into Dimini culture12.
Towards the end of the Neolithic era, the inhabitants of the Western Balkans began to live in small villages. In some cases the villages of this period display features of ancient towns; houses were of rectangular shape in varying sizes and arranged in the form of circles or semicircles. Often these were two-story houses. Great progress was made during this period in the agricultural technology and in animal domestication. With the specialization in ceramic production and the copper and gold metallurgy began the division of labor.
In the Vinča complex between the 6th and 5th millennium BC was invented the “pictographic writing”, which may be the earliest form of pictography in the world, apparently predating the Sumerian pictographic script (in modern Iraq). The Vinča-Turdaș script started at about 5900-5800 BC and flourished until 3500-3300 BC. Its beginning predates by about 2 thousand years the earliest known form of writing13.
According to M.M. Winn (1981), these pictograms represent a primitive way of communication, which he prefers to name ‘prewriting’; they may represent ‘specific notions with magical value” or may be ‘imprecisely defined deities”. This writing system didn’t succeed to rise to the level of true writing. Attempts to relate Vinča writings with pictograms of Troy, Crete and Mesopotamia have been scientifically flawed. Dumitrescu related the disappearance of pictographic writing to the arrival of Indo-European migrants14, but this is not convincing since the pictographic writing disappeared in the Danube basin between the 3300-3000 BC, i.e. before the arrival of the first waves of Indo-European tribes. Let’s remember that even the modern writing developed from the pictographic writing. This occurred in Egypt and Mesopotamia, about 2 thousand years after Vinča pictographic writing by the 4-3rd millennium BC. Only later the pictographic writing was conventionalized in the form of hieroglyphs, which during the following millennia evolved into alphabetic writing15.
Figure . The region where Vinča-Turdaș pictograms are discovered
At a time when the Vinča script was gradually disappearing in the Balkans and Danube regions, the stage was set in the eastern regions of Europe for a unique event that would deeply and decisively affect the demographic, ethnographic and cultural situation in the European continent and Asia, migrations of the Indo-European population in successive waves from the steppes of the eastern corner of Europe toward distant regions in directions of the north, west, and south.
During the Late Neolithic period, by the beginning the 4th millennium BC, in the region between the Caspian Sea, Ural Mountains and Volga rivers developed a primary nucleus of Indo-European population, which, after being stabilized, grew its demographic potential and began a one-thousand year long march towards the west, north and south, starting with the Indo-Europianization of the earlier Sredni Stog culture around the Dnieper River. Around the year 3500-3000 BC the Indo-European ‘kurgan culture’ (from kurgan – a Turkic word for tumuli for graves covered with mounds of earth and stones), appears in the territory of the Usatovo culture, north of Danube in a wide territory of east Romania, Moldova and western Ukraine.
In a latter stage the kurgan culture expanded south of the Danube River to Pannonia and the Balkan Peninsula (2660-2400 BC), including modern Kosova and in a fourth stage it reached southern territories of the Balkan Peninsula.
According to J. Nemeskeri, the inhabitants of these regions at the time belonged to the Mediterranean physical type, comparable to the inhabitants of Khirokitias, Cyprus, of 6,000 BC. Vinča and Hvar cultures, like other Balkan complexes of this period, except for the Aegean region (until 2300-2200 BC), had disappeared, leaving behind only small traces of their culture.
*Librin e Profesor Nelson Cabej ” Epirotes Albanians of Antiquity” mund ta porosisni ne Amazon
References
- Mayr, E.Populations, Species and Evolution, 1970, p. 394.
- Fu, Q. et al. (2014). Genome sequence of a 45,000-year-old modern human from western Siberia. Nature 514, 445–449.
- Georgiev, G.I. (1973). Gjetje prehistorike në Bullgari dhe zhvillimi cultural në Maqedoni dhe Shqipëri prej neolitit deri në periudhën e hershme të bronzit. Studime Historike 1, f. 12.
- Korkuti, M. (1972). A propos de la formation de l’ethnie illyrienne. In Premier colloque des Etudes Illyriennes, Tirana, pp. 55-76.
5. Gimbutas, M. (1972). Neolithic cultures of the Balkan Peninsula. In Aspects of the Balkans: continuity and change. Contributions to the International Balkan Conference held at UCLA, October 23-28, 1969. Ed. H. Birnbaum and S. Vrionis. Mouton, 9-48 ( p. 9).
- Gimbutas, M. (1972). Ibid.
- Allen, S.E. and Gjipali, I. (2014). New Light on the Early Neolithic Period in Albania: The Southern Albania Neolithic Archaeological Project, 2006-2013, pp. 107-119. Internet: http://www.academia.edu/16166415/New_Light_on_the_Early_Neolithic_Period_in_Albania_The_Southern_Albania_Neolithic_Archaeological_Project_SANAP_2006-2013. Retrieved on March 27, 2016.
- Dimitrescu, V. (1958). Peut-on reellement parler d’un “systeme de pre-ecriture” della culture de Vinča? Dacia 1/2 113-118.
- Petruso, K., Korkuti, M., Bejko, L., Bottema, S. et al. (1996). Konispol Cave, Albania: A Preliminary Report on Excavations and Related Studies, 1992-1994. Iliria 26, 183-224.
- Gimbutas, M. (1972). Op. cit. p. 41.
- Griffen, T.B. (2007). Deciphering the Vinča script. Available in Internethttp://www.fanad.net/vincascript.pdf. Retrieved on Feb 19, 2016.
- Georgiev, G.I. (1973). Op. cit. This author believes that “the historical-cultural development of tribes inhabiting this region in older prehistorical times (from Palaeolithic until the Bronze Age) proceeded alongside each other”.
- Merlini, M. (2013). Introduction to the Danube script from the book Neo-Eneolithic Literacy in Southeastern Europe.
http://www.academia.edu/3035626/Introduction_to_the_Danube_script_from_the_book_Neo-Eneolithic_Literacy_in_Southeastern_Europe.
- Dimitrescu, V. (1958). Op. cit.
- Russell, B. (1969). History of Western Philosophy. Allen and Unwin, London, f. 25.
Kryeministri Mustafa në pritjen e organizuar me rastin e pranimit në UEFA
Kryeministri i Republikës së Kosovës, Isa Mustafa,ka marrë pjesë në ceremoninë e organizuar nga Federata e Futbollit të Kosovës me rastin e pranimit të Kosovës në UEFA.Kryeministri Mustafa ka takuar sportistë, drejtues të federatave si dhe personalitete të shumta nga Kosova, Shqipëria dhe vendet tjera.
Të pranishëm në këtë ngjarje ishin edhe presidenti Hashim Thaçi, kryeparlamentari Kadri Veseli, ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sportit, Kujtim Shala, kryetari i FFK-së, Fadil Vokrri, Kryetari i Federatës së Futbollit të Shqipërisë, Armando Duka, nënkryetari i Federatës së Futbollit të Gjermanisë, Rainer Milkoreit, e shumë personalitete të tjera.Kryeministri Isa Mustafa ka vlerësuar rëndësinë e pranimit të Kosovës në UEFA.Duke qenë në Budapest me rastin e pranimit të Kosovës në UEFA, kryeministri Mustafa tha se e ka përjetuar edhe më shumë këtë ngjarje të madhe.“Ju uroj të gjithëve këtë fitore shumë të madhe, anëtarësimin në UEFA. Unë isha së bashku me ju në Budapest, e përjetova gëzimin por edhe frikën me ju. Mirëpo, jam shumë i lumtur që sonte bashkërisht po kremtojmë këtu. Urime dhe shumë suksese”, tha kryeministri Isa Mustafa.
Rrustem Geci, Dortmund, ne Sofren e Diellit
I N V A L I D I/
Nga Rrustem Geci – Dortmund/
Prej gjakut të jetës është liria jonë?
Lufta UÇK-së disave u duket asgjë/
në luftë i kam humbur gjymtyrët/
shumë nga tanët tretën mërgimeve/
Lufta UÇK-së disave u duket asgjë/
në luftë i kam humbur gjymtyrët/
shumë nga tanët tretën mërgimeve/
Me gjak trimash çliruam Kosovën/
liria gjak prej gjithsecilit ka pirë/
me mija kanë rënë në beteja, dhe/
me mija të lidhur na i pushkatuan/
liria gjak prej gjithsecilit ka pirë/
me mija kanë rënë në beteja, dhe/
me mija të lidhur na i pushkatuan/
Kosovë, jam krenar me luftën që/
bëra, unë vet e zgjodha veten në/
luftën për liri, vdekjen e kam parë/
disa herë, lufta m´i mori këmbët/
bëra, unë vet e zgjodha veten në/
luftën për liri, vdekjen e kam parë/
disa herë, lufta m´i mori këmbët/
Prej gjakut të jetës është liria jonë
toka sërish i takon barit dhe luleve
tashti jam ( invalid ) i pa rëndësi
njeri i pamjaftueshëm për vetveten
toka sërish i takon barit dhe luleve
tashti jam ( invalid ) i pa rëndësi
njeri i pamjaftueshëm për vetveten
Jam i nderuar që isha pjesë e luftës
e jo një i shtirur dhe tregëtarë lirie
kam një mbesë me emrin, Shqipëri
luan gëzueshëm, e qeshet si fëmijë!..
e jo një i shtirur dhe tregëtarë lirie
kam një mbesë me emrin, Shqipëri
luan gëzueshëm, e qeshet si fëmijë!..
Rrustem Geci – Dortmund, 2016
- « Previous Page
- 1
- …
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- …
- 93
- Next Page »