• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for October 2017

The Capital of Albania Has Transformed Into a Lively, Affordable Destination

October 16, 2017 by dgreca

 by ALIA AKKAM/
Tirana, Albania
Photo: Alamy
 There is nowhere to sit at the roomy Radio in Tirana, the capital of Albania. It’s a Thursday night, a New Orleans–style band is cranking out swing tunes, and the tables, surrounded by a vintage stash of the bar’s namesake electronic contraption, are filled with revelers sipping Aperol Spritzes. On the colorful, greenhouse-like patio, dressed with shelves of plants and dangling birdcages, a happy mix of young and old chat and laugh on yellow benches in between puffs of dwindling Marlboro Lights. The positive and carefree vibe is palpable, and it is echoed in restaurants, bars, and cafés throughout the neighborhood and across Tirana. Invitingly peculiar, this former stronghold of Communism is lively and affordable, its residents open and friendly.

Interest in Balkan countries has soared significantly in recent years, with curious travelers now regularly seeking out the serenity of the Adriatic Sea and medieval, stone-walled cities like Dubrovnik in Croatia and Kotor in Montenegro. Tirana does not embody such traditional, picturesque allure. Instead, it impresses as a soulful, urban hub with a strong personality shaped by a turbulent history. Much like Sarajevo remarkably moved past the atrocities of the 1990s to evolve into a thriving Eastern European capital, Albania is looking past its own decades of horror and isolation to the future.

Radio is located in a neighborhood called Ish-Blloku, also known as Blloku. Today “the Block” is a pulsating, upmarket entertainment vortex, lined with countless outdoor terraces that teem with well-dressed guests. It has a decidedly sultry, relaxed aura that is at turns reminiscent of Athens and Palermo. Yet during the Communist years, Blloku was off-limits to anyone who wasn’t a member of the party’s elite.

The National Historical Museum in Tirana
The National Historical Museum in TiranaPhoto: Alamy
 Until the fall of Communism in 1991, the region was no stranger to socialism. But Albania’s strain, under the leadership of the Stalinist-Maoist, teacher turned dictator Enver Hoxha, was especially concentrated and oppressive. Hoxha reigned over Albania for more than 40 years until his death in 1985, and he purportedly imprisoned, tortured, and killed some 100,000 Albanian citizens in the process. Extremely paranoid, he ordered the construction of more than 750,000 bunkers—dome-shaped, concrete salves meant to assuage his chronic fear of foreign invasion. Delving into this twisted past is essential to understand present-day Tirana, and a prime starting point is the National History Museum on Skanderbeg Square, a chronologically organized trove of archaeological artifacts. Even more gripping is Bunk’Art, one of those covert, nuclear war–proof bunkers on the hillside fringes of Tirana that has been transformed into a museum. Here, in a warren of galleries, wander through Hoxha’s preserved clubby office, and watch a hypnotic video of his funeral. In the city center is the Bunk’Art 2 outpost, a memorial to victims of the Hoxha regime packed with more insightful photographs and documents. It’s fittingly located across the street from House of Leaves. Once the headquarters of Hoxha’s Sigurimi secret police, the petite museum illuminates fascinating surveillance tactics of the era.
The entrance of Bunk’Art 2 in Tirana
The entrance of Bunk’Art 2 in TiranaPhoto: Alamy

Armed with knowledge of Albania’s heritage, one riddled with death, tyranny, and espionage, it perhaps becomes clearer why Tirana is now so convivial, its people so joyous: They are finally living lives of freedom and creativity, inspired and buoyed by the very nations they were forbidden from interacting with for decades. Tirana is not yet a tourist haven, undoubtedly part of its charm, but vacationers are seeing the potential in spending time here. The Central and Eastern European tour specialists JayWay Travel added Albania to its roster of locales last year, and CEO and founder Jay Ternavan says he understands why Tirana is increasingly resonating with visitors. “With all the talk of over-tourism it’s refreshing to go to a capital city and be the only person walking around with a camera slung around his neck,” he says. “It has an energy that surprises people. It’s a young city in a country that’s seen some tough times, but the warm welcomes make you feel optimistic for their future.”

The Skanderbeg Square in Tirana
The Skanderbeg Square in TiranaPhoto: Alamy

A day organized by JayWay is defined by Gëzim, a savvy guide from Tours Albania, who confidently explains the intricacies of his home city over an espresso at the rotating Sky Club bar, pointing to the panorama of Tirana below. He punctuates a string of visits to landmarks with lunch at the kitschy, homey King House, a restaurant he worked at as a teenager, where waiters rove with trays holding oversize pizzas and large, aromatic platters of grilled meat in equal measure. He suggests going for a drink of raki, Albanian fruit brandy, at Komiteti, where the brick, lace, and walls are graced with plates, contributing to the old-fashioned atmosphere.

Food and drink are vital social elements of Tirana culture. One of the city’s finest restaurants is Mullixhiu, adjacent to the Grand Park of Tirana, home to a tranquil artificial lake. A cozy, modern farmhouse covered in wood, Mullixhiu espouses a slow-food
mentality, with chef Bledar Kola, who worked in London and at Copenhagen’s fabled Noma, pairing from-scratch sausage with polenta and cloaking ribbons of tagliatelle-like jufka noodles in Balkan Mishavine cheese. Tirana is the essence of Albania, says Kola, a “vibrant city full of energy and hope. It is also becoming, more and more every day, a gastronomic destination,” he adds, pointing to the country’s diverse climate and landscape, which allow him to experiment with ingredients like Albanian saffron, wild leaves, and mulberry. “Access to fresh and organic products is not a luxury for us,” he says. “We can have wild fish direct from the sea or mushrooms from the mountains within hours.”

Healthier eating is becoming more important to the residents of youthful Tirana, and so they spend mornings on the terrace of Bioteka, with velvety smoothies that combine avocado, green apple, pineapple, and mint, or bantering with the waiter at À la Santé, where the menu, at once wholesome and inventive, leans toward homemade daily soups like an herbaceous fennel and crab as well as bright spinach salads strewn with orange and feta. At E7E, a bookshop, gallery, and café with a surprisingly expansive food menu, they relax for hours out back on the sprawling patio with ricotta-and-pepper casseroles bubbling away in skillets, accompanied by homemade bread and grape juice. Close to the eye-catching Pyramid of Tirana, a crumbling Communist
monument, they order glasses of wine in the lounge of the Padam Boutique Hotel and Restaurant’s lush, theatrical garden.

Tirana, Albania
Tirana, AlbaniaPhoto: Alamy

Back in Blloku, when Radio begins to feel too cramped, there is a margarita waiting at Colonial Café, a cocktail bar outfitted with calming Southeast Asian décor and hookah. There is also a negroni, and moody tracks like Madeleine Peyroux’s rendition of “Dance Me to the End of Love” to be found at the indoor-outdoor Tribeca. “The population of the city has more than tripled in 20 years, bringing in Albanians who once emigrated and now returned with excellent know-how of bars, restaurants, and nightlife. The best chefs and bartenders came from big European cities, where they learned their skills, which they are exercising and successfully passing on to others,” says Tribeca’s DJ Lura Elezi. “Great energy comes from the young population that has inherited the hospitality and warmth of the Balkans combined with the Mediterranean spirit. All these youngsters travel and see the world, and we think that Tirana has all it takes to be a new favorite location.”In tandem with the Albanian Riviera’s beaches and the staggering natural vistas in the southwestern part of the country on the Ionian Sea, buzzy Tirana is a delightful, cosmopolitan beginning to a seaside Balkan adventure.

Filed Under: Featured Tagged With: Alia Akkam, The Capital of Albania

Eksperimenti i suksesshëm i LSDM për ti tjetërsuar shqiptarët kombtarisht

October 16, 2017 by dgreca

1-arben-llalla-250x299Nga Arben LLALLA/Zgjedhjet vendore që u mbajtën në Maqedoni më 15 tetor treguar se eksperimenti i LSDM për të tjetërsuar votat shqiptare doli me suksese. Ky eksperiment u zbatua në fillim në zgjedhjet për deputetë të mbajtura në dhjetor 2016, ku dy shqiptar kandiduan për deputet me partinë sllavo-maqedonase LSDM e cila gjithnjë kur ka qenë në pushtet i ka vrarë dhe masakruar shqiptarët si në rastin e Gostivarit 1997, ishte kjo LSDM me BDI në qeveri që i ngritën kurthin shqiptarëve në rastin e Sopotit, ishte po kjo garniturë e qeverisë që në Tetovë policia vrau brenda në banesë një studentë shqiptar nga Kosova me pretekstin se po ndiqnin kriminelët. Gjatë qeverisjes LSDM-BDI, 2002-2006 u arrestua ish-luftëtarja e UÇK, Rajmonda Maleçka bashkë me babain e saj të cilët u dënuan padrejtësisht. Ndërsa në të njëjtën periudhë dy intelektualët shqiptar, profesori universitar Ylber dhe Adelina Lili u shpallën NON GRATA.

Eksperimenti i dhjetorit 2016, tregoj se për interesa të ngushta personale shqiptarët në masë të madhe mund të votojë çdo parti sllavo-maqedonase. Ndërsa eksperimenti i dytë i zbatuar në zgjedhjet Vendore po tregon se LSDM dhe BDI mund të votojnë njeri-tjetrin pa problem kundër kandidatëve shqiptar për Komunat. Ku u tregua në Tetovë, Kërçovë, Strugë, etj., por fenomeni më i ri është Komuna e Haraçinës e cila u fitua nga kandidatja shqiptare që përfaqëson partinë sllavo-maqedonase LSDM. Këto lloj eksperimentesh treguan se një pjesë e mirë e shqiptarëve në Maqedoni me dhimbje po braktisin programet kombëtare përballë programeve ekonomike. Pra, gjaku i dëshmorëve i derdhur brez pas brezi mund të mohohet, mund të shkelet dhe nuk është çudi që me mijëra shqiptar mund të ndërrojnë edhe kombësinë e tyre për interesat e ngushta ekonomike për bukën e barkun. Por a kanë të drejtë këta shqiptarë që votojnë apo do ndërrojnë kombësinë e tyre për interesat e mbijetesës? Parë nga aspekti momental, afat shkurtër kanë të drejtë. Por kush janë shkaqet që po i çojnë shqiptarët drejtë partive vrasëse sllavo-maqedonase? Shkaqet duhen kërkuar tek vetvetja tek partitë shqiptare, në veçanti tek BDI e cila ka 16 vite në pushtetin qendror dhe vendor, partia që erdhi në emër të çlirimit kombëtar duke u premtuar shqiptarëve bashkim me Shqipërinë, më tej barazi qytetare dhe përfundojë në programin për Unitarizimit të Maqedonisë për një gjuhë sllavo-maqedonase, një komb sllavo-maqedonas, një kulturë sllavo-maqedonase. BDI me politikën e saj çojë në degradimin e arsimit, gjuhës dhe kulturës shqiptare. Janë me mijëra shqiptar që u mohohet shtetësia edhe pse u takon, janë me mijëra biznese shqiptare të falimentuara, janë me mijëra shqiptar që kanë emigruar gjatë qeverisjes së BDI, janë me qindra shqiptar të burgosur dhe vrarë. Pa faj nuk janë edhe Shqipëria e Kosova të cilat i kanë shfrytëzuar shqiptarët në Maqedoni për interesa përfitimesh ekonomike e politike personale, pra të dy këta shtete shqiptare i kanë shitur interesat kombëtare në Maqedoni tek partitë sllavo-maqedonase.

E pra, çfarë e gjetur këtë racë të fortë, trime shqiptare që të degradohet në këtë gjendje? Çfarë i ka gjetur shqiptarët e Maqedonisë që janë varfëruar kaq shumë, kur ishin këta shqiptar të Maqedonisë që mbështetën ekonomikisht Shqipërinë më 1990, 1997, dhe Kosovën më 1998-1999? Janë këta shqiptarë të Maqedonisë që mbajtën peshën e Kongresit të Manastirit më 1908 dhe mbrojtjes së Pavarësisë më 1912.

Në Maqedoni vazhdon dhe do të vazhdojë loja Kuka-Msheftas kombëtare, politike, ekonomike dhe fetare midis qytetarëve të saj sepse vijnë nga kombe dhe fe të ndryshme.

Filed Under: Analiza Tagged With: arben llalla, LSDM, Tjetersimi i shqiptareve

LETRA E LLAMBRO XHAVELLAS PËR ALI PASHËN :“TRADHTAR, KUSAR, DO TË HAKMERREM !”

October 16, 2017 by dgreca

1 aurencNga Aurenc Bebja*, Francë – 16 Tetor 2017/

1-ali-pashaNë librin “Voyage en Grèce, fait dans les années 1803 et 1804, par J. L. S. Bartholdy”, gjejmë një kapitull, që detajon luftën e ndërmarrë nga Ali Pashë Tepelena kundra suljotëve gjatë vitit 1792, me titull “Guerre d’Ali-Pacha contre les Souliotes”.

Në fakt, autori i këtij libri është mbështetur në veprën “A Survey of the Turkish Empire” të anglezit William Eton. Autori nuk ka folur vetë, por ka sjellë rrëfimin e një personi tjetër, që tregon se në vitin 1792, i gjendur në shërbim të Francës, në rolin e përkthyesit, u dërgua nga konsulli francez pranë Ali Pashës, në kryeqytetin e Epirit, Janinë.Në vijim, do të gjeni rrëfimin e plotë, në lidhje me shkembimet ndërmjet Llambro Xhavellas dhe Ali Pashë Tepelenës, të sjellë në shqip nga Aurenc Bebja – Blogu “Dars (Klos), Mat – Albania” :…Dy ditë pasi vendosi kampin e tij ushtarak në fushat e Sulit, ai urdhëroi që të sillnin para tij kapiten Xhavellan (i zënë rob), dhe jo vetëm që i ofroi atij lirinë, por madje i propozoi që ta bënte atë “buluk-bash” të krahinës, vetëm nëse do të ndihmonte Ali Pashën që të bëhej zot i malit. Xhavella u përgjigj se, për sa kohë që ai ishte i lirë, ai ishte i gatshëm të shkonte në mal dhe të bindte mbështetësit e tij, domethënë gjysmën banorëve, që t’i nënshtrohen dhe të marrin armët kundër Bogias (Boçari); në këtë mënyrë, ai mund të fuste trupat e pashait në Tripë, ndërsa pala e kundërt do të ishte e lumtur të qëndronte në paqe pa luftuar. Pikërisht për këtë, Pashai e pyeti se çfarë garancie mund ti jepte atij në lidhje me mbajtjen e premtimit të tij :

“Djalin tim të vetëm, dymbëdhjetë vjeç – u përgjigj Xhavella – që unë do të të jap si peng, i cili është më i rëndësishëm sesa jeta ime, dhe që ti mund ta dënosh nëse unë të mashtroi.”Si rezultat, Xhavella e thirri të birin që të zbriste nga mali ; por sapo u ngjit vetë në mal, i shkroi Pashait letrën në vijim :“Ali Pasha, unë gëzohem që mashtrova një tradhtar. Tani jam këtu për të mbrojtur vendin tim kundër një kusari. Djali im do të vdesë ; por para se të shuhem, do të hakmerrem për të. Do të trajtohem si një baba i pashpirt, sepse  kam sakrifikuar birin tim për sigurinë time personale ; por unë mund t’i përgjigjem kësaj, se nëse ti do të ngjiteshe në mal, ai do të vdiste gjithsesi me të gjithë pjesën tjetër të familjes sime, dhe se nuk do të kisha qenë më këtu për të marrë hakun e tij. Nëse fitojmë, mund të kem fëmijë të tjerë : gruaja ime është ende e re ; por nëse djali im, që është i ri, nuk di të vdesë i lumtur për të mirën e vendit të tij, atëherë ai nuk meriton që të jetojë, dhe as që ta pranoi atë për djalin tim. Eja, pra, tradhtar ! Po vloj të hakmerrem, dhe jam armiku yt i papajtueshëm.”

Kapiten Xhavella

Pashai, pavarësisht tërbimit të tij, nuk e gjykoi të domosdoshme që të digjte Xhavellën e ri, dhe e dërgoi atë në Janinë, pranë djalit të tij, Veli Pashës, i cili qeversite gjatë mungesës së tij. Unë kam qenë me të kur i dërgoi atij këtë fëmijë ; ai u përgjigj të gjitha pyetjeve që i bënë, me një lloj shpirti dhe guximi, që ngjalli admirim tek të gjithë. Veli Pasha i tha atij se priste urdhërin e babait të tij për ta pjekur në hell. “Unë nuk kam frikë prej teje” – iu përgjigj fëmija ; “Babai im do të bëjë të njëjtën gjë me babanë apo me vëllanë tënd, nëse ai do të mund ti zë robër.” Atë e hodhën në një birucë, me bukë dhe ujë.

 

 

 

 

Filed Under: Histori Tagged With: Aurenc Bebia, Letra e Llambro Xhavellas, per Ali Pashen

SI U VODHEN KLEITIA ILIRE, DHE U ZEVENDESUAN ME VAZO GREKE

October 16, 2017 by dgreca

Ja si u vodhën Kleitia Ilire pa vlerë tregtare, por me vlerë historike, dhe u lanë vazo greke 50 mijë USD copa/kleitia

Gazetari i vjetër durrsak, Thanas Mustaqi, në një postim në Facebook, ka hedhur dritë mbi një moment të trishtë të historisë së Muzeut Arkeologjik në Durrës./

3 vazo2

Në vitin e mbrapshtë 1997, edhe Muzeu Arkeologjik nuk i shpëtoi vjedhjes dhe shkatërrimit të disa objekteve që ndodheshin në ambientet e tij, e që sipas arkeologëve të njohur të Durrësit “hoqën e grabitën atë pasuri, e cila në treg nuk është e kushtueshme, por në studimet arkeologjike dhe në identitetin tonë si pasardhës të qytetërimit dhe kulturës ilire ishte me vlera të jashtëzakonshme”.1 vazo

Zoti Mustaqi nënvizon në postimin e tij, se gjatë grabitjes nuk u morën vazot greke që në tregun e zi kapnin vlerën 50 mijë USD copa, por u vodhën Kleitia ilire pa vlerë tregtare, por që ishin objekte të periudhës ilire. Mustaqi nuk harron të kujtojë edhe Uran Sabriun, që ndërsa po përpiqej të mbronte muzeun, është qëlluar nga hajdutët dhe ka vdekur.  “Uran Sabriu, një dëshmor monumentesh i kohëve moderne, në vitin e mbrapsht 1997”, shkruan gazetari Mustaqi.2 Arkeol

Postimi i plotë:Një korrigjim i nevojshëm 1997.
Në muze u vodhën Kleitia ilire pa vlerë tregtare dhe u lanë vazo greke 50 mijë USD copa. “Bust i një gruaje ilire nga Dyrrhachium-i me emrin Kleitia (Kleitia Lusand Haire). Shekulli II p.e.s. Punuar në gur. 34 cm i lartë. Gjendet në Muzeun Arkeologjik të Durrësit”, që e postova në FB. Kështu shkruhej në albumin “Shqipëria arkeologjike”, 1971. Por m’u kujtua se në 14 mars 1997, bashkë me prof. Fatos Tartarin, kemi qenë në mjediset e muzeut të vjetër arkeologjik, që sapo ishte grabitur (për këtë kam botuar një fotoreportazh me ngjyra në ish-gazetën “Dita Informacion”). 
Po më thoshte prof. Tartari: “Shih, paskan grabitur objekte të periudhës parahelenistike, ilire. Këto sende të grabitura janë enë prej balte, armë prej metali, bronzi, hekur. U morën figurina e skulptura. Një e tillë është skulptura Kleitia (busti i saj) me veshje ilire. Emër të tillë nuk e kanë as grekët, as sllavët. Të shohësh atë skulpturë, vëren kulturën e krehjes së flokëve, mjeshtërinë e punimit të metalit”.
Kështu, Kleitia nuk dihet se ku ndodhet.
Prof. Tartari thotë objektet që vodhën grabitësit misteriozë ishin të gjitha të ekspozuara. Hynë në fonde dhe prishën disa objekte me keqdashje. Ata vodhën vetëm objekte të periudhës ilire. 
Aty kishte vazo që shkonin në 50 mijë dollarë copa, por nuk i morën. Nuk morën asgjë përveç objekteve të periudhës ilire. 
Morën një qelq mozaik, që ishte i periudhës ilire, që është shumë i rrallë. 
Vjedhja u bë jashtë orarit të punës, pas orës 17:30. Ishte e mirorganizuar nga specialistë. Për prof. Tartarin vjedhja ishte e organizuar nga brenda, kjo është e padiskutueshme. 
Nuk morën monumente e objekte të kulturës së periudhës greke, që kushtojnë shumë në treg (shih fotot). 
Përkundrazi, hoqën e grabitën atë pasuri, e cila në treg nuk është e kushtueshme, por në studimet arkeologjike dhe në identitetin tonë si pasardhës të qytetërimit dhe kulturës ilire ishte me vlera të jashtëzakonshme. 
Ndërkaq, pati dhe një ngjarje tragjike, që më ka prekur personalisht. Mësova se shoku im dhe i Bardhyl Agasit në gjimnazin “Naim Frashëri”, Uran Sabriu, që kishte një lokal përballë muzeut arkeologjik, teksa po përpiqej të mbronte muzeun, është qëlluar nga hajdutët dhe ka vdekur. 
Uran Sabriu, një dëshmor monumentesh i kohëve moderne, në viti e mbrapsht 1997.

Fotot:

  1. Busti i femrës ilire me emrin Kleitia (Kleitia Lusand Haire), emër që nuk e kanë as grekët as sllavët. Shekulli II p.e.s. Punuar në gur. 34 cm i lartë. Gjendej në Muzeun Arkeologjik të Durrësit dhe u vodh më 13 mars 1997. Nuk kishte vlera tregtare, por historike dhe kombëtare.

Objekte që nuk u vodhën dhe që kishin vlerë tregtare mbi 50 mijë dollarë copa:

1.Enë me figura të kuqe (shek. III para erës sonë), sipas albumit “Shqipëria arkeologjike”, 1971. 
 2.Amforë me figura të kuqe (shek. III para erës sonë), sipas albumit “Shqipëria arkeologjike”, 1971. 
3. Amforë me figura të kuqe (shek. III para erës sonë), sipas albumit “Shqipëria arkeologjike”, 1971.

{Përgatiti për “Diell-in”, Shefqet Kërcelli}

Filed Under: Histori Tagged With: KLEITIA ILIRE, Shefqet Kercelli, SI U VODHEN

100-VJETORI I VIKTIMAVE TË KOMUNIZMIT DO TË PËRKUJTOHET NË WAHINGTON

October 16, 2017 by dgreca

2-Frank-shkreli-2-300x183-1

Nga Frank Shkreli/Nëntori 2017 shënon 100-vjetorin e Revolucionit Bolshevik.  Historia tregon se një natë tëftohtë në Petrograd, 100-vjetë më parë, një grup i vogël Rojesh të Kuqe morën nën kontroll Pallatin Dimëror dhe instaluan qeverinë e parë komuniste në botë.   Revolucioni Bolshevik shënoi fillimin e një shekulli, gjatë të cilit mbështetësit e ideologjisë komuniste bënë disa prej krimeve më të tmershme që ka njohur historia e njerëzimit.Me rastin e këtij përvjetori, Fondacioni Amerikan për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit me qëndër në Washington, me 7-9 të muajit që vjen, organizon në kryeqytetin e Shteteve të Bashkuara, ceremoni përkujtimore dhe konferenca akademike, ku do të marrin pjesë anëtarë të Kongresit të Shteteve të Bashkuara dhe një numër ekspertësh dhe historianësh të dalluar të kësaj fushe, të ardhur nga Evropa dhe nga Amerika.

1 Gjoni Viktim komuniz

Ne Foto:Dega e Vatres ne Washington, pjesmarrse e rregullt ne veprimtarite per krimet e komunizmit prane monumentit perkates ne Washington./

Në njoftimin për zhvillimin e punimeve, në shënim të 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik, Fondacioni në fjalë shprehet se me këtë rast, “Do të mblidhemi për të nderuar kujtimin e më shumë se 100-milionë viktimave të komunizmit, njëkohësisht, edhe për të festuar lirinë atje ku ka triumfuar tanimë, por edhe për të vazhduar përpjekjet tona, për një botë të lirë nga komunizmi.”

Sipas programit të njoftuar, përkujtimi i viktimave të komunizmit me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik në Rusi, dita e parë e punimeve me 7 nëntor, do të fillojë me një konferencë për shtypin dhe me shfaqjen e filmit, “Gratë e Gulagut”, një film dokumentar ku pasqyrohen tregimet personale tragjike të 6-grave që kanë vuajtur si të burgosura politike në gulagun Stalinist sovjetik.Njoftohet se me 8 Nëntor, në njërën prej sallave të ligjvënsëve amerikanë të Bibliotekës së Kongresit, do të mbahen me këtë rast, ligjërata nga anëtarë të Kongresit, ndërsa panelistë të njohur në fushën e historisë së komunizmit, do të diskutojnë dhe do të shqyrtojnë lidhjet midis ideologjisë marksiste dhe praktikave politike, ekonomike, kulturore dhe të politikës së jashtme, të përdorura nga regjimi i ish-Bashkimit Sovjetik.   Në mënyrë më specifike, thekson programi, ekspertët do të diskutojnë se si idetë e Karl Marksit — në të vërtetë — u pasqyruan në përdorimin e praktikave revolucionare, në themelimin e regjimit komunist Bolshevik dhe të Bashkimit Sovjetik, si entitet politik e shtetëror.   Temat për diskutim, nga një listë e gjatë e disa prej ekspertëve më të njohur të kësaj fushe në Amerikë dhe në Evropë, sipas njoftimit të Fondacionit Amerikan për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit, do të përfshijnë edhe luftën totalitare që sovjetikët kanë përdorur gjatë sundimit të tyre, kundër institucioneve vullnetare që përbënin shoqërinë civile, por do të preken edhe subjekte si imperializmi sovjetik, Kombet e Robëruara nga komunizmi dhe Lufta e Ftoftë, ndër të tjera.

The Victims of Communism Memorial Foundation

Dita e dytë e kujtimit të viktimave të komunizmit në Washington, me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik, do të përfshijë gjithnjë komente nga anëtarë të Kongresit të Shteteve të Bashkuara si dhe diskutime nga ekspertë të ndryshëm dhe të njohur botërisht për ekspertizën e tyre historike të komunizmit gjatë shekullit të kaluar.   Ndër subjektet që pritet të diskutohen – sipas programit të njoftuar deri më tani – janë edhe lidhjet midis të Vërtetës, Kujtimit dhe Drejtësisë, me qëllim llogaridhënjen dhe përgjegjësinë për krimet e bëra, por edhe për të pranuar dhe për t’u përballur me të kaluarën e krimeve të regjimeve komuniste.   Përveç kësaj, një vend të posaçëm në diskutimet e ditës së fundit të përkujtimit të viktimave të komunizmit, do të zenë aktivitetet subversive sovjetike jashtë ish-Bashkimit Sovjetik, përmasat e krimeve të komunizmit mbrenda vendit, si dhe pengesat me të cilat përballen sot historianët në përpjekjet e tyre për të shkruar një histori të vertëtë të krimeve të regjimeve komuniste.   Specifikisht, me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik dhe të viktimave të komunizmit, ekspertët e ftuar dhe ligjvensit amerikanë do të theksojnë sidomos edhe rëndësinë e kujtimit, të pajtimit dhe të drejtësisë për viktimat e komunizmit, por edhe rrezikun që paraqesin përpjekjet e tanishme për të treguar, ndryshe nga e vërteta, historinë e periudhës komuniste dhe nëse është e mundur të tejkalohet trashëgimia sovjeto-komuniste dhe nëse, si përfundim, populli rus më në fund, mund të jetojë në liri të vërtetë.

Fondacioni për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit, që po organizon ceremonitë në nëntor, me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik, ka ftuar gjithashtu që në këtë përkujtim të marrin pjesë edhe përfaqsues të shumë nga vendet ish-komuniste, ose ish-Kombet e Robëruara, siç njiheshin me fjalorin e Luftës së Ftohtë.   Njoftohet se nga Shqipëria është ftuar në Washington të marrë pjesë në këtë përkujtim të viktimave të komunizmit edhe Z. Simon Mirakaj — ish i përndjekur politik, familja e të cilit për dekada ka vuajtur internimet e tmershme të regjimit të Enver Hoxhës dhe aktualisht anëtar i Autoritetit për Informim i Dosjeve të Sigurimit të Shtetit nga 30 Nëntori 1944 deri në 2 korrik të vitit 1991, në Shqipëri.   Në një intervistë ditët e fundit me gazetën Telegraf në Tiranë, Z. Mirakaj, në kapacitetin e tij si anëtar i këtij Autoriteti për hapjen e dosjeve të ish-Sigurimit të Shtetit në Shqipëri, u shpreh se, “Diktatura komuniste duhet të shihet si një e keqe e përbashkët nga i gjithë spektri politik” shqiptar, duke shtuar se, “Ballafaqimi me të kaluarën komuniste dhe dënimi i saj është një domosdoshmëri për të pasur një të ardhme të sigurt drejtë Evropës së bashkuar.   Çdo nismë për të ndaluar simbolet e komunizmit, mendoj se i shërben të ardhmes, i shërben demokracisë”, përfundoi Z. Mirakaj.

Besoj se gjatë vizitës së tij në kryeqytetin amerikan për të marrë pjesë në ceremonitë që do të shënojnë 100-vjetorin e Revolucionit Bolshevik, Z. Mirakaj do të gjejë mbështetje të fortë në Washington për qëndrimin e tij se edhe Shqipëria, pas 27 vjetë post-komunizëm, duhet që, më në fund, të përballet seriozisht me të kaluarën e saj komuniste – në këtë 100-vjetor të Revolucionit Bolshevik – duke iu bashkuar pjesës tjetër ish-komuniste të Evropës, për të kujtuar viktimat e shumta të regjimit komunist të Enver Hoxhës, me qëllim dhe shpresë që e kaluara të mos përsëritet më dhe që të ketë gjithashtu një distancim serioz dhe zyrtar nga trashëgimia e atij regjimi, trashëgimi që fatkeqsisht edhe sot pas më shumë se një çerek shekulli, vihet re kudo në jetën politike dhe shoqërore shqiptare –shpeshëherë me aprovimin zyrtar ose dukuria publike e kësaj trashëgimije trajtohet në heshtje nga ana e e autoriteteve.   Tirana zyrtare e ka për detyrë që, të pakën aq sa Washingtoni, që nuk ka vuajtur kurrë nga komunizmi, të tregojë më në fund gatishmërinë dhe seriozitetin e saj që duhet t’i kushtojë rëndësisë së kujtimit të krimeve të komunizmit, të pajtimit kombëtar dhe të drejtësisë për viktimat e e atij regjimi — të gjallë e të vdekur në Shqipëri — ashtu siç kanë bërë shumica e vendeve ish-komuniste të Evropës Lindore dhe Qendrore, e të cilat sot janë anëtare të plota të organizmave euro-atlantike.   Ky duhet të jetë një obligim solemn dhe angazhim serioz dhe i pa hile i autoriteteve qeveritare dhe shtetërore të Shqipërisë, nëqoftse vendi dëshiron të shkojë përpara.

 https://centennial.victimsofcommunism.org/index/schedule

Filed Under: Politike Tagged With: 100 vjetori, Frank shkreli, i viktimave, të komunizmit, Washington

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • …
  • 62
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT