• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

VATRA, STRATEGJI PËR DËNIMIN E KRIMEVE TË KOMUNIZMIT

December 28, 2017 by dgreca

1 Dritani leka1 Dine1 Pellumb Lamaj1 eqrem2 tryeza3 dina zef

VATRA, STRATEGJI PËR DËNIMIN E KRIMEVE TË KOMUNIZMIT DHE EDUKIMIN E INFORMIMIN E TË RINJËVE NË DIASPORË/

Kryesia e Vatres po diskuton një projekt dokument, i cili do t’u bëhet i ditur degëve për mendime e sugjerime, që do të përmbajë strategjinë ë Vatrës për vitet e ardhshme në drejtim të rëndësisë që ka për diasporën njohja e diktaturës dhe krimeve të komunizmit.Kryetari i Vatrës z. Dritan Mishto ka organizuar takime me ish të burgosur e të përndjekur politik të diktaturës komuniste. Të Mërkurën me 27 dhjetor 2017 Kryetrai Mishto u takua me ish të burogusrit pilitik Lek Mirakaj dhe Pëllumb Lamaj.

Të Enjten me 21 dhjetor, Kryetari i Vatrës, z. Dritan Mishto, u takua në Vatër me një grup vatranësh ish të përndjekur politik të diktaturës komuniste në Shqipëri: Dine Dine, vatran prej rreth 3 dekada, Eqerem Mujo, vatran, dhe Lek Mirakaj, anëtar i Këshillit të Vatrës. Z. Dine Dine, anëtariI Këshillit të Urtëve,  i dhuroi kryetarit të Vatrës kopjen e romanit të tij “Mbi Varkën e Kreontit”, të sapo botuar dhe të promovuar në Tiranë, ndërkohë që Eqrem Mujo dhuroi botimet “Kuvend Letrash me Miq” të Mustafa Krujës, dhuratë për bibliotekën e Vatrës nga Eugjen Merlika.

Takimi u kthye në një bashkëbisedim rreth krimeve të komunizmit dhe punën e pamjaftueshme të shtetit , politikës dhe shoqërisë shqiptare për zbardhjen e krimeve të komunizmit, për mekanizmat e funksionimit të diktaturës, për mosinformimin e brezit të ri me krimet e komunizmit etj. Kryetari i Vatrës tha se duhet të punojmë në mënyrë më të kualifikuar për edukimin antikomunist të brezit të ri.Edhe promovimi i afërm i këtij romani në Vatër do të kthehet në një debat konstruktiv për edukimin antikomunist të të rinjëve, të cilët janë pak ose aspak të informuar.

  1.    Dritan Mishto e përgëzoi autorin e romanit”Mbi Varkën e Karontit” Dine Dine, që ka sjellë një pjesë të realitetit, që ai vetë e ka përjetuar dhe premtoi se Vatra do ta përkthejë romanin në gjuhën angleze dhe do ta shpërndajë atë në komunitet për të informuar brezin e ri dhe do ta dërgojë në libraritë amerikane.

Biseda u filmua nga Robert Papa I TV Fokus.(korresp i Diellit)

 

Filed Under: Featured Tagged With: dalip greca, KRIMEVE, STRATEGJI PËR DËNIMIN E, të komunizmit, Vatra

100-VJETORI I VIKTIMAVE TË KOMUNIZMIT DO TË PËRKUJTOHET NË WAHINGTON

October 16, 2017 by dgreca

2-Frank-shkreli-2-300x183-1

Nga Frank Shkreli/Nëntori 2017 shënon 100-vjetorin e Revolucionit Bolshevik.  Historia tregon se një natë tëftohtë në Petrograd, 100-vjetë më parë, një grup i vogël Rojesh të Kuqe morën nën kontroll Pallatin Dimëror dhe instaluan qeverinë e parë komuniste në botë.   Revolucioni Bolshevik shënoi fillimin e një shekulli, gjatë të cilit mbështetësit e ideologjisë komuniste bënë disa prej krimeve më të tmershme që ka njohur historia e njerëzimit.Me rastin e këtij përvjetori, Fondacioni Amerikan për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit me qëndër në Washington, me 7-9 të muajit që vjen, organizon në kryeqytetin e Shteteve të Bashkuara, ceremoni përkujtimore dhe konferenca akademike, ku do të marrin pjesë anëtarë të Kongresit të Shteteve të Bashkuara dhe një numër ekspertësh dhe historianësh të dalluar të kësaj fushe, të ardhur nga Evropa dhe nga Amerika.

1 Gjoni Viktim komuniz

Ne Foto:Dega e Vatres ne Washington, pjesmarrse e rregullt ne veprimtarite per krimet e komunizmit prane monumentit perkates ne Washington./

Në njoftimin për zhvillimin e punimeve, në shënim të 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik, Fondacioni në fjalë shprehet se me këtë rast, “Do të mblidhemi për të nderuar kujtimin e më shumë se 100-milionë viktimave të komunizmit, njëkohësisht, edhe për të festuar lirinë atje ku ka triumfuar tanimë, por edhe për të vazhduar përpjekjet tona, për një botë të lirë nga komunizmi.”

Sipas programit të njoftuar, përkujtimi i viktimave të komunizmit me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik në Rusi, dita e parë e punimeve me 7 nëntor, do të fillojë me një konferencë për shtypin dhe me shfaqjen e filmit, “Gratë e Gulagut”, një film dokumentar ku pasqyrohen tregimet personale tragjike të 6-grave që kanë vuajtur si të burgosura politike në gulagun Stalinist sovjetik.Njoftohet se me 8 Nëntor, në njërën prej sallave të ligjvënsëve amerikanë të Bibliotekës së Kongresit, do të mbahen me këtë rast, ligjërata nga anëtarë të Kongresit, ndërsa panelistë të njohur në fushën e historisë së komunizmit, do të diskutojnë dhe do të shqyrtojnë lidhjet midis ideologjisë marksiste dhe praktikave politike, ekonomike, kulturore dhe të politikës së jashtme, të përdorura nga regjimi i ish-Bashkimit Sovjetik.   Në mënyrë më specifike, thekson programi, ekspertët do të diskutojnë se si idetë e Karl Marksit — në të vërtetë — u pasqyruan në përdorimin e praktikave revolucionare, në themelimin e regjimit komunist Bolshevik dhe të Bashkimit Sovjetik, si entitet politik e shtetëror.   Temat për diskutim, nga një listë e gjatë e disa prej ekspertëve më të njohur të kësaj fushe në Amerikë dhe në Evropë, sipas njoftimit të Fondacionit Amerikan për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit, do të përfshijnë edhe luftën totalitare që sovjetikët kanë përdorur gjatë sundimit të tyre, kundër institucioneve vullnetare që përbënin shoqërinë civile, por do të preken edhe subjekte si imperializmi sovjetik, Kombet e Robëruara nga komunizmi dhe Lufta e Ftoftë, ndër të tjera.

The Victims of Communism Memorial Foundation

Dita e dytë e kujtimit të viktimave të komunizmit në Washington, me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik, do të përfshijë gjithnjë komente nga anëtarë të Kongresit të Shteteve të Bashkuara si dhe diskutime nga ekspertë të ndryshëm dhe të njohur botërisht për ekspertizën e tyre historike të komunizmit gjatë shekullit të kaluar.   Ndër subjektet që pritet të diskutohen – sipas programit të njoftuar deri më tani – janë edhe lidhjet midis të Vërtetës, Kujtimit dhe Drejtësisë, me qëllim llogaridhënjen dhe përgjegjësinë për krimet e bëra, por edhe për të pranuar dhe për t’u përballur me të kaluarën e krimeve të regjimeve komuniste.   Përveç kësaj, një vend të posaçëm në diskutimet e ditës së fundit të përkujtimit të viktimave të komunizmit, do të zenë aktivitetet subversive sovjetike jashtë ish-Bashkimit Sovjetik, përmasat e krimeve të komunizmit mbrenda vendit, si dhe pengesat me të cilat përballen sot historianët në përpjekjet e tyre për të shkruar një histori të vertëtë të krimeve të regjimeve komuniste.   Specifikisht, me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik dhe të viktimave të komunizmit, ekspertët e ftuar dhe ligjvensit amerikanë do të theksojnë sidomos edhe rëndësinë e kujtimit, të pajtimit dhe të drejtësisë për viktimat e komunizmit, por edhe rrezikun që paraqesin përpjekjet e tanishme për të treguar, ndryshe nga e vërteta, historinë e periudhës komuniste dhe nëse është e mundur të tejkalohet trashëgimia sovjeto-komuniste dhe nëse, si përfundim, populli rus më në fund, mund të jetojë në liri të vërtetë.

Fondacioni për Kujtimin e Viktimave të Komunizmit, që po organizon ceremonitë në nëntor, me rastin e 100-vjetorit të Revolucionit Bolshevik, ka ftuar gjithashtu që në këtë përkujtim të marrin pjesë edhe përfaqsues të shumë nga vendet ish-komuniste, ose ish-Kombet e Robëruara, siç njiheshin me fjalorin e Luftës së Ftohtë.   Njoftohet se nga Shqipëria është ftuar në Washington të marrë pjesë në këtë përkujtim të viktimave të komunizmit edhe Z. Simon Mirakaj — ish i përndjekur politik, familja e të cilit për dekada ka vuajtur internimet e tmershme të regjimit të Enver Hoxhës dhe aktualisht anëtar i Autoritetit për Informim i Dosjeve të Sigurimit të Shtetit nga 30 Nëntori 1944 deri në 2 korrik të vitit 1991, në Shqipëri.   Në një intervistë ditët e fundit me gazetën Telegraf në Tiranë, Z. Mirakaj, në kapacitetin e tij si anëtar i këtij Autoriteti për hapjen e dosjeve të ish-Sigurimit të Shtetit në Shqipëri, u shpreh se, “Diktatura komuniste duhet të shihet si një e keqe e përbashkët nga i gjithë spektri politik” shqiptar, duke shtuar se, “Ballafaqimi me të kaluarën komuniste dhe dënimi i saj është një domosdoshmëri për të pasur një të ardhme të sigurt drejtë Evropës së bashkuar.   Çdo nismë për të ndaluar simbolet e komunizmit, mendoj se i shërben të ardhmes, i shërben demokracisë”, përfundoi Z. Mirakaj.

Besoj se gjatë vizitës së tij në kryeqytetin amerikan për të marrë pjesë në ceremonitë që do të shënojnë 100-vjetorin e Revolucionit Bolshevik, Z. Mirakaj do të gjejë mbështetje të fortë në Washington për qëndrimin e tij se edhe Shqipëria, pas 27 vjetë post-komunizëm, duhet që, më në fund, të përballet seriozisht me të kaluarën e saj komuniste – në këtë 100-vjetor të Revolucionit Bolshevik – duke iu bashkuar pjesës tjetër ish-komuniste të Evropës, për të kujtuar viktimat e shumta të regjimit komunist të Enver Hoxhës, me qëllim dhe shpresë që e kaluara të mos përsëritet më dhe që të ketë gjithashtu një distancim serioz dhe zyrtar nga trashëgimia e atij regjimi, trashëgimi që fatkeqsisht edhe sot pas më shumë se një çerek shekulli, vihet re kudo në jetën politike dhe shoqërore shqiptare –shpeshëherë me aprovimin zyrtar ose dukuria publike e kësaj trashëgimije trajtohet në heshtje nga ana e e autoriteteve.   Tirana zyrtare e ka për detyrë që, të pakën aq sa Washingtoni, që nuk ka vuajtur kurrë nga komunizmi, të tregojë më në fund gatishmërinë dhe seriozitetin e saj që duhet t’i kushtojë rëndësisë së kujtimit të krimeve të komunizmit, të pajtimit kombëtar dhe të drejtësisë për viktimat e e atij regjimi — të gjallë e të vdekur në Shqipëri — ashtu siç kanë bërë shumica e vendeve ish-komuniste të Evropës Lindore dhe Qendrore, e të cilat sot janë anëtare të plota të organizmave euro-atlantike.   Ky duhet të jetë një obligim solemn dhe angazhim serioz dhe i pa hile i autoriteteve qeveritare dhe shtetërore të Shqipërisë, nëqoftse vendi dëshiron të shkojë përpara.

 https://centennial.victimsofcommunism.org/index/schedule

Filed Under: Politike Tagged With: 100 vjetori, Frank shkreli, i viktimave, të komunizmit, Washington

Booby Trap i Dosjeve të Komunizmit

April 19, 2017 by dgreca

Nga Alfons Grishaj/

Ndërgjegja humane është një rrjet me dy hyrje të shkallëzuara:  porta e vetëdijes dhe porta e dijes. Lidhja e ngushtë e tyre paraqet dy hallkat e një zinxhiri. Nëse dija nuk është e mjaftueshme, është vetëdija ajo që ngarkohet për të plotësuar boshllëkun…

Të parën e shohim si mëshirim tek besimi në një inteligjencë e cila shkon deri tek harmonia kozmike. Të dytën, e hasim ngado dhe kudo, si një ingranazh jetik, si formulë dhe hallkë për ekzistencë.

Në këndvështrim objektiv, njeriu pajtohet me kushtet e rrethanat e caktuara në kohë dhe hapësirë, krijon një  kompromis (të varfër) të detyruar. Sigurisht kjo nuk duhet të bëhet një modus vivendi në mënyrë definitive për zgjidhjen. Nëse ne pranojmë kushtet dhe rrethanat si përcaktuese, duhet të pranojmë se këto kushte dhe rrethana janë të lëvizshme siç janë kushtet e botës fizike dhe shpirtërore. Njeriu mund të sillet si një trup i ngurtë, pra si një objekt, por kjo nuk sjell dobinë e kërkuar relative. Ngatërrimi i informacionit pa burim të filtruar dhe braktisja e vetëdijes çojnë në konfuzion dhe shtrembërim të të vërtetave të jetës. Nëse ne e përdorim trurin si të tillë, ne nuk kemi  privilegjin për të dalluar shkëmbin dhe shpellën, të vërtetën dhe gënjeshtrën, abstrakten dhe realen. Megjithatë, ndërgjegja e degraduar humane është e prirur për të besuar më tepër gjërat e sheqerosura ose sajimet e qëllimshme (dënuese e denigruese të grupimeve diktatoriale apo të ndotësve demagogjikë) se sa të vërtetën e prekshme, nganjëherë tejet të dhimbshme.

Lufta e njeriut me njeriun është e lashtë sa vetë historia. Mitologjia antike, edhe pse fryt i përfytyrimeve, fillon me luftën e Perëndive dhe përshkallëzohet më gjaksore tek njerëzit, ndërsa Bibla, e pasqyron edhe më qartë agresivitetin çnjerëzor, realitet i përsëritur herë pas here në histori, sa sot me të drejtë dyshohet në ekzistencën e një ndërgjegje universale. Kjo, sepse dukshëm shumë njerëz nuk kanë mësuar asgjë nga përvojat e së shkuarës. Kështu  ngjet edhe tek ne dhe më e kapshme kjo dukuri bëhet sa herë bie fjala për qendrimin ndaj së shkuarës. Dikush hedh një fjalë, të tjerë lëshohen ta tjerrin sipas dëshirës, duke endur kështu skenarin e një shfaqjeje të shformuar.

Kështu në skenë po shfaqen  sërish dramat e personazheve realë. Të vuajturit e djeshëm, janë ribërë subjekti i preferuar i përfaqësuesve të institucioneve, opinionistëve dhe mediave. Dija dhe vetdija janë përmbysur duke përdhosur norma e kode të tëra e për rrjedhojë janë ngatërruar edhe rolet. Tipik është rasti i njërit nga personalitetet e mbijetuara nga regjimi çnjerëzor komunist, Visar Zhiti. Ai ka mbrojtës dhe akuzues, çmues dhe përçmues. Çmuesit e tij janë të sferave dhe bindjeve të ndryshme, ashtu si dhe kundërshtarët. Në skenarin që luhet në kurriz të tij, shohim djajtë të sillen si engjëj duke i propozuar kurorë pas ndëshkimit dhe autoritetin e lartë të papërgatitur në gjykim. Dikush e nënçmon tek i tregon një letër, një tjetër e mbron se nuk ka vënë firmë…

Adhuruesit e thjeshtë janë spektatorë të pafuqishëm në lojra të tilla. Ata, qoftë kur japin mendim pozitiv, qoftë kur japin mendim negativ, nuk arrijnë të ndryshojnë ndonjë gjë, përveç ndryshimit të opinionit të tyre nën trysninë e opinionit zyrtar. Sepse në fund të fundit, ata janë aty për të kryer ritualin e duartrokitjes e për të përshëndetur suksesin e aktorëve. Në këtë kontekst, ne ballafaqojmë qëllimin dhe objektivin, sarkazmën dhe cinizmin, dëshirën dhe zhgënjimin. Vuajtjet e Visarit nuk i kanë provuar as mbrojtësit dhe as kundërshtarët. Të gjithë flasin kuturu si në pazarin e dhenve, ku përsëri diferencën e bën  kasapi.

Tek e sheh këtë teatër primitiv, vetiu vijnë disa pyetje: Të gjithë këta njerëz të “kulluar”  të shekullit  XXI, a kanë bërë një ditë të vetme në tmerrin që ka kaluar Visari dhe mijëra bashkëvuajtës të tij?  A kanë  patur rastin që në pjatën e tyre të gjellës të largojnë krimbat për të ngrënë lakrat? A kanë provuar prangat  gjermane  dhe duart e tyre tek shtërngoheshin me cepin e kapotës deri në zero, kur dikush rrëzohej përdhe pa ndjenja, apo një tjetër vdiste duke e lënë zemra? A kanë patur rastin që të ngrihen në acarin minus 20 gradë, kur për të mbijetuar, trupin e mbështillnin me gazeta, dhe këmbët me lecka dhe copza batanijesh të kohës së luftës së parë botërore? A kanë patur rastin të lageshin përditë në dushin e galerive (dy mijë metra në thellësi të tokës) me ethe që vibronin në palcë? A kanë patur rastin që në apelin e përditshëm të shohin rrallimin e shokëve të fatit një e nga një nga vdekjet e pritura dhe të papritura? A kanë  patur rastin të provojnë elektroshok, apsez, haloperidol, 2 me 1, chloropromazin, terralene, nozinane, imipramine, opium dhe torturat çnjerëzore, gjoja në emër të eksperimentimeve shkencore? A kanë patur rastin  të informohen për pushkatimet, internimet e të afërmve të tyre?

Dr. Kristo Kallapolli, për hatrin e fëmijëve të tij (sigurimi e kërcënonte se do t’ia ndëshkonte familjen), do të pranonte akuzën bajate të “poli-agjentit”! Eshtë kollaj që të predikosh moralin e qëndresës, pa peshën e zinxhirëve mbi shpinë dhe kaskat e vdekjes mbi kokë. Po zotërinj! Eshtë kollaj dhe turp!!!

Tablloja rëndohet, kur shohim dhe njeriun e letrave Kadare, tek shprehet se nuk do ta falë Lubonjën (për të cilin  nuk kam ndonjë konsideratë për vetë flip-flop-et e tija), i cili, gjoja e paskësh paditur. Ja klemenca e përçudnuar e shkrimtarit …! Çudi! Por çudia nuk mbaron me kaq edhe pse rrallë kush pyet se çfarë i ndodhi shkrimtarit Kadare nga paditja e Fatos Lubonjës? Pse nuk e burgosën, kur të burgosnin për një fjalë goje…?! Lavdia e pompuar nga privilegjet rozë vetpaditet tek bëhet qesharak duke bërë rolin e viktimës, kur në fakt, viktima është Lubonja. Por le ta pranojmë për një çast që dhe vetë Kadare është viktimë. Cili do të ishte atëherë kuptimi i këtij debati?! Fajtorë janë vetë viktimat, dje dhe sot! Hartuesit, urdhërdhënësit dhe përdoruesit e dosjeve famëkeqe, domethënë, vetë Sigurimi dhe ish kasta e lartë e PPSh, nuk janë përgjegjës për krimet e diktaturës dhe pasojat e saj.

Siç shihet, asnjë nga të “kulluarit” kritikë nuk i njeh vuajtjet dhe tmerret që kanë kaluar të persekutuarit. Atëherë, si mund  të bëhet një gjykim racional kur nuk ekziston njohja…?!

Të gjithë njerëzit që kanë kaluar nëpër dyert e terrorit komunist e dinë se si janë bërë dosjet dhe kush i ka udhëhequr. Tani me dosjet e persekutorëve duan të vrasin përsëri viktimat e rregjimit, e kush bën këtë gjykim? O Zot, më fal…! Gjykimi është kalibri që mason të mirën dhe të keqen.

Nuk i ka hije asnjë personi të bëjë rolin e gjykatësit apo aktorit mbi tragjedinë e viktimave dhe aq më pak ta quajë veten të përndjekur, kur njihen që disa prej tyre e kanë çuar në piedëstal dikatorin Hoxha…

Letrat ill-smelling që ka lënë diktatura janë një stisje e tmerrshme që ngjan si një booby trap, që vret më tepër të persekutuarit (90%) sesa përsekutorët e kuq që i sajuan ato …

Atëherë, çfarë u mbetet të persekutuarve për të mbrojtur nderin e tyre të nëpëkëmbur, të bëhen kamikazë ?!

Rumi thoshte : “Plaga është drita në të cilën ju hyni!”

Falë persekutorëve, të persekutuarit e kanë fituar atë.

 

 

 

 

Filed Under: Opinion Tagged With: alfons Grishaj, Booby Trap, i Dosjeve, të komunizmit

Dosjet e fshehta të komunizmit, ende peshë e rëndë për Shqipërinë

March 29, 2017 by dgreca


1 dosjet e sig Shqiperi
Më shumë se 25 vjet pas rënies së diktaturës 41 vjeçare të Enver Hoxhës, sekretet e saj vazhdojnë të helmojnë politikën shqiptare. Shumë njerëz në Shqipëri shpresojnë se hapja e arkivit të madh të dosjeve të fshehta të sigurimit do të shërbejë si një kapitull i ri për të shërimin e plagëve që la komunizmi.

Prej katër dekadash, Irina Sollaku është përpjekur të mësojë rreth fatit të burrit të saj, Xhavitit. 84-vjeçarja me origjinë ruse di vetëm një gjë: që i shoqi është ekzekutuar nga sigurimi i shtetit.Ajo shpreson se me hapjen e arkivave të sigurimit do të gjejë më në fund një përgjigje.

“Sot mbushen 40 vjet që u pushkatua burri im. Unë me gjithë fëmijët ishim të internuar ku kam kaluar 12 vjet. Kam ikur nga vendi im dhe tani ka disa vjet që jam kthyer. Kam ardhur këtu me shpresën të kem mundësi të gjej eshtrat e burrit dhe për t’i bërë varrin.” 

Pas shumë vitesh, njëra prej vajzave, Elena, gjeti aktakuzën kundër të atit dhe tre dokumente për ekzekutimin e tij. Por secili dokument mban një datë të ndryshme dhe është e pamundur të gjesh se cila është e sakta.Ndërkaq, ato nuk dinë asgjë se ku mund të jetë varrosur.

“Nuk kam urrejtje për askënd,” thotë Irina. 

Gentiana Sula është një prej personave të ngarkuar me hapjen e arkivave. Gjyshi i saj ka vdekur në burgjet e diktaturës. Gentiana thotë se arkivat përmbajnë sekrete të dhimbshme për shumë shqiptarë.

“Shqipëria është një nga vendet e fundit të Evropës Lindore dhe Qëndrore që ka vendosur t’i jap publikut të drejtën për të pasur qasje mbi dosjet e ish Sigurimit të Shtetit që është edhe policia politike. Në Shqipëri procesi është kompleks dhe do të thoja masiv. Në kuptimin e përmasës së përndjekjes shifrat janë të mëdhaja dhe kohëzgjatja e përndjekjes është shumë e madhe veçanërisht kjo e dyta dallon nga vendet e tjera.”

Sipas disa ekspertëve në Shqipëri, një numër i madh dokumentesh të arkivave të sigurimit janë asgjësuar në vitet 1991-92, kur komunistët ishin ende në pushtet.

Daut Gumeni, ish i burgosur politik është gjithashtu i ngarkuar me hapjen e arkivave të sigurimit.

“Mua më ka mësuar jeta të mos kem frikë nga e vërteta sepse kam kaluar ca vështirësi që më kanë kalitur edhe kurajon përballë të vërtetës. Dikur duhet të mësohemi të gjithë me të vërtetën se pa e ditur se cilët jemi, nuk e dimë se ku vemi.”

Qëllimi kryesor i hapjes së arkivave është të garantohet se asnjë bashkëpunëtor i sigurimit nuk do të mund të mbajë poste publike. Një tjetër synim është të sillet transparencë në skenën politike shqiptare, ku
Politikanët vazhdojnë të përdorin si armë akuzat dhe kundërakuzat për bashkëpunim me regjimin.

“Procesi i hapjes së dosjeve në Shqipëri është një proces i mbajtur peng për shkak të elitës politike dhe për shkak të së shkuarës dhe mëkateve që kasta politike e drejtimit të këtyre dekadave të fundit ka në vend”, thotë analisti Aleksandër Çipa.

Hapja e arkivave filloi në dhjetor të vitit të kaluar dhe ka ecur ngadalë. Ekspertët parashikojnë që ai të vazhdojë gjatë.(Kortezi:Zeri i Amerikes)

Filed Under: Politike Tagged With: Dosjet e fshehta, shqiperi, të komunizmit

Rumani, 20 Vjet burg për shefin e burgut të komunizmit

March 29, 2017 by dgreca

Rumani: Vërtetohet dënimi për shefin e burgut të periudhës komuniste, për rolin e tij në vdekjen e 103 të burgosurve politikë./

1 Rumani

Ne Foto:Ion Ficior pas përfundimit të gjykimit të sotëm në përcjellje të policisë është dërguar në burg/

Një gjykatë në Rumani e ka vërtetuar dënimin me 20 vjet burg, për ish-shefin e një burgu rumun të kohës së komunizmit, për rolin e tij në vdekjen e 103 të burgosurve politikë.Gjykata e Lartë e Apelit në Rumani sot e ka hedhur poshtë ankesën e personit, Ion Ficior, 88 vjeçar, i cili pretendon se nuk ishte fajtor për vdekjet, pasi ai vetëm i kishte zbatuar urdhërat.

Pas vendimit gjyqësor, policia e ka dërguar Ficiorin në burg.Ky person ishte komandant i kampit të punës Pweriprave, në periudhën 1958 – 1963. Gjatë procesit gjyqësor, ish të burgosurit kanë dëshmuar për kuishte të tmerrshme në burg, përfshirë rrahjet, mosdhënien e ushqimit dhe ilaçeve, regjim i ashpër i punës dhe qeli pa nxehje.

“Shumë njerëz kanë vdekur ajte dhe kjo konsiderohej normale”, u tha mediave rumune ish i burgosuri, Ion Radu, i cili i kishte vuajtur 12 vjet në këtë burg, për shkak se i takonte një organizate antikomunsite.

“Ai totalisht e meriton këtë dënim, sepse ishte njeri mizor”, tha Radu për ish-shefin e burgut, Ion Ficior.Në vitin 2016, në Rumani ishte dënuar me 20 vjet burg edhe një tjetër ish-shef i burgut, me ermin Alexandru Visinescu, për rolin e tij në vdekjen e të burgosurve në burgun, Ramnicu Sarat, në periudhën 1956 – 1963.

Filed Under: Analiza Tagged With: 20 vjet, burg për shefin e burgut, Rumani, të komunizmit

  • 1
  • 2
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • SHKOLLA SHQIPE NË LUGANO, RUAJTJA E GJUHËS DHE IDENTITETIT KOMBËTAR NË MËRGATËN SHQIPTARE NË ZVICËR
  • Ngjarja përuruese e Pizza-me-Polic të Shoqatës Amerikane Shqiptare të Zbatimit të Ligjit me një sukses të jashtëzakonshëm
  • PËR FLAMURIN KOMBËTAR SHQIPTAR
  • PJESË NGA HISTORIA TRAGJIKE E ANEKSIMIT TË ULQINIT NGA MALI I ZI
  • “ÇLIRIMI” QË PUSHKATOI KORIFEJTË E PAMVARSISË!
  • NORMALJA E ELBASANIT – IKONA E ARSIMIT SHQIPTAR
  • New York City Hall echoed Albanian in an incredible celebration of 111th Anniversary of Albanian Independence
  • 28 Nëntori, një prej datave më të rëndësishme të historisë sonë
  • 111 VJETORI I PAVARËSISË, VATRA BASHKOI SHQIPTARËT E AMERIKËS NË FESTËN E FLAMURIT KOMBËTAR
  • Kryeministri Kurti pas homazheve në Prekaz: Prekazi me Epopenë e UÇK-së është shndërruar në kryeqytet të kryengritjes shqiptare
  • NJË VËMENDJE PËR KLERIKUN E PATRIOTIN E MADH HAFIZ ALI KORÇA
  • Përkujtohet me madhështi 111 vjetori i Pavarësisë në Michigan
  • NË DITËN E PAVARËSISË KOMBËTARE, 2023
  • PAVARËSIA E SHQIPËRISË DHE MIRËNJOHJA PËR KLERIN FETAR SHQIPTAR
  • Gazeta Dielli uron të gjithë shqiptarët: Gëzuar ditën e Flamurit Kombëtar dhe 111 vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT