dgreca – Page 1441 – Dielli

Marrëdhëniet e forta me SHBA janë shpëtimi i vetëm i Shqiptarëve

April 26, 2018 by dgreca

Nga Dritan Mishto*/

Është një kënaqësi e madhe që sot diskutojmë në Vatër rreth tezave politike e kombëtare që shtron publicisti i njohur Frank Shkreli , të pasqyruara profesionalisht në përmbledhjen publicistike “Demokracia nuk pret”. Diskutimi rreth ketij libri sot në Federatën Vatra zhvillohet në një kohë të rëndësishme për ecurinë e marëdhënieve shqiptaro-amerikane, të cilat në periudha të ndryshme historike kanë pasur luhatjet e veta. Me keqardhje duhet të pranojmë se ndërprerja apo dobësimi i marrëdhenieve shqiptaro-amerikane ka ardhur gjithmonë nga politika shqiptare. Marrja e pushtetit nga komunistët në vitin 1944 dhe vendosja e njërës prej diktaturave më të ashpra në botë u pasua menjëherë me dobësimin dhe ndërprerjen e marrëdhënieve me SHBA. Por, edhe me pas rivendosjes së tyre në vitin 1991, këto marrëdhënie janë prekur nga lojrat politike dhe interestat meskine te politikanëve shqiptarë, të cilët në disa raste kyce nuk jane ngritur ne lartësinë qe kerkon mbajtja fort dhe të shenjta të marredhenieve mes dy kombeve tona. Mbrojtesit e flakte dhe të pakompromis të marrëdhënieve shqiptaro-amerikane janë diaspora jonë në SHBA me në krye Federatën Panshqiptare VATRA dhe mbarë kombi ynë. Ndaj edhe qeverite shqiptare jane pro-amerikane sepse perqafesojne nje nga kombet me proamerikan ne bote. Sic e dini, Vatra nuk perfshihet ne debate politike por më duhet të ngre disa shqetësime të konstatuara gjatë viteve të fundit lidhur me cënimin e marrëdhënieve mes Shqipërisë dhe SHBA. E para është cështja e shkatërrimit te armeve kimike siriane në vitin 2013. Sic dihet pati disa protesta në Shqipëri kunder përfshrjes së Shqipërisë në këtë proces, protesta të cilat sic u pa qartë u nxitën indirekt nga qëndrimi I Kryeministrit Rama duke mbajtur popullatën në një errësirë informative lidhur me të vërtetën e kësaj lëvizjeje diplomatike nga ana e SHBA. Është fatkeqësi shumë e madhe që për herë të parë në historinë e marredhenieve tona diplomatike u protestua përpara Ambasadës Amerikane në Tiranë, vetëm (e përsëris) për shkak se Kryeministri i Shqiperise nuk i paraqiti qytetarëve të vendit të tij tërësinë e planit të shkaterrimit të armëve kimike (aq sa shqiptarët pandehën se armët do të shkarkoheshin në port dhe do përbënin rrezik direkt për popullatën). Pra, një sjellje kryeministrore pasqyrohet direkt në marrëdhëniet mes dy kombeve tona dhe ne nuk duhet te harrojme dicka të rëndësishme se cdo cenim, cdo dobësim i marredhenieve shqiptaro-amerikane sjell rritjen e drejtëpërdrejtë të influencave ruse në rajon, ndaj ne nuk duhet te kemi as me te voglen luhatje se i vetmi alet dhe mik i forte i Shqipërise dhe shqiptarëve janë Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Tendenca e shfaqur nga Kryeministri Rama, që Shqiperia e vogël të luajë rolin e një nukli politik me marrëdhënie të shumta me Perëndimin e Lindjen është e kotë. Shqiperia duhet të ketë si bosht kryesor të politikes së saj të jashtme fuqizimin e marrëdhënieve me SHBA dhe ndjekjen e politikës amerikane. Rasti i dyte, sërish I përjetuar me trishtim nga mbarë kombi shqiptar, është votimi I Shqipërisë kundër vendimit të Presidentit Trump për njohjen e Jeruzalemit si kryeqytet të Izraelit. Është rast i rrallë në historinë e qeverisjeve botërore që një qeveri të votojë kundër mikut dhe aleatit më të madh të saj (me një popullsi në shumicë dërrmuese proamerikane) sic ndodhi me votën e Kryeministrit Rama kundër SHBA. Ajo votë nuk mund të pranihet kurrësesi që është votë e shqiptarëve kundër Amerikës. Jo, ajo është vota e Edi Ramës kundër SHBA dhe politikës së saj zyrtare, ndërkohë që Shtetet e Bashkuara kanë qenë nismëtarja dhe mbrojtësja e shqiptarëve në Ballkan, me një rol parësor në pavarësinë dhe procesin e njohjes ndërkombëtare të Kosovës. Arsyetimet dhe justifikimet e qeverisë shqiptare duke sjellë argumenta të diplomacisë të periudhës hoxhiste për të justifikuar votën kundër janë qesharake. E treta, vendimi i fundit i Presidentit Trump për sulmin ndaj shkatërrimit të bazave kimike ne Siri. Nuk pati asnjë deklaratë përshëndetëse nga Kryeministri shqiptar. Pa asnjë shpjegim.

Ndaj edhe Federata Pan-Shqiptare Vatra ashtu si në të shkuarën do të jetë aty ku konstatohet një zbrazëtirë apo ku krijohet një e krisur sado e vogël në marrëdhëniet shqiptaro-amerikane, duke u bërë si gjithmone gardiane e fortë dhe pakompromis e paprekshmërisë së tyre. Në Kuvendin e fundit të Federates Pan-Shqiptare Vatra u miratua platforma fituese që parasheh se Vatra do të ndjekë dhe do mbeshtesë fuqimisht vendimet e Departmentit te Shtetit, Qeverise Amerikane dhe Presidentit Trump lidhur me Shqipërinë dhe shqiptaret sepse ne jemi të bindur tek dashamirësia e tyre ndaj nesh dhe se largpamesia e vendimarrjes amerikane i tejkalon aftësitë e politikanëve shqiptare për t’i gjykuar keto vendime. Vatra do të bëj gjithcka që forcimin e ketyre marrëdhënieve mes Shqipërisë dhe Shteteve të Bashkuara ta kthejë, ashtu si deri tani, në forcimin e pozitës së shqiptarëve.

Ndaj, edhe analizat e mikut tonë të nderuar Frank Shkreli marrin një rëndësi të vecantë, sepse I përgjigjen realitetit dhe japin rrugëzgjidhje për një të ardhme më të mirë. Vetëm marrëdhëniet e forta dhe të palëkundura me ShBA janë dhe do të jenë shpëtimi i shqiptarëve.

Ju faleminderit!

**Diskutimi i Kryetarit të Federatës Panshqiptare VATRA z. Dritan Mishto në debatin e zhvilluar në Vatër rreth marrëdhënieve shqiptaro – amerikane, me rastin e publikimit të librit “Demokracia nuk pret” të z. Frank Shkreli…

KUKES: KERCENOHEN ANETARET E KOMISIONIT TE PROTESTES

April 26, 2018 by dgreca

DEKLARATE PER SHTYP/

KESHILLI BASHKIAK/

KUKËS-Date 25.04.2018/

Duke marrë shkas nga disa veprime përndjekëse dhe kërcenuese të ndodhura ditet e fundit ndaj antareve të komisionit te protestës për taksën e rrugës së Kombit, theksojmë se, veprime të tilla të turpshme, na bëjnë më kurajoz dhe më të vendosur në qëndrimet tona te drejta në mbrojtje të intesersave të banorëve të Kukësit.

I bëjme thirrje organeve përkatëse të kryejne detyrimet e tyre ligjore.

Mençuri e shtatore të rreme

April 26, 2018 by dgreca

Nga Astrit Lulushi/
Shqipëria vazhdon të jetë plang në lojë bixhozi mes bijëve të saj. Duke filluar nga shpallja e pavarësisë, ajo është udhëhequr nga qeveri që kanë përfunduar në dështime, shumica për shkaqe të brendshme. Madje, edhe rreziku i copëtimit të saj nga të huajt është përdorur thjesht sa herë e ka dashur interesi i atyre që marrin pjesë në këtë lojë. Vendi ka provuar çdo sistem; të mirë, thuajse të mirë, e deri më të keqin; dhe tani, për afër 30 vjet, fati i saj është në tryezën e lojës mes oligarkësh. E njëjta gjendje vazhdon; qëllimi i atyre që udhëheqin është fitimi, ndërsa opozita pret rradhën e saj. Populli është i lodhur. Shumica e njerëzve të mirë kanë ikur; edhe ata me pak shpresa kërkojnë rrugë për t’u larguar, ndërsa të gjithë pyesin: Ç’po ndodh?, apo Çfarë ka ndodhur?
Në kohët e lashta, rreth 400 vjet pes., në Athinë, një djalë i ri i afrohet Sokratit dhe e pyet; “Filozof, si mund të bëhem i mençur? “Më ndiq mua”, i tha Sokrati, dhe e çoi në det. Aty filloi ta lagte pak nga pak. Papritur, Sokrati e kapi dhe e zhyti djalin në ujë. I riu luftoi me dëshpërim dhe pak para se t’i zihej fryma, Sokrati e tërhoqi. I zemëruar, djali i bërtiti: “Çfarë bën?! Kërkon të më mbysësh?’ Me qetësi, Sokrati u përgjigj: “Absolutisht jo. Nëse ky do të ishte qëllimi im, nuk do të kisha tërhequr “. “Atëherë, pse e bëre?” pyeti i riu. “Kur të duash mençuri aq shumë sa ke nevojë për ajër, vetëm atëherë do ta kesh atë”, iu përgjigj Sokrati. Pastaj, u kthye në breg dhe u largua.
Sa afër një prove të tillë kanë qenë ata që kanë udhëhequr Shqipërinë në të kaluarën dhe tani? Thuajse aspak! Prandaj vendi gjithmonë ka patur në krye njerëz të pa-aftë, aspak të mençur, por vetëm të djallëzuar. Sot për sot në Shqipëri, dhënia e statusit të vendit kandidat për në Bashkimin Europian do të shkaktonte habi. Do të pritej me brohoritje në televizionin e Kryeministrit, ndërsa populli i thjeshtë, në kufirin skandal të varfërisë, do të dridhej nga mirëqenia e lartë në vendet e BE-së. Të gjithë e dijnë s’e në ç’gjendje ndodhet vendi, ku qeverisja më e mirë është mosqeverisja, ndërsa korrupsioni përshkallëzues dhe papërgjegjshmëria e përgjegjëshme, janë ato për të cilat çdo vendas natyrëshëm reagon: Eshtë ndikimi i rrezikut rus në Ballkan që i jep vendit këtë status, apo vërtet standartet ekonomike Shqipëri – BE përputhen? Sepse askush nuk po flet për përmbushjen e standarte të tjera, veç atyre në gjyqsor e polici?
Në Romë, rreth vitit 200 pes., kur historiani Kato i Vjetri u pyet gjatë përurimit të një statuje kushtuar një figure tjetër, pse nuk kishte statuja të tij, ai u përgjigj: Pasi të kem vdekur, do të dëshiroja që njerëzit të pyesnin pse nuk ka shtatore për mua, sesa sot që jam gjallë të pyesin, pse Kato ka një të tillë?

DITA E LIRISË SHQIPTARE NË KENSICO DAM PLAZA,NY- 6 MAJ 2018

April 25, 2018 by dgreca

DO TË PËRKUJTOHET 28 VJETORI I RËNIES SË NICK MRNACAJ, E “PAGEZUAR” SI DITA E LIRISË SHQIPTARE NË KENSICO DAM PLAZA, ME 6 MAJ/

10-Mrnacajmarnacaj

* Ky manifestim i përvitshëm është pagëzuar si “Dita e Lirisë Shqiptare”/

*Në fund të aktivitetit do të organizohet ceremonia e ngritjes së Flamuri shqiptar.
Të dielën me 6 MAJ 2018, ora 1 pm, në “Kensico Dam Plaza”, Valhalla – White Plains, NY do të organizohet takimi përkujtimor kushtuar martirit të Demokracis – Nick Mrnacaj, me rastin e 28 Vjetorit të rënies.Kjo dite konsiderohet si “Dita e Lirisë Shqiptare.
Ky manifestim i përvitshëm që tashmë është pagëzuar si “Dita e Lirisë Shqiptare” organizohet nga Shoqata Kulturore Artistike Kelmendi dhe familja Mrnacaj. Shoqëria Kulturore “Kelemendi” ka përgatitur një program artistik enkas për këtë ngjarje.Në fund të aktivitetit do të organizohet ceremonia e ngritjes së Flamuri shqiptar.
Pjesmarrja e komunitetit është e mirëpritur.

25 VJET, PAPA GJON PALI II TEK GJERGJ KASTRIOTI – SKENDERBEU

April 25, 2018 by dgreca

Nga Fritz RADOVANI/

PAPA GJON PALI II ME KARDINAL KOLIQIN/

“Historia endè nuk e ka njohtë até që ka ngja në Shqipni…”..

25 Prill 1993, kur Papa Gjon Pali II, po hynte fitimtar në Katedralen e rindertueme të Shkodres, ditë në të cilen Ai puthi Token Shqiptare, Token e rijtun në shekuj me gjakun e Shenjtë të mija Martirëve Shqiptarë, e së fundit të ramë nën shpaten komuniste e barbare. Na dukej e pabesueshme se jemi tue pa me sy Burrin ma të madh të Shekullit që me doren e Tij, po na bekonte e po na ringjallte Fenë në zemrat tona!Ishte po, Ai Papë, që në qershorin e vitit 1991, Burrnisht kishte refuzue kerkesen e tradhëtarit dhe zbatuesit të “Revolucionit Kultural” Ramiz Alia, në vitin 1967 në Shkoder, per me vizitue Vatikanin, me shpresë mashtrimi per me ruejtë postin e presidentit.

Ishte Ai Papë që porsa mërrijti i dhuroi Qytetit të Shkodres Fuguren e Zojës së Këshillit të Mirë dhe e vendosi me doren e Tij, tue e bekue Gurin e rindertimit të Kishës së Zojës brijë Kalasë Rozafat, për të treten herë e shkatrrueme mbas 1967 nga anadollakët. Mesazhi i Tij ishte: “T’i kthehet vendit dhe Popullit Tuej paqa, një jetë ma e mirë dhe zhvillimi social simbas traditave njerzore e fetare të kësaj tokë” (26 Prill, Vatikan).

Ishte Polaku Vojtila, që kur Bashkimi Sovjetik kërcënoi Poloninë atje për lëvizjet demokratike deklaroi: “Nëse një ushtar sovjetik do të shkelin kufinin polak, unë do të çveshëm si Papë dhe do të shkoj me luftue atje për Lirinë e Atdheut tim!”

Papa Gjon Pali II asht njohësi ma i saktë i Shqipnisë robnueme komuniste dhe per këte t’i referohemi Atij: “Kam ardhë këtu për me ju shpreh nderimin tim Vllazënor edhe komunitetëve të ndryshme fetare që bashkjetojnë këtu prej shekujsh: Komunitetit Kristjan Ortodoks dhe Komunitetit Mysliman, të cilëve, u sjellë një përshëndetje të përzemërt…Kam ardhë për me i shfaqë çdo Shqiptari admirim dhe mbështetje në këte fazë delikate të kalimit historik dhe të të shumë së dishruemes ringjallje shoqnore e shpirtnore.

Të dashtun Vllazën e Motra! Sa herë në të kaluemen ju asht dashtë ta mbroni me forcë identitetin tuej. Me një angazhim të tillë sikur edhe vetë ky shesh na e kujton u shque Figura e naltë e të Krishtenit Gjergj Kastriotit – Skenderbeut, i respektuem nga Papët e Romës dhe përjetësisht i gjallë në kujtimin e Popullit Shqiptar…

Ju keni vuejtë për Kombin Tuej. Prandej dhe keni të drejtë ta doni kaq shumë. Populli i juej kaloi një tragjedi me të vërtetë tronditëse nën shtypjen komuniste.

Ishte vërtetë i tmershëm përftyrimi i jetës njerzore nën rregjimet totalitare si ai që ju keni njohtë, ku njeriut i mohohej një nga të drejtat ma thelbësore: Liria e shfaqjes së mendimit dhe e besimit të tij si dhe liria e ndërgjegjës. Mohim ky, që shpesh merrte formën e një shtypjeje të tmershme. A ka gja ma të randë sësa mbyllja e Tempujve të çdo besimi dhe, a nuk u dënuen me vdekje priftërijtë, vetëm pse guxuen të ushtronin rritët fetare? A nuk u përsekutuen besimtarët tue u burgosë ose tue u fye me të gjitha mënyrat?

Në vendin tuej të vishkulluem mashumëse asnjë vend tjetër nga përsekutimi asht e thjeshtë me gjetë gjurmët e katakombëve të lashta kristjane dhe t’arenave ku, dëshmitarët e Krishtit hidheshin me dhunë për me ushqye bishat.

Këtu kje një luftë e ashpër kundër Fesë, simbas një vije dogmatike të një programi shoqnor dhe politik, i mbështetun nga ideologjia komuniste…

Dukej sikur mjeti ma i domosdoshëm për me realizue e trumbetue “Parajsën në tokë” kje tue i mohue njeriut atë forcë që e lidhë me Krishtin, forcë kjo, rreptësisht e dënueme si një “dobësi e pandershme për njeriun”.

Në të vërtetë kjo forcë e pame jo me atë sy ishte ma shumë dishka shqetësuese për ata, ashtu si e treguen faktët. Përsoni njerëzor në të vërtetë me energjinë që vjen nga Feja, nuk lejon lehtësisht të hidhët në anonimatin kolektiv…

Ajo që ka ngja në Shqipni të dashtun Vllazën dhe Motra, nuk asht pa kurrë në historinë e njerëzimit. Asht e vërtetë se edhe në Përandorinë Romake janë ba përndjekje të ashpra ndaj të Krishtenëve, por atëherë ishte fjala për shtet i cili në emën të një feje, asaj pagane, luftonte ata që mbështetshin Ungjillin e Krishtit. Kurse këtu, shteti asht përpjekë me shue çdo shprehje fetare në emën të një ateizmi radikal, të mbështetun në një sistem universal dhe përgjithësues. E gjithë kjo ndodhte në një kohë kur askush nuk mund të ndërhynte për me mbrojtë dinjitetin e njerëzve që u ishte mohue gjithshka, tue i çveshë deri nga ma “njerzoria”, liria e tyne…

Drama e Juej Shqiptarë të dashtun, zgjon interesimin e gjithë Kontinentit Europian dhe asht e domosdoshme që Europa mos t’ Ju harrojë!

Dhe në fakt ky duhët të jetë pikësynimi sot, me këthye shpejt fletën tue mos harrue atë që ka ekzistue për me shikue përpara. Pikëpamje kjo, që në një prizem vështrimi asht e drejtë e, madje, e domosdoshme, por me një kusht, që me mbetë gjithmonë në kujtesën tonë ajo që ngjau në të kaluemen. Në të vërtetë ky asht kusht i domosdoshëm për mos me u rikëthye tek të njajtat gabime të përlotuna dhe, asht shtegu ma i mirë për një proçes pajtimi të vërtetë. Por, kjo liri besimi fetar të cilën Ju, ma në fund po e shijoni, nuk asht vetëm një dhuratë e çmueshme e Zotit për ata që kanë hirin e Fesë, por asht një dhuratë për të gjithë, sëpse ajo, asht thëmeli i garancisë për çdo shprehje tjetër të lirisë. Ajo prek njeriun në intimitetin e vet, në atë cep të Shenjtë dhe të padhunueshëm që asht ndërgjegja, ku, kenja njerëzore takohët me Krijuesin dhe fiton ndërgjegje të plotë të dinjitetit të vet.

Nga një liri e tillë, e trajtueme ashtu siç duhët, nuk ka përshka ti trembemi asnjë shrregullimi njerzor. Besimi i çiltër në Té nuk i përçanë njerëzit por përkundrazi, i bashkon me gjithë veçantitë e tyne. Si na e mëson edhe Feja, nëse kemi një Krijues të perbashkët që të gjithë jemi Vllazën. Kështu, që Feja, asht një kështjellë mbrojtëse kundër totalitarizmit dhe një kontribut vëndimtar për një vllaznim human.

Liria e vërtetë fetare i shpëton ngacmimëve të intolerancës dhe të sektarizmit, dhe ofron mënyra dialogu të respektueshëm dhe konstruktiv…

Shqipni, qendro në naltësinë e kësaj beteje të madhe!Rruga që do të bash nuk asht aq e lehtë. Endè ka plagë të pambylluna. E kaluemja lé të shërbejë si mësim por kurrë mos të të shtyjë në hakmarrje mëllefesh.

Tashti asht koha për me shkue me besim drejt së ardhmës.E madhe asht detyra që të pret për të cilën tashma e ké fillue punën më një zell të lavdrueshëm. Në përpjekjen për rimëkamjen ekonomike asht e domosdoshme që të gjithëve t’ u garantohët puna e, ajo që asht ma esenciale për me jetue me dinjitet, lé ti bashkohët edhe vullneti për t’ a konsolidue demokracinë tuej të ré.Kjo nuk arrihët pa çmue si duhët disa vlera thelbësore tue fillue sëpari nga dinjiteti i jetës njerëzore. “Një demokraci pa vlera, -kam shkrue n’ Encilklikën Centesimus Annus-mund të shndërrohet lehtësisht në një totalitarizëm të hapun ose të fshehtë, si po na e tregon edhe historia… ” (25 Prill 1993, Në sheshin Skenderbeu, Tiranë).

***

Dhe unë, po persëris: “Historia endè nuk e ka njohtë até që ka ngja në Shqipni…Drama e Juej Shqiptarë të dashtun, zgjon interesin e mbarë Kontinentit Europjan dhe asht e domosdoshme që Europa mos t’ Ju harrojë! ”

Melbourne, 25 Prill 2018.