Nga Lisa Bryant/
Franca është në gatishmëri të lartë pas sulmit terrorist javën e kaluar në afërsi të Lyonit. Ngjarja ndodh vetëm gjashtë muaj pas vrasjeve në redaksinë e gazetës Charlie Hebdo në Paris. Sulmet kanë shtuar tensione të reja për marrëdhëniet ndërmjet hebrenjve francezë dhe myslimanëve tashmë të tensionuara për shkak të konfliktit në Lindjen e Mesme. Por komuniteti hebre dhe ai mysliman i Francës, më i madhi në Evropën Perëndimore, ndajnë edhe një trashëgimi të përbashkët. Një rabin francez beson se hebrejtë dhe myslimanët janë të destinuar të jenë miq. Rabini quhet Michel Serfaty (Mishel Serfati’). Michel Serfaty po i tregon këtij njeriu se si një i ri mysliman e fyeu rëndë me fjalë vulgare. Por fyerja, sado e rëndë të jetë, nuk pasqyron pikëpamjet e shumë myslimanëve francezë. Ky takim zhvillohet pranë Unionit të Organizatave Islame në Francë, i njohur më mirë me emrin UOIF, – një grup popullor fetar që mban lidhje me Vëllazërinë Myslimane të Egjiptit. Kur myslimanët shkojnë për lutjet e pasdites, është e çuditshme që këtu të shikosh një rabin, por zoti Serfaty nuk është rabin si gjithë të tjerët. Ai ka vite të tëra që udhëton nëpër Francë me një minibus të vjetër, të mbyllur, me parrulla ku reklamohet miqësia mes hebrejve dhe myslimanëve. Ai hyn nëpër lagjet e vështira, dhe bisedon me udhëheqësit myslimanë, me nxënës dhe madje me shitës droge, të gjithë myslimanë:-“Për mua ata janë fuçi baroti, sepse janë njerëz të margjinalizuar; ata kanë probleme të mëdha ekonomike, kanë ide të errëta për hebrenjtë. Ata mendojnë se hebrenjtë dominojnë botën, kanë gjithë paratë, pushtetin dhe politikën”. Shoqata e Miqësisë hebraiko-myslimane vë dialogun mbi të gjitha. Zoti Serfaty e drejton atë nga sinagoga e tij në Ris-Orangis, një qytet i qetë jashtë Parisit. Aty pranë ka një xhami dhe një kishë ungjillore. Harmonia ndërfetare fillon në shtëpi …. dhe në rrugë. Ekipi i rabinit në autobusin e miqësisë përfshin një imam dhe disa të rinj myslimanë. Por në rrugë ka një tjetër realitet. Që pas sulmeve islamike në Paris, Serfaty është vënë nën mbrojtje 24 orë:-“Gjatë 14 viteve të fundit, shteti nuk ka bërë asgjë në drejtim të parandalimit. Ka pasur 10 mijë akte anti-semite kundër hebrenjve. Gjatë kësaj kohe, unë kam shkuar në të gjitha këto pika të nxehta. Kam dëgjuar gjëra nga më të ashprat, por kurrë nuk më ka ndodhur gjë. ”- thotë ai. Udhëtimi i sotëm me autobus është në UOIF, në periferinë La Courneuve të Parisit. Zoti Serfaty bisedon me zyrtarin e UOIF-it, Ghazi Ëehbi, i cili thotë se rabini i kujton xhaxhanë e tij. Pastaj ata dalin jashtë për të shpërndarë fletushka ku flitet për miqësinë dhe për të biseduar me besimtarët muslimanë. Është një bisedë që zoti Ëehbi, përfaqësues i xhamisë, thotë se ka rëndësi të madhe në Francë:-“Ne duhet të njohim njëri-tjetrin, duhet të kemi një dialog. Dera duhet të jetë e hapur për të gjithë.” Adel Bouafi nuk pajtohet me gjithçka që thotë rabini. Por ai e vlerëson misionin e zotit Serfaty:-“Mendoj se është diçka e guximshme. Është një nismë vërtet e mirë për të takuar të rinj nëpër lagje dhe për t’u hapur dyert.” Shoqata ka disa degë në Francë. Dalëngadalë, thotë rabini, fara e miqësisë hebraiko-myslimane po jep fryte.
Kosova beson dhe punon në politikat e fqinjësisë së mirë
Kadri Veseli: “Mirëse na keni ardhë në Kosovë, në Prishtinë”, iu dretua ai në gjuhën serbe deputeteve nga Kuvendi serb në takimin me deputetet e Kuvendit kosovar./
Nga Prishtina: Behlul Jashari/
PRISHTINË, 3 Korrik/.-Republika e Kosovës beson dhe punon në politikat e fqinjësisë së mirë me të gjitha shtetet e regjionit tonë, përfshirë edhe fqinjin e saj verior – Serbinë, tha kryetari i Kuvendit kosovar, Kadri Veseli.
“Një përshëndetje të veçantë për të nderuarat deputete nga Kuvendi i Republikës së Serbisë”, ka bërë sot në Kuvendin e Kosovës, në sallën e seancave plenare, kryeparlamentari kosovar. “Mirëse na keni ardhë në Kosovë, në Prishtinë”, iu dretua ai në gjuhën serbe deputeteve nga Kuvendi serb në takimin me deputetet e Kuvendit kosovar.
Në sallën e mbledhjeve plenare të Kuvendit të Republikës së Kosovës, në prani të deputetëve të Kuvendit, përfaqësuesve të misioneve diplomatike e organizatave të ndryshme vendore e ndërkombëtare, si dhe deputeteve nga Kuvendi i Republikës së Serbisë, është shfaqur dokumentari “Folloë us” (i sponsorizuar nga Misioni i OSBE-së), i cili trajton rolin e grave në shoqëri dhe në raportet ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.
Hapjen e kësaj ngjarjeje e bëri kryetari i Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli, i cili në fjalën e tij para të pranishmëve, takimin e sotëm e konsideroi “mundësi të mirë për dhënien e mesazheve të përbashkëta të mirëkuptimit reciprok, por edhe për nxitjen e bashkëpunimit në funksion të paqes, zhvillimit dhe progresit të përgjithshëm rajonal”.
Ai theksoi platformën e dialogut mes dy shteteve, Kosovës dhe Serbisë, në mënyrë që raportet të normalizohen dhe problemet të zgjidhen përmes komunikimit dhe marrëveshjeve.
“Horizonti i këtij dialogu duhet të zgjerohet. Pra, të mos jetë vetëm dialog politik dhe institucional, privilegj i elitave politike, por edhe dialog qytetar dhe kulturor, në fushën e shoqërisë civile”, theksoi Veseli.
“Në Kosovë besohet se historia e konflikteve të dhunshme ka përfunduar një herë e përgjithmonë, duke i hapur rrugë një epoke të re marrëdhëniesh bashkëpunimi. Kjo epokë udhëhiqet nga vizioni për ta bërë Ballkanin pjesë të vlerave euro-atlanike”, u shpreh kreu i Kuvendit të Kosovës.
Këtë takim kryetari Veseli e cilësoi si një argument më shumë se vizioni evropian po zë vend në mendjet dhe zemrat e qytetarëve, në të cilin roli i deputeteve dhe i grave që ato përfaqësojnë, është shumë i rëndësishëm.
“E dimë se ende ka shumë pengesa, hezitime e paragjykime, sikurse e tregon edhe dokumentari ‘Folloë Us’, por ne duhet ta kemi të qartë se jemi zgjedhur për t’i kapërcyer me vendosmëri këto pengesa dhe paragjykime. Ne jemi zgjedhur për t’i çuar përpara shoqëritë tona, drejt një të ardhme që dallon krejtësisht nga e kaluara.
Kemi shansin historik, por edhe mundësitë dhe instrumentet për t’ia arritur këtij qëllimi”, theksoi në fjalën e tij kryeparlamentari Veseli.
Lidhur me rëndësinë e dokumentarit dhe nevojën e rritjes së bashkëpunimit ndërmjet dy vendeve, në të cilin një rol të rëndësishëm bartin gratë përfaqësuese të Kosovës dhe Serbisë, foli kryetarja kosovare e Grupit të Grave Deputete, Blerta Deliu-Kodra.
“’Follow us’ është guxim i grave për të nisur projekte jo populiste. Prandaj sot është është një ditë reflektimi e angazhimi për sfidat që kemi përpara, me që sot nis një qasje ndryshe për të zgjedhur problemet tona të përbashkëta”, theksoi ajo.
Në vazhdim folën edhe deputetja e Parlamentit të Kosovës, Teuta Sahatqija, deputetja e Parlamentit të Serbisë, Maria Obradoviç dhe shefi i Misionit të OSBE-së në Kosovë, Jean-Claude Schlumberger.
Deputetet nga Serbia erdhën në Kosovë me ftesë të Grupit të Grave Deputete të Kuvendit të Kosovës.
GENOCIDI I SREBENICES
ZYRTARE TE KOMBEVE TE BASHKUEME PERDORIN FJALEN “GENOCID” PER MASAKREN E SREBRENICES/
Perktheu per DIELLIN: Gjon Kadeli/
Rusia dhe aleatet e saj ne Ballkan mund t’a quejne fymje perdorimin e fjales genocid, per te pershkrue masakrimet e mija njerezve ne Srebrenice, gjate luftes ne Bosnje, por shume pake njerez te tjere ne
Kombet e Bashkueme, ngurrojne t’a perdorin fjalen genocid. Gjate debatit ne Asamblene e Pergjithshme te Kombeve te Bashkueme, qe u mbajte me 1 korrik, mbi nji rezolute, per te rikujtue 20 vjetorin e vrasjes se ma shume se 8000 muslimanve Boshnjake, burra e djeme te ri,te cilet mbas vrasjes u hodhen ne vorreza ne mase. Keto ishin vrasjet ma te shumta ne mase, qe ngjane ne Europe, ga Lufta e Dyte Botnore.
Skretari i Pergjithshem i Kombeve te Bashkueme Bab Ki-Mun, pa kurrfar ngurrimi, perdori fjalen gjenocid gjate fjlaimit te tij. Te njejten gja bani Kryetari i Gjykates se Nalte te Kombeve te Bashkueme Serge Aramertz, i cili po persekuton ata qe ishin pergjegjes per kete gjenocid, edhe Ambasadoria e Shteteve te Bashkueme prane Kombeve te Bashkueme Samantha Power, e cila ishte ne Bosnje, si gazetare e pavarun, gjate kohes se vrasjeve ne mase, ne korrik te 1995-ses Ambasadoria Power tha se “Ata qe mohojne sot genocidin ne Srebrenice, vejne vehten ne nji pozite te keqe dhe poshtnijne vehten.” “Ajo kerkoi qe vendosmenia qe u shkaktue nga tmerri i Srebrenices duhet, jo vetem te perkujtojme te kaluemen, por te bajme gjithashtu cdo gja te mundun, per te parandalue genocidet dhe vrasjet ne mase ne te ardhshmen.”
Por ishte Boshnjakja Abisada Dudic, qe shkaktoi perlotjen e syve, te atyne qe ishin te pranishem, kur ajo pershkroi, kete ngjarje tejet tronditese. Ajo tregoi se si iku si femij nga shtepia e saj afer Srebrenices, me kujtime te “Friges,gjakderdhjes dhe te zjarrit te luftes.” Dudic shtoi se , shpresa e familjes se saj asht, qe
trupat(kufomat) e te afermve te tyne do te gjinden, tuej perfshi edhe ate te nji axhe te saj, qe ajo e pau heren e fundit tuej ikun ne nji pyll, per te shpetue nga masakra qe ngjau ne Srebrenice..Ajo shtoi edhe keto: “Me quejte ate qe ngjau ne Srebrenic me cdo emen , pervec genocid, qofte emni masaker,tragedi, katastrofe ose me cdo emen tjeter, jo vetem qe pengojme mundesine e rikshillimit, por perforcojme qendrimin e atyne qe mohojne genocidin, dhe qe kryesojne perpjekjet e Serbve te Bosnjes per t’u nda nga Bosnja.” ” Kjo gja i viktimizon
perseri ata qe shpetuen, dhe pakson madhesine e krimit.”
Ambasadoria e Bosnjes ne Kombet e Bashkueme Mirsada Collakovic, e cila kryesoi ceremonine perkujtimore, e cilsoi mohimin e genocidit si “Faza e fundit e genocidit.’ “Ajo shtoi se asht njifar vrasje e dyfishte,
gjate se ciles viktimat jane vra dhe mandej kujtes e kesaj ngjarje tejet barbare po zhduket.”
Perkujtimi i kesaj ngjarje nga Organizata e Kombeve te Bashkueme u ba, nderkohe qe u bane perpjekje te shuimta kunder saj nga Rusia, Serbet e Bosnjes dhe Serbia, kunder cdo perdorimi te fjales genocid, ne nji rezolute te Keshillit te Sigurimit te kombeve te Bashkueme.ne te cilen do te shenohet 20 vjetori i masakres se Srebrenices.(AP/Reuters)
Shtetet e Bashkuara festojnë 239 – Vjetorin e Pavarësisë
Nga Beqir SINA – New York/
Presidenti i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova, ka thënë se: “Ne i duam Amerikanët, sepse ata na dhuruan lirinë, që ne dëshironim”. Duke vazhduar se “Pikërishtë, për këtë ka një respekt ideal. Me Amerikën ne jemi të vegjël, por, miq të mëdhenj që mund të bëjmë edhe punë të mëdha”. ka thënë Rugova.
WASHINGTON : Shtetet e Bashkuara festojnë sot 239 vjetorin e pavarësisë me parada të ekipeve sportive, kuadratet e shkollave të ndryshme, uniformave formacioneve ushtarake, departamenteve të policisë, zjarfikasve, dhe në mbremje me një shfaqje tradicionale spektakolare me fishekzjarre.
Festime më të mëdha, si çdo përvjetor mbahen me ceremoni madhështore në qytetet kryesore të vendit, përfshirë New Yorkun, Çikagon, Los Angelos, Bostonin, Filadelifian dhe Washingtonin.
Por, shumica e qytetarëve amerikanë, përfshirë edhe shqiptarët, e feston ditën e pavarësisë me daljen familjare në parqet e qyteteve, dreka në natyrë dhe vështrimin e mbremjes së spektaklit të fishekzjarrve.
Në këtë ditë kujtohet nënshkrimi i Deklaratës së Pavarësisë nga Kongresi Kontinental më 4 korrik të vitit 1776, në qytetin Filadelfia të Pensilvanisë, duke shpallur pavarësinë e 13 kolonive të para nga Britania.
239 -vjetori i Ditës së Pavarësisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, ose Ditëlindja e Amerikës, është dita kur lindi Deklarata e Pavarësisë dhe Kushtetuta amerikane.
Ajo tashmë është një ditë gëzimi, jo vetëm e amerikanëve, por edhe e kombit shqiptar. Sot, më 4 Korrik 2015, u mbushën 239 vjet nga dita, që kur burrat më të ndritur të kombit amerikan, nënshkruan Deklaratën e Pavarësisë, duke u betuar, ashtu siç thuhet edhe në deklaratë, për nderin e tyre, të kombit të cilit ata i përkisnin. Kushtetuta amerikane, e nënshkruar në vitin 1787, përshkruan bazën dhe strukturën e qeverisë të Shteteve të Bashkuara, e cila është e ndarë në tri degë, në ato ekzekutive, legjislative dhe juridike, që në një gjuhë më të thjeshtë janë Presidenti, Kongresi dhe Gjykata e Lartë.
Kur gjatë luftës për çlirimin e Kosovës shtrohej pyetja pse amerikanët duhet të vdesin për Kosovën, natyrshëm dilte pergjigjja e këtij kombi të madh: se burrat më të ndritur të këtij kombi, më 4 korrik, si sot, 239 vjet më parë, kishin vendosur të krijojnë shtetin e bazuar në lirinë dhe të drejtat e barabarta të sejcilit komb. Trashëgimnia dhe porosia e tyre e çoi Amerikën në luftë, për të mbrojtur principet e lirisë dhe demokracisë amerikane edhe në Kosovë. Për Amerikën gjëja më e shenjtë, e cila simbolizon edhe këtë ditë, është fjala liri e demokraci. Pra, liria e Kosovës ishte emër kuptimplotë për Amerikën dhe kombin shqiptar.
4 Korriku kumbon thellë në zemër tek tri fjalët e para të Kushtetutës amerikane, me një shkrim dore “We the people”, “Ne populli”, për të theksuar rolin e rëndësishëm që shtetasit amerikanë kanë në qeverinë e Shteteve të Bashkuara.
Ato tre fjalë u bëjnë thirrje amerikanëve të mos harrojnë se përveç pushtetit, që ata ushtrojnë ndaj qeverisë, nëpërmjet të drejtës së tyre të votës, ata duhet të mbajnë edhe përgjegjësinë për lirinë e vendit të tyre.
Besojmë se askush më mirë se ne shqiptarët, nuk e ka kuptuar këtë, askush më mirë se ne shqiptarët nuk e di faktin se Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë betuar në nderin e tyre dhe që demokracia, liria e popujve, të mbrohet atje ku ajo dhunohet dhe shtypet. Armiqtë më të mdhenj të Amerikës, nuk janë popujt, por janë diktaturat e diktatorët, shtypja e popujve liridashës, skamja dhe mjerimi i tyre. Dhe, miku më i madh i Amerikës, është ai komb që do dhe lufton për paqen, lirinë dhe demokracinë.
4 Korriku, Dita e pavarësisë amerikane, aq sa i përket kombit amerikan, po aq u përket edhe shqiptarëve, kombit shqiptar. Kombi shqiptar feston 4 Korrikun, sot ashtu siç feston paverësinë e Shqipërisë, lirinë e pavarësinë e Kosovës, e cila i është mirnjohëse për jetë Shteteve te Bashkuara te Amerikës.
I ndjeri – Presidenti i historik i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova, ia patë dedikuar gjithë këtë mrekulli amdmirimit dhe respektit që kanë shqiptaret për Amerikën, presidentëve Regan, Bush – të parë, Bill Klintonit, që i tha ndal genocidit në Kosovë dhe presidentit George W. Bush, i cili i vizitoi për herë të parë trupat amerikane në Kosovë, fill pas inagurimit presidencial, dhe po për her të parë një president i SHBA në detyrë Shqipërinë – ku në konferencën për gazetarët me ish Kryeministrin Berisha, nga Tirana, deklarojë pavarësinë Kosovës.
Presidenti i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova, ka thënë se: “Ne i duam Amerikanët, sepse ata na dhuruan lirinë, që ne dëshironim”. Duke vazhduar se “Pikërishtë, për këtë ka një respekt ideal. Me Amerikën ne jemi të vegjël, por, miq të mëdhenj që mund të bëjmë edhe punë të mëdha”. ka thënë Rugova.
Ndërkohë, sot më 4 Korrik, kombi shqiptar kudo si në Prishtinë, Tiranë dhe viset shqiptare, dhe disaporë dëshiron të tregojë me sinqeritetin e tij, se shqiptarët, u janë mirënjohës miqve të tyre të shumtë amerikanë, ndër të cilët presidentit Woodrow Wilson, për përpjekjet që kanë bërë dhe vazhdojnë të bëjnë për kombin tonë dhe për ruajtjen e miqësisë shqiptaro-amerikane.
Dhe kjo është në traditën amerikane, me politikën që ka mbajtur gjithnjë kundrejt Shqipërisë, të filluar prej presidentit të madh, Woodrow Wilson, kujtimi i të cilit ka mbetur i paharruar në zemrat e mendjet e shqiptarëve. Në Konferencën e Paqes, në Paris, në fund të Luftës së Parë Botërore, Presidenti Woodrow Wilson, flaku poshtë Traktatin e Fshehtë të Londrës (1915), që sakrifikonte të drejtat legjitime të Shqipërisë dhe u kërkoi përfaqësuesve të fuqive të mëdha, respektimin e pavarësisë së plotë të Shqipërisë.
Në vitet e demokracisë – rënjen e komunizmit, dhe rivendosjen mbas 44 vjetëve të marrëdhënieve diplomatike, mes Trianës dhe Washingtonit, miqësia shqiptaro-amerikane, shënoi rritje të paparë.
Me këtë rast shqiptarët nuk e harrojnë presidentin Bush (plakun), në prag të Krishtlindjeve, i cili vendosi “vijën e kuqe”, vijë që sinjalizoi diktatorin Millosheviq, që kurrë Amerika, s’do të lejonte një Bosnje të dytë, me shqiptarët. Edhe presidenti Clinton, u qëndroi besnik fjalëve të paraardhësit të tij, ai u bë njeriu më i dashur dhe më i besuar për shqiptarët kur premtoi: “Amerika do të jetë me Kosovën”!
Procesi i pavarësimit të Kosovës me SHBA – tregoi se ka qen ë i pashmangshëm dhe këtë e vërtetoi edhe deklarata e 11 qershorit 2007 e presidentit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, George Bush, gjatë vizitës së tij në Shqipëri. Deklarata e presidentit Bush, e vulosi mbështetjen amerikane për pavarësinë e Kosovës :”Kosova, do të jetë e pavarur!”, u tha nga presidenti Bush, pikërisht në Tiranë.
Kështu që me të drjetë, sot kudo shqiptarët, ashtu si dhe gjithë populli amerikan festojnë 239 Vjetorin e Pavarësisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës . Sepse, SHBA ishin me Shqipërinë dhe shqiptarët, në lirinë dhe demokracinë, rrëzimin e komunizmit. Amerika, ishte me Kosovën në luftë, duke i dalur në krah Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës -UÇK-së, tani ajo është me shqiptaret, me Kosovën në paqe, me Kosovën e pavaruar shtetin e dytë shqiptar i njohur nga 110 shtete.
Ndërroi jetë në Prishtinë dhe u varros në Dibër, Mensur Bekteshi
Pas një sëmundje të gjatë, pushoi së rrahuri, në moshën 70 vjeçare, zemra e atdhetarit e humanistit dibran, Mensur Bekteshi, duke lënë pas vetes bashkëshorten dhe tre fëmijët/
Nga Beqir SINA/
PRISHTINE: Më, 29 qershor në Prishtinë, në moshën 70 vjeç pas një sëmundje të gjatë – pushoi së rrahuri zemra e atdhetarit e humanistit dibran, Mensur Bekteshi, i cili nga SHBA, ku ai jetone prej 15 vjetëve, arriti në pushime në vendlindjen, tij, duke lënë pas vetes bashkëshorten dhe tre fëmijë.
Varrimi i të ndjerit iu bë në Dibrën e tij ku ai lindi dhe ishte krenar. Qytetarët dibran simbas traditës e përcollën për në banesën e fundit, me nderime të mëdha, duke ia dhënë lamtumirën e fundit birit të tyre të dashur, fisnik, bujar e me zëmer të madhe, Mensur Bekteshi, i cili ndërroi jetë në muajin e shenjtë të Ramazanit.
Ai lindi në Dibër në 1945 dhe vdiq në 2015 në Prishtinë. Shkollën fillore, tëtë-vjeçare, dhe të mesme e kreu në Dibër kurse kualifikimet tjera të larta, në veterinari i kreu në Universitetin e Zagrebit. Rrjedh nga një familje me tradita patriotike e atdhetare.
Mensuri ose Suri si i thërrisnin atij shokët e tij dibran – e nisi, veprimtarinë e tij atdhetare ndërsa vazhdonte studimet e larta në Zagreb të Kroacisë. Aty, ku përveç një numëri të madh të studentëve shqiptarë, nga Kosova, Mali i Zi, Maqedonia, Lugina e Preshevës, në atë kohë, kanë jetuar në Kroaci, edhe dhjetëra mijëra shqiptarë, sidomos, ata katolikë, përveç atyre të konfesionit islam, gjë që Mesurin ashtu si dhe studentët e tjerë, i bënte edhe më krenar në atë ish republik, të ish Jugsllavisë, se ishin shqiptar .
Ai, mbasi kreu studimet e larta në Zagreb – ku ai edhe u diplomua në veterinari, një profesion të cilin ai kreu dhe e ushtrojë me shumë pasion dhe dashuri, në Gjakovë, e zonat përrreth saj, deri sa u largua prej andej dhe erdhi në Amerikë, së bashku me familjen e tij – gjatë periudhës së atij emigrimi biblik, pikërisht të luftës së në Kosovë më 1999, ku ai u dallua për intelektualizmin, patriotizmin dhe bujarinë.
Duke qenë gjatë gjithë jetës shumë aktiv – Suri, ishte i dalluar si patriot, atdhetar, veprimtar, dhe demokrat i flakët, sidomos, në çështjen kombëtare, gjatë kohës së ish Jugosllavisë, por edhe pas shpërbërjes së saj – duke e vazhduar me aktivitetin e tij edhe në emigrim Shtetet e Bashkuara, ku ai u lidh dhe mori pjesë aktive në disa shoqata e organizata atdhetare si pjesë e tyre.
Ai gjithmonë i nderonte dhe i kujtonte me respekt të jashtëzakonshëm, të gjithë atë gjenerat të ish studentëve, profesorët dhe veprimtarët e kohës së studimeve në Zagreb, ku me një pjesë të të cilëve, ai kishte punuar një jetë së bashku me ta. Për për faktin se aji i takonte gjeneratës diellore të atdhetarëve të Shqipërisë Etnike, që sakrifikuan çdo gjë për atdheun dhe bashkimin kombëtarë, por që asnjëherë nuk përfituan asgjë në emër të kësaj sakrifice që bën.
Mensuri u martua me një vajzë, nga Gjakova – më 1978, në Prishtinë, Dashurien, me të cilën kan 3 fëmijë: 2 djem dhe 1 vajzë, të edukuar dhe të shkolluar në universitetet amerikane. Mensuri dhe gruaja e tij – fëmijëve të tij asnjëher nuk u lejonte të flisnin në shtëpijë gjuhë tjetër përveç shqipes. Ndërsa, të gjitha lidhjet shokët dhe kolegët, dhe miqësit, si vetë dhe motrat e tij, i kishte bërë me familje patriotësh shqiptarë dhe intelektuale.
Në formimin e tij patriotik, dhe demokrat, duket se kan ndikuar shumë prindërt, intelektual dhe patriot, të cilët kan qenë kundërshtar të përbetuar të sllavo-komunizmit, në ish “Jugosllavi” dhe Shqipërisë komuniste. Duke ndikuar edhe në disa momente, të veçanta, të jetës së tyre, për gjatë kohës së okupimit të shqiptarëve nën ish Jugosllavi, Shqipërinë, nën sundimin diktatorial të Enver Hoxhës, nga të cilat më dominante ishin: dashuria e zjarrtë ndaj atdheut, kombit, bashkimin e të gjitha trojeve, rrëzimin e komunizmit , dhe të drejtat e shqiptarëve, kudo në trojet e tyre etnike, përpjekjet dhe lufta historike për liri, lufta për çlirimin dhe pavarësinë e Kosovës, të cilën ai e çmonte si gjënë më të shtrenjtë të botës.
Në moshën 19 vjeçare, Mensuri, u bë anëtar i Shoqërisë Studentore Shqiptare “Shkëndija”, të studentëve shqiptarë në Universitetin e Zagrebit, gjegjësisht midis disa grupeve të rinjve studentë shqiptar- që vinin nga Kosova, Mal i Zi, Maqedonia, Lugina e Preshëvës, të cilët, u shquan edhe më pas duke dhënë një kontribut të paçmuar për lirnë, luftën për çlirimin dhe pavarësinë e Kosovës, si dhe kan mbështetuar dhe kan luftuar për të drejtat e shqiptarëve në të ashtuquajturën “Jugosllavi”, gjatë gjithë kohës.
Kjo, shoqëri studentore shqiptare në Kroaci – u dallua me aktivitetin e saj patriotik sepse mbajti gjallë dhe e ngriti lart frymën kombëtare në komunitetin e gjërë shqiptarë në Kroaci dhe kudo ku ishin shqiptaërët nën ish “Jugosllavi”. Nga kjo shoqëri studentore, kan dalë shumë figura të njohura të çështjes kombëtare, intelektual dhe akademik, udhëheqës të zjarrtë të lëvizjeve për liri dhe pavarësinë e Kosovës, të cilët më pas u inkuadruan edhe me Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës , luftuan për të drejtat e shqiptarëve, dhe i kontribuan procesve për shtet, demokraci, dhe zhvillimin e Kosovës.
Këtu në Shqipërinë e “vogël” në shtëpinë e dytë , SHBA, menjëher u lidh me inetelektual dhe veprimtar të njohur të komunitetit, i angazhuar në Shoqatën Atdhetare Dibrane – në Staten Island – Nju Jork.
Duke marrë pjesë, pothuajse, në të gjitha veprimtaritë dhe aktivitetet e këtij komuniteti, me një kontribut historik për çështjen shqiptare, sidomos demostratat për Kosovën, atyre para selisë së OKB-së dhe në Uashington, Kongres, dhe shtëpinë e Bardhë, në atë periudhë kur ai erdhi në Amerikë. Kohë, kjo kur këtu po vlonin përpjekjet dhe kërkest e shqiptarëve të Amerikës, për lirinë, çlirimin dhe pavarësinë e Kosovës.
Mensuri me familje i përket grupit të refugjatëve nga Kosova të cilët erdhën në Amerikë, gjatë luftës. Ai këtu gjeti ngrotësinë dhe ndihmën vllazërore të disa miqve të tij – Haxhi Maqellara, Lavderim Cami, Rexhep Erbeli, Musa Paçuku, Ylber Pilku, Agron Sela, Baudin Marke, Adixhe Veliu, Dini Radoveshi, Atrim Marke, e tjer.
Veprimtari i dalluar komunitetit Ylber Pilku, mik i të ndjerit, thotë se:” Ai asnjëherë çështjen personale nuk e kishte vendosur, para asaj kombëtare. Suri – do të kujtohet gjatë nga të gjithë ne që patëm rastin, të rrimë me të, si për veprimtarin atdhetare dhe intelektuale, në Zagreb, Gjakovë, Prishtinë, Dibër, dhe Nju Jork, ashtu edhe për burrin e fjalës dhe të besës, bujarinë shqiptare, patriot dhe demokrat me mendime të thella të ngulitura në kujtesën e tij – prej prindërve të tij”.
Për kryetarin e Shoqatës Atdhetare Dibra – Musa Paçuku, Mensur Bekteshi – ishte një veprimtar , ku mundë të themë se ai ishte një burrë i rralllë që keso burra si Mensur Bekteshi i kan për t’i munguar këtij komuniteti, dibranëve dhe do ti mungojë famijes, miqëve dhe shokëve të gjithë dashamirëve të tij , pra edhe njëher ngushllime nga zemra!
Këngëtari dhe kompozitori i mirënjohur, dibran, Haxhi Maqellara, ndërsa shprehu ngushëllimet më të thella për vdekjen e mikut të tij Mensur Bekteshi, e ka quajtur atë “ Modelin e qytetarit dibran, atdhetar e patriot, demokrat i flakët, bujar dhe humanist – i përkushtuar për familjen , fjalë pak dhe i dashur me të gjithë”.