“Sot është dita e tyre!
Nderim përjetë Komandantit Adem Jashari, legjendarëve të lirisë tonë kombëtare!!”, shkruan ish-kryeministri Sali Berisha.
Mbrëmjen e sotme Berisha ka postuar edhe një foto të vitit 1992, ku duket nën shoqërinë e disa luftëtarëve të Kosovës, mes tyre edhe Adem Jashari (i ulur poshtë).
“Foto e Nëntorit të Vitit 1992 Tiranë. Presidenti i Shqipërisë Sali Berisha në mesin e njerëzve të cilët ishin për stërvitje ushtarake në Shqipëri ku bën pjesë dhe legjenda Shqiptare, Adem Jashari,” thuhet në faqen Shoqata Humanitare “Sali Çekaj” në Zvicër dhe në Gjermani.fb
Falenderim Presidentit të Shqipërisë në Ditën e Pavarësisë së Kosovës
Nga Harry Bajraktari/
Sot kur shënojmë 7 vjetorin e pavarësisë së Kosovës, kujtojmë sakrificën e sublime të popullit tonë në luftë kundër okupatorit serb, i cili na solli aq shumë vuajtje në rrugën tonë të gjatë për liri dhe pavarësi.
Nuk ka mburrje me të madhe sesa të kujtosh ata që flijuan jetën për lirinë e Kosovës, të kujtosh qendresën heroike të tyre dhe të kujtosh ata intelektualë e veprimtarë që në forma të ndryshme kontribuan dhe ishin kreatorë të lirisë e nderit tonë kombëtar. Për një shekull aq sa u luftua për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës, u sakrifikuan shumë breza, shumë njerëz që historia ua ka borxh t’ i vlerësojë dhe t’ u japë vendin meritor për atë që bënë për ne, për ardhmërinë e kombit tonë dhe për lirinë që sot e gëzojmë. Nëse kthehemi prapa e shikojmë të kaluarën tonë përplot luftëra e përpjekje, borxhin ndaj tyre më së miri do ta lanim nëse do të punojmë më shumë për brezat e ardhshëm, nëse do të krijojmë të mira materiale, nëse do ta bëjmë Kosovën ashtu çfarë e ëndrronin ata që ranë për liri dhe njëherësh një Kosovë të sforcuar në Bashkësinë evropiane, si popull më i vjetër që jemi në Ballkan, me kulturë dhe civilizim të lashtë. Për këto 100 vite ka shumë personalitete që historia i ka vlerësuar dhe shumë të tjerë që duhet t’ i vlerësojë. Me rastin e këtij përvjetori të pavarësisë së Kosovës po përmendi dy personalitete më të rëndësishme të historisë sonë më të re: Dr. Ibrahim Rugovën dhe Adem Jasharin që janë sinonim i vlerave që shkrihen në idealin e popullit tonë bashkë me shumë figura të tjera të kombit që i dhanë kuptim lirisë dhe pavarësisë së Kosovës.
Presidenti i Shqipërisë z. Bujar Nishani, duke u nisur nga vlerat atdhetare liridashëse, me rastin 7 vjetorit të Pavarësisë së Kosovës, dekoroi disa personalitete të rëndësishme: luftëtarë, veprimtarë dhe intelektualë( post mortum) për kontributin e tyre që dhanë për lirinë dhe pavarësinë që sot e gëzojmë. Me këtë vlerësim presidenti Nishani, ka nderuar veprën e tyre ushtarake, veprimtarinë e tyre kombëtare dhe intelektuale.
Me rastin e 7 vjetorit të pavarësisë së kosovës Z. Nishani, dekoroi Ahmet Krasniqin, ministrin e parë të mbrojtjes të Republikës së Kosovës me dekoratën” Gjergj Kastrioti- Skenderbeu” për kontributin e tij në themelimin e strukturave institucionale ushtarake. Ndërkaq me dekoratën “Nderi i Kombit” vlerësoi veprimtarët e shquar, luftëtarët, ushtarakët, atdhetarët: Salih Çeku, Zair Pajaziti, Tahir Zemaj, Agim Ramadani, Ekrem Rexha (Drini), Indrit Cara, Luan Haradinaj, Bekim Berisha( Abeja), Fehmi Lladrovci, Xhevë Krasniqi -Lladrovci dhe Smail Hajdaraj. Me ” Dekoratën e Artë të Shqiponjës”, Enver Malokun, Xhemail Mustafën, Shaban Manajn, Latif Berishën, Ukë Bytyqin dhe për merita të veçanta civile Ismet Rracin, Agim Hajrizin dhe Haki Ymerin.
Presidenti i Shqipërisë zoti Nishani, me vlerësimin e këtyre figurave ka nderuar jetën dhe veprën e tyre për liri dhe pavarësi të Kosovës, duke u nisur nga fakti se historia duhet të shkruhet në bazë të vlerave dhe sakrificave.
Kosova është shteti ynë që duhet ta ndërtojmë dhe ta integrojmë në Bashkësinë Evropiane dhe në NATO. Në Kosovë mund të jetohet dhe s’ do të humbë shpresa për të. Sakrifica flet më shumë.
Urime Kosovë për këtë shtatëvjetor të pavarësisë. Faleminderit president i Shqipërisë z. Bujar Nishani.
* Autori është veprimtar dhe biznesmen i shquar i komunitetit shqiptaro-amerikan dhe themelues i gazetës Illyria në New York
Si erdha dhe si mbeta ne Amerike…
Nga Sadik ELSHANI-Philadelphia*/
Ndoshta askujt nuk i intereson dhe ndoshta askujt nuk duhet t’i interesoje sesi Sadik Elshani erdhi dhe mbeti (gjer me tani) ne Amerike. Ndoshta as une nuk kam nevoje t’i shkruaj keta rreshta. Ndoshta nuk kam nevoje te “rrefehem” para askujt dhe as te shfajesohem para askujt. Por keto dite ne kete gazete (gazetadielli.com) dhe te illyriapress.com kam botuar disa shkrime per ngjarjet dhe zhvillimet e koheve te fundit ne Kosove, kryesisht per shpernguljen, emigrimin e qytetareve te Kosoves ne drejtim te vendeve perendimore dhe per punen jo te mire te qeverise per te siguruar nje mireqenje me te mire per qytetaret e Kosoves. Nuk kam bere ndonje analize te thelle per keto probleme, sepse nuk jam i kualifikuar per te bere vleresime te tilla. Thjesht, si shqiptar i lindur dhe i rritur ne Kosove, i kam shprehur shqetesimet e mia per fatin e Kosoves dhe qytetareve te saj. Ne shkrimin e fundit, “Kur Rame Bllaca ndertonte shtepi te re”, kam shkruar per qendresen e shqiptareve per te mos u larguar nga trojet e tyre, edhepse ishin nen nje trysni qe nuk mund te durohej. Ne ate artikull kisha planifikuar nje paragraf ku do te flisja edhe per veten time, sepse une po e shkruaja ate shkrim nga Philadelphia, dhe jo nga Kosova. Pra, edhe vete jam larguar nga Kosova. Per te mos qene ai shkrim i gjate, dhe per t’i sqaruar gjerat pak me mire, vendosa ta bej nje shkrim tjeter, kete shkrim, per rrethanat sesi erdha dhe mbeta (gjer me tani) ne Shtetet e Bashkuara te Amerikes. Kete po e ndiej si nje nevoje morale, shpirterore dhe per te mos u dukur dyftyresh, sepse te gjithe ata qe me njohin, e dine fare mire se une nuk jam nje njeri i tille.
Qe ne moshe te re, nga viti 1978 kam udhetuar ne vende te ndryshme te Eurpes. Per disa vite me radhe kam ndjekur ne France nje kurs veror te gjuhes frenge. Edhepse kam mundur dhe kam patur mundesi te jetoja ne ato shtete, une gjithmone jam kthyer ne shtepi, i kam vazhduar dhe perfunduar studimet e mia ne Univrsitetin e Zagrebit, ndersa gjate pushimeve te veres edhe i kam ndihmuar familjes sime ne Kosove per t’i kryer punet e fushes dhe vellezerve ne shitoren tone familjare. Temen e magjistratures, po ashtu e kam perfunduar ne Zagreb me nje profesoreshe, e cila vite me pare kishte punuar ne laboratorin e nje profesori amerikan dhe ata e kishin vazhduar bashkepunimin e tyre shkencor edhe pas kthimit te profesoreshes ne Zagreb. Per lemine ne te cilen une punoja, per bashkedyzimet qe une i sintetizoja, profesori ishte mjaft i interesuar. Kur e perfundova magjistraturen, profesoresha e njoftoi profesorin amerikan per sukseset e mia dhe ai i kishte thene asaj, se ai me gjithe deshire do te me pranonte ne laboratorin e tij per nje qendrim dyvjecar. U morem vesh me profesoreshen qe une ato rezultate qe do t’i arrija ne laboratorin e profesorit, mund t’i perdorja per disertacionin tim. Ne fund te qershorit te vitit 1988 erdha ne Kansas City, MO, sepse profesori punonte ne Universitetin e Missourit. Punet ne laboratorin e tij shkonin shume mire. Pas nje viti erdhi edhe e fejuara ime nga vendi i saj per te studiuar ne Konservatorin e Muzikes, ne te njejtin universitet dhe pas ca kohesh edhe u martuam. Pas nje viti lindi vajza jone. Qendrimi im po mbaronte ne Kansas City, ndersa bashkeshortja ime ende ishte duke i vazhduar studimet. Para lindjes se vajzes, erdhi nena e saj dhe pastaj ajo kujdesej per vajzen. Ndoshta kam mundur te vazhdoja edhe per ca kohe ne laboratorin e profesorit, por mua nuk me konvenonte, sepse ai ishte biokimist, ndersa une jam kimist organik dhe deshiroja te merresha me lemine time ku ndihem me i forte dhe me i sigurte. Ate kohe gjendja ne Kosove ishte perkeqesuar shume, shqiptaret ishin debuar nga puna, Universiteti ishte mbyllur, etj. Nuk po flas me teper per gjendjen ne Kosove gjate viteve te 90-ta, sepse ato dihen mire dhe nuk jane objekti kryesor i ketij shkrimi. Pra ne ato rrethana te krijuara ne Kosove dhe rrethanat e krijuara familjare nuk me mundesonin kthimin tim ne Kosove, ashtu sic e kisha planifikuar une pas qendrimit tim dyvjecar ne laboratorin e profesorit. Kah fundi i qendrimit tim ne Kansas City ne departamenti e kimise, per te mbajtur nje ligjerate kishte ardhur nje profesor nga Universiteti i Idahos dhe ligjerata e tij kishte te bente me nje lemi ne te cilen une kisha punuar per temen e diplomes dhe dicka edhe per magjistraturen. Pas ligjerates u takova dhe bisedova me profesorin dhe ai me tha se kishte nevoje per nje kimist organik qe te sintetizonte bashkedyzimet per studimet e tija. Une i tregova per pervojen time ne ate lemi dhe pas disa mujsh shkova ne Moscow, Idaho ku ishte Universiteti i Idahos. Aty qendrova per 5 – 6 vite dhe kam patur nje pune mjaft prodhimtare shkencore. Nje pjese te punes e kam shfrytezuar edhe per disertacionin tim. Ne nderkohe aty lindi edhe djali yne, ndersa bashkeshortja vazhdonte fakultetin e mesuesise. Me pare ajo e kishte kryer magjistraturen ne Kansas City. Tani vajza ishte e moshes shkollore, djali shkonte ne kopsht. Ne vitin 1996, pas tete vitesh, e vizitova Kosoven ne ato rrethana te veshtira te okupimit serb, babai kishte tri vite qe nuk ishte me ne kete bote. Edhe ne ato kushte te veshtira qe ishin ne Kosove, ne kemi menduar te ktheheshim, por ndodhen ngjarjet e 97-tes ne Shqiperi e me vone ato ne Kosove. Ku te ktheheshe? Tani sic duket ishte bere teper vone. Pastaj nga Idaho kam shkuar ne Texas Tech University ne Lubbock, Texas dhe me vone ne Philadelphia ku gjindem edhe tani. Gjer ne vitin 1995 kam qene me vize dhe pastaj jam bere banor i perhershem (permanent resident) krejt rastesisht. Ne vitin 1994 isha ne Zyren per Marredhenje Nderkombetare ne Universitetin e Idahos per te vazhduar vizen dhe me treguan disa formular per nje llotari per te fituar statutin e banorit te perhershem. Une i shikova, por nuk u dhashe kurrefare rendesie. Plotesoji keto formulare, me sugjeruan, edhepse me thane se nuk njihnin asnje person qe kishte fituar gjer atehere. Une i plotesova dhe i dergova aty ku duheshin derguar. Une kisha harruar per kete, kur pas ca muajsh me vjen nje zarfe i madh me formularet qe duheshin plotesuar. Te tjerat jane histori. Deri ate vit kurre nuk i kam kontaktuar zyrat e emigracionit, sepse kurre nuk e kisha menduar e planifikuar te qendroja pergjithmone ne SHBA. Nganjehere fatet e jetes sone nuk qenkan vetem ne duart tona. Mund te shkruaj edhe shume gjera tjera, por me duken te teperta e te panevojshme dhe nuk dua ta lodhe lexuesin.
Kurrkujt nuk mund t’i them se si te veproje ne jeten e tij, sepse as vete nuk deshiroj qe dikush te me thote mua se si te veproj ne jeten time. Por do t’u sugjeroja bashkevendesve te mi qe te veprojne me pjekuri, te mos veprojne ne kete menyre, te mos e rrezikojne jeten e tyre dhe te familjeve te tyre ne keto dite te ftohta dimri. Disa nga bashkatdhetaret tane, ne vend se te perfundojne ne ndonje vend te Europes Perendimore, fatkeqesisht, kane perfunduar ne nje bote tjeter, nen dhe. Secili njeri i ka hallet, problemet, planet, deshirat, endrrat, fantazite e veta. Kuptohet, ketu ne Philadelphia, ndoshta mundesite jane me te medha, por edhe ketu nuk jetohet aq lehte, sic mund te endrrojne, fantazojne disa. Sidoqofte, kudo qe te ndodhemi, ne cdo rrethane qe te ndodhemi, ne cfaredo kushte qe te ndodhemi, te punojme per vendin tone, te mos e harrojme vendin tone. Dhe pse jo, nje dite te kthehemi ne vendin tone. Rruga e kthimit per ne vendlindje, gjithmone na qofte nje rruge e shkurter, rruge e mbare!
Gezuar Shtatevjetorin e Pavaresise, Kosova jone e dashur!
Sadik Elshani, Philadelphia, 17 shkurt, 2015
* T dashur Lexues, nese edhe ju keni nje histori per te treguar, ndajeni me lexuesit e Diellit dhe dergoja redaksise se Diellit ne meailin: gazetadielli@gmail.com
*Shenim: Sadik Elshani eshte doktor i shkencave te kimise dhe veprimtar i bashkesise shqiptaro – amerikane.
Presidentja Jahjaga: Republika e Kosovës është realitet i pamohueshëm dhe i pakthyeshëm
Presidentja me rastin e 7-vjetorit të pavarësisë së Kosoves, dekoron 41 personalitete/
PRISHTINË,17 Shkurt /Shteti i Kosovës është realitet i pakthyeshëm, tha te marten ne mbremje Presidentja e Republikës, Atifete Jahjaga, e cila së bashku me Kryeministrin Isa Mustafa organizuan pritje për trupin diplomatik dhe përfaqësuesit e institucioneve të Republikës së Kosovës.
“Në këtë përvjetor të shtatë, e kam vetëm një mesazh: Kosovën e bëmë në kuptimin e plotë të fjalës. Republika e Kosovës është realitet i pamohueshëm dhe i pakthyeshëm”, theksoi Jahjaga.
Me këtë rast, vijoi Presidentja e Kosovës, dua të falënderoj në veçanti Shtetet e Bashkuara të Amerikës për përkrahjen e pakursyer në shtetndërtimin tonë. “Ju kemi miq të përjetshëm”, u shpreh ajo. Njëkohësisht, tha Presidentja Jahjaga, falënderoj shtetet e Bashkimit Evropian, aleatët tanë që besuan në vendosmërinë tonë për ta ndërtuar Kosovën e pavarur, si dhe në përkushtimin tonë për integrimin në strukturat evropiane dhe euroatlantike.
“Sonte dua të falënderoj edhe diasporën tonë, ata qindra mijëra qytetarë të Kosovës që jetojnë me shumë mall për këtë vend dhe kurrë nuk kanë reshtur së punuari për te. Ju kemi në zemër”, tha mes tjerash Jahjaga në pritjen që vazhdon sonte me nje koncert festiv të Filarmonisë së Kosovës.
Jahajaga me rastin e 7-vjetorit të pavarësisë, dekoron 41 personalitete
Presidentja e Kosovës, Atifete Jahjaga, me rastin e 7-vjetorit të pavarësisë së Republikës së Kosovës, ka dekoruar një numër personalitetesh, që kanë dhënë kontribut të jashtëzakonshëm për Kosovën në periudha të ndryshme dhe në fusha të ndryshme.
Presidentja Jahjaga nëpërmjet një postimi në rrjetin social Facebook bën me dije se “Në bazë të nenit 84 pika 28 të Kushtetutës së Republikës së Kosovës, të Ligjit Nr. 04/L-070 për Dhënien e Dekoratave nga Presidenti i Republikës së Kosovës, si dhe në bazë të neneve 3 dhe 4 të Rregullores mbi Llojet e Dekoratave që i jep Presidenti i Republikës së Kosovës dhe Procedurat për Dhënien e tyre, Presidentja e Republikës së Kosovës mori vendimin që të dekorojë këto personalitete”.
Të dekoruarit me Urdhrin “Hero i Kosovës”; u jepet personave që kanë bërë vepra sakrifice dhe trimërie për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës. Me “Urdhri i Lirisë” u jepet 16 personave për kontributin e tyre të lartë për liri të Kosovës. Me Urdhri Luftëtar i Lirisë “Adem Jashari” u jepet 12 personave për trimëri në luftën për liri.
Me Medalja Humanitare “Nëna Terezë” u jepet 2 personave që kontribuojnë në çështjet humanitare. Me Medalja Presidenciale e Meritave u jepet 11 personave që me punën e tyre kanë kontribuar në fusha të veçanta si arsim, shkencë, kulturë, rini, sport, siguri, shërbim civil.
Ndërron jetë studiuesi arbëresh Emanuil Giordano
Ndërron jetë në Lungro (Kozenca), në moshën 95 vjeçare, papas Emanuil Giordano, studiues arbëresh, i njohur për një seri studimesh rreth historisë, letërsisë, foklorit dhe muzikës arbëreshe.
Ishte autor i “Fjalorit të arbëreshëve të Italisë”, i cili ka patur disa botime.
Ka kujdesuar botimin kritik të veprës së shkrimtarit arbëresh Bernardo Bilotta, me titull “Shpata e Skënderbeut ndë Dibrët poshtë”, botuar nga Instituti i Historisë dhe Gjuhësisë me rastin e 500 vjetorit të vdekjes së heroit tonë kombëtar.
Ndër të tjera ka botuar: “Mbledhje këndimesh arbëreshe çë këndohen në Ejaninë e Frasnitë”; “Gramatikë arbëreshe”, “Vangjeli” etj.
Njohës shumë i mirë i muzikës kishtare arbëreshe, vitet e fundit ai merrej me përkthimin dhe përshtatjen e muzikës liturgjike bizantine në arbërisht. Ka lënë një seri artikujsh shkencorë të botuar në të përkohshme të ndryshme si “Zjarri”, “Shejzat” etj.