Nga Neki Lulaj, Gjermani/
Homazhe para Kolonelit/
(Kushtuar kol.Tahir Zemaj,t i cili u vra më 4 janar 2003 )/
Në janarin e akullt e të plumbt plot re qielli thyhet si magji/
Prita e pabesisë të lugetërve zbraz vrer mbi Prometeun e Lirisë./
Liqeni në Gjeravicë ngrin lotin, buzët si Ortek bore Sharrin ia trondit/
Tradhëtia djeg ujin në e në Lumëbardh mallkon atë që gjakun ka pirë/
Heeej , dëgjoni Kolonel Prometeun tek lëshon zë nëpër katet në parajsë/
Kockat kurrë s’do t;i treten, as në ashkla, as në thërrimen e bukës/
e deshi lirinë në konakun e gjyshit, ndaj lulet nuk vyshken mbi mermerin e bardhë/
djerson balli rrëke kur prangosen tradhtarët gjakpirës në grykë të pushkës./
E kokrrat e lotëve do ta zgjedhin nyjen nën mjekrrën e bardhë.
Kur mbrëmja e janarit të thinjur do ta zgjedhë nenin e tradhëtisë
e Koloneli do ta nxjerrë thumbin nga patkoi i pusisë afër dhe larg
do të buzëqeshë heroi Prometeu i Lirisë si lulet e majit ndër blerim
Gryka e Rugovës akoma rri e mpirë si Lokemadhja me furkë në dorë
E plagët e kolonelit prushojnë e djegin si prush, si lavë i vullkanit
heroit e sakrificave nuk vdesin nga pusia e lugetërve nëpër kohë
por rriten e bëhen Haxhi Zekë, Jakup Ferr luftëtarë lirie të vatanit
Fshehtas shtojzavallet mbulojnë gjurmat e hidhura të krimit të zi
Orët e zanave të malit i zbulojnë si vetëtima rrufeje që fort qëllon
ora e zbulimit vërtitët ndadalë e tradhtarët do prangosën me shpejtës
Në udhët që prekim më shqiptare apo në Çanakalanë tonë
Turmat e zyrtarëve të policisë i kthejnë shpinën kryetarit të bashkisë gjatë funeralit të Liu
Mijëra policë nga i gjithë vendi morën pjesë në funeralin për policinë e vrarë Wenjian Liu, i cili u vra në 20 dhjetor në krye të detyrës së bashku me kolegun e tij Rafael Ramos/
Nga Beqir Sina/
DYKER HEIGHTS – BROOKLYN NYC – Disa qindra oficerë të New York Police Department – NYPD, përsëri në shenjë zëmerimi – ia kthyen shpinën kryetarit të Bashkisë së Nju Jorkut – Bill de Blasio – ndërsa ai mori fjalën të flasë në ceremoninë e policit të vrarë, në Brooklyn.
Duke sfiduar kështu edhe lutjet nga Komisioneri i Bill Bratton që në funerali Wenjian Liu në Brooklyn- sot, ditën diel, uniformat blu të “mblidheshin për të respektuar kolegët e vrarë e mbajtur zi – jo për të protestuar dhe të merren e të bëjnë politik”.
Komisioneri i policisë së Nju Jorkut , zoti Bratton – dha një dekleratë para ceremonisë ku ai deklaronte se :”nuk donte që oficerët e policisë të bëjnë gjeste të natyrës politike siç i quajti ai ato të mëparshmet edhe në ceremoninë përkujtimore për nder të Wenjian Liu”, njëri nga dy policët e vrarë në një sulm të papritur – funeralin e tij.
Në një mesazh dërguar unifromave blu së policisë së Nju Jorkut, komisioneri William Bratton – kishte shkruar në faqen e tij zyrtare të NYPD – se “funerali i një heroi është për të shprehur dhimbje, jo pakënaqësi” simabs tij.
Bratton për këtë arsye i referohej atyre qindra policëve që ia kthyen shpinën një ekrani të madh televiziv që po transmetonte mesazhin e kryetarit të Bashkisë së Nju Jorkut Bill de Blasio – në funeralin e oficerit tjetër të policisë Rafael Ramos, që u mbajt javën e kaluar në Queens – Nju Jork.
Në dokumentin e shpërndarë, nga komisioneri Bratton – shkruhej se ai me këtë rast“nuk po kërcënonte për masa disiplinore” por oficerve të tij ai u kujtoi se “kur vesh uniformën e departamentit të policisë, çdo policë duhet të respektoj zakonin, me nderin dhe dinjitetin që ajo përcjell”.
Mirëpo, edhe kësaj rradhe disa nga oficerët e policisë, siç u pa edhe në enkranet televizive dhe fotografitë e gazetave njujorkeze, disa nga oficerët që morën pjesë në ceremoninë për nder Liusë, sot dhe në funeralin e tij në shenjë pakënaqësie ia kthyen shpinën përsëri, teksa e mori fjalën Kryetari i Bashkisë së Nju Jorkut, zoti Bill Bil de Blasio.
Oficeri Liu u vra së bashku me partnerin e tij, Detektiv Rafael Ramos, në Brooklyn muajin e kaluar.
Ai ishte një veteran në rradhët e uniformave blu me shtatë-vjet shërbim. “Liu, ishte i martuar vetëm disa muaj më parë dhe ishte duke ecur përpara për të ndërtuar një jetë familjare”, tha e veja e tij – Pei Xia Chen, në ceremoninë e varrimit.
Shumë zyrtarët e lart të shtetit dhe bashkisë së Nju Jorkut, ata të zbatimit të ligjit nga nga gjithë qyteti dhe dhe politikanët, si kongresmenët Grace Meng dhe Peter King – erdhën të dielën në mëngjes në shtëpinë mortore “Aievoli Funeral” në rrugën 65 street dhe 13 Avenue në Brooklyn – për t’i bërë nderimet e fundit oficerit të policisë Wenjian Liu.
Në mesin e zyrtarve të lart, të Nju Jorkut, ishte dhe shqiptari i parë në një post kaq të lart në shtetin e Nju Jorkut, asamblesiti i Qarkut 80-të, zoti Mark Gjonaj, duke përfaqësuar veten si përfaqësues i Asamblesë së Nju Jorkut, por edhe komunitetin shqiptarë të Amerikës, që gjatë këtyre ditëve kan treguar një solidaritet dhe mbështetje të paparë me policinë e Nju Jorkut.
Në rradhët e uniformave blu të policisë së Nju Jorkut, thuhet se shërbëjnë më shumë se 180 policë shqiptarë
Gjithashtu, të pranishëm në këtë ceremnoni madhështore, ishin edhe Kryetari i Bashkisë Bill de Blasio, gruaja e tij – Chirlane McCray, drejtori i FBI James Comey dhe Komisioneri i Policisë Bill Bratton, të cilët përshëndetën formacionet e oficerëve që qendronin në kuadrate ceremoniale të rreshtuar jashtë shtëpisë funerale.
Zëvendës Sherif Tony Gower, i zyrës së Iron County Sherrif në Utah, tha se vdekja e Liu dhe Ramos ishin “gut-wrenching – diçka shumë e hidhur”, dhe shtoj se:”Ne kemi ardhur për të treguar mbështetjen tonë”, tha ai.
Liu dhe partneri i tij, Det. Rafael Ramos, ishin duke shërbyer me makinën e tyre të patrullimit në lagjen Tompkins Street dhe Myrtle Avenue – kur një i armatosur i quajtur Ismaaiyl Brinsley, iu afrua atyre sikur do ti pyeste për diçka por që në befasi hapi zjarr.
Brinsley pas të shtënave iku me vrap simbas hetimeve – për tu fshehur në një stacion metroje, por aty pranë dhe vrau veten me të njëjtën armë.
Vrasja e dy policëve – ka thelluar tensionet e krijuara ndërmjet NYPD dhe Bashkisë së qytetit të New Yorkut që siç thonë gazetarët erdhën nga komentet e “gabuara”, të bëra prej Kryebashkiakut Bill de Blasio- në prag protestave të vdekjes së Eric Garner, një vdekje kjo e cila thuhet se erdhi nga ” një mbytje” e dukshme të patrullës së policisë.
Gazetat lokale dhe televizionet raportuan se “duke iu drejtuar mediave, ditët e protestave De Blasio, tha se ai “kishte paralajmëruar djalin e tij, Dante, i cili është i përzier në disa konflikte ordinere(akuzuar për përdorim lëndësh narkotike) me policnë më parë, për rreziqet, që simbas tij ai mund të përballej në se binte në duart e policisë – përsëri”.
Ndërkohë, në vazhdën e ceremonive në funeralet e vdekjeve të Liu dhe Ramos ‘, oficerët e policisë së Nju Jorkut, në mënyrë demostrative i kthyen shpinën kryetarit të Bashkisë së Nju Jorkut, disa herë për të protestuar ndaj vërejtjeve që bëri Blasio-s për uniformat blu..
Confronting the Roots of Kosova’s Downward Spiral
by Shirley Cloyes DioGuardi/
Six years after “supervised independence” began in Kosova and fifteen years after NATO airstrikes brought an end to Serbia’s genocidal war in Kosova, December 2014 marks a disappointing turning point in Kosova’s recent history. The six-month stalemate in Kosova’s political process, following the general elections on June 8, and ending with the breakup of the coalition that opposed the return of Hashim Thaci as prime minister and his ruling Democratic Party of Kosova (PDK), has deepened Kosova’s democratic deficit. With the election in the Kosova Assembly on December 8 of Isa Mustafa as Prime Minister, Hashim Thaci as Deputy Prime Minister and Foreign Minister, and Kadri Veseli, the former head of Kosova’s shadowy secret service, SHIK, as Speaker of the Parliament, along with the appointment of an excessive number of ministers and deputy ministers, the political elite that has prevented Kosova from flourishing and prospering for the past decade has returned to power.
While Belgrade has taken every measure possible since war’s end to maintain its dominance over Prishtina and to destabilize Kosova and the region, and while the West has yet to grant Kosova full sovereignty and admission to international institutions, the majority of Kosova’s political elite bear responsibility for the nation’s political and economic deterioration because they have failed to engage seriously in state building. Instead of upholding the rule of law, they have lined their pockets by seeking kickbacks and appointing unqualified family members to important positions. Instead of fostering economic development, their privatization activities have led to questionable projects that have enriched them and their foreign partners. As a result, unemployment in Kosova is now at least 40 percent (it is over 60 percent in the 18 to 30 age group) and Kosovar youth have been leaving the country in droves, more often than not illegally.
Contrary to their statements that they played no role in ending the post-election political deadlock, both the European Union and the United States exerted significant pressure on LDK, which won 30 seats in Kosova’s general elections, to abandon the larger coalition and to form a coalition with PDK, which won 37 seats in the 120-member Assembly. The West preferred the political status quo in order to advance their policy of appeasing Serbia, which they wrongly view as the future economic and political engine in Southeast Europe.
The European Union has failed Kosova’s people by giving lip service to ending corruption and organized crime in Kosova and strengthening the rule of law, while simultaneously siding with the corrupt members of Kosova’s political elites. The EU has become part of the problem with the recent revelation by a British whistle blower that judges and prosecutors representing the European Union Rule of Law Mission (EULEX) have shielded powerful politicians by covering up evidence of their corruption. The EU has also turned Kosova into the last European “ghetto” by rewarding Serbia and not granting Kosova visa liberalization—something that the Kosova Assembly should call for immediately.
Visa liberalization is essential not only for economic development, but also because Kosova’s isolation has given rise to the unprecedented and dangerous incursion of radical Islam. While Kosovars are prevented from traveling to Western Europe and the United States, they are free to travel east to Turkey and beyond. Islamic fundamentalists from the Arab world have been financing political movements, building mosques where none ever existed before in Kosova, and giving money to poverty-stricken women in exchange for their wearing the veil and sending their sons to religious schools. For the first time since 1912 (when the 425-year occupation of Albanian lands by the Ottoman Turkish Empire was overthrown), Islamic fundamentalists, widely rejected by Albanians all over the Balkans, have managed to infiltrate a population of secular Muslims, who have lived side by side their Roman Catholic, Eastern Orthodox Christian, and Jewish neighbors in harmony for centuries. Radical Islam is counter to the Albanian model of Islam, the core of which is interfaith tolerance, respect, and understanding.
The U.S. government has also failed Kosova’s people by joining the European Union in propping up Kosova’s corrupt political elites. In the process, America has abused its clout among Albanians, the most pro-American, pro-democratic ethnic group in Southeast Europe. By handing the reins of power after the war almost exclusively to those political leaders who would comply with Western mandates, the West failed to harness the education and expertise of many Kosovar professionals. By continually taking a backseat to Europe, US Administrations have enabled Belgrade to move into the vacuum created by the lack of unity and resolve of the EU’s twenty-eight member nations, five of which refuse to recognize Kosova as an independent state.
At the same time, too many Kosovars think of themselves as an oppressed minority, subject to the whims of Serbia, Russia, and the European Union conspiring against the newest country in the world. The reality is that Albanians are the overwhelming majority of a new state and instead of lamenting genuine and imagined threats to Kosova’s existence, elected officials need to get down to the business of governing, of policing, of providing energy, water, adequate education, and healthcare to all of its citizens, and of introducing anti-corruption measures in every public body, both local and national.
The Kosova government has the power to alter the future of the Prishtina-Belgrade talks by taking control of relations with Serbs in northern Kosova. It also has the power to resist the creation of a special war crimes tribunal for Kosova, when so very few Serbian paramilitary and military troops have been brought to justice for the ten-year occupation of Kosova, the expulsion of a million Kosovars, and the murder and rape of thousands with seeming impunity from 1998 to 1999. The Kosova government could concentrate on bringing this injustice into the international spotlight. It is simply a matter of political will.
Kosova can succeed, but it cannot do so unless Kosovars rise up in the face of adversity and become the masters of their own destiny. It is time for Kosovars, especially the youth, to seize the moment and initiate nonviolent action to bring international attention to Kosova’s downward spiral. It is also time for capable men and women in the Albanian diaspora—too many of whom have turned their backs on Kosova since independence was declared in 2008—to help Kosova move out of the desperate social and economic situation that the country finds itself in. Otherwise, Kosova will continue its drift into a state of economic and political limbo, and it will be at the constant mercy of external powers.
13 Republikanët në garë për në Shtëpinë e Bardhë – në 2016
“Kjo është fusha më e hapur e garës presidenciale – për zgjedhjet partiake Republikane – që ne kemi parë ndonjëherë,” tha një strateg GOP për revistën politike “The Hill” në Uashington./Nga Beqir SINA – New York/
WASHINGTON D.C.: Republikanët, në SHBA, thonë se lista e tyre e gjatë, me trembëdhjet “të fortit” e tyre, që janë duke menduar të nisin sfidën e garës brenda partisë së tyre – në zgjedhjet paraprake, për zgjedhjet presidenciale 2016, është e madhe dhe entuziaste. Në mesin e më të mirëve republikan, simbas medias amerikane, jan disa të zgjedhur nga grupet më të ndryshme në historinë e kohëve të fundit, sumë prej tyre pa një pararojë të qartë.
“Kjo është fusha më e hapur e garës presidenciale – për zgjedhjet partiake Republikane – që ne kemi parë ndonjëherë,” tha një strateg GOP për revistën politike “The Hill” në Uashington.Çka, do të thotë se kësaj radhe do të ketë një rrugë të vështirë nga të gjithë sfidantët, e cila parashikohet të dalë me një rezultat të ngushtë, në fitoren e tyre – prej çdo njerit prej kandidatëve. “Fitorja, në fillimore – kësaj rradhe thonë strategët republikan – do të varet nga ajo “se si ata gjatë fushatës fondmbledhse gjatë këtij viti(2015) do luftojnë për të siguruar paratë, mediat, dhe natyrisht votuesit, e tyre republikan nëpër shtete. Ngaqë, çdo njerit prej tyre, do të i duhet një fitore e hershme, e cila duhet të fillojë që nga “shtëpia” shtetit të tyre, e cila ka rëndësi në fillim të kësaj beteje”.
Revista politike – një nga mediat më prestigjoze dhe referuese në SHBA “The Hill” ka biseduar me strategët e secilit grup lobist- duke pyetur ata për garën republikane, për të gjetur cilësit dhe disa nga karakteristikat, e secilit prej 13 kandidatëve Republikan që aktualisht renditen si më poshtë, dhe janë më të përfolurit deri tani.
Grupi i ashtuquajtur i ” Tre më të fuqishmeve”:
Këta 3 kandidatë, mometalisht konsiderohen si më të “fuqishmit”, mbasi mendohet se do të jen brenda partisë me baza më të sigurta sidomos ato të donatorëve duke pasur potenciale të mira- për të kapërcyer “hendekun” konservatorë, që është pika më e fortë, deri tani për tu kapërcyer në radhët e republikanëve.
Senatori Rand Paul (Kenektikat)
Zoti Paul – megjithëse, nuk ka ka qenë në nivelin e duhur disa muaj më parë, por që nga atëherë, mendohet se ai është bërë i fortë, sidomos në lidhjet e tij me mediat. Ai, është për atë që presidenti i ardhshëm i SHBA – me veprimet ekzekutive për reformën e imigracionit, duhet të mos ndalet dhe të dijë se si të vendos.
Përveç kësaj Senatori Rand Paul – thuhet se ka të trashëguar infrastrukturën e fushatës së babait të tij, kur ai në mënyrë “agresive” e pat ndërtuar atë duke filluar qysh në shtëpinë e tij – nga Silicon Valley në Uashington.
Fushata e tij – gjithashtu mund të apelojë tek votuesit e rinj – të cilët kanë prirje demokratike në vitet e fundit. Ai ka shansin më të mirë, për të fituar zgjedhjet paraprake në Iowa, e cila do ta bënte atë të fuqishëm me një dalje të tij në krye të Republikanënve, dhe të padiskutueshëme për më pas.
Governatori Chris Christie i Nju Xhersit
Zoti Christie “Ka për të “ngulur” përsëri këmbëngulës dhe të kthimit të tij në një politikan republikan i “flaktë”” tha një strateg – duke shtuar se “Republikanët e duan dhe kan besim tek Chris Christie.”
Ai tashmë ka një veçori në fushatat Republikane, sidomos për mbledhjen e fondeve, duke filluar nga New Yorku dhe New Jersey, dhe ka shumë përkrahje nga suksesi i tij – si kryetar i Shoqatës së Guvernatorëve Republikanë, duke e rritur përkrahjen e tij – në shkallë kombëtare.
Por, simbas strategëve republikan – pra tyre që përgatisin fushatat, thuhet se Christie, do të duhet të përqëndrohet në një fitore në fillimore në shtetin e New Hampshire, pa humbur kohë, sepse, votuesit konservatorë në Iowa dhe Karolinën e Jugut – ka të ngjarë të mos ia japin atij votat dhe përkrahjen financiare.
Ish-Governatori i Floridës – Jeb Bush
Me emrin e mirë “ID” dhe me “një prurje” tjetër nga dinastia e famshme e Bush-ve, president, dhe me një qasje në linjat e thella politike dhe ngritjen e fondeve – nisur ato qysh prej orgjinës së familjes së tij, Bush, do mendohet se do të mbetet në krye, me shance të mëdha – për të dalë i besuari Republikanëve në fillimore, si ai do të jetë në 2016 në Shtëpinë e Bardhë. Mbasi, ai mendohet se mund të ketë sukses për të bindur republikanët, sidomos mbi fushën që ai ka drejtuar atë të governatorit.
“Ka shumë dallime mes politikbërjes së tij dhe vëllait të tij, George W. Bush kur ihste President, “ID” është më i dashur dhe më i pëlqyeshëm – në rradhët e Republikanëve,” tha një strateg republikan.
I ashtuquajturi :”Grupi Konservatorë”
Ish- Governatori i Arkanesas Mike Huckabee
Ky grup krysohet nga ish kandidati Maike Huckabee, sipas anlasitëve amerikan të zgjedhjeve partiake.”Nëse ai është në fushën e lojës(kandidatë), llogarit duhet bërë ndryshe krejtësisht,” tha një strateg. “Ai është në gjendje të tërheqë shuma të mëdha fondesh në mesin e të pasurve konservatorëve qysh në zgjedhjet paraprake.”
Mbasi ata mendojnë se kjo është një mbështetje e madhe, sepse Huckabee, gëzon një pasuri të mirë edhe vet por ka edhe një farë popullariteti tek republikanët. Por, vetëm në qoftë se ai është i prirur për të lënë prapa, ato mnagësit e mëparshme, thonë strategët, vetëm kështu, ai mund të bënte edhe më të mirën ngaqë ai e bëri në 2008, sepse vetëm kështu ai do të jetë në gjendje për të mbledhur më shumë para, mbasi tashmë ka një rrjet, dhe është një “mall i njohur” për Republikanët.
Në këtë mënyrë “Ai nuk mund të nënvlerësohet”, tha një tjetër strateg.
Senatori Ted Cruz nga Teksasi
Markë Cruz, i përket linjës partiake të konservatorizmit “fanatik”. Ai do të luajë kartën simbas strategëve republikan në fillim të fushatës në shtetet më kritike të votimit, të votimeve paraprake, siç quhen këtu disa shtete. Ai duket se gëzon mbështetjen – kur “kundërshtarët e tij përdorin në sulmet kundër tij, veçanërisht atë kur përpiqen ta portretizojnë atë si një ekstremist i “ekstremit të djathtë”.
Këto atribute ai do t’i shfrytëzojë mirë në se ai i përdor mbledhjen e fondeve – duke krijuar një pjesëmarrje të fortë për fushatat e tij – veçanërisht, në shtete si Iowa dhe Karolinën e Jugut, që njihen si më konservatoret republikane në SHBA.
Por, këtu ka një problem të madh – sepse teksa Huckabee, do të jet në garë, dhe strategët pyesin me të drejtë “në qoftë se ka aq fonde të mjaftueshëm në një “shtëpi” për të dy? në kampin Republikan.
Senatori Marco Rubio i Floridës
Shumica e republikanëve të intervistuar të pyetur për senatorin Rubio në nivelin e kandidatëve të fortë, brenda Partisë Republikane, e rrëzojnë atë nga kjo listë, për shkak se kandidatura e tij – simbas tyre është e varur nga ajo e ish Governatorit të Floridës Jeb Bush – mbasi emrat e tyre vijnë nga i njëjti shtetet Florida – si Republikan.
“Ata të dy kanë nevoja në mbivendosjen për mbledhjen e fondeve,” tha një tjetër strateg. “Ka donatorë nga ata të cilët japin për të dy Jeb dhe Rubio, por jo shumë nga ata të cilët japin para vetëm për Rubio.”
Megjithatë, republikanët kanë shpresa të mëdha për Rubio, tha një strateg tjetër pra për një “kandidat të gjeneratave” siç e quajti ai përzgjedhjen nga Republikanët, që mund t’a përdorin në zgjedhjet presidenciale 2016.
Governatori Scott Walker Wisconsin
Zoti Walker, ka një të kaluar të tij – të rinisë e cila paraqitet sikonservatore, në atë që mendohet se republikanët kan për ta mbështetur, atë sado pak . Kjo është një dukuri që mendojnë strategët republikan për të mbijetuar në rradhët e tyre, në gara të vështira si kjo për në Shtëpinë e Bardhë. E vetmja gjë e që është për t’a “zbrapsur” atë, është ajo që strategët thonë, se ai nuk është “një yll” apo ka karizmën për të “kalaruar në një fushë si kjo” të mbushur me njerëz e personalitete të mëdha Republikane.
Një mrekulli që mund të vijë nga Iowa Kështu është quajtur konkurrenca e fortë dhe rruga e ngushtë për çdo kandidatë, nëse ata do të jenë në gjendje të depërtojnë qysh në fillim në Iowa.
Goverantoi i Teksasit Rick Perry
“Në garën fillimore republikane të 2012,Goverantoi i Teksasit Rick Perry, vendosi për të kandiduar, dhe kishte një shumë 18 ose 19 milion dollar, në një llogari bankare të fushatës së tij – çka konisderohet një pikënisje,” tha një strateg.
Por, Perry, simbas tyre mund të ketë një shans të mirë të tij – për në Shtëpinë e Bardhë, në 2016, në se ai përfiton nga dobësit e të tjerëve brenda Republikanënve. Strategët republikan thonë se ai nuk është aq popullor sa Huckabee dhe aspak i zjarrtë si një konservator si Cruz.
Dr Ben Carson
Republikanët, thonë se ai nuk do të ketë ndonjë vend për të zgjuar ndonjë vëmendje të veçantë në rradhët e republikanënve. Ai nuk ka lënë ndonjë “respekt”, edhe kur ai provojë të hyjë në këtë listë partiake edhe në vitin 2012.
Simbas strategëve republikanë: “Ben Carson – është shumë interesantë”. “Ai është i rëndësishëm për diskutime … por është e sigurt se ai nuk do të fitojë, por, ai duhet të jetë në debate, sepse nxit debate brenda partisë Republikane”
Grupi i “të vegjëlve” Republikan
Governatori Mike Pence i Indianës
Në këtë grup bëjnë pjesë tre guverntaor dhe një Senator .Governatori Mike Pence i Indianës, është përcaktuar në këtë grup si “një konservator social me një rekord të fortë si guvernator. Nëse rradha i vjen një governatori konservator – që nuk është në drejtimin e duhur në këtë grupim republikanësh, ndoshta atëhere është Pence që e bën, atë më së miri – për President” tha një strateg.
Governatori Bobby Jindal Lousiana
Strategët republikan thonë Jindal, si ai ka një rekord të fortë në politikën republikane, por i mungon karizma për të bërë gjurmë në fushën republikane, si në rang shteti apo edhe këmbëtare.”Ai nuk është i preferuar i askujt dhe “rezervë” i të gjithëve,” tha një republikan.
Strategët kryesisht besojn se Jindal do të jetë një prani e madhe në fillim të fushatës, por thonë se ai është i mundshëm për një vend të Kabinetit në një administratë të mundshëme republikane.
Senatori Rob Portman nga Ohio
Senatori Republikan Portman ka një reputacion të mirë si një republikan i moderuar, e cila në karateristikat e garuesve nuk është domosdoshmërisht një atribut i mirë në procesin primar, për të fituar, çka i zvogëlon shancet qysh pa nisë gara.
Governatori John Kasich i Ohio
Guvernatori Kasich, me origjinë babën Chek dhe nënën kroate është jo shumë popullor për shkak të të qenit kongresmen në një nga shtetet më kritike të SHBA – Ohajos.
“Mirëpo ai mund të jet mjaft i mirë – mendojnë ekspertët e këtyr zgjedhjeve mbreda partisë se ai bën shumë për të qenë një zëvendëspresident,” tha një strateg.
“Kasich është ende në përgjithësi, politika e Ohajos, pak a shumë vendit ku politika i lihet qendrës – çka nuk vlen fare për të përfaqësur një President republikanë,” tha një tjetër strateg. “Por politikan si ai sjellin shumë në debatin e Republikanëve në garën brenda partisë së tyre.”
Pse nuk i terheq Tirana zyrtare dekoratat e Rankoviçit dhe kriminelëve të tjerë serbë?!
Djetëra armiq te betuar popullit shqiptar dhe popujve te tjere nen sundimin komunist autoare te masakrave dhe krimeve janë dekoruar pas lufes se dyte boterore nga qeveri ko muniste shqipatre dekorta qe i mbajne edhe sot. Midis tyre ben mne sy kriminle te njohur si Rnkociç, Mugosha , Kardeli etje ushatrake kominste serbe etje pergjegjes per qinda krime ndaj shqiptareve dhe poujve te tjerë nën regjimin komunist ne shqiperi duhe ish Jugosllavi. Keto dekorta te larta ata i mbajenë edhe sot pasi shteti demokrtaik shqiptar nuk i ka tërhequr ato shti si ka bërë edhe me dekortat e titijt e larte te kriminlelve komuniste te Shqipërisë. Fatesisht parktike te tilla vazhdojne edhe sot.Dekorimi i ish kriminelve komuniste nje prkatike njeherzai edhe faqja e zeze e shtetit shqiptar qe ende vazdon të aplikohet
VENDIM Nr. 117, datë 5-9-1945
Mbi dhënie dekoratash DEKORATA PËR PERSONALITETE TË HUAJA Në bazë të propozimit të kryetarit të Qeverisë Demokratike dhe komandant i Përgjithshëm i Ushtrisë Kombëtare Enever Hoxha. Duke marrë parasysh se shumë personalitete të huaja të vendeve aleate, gjatë Luftës NÇ të popullit tonë kanë kontribuar dhe ndihmuar me të gjitha mjetet dhe për të shfaqur mirënjohjen e për ta shpërblyer e nderuar veprimtarinë e tyre në dobi të atdheut e të popullit shqiptar, Kryesia e Këshillit Antifashist Nacional-Çlirimtar Vendosi: Të dekorohen me dekoratat, personat që përmenden në listën që vijon: 1. Gjeneral Ivan Milutinoviç, me Urdhrin “Hero Kombëtar” 2. “Lolo Ribar, me Urdhrin “Hero Kombëtar” 3. Ramiz Sadiku, me Urdhrin”Hero Kombëtar” 4. Ivan Ribar, me Urdhrin e “Flamurit” 5. Eduard Kardjel, me Urdhrin e “Flamurit” 6. Bllazho Jovanoviç, me Urdhrin e “Flamurit” 7. Radovan Zogoviç, me Urdhrin e “Flamurit” 8. Dëshmori Miladin Popoviç, me Urdhrin e “Flamurit” dhe “Medaljen e Kujtimit” 9. Dushan Mugosha, me Urdhrin e “Flamurit” dhe “Medaljen e Kujtimit” 10. Gjen. Lt. Arso Jovanoviç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I. 11. Aleksandër Rankoviç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I. 12. Milovan Gjilas, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I 13.Gjen. Lt. Peko Dapçeviç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I 14. Brigadier E. F. Davies, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I 15. “T. Churchill, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I 16.Kolonel Velimir Stoiniç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I 17.Lt. Kolonel C. A. S. Palmer, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I 18.Major Ivanov Konstantin, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I 19.Kapiten Thomas Stefan, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. I 20. Gjen.maj. Svetkozar Vukmanoviç, urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II dhe Medaljen e “Kujtimit” 21.Gjen. Terziç Velimir, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II 22. Kolonel Vojo Todoroviç me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, me urdhrin e “Trimërisë” dhe “Medaljen e Kujtimit” 23. Fadil Hoxha, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, dhe Med. e “Kujtimit” 24. Kiler Peter, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II 25. Obrat Cicmil, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II 26. N/kol. Mijat Vuletiç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II 27. Major Savo Stonoju, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II 28. “H. W. Tilman, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II 29. G. W. Seymour, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, 30. “Ë. V. G. Smith, me urdhrin “Ylli Parti.”,kl. II 31. “J. K. H. Shaw, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, 32. “M. J. Thornton, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, 33. “V. Robinson, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, 34. “E. Nordthrop, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, 35. Kapiten J. M. Lyon, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, 36. Toger Tjurin Vladimir, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, 37. “John O’Keefe, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. II, 38. Major Tomishek Teodor, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III, 39. “Viktor Kobol, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III, 40. Kapiten Niazi Dizdareviç, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III, 41. Toger Nick Cooky, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III, 42. Kaporal George Routsis, me urdhrin “Ylli Partizan”, kl. III, 43. Kapiten G. S. Duffy, me urdhrin e “Trimërisë”. 44. Bije Vokshi, me urdhrin e “Trimërisë” 45. Hajdar Dusha, me urdhrin e “Trimërisë” 46. Emin Duraku, me urdhrin e “Trimërisë” 47. Xhevdet Doda, me urdhrin e “Trimërisë” 48. Vaso Strugari, me urdhrin e “Trimërisë” 49. Michel Popoviç, me urdhrin e “Trimërisë” 50. Xhafer Vokshi, me Medaljen e “Kujtimit” 51. Elhami Nimani, me Medaljen e “Kujtimit” 52. Xhavid Nimani, me Medaljen e “Kujtimit” 53. Safete Numani, me Medaljen e “Kujtimit” 54. Ymer Pula, me Medaljen e “Kujtimit” 55. Mehmet Hoxha, me Medaljen e “Kujtimit”. Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
Për Kryesinë e Këshillit Antifashist Nacional Çlirimtar
SEKRETARI: Koço Tashko d.v.(Kortezi: Gazeta Minerva )