Ne Foto: Shkrimtarja Rozi Theohari me nje grup grash ne sesionin shkencor kushtuar 100 vjetorit te themelimit te Gazetes”Dielli” organizuar nga Federata “VATRA” ne Gusht 2009.Rozi nuk ishte thjesht pjesmarrese, por referuese, duke sjelle ne ate 100 vjetor zerin e dardhareve vatrane nder vite…/
Pas njoftimit qe percolli tek gazeta Dielli, kryetarja e Shoqates se Shkrimtareve Shqiptaro-Amerikane Raimonda Moisiu, dhe publikimin e ketij njoftimi me 13 Dhjetor 2014, rreth mesdites, tek Dielli vershuan mesazhe ngushellimi per shuarjen e shkrimtares dhe gazetares Rozi Theohari. Ja njoftimi:
SHPIRTI NE PAQE, ROZI!
PUSHOI SE RRAHURI ZEMRA E SHKRIMTARES ROZI THEOHARI/
Rozi ndërroi jetë sot në mesditë. Përballja me sëmundjen e kancerit ishte fatale. Rozi luftoi fort, por nuk mundi. Zemra e saj nuk rreh më. Lamtumirë Rozi!
Sic kishte njoftuar Dielli, ajo prej kohësh dergjej në Nahant Hospital Jesmond Nursing House ne Boston në dyluftim me sëmundjen. Por, sot, e Shtunë, 13 Dhjetor 2014, në mesditë, Rozi ndërroi jetë!
Le ta kujtojme Rozin ashtu sic ishte, e qeshur, e sjellë,e pafjalë, punëtore si ajo….Le ta kujtojme ashti si ne këtë fotografi përcjellse…
Lamtumirë Rozi, shpirti në Paqë!
Federata Panshqiptare e Amerikës VATRA, anëtare e së cilës ishte Rozi Theohari, Gazeta Dielli, bashkëpunëtore e së cilës ishte Rozi, i qëndrojnë pranë familjes duke e ngushëlluar për humbjen dhe duke u përcjellë kurajo!
Lamtumirë!
KOMENTE PAS KETIJ NJOFTIMI NE DIELLI
Dr. Sulejman Mani Çelaj: Humbje e madhe per familjen , komunitetin dhe kombin. Ngushellime familjes!
Bora Balaj: Ngushellime familjes!
Donika Omari Ajo qe e shquante mbi te gjitha Rozin ishte se ne vend qe te qahej per erresiren ndizte nje drite. Me kete cilesi, nder shume te tjera, ka lene nje shembull te bukur e te rralle pas vetes. Lamtumire e dashur Rozi. Do te mbetesh pergjithmone ne kujtimet e mia e ne zemren time.
Adem E Rita Saliu Ngushllime,Rozi Jone e dashur pushoft ne paqe.Ngushllime ,familjareve e kombetareve.Shpirti Rozit pushoft ne Paqe!
Merita McCormack Farewell my dear sister……. Rozi e dashur, te paste Zoti ne parajse….!
Durime Siqeca Agaci Ngushellime familjes!
Murat Gecaj Rozi do te mbetet perhere prane nesh, ashtu siç ishte ne jete!
Sabit Abdyli Ngushellime familjareve dhe gjithe atyre qe e njohen kete znj. te madhe!
Xhabir Alili Ngushellime te sinqerta familjes dhe miqesise…i perjetshem qoft kujtimi i saje
Mustafa Omerbashi Me keqardhje.Qofte e paharruar.Ngushellime familjes!
Ylli Dosku Lajm i dhimbshem. I qofte dheu i lehte…!
Besa Mataj Ngushellime familjareve dhe miqve!
Vojsava Nelo Jakllari Shpirti ne paqe Rozi e dashur! Ngushellime familjes, te afermve, miqve!
Ramiz Mujaj Me vjen shume keq per vdekjen e Rozit . Ngushllime familjarve , miqve dhe dashamirve te Rozit.
Rozi ishte nje puntore e mire ne fushen e kultures dhe te ceshtjes kombetare , shembulle plot virtyte te mira.U prehte me paqe shpirti i saj!
Dervish Jahjaga Ngushllime familjes!
Skender Ismaili Ngushllime!
Maki Maqedonci Canolli Qofte i perjetshem kujti i saj! Ngushellime per familjaret, miqt, koleget dhe gjithe farefisin!
Kenny Mrijaj :Pushoft ne paqe !!!
Gani Haxhaj :Ngushellime familjes!
Bardha Mance: I gjalle te jete kujtimi i saj!
Bashkim Musabelliu: Ngushellime familjes dhe te afrrmeve!
Spiro Vasili: Qofte I lehtë dheu që e mbulon. Ngushëllime familjes dhe të afërmit.
Roland Musta: Ngushellime te afermve.Qofte e paharruar per te gjithe ne kjo punetore e palodhur e fjales se bukur shqipe.
Loreta Stamo: Ju prehte shpirti ne paqe…!
Ylli Polovina: Befasohem nga ky lajm.I lexova librin e fundit.Kishte gjalleri per te jetuar shekullin.E pikellueshme.Ngushellime familjes!
Ruki Kondaj Shume i dhimshem ky lajm, ngushellime familjes!
Arben Malaj Nje lajm i trishtueshem! U prehte ne paqe! Ngushellime familjes, miqve dhe kolegeve te Rozes dhe familjes se saj.
Simon Vrusho: Ngushëllime familjes!
Ncc Roma R.I.P…. ngushellime familjes dhe miqve!
Mondi Ismailati Ngushellime familjes! Te prehet ne paqe!
Hasan Aliaj Redaksia e gazetes “Rrenjet” ne Itali e kujton Rozi Theohari me respekt nje bashkepunetore te denje, te rregullt e me kulture qysh ne numrin e pare te gazetes deri sa mbylli syte. U prehesh ne paqe Rozi! mungesen tuaj do ta ndjejme shume. Amen!
Flora N. Nikolla R.I.P!
Arberia Norah Norik Awwww U prefte ne paqe Rozi !…
Anna Kohen: May she rest in PEACE,Ngushellime familjes, nga AAWO MOTRAT QIRIAZI.
Shqipe Malushi :My deepest condolences to the family. We will always remember her as a warrior woman who brought so much knowledge and enlightenment to others. May her soul rest in peace.
Prenjo Imeraj Nuk e kam njohur personalisht. Bashkeshortin e saj te ndjere dr. Viktor Theohari, obstetergjinekollog i talentuar, e kam njohur mire. Le t’u prehet shpirti ne paqe, t’u rrojne c’kane lene pas, e pa harruar puna e vyer e tyre.
Kujtim Mateli U prehte ne paqe.
Sulo Gozhina U prehet ne paqe, ngushellime familjes .
Ajet Nuro U prefte në paqe kjo shqiptare e urtë dhe e palodhur! Ngushëllima familjes së saj dhe gjithë ata që janë prekur nga ky lajm i trishtueshëm!
Qemal Zylo Ngushellime dhe gjithe te mirat i urojme familjes se Rozit per kete humbje te te dashurit te saj. Humbjen e Rozit do ta ndjejne jo vetem familja dhe te afermit por edhe shoqeria e cila do te ruaj respekt per te.
Enea Janko U prehte ne paqe ne parajse!
Bajame Hoxha Ngushellime familjes dhe kolegeve! Pushofte ne paqe!
Asllan Bushati Ngushullime familjes, te afermve, shoqerise dhe gjithe dashamireve te Rozit. U prehte ne paqe e perjetesi.
Vojsava Nelo Jakllari Jam prane familjes, miqve dhe te dashurve te saj ne kete percjellje. Te qofte i lehte dheu, Rozi!
Vasil Sofokli Tole Ngushellimet me te thella familjes dhe farefisit!
Elida Buçpapaj RIP Rozi!
Fuat Memelli Ky material nga arkivi juaj, eshte nje homazh per Rozi Theoharin, i dashur Dalip!
Vangjush Ziko U prehsh ne paqe, mike dhe kolege e paharruar! Te qofte i lehte dheu i Amerikes qe t’ u be atdheu yt i dyte i jetes dhe krijimtarise sate te frymezuar nga atdheu yt, Shqiperia dhe djepi yt Dardha, qe te lindi dhe te mekoi me dashurine per dhe artin e fjales se bukur e bujare, qe ua kushtove njerezve qe ti i deshe aq shume dhe qe nuk do te te harrojne kurre!.
Irena Gjanci Ngushellime familjes ,,
Marjana Prence ngushellime familjes te prehet ne paqe .Zoti e bekofte!
DIELLI E PAT PARALAJMERUAR SHUARJEN E ROZIT PUBLIKISHT me 6 DHJETOR
Me 6 Dhjetor Dielli botoi nej shenim te shkurter me titull: TE DASHUR MIQ, LE TE LUTEMI PER SHKRIMTAREN ROZI THEOHARI
Të dashur miq, ju kërkoj që të lutemi me shpirt për miken tonë të mirë Rozi Theohari. A ju ka rënë në sy mungesa e Rozit? Gazetat e komunitetit janë përpjekë që të mos e shpallin mungesën e Rozit, duke risjellë nga arkivi shkrime të saj. Miqtë në mesazhe e telefonata kanë folë dhimbshëm mes tyre për Rozin. Por, nuk mund ta mbulojmë me heshtje dhimbjen.
Gazetarja, shkrimtarja, poetja, vatrania, Rozi Theohari, eshte duke kaluar caste te veshtira ne Nahant Hospital Jesmond Nursing House ne Boston, qe ndodhet ne adresen:
271 Nahant Rd, Nahant, MA 01908
(781) 581-0420.
Le të lutemi për shpirtin e Rozit tonë të mirë, që me shkrimet e saj, essetë, poezitë,tregimet, romanet, përkthimet, përcolli vetëm mesazhe mirësie.
Rozi, ashtu sic u lute ti per shpirtin tim ne Kishen orthodokse ne Lynn,ne kohen e semundjes sime, kur i kerkove priftit te lutej per editorin e Diellit, ashtu dhe une i lutem Zotit per lehtesimin e vuajtjeve me te cilat po perballesh ti motra ime! Lutem me shprese se do ta perballosh te keqen!(D.greca)
KUSH ËSHTË ROZI THEOHARI?
Rozi Theohari është shfaqur në fushën e letrave shqipe në vitet ’60 të shekullit të shkuar. Provoi gjini të ndryshme të krijimtarisë si: vjershat humoristike, tregimin humoristik për të rriturit dhe për fëmijet. Për lexuesin e rritur ka botuar librat: “Telashe nga emancipimi” (1969), “Në mungesë të gruas sime” (1973), “Shoku Ndriçim hapi kasafortën” (1977), “Pa diagnozë” (1978), “Teto Kalina” (1990). Në vitin 1987 ka shkruar skenarin e filmit artistik “Familja ime.” Për lexuesit e vegjël ka botuar dy përmbledhje me tregime. Rozi emigroi ne Amerikë në vitin 1994 me familjen e saj. Përvec dy fakulteteve, atij Ekonomik dhe të Historisë e të Filologjisë, të kryera në Universitetin e Tiranës, në vitin 2000 ajo perfundoi me sukses e u diplomua nga North Shore Community College në Lynn, Mass, USA, në degën “Artet Liberale.” Emri i Rozi Theoharit u vendos në Librin e Nderit “The National Dean’s List”, 1997-1998, si studente e dalluar dhe e nderuar e kolegjeve amerikane. Që prej 13 vjetësh në Amerikë vazhdon të jetë anëtare e shoqërisë së nderit “Phi Theta Kappa”. Në vitin 2002 ajo botoi në anglisht vellimin me poezi “Tëo Halves”, në vitin 2003 botoi në anglisht e shqip poemën “Rozafat”, në vitin 2004 romanin “Lajthitje dimërore”, në vitin 2005 librin “Mbi thinja fryn erë”, ne vitin 2006 librin publicistik “Jehona Skënderbegiane”, në vitin 2007 vëllimin poetik “Rozafa’s Tears On The River Drina” në tri gjuhë, anglisht, rumanisht dhe shqip, në vitin 2008 librin “Më shumë se një jetë”. Rozi vazhdoninjë aktivitet të mirë letrar në USA. Ajo është anëtare e Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, anëtare e Shoqatës së shkrimtarëve shqiptaro-amerikanë dhe ka botuar në vazhdimësi në Gazetën DIELLI, Illyria dhe në revistën “Pena” të të shoqatës së Shkrimtarëve. Po ashtu, boton në gazetën shqiptaro-amerikane “Illyria” . Ka qenë pjesmarrëse e përhershme në aktivitetet kulturore të shtetit të Massachusettsit. Për vitin 2005 Rozi Theohari është nderuar nga Shoqata e shkrimtarëve shqiptaro-amerikanë me çmimin “Pena e Artë” për librin “Mbi thinja fryn erë”. Rozi Theohari në vitin 2006 fitoi Honour Prize në Konkursin Letrar Ndërkombëtar të “Maison Naaman Pour la Culture”, duke u bërë dhe Anëtare Nderi e kësaj shoqate.
Katër libra të Rozit ndodhen në Bibliotekën e Kongresit Amerikan në Washington DC.
JA KOMENTET E MENJEHERSHME PAS MESAZHIT TE GAZETES DIELLI:
Donika Omari Rozi e semure? Rozi plot gjalleri , idera, iniciativa, e palodhur, e talentuar, aq komunikuese, shpirtmadhe, optimiste….uroj me gjithe zemer qe ai optimizem qe e ka bere te perballoje veshtiresi jo te pakt a gjate jetes ta ndihmoje edhe tani. Te shkuara Rozi e dashur, sherim te shpejte. Te perqafoj me dashuri.
Merita McCormack Dalip, u shqetesova prej ketij lajmi..sapo i bera nje telefon spitalit,me thane te flas gjate dites. Rozi nuk ishte ne katin e pare,ato t ekatit te dyte nuk i kapa dot….shpresoj te flasim e te lidhemi…Lutjet e mia jane per Rozin e me Rozin…Zoti e ndihmofte te miren, te emblen te dashuren tone Rozi…..
Spiro Vasili Te gjithë duhet te jemi krenarë për rrugën e ndriçuar nga z RozTheohari.
Gjeto Turmalaj …Zoti past meshir duke ndihmua me i kalua keto çaste te veshtira.Edhe une bashkohem me lutjet e atyre qe i kerkojn Zotit sherim e ndihem per Rozin.
Ajet Nuro Shërim të shpejtë!
Maki Maqedonci Canolli- Perendia i ndihmofte mikes e motres sone Rozit dhe ja lehtesofte cdo dhimbje!
Raimonda Moisiu Po miku im i Shtrenjte Dalip Greca-nuk mundemi me ta mbulojme heshtjen me dhimbjen. Te lutemi per Rozi Theohari, per Rozin tone, , Shkrimtarja, Gazetarja, Poetja dhe Njeriu i mire me Bote e Optimiste, Dardharja e Bukur, Vitalja dhe e Palodhura -, Gazetarja qe Shqiperoi te gjithe bashkekohasit pasardhes te Nolit, po kalon momente kritike per jeten, Sapo mora vesh lajmin e dhimbshem-hodha foton e saj, duke evidentuar Personalitetin e Saj te Shquar, te Letrave Shqipe dhe vlerat e saj ne Diaspore. .I telefonoj Dalipit dhe Adnan Mehmetit, mes loteve e ngasherimit qe nuk mundesha t’i kontrolloja..Zoti befte mrekulline, i lehtesofte dhimbjen e sherim sa me te shpejte Rozit tone, te kthehet mes nesh me ate penen e saj te arte! Shpresa Vrana-ishte sot dhe e vizitoi Rozin ne spital. Krenare qe te kam mike !
Bashkim Musabelliu: Zoti e ndihmofte te sherohet sa me shpejte dhe te kthehet ne jeten e saj normale.
Ylli Dosku Zoti e ndihmofte artisten Rozi Theohari… Sherim te shpejte.
Adem E Rita Saliu Sa na shokojne lajme te tilla.Lutem per miken time te shtrejte Rozin kaluam kohe te bukura se bashku.Zoti i ndihmofte te na kthehet sa me shpejt e buzeqeshur e embel e bute.
Dino Didani Sa e mire ,sa e madhe…Pse o Zot nuk e ndihmon?Ndofta do behet ndonje mrekulli per kete grua te mrekullushme!!
Arben Malaj Pershendetje Dalip, faleminderit qe na mban ne kontakt edhe per momente e veshtira qe kalojne personalitete si Roza qe i jane perkushtuar komunitetit shqiptare ne Amerike, qe i kane sherbyer atij me dashuri dhe perkushtim dhe qe kane arritur te promovojne kudo dhe perhere vlerat me te mira te shqiptareve. Rozes i urojme nga zemra sherimm te shpejte! Familjes dhe miqeve, force dhe kurrajo per ti qendruar perdite afer dhe per t1a lehtesuar sado pak keto caste te veshtira, Arbeni.
Novruz Shehu Pershendetje Dalip Greca.Past paqe shpirti, e paharrueshmeri vepra e saj!
Sabit Abdyli: I uroj te ndodh mrekullia!. Ka dy vjet qe znj. Rozi me dergon me email shkrimet e saja, te cilat i lexoj me kenaqesi. Po permend ketu dy shkrimet e derguara te fundit:
– NË MES TË PYLLIT DO VEMI…
Nga ROZI
THEOHARI, Boston dhe
– TË DIELËN E FUNDIT TË GUSHTIT 2004 — TEK SHTËPIA E
LONGFELLOUT
Asllan Bushati Respekte per punen e madhe qe Rozi ka bere. I uroj asaje sherim sa me te shpejte.
Irena Greca Zaimi Amen ! Lutem per kete grua kaq me vlera qe Perendia e do me shume sec ne mendojme, lutem per sherim ne emer te Jezus Krishti, cdo dhimbje te largohet dhe ajo te kthehet prane familjes ,prane punes qe ka me aq pasjon, lutem per familjen e saj , Zoti ju dhente force per ti sherbyer ,lutem me besim qe Zoti po vepron , po ben mrekulli ! Amen!
Reshat Kripa I urojme sherim sa me te shpejte! Zoti qofte me te!
Agim Shehu Nderimet tona, i dashur Dalip për këtë paraqitje humane të Rozi Theoharit, koleges dhe të njohurës sime shumë herët. Ajo meriton të jetojë më gjatë pasi gjithmonë ka shkruar për motivet më njerëzore të jetës. Është femra shqiptare të cilën nuk mund ta përfytyrosh vetëm duke buzëqeshur me një mirësi sikur brënda saj janë ëngjëjt. Perëndia njerëz të tillë që sot janë rralluar, e do pranë vetes, por meqë ne e duam dhe më shumë, do të na e lerë mes nesh!
Raimonda Moisiu Në mesin e komunitetit të shkrimtareve shqiptaro-amerikane një vend të vecantë zë Shkrimtarja dhe
Publicistja e talentuar, “Dardharja e
bukur” e Bostonit në Amerikë, Rozi Theohari, autore e dhjetra vëllimeve me
poezi në shqip e anglisht. Lexuese dinjitoze e veprës së Fan Nolit, intervistuese
e bashkëkohësve, patriotëve, atdhetarëve të vjetër e të rinj,
e kanë shëndrruar Rozi Theoharin në transmetuese e përhapjes së humanizmit,
cuarjes e përjetësimit të veprës së Nolit, penë dominuese profesionale, historike e publicistikës shqiptaro-amerikane.
Shkrimtarja Rozi Theohari është gazetare profesioniste dhe publiciste mjaft prodhimtare dhe e spikatur në gazetarinë e hershme shqiptare, me një karrierë brilante në shtypin shqiptar, më pas e deri më sot në Diasporë. Krijimtaria e saj karakterizohet nga një gjuhë e pastër, rëndësia, përkushtimi që ajo u kushton ngjarjeve dhe mbresave historike, për të cilat vendos të shkruajë, përshkrimin me ndjenjë e profesionalizëm, janë disa nga pikat e forta në publicistikën e saj. Pena e saj publicistike mjaft e njohur me editoriale, reportazhe, esse, opinione e kolumnat e saj në shtypin shqiptar në Shqipëri, në gazetën Dielli, Iliria, revista “Kuvendi, në SHBA-ës, Fjala e Lirë, Londër, paraqesin Amerikën në dy plane, si -Vendi i Lirisë e i demokracisë i mbështetur në ligje të palëkundshme dhe vendi i mijëra emigrantëve shqiptarë. Në vazhdën e traditës Rozi Theohari, në raport me vitet dhe me epokën, nuk rresht së shkruari, sjell të gjalla ëndrrat, shpresat, kontributin, veprat, idetë e shqiptarëve të parë të vendosur në Boston – e quajtur ndryshe-Rilindja Kombëtare- të Nolit e Konicës, Qerim Panaritit e Sotir Pecit,Josif e Vasil Pani, Goni Katundi dhe Kol Tromara, Anthony Athanas, Kristaq Trebicka e At Arthur Liolini, Kosovës e Camërisë, të shqiptarëve të vjetër e të rinj që jetojnë e punojnë në Boston. Ajo manifeston talent, energji, vullnet dhe ndjenja thellësisht humane. Shkrimtarja e publicistja Rozi Theohari, autore e dhjetëra librave në publicistikë, prozë e poezi, e përkthyer në gjuhën angleze dhe e vlerësuar me çmime kombëtare e ndërkombëtare si Pena e Artë dhe çmimi ndërkombëtar i nderit “Naji Naaman Literary Award”. Shkeputur nga : Kush janë gazetaret femra shqiptare në SHBA dhe Diasporë”,shkruar nga Raimonda Moisiu/
Petraq Pali Rozi Thehoari,Intelktualja e ralle dhe e vecante Shqiptaro_Amerikane Nje Emer i nderuar ne etiken qytetare,poete dhe shkrimtare e Talentuar.Kam punuar me te ne Udheheqje te shoqates _shkrimtareve Shqiptare te Amerikes,ku komunikimi me Rozin ishte aqe i embel aqe dhe I vyer.Lutem Zotit te beje nje :THAGME” qe Rozi Jone,te kthehet prane Familjes.e sheruar plotesisht Amin,pjp
Mustafa Omerbashi Dalip,te pershendes.I bshkohem me gjithe shpirt lutjeve,dhe i uroj Znj.Rozi ,sherim sa me te shpejte.
Ilmi Mancaj Pershendetje Dalip qe na informon edhe per kete grua e figure te nderuar,i uroj sherim te shpejte z.Rozi,befte Zoti me te miren per ate..
Simon Vrusho Uroj shërim të shpejtë!
Albert Gashi Shërim sa më të shpejtë!
Sulo Gozhina Uroj shërim të shpejt, mirënjohje për personalitete të tilla në fushen e letërsisë, por dhe në jetë. Mirënjohje dhe shërim sa më të shpejt.
Xhabir Alili Sherim te shpejte per intelektualen e famshme shqiptare…
Fatmir Terziu O mik i mire i Dalip Greca, lutemi me shpirt per nje zonje te nderuar. Zoti e ndihmofte ate dhe ty qe na ben me dije. Iu kthefte shendeti dhe pena sa me pare.
Murat Gecaj Me shume shqetesim e kam mesuar lajmin e padeshiruar, se kolegia dhe mikja ime e mire, Rozi Theohari nuk eshte mire me shendet?…Nga zemra uroj dhe shpresoj qe ajo te behet sa me shpejt mire dhe ta kemi perseri ne mesin tone! Me respekt te veçante, nga Tirana: Murat Gecaj.
Eleonora Niko Qeparoi Jemi shume te tronditur per gjendjen e saj! Lutemi te ndodhin mrekullira! Gjendja eshte e rrende.Une nisa nje shkrim shpejt e me shqetesim, me teper te merret si lutje per momentet qe ajo kalon! Zot, jepi forca te mos ndjeje dhimbjet Rozi, mikja jone e mire! Amin+++!
Vojsava Nelo Jakllari Sherim te shpejte Rozi e dashur. U ligeshtova per ty. Lutem per ty…..
Mesazhet vazhdojne e vijne perhere e me shume.
Bekimi nolian për Shoqatën e e Shkrimtarëve ShqiptaroAmerikanë
Shkroi: Rozi Theohari/
Emigrantët shqiptarë të viteve ‘90 erdhën në SHBA për një jetë më të mirë, kurse ne bijtë e bijat që i kemi pasur baballarët tërë jetën në Amerikë, erdhëm në këtë kontinent nga kurioziteti për të njohur vendin ku frymuan e punuan aq rëndë ata. Erdhëm të vizitojmë varret e tyre në qimitiret amerikane, të ulemi më gjunjë për të përkëdhelur gurin e të vendosim aty një buqetë me lule…
Për gati dy dhjetëvjeçarë jetoj në Boston, ku ka hedhur rrënjë emigracioni shqiptar qysh në shekullin e 19-të…, ku kanë jetuar e kanë zhvilluar veprimtarinë e tyre atdhetarë
e njerëz të letrave shqipe, që nga eruditet Noli, Konica e shumë të tjerë. Dihet se emigrantët e parë shqiptarë në SHBA u vendosën kryesisht në zonën e Bostonit, duke u shpërndarë më vonë në qytetet e tjera te Massaçusettsit, si dhe në shtetet e tjera. Emigrimi masiv drejt Perëndimit e sidomos në Amerikë, në fillim të shekullit të kaluar, ishte një ngjarje tronditëse për çdo vatër shqiptare, një ndryshim me efekte emocionale, demografike e social-ekonomike…
Ardhja e Fan Nolit në Amerikë më 1906 dhe fillimi i veprimtarisë së tij në Boston, është një moment i rëndësishëm historik që shënoi edhe fillimet e bashkësisë etnike të emigrantëve shqiptarë në vitet e para të shekullit të kaluar…Bostoni, djepi i demokracisë amerikane, Bostoni i “Vatrës” e i “Diellit”, u bë baza e fortë e perpjekjeve për pavarësinë e Shqipërisë dhe mbrojtjen e trojeve etnike. Është pa mbarim lista e aktiviteteve me karakter politik e social-kulturor të kryera në diasporën shqiptare të Massaçusettsit, ashtu siç është pa mbarim edhe numri i shoqatave, organizatave, organeve të shtypit etj.,te krijuara në periudha të ndryshme kohe, duke shtuar ketu edheinstitucionet fetare. Dhe s’ke si te mos provosh një ndjenjë krenarie. Është krenaria që të frymëzon tradita shekullore, nderimi i bashkatdhetarëve tanë për kombin dhe vlerat e tij…Në vazhdën e asaj tradite vitet e fundit është themeluar shoqata “Besa”, shoqata“Kombi”, shoqata e Shqiptarëve Kosovarë të Bostonit, shoqata“Mjekësore”, Klubi i studentëve shqiptarë në Universitetin e Bostonit,Klubi i studentëve të Universitetit të Harvardit- “Harvard College Albanian Club” etj. Veprimtaria e tyre na rrit besimin e palëkundur se vlerat e kombit dhe vetëdija jonë kombëtare do të trashëgohen e do të çohen më tej nga brezat që do të vijnë. Një mjedis i tillë, ku ndjenjat atdhetare janë aq të prekshme, ka ndikuar fuqishëm edhe në krijimtarinë time. Ndër dhjetë librat shqip e anglisht botuar që nga viti 2002, tre prej tyre: “Mbi thinja fryn erë”, “Jehona Skënderbegiane” dhe “Kur çelin magnoliet në Boston” janë libra publicistikë e përbëjnë një trilogji. Çdo faqe libri është një pasqyrë, reflektim i Amerikës në sytë e një të huaje, të njëemigranteje shqiptare. Së pari, Amerika është vendi i lirisë e i demokracisë, i mbështetur në ligje të palëkundshme, është vendi i shkrimtarëve e poetëve që i kënduan lirisë e dinjitetit njerëzor, dhe, së dyti, është atdheu i dytë i mijëra emigrantëve shqiptarë, duke filluar që prej njeqind e ca vjetësh më parë, të cilët punuan rëndë, u edukuan, u emancipuan dhe patën lidhje të ngushta shpirtërore me këtë vend gjigant. Shqiptari ka manifestuar një qëndrim korrekt e dinjitoz, ka manifestuar talente, energji, vullnet dhe ndjenja thellësisht humane. Jam frymëzuar nga këto virtyte që i kam njohur gjatë takimeve, intervistave dhe manifestimeve me bostonianët, të vjetrit e të rinjtë.
Mjafton të vizitosh restorantin “Pier 4” të patriotit dhe ikonës së Bostonit Anton Athanasit dhe do të ndiesh se çdo sallon, derë, parmak,dritare a pikturë “flet” e “tregon” për qindra takime shqiptarësh, të moçëm e të rinj, gjatë drekave e darkave që janë shtruar për kremtimet e festave kombëtare…Atje dëgjohet ritmi i valleve tona, kumbon zëri tronditës i Fan Nolit, i cili dikur recitonte poezitë e veta para bashkatdhetarëve. Kurse sot, në koncerte e ditë festash, ato sallambushen nga zëri i fuqishëm i tenorit Xhoni Athanas…Mjafton të shkosh në Katedralen e Shën Gjergjit në South Boston e të dëgjosh meshën e të përndershmit At Liolin, pasuesit të Fan Nolit dhe një nga hierarkët më të dalluar të ortodoksisë sonë kombëtare. At Liolini nuk është vetëm një prift predikues. Me aftësitë e tij organizuese e kakthyer kishën sa në një tempull besimtarësh, aq edhe në një organizatë kulturore të shqiptaro-amerikanëve, pavaresisht nga besimi fetar apo
trevat nga kanë ardhur…Të vizitosh shkollat shqipe në Boston, Ustere në Lynn…, të takohesh me nxënësit shqiptarë me sy të përshkënditur e të lexosh hartimet e tyre…Të takosh e të intervistosh pjesëtarë të brezit të vjetër ardhur në shekullin e 20-te, pjesëtare të brezit të dytë e të tretë, lindur ketu në SHBA me prejardhje shqiptare, si dhe emigrantët ardhur kohëve të fundit, të cilët i quajnë “bostonianët e rinj”…Të takosh e të tokësh dorën me shqiptaro-amerikanin e moshuar zotin Mekllaf, i cili ishte shqiptari i fundit që preku trupin e Fan Nolit. Z. Mekllaf punonte në një funeral- home dhe kur vdiq Fan Noli,
ai e përgatiti dhe e veshi trupin e pajetë të peshkopit…
Të takohesh me dardharin At Spiro Paze, shqiptari i fundit në Amerikë
i dorëzuar prift nga peshkopi Fan Noli. Të takohesh me moshataret e mia shqiptaro-amerikanet e pagëzuara nga At Noli, i cili bashkë me vajin e pagëzimit, i kishte lyer edhe me balsamin e pashlyeshëm të dashurisë për mëmëdhenë.
Ky vit është viti i 19-të i ardhjes sime në SHBA dhe kam botuar librine 18-të. Në vitin 2000 mbarova studimet në North Shore Community College në degën e Arteve Liberale. Që prej 1994-s kam botuar mbi 500 shkrime: artikuj, portrete, reportazhe, intervista, tregime, poezi etj. në organet e shtypit shqiptar, atij amerikan dhe gjetkë.
Është puna ime e përditshme, e lodhshme…Ndër shkrimet e mia tërëndësishme janë edhe intervistat me poetin rus Aleksandër Esenin,birin e Sergei Eseninit të famshëm. Këto intervista janë pëlqyer evlerësuar nga shkrimtarë, intelektualë e lexues të tjerë shqiptarë.
Takimi me Aleksandër Sergejeviç Eseninin ishte një ngjarje e rrallë e jetës sime. Të bësh një intervistë me njerëz të veçantë siç ishteA.S.Esenini, shkencëtar, filozof, matematikan, poet i degjuar,disident e legjendë ruse, nuk është aq e lehtë…Arrita t’ia incizoja
zërin gjatë recitimit të një poezie shkruar nga ai gjysmë shekulli mëparë. Intervista me poetin Esenin më ka prekur e emocionuar…Ishtenjë tejndjeshmëri…
Për të shkruar vargjet në anglishte jam frymëzuar nga jeta e poetëve të famshëm të Nju- Inglandit. Kam vizituar muzeumin e poetes amerikane Emili Dickinson; preka fustanin e poetes dhe ndjeva fëshfërimën e gjetheve të vjeshtës në kopshtin e saj. Gjatë një udhëtimi në qytetin Akton, MA, u ula në një lëndinë e mblodha lule, aty ku Frosti ka shkruar poezitë e tij të pavdekshme. Në plazhin përballë shtëpisë sime, në vitet 1850 poeti Longfellou bënte shëtitjet e mbrëmjes buzë oqeanit…
Pjesëmarrja ime në aktivitetet kulturore të shtetit të Massaçusettsit është një përvojë e mirë. Poezitë e mia i botoj çdo muaj në gazetat“Pennon” dhe “Nahant Harbor Revieu”. Jam anëtare e Klubit të shkrimtarëve të Veriut të Bostonit, ku takohem me shkrimtarë e poetë amerikanë. Më ka lënë mbresa gjithashtu takimi me shkrimtaren e njohur amerikane me origjinë shqiptare Loretta Çase (Çekani), e cila banon në Uster, pranë Bostonit.
Jetojmë e krijojmë larg vendlindjes e për treqind e gjashtëdhjet e katër ditë shohim të valëvitet kudo flamuri amerikan. Vetëm një ditë,më 28 nëntor, e shohim e i gezohemi valëvitjes së flamurit tonë kuq e zi në një shtizë të lartë, në qendër të Bostonit, jo shumë larg varrit të Fan Nolit. Pra, kjo ditë është e shenjtë për ne. Aq më tepër lumturohem kur vijnë e më marrin në shtëpinë time dy familje shqiptare kosovare me femijët e tyre veshur me kostume kombëtare.
Kujtoj atë të diel marsi të vitit 2010, në meshën që u mbajt në Katedralen e Shën Gjergjit të Bostonit, ku u përkujtua me solemnitet 45 –vjetori i vdekjes së Fan Nolit. Kujtoj se në këtë ceremoni nderimi, përveç bostonianëve të vjetër e të rinj, merrnin pjesë edhe një numër i konsiderueshëm shkrimtarësh shqiptaro-amerikanë: Për herë të parë në historinë e diasporës shqiptare të Amerikës, në Bostonin tonë, kryeqytetin e emigrantëve, ishte ftuar një shoqatë shkrimtarësh, e para e këtij lloji në komunitetin shqiptaro-amerikan.
Pasi ndoqën me nderim dhe emocion shërbesën përkujtimore drejtuar nga i përndershmi At Liolini, shkrimtarët bënë homazhe dhe vendosën kurora me lule në varrin e Hirësisë së Tij Theofan Stilian Nolit, ku organizata jonë e krijuesve të penës mori bekimin nolian. Bekimin për të ecur në gjurmët e trashëgimisë letrare të Nolit, Konicës, Petër Priftit dhe autorëve të tjerë në zë të diasporës shekullore.
Në hapësirën e gjeografisë letrare këtej dhe andej Atlantikut shkrimtarët shqiptaro amerikanë tashmë kanë krijuar përvojën e tyre për të pasuruar krijimtarinë letrare me vepra të denja për lexuesin, për të ruajtur e konsoliduar identitetin tonë kombëtar, për të ruajtur pasurinë e gjuhës sonë amtare dhe për të zhvilluar më tej aftësitë e
saj shprehëse.
Le të shpresojmë se dita-ditës dhe vit pas viti, krahas rritjes së suksesshme të komunitetit tonë shqiptaro-amerikan, do të rrisim e zhvillojmë më tej brezin e talenteve të reja në art e në kulturë, që do t’i paraprijë së ardhmes qoftë këtu në diasporë, qoftë në vendlindje dhe në mbarë trojet etnike.
(Nga doreshkrimi i Monografise se Shoqates se Shkrimtareve Shqiptaro-Amerikane) Boston, 21 Mars 2013
Nëpromovimin e Shoqataëts së ShkrimtarëveShqiptaro-Amerikanë, Nju Jork, 14 Mars 2003
Nëtakimin e dytëteShoqataëts së ShkrimtarëveShqiptaro-Amerikanë, Dallas, 7 Gusht 2005
Fituesetëçmimit Pena e Artë, Merita B. McCormack dheRozi Theohari, Çikago,25 Gusht 2006
Shkrimtaret nga te gjitha shtetet e Amerikes ne kishen e Nolit ne Boston, 21 Mars 2009
Ne takimin e Fundvititteshoqtes se Shkrimtareve ne Stamford, 13 Dhjetor 2010
Homazhtekvarrii Fan Nolit, Boston, 21 Mars 2010
Ne diten e librit shqip. Nju Jork 23 Maj 2010
Rrugën e Arbërit do ta ndërtojë Kina
LULZIM BASHA: PROJEKTIN E BLLOKOI RAMA, ISHTE GATI QE PARA 3 VJETESH/
Me ne fund rruga e Arberit do te nise se shpejti. Memorandumi eshte firmosur. Ka njoftuar sot vete Kryeministri Edi Rama, i cili eshte pjesmarres në Samitin e Kinës. Njoftimi eshte preferuar te jepet përmes Facebook-ut, ku Rama ka thënë se u nënshkrua mbrëmjen e se Henes memorandumi i bashkëpunimit me Chinese Exim Bank për hapjen e një kantieri projektesh në Shqipëri me financime kineze.ja njoftimi i Rames: “U nenshkrua mbreme memorandumi i bashkëpunimit me Chinese Exim Bank per hapjen e nje kantieri projektesh ne Shqiperi me financime kineze. Projekti i pare qe do te cele siparin e nje epoke te re bashkepunimi mes Shqiperise e Kines do te jete Rruga e Arberit, e cila do te nise vitin e ardhshem”.
PERPLASJA- BASHA: PROJEKTIN E BLLOKOI RAMA
“Rruga e Arbrit” është bërë “mollë sherri” mes kryeministrit dhe kreut të opozitës. Rama dhe Basha ndërkohë që vazhdojnë sulmet mes njëri-tjetrit përmes rrjeteve sociale, këtë herë janë kapur për projektin e ri që kryeministri deklaroi më herët e do të nisë vitin e ardhshëm.
Kreu i qeverisë, Edi Rama reagoi pas deklaratës së Bashës, se projekti për “Rrugën e Arbrit” ishte gati që në qeverisjen “Berisha”. Kryeministri tregon se edhe ky projekt si të tjerat në të kaluarën, ishte pjesë e borxheve të shtetit, të cilët i hoqën në kurriz qytetarët.
“Rruga e Arbrit ishte gati? Po, mu si gjithë gropat e tjera të borxheve zinxhir në qafën e shqiptarëve! Një vit negociata për të mos rënë brenda”, shkruan Rama në “Facebook”.
Më herët kreu i PD-së, Lulzim Basha theksoi se “Rruga e Arbrit” u ndalë vetëm për shkak të kësaj qeverie. Me të njëjtën arsye, Basha justifikon edhe shtyrjen e marrëveshjes për fatin e Qafë Murrizit.
“Projekti strategjik i Rrugës se Arbrit që nisi para tre vitesh u ndal me ardhjen e kësaj qeverie, si shumë projekte të tjera të rëndësishme për njerëzit dhe ekonominë e vendit. Edhe pse marrëveshja me palën kineze për financimin e tunelit të Qafë Murrizit ishte gati që në shtator 2013, ajo u shty me papërgjegjshmërinë më të madhe nga qeveritarët për plot një vit e gjysmë. Në vend që të kërkojnë ndjesë për këtë vonim të pajustifikueshëm tani rreken ta shesin sapunin për djathë”, shkruan Basha në “Facebook”.
Ndryshimet nisin nga qendra
Shkruan: XHAVIT ÇITAKU/
Sa më la përshtypje një paraqitje e liderit të AAK-së, Ramush Haradinajt, në rrjetin social pas një mbledhje që kishte pasur me strukturat e larta të këtij subjekti politik. Në të vërtetë, më shumë ishte një artikull i bukur gazetaresk se sa ndonjë mesazh politik që do të forconte bindjen e anëtarësisë dhe të qytetarëve për diçka serioze që do zhvillohet nga ai moment kur kishte përfunduar ai takim. Nuk ishte politik sepse më shumë ishte një shkrim hulumtues që kishte të bënte me akuzat që një kohë të gjatë kishin të bënin me haraçin, që flitej e përflitej se ose janë njerëz të afërm të këtij subjekti apo ndoshta edhe ata që e bëjnë këtë punë kriminale e thirrën në emër të saj. Dhe menjëherë shtrohet pyetja se ku ishin deri me tash këto struktura që nuk e trajtonin këtë akuzë tejet të rëndë me kohë dhe t’iu hiqet qafe kjo barrë kaq e madhe njëherë e përgjithmonë, apo u desh që kjo humbje e radhës t’ua kthjell mendjen liderit të partisë dhe të tjerëve se ndoshta aktualizimi i kësaj teme më herët do të kishte sjell suksese pozitive në mbështetjen nga elektorati.
Nuk mjafton vetëm pranimi i gabimeve
Deri me tash nuk kemi pasur rastin të dëgjojmë nga liderët tanë se gjatë punës së tyre kanë gabuar, duke e hedhur fajin për dështime diku tjetër, sidomos, në shkaqe objektive. Mirëpo, kësaj radhe Haradinaj na u bë “korrekt” dhe pranoj se deri me tash kishte gabuar. Dhe për ato gabime që kishte bërë, ai mendon se duhet bërë një reformim të dukshëm në parti, duke ftuar që këtij subjekti t’i bashkohen numër sa më i madh i intelektualëve dhe njerëzve tjerë kompetent për të bërë ndryshime në të ardhmen, por edhe duke i larguar ata që eventualisht janë të “ përzier” në akte kriminale. Këto synime për të sjell diçka të mirë në Kosovën e pasluftës gjithnjë ishin në platformën e programit të këtij subjekti që nga formimi i saj, mirëpo asnjëherë nuk gjetën përkrahje nga qytetarët, për të cilën gjë flasin të dhënat e rezultateve pas zgjedhore ku asnjëherë nuk fitoi besimin e më shumë se dhjetë për qind të votave. A është gabimi me këtë rast i mosdijes së organizimit partiak për të bind numër më të madh të qytetarëve se ky subjekt është zgjedhja e duhur për ardhmërinë e Kosovës dhe prosperitetin e banorëve të saj, apo faji e gabimi është krejt diku tjetër . Lideri partiak pranoi se ka bërë gabime, por cilat ishin ato gabime nuk arritëm t’i mësojmë. Nuk mjafton vetëm pranimi i fajit, sepse gabimet e përsëritura tash e sa vite duhet të sjellin edhe pasoja mbi ata që aq shumë i sollën dëm partisë që kurrë nuk arriti numrin dyshifror të votës së elektoratit prej se merr pjesë në zgjedhje AAK. Në fakt,desha ta them se pasojat duhet t’i bart lidershipi, i cili është përgjegjësi kryesor i të gjitha zhvillimeve të deritashme politike, të korrat e të cilave ishin shumë larg synimeve që kishin propaganduar dhe që i kishin realizuar në të vërtetë.
Ramushi e dëshironte vetëm postin e Kryeministrit
Nga momenti kur Haradinaj arriti që të “ shijoj” pozitën e Kryeministrit për rreth tre muaj, nuk kemi patur rastin të dëgjojmë aq shumë nga liderët tjerë të këtë më shumë vendosshmëri për t’u ulur sërish në karrigën e të parit të qeverisë se sa ky lider i AAK-së. Jo vetëm bashkëpartiaket e tij por edhe ai vetë pa u hamendur fare më kë u takua e më kë pati ndej nuk e la pa e përmend synimin e tij për t’u bërë kryeminister, ngaqë, sipas tij, vetëm ai është zgjedhja e duhur. Bile na kujtohet me një rast kur pati thënë se vetëm lë të udhëheq ai qeverinë se këtë mund ta bëj edhe pa e pasur asnjë minister nga partia e tij, Apo rasti tjetër kur u lirua nga burgu si i pafajshëm, turr e vrap, filloi të kontaktoj me Kryeministrin e atëhershëm Thaçi për t’ia lëshuar vendin, pa respektuar rregullat e përcaktuara të sistemit zgjedhor. Pikërisht ky apetit sikur u konsumua shumë lehtë nga qytetarët të cilët menduan ndryshe, përkatësisht i thanë jo dhe votën e besimin ia dhanë dikujt tjetër që duhet të vijë në pushtet edhe për katër vjetët e ardhshëm.
Apetite të tepruara të partive të vogla
Zgjedhjet i fitoi PDK e cila në Parlament ka 26 deputet më shumë se AAK. Aty ishte besimi, aty ishte programi joshës që e bindi elektoratin se programi i saj ofron zgjidhje të duhura, por edhe që lideri i saj e ka atë fuqinë politike, por edhe diplomatike për të vazhduar me politikat e saj të ndërtimit të vendit. Kështu vendosi verdikti i popullit dhe pikë. Ndaj kërkesa e Haradinajt edhe pas përfundimit të zgjedhjeve të bëhet Kryeminister ishte e pajustifikueshme dhe e pa bazuar në rezultatin paszgjedhor.
Në asnjë rast, në cilindo shtet, nuk mund të dëgjosh që një parti që nuk e ka fituar besimin qytetar të këtë kërkuar postin e të parit të qeverisë ashtu siç bëri lideri i AAK-së. Thënë konkretisht, është verdikti i votës së qytetarit ai që përcakton se kush dhe në çfarë mënyre do të ndërtoj institucionet e reja të shtetit. Apo thënë më mirë ai që i fiton zgjedhjet ai e bartë të drejtën për postin e Kryeministrit dhe të më shumë posteve ministrore por edhe të grupeve e komisioneve parlamentare. Edhe koalicioni ndërmjet PDK-së dhe LDK-së nuk është i bazuar në respektimin e votës së qytetarit, por nëse kihet parasysh se shteti gjendej para “ bankrotimit” atëherë lë të mbetët në ndershmërinë e tyre ky përfundim i këtillë i zgjidhjes së ngrëçit politik gjashtë mujor . Së këndejmi, këto apetite të tepruara të partive të vogla, por edhe të atyre pak më të mëdha duhet të flakën njëherë e përgjithmonë dhe të respektojnë së pari votën e qytetarit e më pastaj edhe ligjin dhe sistemin zgjedhor në përgjithësi. Në këtë mënyrë do të respektohej edhe demokracia dhe besimi qytetarë.
Liderët nuk e kanë me tapi karrierën politike
Pos në LDK që nga pas lufta erdhën në krye të saj edhe dy emra të tjerë, në subjektet tjera politike nuk kemi patur rastin të shohim e bile as të këtë ndonjë angazhim e gatishmëri për të bërë ndryshime nga qendra, përkatësisht për ta freskuar partinë me një lider të ri. Deri sa lideri i PDK-së arriti që në tri palë zgjedhje të dalë fitues dhe të këtë një kredibilitet për të udhëhequr edhe më tej këtë parti politike, të tjerët nuk patën sukses që të realizojnë synimet e tyre dhe shi për këtë askush prej tyre nuk barti ndonjë përgjegjësi për humbjet e pësuara. Bazuar në zhvillimet e fundit politike, nuk do të shkon larg e ndryshime edhe në kreun e PDK-së do të ndodhin. Mirëpo kur është fjala e përgjegjësisë askush nga liderët tanë atë nuk e bartë mbi vete, por gjithnjë e hudhin në periferi të ngjarjeve. Këtë e tregon edhe shembulli i liderit të LDK-së, Mustafa, që para qytetarëve kishte premtuar se nëse nuk do t’i fitoj zgjedhjet do të jap dorëheqje, por ai këtë nuk e bëri. Ndërkaq, Haradinaj jo që nuk e ka ndërmend ta bëj një gjë të tillë, por në emër të asaj që u humbë e që vetë si lider duhet të jap përgjegjësi, kërkon reformim të partisë, duke harruar se pikërisht lidershipi i saj nuk po gëzon mbështetje tek qytetarët. Nuk dëshiroj të keqkuptohem as nga z. Haradinaj, sepse e vlerësoj lartë kontributin e tij sidomos gjatë luftës çlirimtare, e as nga ky subjekt politik në përgjithësi, por duhet të kihet parasysh një e vërtetë e madhe se çdo fillim e ka edhe fundin e saj. Me zor nuk shkon asgjë e posaçërisht politika.
Dhe krejt në fund. Liderët nuk e kanë me tapi karrierën politike. Nëse ia duan të mirën subjektit të tyre politik dhe vendit të tyre, ata duhet të jenë të gatshëm dhe pjesë përbërëse për të ndihmuar rreth freskimit me kuadro të reja, kreative e kompetente për të bërë vërtetë ndryshime pozitive. Edhe qytetarët dëshirojnë të shohin fytyra të reja në skenën tonë politike. Ndoshta mund të ngjallin shpresa për një të ardhme më të mirë, më të shëndetshme e sidomos për gjeneratat e reja që hëpërhë ardhmërinë e tyre e shohin, fatkeqësisht, jashtë vendit të tyre të lindjes.
ISMET ASLLANI, HEROI QE NDEROI KOSOVEN
*Ismet Asllani hero burrë,trim dhe humanitar i madh që nderoj Gollakun dhe Kosovën/
*ISMET ASLLANI –PRAPAPSHTICA, ra heroikisht me 24 mars 1999, në një atentat të organizuar nga policia serbe./
Nga Asllan Dibrani/
Malësinë e Gollakut, për nga peizazhet, malet, thyerjet , lartësitë e pyjeve dhe regjioni hynë në rangun e bukurive të natyrës me pamje mahnitëse. Edhe përkundër rrethanave të pafavorshme për të jetuar atje, braktisja e banorëve e ka bërë të veten nga e cila shumë vendbanime janë shpopullzuar pas furtunave dhe përndjekjeve të vazhdueshme nga pushtuesit sllav në shekujt e fundit. Ajo anë , fatkeqësisht u harruar edhe nga pushtet e ma vonshme , po edhe të këtyre aktuale!
Malësia e Gollakut – krahinë kjo që shtrihet në pjesën verilindore të Republikës së Kosovës , shënon vijën kufitare me shtetin e Serbisë fqinje . Territori gjeografik i kësaj Malësie , administrohet nga këto komuna: Prishtina, Podujeva, Novobërda, Kamenica, Bujanoci, Vraja dhe Medvegja .
Që nga mbirjet e para të popullit autokton shqiptarë mbi këto troje etnike , kjo Malësi ka shërbyer nëpër shekuj si bidon i gjallë , në mbrojtje të kësaj popullate nga luftërat, sulmuesit dhe armiqtë e shumtë, që pareshtur iu vërsulen këtyre anëve me popull ma bujar , me një popullatë ma besnike e sinqertë dhe trime. Armiqtë përmes të cilave synonin grabitjen e tokave shqiptare , plaçkitjet dhe masakrat e përgjakshme mbi këtë popullatë të pafajshme dhe të pambrojtur gjithë herë kanë pësuar humbje! Malësorët e Gollakut , qëndruan dhe rezistuan me stoicizëm të pa parë në histori , por kurrë nuk ia kthyen shpinën kësaj Malësie legjendare dhe heroike. Ata jetuan dhe mbijetuan nën kushtet më të rënda për ekzistencë, por asnjëherë nuk u zhgënjyen dhe nuk u gjunjëzuan para okupatorëve , plaçkitësve, grabitqarëve dhe kasapëve të etur për thithje të gjakut shqiptarë!
Një emër qe s’do të harrohet kurrë në historinë e Kombit është edhe Ismet Asllani nga Prapashtica!
Në këtë krahinë kanë lindur , janë rritur dhe kanë vepruar shumë talent , krijues,interpretë , humoristë , instrumentistë popullor, por edhe trima dhe heronj që lanë gjurmët dhe vlerat e veta gjatë historisë. Këto figura historike do të jenë një thesar i çmuar për shumë breza që do të vijnë në vazhdimësi.
Një emër qe s’do të harrohet kurrë në historinë e Kombit është edhe Ismet Asllani nga Prapashtica, fshat që la gjurmë për rezistencë në te gjitha luftërat. Gjiri familjar që lindi Ismet Asllanin ishte një familje me tradita dhe me një histori të veçante . Një familje e njohur me shekuj në rezistence dhe heroizëm të pa shoqe .Në luftën 1999 po ashtu dha Ismetin dhe dy vëllezërit e tij . Kjo familje ishte përherë në krah liridashëse dhe në shërbimin e saj që nga përndjekjet e shqiptarëve nga Sanxhaku , Nishi dhe Toplica.
-Ky fshat dhe kjo familje priti një numër të madh të asaj kohe, shqiptarët që lëshuan trojet e veta me dhunë e zjarre nga qindra fshatra deri të Nishi , Novipazari Leskovci po thuajse, një krahinë me sipërfaqe sa Kosova qe është sot. Ismet Asllani lindi në vitin ma famëkeq të zullumit nga kryqetniku Aleksander Rankoviq në aksionin famëkeq të grumbullimit të armëve në popullatën shqiptare. Lindi në vitin 18.08.1955 nga babai Haziri dhe nëna Eminja. Dëshmori Ismeti gjatë luftës u njihte si Ismet Asllani -Prapashtica. -Familja Asllani ishte brez pas brezi autokton në tokat e veta në Prapashticë. Fshati Prapashticë , pas luftës u zvogëluar shumë me popullatë i cili deri vone pati mbi 160 shtëpi. Fshati ishte në shënjestrën e Serbisë gjithmonë. Si shkas ishte , se Prapashtica përkufizohet me Serbinë në kufirin aktual dhe shpesh janë zhvilluar luftëra të ashpra në këto rajone , po edhe në Prapashticë.
Në këtë fshat masakrat serbe në vitin 1921 , për 24 orë preu vrau dhe masakroj mbi 1020 burra gra e fëmijë , nga familja Asllani mbijetuan vetëm tre fëmijë dhe u kolonizuar fshati me serb!!!
Kjo familje dha 4 martirë nga viti 1910 deri në 1912. Familje Asllani bëri si bazë ushtarake shtëpinë e vet “komitë” në krye me Tahir Ukën. -Ky fshat mbahet mend me masakrën serbe, që beri në vitin 1921 nga e cila për 24 orë preu vrau dhe maskoj mbi 1020 burra gra e fëmije . Një numër të madh i lidhën dhe i ngujuan nëpër shtëpitë dhe stalla të bagëtive duk iu vënë zjarrin për së gjalli .
-Duke e pa se fshati u zhduk pothuajse i tëri për ta vrarë për së dyti herë, këtë fshat , Serbia solli mbi 60 familje serbo-malazeze në tokat e fshatit Prapashticë. Në tokat e atyre qe i masakruan. Fshati edhe se u vra i tëri prapë rezistoj me krenari dhe me 1952 u vra nga shqiptarët kryeplaku i serbëve në këtë fshat . Me këtë rast serbët filluan dhe ikën nga kishin ardhur.
Ismet Asllani- PRAPASHTICA për “Shkollë Arsim dhe Dije në Kosovë” , ndau bursa për qindra studentë shqiptarë për t’i shkolluar në universitetet perëndimore. me kuadro dhe profile që i mungonin Kosovës!Me rastin e uzurpimit të shkollave nga pushteti serbian shtëpina e tij në qendër të Pishinës u shndërrua në shërbimin e Universitet për studentët e Fak. të Mjekësisë!!!
-Ismet Asllani- PRAPASHTICA, radhitet ndër njerëzit e mëdhenj që lanë gjurmë në rrugën e Lirisë. Në vitet e ‘ 80 kur Kosova po përballej me robërinë e tmerrshme të regjimit totalitar serb, dhe pothuajse gjithë punëtorët shqiptar regjimi i kishte përzënë nga pune. Koha nxori në pah një personalitet të shquar të kombit. Koha me padrejtësitë që po vazhdojnë kundër Kosovës e zbuloj një figurë djaloshare shumëdimensionale .
Ismet Asllani si atdhetar afaristin, veprimtar, idealist, strateg dhe humanitar e nxori koha të rritur e edukuar në frymën atdhetare që t’i del zot atdheut. Ismeti ishte shqiptar që i përkushtoj rendësi punës shumë me gjithë familje. Me mund e djersë themeloi biznesin e tij ekonomik duke hapur mullirin Prapashtica , qe ishte një mulli ma me zë për ndihma dhe humanizëm për të varfrit por edhe per ushtrine dhe popullin tonë. Ai ishte ndër afaristet më të mëdhenj të Kosovës dhe si njëri me një inspirim për dije, shkollë dhe kulturë. Në rrethanat që po kalonte Kosova e uzurpuar nga aparatura serbe, shkollat dhe universitetet e saj u mbyllen. Në këtë kohë , ai mori përsipër “Misionin humanitar” “Shkollë Arsim dhe Dije për Kosovën” .Fillimisht si pronar i “Mullirit Prapashtica” me financat e tij ndau bursa për qindra studentë shqiptarë nga Kosova për t’i shkolluar në universitetet perëndimore. Synimi i tij ishte që të shkollohen kuadro me profile që mungonin në Kosovë. Uzurpimi i shkollave nga pushteti serbian shtëpinë e tij në qendër të Pishinës u shndërrua në shërbimin e Universitet për studentët e Fak. të Mjekësisë, në të cilën ligjëronin profesorët e asaj kohe. Si afarist dhe patriot i devotshëm, po ashtu me vite mbajti me financa shumë familje të minatorëve shqiptar të Trepçës dhe të Kishnicës për të mos ju nënshtruar ekonomikisht Serbisë. Kontribut të çmuar Ismeti dha edhe në stimulimin dhe financimin e shumë artisteve e sportistëve , dhe njerëzve të kulturës që të mbanin gjallë shpirtin dhe kulturën e Kombit tonë .
E tërë familja në frontin e luftës kundër Serbisë sakrifikoj kapitalin ,Ismeti kishte model Hasan Prishtinën për atdhe!
Me fillimin e luftës në Kosove mori doli në shesh humanizmi i tij si furnizues i miellit dhe të mirave materiale e financiare në të gjithë Kosovën pa përjashtim duke rrezikuar edhe jetën. Pas kontributit shumëvjeçar si humanist në vitin 1998, kur Kosova po digjej anembanë ai me djemtë Albanin e Valonin dhe vëllezërit Muharremin , Nazimin dhe Bekimin u rreshtuan në radhët e të shenjtës “Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës”. Si afarist dhe luftëtar i U.Ç.K – së Ismeti i vetëdijshëm për çlirimin e vendit , deklaroi publikisht në Radion e Deutsche Wel gjermane dhe në BBC përmes një interviste për çlirimin dhe historinë aktuale të Kosovës .Vlen të sjellim edhe citatin me fjalët ndër të tjera:.”VETEM PUSHKA E LARGON SHKAUN NGA KOSOVA, SE JETA PA LIRI ESHTE ME E RENDE SE VDEKJA , dhe se ÇDO GJE QE KEMI ESHTE E (USHTRISE CLIRIMTARE TE KOSOVES), DHE NE TE JEMI TE RRESHTUAR E GJITHE FAMILJA E FAREFISI, DHE MASE 30 ANETARE TE FAMILJES QE JEMI,DO JEMI TE GATSHEM TE BEHEMI 30 VARRE PER LIRINE E ATDHEUT”. Duke ditur vlerën e Lirisë Ismet Asllani dha tërë pasurinë e vet për “Lirinë e Kosovës”, po rikrijonte arkitekturën e “Pavarësisë së Kosovës”,.Ai si model kishte zgjedhur, atdhetarin dhe patriotin e Rilindjes Kombëtare Shqiptare Hasan Pishinën që sakrifikoj pasurinë e tij për kulturë arsim dhe vetëdije të popullit shqiptar.
-Ismet Asllani – PRAPASHTICA në vlugun e organizimit me një vullnet të madh për shporrjen e qizmes serbe nga Kosova , atë e gjeti në front kundër pushtuesit nga e cila ra heroikisht, pikërisht në natën e fillimit të bombardimeve të NATO-s kundër forcave terroriste më që kishin filluar kohe më parë ofensivën mbi ndjekjen dhe vrasjen e shqiptarëve me dhunë e deri të programi i tyre për përzierje dhe dëbim nga tokat tona.
Sot pas 15 vitesh e kujtojmë me mijëra studentë, minatorë, artiste, sportiste, punëtorë e intelektual të mirëfilltë e posaçërisht ish ushtarët e UÇK-së. Figura e tij do të ngelet përgjithmonë në zemrën e popullit shqiptar. Për fat të keq kësaj figure nuk ju ka dhënë vlera qe ka në mediat dhe pushtetarët aktual që ishin këto vite . Kjo lenë shumë përshtypje dhe fakte, por edhe bindje të forta që kjo familje do të mbetet ndër vlerat ma të fuqishme qe ranë heroikisht Ismet Asllani , bashke me vëllezërit Muharremin dhe Nazimin .Familja Asllani ka një histori në vete në Malësinë e Gollakut në fshatin Prapashticë .Është një familje qe oxhaku i tyre rriti burra brez pasa brezi .
Ismet Asllani komandant Brigade Logjistike Ushtarake 153 i UÇK-së në zonën e 5-të në regjionin të LLapit dhe Gollakut.
Ismeti ishte luftëtari qe pjekuria dhe vendosmëria e tij atdhetare dhe nevoja qe ishte ,ai kontributin e vet e dha ne Brigadën logjistike ushtarake 153 të UÇK-së në zonën e 5-të në regjionin e LLapit dhe Gollakut. Ismet Asllani nuk kurseu asgjë për lirinë që e gëzon Kosova. Ai kishte moralin e fort dhe idealin që Kosova mos të qëndroj ma nën robëri .Ai dha me qindra e mijëra kg miell në popull me vlera të mëdha , por furnizoj edhe institucionet e Kosovës, gjë që edhe ishte shprehur nga modestia qe mos ti përmendet emri i tij edhe se financon .Ai thoshte po financoi për popullin tim ,për lirinë e tij. Ismeti studioj fakultetin e Bujqësisë gjë qe profesionin e vet e gërshetoj me Mullirin e parë në fshatin Hallaq i vogël në K.K të Lipjanit,ma modern, që për atë kohë prodhonte edhe mbi 30.000 kg për 24 orë. Pamje e mullirit “Prapashtica” ma modern ish pronë e Ismet Asllanit që ndihmoj përmes tyre skamnoret , luftëtarë popullin gjatë dhe para luftës në Kosovë.
Ai financoj në këtë fushë me qellim të zhvillimit të ekonomisë dhe përpunimin e fushave qe mos te mbeten djerre se paku bukën ta prodhojmë vetë për nevojat e popullatës. Ai, pos këtij mulliri në vitet në vijim hapi edhe disa tjerë që paralel punës, ai as një çast nuk u shkëput nga ngjarjet në vend. Ngjarjet e vitit 1981 e gjeten në ballë të tyre,dhe në te gjithë protestat tjera kundër regjimit jugosllav .U burgos disa herë nga regjimi dhe kaloj shumë keq nëpër burgjet e atëhershme jugosllave.
Buka e parë për forcat tona të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës në rajonin e Drenicës dhe Dukagjinit ishte përmes Mullirit Prapashtica në Kijevë!
Ai ishte financuesi ma i zëshëm me armë për Brigadën 153 të UÇK-së. Buka e parë për forcat tona të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës në rajonin e Drenicës dhe Dukagjinit ishte përmes Mullirit të tij në Kijevë. Armiku përmes agjentëve të vet i ra në gjurmë dhe në fund të muajt Mars 1998 dërgoj policinë dhe ja dogjën deri në themel. Rezistenca e tij vazhdonte akoma dhe furnizimin e vazhdonte nga Mulliri Prapashtica në Hallaq, nga i cili edhe ky u gjet në flakët e zjarrit nga pushtuesit barbar serb disa muaj ma vonë.
-Kështu që pos Ismetit e gjithë familja ishte e angazhuar në frontin e luftës kush me armë kush me financë dhe djali i tij Albani rrëmbeu armët dhe u gjet në betejat për çlirimin e vendit ,nga e cila e kapi plumbi i armikut dhe u plagos në luftën e Jezercit. Ismet Asllanit në vendlindjen e tij, në fshatin Prapashticë, në Gollak organizoj Logjistikën e Brigadës 153 të UÇK-së .Në këtë Brigadë vullnetarët nga Shqipëria amë iu bashkuan Ismetit njëri ndër ta ishte ,komandant Adem Shehi dhe shumë tjerë i bashkuan armët me djemtë Albanin Valonin, vëllezërit dhe baballarët e Ismet Asllanit dhe luftuan deri në çlirimin e Kosovës.
E Permalluara – Babait-Hero I Kombit
Ju bashkangjes poezinë nga e bija Shqipe Ismet Asllani për babain e vet:
Ne altarin e lirisë
Bie Ismet ASLLANI.
Kam par me sytë e mi
Tek te qante mali
Gurët lisat të qanin
Edhe dheu lotonte..
Me fal s’e besova vdekjen
Ti me pate premtua
” DESHMORET NUK VDESIN”
Dhe vdekjen tënde se kam besua.
E vogël isha atëherë
Dija t’i këndoja lirisë
I këndoja UÇK-së
Dëshmove qe kishin rënë.
Kosovës iu prenë udhët
Nuk të kishim larg…
Nëna që të rriti
Në kupe të qiellit thërriti:
”O djali jem o djalë
Gjinin ta bëjë hallall
Vatani donë gjak
Eja të shoh pak…
Por ti kishe mbyllur sytë
Lartësive ishe nise
E trupin amanet ia kishe lënë
Te dashurës PRAPASHTICE.
Dëshmitarë jam:
Lotuan burra gra e të rinj
Lotoi i gjithë populli
Biri i tij ishe Ti.
Ç’të them më shumë për ty
Kur ishe i Madh -Lis
Mua- bijën tënde o baba
Për liri me ke braktisë.
Nuk mund të gënjej, baba
Çdo minutë më ke munguar
Sa shumë ëndrra me janë thar
Si një zog pa krah.
Mos u brengos o baba
Kaq shumë vite u bënë pa ty
E dashura nëna ime
Me ty në çdo hap frymoi
Frymoi dhe me jetën time.
Çdo mëngjes e thërras atdheun
-O ATDHE I LARE ME GJAK
-O ATDHE I LARE ME LOT
ATDHE-GJAKU DHE VARRI I BABES TIM.
Për ta informuar publikun ma tepër vlen të theksojmë se nga masakra serbe e vitit 1921 në familjen e Ismet Asllanit mbeten të gjallë vetëm tre persona. Shahin Asllani 6 vjeç,Hasan Asllani 12 vjeç dhe gjyshi i Ismetit Asllan Asllani vetëm 17 vjeçar. Edhe në Luftën e dytë botërore kjo familje u gjet përkrah Shaban Polluzhes dhe Mulla Idrizin në çlirimin e vendit po edhe anembanë Kosovës.
-Le të mbetet qe këtë figurë aq madhështore ta kujtojnë me respekt. Ky hero meriton që te shkruhet ma shume te vlerësohet ma shumë dhe të nderohet ma shumë. Gjaku i derdhur për liri duhet të na bashkojë përsëri në një Lëvizje kombëtare për bashkim brenda një shteti Shqiptar, unik e të vetëvendosur, i cili pastaj mund të mendojë për integrime në një Evropë të popujve të pavarur e të barabartë! Kështu e pat lënë amanet dhe i madhi Ismet Asllani -Prapashtica . Po që nuk do të përmendim edhe bashkëshorten e tij Makfire Asllanin që ishte krahu i djathtë i Ismet Asllanit do i mbesim borgj. Sot zonja Makfire përballet me betejën e jetës me djemtë Albanin Valonin dhe Shqipen dhe nipa e mbesa që janë shembull i mirë për brezin qe po e lëmë pas vetes. Edhe e bija e heroit Shqipe Asllani premton të jetë një poete e mirë në gjirin e poetëve të Kosovës. Le të mbetet kjo figurë si emblemë dhe mesazh si t’i dilet atdheut zot nga barbarizmi sllavo-serb.