Presidenti Meta në Kosovë, viziton Familjen Rugova

January 22, 2018 by dgreca

-Kryeministri Haradinaj priti në takim presidentin Meta/

PRISHTINË, 22 JANAR 2018-Gazeta DIELLI/ Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj priti në takim presidentin e Republikës së Shqipërisë, Ilir Meta, me të cilin bisedoi për temat me interes për të dyja vendet.Gjatë takimit kryeministri Haradinaj tha se perspektiva euroatlantike e Ballkanit, është ajo që na bashkon të gjithëve, duke besuar se askush nuk do të ketë hezitime për të ecur përpara në këtë aspekt.

“Ne patëm një bisedë të hapur, vëllazërore, për ecje në rrugën tonë të përbashkët”, shtoi kryeministi Haradinaj/

Ndërsa, presidenti Meta, duke siguruar kryeministrin Haradinaj për mbështetjen maksimale të Shqipërisë, tha se shpreson shumë në angazhimin e mëtejmë të kryeministrit Haradinaj dhe Qeverisë, por edhe opozitës, për të dhënë zgjidhje të mençura, për të gjitha ato çështje që do ta forcojnë pozitën ndërkombëtare, që do ta forcojnë pozitën e Kosovës.

Presidenti i Shqipërisë, Ilir Meta ka mbërritur dje në Kosovë, ka vizituar Familjen Rugova dhe ka shprehur vlerësimin dhe admirimin e veçantë për veprën e Presidentit historik Ibrahim Rugova.

“Të dashur miq, kënaqësi të takohesha sot në Prishtinë me familjen e dashur të Presidentit Rugova, për të kujtuar veprën e tij të pavdekshme. Urtësia dhe largpamësia e tij na duhen edhe sot, po aq sa dje”, ka shkruar presidenti shqiptar Meta./b.j/

Kosovë-Përkujtohet Presidenti historik Dr. Ibrahim Rugova

January 21, 2018 by dgreca

Kosovë-Përkujtohet Presidenti historik Dr. Ibrahim Rugova në 12 vjetorin e shuarjes/

-Përkujtohet sot në 12 vjetorin e shuarjes Presidenti historik Dr. Ibrahim Rugova, në prag të jubileut të 10 vjetorit të pavarësisë së Kosovës, ideator dhe arkitekt i së cilës ishte/

-Kryeministri Haradinaj: Kosova dhe populli i saj do t’i jenë përjetë mirënjohës dhe falënderues Dr. Rugovës për gjithë atë që ka bërë për Kosovën dhe shqiptarët/

-Ashtu sikur edhe Presidenti Rugova, Kosova dhe shqiptarët kudo sytë dhe orientimin kah Amerika/SPECIALE-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI/

PRISHTINË, 21 Janar 2018/ Me homazhet që kanë nisur në mëngjes dhe me një akademi në mesditë në Prishtinë përkujtohet sot në 12 vjetorin e shuarjes Presidenti historik Dr. Ibrahim Rugova, në prag të jubileut të 10 vjetorit të pavarësisë së Kosovës, ideator dhe arkitekt i së cilës ishte.

Homazhe gjatë paraditës bëri edhe kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj. Pas homazheve së bashku, kryeministri i shoqëruar nga veprimtari i njohur shqiptaro-amerikan, Hajdar Bajraktari, vizitoi familjen e presidentit Rugova, ku u prit nga bashkëshortja e tij, Fana, djemtë Mendimi e Uka, vajza Teuta, si dhe anëtarët tjerë të familjes.

Kryeministri Haradinaj vlerësoi lartë figurën e presidentit Dr.Ibrahim Rugova, duke kujtuar të arriturat që ai i bëri për vendin dhe popullin e tij.

Duke e siguruar familjen Rugova se do të jetë gjithmonë pranë tyre, kryeministri Haradinaj tha se Kosova dhe populli i saj do t’i jenë përjetë mirënjohës dhe falënderues Dr. Rugovës për gjithë atë që Presidenti historik ka bërë për Kosovën dhe shqiptarët.

“Është përvjetori i vdekjes së Presidentit tonë të parë dhe historik të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova. I bëmë nderim te varri dhe vizituam edhe familjen. Sot për simbolikë, ashtu sikur edhe Presidenti ka qenë çdo herë i përcaktuar, sytë dhe orientimin kah Amerika, unë kam një bashkatdhetar, shqiptaro-amerikan, Hajdar Bajraktarin, i cili gjatë gjithë kohës ka qenë afër Presidentit. Nuk është i vetmi, ka pasur shumë shqiptarë që e kanë përkrahur atë lëvizje për Kosovën e pavarur para luftës, gjatë luftës, por edhe sot. I shprehim respekt jetës dhe veprës së Presidentit Rugova. Është një respekt i përjetshëm. Lavdi”, deklaroi kryeministri Haradinaj pas vizitës që i bëri familjes së Presidentit Rugova.

Në veprimtaritë përkujtimore theksohet se në lëvizjen për liri e pavarësi Rugova u bë simbol i rezistencës me përkrahjen e gjithë popullit të Kosovës, elitës intelektuale, patriotëve dhe të botës demokratike perëndimore.

Që para afër tre dekadave, Dr. Ibrahim Rugova hapur përcaktonte pozicionin gjeopolitik kosovar dhe shpallte idenë për Kosovën shtet të pavarur. “Zgjidhja më e mirë është Kosova e pavarur e neutrale, e hapur ndaj Shqipërisë e Serbisë dhe një administrim civil ndërkobëtar si fazë kalimtare”, theksonte e ritheksonte ai.

Rugova, derisa ishte kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, në 23 dhjetor 1989 u bë themeluesi dhe lideri i Lidhjes Demokratike të Kosovës, e cila më shumë se parti politike lindi si lëvizje gjithëpopullore për liri, pavarësi e demokraci.

Pas Deklaratës Kushtetuese të 2 Korrikut e Kushtetutës së 7 Shtatorit 1990, që shpallte Kosovën Republikë, si dhe Referendumit për Pavarësi të fundshtatorit 1991, në 24 maj 1992 Rugova në zgjedhjet e para pluraliste nacionale parlamentare e presidenciale u zgjodh Presdiednt i Republikës së Kosovës, e cila atëherë nuk u njoh ndërkombëtarisht, megjithatë ishte dhe njihej si deklarim i fuqishëm i vullnetit kombëtar, politik e demokratik.

Si gjithmonë, edhe në 4 mars 2002, duke u inauguruar në Parlamentin e Kosovës President i pas zgjedhjeve të para nacionale të pasluftës – në liri, Rugova shprehej: “Çdo ditë ne të gjithë duhet të zgjohemi me një mendim të bukur: ‘Çfarë të mire mund të bëjmë sot për Kosovën?’”.

Pavarësia e Kosovës, në të mirë të gjithë qytetarëve të saj, dhe si i vetmi kompromis, theksohej e ritheksohej vazhdimisht nga Rugova.

“I vetmi kompromis për Kosovën është pavarësia, dhe ky është optimumi i gjithë shqiptarëve në rajon”, theksonte shumë prerë Ibrahim Rugova në 6 tetor 2005, në takimin e parë me Grupin Negociator, formimi i të cilit me përfaqësim nga maxhoranca e opozita dhe shoqëria civile ishte një moment me shumë rëndësi për unitetin në vend si dhe për bisedimet për statusin e Kosovës të udhëhequra nga i dërguari i posaçëm i Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së, Presidenti Martti Ahtisaari, e pastaj edhe nga Treshja SHBA-BE-Rusi në angazhimet shtesë.

Presidenti historik i Kosovës, Ibrahim Rugova në intervistën e parë ekskluzive që kam zhvilluar për Agjencinë Telegrafike Shqiptare para afër çerek shekulli, derisa bisedonim gjatë ditën e enjëte të 22 shtatorit 1994, në zyrën e tij, ku sot është muzeu – Shtëpia e Pavarësisë së Kosovës, po edhe në raste të tjera, e falënderonte e vlerësonte shumë Agjencinë shtetërore-zyrtare të lajmeve të Shqipërisë.

“Falënderoj Agjencinë Telegrafike Shqiptare për informimin nga Kosova e për Kosovën. Edhe kjo që pata rastin të bisedoj për këtë agjenci, që reprezenton Shqipërinë dhe çështjen shqiptare, është një hap në politikën globale, në integrimet shqiptare. Edhe ne bëjmë përpjekje që këtu në Kosovë përmes Qendrës sonë për Informim të kemi një agjenci të vogël, e cila raporton për situatën e përditshme në Kosovë. Duhet një bashkëpunim midis këtyre dy institucioneve dhe institucioneve të tjera në Kosovë dhe në Shqipëri”, theksonte Presidenti Rugova në intervistë.

Ajo intervistë e parë e një presidenti të Kosovës për Agjencinë Telegrafike Shqiptare zhvillohej në kohë të rënda të okupimit e dhunës kundër shqiptarëve të Kosovës. “Një represion masiv në Kosovë ka rritur tensionet politike këtu dhe në rajon, ndaj është e domosdoshme prania ndërkombëtare”, e përshkruante situatën dhe e kërkonte zgjidhjen Presidenti Rugova, në intervistën ku fliste edhe për “lidhjet konfederale apo bashkimin me Shqipërinë” të Republikës së Kosovës, si dhe për një “politikë globale që sa më parë të bjerë muri mes shqiptarëve”.

Në intervistë, Presidenti Rugova tek fliste atëherë si për ëndërra parashikonte ngjarjet që pasuan, theksonte se “kishte kërkuar një mbrojtje për Kosovën para një viti e gjysmë, një protektorat ndërkombëtar civil, një administratë civile, që do të vendosej për një kohë në Kosovë, që të normalizohet jeta dhe më pas të bisedohej me serbët për ardhmërinë e Kosovës”.
“Bisedimet shqiptaro-serbe duhet të zhvillohen në prani të një pale të tretë të autorizuar, që do të garantonte edhe dialogun edhe rezultatet e dialogut dhe që natyrisht do ta udhëhiqte atë. Kjo palë e tretë duhej të gjendej nga SHBA-të, Kombet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian”, theksonte Rugova.
Ai besonte se mbrojtja ndërkombëtare në Kosovë do të mbërrinte.

“Në planin ndërkombëtar ideja për mbrojtje ndërkombëtare në Kosovë shqyrtohet, do të thotë është marrë në konsiderim, dhe shikohen mundësitë si të aplikohet kjo dhe si të veprohet në këtë drejtim”, shprehej Presidenti Rugova.
Pyetjes se çfarë do të thotë politikë globale shqiptare dhe si mund të realizohet ajo në praktikë, në kushtet e ndarjes së shqiptarëve me shumë kufij, Presidenti Rugova iu përgjigj: “Kjo politikë do të shembë muret mes shqiptarëve”.

“Praktikisht mund të themi se politika globale shqiptare ka nisur të realizohet. Përkundër pengesave të shumta, që ka sidomos Kosova, sot kemi kontakte të ndryshme, bashkëpunim, qoftë në planin kulturor, në planin arsimor, në planin politik. E kam thënë disa herë, por vazhdimisht duhet të përsëriten gjërat, se për herë të parë ne shqiptarët po bashkëpunojmë në planin politik”, theksonte Presidenti historik i Kosovës.
“Në këtë politikë globale shqiptare respektohet vullneti politik i shqiptarëve të Kosovës, pastaj i shqiptarëve në Maqedoni, i shqiptarëve në Mal të Zi e në Preshevë, Bujanovc e Medvegjë. Do të thotë se kemi një vizion se ç’duhet të bëjmë në këtë drejtim. Dhe, mund të them se politika globale shqiptare përditë është prezente dhe realizohet hap pas hapi, nuk është diçka abstrakte”, shprehej ai.
Rugova vlerësonte se, “politikë globale është se sot Shqipëria më shumë se kurrë e ndihmon çështjen e Kosovës dhe çështjen shqiptare në planin ndërkombëtar”. “Po ashtu, edhe Kosova me institucionet e saj, brenda dhe jashtë, e ndihmon Shqipërinë dhe në këtë plan ka një bashkëpunim, një mirëkuptim dhe një marrëveshje, që nuk e kemi pasur më parë ne shqiptarët”, vijonte ai.

Në 11 tetor 1991, në Prishtinë, ishte miratuar Deklarata politike e Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare në Jugosllavi, kryetar i të cilit ishte kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës, Ibrahim Rugova. Deklarata kishte tre opsione për zgjidhjen e çështjes shqiptare.

Presidenti Rugova në intervistë vlerësonte se, “ky është një dokument mjaft i rëndësishëm, që i përfshinë të gjitha, pra edhe vizionin e një uniteti e një integrimi shqiptar” , se “opcioni i parë ishte një Kosovë e pavarur e neutrale”, dhe “që shqiptarët në Maqedoni si element i rëndësishëm i atij shteti apo asaj republike, që është në zhvillim e sipër, të jenë shtetformues, ndërsa shqiptarët në Mal të Zi dhe në Preshëvë, Bujanoc e Medvegjë të kenë një vetadministrim, një autonomi lokale”.

Ibrahim Rugova u lind në 2 dhjetor 1944 në fshatin Cerrcë, të komunës së Istogut, në një familje të madhe që kishte prejardhjen nga krahina e Rugovës. “Presidenti Ibrahim Rugova ndërroi jetë”, bënte të ditur Presidenca e Kosovës në komunikatën e dërguar para 12 viteve, në 21 janar 2006, në mesditë.

“Presidenti i Kosovës Ibrahim Rugova, prijësi i Kosovës në vitet e mëdha të procesit për pavarësi të vendit tonë, ndërroi jetë sot (e shtunë) në ora 11:38.

Presidenti Rugova ndërroi jetë në shtëpinë e vet në Prishtinë, duke pasur përreth familjen e tij, mjekun personal me stafin ndihmës nga vendi, si dhe mjekë amerikanë”, thuhej mes tjerash në komunikatën e Presidencës së Kosovës.

Presidenti historik i Kosovës Ibrahim Rugova u shua në 21 janar 2006. Më shumë se gjysëm milioni njerëz u mblodhën në Prishtinë, gjithë bota nderoi në përcjelljen e fundit për Presidentin historik, i cili prehet në amshim në lagjen Velania te Bregu i Diellit, të kryeqytetit të Kosovës.

LAJME TE VITIT 2006:

GEORGE W. BUSH: HUMBJA E RUGOVES NE KETE KOHE VENDIMTARE, TRAGJIKE

-Presidenti i SHBA i shkruan familjes së Rugovës dhe popullit të Kosovës-
PRISHTINE, 23 Janar /ATSH Behlul Jashari/ – Zyra e Shtypit e SHBA-së në Prishtinë sapo ka shpërndarë për mediat letrën që Presidenti i SHBA-së George W. Bush i ka nisur familjes së Presidentit Rugova dhe gjithë popullit të Kosovës. Në letrën e nisur nga Shtëpia e Bardhë shkruhet: “Me pikëllim të thellë e mora lajmin për vdekjen e Kryetarit Ibrahim Rugova. Kryetari Rugova për shumë vite udhëhoqi fushatën për paqë dhe demokraci në Kosovë dhe fitoi respektin e botës për qëndrimin e tij parimor kundër dhunës.
Shtetet e Bashkuara kanë humbur një mik të vërtetë. Gjatë viteve të konfliktit, Ibrahim Rugova ishte zëri i arsyes dhe maturisë që i ndihmoi popullit të Kosovës për të vënë bazat për një të ardhme paqësore. Humbja e këtij zëri, në këtë kohë vendimtare, është posaçërisht tragjike për Kosovën. Më lejoni t’ju siguroj se Shtetet e Bashkuara mbesin të përkushtuara për të punuar me gjithë njerëzit e Kosovës për ndërtimin e një ardhmërie që është stabile, demokratike dhe përparimtare.
Në emër të popullit të Shteteve të Bashkuara, unë dhe Laura i shprehim ngushëllimet tona familjes së Kryetarit Rugova dhe gjithë popullit të Kosovës”.

PRISHTINË, FLAMURI AMERIKAN ULET NË GJYSMË SHTIZË

PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Zyra e SHBA-së në Prishtinë uli sot (e hënë) flamurin amerikan në gjysmështizë, në nderim të Presidentit të ndjerë të Kosovës, Ibrahim Rugova, gjatë një ceremonie të shkurtër, të drejtuar nga Shefi i Misionit, Philip Goldberg.
Në fjalën që mbajti me këtë rast, z.Goldberg tha se me ndarjen nga jeta të Presidentit Rugova, Kosova ka humbur një udhëheqës të madh, por edhe SHBA humbi një mik të madh e të përkushtuar.
“Në botë nuk ka shumë udhëheqës apo popuj, të cilët kanë aq shumë dashuri dhe respekt për Shtetet e Bashkuara, siç pati Presidenti Rugova dhe siç ka populli i Kosovës. Dhe, për shkak të respektit për të, për miqësinë e tij me Shtetet e Bashkuara dhe respektit për popullin e Kosovës, unë e ndjej se është me vend që edhe ne të ulim flamurin amerikan në gjysmështizë gjatë periudhës së zisë”, tha z. Goldberg.
“Kjo ka një domethënie të madhe për ne dhe jam i sigurtë se do të ketë edhe për popullin e Kosovës”, theksoi ai, ndërsa komandanti i njësisë së Marinës së SHBA-së uli flamurin amerikan në gjysmë shtize.
Shefi i Misionit Goldberg solli dhe kujtimet e tij të 18 muajve të fundit, nga koha kur ai drejton Zyrën Amerikane në Prishtinë, si dhe të takimit të parë me Presidentitn Rugova, para njëmbëdhjetë vitesh, në Uashington.
“Veç asaj që ai bëri si udhëheqës – dhe me të vërtetë si një simbol i Kosovës për botën – unë e njoha atë edhe si një njeri shumë të këndshëm dhe të përzemërt”, tha shefi i Misionit të SHBA-së në Prishtinë, duke propozuar një minutë heshtje në nderim të Presidentit Rugova.

AEROPORTI I PRISHTINËS DO NDIHMOHET EDHE NGA PISTA TE TJERA FQINJE
PRISHTINË, 23 Janar /ATSH-Behlul Jashari/ – Aeroportit të Prishtinës do t’i vijnë në ndihmë edhe disa aeroporte fqinjë, pasi ky i vetëm nuk mund t’i përballojë fluturimet e shumta speciale të delegacioneve që do marrin pjesë në varrimin e Presidentit Ibrahim Rugova.
Zyrtarë të këtij aeroporti thanë sot (e hënë) se kanë shumë kërkesa për ulje dhe se për shkak të kapaciteteve të kufizuara, shumë fluturime do drejtohen për në aeroportin e Shkupit, në Maqedoni. Sipas të njëjtave burime, do shikohen mundësitë që për këtë qëllim të shfrytëzohet edhe një pistë tjetër uljeje afër Gjakovës.

GAZETA RILINDJA E 27 JANARIT 2006: BOTA NDEROI PRESIDENTIN HISTORIK TË PAVARËSISË SË KOSOVËS, IBRAHIM RUGOVA

Para 12 vitesh, në 27 janar 2006, gazeta tradicionale e Kosovës, Rilindja, kryeredaktor i së cilës isha, ka raportuar se, më shumë se gjysëm milioni njerëz u mblodhën në Prishtinë, gjithë bota nderoi në përcjelljen e fundit për Presidentin historik të Pavarësisë së Kosovës, Ibrahim Rugova, i cili prehet në amshim në lagjen Velania te Bregu i Diellit, të kryeqytetit.

Gazeta Rilindja në botimin special, në kryelajmin lart krahas logos-emrit shkruante: 500.000 NJERËZ – MË SE 500.000 NJERËZ NËPËR RRUGËT DHE SHESHET E PRISHTINËS, NË SALLËN “1TETORI”, TE VARREZAT E DËSHMORËVE E HERONJËVE TË KOMBIT NË LAGJEN VELANIA NË BREGUN E DIELLIT I SHPREHËNNDERIMET MË TË LARTA KOMBËTARE E NDËRKOMBËTARE PRESIDENTIT HISTORIK TË PAVARËSISË SË KOSOVËS, DR. IBRAHIM RUGOVA.

Kryetitulli i ballinës në gazetën Rilindja ishte BOTA NDEROI e nëntitulli NDERIMET MË TË LARTA KOMBËTARE DHENDËRKOMBËTARE.

Në ballinën e gazetës Rilindja paralajmëroheshin tre intervista ekskluzive të gjata që ribotoheshin në faqet e brendshme, e që i kisha zhvilluar me Presidentin historik Ibrahim Rugova në kohën e lëvizjes e luftës së Kosovës për liri, pavarësi e demokracidhe pas luftës në Kosovën e lirë: PRESIDENTI RUGOVA PARASHIKOI DHE KRIJOI TË ARDHMEN E KOSOVËS DHE TË SHQIPTARËVE. TRI INTERVISTA EKSKLUZIVE, E PARA PARA 12 VJETËVE.

Fotoja e vetme në ballinën e gazetës Rilindja ishte pamja nga Prishtina, kryeqyteti i Kosovës, para Kuvendit e Qeverisë, ku tash është sheshi me emrin e shtatoren e Presidentit të parë e historik të Kosovës, Ibrahim Rugova. Në atë pamje-fotografi, në plan të parë ishte një pano-bilbord-kornizë ngjyrë ari me portretin e Presidentit historik me Flamurin e Dardanisë në anën e djathtë, nën të cilën ishte shkruar: Dr. IBRAHIM RUGOVA President i Kosovës (1944 – 2006)

IBRAHIM RUGOVA PRESIDENT HISTORIK I PAVARËSISË SË KOSOVËS PËRGJITHMONË, shkruante me shkronja të mëdha gazeta Rilindja nën fotografi dhe me këtë përmbyllej imazhi i faqes së parë.Në mëngjesin e 27 janarit 2006 kam raportuar kështu për atë se çka shkruante shtypi i Kosovës për ngjarjen e një dite më parë:

SHTYPI I PRISHTINËS: MBI 500.000 NJERËZ NDERUAN RUGOVËN

Gazetat e Prishtinës sot (27 janar 2006) shkruajnë gjerësisht për nderimet e larta kombëtare e ndërkombëtare dhe për praninëmë të madhe diplomatike në historinë e vendit në varrimin e djeshëm të Presidentit Rugova.

“Mbi 500. 000 njerëz kanë marrë pjesë në nderimet më të larta kombëtare e ndërkombëtare në ceremoninë e varimimit tëPresidentit Rugova”, sipas gazetës tradicionale të Kosovës “Rilinda”, që sot në një numër special ka kryetitullin “Bota nderoi”.

Eksluzive te “Rilindja” tri intervista të Presidentit Rugova në periudha të ndryshme, e para para 12 vjetëve dhënë ATSH-së: “Presidenti Rugova parashikoi dhe ndërtoi të ardhmen e Kosovës dhe të shqiptarëve”.

“Koha ime po vjen”, është kryetitulli i shoqruar me një foto të madhe të Presidentit Rugova në gazetën më të re të Kosovës “Iliria Post” në numrin e saj të parë sot. “Kur flet loti s’ka vend fjala” është një nga titujt e tjerë të kësaj gazete, që boton deklarata të përsonaliteteve kombëtare e ndërkombëtare që vlerësojnë Presidentin Rugova.

“Kosova dhe bota i dhanë lamtumirën e fundit Presidentit të Pavarësisë, Dr. Ibrahim Rugova”, shkruan në ballinë gazeta “Zëri”. Një titull tjetër është nga një deklaratë e Havier Solanës: “Jam i mahnitur me dinjitetin e popullit të Kosovës në këto ditë të zisë dhe të pikëllimit”. “Perëndimi kërkon nga kosovarët që të bashkohen për të përmbushur boshllëkun pas vekjes së Rugovas”, është titulli nga deklarata e nënsekretarit amerian Nikollas Berns.

“Lamtumirë President, Rugova përcillet me Flamurin e Himnin e tij”, është titulli kryesor n gazetën “Kosova sot”.

“Kosova u nda nga Presidenti i parë i saj Ibrahim Rugova. Lamtumirë”, është kryetitulli në gazetën “Lajm ekskluzive”. Gazeta njofton se në varrimin e Rugovës ishin 36 delegacione shtetrërore me rreth 200 anëtarë.

“Lamtumirë President”, është kryeartikulli i gazetës “Koha ditore”. Kjo gazetë paralajmëron: “Ahtisari sot në Bruksel, tëmarten takohen ministrant e Grupit të Kontaktit”. “SHBA fton shqiptarët që t’i refuzojnë ata që i rreken dhunës”, është një titull tjetër në “Koha ditore”.

“Prehu i qetë në dheun e Kosovës, Dradanisë antike, President Rugova”, është titulli kryesor në gazetën “Bota sot”. “Presidenti i Kosovës i tregoi botës, që nganjëherë diti të jetë indiferente, për vuajtjet e Kosovës”, është një titull tjetër i gazetës, që citon fjalën e Kryeadministratorit Petersen në ceremoninë mortore.

“Presidentit Rugova iu dha lamtumira e fundit”, është kryeartikulli i gazetës “Epoka e re” nga ceremonia e varrimit, e cila gazetë thekson edhe pjesëmarrjen e përfaqësuesve të lartë ndërkombëtarë dhe përfaqësuesëve nga shumë vende të botës.

“Pacifisti nderohet nga ushtarët”, është titulli qëndror i gazetës “Express”. “Kosovarët i dhanë nderimet e fundit presidentit tëndjerë Ibrahim Rugova, një ceremoni tejet e organizuar dhe me praninë më të madhe diplomatike në historinë e vendit”, shkruan gazeta “Express”.

NGA BIOGRAFIA

1944
Më 2 dhjetor u lind Ibrahim Rugova në fshatin Cerrcë, të komunës së Istogut, në një familje të madhe që kishte prejardhjen nga krahina e Rugovës, apo siç njihej në ato anë, në familjen e Sadri Elezit. Familja është e njohur për tradita kombëtare dhe për qëndresë të pareshtur kundër pushtuesve. Familja i takon fisit Kelmendi, nënfisi Lajçi, e vendosur në fshatin Malaj të Rugovës, ku edhe sot i ka pronat e saj.
Sadri Elezi në historinë shqiptare njihet si pjesëmarrës, përfaqësues i trevës së Rugovës në tubimet e besëlidhjeve shqiptare te Verrat e Llukës dhe të Besëlidhjes së Pejës, “Besa -Besë”, të tribunit popullor, Haxhi Zekës. Gjatë asaj kohe të kryengritjeve të mëdha shqiptare kundër sundimit të Turqisë, Sadri Elezi ka qenë krah i djathtë i Haxhi Zekës dhe në betejat e shqiptarëve kundër ushtrisë turke 1908-1912, disa herë ka qenë i plagosur. Sadri Elezi ka pasur plagë, nga të cilat edhe ka vdekur dhe varri i tij është buzë minares së Xhamisë së vjetër të Istogut.
Dyndjet e kësaj familjeje në Rrafsh të Dukagjinit pasojnë pas njohjes së Sadri Elezit me tribunin e Pejës, Haxhi Zeka. Së pari familja vendoset ndërmjet dy luftërave botërore në Gllaviçicë të Pejës, pastaj në Bajicë fshat buzë Drinit të Bardhë te Banja e Istogut, dhe së fundit në Cerrcë, ku është edhe sot. Por shumë pasardhës të saj jetojnë edhe në Prishtinë dhe në shumë shtete të Evropës, më së shumti në Gjermani, Austri, Luksemburg, Zvicër dhe Itali.

VATRA NIS VEPRIMTARITË PËR 550 VJETORIN E HEROIT KOMBETAR

January 19, 2018 by dgreca

– KISHA “ZOJA E SHKODRËS” NË NJU JORK, NË BASHKËPUNIM ME FEDERATËN VATRA, ORGANIZUAN SIMPOZIUMIN KUSHTUAR 550 VJETORIT TË VDEKJES SË HEROIT KOMBËTAR GJERGJ KASTRIOTI SKËNDERBEU ME 17 JANAR/* Kryetari i Vatrës: Ne shqiptarët e Amerikës duhet të kapemi fort pas mesazhit që na ka lënë Heroi ynë kombëtar, Gjergj Kastrioti Skënderbe- BASHKIMI!Të gjithë duhet t’i lëmë mënjanë ndasitë sepse sfidat e mëdha që ka përpara Kombi, kërkojnë Bashkim.Nga Dalip GRECA/*Të Të mërkurën me 17 Janar, në ditëvdekjen e 550 vjetorit të Heroit Kombëtar Gjergj Kastrioti Skënderbeu nisën veprimtaritë e përbashkëta të komunitetit shqiptar në Nju Jork, ku Federata Panshqiptare e Amerikës në bashkëpunim me Kishën Katolike Shqiptare”Zoja e Shkodrës” ishte bashkëorganizatore e Simpoziumit shkencor.

Veprimartitë kanë nisur në orën 5 pasdite me Meshën Përkujtimore kushtuar Heroit Kombëtar. Famullitari i palodhur me shpirt Atdhetar Dom Pjetër Popaj, ka përcjellë mesazhin e Meshës dhe ka prezantuar Ipeshkëvin e Mirditës Imzot Gjergj Meta për Meshën përkujtimore.
Imzot Meta ka përcjellë mesazhet e jetës dhe vepërës së Heroit Kombëtar, duke u ndalur në mesazhet e Lirisë, bashkimit dhe të vizionit Perëndimor të udhëheqësit Legjendar të shqiptarëve, që për 25 vite u bë simbol i qëndresës dhe mbrojtjes jo vetëm të trojeve të Arbërit por edhe të qytetërimit Perëndimor.
Në Meshë ishte i pranishëm edhe Kryetari i Vatrës z. Dritan Mishto, zv. Kryetari Agim Rexhaj, me bashkëpunëtorë si dhe shumë vatranë.
Po ashtu merrte pjesë edhe Konsullja e Përgjithshme e Republikës së Kosovës zonja Teuta Sahtacia, diplomati nga Misioni Shqiptarë pranë OKB Arben Idrizi e të tjerë.
Në Qendrën Kulturore “Nëna Terezë” është organizuar Simpoziumi kushtuar heroit Kombëtar Gjergj Kastrioti Skënderbeu. Hymnet Kombëtare janë intepretuar nga artisti Frederik Ndoci.
Dom Pjetër Popaj ka uruar ligjërusit për Kumtesat e tyre të përgatitura me këtë rast, si dhe pjesmarrësit e shumtë dhe ka përcjellë mesazhin për Heroin Kombëtar: Ne, sot flasim shqip falë heroit tonë. Po ahstu ,falë heroit tonë, kemi simbolet tona kombëtare,Flamurin tonë kombëtar; falë Heroit- gëzojmë shumë nga mirësitë kombëtare që kemi sot. Ne gëzojmë emrin shqiptarë falë atyre 25 viteve lufte dhe qëndrese të Heroit tonë Gjergj Kastrioti Skënderbeu, tha famullitari dom pjetër Popaj.
Fjalën e hapjes në emër të Komisionit përgatitor e ka mbajtë Kryeredaktori i revistës”Jeta Katolike” z. Mark Shkreli.
Në fjalën e hapjes z. Shkreli ndër të tjera tha: Është nder tepër i madh për mua që Komisioni përgatitor më ka besuar detyrën e hapjes së këtij Simpoziumi Shkencor, me rastin e 550-vjetorit të vdekjes së Kryetrimit tonë kombëtar, të madhit dhe të veçuarit, Gjergj Gjon Kastritotit-Skënderbeut….Që nga Viti i Ri 1468, Skënderbeu, bashkë me “Fisnikët e Arbërit”, që i kishte ftuar, sikur kishte bërë më 2 mars 1444, filluan këshillimet për t’u përgatitur për të sulmuar kështjellën turke të Elbasanit. Por, në ato ditë, siç na thotë jetëshkruesi i tij, Prifti Marin Barleti, “…e zunë një palë ethe të rënda…”. Është titulli i një filmi, “Ushtarët vdesin me çizmet mbathur”. Edhe pse me ethe të rënda, kur i thanë se turqit do të sulmonin Shkodrën afër lumit Kir, ai u çua në këmbë, u vesh me rrobat luftarake, por nuk mundi të hyp mbi kalin e tij. U kthye në shtrat për mos t’u ngritur më. I rrethuar nga fisnikët dhe familja, Gjergj Kastrioti-Skënderbeu vdiq, para 550 vitesh, më 17 janar 1468. Françeskani Dhimitër Frangu, miku dhe bashkëpunëtori i ngushtë i Heroit tonë Kombëtar, thotë: “…ra i sëmurë nga një ethe e fortë… Më në fund, duke ndjerë vdekjen fare pranë, thirri rreth vetes kapedanët dhe pati me ta një bisedë të gjatë. Ata u përlotën…” (Dh. Frangu, fq. 63).
Duke përcjellë Mesazhin e Heroit Kombëtar z. Shkreli komentoi: Sikur i pati bashkuar fisnikët para vdekjes së tij, pas 550 vitesh, Ai vazhdon t’i bashkojë shqiptarët kudo që janë, në trojet tona dhe në diasporën anë e mbanë botës.
Dy qeveritë e shteteve shqiptare, në Tiranë dhe Prishtinë e kanë shpallur Vitin 2018 – Viti i Gjergj Kastriotit-Skënderbe.
Edhe Kisha Katolike, në Shqipëri dhe Kosovë, e ka bërë të njëjtën gjë. Kudo po organizohen konferenca, simpoziume, seminare, mbrënje solemne, për ta përkujtuar këtë “super-njeri” të kombit tonë. Poashtu, skikur bëmë ne sot, për shpirtin e Gjergjit gjatë vitit do të kremtohen edhe meshë të shumta.
Duke u kthyer pas në përkujtimet e 500 vjetorit të vdekjes së Heroit, kur Diaspora shqiptare e Amerikës dhe Europës u bashkuan nnë Romë, z. Shkreli solli mesazhin e Papa Gjon Palit të VI, që mori pjesë aktive në ato festime përkujtimore:- Papa Pali VI, më 1968 mori pjesë aktive gjatë manifestimit 4-ditorë në nder të 500-vjetorit të Skënderbeut. Janë të paharrueshme fjalët e tij me atë rast:“Ne ju shohim me kënaqsi, pse e dijmë se shpirti me të cilin ju e kujtoni këtë ditë është ai i gjithmonëshmi i fisit tuaj, i cili gjithëherë, mbi çdo interes ka vendosur vlerat e trashëguara të Besës, të Nderit e të Burrënisë “.
Mandej,theksoi Shkreli, Papa na porosit që këto vlera të trashëguara t’i ruajmë dhe t’ua lëmë trashëgim breznive të reja duke thënë:“Fatosi Skënderbeg ka qenë personifikimi i gjallë i këtyre cilësive: ai ua ka lënë si trashëgim, bashkë me miqësinë e miqëve të vjetër të Atdheut tuaj, ndër të cilët kjo Seli Apostolike gëzohet që bën pjesë, mbasi e numëron veten ndër ata që kurrë s’i dolën fjale. Këto virtyte Gjergj Kastrioti ua ka lënë në roje trashëgim të shënjtë në Atdhe dhe në mërgim”, dhe përfundon porosinë:“Uroj që kjo trashëgimi të japë mundësi dhe meritim, që të jeni element kuptimi dhe paqeje ndërmjet fisesh e gjuhësh të ndryshme. Këso dore do të rindërtohet testamenti i Skënderbeut dhe Atdheu i juaj do të shkëlqejë me meritime të reja, Atdheu i juaj, të cilin na e kemi aq fort për zemër dhe që e bekojmë me dashuri atënore.”..
Në emër të komisionit përgatitor z. Mark Shkreli ka falenderuar famulliatrin e Kishës “Zoja e Shkodrës”, të përndershmin Dom Pjetër Popaj, pa të cilin ky takim nuk do të ndodhte; Kryetarin e Vatrës, z. Dritan Mishto për bashkëpunim në organizimin e këtij simpoziumi; Komisionin Përgatitor dhe koordinatorin z. Leonardo Berishaj; Qendrën “Nëna Tereze” dhe drejtorin z. Marjan Cubi; Grupin “Drita” me në krye z. Mark Berishaj; Dekoruesin e ambientit piktorin-skenograf z. Astrit Tota; dhe “Last but not least”, falënderoj ju, të nderuar bashkatdhetarë që keni marrë mundimin për të ardhë edhe pse sot është ditë pune dhe moti nuk është shumë i volitshëm.
Në veçanti, ai falenderoi kumtuesit e pranishëm, Prof. Dr. Romeo Gurakuqi, Dr. Azeta Kola, Dr. Pashko Camaj, si dhe z. Fahri Xharra nga Kosova, i cili për arsye shëndetsore nuk mundi të ishte fizikisht.
Moderator i Simpoziumit ishte z. Mhill Velaj, nënkryetari i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikane.
Në emër të Federatës Panshqiptare të Amerikës Vatra ka përshndetur Kryetari i saj z. Dritan Mishto. Ndër të tjera kryetari i Vatrës tha se është kënaqësi që të përshëndes bashkëorganizatorët, Kishën Zoja e Shkodrës, famullitarin Dom Pjetër Popaj, Imzot Gjergj Metën, komisionin, ligjërusit dhe të gjithë pjesmarrësit në këtë simpozium. Me këtë rast, tha z. Mishto, shpreh angazhimin e Federatës Panshqiptare të Amerikës Vatra për bashkëpunim me komunitetin për veprimtari të tjera të përbashkëta.
Nga Simpozium, theksoi Kryetari Mishto, ne shqiptarët e Amërikës. duhet të kapemi pas mesazhit që na ka lënë Heroi ynë kombëtar; BASHKIMI!Ndaj të gjithë ne duhet t’i lëmë mënjanë ndasitë sepse sfidat e mëdha që ka Kombi, kërkojnë Bashkim. Së pari kërkohet Bashkimi i Diasporës për të realizuar synimet tona Kombëtare, përfundoi kryetari i Vatrës.
Konsullja e përgjithshme e Kosovës, zonja Teuta Sahatcija ka falenderuar organizatorët për fetsën dhe i ka përgëzuar ata për organizimin e veprimtarive dhe ka bërë thirrje për të qenë ët bashkuar si komunitet në veprimtari të përashkëta.
Ka përshëndetur edhe zv. ambasadori i Misionit Shqiptar në OKB, z. Arben Idrizi.
Një përshjëndetje të vecantë u ka drejtuar pjesmarrsëve dhe organizatorëve edhe një mysafire e vecantë, pjesë e gjakut arbëror, sic u shpreh ajo, që edhe pse nuk mund ta fliste shqipen, e ndjente veten arbërore. Zonja Victori Muzakaj Murphy, që kishte ardhë nga Teksasi në Nju Jork për të ndjekë veprimtaritë për Heroin, Gjergj Kastrioti Skënderbeu, tha se ishte pjesë e Trungut të Muzakajve, dhe kishet një gjak, atë arbëror.
Këshilltari i Nju Jork-ut, z. Mark Gjonaj, ka përshëndetur dhe ka përcjellë mesazhe bashkimi. Veprimtari Xhevat Kukaj ka recituar një poemë kushtuar Heroit Kombëtar dhe betejave të tij 25 vjecare, që lartësuan racën arbënore përballë turqëve pushtues.
Pjesmarërsit ndoqën Kumtesat e përgatiura nga Profesori Romeo Gurakuqi, dr. Azeta Zhabjaku Kola, Dr. Pashko Camaj si dhe studiusi Fahri Xhara-lexuar prej Mhill Velaj(Kumtesat i gjeni në Dielli online). Pjesmarrësit shijuan në fund edhe ushqime tradicionale si dhe verën Stone Castel, dhuratë nga biznesmeni Rrustem Gecaj.

Per me shume fotografi shkoni ne Facebook

GJERGJ KASTRIOTI DHE ALEATET

January 19, 2018 by dgreca

GJERGJ KASTRIOTI, LIDHJET ME MBRETERINE E NAPOLIT, PAPATIN DHE REPUBLIKEN E VENECJAS NE SHEKULLIN E XV/

NGA DR. AZETA ZHABJAKU KOLA/Ne shekullin a 15te, hapesira Shqiptare – territori ku jetonin shqiptaret etnike shtrihej nga gjiri i Kotorrit ne veri deri tek gjiri i Patras (Greqi) ne jug. Ky territor ndahej ne zona influence. Princat shqiptare qe zoteronin pjesen me te madhe te ketij territori ku secili kishte zoterimin e vet personal, ishin ne konflikte me njeri-tjetrin. Republika e Venecias zoteronte qytetet bregdetare, Durresin, Lezhen, Shkodren, Drishtin, Tivarin, Ulqinin dhe Kotorrin, ndersa Osmanet kishin okupuar juglindjen e hapesires shqiptare qe ne fund te shekullit te 14te. Me kthimin e Gjergj Kastriotit ne tokat aterore ne 1443, ai i mblodhi udheheqesit shqiptare ne Kuvendin e Lezhes me 3 Mars 1444, me qellim qe te arrinte unitet mes tyre dhe te krijonte nje lidhje ushtarake – Lidhjen e Lezhes – ne menyre qe te perballonte vershimin e ushtrive Osmane qe synonin te arrinin ne Adriatik.

Skenderbeu ishte nder te paret shqiptare qe mendoi seriozisht per krijimin e shtetit te pare shqiptar qe doli nga Lidhja e Lezhes. Beslidhja e Lezhes krijoi nje trup organizativ i cili u kombinua me aparatin ekonomik, administrative dhe luftarak te familjes Kastrioti me ne krye Gjergj Kastriotin. Ky trup organizativ zhvilloi karakteristikat e nje qeverie qendrore, autoriteti i te ciles u zgjerua per te perfshire ne te aparatin ekonomik te anetareve te tjere te Lidhjes se Lezhës. Ne kete menyre, hapesira shqiptare, shuma e territoreve te familjeve fisnike shqiptare ishte nen nje trup shteteror administrativ qe mund te krahasohet me nje mbreteri feudale. Organet drejtuese te shtetit shqiptar te dala nga kjo lidhje ishin Udheheqesi i Shtetit, Asambleja e Fisnikeve, Keshilli i Lartë, dhe Keshilli i Luftes. Keto organizma kishin si detyre te shqyrtonin situatat dhe merrnin vendime ne kohe paqeje dhe lufte. Beslidhja krijoi edhe nje ushtri me Skenderbeun si komandant, si edhe nje milici me forca vullnetare te afte te perdornin armet dhe te rekrutoheshin ne rast nevoje. Per te financuar ushtrine, Lidhja krijoi nje fond te perbashket, ne te cilin te gjithe pjesetaret e Lidhjes ishin te detyruar te kontribonin ne baze te nje kuote te caktuar. Parate mblidheshin nga te ardhurat e kripës, nga taksat, si dhe nga tregetia e grurit dhe e metaleve.

Sulltani Mehmeti II erdhi ne fuqi ne 1451 dhe me kurorezimin e tij filloi vala e dyte e pushtimeve Otomane ne Ballkanin Perendimor, perfshi edhe tokat shqiptare, vecanerisht qytetet e Beratit dhe Krujes me keshtjellat e tyre te cilat u sulmuan perseri ne 1450 nga forcat Turke. Nderkohe qe tokat shqiptare ishin nen sulmet e ushtrive Otomane, Mbreti Alfons V i Napolit ishte i ndergjegjshem se mbreteria e tij ishte e rrezikuar nga kjo ofensive Turke kaq afer territorit te tij ne Jug te Italise. Mbreti Alfons i vleresonte shqiptaret si nje faktor te domosdoshem dhe me rendesi qendrore ne luften kunder agresoreve Turq per t’i luftuar dhe nxjerre ata jashte nga tokat e Ballkanit. Ne keto vite, Alfonsi V dergoi rreth 200 ushtare kembesore ne ndihme te Gjergj Kastriotit. Gjithashtu, Mbreti i Napolit i shkruajti Papes ne Rome me 25 Mars 1451dhe i rekomandoi atij ambasadoret e “te perndriturit” Skenderbej, Peshkopin e Krujes, Ate Stefanin si dhe Nikolle de Bercuci prej urdherit te Shejt Dominikut. Ne 26 Mars dhe me 7 Qershor 1451, Skenderbeu, Gjergj Arianiti, Muzak Topia dhe Gjon Muzaka, midis te tjereve nenshkruan nje marreveshje bashkepunimi me Mbretin e Napolit Alfonsin V, ne te cilen ky i fundit i ofroi ndihme forcave shqiptare per clirimin e tokave jugperendimore te territorit shqiptar qe ndodheshin nen okupimin Otoman. Ne baze te kesaj marreveshje, territoret qe do te cliroheshin me ndihmen e Alfonsit V do te njihnin ate si zot. Plani ishte qe qyteti i Beratit te clirohej i pari dhe per te arritur kete plan dhe per te lehtesuar zbarkimin e forcave te Mbretit Napoletan ne tokat shqiptare ne Durres, Skenderbeu rindertoi keshtjellen qe gjendej ne pjesen jugore te ketij qyteti si dhe ndertoi nje keshtjele te re ne vendin e njohur me emrin Kepi i Rodonit.

Ne 29 Maj 1453, trupat Otomane pushtuan Konstaninopojen, kryeqytetin e Perandorise Bizantine per shekuj me rradhe. Kjo ngjarje shkaktoi traume dhe frike ne te gjithe Europen e Krishtere. Nje vit me pas, ne 1454, forcat Osmane pushtuan Novobrden ne Kosove, e cila ishte qender e prodhimit te argjendit dhe arit. Popullsia e kesaj qendre shqiptare u shperngul edhe pas premtimeve te Sulltan Mehmetit II se populli i krahines nuk do te ndeshkohej. Ne veren e vitit 1455, 12 mije luftetare shqiptare dhe nje kontingjent ushtaresh i mbretit Alfons te Napolit sulmuan qytetin e Beratit per ta marre nga dora e Turqve pas pese vjet pushtimi. Artileria Aragonese e mbretit Napolitan goditi me ngulm muret e keshtjelles se Beratit dhe u duk sikur beteja do te fitohej, por Sultan Mehmeti II dergoi nje ushtri prej 20 mije ushtaresh te cilet shkaterruan dhe vrane 5 mije ushtare shqiptare te udhehequr nga Muzak Topia dhe 5 mije ushtare Napolitane te mbretit Alfons V. Turqit e mbajten Beratin dhe nuk e leshuan me pas kesaj beteje. Ne 1456, pas humbjes se Beratit, dhe i deshperuar nga dezertimi i komandanteve te tij, Moisi Golemi dhe Hamza Kastrioti, Skenderbeu i kerkoi ndihme Dukës se Milanos Francesco Sforza, por edhe pse ai ishte simpatizant i luftes se shqiptareve, Sforza ofroi vetem ndihme morale.

Pas vdekjes se Mbretit Alfons V te Napolit, ne 1460 dhe 1461, Skenderbeu i ofroi ndihmen e tij djalit te Alfonsit, Ferdinand Mbret i Napolit gjate dy ekspeditave ne Bari dhe Barletta. Ferdinandi luftonte kunder kudershtareve te tij politike ne Jug te Italise si dhe kunder Princit Frances, René i Anjou i cili kerkonte te merrte mbreterine e Napolit per vehte. Kur Princi i Tarantos, Giovan Antonio de Orsini komunikoi me Skenderbeun nepermjet nje letre ne te cilen synonte ta dekurajonte mbeshtetjen e Skenderbeut per Ferdinandin e Napolit, Skenderbeu iu pergjigj:

Kruje, 31 Tetor, 1460 … Te nderuar Princa dhe zoter! …Ju pergjigjemi

se nese ju mendoni se ne jemi besnike, ashtu si thoni, dhe nese mendoni

se ne jemi te mencur dhe te kujdesshem, ju nuk duhet te çuditeni per kete,

sepse ju duhet te kujtoni se keshilla, ndihma, favori dhe puna hyjnore e ketij mbreti engjellor ishin ato qe me mbrojten mua dhe vasalet e mij nga shtypja

ne duart e pameshirshme te Turqve, armiqte tane dhe armiqte e fese Katolike.

Dhe nese une do te isha eliminuar, me siguri Italia do ta kishte ndjere, po ashtu edhe mbreteria qe ju thoni eshte e juaja, mund te ishte bere e tyre … Gjergj Kastrioti, Skenderbeu.

Cila ishte gjendja e Kishes Katolike ne kete kohe? Keshilli i Firenzes i mbledhur ne 5 Korrik 1439 synonte ti jepte fund percarjes 400 vjecare midis Kishes Katolike dhe asaj Ortodokse dhe te vinte Kishen Ortodokse nen autoritetin e Romes. Papa me origjine Venecjane, Eugenio IV e rivendosi autoritetin e Kishes Katolike dhe Papes se Romes, por Kryqezata e vitit 1443 nuk arriti te ndaloje vrullin e ushtrive Otomane qe sulmuan dhe moren Konstantinopojen ne 1453. Ne 1457, Kuria e Romes ndiqte me ankth zhvillimet e fundit ne territoret Shqiptare, sepse lidhjet midis Kishes Katolike te Shqiperise dhe Kishes se Romes kishin qene historikisht gjithmone te forta.

Oliver Jens Schmitt, nje historian zviceran dhe autor i librit Das Venezianische Albanien, 1392-1479 (Arberia Venedike, 2001) e trajton luften 25 vjecare te shqiptareve si nje rast hakmarrje personale te Skenderbeut, te cilit Turqit i vrane te jatin, Gjon Kastriotin, lord i principates se Krujes. Si pasoje Schmitt argumenton se Skenderbeu e organizoi kete lufte per te marre hakun e te jatit. Ky interpretim eshte miop dhe si rrjedhoje i pasakte. Eshte nje e vertete historike e pamohueshme se kryengritja 25 vjçare e shqiptareve me ne krye Skenderbeun ishte sfida me e madhe e shekullit te 15-te qe ju be avancimit te trupave Otomane ne Ballkan. Skenderbeu zgjodhi te lidhej me perendimin dhe Kishen Katolike si asnje princ tjeter ortodoks dhe kjo i beri shqiptaret kundershtaret me te vendosur te Turqve ne Ballkan. Kjo kthese ofron një shpjegim më të besueshëm se teoria e Schmitt për kryengritjen e Skënderbeut, si dhe mbështetjen që ata morën nga Roma, Venecia, Napoli dhe fuqi të tjera Evropiane per dekada me rradhe.

Nga viti 1450 e me vone, Kisha Katolike dhe Papa i Romes, veçanerisht Papa Calixtus III dhe Pius II u bene mbeshtetesit kryesore te kryengritjeve ne Shqiperine e mesme dhe te veriut. Ne nje leter drejtuar Skenderbeut me 9 Qershor 1457, Papa Calistus III i drejtohet prijesit Shqiptar me fjalet “i dashur djale.” Papa e inkurajon Skenderbeun per te vazhduar luften e tij se bashku me luftetaret shqiptare ne emer to katolicizmit. Ai i dergoi nje anije te forte e te armatosur mire Skenderbeut duke i premtuar se do te dergonte te tjera se shpejti. Me 2 Shtator 1457, Skenderbeu dhe ushtria e tij korren nje fitore te rendesishme ne Fushen e Ujebardhes (beteja e Albulenes) ne te cilen ushtria shqiptare e cila kishte vetem 8 deri ne 10 mije luftetare, shkaterroi ushtrine Turke me gati 10 here me teper ushtare duke marre 30 mije te burgosur lufte. Kjo fitore pati jehone te madhe ne Evropen Perendimore. Hamza Kastrioti, nipi renegat i Skenderbeut qe udhehiqte ushtrine Osmane u kap rob dhe u burgos. Ne 11 Shtator 1457, Papa Kalistus III ju drejtua serish Skenderbeut ne nje leter ne te cilen ai e pergezoi dhe vleresoi qendresen e tij ndaj Turqve duke e quajtur Skenderbeun “ushtar dhe atlet i Krishtit” (Athleta Christi). Papa i ofroi fonde financiare nga parate e mbledhura per kryqezaten e re dhe dergoi perfaqesuesin e tij, Gjon Navarre, ti mblidhte ato ne Dalmaci dhe tia dergonte keto fonde Skenderbeut. Po ne 1457, Cardinal Piccolomini njohu meriten e Papes ne ndihmen qe ai i dha Skenderbeut ne nje leter qe i shkruajti zotit Martin Meyer ne te cilen thuhet:

në të vërtetë, as atleti i Krishtit dhe mbrojtësi i palodhur i besimit tonë, Skënderbeu – ndoshta keni dëgjuar për famën e tij, sepse thonë se ai ka vrarë ose ka marrë të burgosur mbi tridhjetë mijë turq – nuk do të kishte bërë gjithë atë kërdi në Turq, nëse ai nuk do të ndihmohej nga paratë e Calistus. Nje vit me vone, ne 1458, Papa Kalistus III i dergoi Skenderbeut rreth 5 mije fiorina me anene e perfaqesuesit te tij. Po ate vit, Papa Kalistus III vdiq duke lene rreth 15 mije dukate per tu perdorur ne luften kunder Turqve dhe u zevendesua nga Papa i Ri, Pius II i njohur edhe me emrin Eneas Silvio Piccolomini. Pius II mblodhi Keshillin e Mantoves ne 1459 ne te cilin u diskutua per organizimin e nje fushate te re kunder Turqve (de far impressa contra Turchi) me nje numer te konsiderueshem te princave Europiane qe moren pjese ne kete kongres internacional. Vendet Katolike Europjane te kohes rreshtuan forcat dhe burimet e tyre financiare per fillimin e nje lufte te perbashket kunder pushtuesve Mysliman. Ne letren e tij drejtuar personaliteteve Europiane, Pius II permendi territoret shqiptare dhe vete shqiptaret si nje force e mundshme qe do ti shtohej koalicionit Evropian. Ne planin e tij, nga 40 mije trupa qe formonin ushtrine e koalicionit Evropian, 20 mije do te mblidheshin nga forcat e Skenderbeut, dhe gjysma tjeter nga shtetet e tjera te Evropes. Papa dhe Duka nga Burgundy do ti mblidhnin keto forca ne Ragusa qe te bashkohesin me trupat e Skenderbeut. “Kush mund te dyshoje,” tha Papa Piu II ne konferencen e Mantoves, “se Osmanët nuk do te munden prej ketyre trupave? Ata do te perballen nga Gjergj Kastrioti dhe nga grushti i forte i ushtareve shqiptare …” Rendesia e madhe qe Kisha Katolike i jepte qendreses shqiptare me ne krye Skenderbeun eshte e qarte nga keto dokumente te kohes te cilat kane ardhur deri ne ditet tona si deshmi historike te patjetersueshme. Republika e Venecias administrohej nga Senati i perbere prej fisnikeve te familjeve me te vjetra e te pasura Veneciane. Ajo ishte shume pragmatike ne menyren se si i drejtonte punet e saj ne shekullin e 15te, ashtu si gjate gjithe historise se saj nje mije vjecare. Venecia ishte nje republike detare, dmth. e nxirrte jetesen e saj nga tregetia dhe te ardhurat e mallrave qe i siguronte nga tokat e saj te Perandorise se Detit (Stato da Mar) neper Adriatik, Jon, Egje, Detin e Zi etj. Republika e Perndritur (Serenissima Republica di Venezia) ishte e vendosur te ruante privilegjet e saj tregetare dhe rruget e hapura detare ne cdo rast dhe me cdo kusht. Ne vitet 1447-1448 Venecia hyri ne lufte me Dukagjinet dhe Skenderbeun i cili ishte aleat i familjes se Dukagjineve per te marre Danjen qe mbahej nga Venecja, e cila i duhej kesaj te fundit si nje arterie ujore qe e lidhte me detin Adriatik. Pasi Skenderbeu refuzoi 1000 dukate te ofruara nga Senati Venecian per te hequr dore nga Danja, ne 23 Korrik, 1448, Skenderbeu fitoi betejen ne dyert e Shkodres kunder ushtrise Veneciane prej te ciles zuri rob rreth 1000 ushtare mercenare te Venecias pasi kishte vrare rreth 2500 te tjere. Senati Venecian u perpoq te eliminonte Skenderbeun si kundershtar i hapur i interesave te Republikes se Perndritur ne kete kohe. Ne te njejten kohe, Andrea Venier, Proveditor i Shkodres hyri ne besedime me Osmanet per te bindur ata qe te hynin ne konflikt me Skenderbeun. Po ashtu, Venecianet u perpoqen qe te bindnin Dukagjinet per te prishur aleancen me Skenderbeun, por te gjitha keto perpjekje deshtuan. Ne marreveshjen e paqes mes Skenderbeut, George Arianitit (pefaqesues i fisnikeve te tjere shqiptare) dhe Andrea Venierit si perfaqesues i pales Veneciane ne Tetor te 1448 ne Lezhe, Republika e Venecias mbajti Danjen por u detyrua ti paguante Skenderbeut nje pension vjetor prej 1400 dukatesh si dhe e perjashtonte nga taxat per 200 ngarkesa me kripe nga Durresi. Skenderbeut ju njoh edhe e drejta te strehohej ne Venecia ne rast se rrezikohej nga Turqit. Familja e princerve Arianiti te cilet ishin aleate te Skenderbeut po ashtu perfitoi privilegje tregetare nga republika e Venecias ne kete marreveshje. Republika e Venecias e cila ne menyre aktive luftonte per te mbrojtur interesat e saj ekonomike kishte firmosur marreveshje paqeje me Sulltanet Osmane ne 1419, 1430, 1446 dhe 1454. Me vendim te Senatit Venecian te 31 Dhjetorit 1454, administratori Venecian i Shkodres si dhe te gjithe rektoret Venecian ne tokat shqiptare kishin marre udhezime qe te qendronin neutral ne te gjithe konfliktet midis Skënderbeut dhe turqve, ne menyre qe paqja qe Venecia kishte lidhur me Sulltanin te ruhej me cdo kusht. Te mos harrojme se renia e Konstantinopojes nje vit me pare ne 1453 e kishte trembur e tronditur Senatin Venecian se tepermi. Per kete arsye, Republika e perndritur e Venecias pranoi ti paguaje nje shume vjetore Sulltanit ne menyre qe te ruante privilegjet e saj tregetare dhe perfitimet financiare qe dilnin prej saj ne Mesdheun lindor. Venecia e theu marreveshjen e paqes se 1454 me Osmanet ne 28 korrik te vitit 1463, kur e kuptoi se lufta me ta ishte e pashmangshme. Konflikti e pare midis Vencias dhe Osmaneve zgjati per 16 vjet dhe perfundoi ne 1479 kur te dy palet nenshkruan marreveshjen e paqes me te cilen Shkodra, qendra e Arberise Venedike iu dha Turqve fitues te konfliktit. Si perfundim, gjate shekullit te 15te, hapesira shqiptare u pershkua nga konflikte te shumta ne te cilat Skenderbeu ishte figura kryesore qe dominoi kete shekull si drejtues i kryengritjeve me karakter clirimtar kunder pushtuesve Osmane. Skenderbeu luftoi edhe kunder Republikes se Venecias e cila nderhyri ne te drejtat e fisnikeve shqiptare ne territoret shqiptare per interesat e veta ekonomike. Kisha Katolike ne Rome dhe Mbreteria e Napolit e mbeshteten luften e shqiptareve me Skenderbeun ne krye. Ata vleresuan sakrificat dhe trimerine e tij si dhe aftesine e tij si strateg i talentuar ushtarak i cili mundi te perdore nje numer te vogel ushtaresh besnike kunder nje ushtrie te panumert dhe te armatosur mire, sic ishte ushtria Otomane. Skenderbeu u quajt “Atlet i Krishtit” dhe drejtimi i tij nga Evropa Perendimore i perjetesoi shqiptaret si kundershtuesit me kokeforte te pushtimit Osman ne Balkan dhe mbeshtetes te fese Katolike ne Ballkan. Ne kete pervjetor te Skenderbeut, Shqiperia dhe Kosova gjenden ne udhekryq si asnjehere tjeter ne historine e tyre dhe kerkojne nje drejtim ideologjik, shpirteror e kulturor. Shembulli i Skenderbeut ne shekullin e 15te dhe kthimi i tij nga perendimi jane modeli me i mire te cilin pushtetaret shqiptare ne Shqiperi, Kosove e Maqedoni duhet te ndjekin me ngulm e pa vonese, nese duam qe kombi dhe etnia shqiptare te mbijetoje ne shekujt e ardhshem. New York, 17 Janar, 2018Pergatitur nga Azeta Kola Ph.D.Visiting Scholar at the Center for European and Mediterranean Studies New York UniversityAssistant Professor of History, NYU Liberal Studies

Bob Dole nderohet me Medaljen e Artë të Kongresit

January 18, 2018 by dgreca

Bob Dole, nderohet si shembull i vlerave më të mira amerikane/

Zeri i Amerikes- Një prej drejtuesve më të njohur të Kongresit amerikan, ish Senatori Bob Dole, u nderua dje me Medaljen e Artë të Kongresit “për shërbimin ndaj vendit”, në një ceremoni ku republikanët dhe demokratët, i lanë mënjanë përplasjet e forta partiake, për të nderuar një prej ligjvenësve më të shquar, që për dekadat që shërbeu në Kongres u njoh si politikan që luftonte për arritjen e konsensusit. Ceremoninë e ndoqi kolegia Keida Kostreci.

President Donald Trump speaks during a Congressional Gold Medal ceremony honoring former Senator Bob Dole on Capitol Hill, Wednesday, Jan. 17, 2018, in Washington. (AP Photo/Evan Vucci)

Si rrallë ndonjëherë kohët e fundit këtu në Shtetet e Bashkuara, republikanët dhe demokratët, ishin jo vetëm të pranishëm në një ceremoni, por të bashkuar në një zë për të nderuar një nga figurat më me peshë të politikës amerikane moderne. Ish-Senatori Bob Dole u nderua me Medaljen e Artë të Kongresit në një ceremoni ku theksi u vu tek shërbimi, heroizimi dhe udhëheqja e ish-senatorit Bob Dole.

Presidenti Donald Trump e quajti ish-senatorin nga Kansasi, një amerikan të madh që erdhi nga një qytet i vogël dhe u bë ushtar, kongresmen dhe një udhëheqës i admiruar nga të gjithë.

“Kjo është trashëgimia që i lë vendit tonë madhështor dhe do të ekzistojë për një kohë të gjatë pasi të mos jemi më këtu. Je një mik, një patriot, një hero, një udhëheqës dhe sot nderohesh me Medaljen e Artë të Kongresit. Është një nder që jam këtu me ty Bob, faleminderit për shërbimin tënd.”

Zoti Dole ishte një përkrahës i hershëm i Presidentit Trump dhe i vetmi ish-kandidat presidencial republikan që e mbështeti atë.

Medalja iu dha ish-senatorit për shërbimin ndaj vendit si “ushtar, ligjvënës dhe burrë shteti” dhe iu dorëzua nga Kryetari i Dhomës së Përfaqësuesve, Paul Ryan.

“Bob Dole ka luftuar gjithmonë për ata që kanë luftuar për ne. Ai është mishërimi i njeriut të ndershëm. Është ky lloj heroi amerikan, mbrojtës vetëmohues, i palëkundur i atyre që nuk mbrojnë dot veten, që nuk marrin gjithmonë atë vlerësim që meritojnë”.

“Senator Dole, falë jush Amerika është shumë më mirë. Në emër të Kongresit dhe gjithë amerikanëve ju faleminderit dhe zoti ju bekoftë”, tha ai.

Vetë zoti Dole falenderoi të pranishmit dhe me humorin që e karakterizon dhe që u vu në pah nga të pranishmit, bëri shaka.

“Dua të falenderoj të gjithë folësit që thanë aq fjalë të mira. Ndoshta nuk janë të vërteta por ishin të mirë me mua”, tha ai.

I respektuar nga të dyja palët e politikës

Pat Roberts, senator republikan nga Kansasi, përmendi përçarjen në politikën amerikane dhe tha se disa mund të thonë që nuk ka asnjë temë për të cilën të biem të gjithë dakord. Mesa duket vlerësimi për zotit Dole, nuk ishte një prej tyre. Për të dhënë medaljen, duhet mbështetja e 2 të tretave të anëtarëve të Dhomës së Përfaqësuesve dhe 67 senatorëve.

“Në më pak se dy ditë, kisha siguruar votat e të 100 senatorëve. Nuk kisha nevojë të shkoja t’u kërkoja firmat, ata erdhën tek unë dhe më pyetën nëse mund të nënshkruaja. Duhet të jesh një person shumë i veçantë që ne të 100 të jemi kaq entuziastë dhe mirënjohës, që të bashkoheshim për këtë kauzë bipartizane për këtë vlerësim të veçantë”, tha ai.

Patrick Leahy, Senator demokrat nga Vermonti dhe mik i Senatorit Dole, vlerësoi aftësitë e tij, si udhëheqës bindës, i besueshëm dhe që gjithmonë e mbante fjalën.

“Ai u bë shembull i vendosjes së interesave të vendit, para atyre të partisë”, tha ai.

“Senatori Dole, ka thënë: ‘sfida jonë nuk është që të vëmë në diskutim idealet e Amerikës, ose t’i zëvendësojmë ato, por të arrijmë të jemi në lartësinë e tyre. Le t’i kushtojmë vëmendje këtyre fjalëve kuptimplota. Senatori Bob Dole, për një jetë të tërë që ju keni kaluar duke mbrojtur, çuar përpara dhe mishëruar idealet tona më të çmuara amerikane, ju falenderojmë”, tha kryetarja e pakicës demokrate në Dhomën e Përfaqësuesve, Nancy Pelosi.

Ushtar, ligjvënës dhe burrë shteti

Ish- Senatori Dole, është një legjendë e politikës dhe ndërgjegjes amerikane. Si ushtar në Luftën e Dytë Botërore, ai u plagos rëndë në Itali në vitin 1945 dhe asnjëherë nuk rifitoi komandën e dorës së djathtë.

Që atëherë, ai gjithmonë mbante një laps në atë dorë, në mënyrë që askush që e takonte të mos përpiqej t’ia shtrëngonte atë.

Ai filloi karrierën 35 vjeçare në politikë në moshën 27 vjeçare në Dhomën e Përfaqësuesve dhe më pas në Senat, ku i bë kreu i republikanëve, një post që e mbajti për afro 11 vjet nga 1985 – 1996.

Ai ishte kandidat republikan për president në vitin 1996 por humbi garën para Bill Clintonit, i cili kandidonte për rizgjedhje, Pasi humbi, ai dha dorëheqjen nga Senati.

Hero për shqiptarët

Ish- Senatori Dole kujton se megjithëse humbi në fushatën presidenciale, ai kishte fituar votat e pothuajse gjithë shqiptarëve. Dhe për një arsye të fortë.

Zoti Dole është një hero për shqiptarët për rolin që luajti për të mobilizuar Kongresin dhe administratën amerikane në favor të Kosovës.

Për këtë arsye, Xhim Xhema, një biznesmen dhe veprimtar i kahershëm shqiptaro-amerikan dhe mik i zotit Dole, që e ndihmoi edhe gjatë fushatës presidenciale, nuk mund ta mos ishte i pranishëm në ceremoni:

“Senatori Dole, nuk është vetëm një hero amerikan, por një hero i madh shqiptar, një shqiptar i madh. Ai na shpëtoi dy herë. Kur filloi lufta dhe Serbia na përzuri nga shtëpitë tona. Më pas ishte ishte personi kryesor që e bindi Senatin të mbështeste Bill Clintonin që të ndërhynte kundër ish-Jugsllavisë, atëherë Serbia.”

Por ai shton se angazhimi i tij ishte instrumental edhe më pas, duke thënë se ishte ai që e bindi ish-Presidentin Bush që të mbështeste pavarësinë e Kosovës.

“Pra për herë të dytë ai na shpëtoi. Ai është heroi ynë dhe na shpëtoi dy herë nga pushtimi. Unë them se përveç Skënderbeut, Bob Dole është figura më e rëndësishme, në historinë e Shqipërisë dhe i kemi një borxh të madh”, thotë zoti Xhema.

Elmi Berisha, veprimtar shqiptaro-amerikan, që ka bashkëpunuar me zotin Dole, si ish-përfaqësues i posaçëm i ish-Presidentit Ibrahim Rugova në Shtetet e Bashkuara, tha se ceremonia është e rëndësishme sepse po dekorohet një hero amerikan por edhe sepse…

“Po dekorohet një hero amerikan tek shqiptarët, sepse senatori Dole është një nga njerëzit kryesorë, i cili ka ndihmuar në pavarësinë e Kosovës. Sikur të mos ishte senatori Dole, pavarësia e Kosovës do të ishte pak më ndryshe.”.

Arsyeja tjetër thotë ai, ishte miqësia e zotit Dole me ish-Presidentin Ibrahim Rugova.

“Burra si senatori Dole, personalitete si ai i senatorit Dole, vijnë rrallë dhe janë të pashlyeshëm në historinë e shqiptarëve, kryesisht në lidhje me interesat e shqiptarëve në Ballkan dhe lidhjen e drejtpërdrejtë me pavarësinë e Kosovës. Prandaj ne si shqiptaro-amerikanë, duhet të mos ndalemi asnjëherë por të punojmë me miqtë tanë amerikanë siç e kemi senatorin Dole dhe miq të tjerë që i kemi ende dhe miq të rinj që do të vijnë në Kongres dhe në Senat dhe ta ndërtojmë dhe të kultivojmë marrëdhëniet të cilat kanë qenë tradicionale që thoshte presidenti historik i Kosovës, doktor Ibrahim Rugova që duhet të jemi dhe të mbetemi në miqësi të përhershme me Shtetet e Bashkuara të Amerikës Amerika është jetike për shqiptarët. Shqiptarët i janë mirënjohës tërë jetën Amerikës”.

Bob Dole ka treguar vazhdimisht interesim të veçantë për Kosovën. Ai e vizitoi atë në vitin 1990 dhe ishte ndër të parët dhe ndër të paktët zëra që paralajmëruan se në Kosovë po afrohej lufta.

Në vitin 1998, Bob Dole e vizitoi përsëri Kosovën dhe paralajmëroi se tani masakra ishte e afërt. Senatori i bëri thirrje administratës Clinton për veprime energjike.

Ai sensibilizoi ligjvënësit e tjerë për të kërkuar që presidentit serb Sllobodan Millosheviç t’i dërgohej një mesazh i qartë për Kosovën, ashtu siç ishte vepruar më parë edhe në Bosnje.

Bashkëshorte dhe partnere

Në ceremoninë e djeshme, shumë nga folësit vlerësuan dhe bashkëshorten e zotit Dole, Elizabeth Dole, ish-senatore dhe ish-sekretare transporti. Dhe ishte pikërisht ajo që foli në emër të shokut dhe partnerit të jetës:

“Çfarë privilegji të flas në emër të njeriut që dua”, tha ajo para se të lexonte pjesën tjetër të fjalës së bashkëshortit të saj.

Dhe në emër të tij, ajo përfundoi.

“Po ndaj me ju një mësim që e kam nxjerrë gjatë 60 vjetëve. Udhëheqja fillon duke parë përtej momentit, tek e ardhmja.”