Astrit Lulushi/
Kur Aleksandri i Madh u largua i vdekur nga Babilonia, tokat e pushtuara u ndanë mes 4 gjeneralëve të tij. Disa për disa kohë, krijuan edhe dinasti, derisa Roma i mori përsipër më vonë në histori.
Gjeneral Seleukos mori drejtimin e Judesë, Sirisë, Mesopotamisë dhe rrafshnaltës iraniane. Dinastia e tij përdori një spirancë varke si emblemë. Më pas, në vitin 275 p.e.s., Eufrati duhet të ketë ndryshuar drejtim. Uji përballë Babilonisë mbeti i ndenjur. Ndoshta, ishte gjeneral Antioku ai që i urdhëroi babilonasit të zhvendoseshin në qytetin e ri të Seleukisë në bregun perëndimor të Tigrit. Vetëm priftërinjtë u lejuan të qëndronin për t’u kujdesur për tempujt. Antioku themeloi qytetin e Antiokisë.
Pastaj parthianët dolën dhe dëbuan Seleucidët nga Mesopotamia në 141 p.e.s. Që nga ajo kohë, Babilonia u braktis. Parthianët themeluan një qytet të ri Ctesiphon në bregun lindor të Tigrit. Ai u bë kryeqyteti i tyre në vitin 58 p.e.s.
Gjeneral Trajani synonte t’i bënte një flijim Aleksandrit të Madh në shtëpinë ku vdiq në Babiloni. Por më shumë telashe shpërthyen në Armeni. Dhe kur rrethoi qytetin e Hatrës, ai u sëmur nga dizenteria ose malaria. Trajani u nis për në Romë, por vdiq në Anatolia.
Nga të katër gjeneralët, Ptolemeu pati një sukses më të gjatë. Ai iu bashkua familjes së faraonëve. Dinastia e tij qeverisi Egjiptin deri në vitin 30 p.e.s. kur Ptolemeu XIV Cezarioni, fëmija i Kleopatrës dhe Cezarit, u vra. Disa autorë klasikë kanë shprehur dyshime se Cezarioni ishte biri i Jul Cezarit. Megjithëse, pas mbërritjes së Kleopatrës në Romë në vitin 46, vetë Cezari e njohu zyrtarisht fëmijën si djalin e tij. Kur babai i tij u vra në vitin 44, Kleopatra u kthye me djalin në Egjipt, ku thuhet se organizoi vdekjen e vëllait të saj më të vogël, për t’i lënë vend djalit të saj në fron. Ambicia e saj ishte ta bënte Cezarionin pasardhës.
Pasi Kleopatra kishte filluar lidhjen e saj me Mark Antonin, triumvirin romak të Lindjes, Cezarioni u shfaq në Aleksandri në vitin 34 me titullin “Mbreti i Mbretërve”, ndërsa nëna e tij e quajti veten “Mbretëresha e Mbretërve”. Pas humbjes katastrofike të Antonit në Actium në vitin 31 gjatë luftës kundër shokut të tij triumvir Octavian, Kleopatra dërgoi Cezarionin në Berenicë, një port detar në bregun e Detit të Kuq të Egjiptit të Epërm; por Oktaviani e joshi përsëri në Aleksandri, ku mbreti i ri u ekzekutua. Kleopatra vrau veten; Egjipti u përfshi në Perandorinë e Romës dhe Oktaviani, pa asnjë pengesë, e shpalli veten August duke u bë Perandor i Romës. Ai ishte nip i Cezarit, të tjerë thonë se ishte bir i jashtligjëm i tij.
Aleksandri i Madh vdiq në Babiloni. Kufoma e tij u ruajt dhe u dërgua përsëri në Maqedoni, por nuk arriti atje. Për t’i sjellë fat, gjeneral Ptolemeu e rrëmbeu.