FASLLI HALITI NE SOFREN E DIELLIT”ETHET”/
AKUAREL NGA HELIDON HALITI(I biri i Faslli Halitit
ETHET/ . poemthë /Rekujem për fushën dhe veten/
Në çaste ethesh malarike/
Dridhesha, kërcisja/
Dhëmbët/
Ethet/
Kishin elektricitet të verdhë,/
Vinin si tufa grerash./
Digjej në ethe bari,/
Përvëlohej /
Tërfili/
Fushor,
Zbehte blerimin,
Zverdhej dhe balli im i gjorë.
O ç’malarje e verdhë,
O ç’dridhje trupi
Si n’eletroshok,
O ç’malarje,
O ç’ethe,
O ç’dridhma,vibrime trupi,
O ç’vibrime duarsh të verdha si gjethe …!
***
Hahesha pasditëve me grerat e etheve
Që vinin nga Tërbufi
Si cifla tunxhi
Dhe derdheshin mbi mua me furi,
Mizëri grerash
Mizëri,
Mizëri ..!
Mua
Më vibronte lëkura,
Më dridhej
Trupi,
Kërcisnin
Dhëmbët e mi tepër sertë,
Fushës i thahej gjuha për një pikë shi,
Fushës i zbardhej bari i bukur, dikur i blertë…
Si motra që i lante të vëllait nëntë plagët
(Me lot të bardhë motre)
Gjergj Elez Alisë
Natë edhe ditë,
Kështu dhe fusha,
Më rrinte mbi ballin që më digjej,
Më vinte lecka e shkreta,
Lecka
Me ujë
Dhe uthull
Mbi ballin malarik
Natë
Edhe ditë,
Duke më shuar
Ethet e verdha ngjyrë zhabinë,
Që të më zbriste jermin,
Ethet malarike,
Zjarrminë,
Edhe pse vetë ajo digjej,
I digjej shpirti për një fije blerim.
***
Myzeqe moj fushë,
Ti në blerim
Dhe grunja
Harboje
Dikur,
Kurse sot,
Ne që të dy,
Ti dhe unë o fushë
Dergjemi në ethe, kllapi.
***
Në kohë malarike
Ti më qëndroje te koka mua myzeqarit,
Kur unë tretesha në kllapi malarike ngjyrë zhabinë,
Po ç’bëj unë myzeqari yt sot për ty
Fusha ime
Që të kisha
Ar ,
Flori,
Kur gjiri yt sot
Digjet për një pikë ujë kanali
Si të jetë
Një Saharë,
Digjet për një fije blerim e gjëra
Digjet për një tufë me bar !
1998- 2016