• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

KUJTOJMË PROF.DR.SAFETE S. JUKA, FIGURË E MADHE KOMBËTARE

November 7, 2020 by dgreca

Nga Eduard M. Dilo-New York

Si sot, 15-te  vite më parë, në New York, ndërroi jetë, për të ngelur e pavdekshme shkencëtarja, studjuesja, piktorja, arkeolog-ja, eruditja – Prof.Dr. Safete S. Juka.

Kam patur fatin të jem takuar disa herë me këtë zonjë të rrallë,  që duhet të jemi krenare që përket racës shqiptare. Ruaj për të një respekt dhe konsideratë të veçantë.

 Sa e ditur dhe enciklopediste që ishte, aq ishte  dhe e thjeshtë.  Kish të kultivuar nga familja një dashuri të thellë për mbarë kombin dhe ishte angazhuar totalisht në zgjidhjen e padrejtësive dhe mizorive që i bëheshin Kosovës sonë tejet të martirizuar e terrorizuar nga barbarët serbë .

Ka bërë shumë shkrime e studime, të cilat i ka botuar në revista e gazeta me emër si : “Ectrits de Paris”, “Relitess”, “The French Review “, “Revue Francaise”, “Le Mond”, “East Europian Quartely”e sa e sa te tjera; duke mos harruar dhe gazetat shqiptare në mërgim “Dielli “, “ILYRIA”, “Koha e jone”, etj.

Ajo jo vetëm që zbuloi kopjen e vetme në Bibliotekën e Harvardit të librit “Albanians’ Golgotha”, të Freundlich, me të cilin njihej personalisht, por dhe e përktheu në anglisht dhe e shpërndau në gjithë kancelaritë e botës, për ta bërë të njohur kudo të drejtën e popullit tonë kosovar, autokton në ato troje, që kur ësht krijuar njerëzimi.

E mbylli jetën e saj me një studim shkenecor të bazuar vetëm në fakte e dokumente për Kosovën, qe e kish aq për zemër.

E kanë çmuar dhe vlerësuar punën e saj, si dhe ja kanë ditur vlerën, personalitete të tilla,Shkrimtari  Ismail Kadare, studjuesi Mojkom Zeqo, Aurel Plasari,e shumë të tjerë.

Besoj se aty ku prehet, në tokën që e lindi, në Shkodrënloce, e ka ndjerë shpalljen e Pamvarsisë së Kosovës, të cilën e mori peng ne varr! Ajo si shume figura te medha kombetare, kjo Rilindase e diteve tona do te gezohet aty ku ka shkuar te pushoje, kur te mesoje se Kosova ju bashkangjit trungut Ame; nje enderr e saj, nje realitet i pritshem nga gjithe ne  ne nje kohe sa me te afert.

I qofte e lehte balta e tokes meme, me shprese se nje dite, ne atdheun tone do te vendosen ne vendin e merituar njerzit e vertete qe na bejne krenare ta ndjejme veten bashkekombas te tyre!

Me erdhen nder mend vargjet e Fishtes, poetit tone Kombetar, qe dhe Dr. Safete Juka e kish aq per zemer dhe e vlersonte shume, qe mendoj aq shume i perkasin Asaj:

“Dersa t’mundem me ligjrue

E sa gjall me frym un jam,

Kurr, Shqypni , s’kam me t’harrue,

Edhe n’vorr me t’permende kam.”

 Kjo Zoje e rralle, per nga dijet dhe e shquar per patriotizmen e larte,  la amanet qe kursimet e saj te shkojne ne adrese te Bibliotekes Kombetare ne Atdhe; nderkohe qe shkuan, u muaren nga institucioni,  nuk kemi degjuar te pakten te jete vendosur nje pllake ne kujtim te ketij xhesti teper te larte, fisnik e shembellor. A nuk eshte vendi ketu qe  ti propozohet gjithashtu Presidentit te Republikes per ti dhene titullin e larte” NDERI I KOMBIT”(eshte kerkuar dhe me pare ne artikuj te ndryshem per te nga intelektuale te ndryshem), por deri sot nuk eshte bere asgje. Nderkohe edhe Qeveria e Kosoves, e thekesoj qe KOSOVA ISHTE SHPIRTI I SAJ, e per te punoi e sakrifikoje tere jeten, duhet te beje diçka ne nderim te kesaj figure ne permasa te medha patriotike.

Filed Under: Opinion Tagged With: Eduard dilo, Prof.Dr. Safete Juka

NDERROI JETE SHQIPTARJA E MADHE ZONJA LUME M. JUKA

April 26, 2020 by dgreca

Nga Eduard M. Dilo Me hidherim, trishtim e tronditje shpirterore, mesova se ka nderruar jete Zonja Lume M. Juka, profesoreshe e nderuar, moter  ne shpirt dhe bashkepunetora e mike e afert e Nanes sone  Terese. Krejt bota shqiptare dhe Kombi yne humbi nje intelektuale dhe patriote te shquar, nje grua e rralle, aq sa te huajt ketu ne N.Y. kur bisedonin me te, e pyesnin plot gezim e dashuri: ” na duket sikur takuam e biseduam Nanen Terese;  ju lutem kush jeni ju, si e keni emrin?”. Ajo me thjeshtesine, butesine,  miresine dhe driten qe reflekton ne ata syte e saj plot embelsi, u pergjigjej:” Jam Shqipetare, ashtu si ishte dhe Nana Terese, ngjaj si duket me te, se jemi nga nje vend, e duke qene per shume kohe prane Saj kam -si duket – dicka te marre prej Saj!” Zoti e kish sjelle qe une te bisedoja  e takohesha shpesh, te takohem e te degjoj mrekullite e dala nga zemra e kesaj Zonje,  qe nuk nderon vetem Shkodren qe e lindi, por krejt Kombin tone.                      E kompletuar me nje kulture qe do t’a kish zili gjithkush, ishte aq e pervuajtur  sa dhe e ditur;  ishte vete MIRESIA, si ka qene dhe motra e saj , Shkencetarja Shqiptare Prof. Dr. Safete S. Juka, Apo vellezerit e saj.  U nda nga jeta, duke lene mbrapa vetem shembell e drite-dritesie. Tere jeten ja perkushtoi me zemer e shpirt vetem Kombit, mori pjese kudo dhe kurdohere ne gjithe aktivitetet ku percillte dhe predikonte me urtesi e miresi vec dashurine e pa kufi qe kish per Atdhene. Ishte e thjeshte dhe teper modeste, kurre nuk beri dicka per tu dikur e rene ne sy, por vec bente ate qe ja thosh zemra e shpirti, mbrujtur e edukuar ne shtepi vetem me ndjenje atdhetare. “ Patriotizmin dhe dashurine per Kombin e quante detyre, dhe nuk kerkoi kurre shperblim e perfitim prej tij”.  Bota shqiptare sot eshte me e heshtur, eshte ne zi se humbi nje nga intelektualet e pakta qe ka ne gjirin e saj. Te prehesh ne Paqen e Zotit mikja jone e madhe Zoja Lume M Juka. Do te jeshe e pa harruar ne kujtimet tona, qe te deshem e na deshe aq shume.

Filed Under: Komunitet Tagged With: Eduard dilo, Nderroi jete Lume Juka

SILVA TERNAVA DHE -PERGAMENE E FJETUR

October 8, 2016 by dgreca

 

1ternava

2-ternava-libriNga Eduard M. Dilo/Nju Jork/
Vëllimi poetik “PERGAMENE E FJETUR” i poetes Selvie Ternava – Silva, është një libër me vlera të mëdha sa artistike aq dhe shoqërore, edukative, atdhetare. Ç’fleton faqet dhe shikon që vargu i saj plot ngjyra, i brumosur me ndjenjë të theksuar patriotike, (brumosur me aktualitetin që kalon Kombi ynë), e Kosova në veçanti, është një varg tërheqës, varg që të ndez ndër deje gjakun e të bën ta ndjesh veten të detyruar për sa nuk ke kontribuar për Kombin, për lirinë e Kosovës…
“Pesë minuta ne shtëpinë time gjysh e babagjysh
sytë e zgurdulluar me erë baroti të etur për pikë gjaku të njomë
Pesë minuta me bakllaven e ndotur
si ujkonja e vërsulur mbi shtatin e pafajësisë…
Pesë minuta në butësinë e fëmijës pa buke, pa ujë, ne çmenduri…
Pesë minuta në token e Bekuar të Arbërisë
dem baba dem pa emër, pa shenja mbi dhe…
Pesë minuta shkretëtirë e trishtuar përcjellur me tymin e zi
Pesë minuta hienat gjakatare holokaust mbi trupin e ri
Pesëmijë vjet lashtësie mbi shtatin e Parajse Iliri..”
Gjithçka ne kete poezi vjen thjeshte, realisht, me një te vërtetë te pa mohueshme, tejet prekëse e tmerronjëse, ne atë pese minutash qe poetja bukur ka shpalosur gjithçka. Është një merite tepër e madhe e poetes qe ne pak rreshta te flasë aq shume, te zhvilloje ngjarjen me ngjyra tejet realiste.
E pra ne vargun e saj, ajo është thjesht vetvetja, është thjesht Silva! Stili i saj tepër i veçante, e bën qe ajo te ece me një hap te sigurt ne shtigjet poetike sa te bukura aq te vështira.
Ajo, derdhet ne varg ashtu e virgjër neper deje te shpirtit, dhe lundron me ta ne boten e pafund me ngjyra te shkëlqyera te ylberta, duke shikuar me kthjelltësinë koralet ne fund te oqeanit, te shpirti qe shpërthen e arrin yjet duke u kthyer ne horizonte. Me vargun e saj plot shije dhuron, përcjell secilit një buzëqeshje te çiltër ashtu si është e thjeshte e brishte…
Derdhet si kroi me gurgullimën e vete, rrjedh si ujëvarat e bjeshkëve qe zbukurojnë mjediset tona, dhe shuan etjen e shtegtarit qe vapa i ka plasaritur buzët…, vargu i saj zgjat jetën, i jep vazhdimësi vazhdimësisë… , te tille e gjejmë ne ketë vëllim poetik poeten tone Silva.
Vargu i saj prek gjithçka, ne te gjejmë dashurinë si Nene, gjejmë dhimbjen për ngjarjet e trishtuara qe kane lëne gjurme, njëkohësisht gjejmë dhe vargjet e ëmbla e te bukura për te ëmblën e te dashurën dashuri.
Sinqeriteti ne vargun e saj, e si e tille vjen thjesht, pa buje, me një buzëqeshje te ndrojtur, por me një hap qe që dita -ditës shkel ne siguri.
Vargjet e saj të çojnë në bankat shkollore, në auditorët, te çojnë aty ku Nenat lotojnë për fatin e bijve të tyre që nuk u dihet, të çojnë larg deri në Zelandën e Re, aty ku ka emigruar…
Janë vargje të mbushura plot mesazhe dashamirëse domethënëse, me to shëtit sa në bulevardet plote drite e shkëlqim, aq dhe në ato rrugicat plot pluhur e gurë, që kane një bukuri tejet te veçante, se janë rrugicat e femërisë, janë rrugicat e Atdheut ne rindërtim…. Janë ato rrugica ku gjendet pragu i shtëpisë, ku hodhëm hapat e pare, ku u rrezuam e ku lozëm, janë rrugicat ku pragu i shtëpisë ka marre ngjyrën e dheut qe nga lashtësia…
Nuk është rastësi te shkruarit e saj aq bukur, aq me ndjenje, qysh e vogël, ashtu me atë urtësinë qe e karakterizon, merrte lapsin e shkruante poezi, ku ja lexonte motrave, Nënës, Shoqeve dhe vëllezërve. Zjarri i luftës mori mes flakëve shume ditarë e kujtime, mori me vete plot vargje te lëne përgjysmë, zhuriti dhe zhduku romanin qe ishte gati për botim. Qysh ne moshe te re, u vlerësua me çmime te ndryshme, Radio Prishtina lexonte pjese nga krijimtaria e saj, etj.
Dhe vjen pra Silva ne ketë vëllim te pare poetik, shkruar thjesht, kuptueshëm edhe pse ne dukje duket sikur nuk do ta kapesh vargun e saj, por kur zhytesh ne te, bëhesh pjese e tij, bie ne mendime, se ka një gjykim te thelle, te menduar, te studiuar e lëmuar mjeshtërisht.
Ne prezantimet qe ka bere me lexuesit sa nëpërmjet medieve virtuale aq dhe gazetave, ka marre vlerësime qe do ti deshifronte gjithkush qe shkruan. Poezitë e saj janë vlerësuar perla dhe te domosdoshme për tu përkthyer ne gjuhe te huaja, nëpërmjet tyre lexuesi i huaj do mësoje do te për kulturën traditën dhe përjetimet e popullit tone,për gjenocidin e ushtruar mbi popullsinë civile shqiptare, ne mijëvjeçarin qe kaloi, nga gjakataret shfarosjes serbe.
Një prezantim dinjitoz ne ketë vëllim poetik, një libër qe zbukuron çdo biblioteke te lexuesve dhe admiruesve te saj te shumte kur e kane prone te tyre.
Gjuha e përdorur është një gjuhe e ëmbël, një gjuhe e konsideruar “Gjuhe Hyjnore, Gjuhe Perëndish”.Pra si përfundim themi qe vargjet e saj janë te freskëta, te brishta, impresive, te ëmbla, e gurgulluese si ujët e Valbonës. Janë vargje zemre, vargje me mendime magjike, vargje margaritarë.

Filed Under: LETERSI Tagged With: Eduard dilo, PERGAMENE E FJETUR, Silva Ternava

“DITARI I BURGUT”

April 19, 2015 by dgreca

SHFLETOJ KRIJIMET DHE PERKTHIMET E BLLOKUT “DITARI I BURGUT” TE POETIT PELLUMB LAMAJ
Nga Eduard M. Dilo/
Nder duar kam nje tufe me krijimtari te poetit, skenaristit, shkrimtarit, perkthyesit Pellumb Lamaj. Vine shkrimet e tij shkruar thjesht, plot ndjenje, dashuri, sinqeritet, perkushtim e me mendim te qarte.
Jane vargje te poetit qe ja vrane endrren, ja pushkatuan rinine, por nuk e mposhten, ne shpirt ngeli i lire, me shpirt te bukur. Ai vjen ne krijime tamam poet rebel.
Aty i prangosur, aty mes bajonetave qe pikonin gjak shqiptari, aty ku dhe zogu kur hynte ne kampet e vdekjes shihej si provokator, aty ku dhe qeni shok i pa ndare me ata qe vuanin kur ju turr xhelatit qe do qellonte te burgosurit, u denua me varje(!).., u rrit dhe u burrerua poeti, aty u be Erudit, zoterues i me se pese gjuheve te huaja.
U be historian se mesoi shume nga ata Shqiptare te vertete te studjuar ne Perendim qe ishin teper te vendosur e qe vuanin patriotizmen e te qenit Shqiptar. Aty formoi karakterin, aty mesoi se si duhet te jete njeriu patriot, se si duhet te jete shqiptari i verete.
Vargjet, shkrimet e tij ne proze kane ngadhenjim mbi te keqen, kane realitet, kane ngjyrim, kane madheshti. Vargjet e tij jane vargje qe duhet te hyje ne letersine e vertete shqiptare e nxenesit te mesojne cfare do te thote dashuri per Atdhe, per Komb, per njerzit, cfare do te thote dhe diktature…!
Pellumbi nuk shkruan vetem poezi, por dhe tregime, skenare dokumentaresh, perkthime, esse… Nder to permendim “Duart e Nenes”, “Dashuri te vrara”, “Dy pika lote”, Kur ngordhi perbindeshi i kuq”, “Cfare del nga macja, do gjuajne minj”, “Fisnik lind, nuk behesh”, “Viti i Ri”, ” Statuja e Lirise”, ” Sot mbush njezete vjet”, ” Mekataret”, ” Mikroborgjezia katermbedhjete vjec”, “Kulaku”, “Ne emer te popullit”, “Renegatet”, “Larot e oborrit” etj.
Gjithashtu ka perkthime te ndryshme nga V. Hygo, Cabriele Anunzio, P. Shelly,Gerarrd De Nerval, Teodor Storn, Scaroni, Secheti, Leopardi, Fides, G. Ungareti, K Rosseti etj.
Vargjet e tij vertet mbartin dhimbje, por dhimbja esht per padrejtesite qe i jane bere Kombit, Atdheut tone nga klikat udheheqese, qe ende fatkeqesisht vazhdojne. Vargjet mbartin realitet te parashikuar aty mes telave me gjemba, ku nata ishte e gjate, e tmerreshme, e pa pare gjekundi…
Njollat e gjakut shperndare neper muret e qelive, klithmat e atyre qe torturoheshin, emrat e skalitur me dhembje neper muret plot lageshti e myk, qe kete djale ne moshen e njome, ne me te bukurun moshe e mbani te mberthyer me pranga, benin qe shpirti i tij i lire ne brendesi, te shperthente me keto vargje qe i ka te skalitur aq ndjeshem :

“Brenda kater muresh/Rrethuar nga terri/Zvarritem pa rreshur /S’po di nga lind dielli
Brenda kater muresh/Shtangur nga vetmia/ Hijet me rrethojne/Nxin e tere qelia
Brenda kater muresh/Kruspull nga te ftohtit/Pres te vije mesnata/Ti drejtohem ZOTIT
Brenda kater muresh/Dhe pse nate e thelle/ Me kot pres une ZOTIN/ Ai esht ne qiell…” -Qelia 1979
Ky abjent teper gijotines, nen driten e zbete, ku vec minjte qene shoqerues te perhershem, ku buka me myk me pak uje sa per te njomur buzen e zhuritur, ishte lejtmotivi nga ku do te fillonte shperthimi i fuqishem.
Ne ferrin spacian kur e cuan gjeti aty shume bashkevuajtes qe kishin mbi 25-30-te vjet denime te renda e te pa shprese se do te delnin gjalle.
“C’thote bota e qyteteruar, c’thote Perendimi?”-pyesnin gjithe interesim e nje fije shprese ata qe vuanin aty -une i veshtroja e veten e veshtroja. Nuk doja tju prishja endrren dhe tu vrisja ate pak shprese…
Dhe nje nate te acarte dimri, thelle ne zemer te malit, ne ate grope vdekjeje, ne galerine e zones se dyte, ne driten e zbete te kandilit une do te hidhja ne nje cope leter keto vargje”:
Eh Statuje Statuje e Lirise/Sa kurora rrine vyshkur mbi ball/Jehona dashurie qe kurre s’u dhuruan/Kafka martiresh mbetur pa varr
Eh Statuje, Statuje e Lirise/E vetmja shprese, i vetmi zjarr/E vetmja shprese ku shpresat udhe bejne/perzier me klithma., kulluar ne gjak.
Eh Statuje, Stauje e Lirise/E vetmja drite qe na mban gjall/Por dhe po ikem pa u takuar/Besome, do vine te te puthin vrasesit tane!(Statuja e Lirise-1979).
Vargje tejet te fuqishme, nje parashikim, qe kurre nuk do ta donim te ishte keshtu…
Vargjet jane tamam kushtrim per te zgjuar ndjenjen njerezore dhe kombetare per ta bere ashtu si duhet Memedhene.
Njeriu qe rritet me shpirt te lire, nuk mund te jete ndryshe, eshte i drejte per te drejten, eshte cmohues per mohimet, eshte fisnik e me shpirt te paster.
Te tille e kemi Poetin ne vargjet e shkruara ate kohe(1979). Ishte i qarte ne mendime, i pjekur para kohe nga vuajtjet qe kalonte mes vuajtjesh jeten e bukur rinore, kish kuptuar drejt e qartazi qellimin e barbareve te cilet mundoheshin ti lodhnin shpirterisht, menderisht, fizikisht qe nje dite te beheshin viktima dhe persekutoret e pa shpirt ta kishin te lehte per te mbyllur faqen e krimit e genocidit komunist gjysem shekullor te ushtruar aq barbarisht mbi shtresen me fisnike, intelektuale e patriotike te kombit.
Ai gjen force te enderroje e te shpalose aq cilter ndjenjat si bashkemoshatartet qe i la aty ne bankat shkollore ku e prangosen:
“Trishtimin flaka sot /Mbi telat me gjemba/Dhe syte e lodhur/Drejtuar nga qielli
Ne perhumbjen e nje reje rebele/Qe arratisej me shpejtesi/Drejt foleve te largeta/ Ravijezuan fytyren tende
E ne cast mitralozet e bajonetat/Drejtuar nga une/U shnderruan ne petale dashurie…
Valle pse je kaq larg/Sot esht dita e veres/E une trendafilin e kuq /Dot nuk ta sjell (1986).
Sa vargje te mrekullueshme ngjyer me dashurine, trazuar me dhimbjen aty mes telave gjembashe, ku zemra rinore, harron vuajtjet dhe dergon pershendetje dashurie per ate qe la ne vetmi te pa shprese.
Nje flamurtar i vertete me vargjet qe te hyjne ne shpirt e te bejne ti lexosh me endje. Gjen vargje qe jane shkruar per te renet, atyre qe ende nuk u dihen varret, ku tu vendosim nje lule. Vargje qe “te zgjonte te gjallet”, por “medet keta kishin vdekur me kohe,” edhe pse “u ra sirenave te zgjonte mangufaret” , “vec hijen e lagesht dallova ne sfond” -thote Poeti. Duke pare kete realitet tejet i zhgenjyer per te, vazhdon: ” I lodhur, i dermuar e leshova anijen/ Ne detin e trazuar me shqote e stuhi/ E cava dallget drejt ishullit te vetmuar/ Aty ku amazonat e zogjte cicerijne” – ” E po qe shkruar te kthehem nje dite/ Prane bregut ku nanfraget gelojne/ Nuk do tu bie me sirenave te zhurmeshme/ Do kthej kupa vere e velat do leshoj”.
I pa kompromis me te drejten e drejtesine per te drejten, ka bere paqe me veten, e nuk mund te zhbehet, te jete ndryshe…
“Kurre nuk u bera vegel e politikes/Edhe pse politika me kalbi ne burg
Esht strofka e horrave dhe intriges/ Konspiracioni me emrin kurve
Po lolot e oborrit valle cjane/ Poete, deputete qe kocka lepijne/ Gjithe jeten mbesin vec uturak/ Mjerane qe se prekin dot LIRINE! …”gjithe jeten time mbeta rebel/ nganjehere as vete nuk e di perse/ di vetem qe paqe bera me vehten/ dhe kurre nuk e nderroj kete fole”.
Vazhdoj ne cfletimin e faqeve, e ndalem tek kjo poezi tejet e fuqishme qe permban nje realitet te pa mohueshem:
“Gjithe jeten i kenduat perbindeshit/ Kur ngordhi e qate ne cdo varg
Tani si jashtqitje sllavokomunizmit/ S’ju mbetet gje tjeter vec te peshtyni lart
Te paret qe ngritet dy gishtat lart ishit ju/ Sekretare te partise, konsomolas te rinise
E peshtyte, me kembe e shkelet pacavuren e kuqe/ Dhe oh… u gdhite pishtare te demokracise!
Te paret qe ja mbathet ne Perendim ishit ju/ Birbo te kuq pa Fe dhe Atdhe…
…….. Ju qe gjithe jeten hapet vec varre/ E hija e vdekjes ju ndjek nga pas/ Mos harroni shkrepetimen qe zbret nga qielli/ Ahet dhe mjerimin e nje populli te pa fat”.
Shpresuam ne demokracine, ne ate demokraci qe vuajtem e enderruam per te, por vec zhgenjim muarem, vec trishtim e persekutim si me pare, se jane po ata qe kane qene, jane po ata qe cdo gje mund te jene, vec kurre demokrate e njerezore.
Nuk ka si te ndodhte ndryshe po te ishin pak njerezore, shtresen qe vuajti ate ferr dantesk duhet ti jepnin vendin qe meriton. Ata qe vuajten,keta njerez aq njerezore, fisnike e te drejte tek ZOTI, te duruar deri ne vetmohim, jo hakmarres e kriminele, duke dashur qe Atdhene dhe krejt Kombin ta shohin te perparuar, si proteste per padrejtesite qe vazhdojne, u vetflijuan si rasti i Heroit te Demokracise, Lirik Bejko, te cilit poeti bashkevuajtes burgjeve me te i ka gdhendur keto vargje lapidar:
“Ti ike vella i vuajtjeve ike fluturove lart/ Atje ku vetem Engjejt jetojne
I more me vete mjerimet e kesaj bote/ Tani vec Zotin ke mburoje
Ne greven e urise jane nguruar ata
Ata qe buza nuk u qeshi kurre/ Ndergjegje e Kombit, / Simbol i Lirise
Te vetmen pasuri kane nje Flamur”.
Cdo shkrim i tij, cdo varg qe jane vec shkrime e vargje shpirti permbajne ne vetvete anen njerezore te ketij njeriu zemer madh qe gjithcka per te eshte vec Atdheu, Shqiperia meme, vendi ku u rrit, vendi ku u burrerua mes prangave -shenjat e te cilave ja shohim ende-, jane shkrime qe e mbajten gjalle, e mbajten me shprese tek Liria, edhe kur nen hekurat e trashe , ne ato qeli te ngushta, plot tym e lageshti kalonte moshen me te bukur, moshen e endrrave, moshen e dashurise, moshen e lojrave me shoke e shoqe, moshen e prijuar nga gjithcka e te gjithckaje, rinine!
Poezia “KOSOVES MARTIRE”, qe poeti i vargezon me nje dashuri te mekuar ne familje, esht poezi kushtrim e ngadhengjim mbi vitet e kohet qe kalojme, e qe Kosova e martirizuar pret ti ngjitet trungut Ame…, esht kushtrim qe biri i Vlores ja con jehonen kreshpave e bjeshkeve te Kacanikut e Rugoves, qe ka ngel gjalle si ne legjenda Shote e Azem Galica. Xhem Gostivari, Shaban Pollozha etj.
“Njeqin vjet u pre pema e Lirise/ Po rrenjet e Kombit ishin te thella/ Ato njomeshin me gjak martiresh/ Filiza buronte Kosova nder breza/ ……
Njeqind vjet luftoi Kosova/ Jo nuk u dorezua Shqiptari/ Yllojne trojet e Shqiperise Etnike/ Te qofshim fale Familja Jashari/ Marshon e lire Kosova martire/ Syte e permallur kerkojne trungun nene/ Po troket ora e races Ilire/ Kush esht burre te ngrihet ne kembe”.
Si mund te kaloje ne heshtje e pa dhimbje tek poeti viti i mbrapshte “97 ku “revolucioni komunist”, mori persiper dhe shkatrroi krejt Shqiperine, duke i bere sabotim dhe ceshtjes te Kosoves martire ne te drejten e saj te mohuar.
Si mund te kaloje ne heshtje, shkaterrimi i Vlores vendit te Shejte te krejt Shqiptarise, vendit te “pelegrinazhit” shqiptarjan?
Ja si shkruan: ” Rete perpine Karaburunin/ Dhe u derdhen mbi Sazan/ Nis bucet Adriatiku/ Rrufete skuqin Kuz- Babane/….. “Ne Tirane ndare ne partira/ Bolshevike dhe renegate/ Tymi le ti dale Vlores/ Jane mesuar te qajne grate/ Eh moj kuceder e kuqe / Si nuk u ngope me gjak/ Edhe pjellen tende hengre/ Si ste plasi ai bark/.”
Urojme suksese te metejshme Poetit. Esht deshmija e gjalle e te mbijetuarve nga Spaci ferr, eshte percuesi i denje i amanetit te atyre qe nuk dihen ende ku u prehen kockat.
New York: Prill, 2015

Filed Under: LETERSI Tagged With: Ditari i Burgut, Eduard dilo, Pellumb Malaj

MREKULLIA KOSOVE

December 6, 2012 by dgreca

Mbresa Udhetimi/
Nga Bardhyl & Eduard M. Dilo/

Me emocion pa fud u nisa drejt Atdheut. Kohë të gjatë, vite të tërë pa shkuar. Kisha një jetë.Në Aeroprtin “Nënë Tereza” emocine pa fund përjetova. Lotët nuk i permbajta  në ato momente. Oficeri, duke parë emocionet e padurimit për të dalë nga dogana, gjithë mirësjëllje , buzëqeshje dhe edukatë më uron mirseardhjen. Kaluam doganën, nga larg dalluam  tanët, ata që kishin dalë të na prisnin… U përqafuam gjithë mall …, ah cfarë do te thotë mall mergimtari!  Ne mjediset e aeroportit tepër komod, të pastër e modern, shikojmë jashtë në sfond përmëndoren e Nënës Terezë, e cila ashtu qetë e thjesht sic ishte ne te vërtet lutej në heshtje për mbarë kombin, mbarë njerëzimin, lutej për vizitorët e ardhur në Shqipëri..Kudo ndryshime, ndërtime te bukura e plot jetë, kudo rregullime, bukuri kudo…   Tirana jonë krejt ndryshe, e bukur, e mirë, e pastër, moderne…    Ndryshime të pa besueshme!    Edhe në Durrës, Kavajë, Lushnjë, …, kudo vetëm ndryshime, ndërtime, ndërtime, kudo punohej…

Me emrat e lokaleve që shifje buzë rrugës ne Durrës të dukej se ndodheshe ne Kosovë. Mbritëm ne Fier, qytet ku kam jetuar disa vite…nuk orjentohesha dot nga ndërtimet e shumta  gjigande, te bukura.   Rrugët plot makina e këmbësorë, …, disi calonte aty vetem infrastruktura brënda në qytet. 

Tregu bollëk, prodhime fshati speciale; të freskëta, të pastërta, të mira.Rruga për Vlorë, një pjesë si dikur, pjesa tjetër autostradë moderne; e se mos ish vetëm kjo e tillë, edhe nga Levani deri afër Memaliajt një mrekulli po e tillë.  Vlora sikur ish në festë; parapërgatitje kudo për festën jubilare të 100-t vjetorit të Pamvarsisë.  Nje takim shume mbreselenes ne Tirane me ish te burgosurin e ndergjegjes Zotni Reshat Kripa dhe Zj. Drita Mark Shyti, nje studente e shkelqyer qe premton prt te ardhmen.Intersant dhe shume produktativ ishte takimi ne Lushnje me Prof. Engjell Zerdelia, nje studjues shume i apasionuar,  botues i librave monografike qe kane te bejne me ngjarjet e medha te historise sone Arsimore Kombetare.Gjirokastra, e bukur dhe gjithmonë tërheqëse për këdo. Nga larg na pershendeste Kalaja.   Kosto e jetesës pak më e lartë aty…Shkova në fshatin tim të lindjes, aty ku Cajupi shkroi për “baltën më të ëmbël se mjalta”.   Ndërtime të bukura dhe aty, dhe pse popullsia e paktë, por viti nga vit sjell ish origjinasit që vetëm ndërtojnë.   Asfaltimi i rrugës deri ne perlen kombetare”Pllajën e Cajupit”- cuditerisht ende pa vënë dore në të,në shfrytëzim të një turizmi fitimprurës. Këtë mendim ndamë dhe ne një bisedë me nje biznesmen të sukses-shëm zagorit, Andon Pangon, i cili me përkushtim e vetmohim po bën shumë për Zagorinë. E përshëndes me shumë respekt.Sheperi, fshati im i lindjes, një fshat historik me një të kaluar të lavdishme,  fshat që nga gjiri i saj ka lindur patriotë dhe luftetarë të vendosur të cështjes sonë kombëtare. Kalojmë dhe bejmë homazhe e vendosim lule tek bustet e Andon Zako Cajupit dhe Ilia Dilo Sheperit, tek lapidari i Pano Xhamballos. Shkojmë në vorrezat e fshatit dhe përulemi me respekt, krenari e mirënjohje para varrit të pionerit te arsimit shqip, patriotit të shquar, shkencëtarit Ilia Dilo Sheperi, tani së fund “NDERI I KOMBIT”, së bashku me kunatin e tij, firmëtarin e pamvarsisë patriotin Aristidh Ruci. A nuk do të ishte më bukur e më mirë, qe Komuna Zagori të vëndose në një vend të dukshëm bustet egzistues te Cajupit e Ilia Dilo Sheperit si dhe të marrë vendim per të ngritur bustin e Aristidh Rucit e trimit legjendar Pano Xhamballo? Ka dhe të tjerë që shquhen nga ai fshat, por ende nuk ka ardhë koha të vihen në dukje vlerat e mëdha të tyre…Mall i pa treguar për gjithshka në vëndlindje: mora pak baltë prasne varreve ku pushojne Prinderit dhe dy gurë të vegjël për të ndjerë në cdo moment aromën e saj.Erdhi casti që sëbashku me një nga vëllezërit e mi Bardhyl Dilo-n të realizojmë një ëndërr: të vizitojmë Dardaninë, Kosovën, “djepin e shqiptarizmës”.Qysh në vogëli jemi rritur me një dashuri  të madhe sa për ato vënde me një bukuri të rrallë natyrore aq dhe për banorët e asj  krahine tërësisht shqipëtare që ruan si askush virtutet më të mira të Shqiptarizmës. Jemi rritur me ndjenjë të tillë që tërë kohën në shpirt jemi ndjerë Kosovar.Cuditërisht edhe linja e autobuzave kishte të shkruar “ZAGORIA TRAVEL”, e kjo na i bëri edhe më të bukur udhëtimin. Sa emocione e padurim na pushtoi.”Rruga e Kombit”, me atë tunel gjigand model për nga ndërtimi, ishte një mrekulli tjetër në këtë rrugëtim. Kjo rrugë ësht një dëshmi e gjallë e triumfit të demokracisë në një vendtë dalë nga diktatura më e egër në rruzull.Një mrekulli rrugë, bukuri të rralla të shoqërojnë për krejt rrugëtimin , ndrtime krejt të bukura, makina plot rrugës, anës rrugëve plot prodhime të fermerëvë shqiptarë!Një ndalesë e domosdoshme. Një restorant tejet të pastër e komod, me gatime tradicionale,  në Kastriotaj, Repsin e dikurshëm.  Kujtime të trishta për Repsin e Spacin, ku unë ende femije vija burgjeve për të takuar njërzit e mi ngujuar në ato varre të të gjallëve …Kuksi, një bukuri e rrallë, dukej nga autobuzi. Afrohemi në Morinë, një kufi “ndarës”, krejt formal, ku “ndahen” shqipëtarët nga shqipëtarët. Diku larg e lart në mal, një vend i “qethur”, dëshmi e kufirit të dikurshëm.      Pas kontrollit hymë në Dardani, Kosovën time, tuajën, tonën, Kosovën qe qysh fëmijë jam ushqyer me dashuri të pa fund për të.   Emocione pa fund pushtuan zemren tone.. Të njëjtën gjë më thotë dhe Bardhyli, vëllai që shoqërojmë njëri- tjëtin në rrugëtim. Me radhë, plot bukuri, shfaqet gjithshka në Kosovë: rrugët e mrekullueshme, tamam si në perëndim…. Ecim, ecim,… lexojmë tabelat rrugëvë ku jepen drejtimet e qyteteve dhe komunave :.. Prizren, Pejë, Drenicë, Kumanove, Mitrovicë, PRISHTINË, ….Sa të gëzuar, sa krenarë që ndihemi. Jemi në KOSOVË!Pas një udhëtimi të gjatë, që na u duk fare shkurt mbrijmë në mbrëmje në Prishtinë. Telefonat tanë që kishim nuk punonin, (një e metë kjo, mendoj duhet të bëhët unifikim me telefonat cel. të tokes Amë). Ndalim një djalë, i lutemi të na ndihmojë për t’i telefonuar  Silva Tërnavës, poetes emigrante ne New Zeland, nje nder aktivistet me te palodhura shqiptare aty,  këto ditë ardhë në Kosove për tu stabilizuar e mos marre me rrugen si mergimtare. 

I gatshëm e plot mirësjëllje, Iliri- kështu na tha se quhej-, na ofroi ndihmën që i kërkuam, na shtërngoi dorën fort kur mbaruam telefonatën duke na thënë: “Mirseardhët vëllezërit e mi, mirseardhet ne Kosove”!

Takimi i befasishëm, por i shumëpritur me poeten Silva Tërnava, ishte tejet i ngrohtë e miqësor,  një motër e jona dardane që padrejtësisht koha na kish ndarë na priti si dinë të presin motrat tona. 

Vite të tërë pa u parë, asnjheherë pa u takuar më parë, por tani realitet, në zemër të Prishtinës fillimi i një vzite tejet mbreslënese.  Ajo sëbashku me mbesën e saj Djellzën  dhe nipin Enisin- na shoqëruan e shëtitën kudo në krejt Kosovën.

Djellza dhe Enisi, mbaruar e diplomuar me nga dy universitete, pergatiteshin për Dr.  Sa mirë kështu rinia e Kosovës. Sa miqësorë, sa të sjellur e të dashur ishin të gjithë me ne.U sistemuam ne Hotel “La Corte”- një hotel komod, me një shërbim model.  Vone,  deri vone shetitëm në Prishtinën e bukur, në Prishtinën në rindërtim,  në Prishtinën ku Dr. Rugova pushon ne Paqen e Përjetëshmë, në qetësineë e ZOTIT!.Sa bukur ngrihej përmendorja e Gjergjit tonë të madh SKENDERBE, dhe në ndertim e sipër ishte dhe Katedralja e Nenës Terezë…  Sa e bukur Prishtina! Sa e mrekullueshme Kosova, e cila 13-të vjet pas luftës nuk gjen gjurmë të saj. Populli, me përkushtim pas fitimit të luftës nga NATO, plot dashuri e këmbngulje  u kthye dhe ju përvesh rindërtimit e bëri këtë që shikojmë.Mëngjesi tjetër na gjen në Prishtinë, pas një nate krejt të bukur, ku na presin supriza të reja. Takimi i planifikuar nga grupi ne fb “Vatra  Jonë”, për në Prizëren, bëri që pasi hëngrëm mëngjesin, pimë kafen, të nisemi për aty. 

Na shoqëroi një mik kroat, i cili plot mirësjellje, ishte i gatshëm e i pa përtuar.Prizreni! Prizëreni, kryeqyteti i patriotizmës shqipëtare, na mahniti me bukuritë që ofronte.Ura të vjetra, kalldrëme, kalaja, ndërtesa që kur i shifje të dukej sikur ishe në Berat.  Kisha e Xhamia fare pranë njëra- tjëtrës(dëshmi e dashurisë dhe tolerancës Fetare). Në rrugë  kaloshina të zbukuruara me kuaj, që të conin kujtesën e të dukej sikur ishe në Paris apo Central Park(NY)…  Kudo cezma me uje te rrjedhshem.Edhe pse të pa njohur ishim krejt të njohur e si miq të vjetër me pjestarët e gjithë grupit, me R. Eminin, V. Markgjonin, R. Asllanin, L. Dukagjinin, J, Xhelilin, S. Zajmin, H Haskon, A. Lila, Gzim Cekun,  E. Reken, Floren, Margareten, Hasnije  Beqirin, S. Tërnavën, D. Xhemilia  etj..U grumbulluam rreth pesedhjete vete. Në një lokal tejet natyral ku të dukej se ishe mes gjelberimit e gurgullimit të burimeve, pushuam e morem si grup pije freskuese e kafe…Biseda krejt të lira, të ciltëra, të sinqerta, të gëzueshme, shtërngime duarsh, përqafime, fotografi, shkëmbime dhuratash e librash, …. vetëm gëzim, e dashuri…  Sa bukur në Prizëren!

 Gjithë bashke filluam shakarat, recitimet, ecjen rrugeve si grup, ku na përshendetnin edhe fëmijët kur na shikonin.  

 Shkuam e vizituam Shtëpinë Historike të Lidhjes Shqipëtare të Prizërenit,  një muze tepër i bukur, perkushtuar e ruajtur cdo gje orgjinal si dikur…Sa krenarë e ndjemë veten une dhe vëllai, Bardhyli  kur në stendat e Muzeut, na “priste” e na “pershendeti” edhe fotografia e Patriotit zagorit Mihal Harito, nje nder kryesoret e asaj Beslidhjeje historike. Fotografia e poetit tone te madh sheperjot Andon Zako Cajupit gjithashtu….

-Eshtë nder që kemi sot juve këtu, nipër të ILIA DILO SHEPERIT, të përkushtuarit me jetë të gjuhës amëtare, na tha Poeti e Studjuesi Prof. Ramadan Asllani, i cili thekësoi se Gramatiken e Ilia Dilos e ruan si liber te Shejte per Gjuhën Shqipe. Ne po përpiqemi dhe do kërkojme qe ky emer të përjetësohet si i takon dhe në Kosovë… -Ai ka bërë shumë për Kombin, për Gjuhën Shqipe, – e me të qeshur vazhdoi:- Nuk është më Ilia Dilo Sheperi, Gjyshi juaj, por ësht i gjithe Kombit, nuk u perket më juve…” .  Vllazenit Dilo – na thoshte shpesh Silva Tërnava, a ju besohet se jeni në Kosovë, jeni në Prizëren,  a ju besohet që ndarje mes nesh nuk ka më – jemi  një gjak, jemi nje Komb, jemi motra e vëllezër. Shiko nga cdo anë si vjen erë vëtëm SHQIPERI!  Le ta quajmë këtë takim ketu në Prizërenin historik si rrugënisjen e bashkimit kombëtar. E bejmë ne që jemi thjesht popull, që jemi motra e vëllezër, qe jemi e do të jëmi të pa ndarë sa të jetë jeta”

  Të gjithe me një shkelqim e gëzim të pa përshkruan i përjetonim ato orë  aty.   Sa bukur kalonte koha. Një drekë madhështore nën përkujdesjen e të pa lodhurve Lek Dukagjini e Ramadan  Emini, shtruar në një lokal madhështor, plot ushqime të bollëshmë tradicionale, ku nuk mungonte muzika, vallja e kenga e gjithë trevave…

Cfarë gëzim e kënaqësi në takimin vatran…

Hasnije Beqiri, një cikë e mrekullueshme, tepër e talentuar si poete, me plisin e bukur vendosur ne koke, qe dukej si Shota Galica, merr mikrofonin dhe ben një përshendetje në poezi tejët të bukur, përshëndetje që u duartrokit hera herës gjate leximit.  Njëri pas tjetrit, lirshëm, krejt lirshëm, përshendeti dhe poeti vargje – mjaltë, Hyqmet Hasko, përshëndetën gjithashtu Vlash Markgjonaj, Enver Reka (i cili recitoi krijime te mrekullueshme të bëra vetë), Poetja  Mirvete  Kabashi, Leke Dukagjini, Silva Tërnava, ndërkohë që poeti V. Mato recitoi një poezi prekëse për Nënën. E kështu plot gjallëri, gëzime, fotografi, vallzime e dolli, përfundoi takimi vatran i planifikuar në fb., takim që në në kujtesën e të gjithëve do ngelet i pa harruar. Ky takim në mënyrë simbolike sic cilësoi poetja Silva Tërnava bashkoi trojet – se pjesmarrja ishte thuaj nga cdo trevë shqiptare. U ndamë si motra me vëllezërit, duke premtuar se përsëri do festojmë…,  mbrëmja persëri mbuloi Kosovën. Ditë e vecantë kjo, e pa harruar. Dita tjetër e vizitës nis me vizita e takime nga më të papritura…: I gëzueshëm ishte takimi me poeten e mrekullueshme Sevdije Rexhepi, një shqiponjë dardane e cila ishte për vite me radhë në forcat paqëruajtëse në Irak. Sëbashku me Shaban Qehaja dhe Poeten Silva Tërnava, shkuam e bëmë homazhe tek vigani i shqiptarizmës, hartuesi dhe projektuesi i pavarsisë së Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova. Një ndjenjë krenarie na përshkroi në kodrën ku Ai pushon në përjetësi. Në Familjen Xhemalia, një mikpritje tejet bujare dhe e ngrohtë.  Sikur ishim njohur prej vitesh dhe pse shiheshim për të parën herë.E sëandejmi nisëm rrugetimin nëpër Kosovë…  Shkuam kudo : u inspiruam shumë kur në Drenicë e më pas në Prevaz, në Kështjellën e Lirisë të Fam. Heroike Jashari, shikuam krejt historine e dhimbëshme por të lavdishme të Kosovës sonë.Një qëndresë heroike e kësaj Familjeje; një sakrificë sublime e pa shembëllt në historine botërore, një krim i makinës -shtet gjakatar serb-, karshi një familjeje në të drejtë të saj, ku nuk u kursyen as foshnjat, gratë, pleqtë e fëmijët…Në heshtje vizitojmë gjithshka, nën emocionet pa fund. Bëjmë homazhe, fotografi, nuk duam të ndahemi nga ai mjedis legjendar historik. Vendosem dhe ne nje dedikim ne librin e pershtypjeve. Gjithë mjedisi i ndërtuar shumë thjesht, por tepër madhështor të inspironte dhe të impononte një respekt të jashtëzakonshem.  Gjithshka e bardhë si ishte dhe zemra e ndjenjat atdhetare të krejt familjes Jashari. Flladitej e të përshëndeste kudo Flamuri kuq e zi, Flamuri nën të cilin u flijuan ata Heroj legjendarë.

Një fis i masakruar në emër të Lirisë.

Largohemi andej, duke marrë me vete emocione tejet të mëdha…Vizita tjetër ne Mitrovicë. Nga vorrezat e dëshmoreve ku bemë ndalesën e parë, dukej  jë pamje madhështore e ndiheshe shumë krenar se  kudo shikoje te valvitej  lirshëm e plot krenari Flamuri kuq e zi.

Hymë në Mitrovicë, kudo qetësi  e normalitet.  Forcat e pakta paqeruajtësë italiane na përshëndetën, na u afrua e na takoi dhe  bisdoi me ne një polic shqiptar, i cili na uroi mirseardhjen. 

-Ura Problematike e Mitrovices, aty – thote Silva Tërnava, është kufiri ndarës i shqipëtarëve mes shqipëtarëve. Një pirg i madh dheu bllokonte uren e bukur mbi lumin Ibër. Kaluam tej urës, aty ku serbët kishin vendosur dhe  flamujt e tyre… Qetësi kudo…

Bëmë disa regjistrime dhe fotografi kujtim.

 Së bashku kaluam mbrëmjen në Restorantin  luksoz, “La Piano”- ku vërtet  të dukej se ndodheshe  në një mjedis natyral tejet orgjinal. Shërbimi i përsososur, ushqimet tradicionale po ashtu…,vere kosove, birre nga me e mira “BIRRA PEJA”. Vec ushqimit që porositëm, sa muarën vesh se vinim për të parën herë vizitë nga toka Amë, na sollën një dhuratë të mrekullueshme për te na kënaqur dhe më shumë. Drejt Prishtinës nen mbrëmjen që kish mbuluar kudo, afrohemi për ti dhënë fund udhëtimit tonë të planifikuar .Një  takim dhe përcjellje deri tek autobuzat e kthimit nga Zotrijte Mevladin Mazreku dhe Mehdi Krasniqi, duke u pershëndetur me motrën dardane Silvën e pa përtuar dhe tejet miqësore e dashamirëse.Ndersa autobuzi  po merrte rrugën nëpër natë, kthenim kokën mbrapa, e duke përshëndetur thoshnim ” LAMTUMIRE  KOSOVë! Do shifemi përsëri.

 

 

Filed Under: Reportazh Tagged With: Eduard dilo, Mbresa udhetimi, nga kosova

  • « Previous Page
  • 1
  • 2
  • 3
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Skënderbeu, strateg dhe arkitekt i një projekti europian për Shqipërinë
  • Strategjia e Izraelit dhe Mësimet e Tukididit
  • NEOSHQIPTARIZMI SI VIZION E MISION KOMBËTAR
  • Akademik Zymer Neziri është përzgjedhur anëtar i Akademisë Evropiane të Shkencave, Humanistikës dhe Letërsisë (Akademia Europaea)
  • 1922 / LETRA E BEQIR HAÇIT, QË FITOI ÇMIMIN E PARË, DREJTUAR TË RINJVE AMERIKANË TË KRYQIT TË KUQ
  • Vatra kërkon drejtësi për “Kumanovën”
  • 𝟗 𝐌𝐀𝐉𝐈 – 𝐃𝐈𝐓𝐀 𝐄 𝐄𝐕𝐑𝐎𝐏𝐄̈𝐒
  • Book Promotion Event: “Who Cursed Us…!?” & “Sorrow and Hope”
  • Kush është Robert Prevost, Papa i ri Leoni XIV?
  • “Ushtria Çlirimtare e Kosovës – Në shënjestër të vazhdueshme”
  • “LIVIA”, ROMANI PËR FAMILJEN DHE DEVIJIMET GLOBALISTE
  • Konsullata e Kosovës në Iowa, dhuroi Abetare për shkollën shqipe “Kongresi i Manastirit” në Çikago
  • Promovohet në Tiranë poema e Luan Ramës “Ode për tempujt që nuk u harruan”
  • Shqipëria dhe Kosova – një lis me dy degë
  • VATRA TELEGRAM URIMI VATIKANIT PËR ZGJEDHJEN E PAPA LEONIT XIV SI KREU I RI I KISHËS KATOLIKE

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT