Nga Aida Dismondy – Dielli

Nga Aida Dismondy/
Përveç morisë së lajmeve të lojes politikane “e ka kush e ka”, shtypi i javës së kaluar njoftoi një lajm jo pak shqetësues. Lajmi ka të bëjë me përpjekjet e sulmeve kamikaze prej atyre shtetasve të Kosovës që janë trajnuar në kampet e ekstremizmit islam të Alkaidës dhe ISIS. Forcat policore deklaruan se ky lajm nuk përbën shqetësim. Në fakt, njoftimi tregon se demokracia e Kosovës rrezikohet seriozisht jo vetëm nga situata kaotike politike, por dhe nga ekstremizmi vendor islamist që qëllimshëm do të shkaktojë shok dhe frikë duke i shtuar kështu njëmijë e një problemeve me të cilat momentalisht ballafaqohet shteti i Kosovës. Duhet theksuar se lindja e ekstremizmit ështëtepër e lidhurme mungesëne stabilitetit politik të një vendi.
Literatura sugjeron se historikisht faktorët qëçojnë në rritjen e ekstremizmit vendor, fetar apo jo, janë: margjinalizimi, kriza politike, korrupsioni, çeshtje socio-ekonomike, e rritja e papunësisë mes të rinjve. Përgjatë historisë njerëzore këto probleme dhe friksione kanëçuar që popullsia të inatoset dhe të ndjehet e pasigurt. Është në natyrën njerëzore të kërkojë siguri e, kur shumëçka përreth duket se po shëmbet kërkohet siguri diku tjetër, tek një grup a person që e ofron këtë siguri. Kur kjo pasiguri është e shtrirë në popullatë atëherë ajo shfrytëzohet më pas nga grupe vendore ekstremiste si terren i frytshëm për të mbjellë farën e ideologjive të tyre, pra, për të avancuar axhendën e tyre. Në procesin e mbjelljes së farës së ideologjisë ekstremistet i japin formëedhe nocioneve të reja të shoqërisë. Këto nocione nuk përputhen asesi me nocionet e demokracisë që udhëheqin një republikë laike.
Vlen të përmendet se kur bëhet fjalë për ekstremizëm vendor nuk është fjala vetëm për atë fetar, ekstremizmi e gjen shfaqjen e tij nëçdo aspekt qoftë ky në atë ultra konservator, ultra-nacionalist, ultra-progresist apo dhe në manifestime të ndryshme që divergjojnë nga normat e pranuara të një shoqërie të caktuar. E përbashkëta e këtyre sjelljeve ekstreme qëndron në dëshirën për të imponuar një identitet të caktuar të veçantë. Rasti më i afërt ishte ultra-nacionalizmi i Sllobodan Miloshevicit. Në këtë lloj ekstremiteti është dhe ai fetar, me saktë islam.
Kur bëhet fjalë për ekstremizmin islam shënjester nuk është një individ i caktuar apo një grup i caktuar i popullatës, përkundrazi shënjester është shteti laik dhe vlerat demokratike të tij. Ekstremistët islamikëkërkojnë imponimin e vlerave fetare të një grupi të caktuar dhe jo vlerat demokratike që respektojnë lirinë fetare të të gjithë popullsisë pa favorizuar këtë apo atë grup fetar. Sipas ekstremistëve fetarëçdo e keqe mbin nga vlerat e shtetit laik e demoktratik e që e keqja të mos sundojë më shteti demokratik duhet asgjesuar, në mos asgjesuar duhet hedhur në status shoku ku të mbisundojë terrori mendor dhe fizik. Këtë qëllim kanë dhe ekstremistët islamistë te tipit Alkaida dhe ISIS dhe bashkëluftuesit e tyre kamikazet kosovarë. Fakti që qindra meshkuj shqiptarë të Kosovës iu janë rradhitur këtyre organizatave e bën kanosjen e ekstremizmit islam në Kosovë tepër të rrezikshme.
Momentalisht Kosova ka terrenin e favorshëm për të rritur ekstremizmin. Jemi ne dije të pasigurisë ekonomike e se mbi 45% e fuqisë punëtore janë pa punë. Ndërkohë jemi vene ne dije ditët e fundit që politikanët vazhdojnë ditë mbas dite të zihen për karrike dhe njëkohësisht rradhisin e publikojnë milionat që kanë vënë përgjatë këtyre viteve të lirisë së Kosovës. Miliona euro që nuk përputhen me fitimprurjen e të ardhurave të marra nga puna. Duket qartë se ekonomia e Kosovës është rritur vërtetë per politikanët, të cilët kanë dhe aftësinë për të bërë jo një, por tre a katër punë, ndërkohë që shumica e popullsisë mezi gjen një punë, apo ka shtetas që jetojnë në varfëri totale. Këtyre anomalive sociale dhe ekonomike ky kaos politik nuk ka sesi të mos ndezë inatin e njerëzve, nuk ka sesi te mos i bëjë njerëzit të mendojnë sesa i padrejtë po sillet shteti demokratik ndaj tyre. E natyrisht, nuk ka si të mos ndez hovin e hoxhëve e muhamedanëve ekstremistë islamë që thërresin e rekrutojnë mendjen e dobëta për t’iu dhënë xhenetin xhihadist. Të jemi tepër të qartë, feja islame nuk e përkrah xhihadizmin që proklemojnë këta hoxhallarë e ndjekësist e tyre. Ndaj, të jemi të kujdesshëm të mos mësyjmë si te rrezikshëm çdo kënd që ka zgjedhur islamizmin si fe apo e praktikon atë. (Autorja e këtij shkrimi rrjedh nga familje hoxhallarësh.)
Ne Kosove, rezultatet e pakenaqesie shihen në rritjen e ekstremizmit fetar vendas dhe më e keqja rritjen e atyre segmenteve ekstreme të cilët jane gati te vrasin. Kamikazët islamistë në literaturën për terrorizmin klasifikohen si më të rrezikshmit.Shpesh qeveritë nuk iu venë vesh ekstremistëve pasi i mendojnë si njerëz të vetmuar që nuk veprojnë në koncert me ndonjë organizatë tjetër, por zgjohen vetëm, kur këta bejnë vrasje masive. Ndryshe qëndron rasti në Kosovë,keta individe dihet se janë të mirë-organizuar e trajnuar pikërisht në kampet e Alkaidas dhe të ISIS gati për të shkaktuar vrasje në momentin, kur thirren. Rrjedhimisht organet policore, forcat e sigurimit te shtetit dhe te KFOR ushtrojnë një faux pas gjykimi, kur e zbusin rrezikun që kanoset nga këta individë. Në SHBA një informacion i tillë do të kishte vënëçdo shtet dhe shtetas në vigjilencë e gatishmëri.
Këta ekstremistë janë te tipit me të cilët nuk mund të negociohet pasi ata janë gati të japin jetën në emër të xhenetit apo xhihadit për të asgjesuar shejtanin – shtetin demokratik të Kosovës. Si zgjidhje afat-shkurtër ky problem i përket sigurimit. Por, për jetëgjatësinë e shtetit si shtet laik e demokrat dhe zvogëlimine eleminimin e rrezikut ekstremist islam kërkohet vendosja urgjente e stabilitetit politik që të formohet një qeveri me prioritet rritjen realiste te konfidencës së popullatës se shteti demokratik do të jetë në funksion të të gjithëve, dhe se shtetasi do të ndjehet i sigurtë në një Kosovë që po menaxhohet mirë, e që do të jetënjë shtet që po maturohet, që respekton dhe ndjek ligjin e është serioz për progresin e tij.

Nga Aida Dismondy/
Në Republikën e Kosovës zgjedhjet përfunduan dhe tani populli po bëhet spektator i mishmashit politikan kush e si e qysh do të formojë qeverinë, e kush do ta udhëheqë atë qeveri. Në këtë kacafytje politike bëhet e qartë se politikanët nuk e kanë në mendje kaosin që po shkaktojnë në demokracinë e brishtë të Republikës së Kosovës, e, çfarë është më e rëndësishmja, po del në pah se këta politikanë kanë më
tepër ndërmend zënien e karrikes sesa interesat e Republikës. Kjo vjen në një kohë kur interesat e shtetit kërkojnë që këta politikanë të jenë udhëheqës për Kosovën e popullin e saj. Politikanët e Kosovës kanë kohë të zihen mes vete, kur punët që presin s’lenë kohë për zënka.
Ata kanë kthyer mbrapsh shprehjen shumë të cituar të Presidentit John F.Kennedy “ mos kërko çfarë do bëjë atdheu për ty, por çfarë po bën ti për atdheun.” E kthyer në maksimë kjo shprehje në qendër të saj shtron detyrën që secili prej nesh si shtetas ka ndaj vendit, ka ndaj Republikës. Kjo detyrë kerkon marrjen e pergjegjësisë qytetare ku secili shtetas t’i thotë vetes “Si të kontribuoj dhe unë për vazhdimësinë dhe prosperimin e vendit.” Kjo përgjegjësi dhe kjo detyrë i përket çdo
qytetari në qeverisje apo jo, i punë apo i papunë, shkolluar apo i pashkolluar, i
varfër a i pasur, pra, secilit individ që e konsideron veten shtetas të Republikës së
Kosovës.
Kur më pas shtetasi ka privilegjin të jetë thirrur të shërbejë në qeverisje e udhëheqje të vendit e të popullit, sikurse politikanët e Republikës së Kosovës kane privilegjin të kenë këtë nder, atëherë detyra ndaj vendit është një detyrë më e lartë e njejtë sikurse detyra për ta mbrojtur atë, apo detyra për ta çliruar atë. Porse në kohë të lirisë kjo detyrë e lartë kërkon përgjegjesi të atillë që bën imperative shtrimin e rrugës në të cilën do të ecë shteti e demokracia e vendit. Kjo detyrë e
lartë dhe përgjegjësi është e tillë dhe ndaj popullit që iu ka dhënë këtyre bashkështetasve besimin për të drejtuar fatet e Republikës.
Por shumëpak kush ndër politikan e merr seriozisht këtë detyrë. Veç një javë më parë populli i besoi këta politikanë sërish që të marrin përsipër udhëheqjen e shtetit, por nga sherret e shamatat që këta politikanë po luajnë duket dhe është mjaft e qartë se ata nuk e kuptojnë detyrën për të cilën janë thirrur të jenë përgjegjës, pasi shqetesimi i tyre kryesor është “do bëhem ç’do bëhem” e për hir të
atij “llagapi” janë gati të venë mënjanë interesat e shtetit, të shkelin mbi besimin që
iu dha populli me 8 Qershor, le më pastaj të kryejne obligimet për të cilat i thërret detyra.
Situata ekonomike e Kosovës, statusi delikat politik i shtetit të ri kërkojnë pikësëpari dhe me urgjencë që këta politikanë të braktisin teatrin grotesk që po luajne dhe po bëhen karagjoz në sy të atyre diplomatëve dhe pushtetarëve te të cilët nesër do të trokasin për të kërkuar këtë apo atë gjë prej tyre, për të qenë më të saktë për të shkuar në dyert e Brukselit e të kërkojne viza për lëvizje të lirë, për të shkuar nëpër shtete të ndryshme me paratë e shtetit e të ndërtojnë argumentin bindës pse
kompanitë e huaja duhet të kthejnë sytë për investim nga Kosova. Këta politikanë me menyrën sesi po sillen jo vendit qe nuk i sherbejne por as vetes së tyre, pasi duket se keta shtetas të thirrur për të shërbyer nuk kanë respekt për vete e jo më proceset demokratike të cilave duhet t’u binden. Shkurt, kanë humbur tërësisht kredibilitetin si individë të aftë për të udhëhequr. Çështja mbetet a do të zgjohen shpejt këta politikanë e të mendojnë me logjikë për detyrën për të cilën janë thirrur të përmbushin? A i thotë kush mes tyre vetes “Vendi më thërret për t’i sherbyer e ky është qëllimi im i lartë”?
Për ata që duan rifreskim të kujtesës e janë të paqartë qëllimi më i lartë në këto momente është prosperimi ekonomik i Kosovës. Kosova nuk mund të paguajë dhe të vazhdojë të lengoje prej miopisë e udheheqjes që ka pasur në këto vite të lirisë dhe në këtë fillim të ekzistencës gjashtë vjeçare si shtet i pavarur. Kosovës në këto momente i duhet një vizion i qartë për të ardhmen, që përmban në qendër të tij zhvillimin ekonomik të Kosoves, çfarë do të përmbajë zhvillimin e politikes ekonomike të cilat do të çojnë në progresin e ekonomisë vendase, strukturës ekonomike, zgjerimin e tregëtisë (eksportit), edukimin dhe investimin në kapitalin njerëzor, krijimin e infrastrukturës vendore që të lehtësojë transportin e mallrave, dhe formulimin e nje politike te jashtme që mësyn në integrimin e mire në BE.
Pra, ndjekja e nje plani progresist që do të çojë në krijimin e një të ardhme të qëndrueshme: më pak te varur nga fondet e huaja, që janë sherbyer një copë këtu një cope atje si arna për të mbyllur vrimat e më tepër të mbeshtetur nga vizioni i qartë dhe veprime të guximshme.
Për këtë zhvillim progresiv kërkohet që politikanet e zgjedhur të lenë mënjanë karikaturën që po krijojnë dhe t’i shërbejnë popullit e Republikës me të njejtin pasion që i shërbyen Kosovës në kohën e luftës apo me të njejtin pasion që po synojnë karriken. Kancelarja Merkel e tha qarte se, nëse Kosova anëtaresohet apo jo në BE kjo varet prej saj. Prandaj, është imperative për ata që do të marrin timonin
udhëheqës të Kosovës e të popullit të saj ta marrin tejet me seriozitet detyrën e lartë për të cilën janë thirrur të përmbushin për shtetin e për të cilën i duhet t’i pergjigjen popullit që i zgjodhi. Pa kuptuar tërësisht detyrën planet më fantastike e më progresive për zhvillim do të mbeten ëndërra në sertaret e popullit, keshtu dhe prosperimi i Republikës së Kosovës, kaq i trumpetuar gjatë fushatës së fundit, do të qëndrojë në vend numëro. Pra, vihuni në shërbim të vendit.

Kanosja e ekstremizmit islam në Kosovë

Detyra e Lartë ndaj Republikës