Flet modelja Altea Prenga:/
-Shembulli që dua të ndjek unë në jetë është babai im.
-Më e shtrenjtë sot për një femër të emancipuar është morali dhe karriera
Nga Albert Z. ZHOLI/
Ka ambicie të mëdha për jetën dhe pse ende s’ka filluar shkollën e lartë. Lexon shumë dhe ka një gjuhë të pastër me fjalor të pasur. Idhull ka babanë e saj pasi me punë dhe në kohë të vështira i ka rritur me kujdes dhe me dashuri për librin. Nuk e imagjinon plazhin nudo pasi është tradicionale. Korrekte e sinqertë, por shumë kurajoze.
-Çfarë është më e shtrenjtë sot për një femër të emancipuar?
Natyrisht që morali dhe karriera.
-A e ndërroni stilin e jetës në verë?
Po është normale, në verë bëhet më shumë jetë nate, ka më gjallëri.
-Konkretisht me se merreni sot?
Po shijoj verën deri sa të fillojë shkolla.
– Qëndroni larg politikës?
Kush tha që nuk e kam qejf politikën ?
-Çfarë do të lexoni këtë verë?
“Vajza Misterioze”.
-Cilat janë problemet e femrës shqiptare sot?
Mentaliteti i vjetër.
-A është qyteti juaj fanatik?
Durrësi është qytet me kulturë dhe me tradita të mëdha. Një qytet i lashtë me shumë perspektivë. Është shumë i bukur, por nuk i jepet aspak rëndësia e duhur, Durrësi duhet të tërheqë miliona vizitorë. Nuk mund të them kurrë se është qytet fanatik.
– Si lindi dëshira për të konkurruar si modele?
Kisha shumë dëshirë që e vogël të merresha me modelingun dhe vonë më nxiti shumë familja.
-Kush ju mbështeti më shumë, nëna apo babai?
Të dy bashkë, por babai ka qenë ai që më ka shtyrë më shumë.
-Cila ishte sfilata e parë dhe ku?
– Ka qenë në “Miss Durrësi”, ku isha dhe konkurrente…
Si u ndjetë kur mbaruat sfilatën e parë?
–U ndjeva shumë mirë se si një fillim ishte shumë i mbarë.
-Çfarë rrugësh t’u hapën pas këtij momenti?
Kisha shumë kërkesa nga menaxherë dhe agjenci të ndryshme.
-Jeni supersticioze dhe tek cilat numra, sende apo fenomene besoni?
Unë besoj vetëm tek Zoti.
-Njeriu ka dhe s’ka idhuj në jetë, ose më mirë të themi ka dhe udhërrëfyes të së mirës, ju keni të tillë. Apo cilat modele keni për zemër?
Shembulli që dua të ndjek unë në jetë është babai im. Që mes një jete të vështirë, ka ditur të na realizojë të gjitha ëndrrat që ne na dukeshin të parealizueshme dhe për këtë i jam borxhlie gjithë jetën time.
-Çfarë është më e shtrenjtë sot për një femër të emancipuar?
Natyrisht që morali dhe karriera.
-Në sa sfilata keni marrë pjesë?
Në shumë dhe të ndryshme.
-Përveç modele keni ndonjë profesion, apo hobi që ngjitet në nivelet e një talenti të dytë?
Jam ende me studime dhe më pëlqen të studioj për arte.
-Kur keni frikë?
Nuk e njoh frikën.
-Kuptoheni kur gënjeni, apo më mirë të themi kur bëni gënjeshtra të bardha?
Nuk para gënjej, por dhe në qoftë se e bëj, bie në sy direkt.
-Si do ta përkufizonit shijen e dashurisë?
Shije çokollate (qesh) .
-Kur ndiheni më mirë kur ju thonë jeni e bukur, apo jeni inteligjente?
Do gënjeja në qoftë se do thoja këtë të dytën sepse kush është ajo femër që nuk pëlqen të komplimentohet për bukurinë e sajë.
-Mendimi juaj për operacionet plastike?
Nëse ndikojnë pozitivisht tek shëndeti i njeriut nuk jam kundra.
-Makina, parfumi, ngjyrat e preferuara?
“Smart”. “Lacosta”. “De lancon”. E zeza.
-A jeni xheloze ndaj shoqeve?
Jo aspak nuk kam pse.
-Cila është arma më e fortë e femrës në jetë?
Bukuria dhe karakteri.
-Ku do t’i bëni pushimet verore?
Në Durrës në ndërthurje me punën.
-Cili vend i Shqipërisë të pëlqen për plazh?
Jugu.
-Cili është vendi që keni në plan për të vizituar?
E kam vizituar të gjithë Shqipërinë, tani synoj për jashtë.
-Cila është ngjyra e rrobave që pëlqeni për verë?
Ngjyrat neon.
-Cili është ushqimi i preferuar gjatë verës po frutat?
Lazanja dhe frutat tropikale.
-Cila është pija e preferuar gjatë verës?
Koktejet e ndryshme.
-Më mirë në verë apo në dimër?
Në vjeshtë.
-A i keni për zemër udhëtimet vetëm?
Po më pëlqejnë shumë, shërbejnë si çaste meditimi.
-Sa është koha më e gjatë që mund të rrini larg shtëpisë, a e keni problem qëndrimin larg saj?
Koha më e gjatë mund të jetë 1 muaj, jo jam mësuar tashmë.
-Në mbrëmje të pëlqen të shoqërohesh me mikesha apo me të familjes?
Një mbrëmje argëtuese me mikeshat do ishte kënaqësi me vete.
-Cili është ushqimi i mëngjesit?
Drithëra me qumësht.
-Sa kohë zgjasin pushimet e verës?
Jo shumë maksimumi 2 javë.
-Po turizmin malor a e frekuentoni?
Po më pëlqen shumë sidomos në dimër.
-Para se të flini çfarë bëni?
Lutem!
-A i frekuentoni lëvizjet me jaht?
Po shumë, më pëlqejnë.
-Cilat janë rrobat e plazhit dhe syzet e preferuara?
Rrobat OVS, dhe syzet RAY BAN.
-Cilat janë planet e së ardhmes?
Kam plane afatshkurtër dhe afatgjate. Si fillim shkolla dhe pastaj një karrierë e suksesshme në botën e modelingut.
-A e preferoni plazhin nudo?
Jooo.
-A keni ndonjë peng?
Unë i realizoj të gjitha dëshirat e mija nuk më ka ngelur asgjë peng.
-Ku është vendi që keni ëndërr për të bërë plazh?
Bora Bora.
Archives for September 2014
PRURJE POETIKE NE “SOFREN E DIELLIT”
NE SOFREN E DIELLIT: LLEMANDO, SOKOL DEMAKU, Xhuli Spahiu, Asllan DIBRANI, Perparim HYSI, Ramiz LUSHAJ,Kristaq TURTULLI, Luan Çipi…./
Foto ilustruese: Pikturë nga Asllan Dibrani motiv një nxënëse kosovare që braktisi shkollën nga barbaria serbe dhe iku në kurbet!/
LLEMADEO – Bohum, Gjermani
TË SHTRENJTËS KOSOVËS MARTIRE
– Kushtim mikut tim, poetit Rrustem Gecit, me rastin e botimit të 3 librave të tij, “Heroika”, “Rogana”, dhe “Atdhetarët”
Krenar jam për ty o Mik Poet,
O ti që në zemër e ngjyen pendën
sa herë shkruan vargje për Atdheun,
dhe diellit ja merr rrezet për Heroikën…
tek me lot e dhembje e thur vargun tënd!
U pamë bashkë sot o Mik i mirë,
Dhashtë Zoti që të shihemi përsëri
dhe ashtu të gëzuar të buzëqeshur të pafsha sërish,
me librat e tu ndër duar,
dhe me gëzimin e suksesit në sy…!
Ti këndoj Atdheut sërish o Mik,
dhe ruaja tehun e mprehtë fjalës shpatë të vargut atdhetar,
se asaj ane kah rrjedhat e Danubit shkojnë përgjakur shekujve të Ilirisë…
nuk flejnë kurrë te pabesët e vjetër barbar…!
E në fjeteshin në punë të tyre, ti vargje të bukura thur përsëri,
këndoj asaj, të shtrenjtës Kosovë martire,
të shkuarës së paharruar dhe të ardhmes,
ashtu me mendimin tënd të mprehte, dritë dhuroju të mirëve…!
E diku Legjendave Iliriane do te shihemi bashke…
e atje ne hijen e Lisave te mallit do te rrime,
do tu këndojmë Zanave hyjnore për te përhirshmet Hire,
e do te ua përjetësojmë se bashku madhështinë…!
E vargu Gecian do këndohet nëpër kohëra
nder lëndinat e Kosovës nga të bukurat shtojzovalle,
e bijtë e së ardhmes do të thonë;
I këndofte zemra poetit, Rrustem Geci
të bukura ja paska lëne kohës këto vargje…!
Copyright-©LLemadeo
31 Gusht 2014
Germany
Sokol Demaku/
LUNDRA IME/
Notoj në thellësi uji,
Lundroj në msheftësin e detit,
Udhëtoj në errësirën e natës,
Fluturoj në krahët e ylberit.
Fluturoj si shqiponjë,
Dhe dukem në rrëpirë,
Kërkojë përrallën,
Që nuk arrijë ta di.
Kërkoj foton e ëndërres sime,
Me krahët e mi në fluturim,
Por trupi i mekun,
Krahët e mi nuk përballojnë këtë.
Udhëtoj mbi thellësitë e detit,
Në errësirtën e mesit të natës,
E me të zbardhur agu,
Me flakë e zjarrë në krahëror.
Kur unë mora përgjigjen time,
Se mund të jem në përqafimin tënd,
Besojë se lundra ime,
Do ankorohet në gjirin tënd.
DETI PLAK
Kjo lundër imja,
Udhëton në detin e trazuar.
Nëpër valët e zemruara,
Të detit plak.
O ti det, o zemrak,
I trazuar nga pak,
Kujdesu të lutëm,
Për mua se jam plak.
O det i kaltër,
Me shumë avaze,
Shumë vëllezer të mi,
Kërkova të mi falje.
Të bëra lutje,
Por jo me shkrim,
O det i hapur,
Kujdes shpirtin tim.
YLLI QË TI PRET
Ylli që ti pret,
Është yll fisnik,
Si zogu magjik,
Që jetës i jep dritë.
Ka marrë rrugëtim,
Me vargun magjik,
Kërkojnë sy shkruarën,
Që e mban në shpirt.
Rrugëton ylli,
Me vargun magjik,
Përballon dallgët e detit,
Kërkon sytë magjik.
Ulur në kopshtin e blertë,
Mes lulesh në blerim,
Aromë trëndafili,
Nga shpirti im.
Këtu ti gjënë atë që kërkon,
Dritën e syrit,
Shpresën e jetës,
Që për te lengon.
Të ndjej në çdo kënd,
E di se këtu je,
Ta njoh ngjyrën e zërit,
Aromën që ke.
Ky yll që bën dritë,
Që shumë kohë e ke prit,
Është dhuratë për jetën,
Për ëndërren në shpirt.
ZOG SHTEGTAR
Hijet errësohen,
Në terrin e natës,
Ylli pran yllit,
Shndritë nga lart,
Dhe një dëshirë të madhe,
Në këtë natë e ndjejë.
Në detin e ëndrrave,
Fluturon shpirti im,
Është zog shtegtar,
Fluturues pa pushim,
Larg në tokat e huaja,
Larg përtej detit,
I humbur në pa kthim.
Udhëtar i palodhur,
Si zog në shtegtim,
Me zemër të gjerë,
Plot admirim.
Ja së fundi,
Tani ka ardhur këtu,
Për ju,
Për jetën e re,
Për jetën në amshim.
ËNDËRRAT FLUTUROJNË
Shumë gjëra në jetë
Ndryshojnë aq shpejt
Por dashuria mbetet e njejtë.
Nëpër bregdetin e qiellit
Ndërtojë ëndërrat e mia
Në fluturim e sipër.
Endërrat fluturojnë
Shuajnë etjen time
Në ato thellsi magjepse.
Te atij lumi të kaltër
Të kopshti të gjelbertë
Ku të gjithë duan njëri tjetrin.
Ajo dashuri si valë deti
që në ëndërr me vjen
Besoj realitet të jetë.
Por jeta qenka e brishtë
E dobët shpirtërisht.
Êndërr, ëndërr
Por …
Moj Kosova Lindore, Sanxhak e Toplicë!
Nga Xhuli Spahiu/
Moj Kosova Lindore
Si të kanë lanë pas dore
Më mbyti malli për nënë e për baba
Motër vëlla e gjithë çka ka!
Malli për dashurën vatër
Malli për sofër e oxhak
Kam mallin për shtegtarët
Zogjtë e pranverës
Më kujtohen gjysh e stërgjysh
Oxhaqet e tymit që i skaliten
Pellazget,Ilirët në kullën e babait tim
Eh ta dini sa mall kam
Kam derdh lot sa një oqean
Me mungon ai qielli dhe lulet e tij
Vendlindjen e kujtoj si fëmijë
Ai vend mbeti nën Serbi
Me dhunë na ndoqën në fëmijëri
Jam në Kosovën e vogël që e prenë
Nga Sanxhaku e në Medvegje
Nga Nishi e në Preshevë
Atje koka më ka mbet
Një zë në gjumë po me thërret
Më zgjoj nga gjumi dhe më tha
Hej motër mallit i erdhi fundi
Eja shkojmë i takojmë njerëzit e tu
Në Preshevë Medvegjë e gjetiu
Varret e të pareve ti vizitojmë
Atje në Toplicë e Sanxhak
Zëri i zanës lëshoj kushtrim
Atë pjesë ta bashkojmë me Shqipërinë
Të valoj flamurin kuq e zi
Të lulëzojmë Shqipërinë
Ta mallkojmë Serbinë!
Gusht 29.08 .2014
Shkolla ime të kujtoj nga kurbeti!
Nga Asllan Dibrani/
Mendimet e mia për ju nuk pushojnë
As fillimi nuk ka as fund
Në mendjen time , ti je ngulitur
Kur kujtoj lotët e se kaluarës
Buzëqeshjet e mia në atdhe i kujtoj
Lotët e derdhur për ty shkolla ime s’me pushojnë
Duke lundruar e lodhur në fushën Iliriane
Ëndrrat me kaplojnë edhe në mesin e natës
Nuk do të kënaqem në vend të huaj
Lumenjtë dhe fusha të pa panjohura
Të gjitha majat e kodrinave në vendlindje
Ari atje mu kanë duk
Kujtoj vendin që kem lerë
Kujtoj lojërat me shokë e shoqe
E përgjakshme ishte ajo botë
Në këtë vend skam ku të shtrihem
Nuk më nxehë as dielli kam të ftohtë
Do të jetë varri im pa ty
Shkolla ime që të lash
Pa ta thënë lamtumirën
Atje na prisnin helme e vdekje
Nuk kam qeshur kurrë që nga ajo ditë
Që shkela në kurbet
Ti shkolla ime mu kujtove
Abc-në qe ma mësove
Ti qëndro pranë meje me admirim
Ma kujton vendin tim me plot gëzim
Shpirti lakuriq përpëlitet
Përmes lotëve ujis tokën time
Përjetësisht të dua nga larg shkolla ime
Shkruar 30.08.2014 Shtutgard
Thyhet vapa, thyhet gushti…
Nga Përparim Hysi/
Letër për Lejlanë
Isha në shkollë të mesme, në vitin e tretë
Ç’do lexoni më poshtë, është krejt e vërtetë.
Muhabetin fjollë me mua Lejlaja
Por, për pak fare, më gjeti belaja!!!
– Qasu tytje! Qasu nga unë!
(kuptohet që tani iu qasa më shumë)
Duartë mbi timin gjoks e më dha të shtymën
Sa gati nga e keqja, kapërceva mbështymën.
Po vërtet Lejlaja me mua çfarë pati?
Mu përmbi hundë më hipi inati!
Më pa një shok e me mua buzëqeshi:
– Nuk ke faj ti, po e ka dialekti!!!
Në Elbasan thonë qasu, d.m.th. largohu!
Ju nga jugu e kini për “afrohu!”
Ah, moj Lejla, që tani je bërë gjyshe
-Qasu, Lejla! Po veç ” toskërishte”…
22 gusht 2014
Klarita !
” Eh, Klarita! Klarita! Klarita!
Pse s’nis këngën e gëzueshme, Klarita?”
Këngë ruse
Aty mesviteve pesëdhjetë kish ardhur në Tiranë
Një ruse e bukur, me emrin Klarita!
Sa nur që kishte! Sa sharm!
E bukur qe rusja siç është drita.
Vinte mbrëmjeve tek bar “Sahati”
Se mbrëmjeve aty kishte muzikë
Nën tinguj tangoje, foksi a valci
Sytë tanë mbi ty nguleshin, e bukura Klaritë.
Se qe e bukur si një tulipan
Tek kërcente sikur shkelte mbi thua
Djemuria e Tiranës pas saj si në “alarm”
Ajo sikur thoshte: më vështroni mua!
Tek rri, nuk di pse më kujtohet
Ajo ruse e bukur me emrin Klarita!
Portreti i saj, sikur vjen e më afrohet
Se një kohë, djalërisë, dhe unë u mahnita.
Portreti i saj m’u bë si i gjallë
Sa dëgjova këngën për rusen e bukur
E dëgjova dhe, sado, tash, kokëbardhë
Si njëherë e një kohë, u bëra turbull.
19 gusht 2014
Thyhet vapa, thyhet gushti
Thyhet vapa, thyhet gushti; thyhet mosha dalëngadalë
Po s’më ndhet mua syrrushi, fët me sy, fët me qëpallë
Fët me sy, fët me qepallë dhe më fton mua në mejdan
Po më ha me sy të gjallë, sa mëdysh ky imi xhan.
Sos më fton në mejdan, po më bën dhe isharet
Sikur gjasme mua “s’ma mban” ( vallë ka faj ai që “vret?!!!”)
Nisem unë e përvesh mëngët, se beteja është e sertë
Ende unë vringëllij dhëmbët, për “atë punë” jam dreqi vet!
Vërtet që ajo është taze (unë “riosh” e mbi shtatëdhjetë)
I njoh mirë ato “avaze” (kam “licencë” e kam “patentë”)
Dhe filloi “dyluftimi” (“dyluftimi” trup me trup)
E ku pyet, Përparimi? Turpin unë kam ngrënë me bukë.
16 gusht 2014
RROK NIKÇI SI NJË YLL, ISHE BURRË, MBETE NJERI I MIRË
Nga RAMIZ LUSHAJ/
Edhe yjet shuhen ne Qiell
Po Rrok Nikçi mbetet Rreze
Bahet Prill…
Ishe Burrë,
Mbete Njeri i Mirë.
Lanë sytë me ujët e Limit e te Cemit
Rrok ‘ guret e maleve te Kelmendit
Të qesh syni skej Vermoshit e Plavës…
Të rreh zemra me të Jusuf Gërvallës.
Rrok Nikçi e hape kullën mes Nju Jorkut.
N’emër të Kombit, me të Drejtë të Zotit.
Aty hynin e dilnin misionarë si malet
Shqiptarët e klubit të Jusuf Gërvallës.
Idealistë pë Shqipërinë e të Nesërmes,
UDB-ja i kishte në maje të shënjestrës.
Kisha e madhërishme: Zoja e Mirë e Shkodrës
Po të pret për Meshën e dritës,
Po të përcjell tek Qielli, tek Yjet.
Po na ik si Burrë i Rrallë,
Kelmendas Vigan.
Me dy Flamuj Kombëtar: Shqiptar e Amerikan.
Njëri ka Shqipen, tjetri ka Yjet.
Në 100 vite me këto dy flamuj mbrojtëm vatrat,
Hodhëm hapat,
Ngritëm lartësi.
Mbajtëm Kosovë e Shqipëri.
Nga koha e Ismail Qemalit e Wilsonit,
Nga koha e Prek Calit e Klintonit…
Nga koha e Nanë Terezës e Bushëve e Obamës,
Në mes Uashingtonit e Nju Jorkut dhe Gucisë, Shkupit,
Preshevës, Tuzit, Prishtinës, Camërisë, Mitrovicës, Tiranës
Hark i madh Triumfi mbi Atlantik
Miqësia Shqipëri Etnike – Amerikë.
E nga Qielli po vjen një Yll,
Po kërkon ditë me Diell…
Ai erdhi…kurrë nuk iki..
Mirë se erdhe o Rrok Nikçi…
S’po të flenë syni e të rri zgjuar shpirti yt atdhetar.
Gurët e kullës po rrijnë si shkëmbinjtë e trollit amtar.
Kemi detyra pa krye për Kombin Shqiptar.
Tungjatjeta, Rrok Nikçi, Burrë i Kelmendit, yll i ri.
Jusuf Gërvalla i shekullit XXI.
Fjalë, vepra e jetë – dritë për Shqipëri!
KRISTAQ TURTULLI
E DASHUR…
E dashur…
Sa herë të ledhatoj,
Me flladin dhe erën luaj.
E dashur, sa herë…
Lag buzët në mushtin e puthjeve,
Tutje flak petkun e vjetër të viteve.
E dashur, sa herë…
Gishtat në gjinjtë e tu ngatërroj
shtegun e koraleve kërkoj.
E dashur, sa herë…
Me imazhin tënd hapësirave fluturoj,
Planetë të tjerë zbuloj…
ELEGJI PËR GJUHTARIN SHABAN DEMIRAJ
(Në motivin popullor)
Nga Luan Çipi
Nga krahu, o shokë, më mbani,
Më mbërtheni fort nga dora,
Shumë më pikëlloi Shabani
I Demirajve, nga Vlora.
Doktor profesor në grada,
Me karrierë akademike,
Hulumtues në shumë dekada,
Studjues gjuhësh ballkanike,
Shqipen ëmbël përpunoi
Me sintaks e gramatikë,
Gjini, emra e përcaktor.
Dhe leksikë e fonetikë,
Historian i gjuhësisë,
Për Shqipëri dhe Ballkan
Lidhjet, pleksjet e miqësisë
Gjurmë indoevropian.
Zbuloi rrënjët Pelazgjike,
Trakishte dhe Ilirishte,
Albanologjinë antike,
Ishujt gjuhsor që kishte.
Iku, na la, mençuria,
Shkencëtari, gjuhëtari,
I veçantë nga dituria
Nga urtësia, i pari.
Vlorë, më 31.08.2014
Sërbia e Madhe dhe shqiptarët
Shkaku i shkrimit: inferioriteti i shqiptarëve ndaj historisë së tyre sepse Skllavëria, si çdo pësim tjatër, pasi rëndon ca kohë në kurriz, bëhet më në funt një zakon i pëlqyer,dhe ata që e mbajnë mi xverk e durojnë me gëzim. Veçan atyreve që lindin skllav, u është skllavëria si një natyr’ e dytë dhe ata jo vetëm s’marin vesh çdo me thënë liri, po ndiejnë një farë urrejtje për mprojtësit e lirisë dhe ushqejnë respektin më të thellë për tiranët ekspertë të shkopit dhe të zinxhirit.!/thoshte Faik Konica…
A ka ligësi më të madhe, sesa të bëhesh shërbëtor besnik i pushtuesve të nduarduarshëm?/
Nga Fahri Xharra/ Gjakovë/
”Shqiptarët dhe historia e tyre , a ishim të padëshiruar ? ”Shqiptarët dhe historia e tyre janë ende objekt i dhimbshem i manipulimeve. Kështu çdo popull për rreth tyre tenton të përvehtësojë një pjesë të historisë në mënyrën e një recepti, të një kuzhine, të së cilës i shtohen mëlmesa në mënyrë që historia ta ruajë shijen speciale të dëshirës së tyre.”. Giselle Kurti-Clerc
Europa është në dijeni që apetitet serbe për një Sërbi të madhe përherë janë aktuale, ato qëndrojnë të mëshefura në sirtarët e politikës dhe kishës serbe si virusi i hepatitit në trupin e njeriut .Me vëmendje të madhe vazhdimisht përcillet prej tyre situata dhe kur ata e shofin të përshtatshme sulmojnë. Virusi i hepatitit në trupin e njeriut duket se nuk egziston ,por se një dobësim i tij ,një humbje e barazpeshës trupore ai aktivizohet dhe Prite se kur ndalet.!
Serbët e dijnë mire të kaluarën e tyre , e dijnë mire që kanë lindur prej kurrçkafit , por nuk ndalen , nuk harrojnë , e kanë të ngulur në zemër që dhuhet të jenë të mëdhenj. Të mëdhenj po , por rritja bëhët në llogari të dikujt : e ata ishim dhe jemi ne.
“Kur Serbia u okupua nga Nazistët, autoritetet e kohës e ndërtuan Geton Hebre të quajtur “Judenlager Semlin”, mu në zemër të atij qyteti që sot quhet Beograd. Ishte kampi më i madhi në Evropë për likuidimin e hebrenjve. Kolaboracionistët serbë ishin planifikues të arrestimeve dhe deportimeve. Që në vitin 1942 , Berlini ishte informuar që Serbia është: “Judenfrei” ( pa jahudi) , kështu që Serbia u bë shteti i parë në Evropë “ duke e liruar veten” nga hebrenjtë. Historianët e konsiderojnë këtë kamp Hebrenjsh si vend emblematik në historinë e Holokaustit (Jose Marre Memory to the victims of the Holocaust in Serbia.)”.
Historia gjithmonë i bënë nder vendit te vet , ay ku është zhvilluar! Por serbëve , kjo që u shkrua më lartë nuk iu bënë nderë aspak, por edhe kurrë nuk iu harrohet .Por atyre iu harrohet , fat e kanë . Ne nuk jemi syçelur !
“ Serbët në mesin e të gjithë sllavëve të jugut ishin të vetmit që me forcat e tyre vetanake u çliruan nga turqit ( s`është e vërtetë fxh) dhe kushtimisht e kanë të drejtën që këtë punë edhe ta vazhdojnë . Që tani ( v.1900 fxh) në shumë vende dhe në disa kabinete qeveritare
parashifet dhe parandihet që : serbëve iu vjen një ardhmëri e ndritur “ shkruante në shtypin e kohës.
Por serbët ishin shumë të herëshëm në parashikimet e të ardhmes së tyre : “ Shteti i Serbisë në jug kishte për ti dhënë Europës të gjitha garancat që ajo do të ketë një shtet të shembullt dhe si e tillë shumë e aftë që të qëndron në mes të Rusisë dhe Austrisë “ ( Ilija Garashanin 1812/1874)
Një studim të posaqëm “ Serbët së bashku dhe gjithëkund” që Vuk Karaxhiqi e botoi me 1849 , ishte një sinjal i apetiteve të medha serbe ndaj fqinjëve të tyre . Por edhe më herët ,derisa Garashanini në “Naçertanjën” e tij (1844) i ipte idetë se si serbohen të gjithë popujt fqinjë , Vuk Karaxhiqi që në vitin 1836 i kishte klasifikuar të gjithë fqinjët në grupin e serbëve ( pra edhe shqiptarët). Në një botim të tij të asaj kohe lexojmë : “ Me të vërtetë dihet që serbët jetojnë në Serbinë e sotme ( në mes të Drinës dhe Timokut, si dhe në mes Danubit dhe maleve të Sharrit), në Metohi ( që nga Kosova deri tek froni i Dushanit në Prizren, patriarkana serbe e Pejës, manastiri i Deçanit) në Bosne , në Hercegovinë, në Zetë në Malin e Zi , në Banat , në Sllavoni në Baçkë , në Srem , në Kroaci ,Dalmaci dhe përgjatë Adriatikut nga Trieshta deri në Bunë.” Mandej shkruan : “ të gjithë popujt e menqur që nga Serbët e Greqisë e edhe nga Serbët romak e dine që janë një popull dhe se pak nga pak do të mësohen ta njofin vetën si të tillë “ ( Vuk Karxhiq 1936 ) Pra më këte filluan “ përgagtitjet “ për një Serbi të Madhe . E dinte edhe turku , edhe Europa për planët e tyre .
Serbët e dinin mirë se si të bindin botën që janë më të aftit për shtetformim dhe se sipas Jovan Cijiqit , në gadishullin Ballkanik , nuk ka vend më të përshtatshëm dhe komb po
ashtu më të përshtashëm se sa serbët për të formuar një shtet të fortë. Sipas tij , që Serbia të funkcionon si shtet dhe falë vetvendosjes së saj ekonomike i duhet patjetër dalja në Detin Adriatik . Çka me shqiptarët? asgjë dhe shumë lehtë , ata janë një amallgam i serbëve dhe shqiptarëve. – thoshte ai.
E shifni , shumë qartë në planet e tyre ekspansioniste, pa dro , pa komplekse inferioriteti .
Por me shqiptarët çka do të bëhet?- pyetet Vasa Çubriloviqi . Asgje e madhe dhe shumë e lehtë ,shton ai se serbët që herët e kanë filluar spastrimin e kunxhit shqiptar duke i larguar edhe shqiptarët më verior ,që nga Jagodina.” . ” Shqiptarët , ndryshe nuk bën me ta vetëm se duke e përdorur metodën e kolonializimit shkallë shkallë, sepse ky është i vetmi popull që ka pasur sukses të mbijetoj në një mijë vjetshin e fundit , mu në bërthamën e shtetit tonë. ( pra Serbisë ) ”
Pra, kjo në vija të shkurta ishte ideologjija e Sebisë së Madhe , ideologji e cila nuk heshtet kurrë për deri sa të jemi fqinj me ta.
Shkaku i shkrimit: inferioriteti i shqiptarëve ndaj historisë së tyre sepse Skllavëria, si çdo pësim tjatër, pasi rëndon ca kohë në kurriz, bëhet më në funt një zakon i pëlqyer,dhe ata që e mbajnë mi xverk e durojnë me gëzim. Veçan atyreve që lindin skllav, u është skllavëria si një natyr’ e dytë dhe ata jo vetëm s’marin vesh çdo me thënë liri, po ndiejnë një farë urrejtje për mprojtësit e lirisë dhe ushqejnë respektin më të thellë për tiranët ekspertë të shkopit dhe të zinxhirit.!/thoshte Faik Konica…
A ka ligësi më të madhe, sesa të bëhesh shërbëtor besnik i pushtuesve të nduarduarshëm?
Sanxhak: 70 vjetori i krimeve komuniste
Më 4 shtator 2014 shënohet 70 vjetori i krimeve të tmerrshme të kryera nga autoritetet komuniste ndaj popullatës myslimane të Pazarit të Ri. Edhe pse në mesin e viktimave ka pasur shumë shqiptarë, ky përvjetor po mbahet pa pjesëmarrjen e tyre./
Shkruan: Ismet Azizi/
Përgatitjet për shënimin e përvjetorit të këtij gjenocidi filluan me pastrimin e Vakëfit “MEARIF “ në Haxhet, lagje e Pazarit të Ri, ku do të mbahet manifestimi. Përndryshe, Bashkësia Islame e Sanxhakut, në bashkëpunim me Lëvizjen e Bashkësisë Kulturore Boshnjake të Sanxhakut, të enjten (4 shtator) do të organizoj Marshimin në Haxhet. Qytetarë nga viset e ndryshme të Sanxhakut, për fat të keq jo edhe nga Kosova, do të mblidhen në sheshin e Gazi Isa Beut në orën 13:30, nga do të nisen në Marshimin drejt Vakufit “Mearif” në Haxhet, ku do të këndohet Jasin dhe lutje për të gjithë dëshmorët (shehitët), transmetojnë mediat e shkruara dhe ato elektronike në Sanxhak.
Nga Lëvizja e Bashkësisë Kulturore Boshnjake e Sanxhakut me këtë rast foli Presidenti i BKB Admir Muratoviq. Ai ndër të tjera tha: “Ky vend në të cilin gjendemi ka qenë skena e ekzekutimeve masive, për fat të keq në këtë vend është varreza masive e boshnjakëve të vrarë. Opinionit të gjerë ia përkujtojmë se nga nëntori i vitit 1944, deri në fillim të vitit 1946, me veprim të shpejtë, pa të drejtë mbrojtjeje juridike, u ekzekutuan mbi 2000 boshnjakë, kryesisht elita boshnjake e kësaj periudhe”.
Muratoviq gjithashtu vuri në dukje se: “Ai i cili nuk ka ndërgjegje, nuk ka të drejtë për një të ardhme të ndritur. Në këtë kontekst ne sot, falë aktivistëve të BKB, kemi dalë këtu për ta pastruar këtë hapësirë dhe ta përgatisim për shënimin e 4 Shtatorit- Ditën e Dëshmorëve, kur do të mbahet Marshimi tradicional në Haxhet.
Profesori Muratoviq falënderoi të rinjtë të cilët kanë kontribuar në fillimin e kremtimit të kësaj ngjarje historike, shumë të veçantë, siç tha ai për Boshnjakët, duke mos përmendur se shumica e të ekzekutuarve në këtë vend ishin shqiptarë në krye me Aqif Blytën.
Në hapësirën e Vakufit “ Mearif” ishte edhe Asmir efendi Crnovrshanin i cili ndihmoi që aksioni për pastrimin e kësaj hapësire të zhvillohet në mënyrë sa më të mirë. Me këtë rast ai bëri thirrje dhe tha: “Jemi këtu që ti përkujtojmë qytetarët tanë më të respektuar të Novi Pazarit”. Vlen të përmendet se Crnovrshanin nuk bëri ndonjë dallim sa i përket përkatësisë nacionale të viktimave.
Edhe aktivistët e rinj, të cilët morën pjesë në këtë aksion, thanë se me dëshirën më të madhe iu përgjigjen thirrjeve të tilla, dhe në këtë mënyrë, të jemi shembull për bashkëmoshatarët tanë.
Në mesin e aksionistëve kishte edhe nga radhët e profesorëve të Universitetit Ndërkombëtar, siç ishte profesori Mustafa Fetiq.
“Do të doja që në të ardhmen vetëdija e qytetarëve, boshnjakëve dhe e myslimanëve të jetë në at nivel që mos të presin që të ftohen, por kur do që të dëgjojnë apo vërejnë se ka një aksion i tillë, si rregullimi i hapësirës së Vakufit, apo xhamive, objekteve të tjera që iu shërbejnë popullit, të marrin pjesë pa pritur thirrje nga askush.”
Bashkësia Kulturore Boshnjake dhe Bashkësia Islame e Sanxhakut fton qytetarët që me 4 shtator 2014 të vijnë në Vakufin “Mearif ” në Haxhet që së bashku të këndohen lutje për viktimat e komunizmit.
Dita e Marshimit në Haxhet është përcaktuar para katër viteve. Popullata e Sanxhakut, nën udhëheqjen e prijësve fetar, më 4 shtator të viti 2010 u përplasen me forcat special policore serbe, me qëllim të mbrojtjes së pasurisë së Vakufit nga grabitja dhe në mbrojtje të hapësirës ku të parët e tyre janë ekzekutuar dhe varrosur në një varr masiv.
Të përkujtojmë se pas depërtimit të forcave partizane-jugosllave në këto treva, prijësi kryesor i kësaj treve, Aqif Efendi Blyta, me prejardhje nga Gjakova, iu dorëzua organeve të pushtetit partizan në Gjakovë, të cilët pastaj e dërguan në Pazarin e Ri dhe pas torturave mizore, bashkë me bashkëpunëtorin e tij më të ngushtë, Ahmet Dacën, dhe tre djemtë e tij dhe shumë përkrahës dhe të afërm të tij, u ekzekutuan në Haxhet (pra në lagjen e sotme të Pazarit të Ri) me 21 janar 1945 nga OZN-a jugosllave.
Të shpresojmë se në të ardhmen, në shënimin e kësaj date shumë të rëndësishme për të kaluarën tonë historike, të marrin pjesë, nëse jo nga strukturat qeveritare të Shqipërisë dhe Kosovës, të paktën pasardhësit, gjegjësisht, familjarët e këtyre viktimave.
BISEDA ME SHKAS PËR ASTRONOMINË, GALAKTIKËN, DASHURINË DHE PSIKOLOGJINË NË DHERMIUN MAGJEPËS
Nga Prof.Azbi SHEHU/ Nju Jork/
Bregdeti Jugor i Shqipërisë.Plazhi i Dhërmiut.Dita e parë e muajit Gusht. Dielli ndriçonte të gjithë plazhin. Qielli pa re.
Në rerën pranë buzës detit,fëmijët vraponin të gëzuar, duke ndjekur njeri tjetrin. Të rinjtë,djemë dhe vajza të rrokur prej dore ecnin gjatë bregut duke biseduar problemet e rinisë; njekohësisht shijonin dhe bukuritë e këtij vendi të mrekullueshëm.Brenda në ujin e detit,plazhistët notonin në përgjithësi të qetë me stilin e tyre vetjakë. Jo rrallë dallgët përplaseshin mbi trupat e tyre duke sjellë ,jo vetëm kënaqësin e freskimit,por dhe nje farë zhurme, që shkaktonte buzëqeshje midis pushuesve notarë?!
Specialistët fotograf nuk pushonin duke marre fotografi speciale për qeflinjtë e plazhit të Dhërmiut?!Aty këtu dukeshin gazetarë , por edhe ndonje kineast.
E gjithë kjo bukuri komplekse i dhuronte pushuesve,të lodhur nga puna vjetore,kënaqësi fizike dhe shpirtërore. Në këtë plazh vijnë minatorë nga minierat e kromit,malësorë nga Puka,Tropoja dhe viset e tjera ?!
Jo rrallë takon turistë nga bota, por më tepër dallohen Shqiptarë nga Kosova,Shkupi,Tetova,e tj.,që i ka marrë shumë malli për Atdheun memë!
Pushuesit nuk i tërheq vetëm bregu i detit dhe uji i kaltërt,por dhe madhështia e maleve,që ngrihen menjeher jo larg bregdetit?! nga këta male frynë era e freskët, që i mbush mushkeritë me ajrin e pastër.
Vendi ynë është plot me bukuri të tilla, por Dhërmiu ze nje vend të veçantë midis kësaj bukurie prrallore të Atdheut tonë të dashur!
Në mbremje pushuesit lëvizin të qetë,të qeshur dy nga dy të fejuar,të martuar;ose grupe familjare, të moshuar, që përkëdhelin niprit apo mbesat.Ata bisedojnë për problemet e jetës ,por njekohësiht duke shprehur dhe kënaqësinë,për këtë vend simpatik,romantik dhe plot shkëlqim?! Mbi trupat e tyre ndjehet ,jo vetëm kënaqësia e ajrit të ngrohtë; i ardhur nga ujët e detit,por dhe ai i rrymave të freskëta, të ajrit të pastër malor!
Qielli në mbremje,por sidomos natën paraqitet i kthjellët,i pastër, tërheqës deri ne magjepsje! Në këtë pafundësi Qiellore duken yjet e panumurt ,që xixillojnë bukur. Ata sikur kërkojnë të na pyesin:përse na veshtroni?!
Plazhistët hapin krahët dhe duken sikur duan t’i përqafojnë,por ata largohen e largohen…
Kështu gjatë 24 orëve d.m.th. nga mëngjezi i orës gjashtë dhe deri në mëngjezin tjetër i të njejtës orë e shprehur për gjithë stinat Verore Dhërmiu i dashur shpreh nje mrekulli të jetës dhe dhuron dashuri ;përqafime e vëllazërim për cilindo ,që kalon pushimet në këtë vend?!
Pikërisht në këtë vend të bukur dhe tërheqës u takuan rastësisht dy shokë të vjetër të shkollës mesme të qytetit të Korçës?!
-Sikur ta kishim kërkuar me qiri takimin tonë në këtë vend të mrekullueshëm?!U shpreh Andrea.
Rastësia është mbreti i fitores; U përgjigj shoku i tij Ismaili.
Na ka marrë malli shumë,jo vetëm për shoqërinë e papërsëritshme të rinisë shkollore,por dhe për tingullin e ziles,që sinjalizonte fillimin apo mbarimin e mësimit?!
A të kujtohet kujdestari i shkollës:Ahmeti?!i cili megjithë se ishte i sakatuar fizikisht detyrën e shkollës e kryente me korrektësi?!Foli Andrea.Me përpikni të çuditshme shtoi Ismaili.
Gjithshka ishte e bukur ,u shpreh andrea!Po e bukur!; si vet rinia ,ja ktheu Ismaili.
A të kujtohen vargjet:Rini thuaja kengës më të bukur,që ti di?-ngacmoi Andrea.
-A të kujtohet ndonje plagë zemëre nga jeta në gjimnaz?-Pyeti Ismaili Andrean.
Kush pyet u përgjigj Andrea:Ai që vërtitesh nga nje vajzë tek tjetra?
Andrea kishte përfunduar studimet e larta në universitetin e Chikagos;për astronomi.Ai me anë të nje studimi special me temën:”Gravitacioni i yjeve dhe planeteve në Univers”;fitoi gradën shkencore:Doktor i shkencave.Më vonë në saj të studimeve tematike të vazhdueshme dhe dhenies së leksioneve në universitet iu dha titulli:Profesor.
Ismaili kreu studimet e larta në Paris për psikologji.Ai fitoi gradën shkencore me temën:”A është njeriu qenia më e zhvilluar në Univers”.Më vonë ju dha titulli profesor për dhenien e leksioneve psikologjike në mënyrë të vazhdueshme dhe me cilësi të lartë në universitet.
Të dy shokët të shtrirë në rerën pranë bregdetit i prezantuan njeri tjetrit kohën nga mbarimi i shkollës mesme në Korçë e deri tani.
Biseduan për familjet;fëmijët dhe jetën e tyre.Kujtuan ngjarjet nga klasa duke vazhduar dhe me ngacmimet reciproke.
Në këto çaste pranë tyre u ulë nje i moshuar me mbesën dhe nipin.Ai ju drejtua të dy shokëve me shprehjen:Na falni po të dy fëmijët zgjodhën këtë vend me kembëngulje;unë si gjithë pleqtë nuk ja u prisha atyre,por kuptohet po ju shqetësoj juve?!
Jo u përgjigjën të dy shokët njeherazi.Po nga ju kemi?Unë jam vendas d.m.th. Dhërmiot;Këtu kam lindur unë dhe të parët e mi.
Po ju djema nga jeni?Pyeti i moshuari.
Nga Korça u përgjigjën të dy menjeher.
Si ju duket Dhërmiu?
Shumë i bukur ose më shkoqur na duket i mrekullueshëm.
Plaku u shpreh:Ndërmjet njerëzve ka dashuri dhe urrejtje;ndërsa ky vend dhuron vetëm dashuri.!Këtë dashuri ja ka dhuruar natyra,por duhet theksuar se ajo është trashëguar brez pas brezi .Eshtë amanet i lenë nga stërgjyshrit e këtij vendi.
Fëmijët po bërtisnin duke thirrur: gjysh hajde të ikim; se po na presin shokët.?!
Mua po më pëlqen të qendroj me ju ,por më falni se jam i detyruar të shoqëroj fëmijët.Ata ju përgjigjën:Ju falenderojmë për kohën që kaluat me ne.
Nga dy të rinj që po kalonin aty afër u dëgjua pyetja që po i benin njeri tjetrit: O Astrit a i beson ti ekzistencës të Alieneve?!
Të dy shokët e dëgjuan pyetjen e shprehur nga të rinjtë.
Andrea shumë fjalë janë përhapur për Alienët;a e keni diskutuar ju në universitetin tuaj këtë çeshtje pyeti Iasmaili Andrean?
I dashur Ismail unë propozoj të futemi në detë dhe mbas larjes e diskutojmë këtë problem; duke pirë kafe!?
Tëdy shokët u futën në ujë .Andrea ju drejtua Ismailit :Në liqenin e Pogradecit ti e fitonje gjithmon garën e notit;por tani unë kam përparuar shumë?!
Mirë ju përgjigj Ismaili, dota provojmë dhe vazhduan garën gjatë gjithë kohës e qendrimit në ujë.
Mbas nje farë kohe dualën nga uji dhe shkuan në kafenen më të afërt.Aty porositën dhe kafet.
Para se të ngrinte filxhanin e kafesë Andrea filloi diskutimin:
Studimet shkencore të kryera deri tani në universitetin tonë nuk kanë arritur të vërtetojnë ekzistencën e të ashtuquajturëve Alienëë[qenie të ardhur nga planetet ose yjet e tjerë;ose jashttoksor]; në planetin tonë.Për mua dhe astronomët e tjerë;kolege të universitetit për deri sa nuk kemi argumenta nuk e pranojmë praninë e tyre në tokën tonë?!
Ju nuk e keni vërtetuar u shpreh Ismaili,por duhet theksuar se studimet, ju i keni kryer sipas aftësive të shqisave të njeriut ekzistues?!Por kjo nuk do të thotë se ata nuk ekzistojnë?!
Aftësia kufizuese e shqisave tona le shteg,për mos mohimin e ekzistencës tyre?!
I dashur Andrea:Nje njeri që nuk sheh,nuk dëgjon,nuk ndjen,etj.mendon se vetëm ai ekziston dhe njerëz apo botë tjetër njerëzore nuk ka?!Kjo sepse ai me anë të shqisave të tij nuk e argumenton ekzistencën e njerëzve të tjerë?! Po kjo nuk do të thotë se ne nuk ekzistojmë?!
Ky arsyetim le shteg të mendojmë se dikur në tokën tonë kanë ardhur qenie shumë më të zhvilluara nga ne ?!Ata na kanë parë , studjuar analizuar situatën e jetës tonë dhe duke arritur në përfundim se jemi shumë të prapambetur kanë thenë: ti lemë tani për tani kështu siç janë dhe janë larguar?!
Me qenë se Fuqia e mbinatyrshme i ka venë nje kufi shqisave tona;ne nuk kemi të drejtë absolute të mohojmë ekzistencën e tyre?!Sepse ne nuk arrijmë ta kalojmë kufirin e njohjes e caktuar nga lartë.?!
Ismaili vazhdoi arsyetimin e tij duke thenë:Ne nuk po arrijmë të njohim vehten tonë dhe konkretisht fillimin e jetës njerzore;e jo të njohim sekretet e Universit; jasht kufirit të aftësis së shqisave tonë?!
Pra u shpreh Andrea si përfundim: Po aq të drejt kemi të themi se Alienët [jashttokësorët] ekzistojnë sa dhe me të njejtin arsyetim munt ta mohojmë ekzistencën e tyre.?!
Ju astronomët keni formuluar teorinë”Big Ban” pyeti Ismaili.
Ajo hipoteze ka renë; tani astronomët po pergatiten për të shkuar në planetin Mars?!
Pra shkenca astronomike sa më shumë zhvillohet dhe sa më shumë probleme zgjidh; aq më shumë shtohen sekretet e Universit.,sepse fundi i tyre është pambarim.?!U shpreh Ismaili.
Unë mendoj tha Andrea: po të pranojmë se alienët kanë qenë në planetin tonë,ose ndofta dhe vazhdojnë të qëndrojnë këtu;atëhere duhet pranuar; se ata janë shumë më të zhvilluar se ne;si në formë dhe në përmbajtje?!
Ata mbase na shohin,na analizojnë studjojnë dhe thonë:Leri këta budallenj të hanë kokën njeri me tjetrin,se qenkan shumë të pazhvilluar,të paedukuar dhe ju pëlqen vehtja se kanë nje egoizëm shumë të zhvilluar dhe të tepruar?!
Ne duhet ti ndihmojmë por ke të ndihmojmë dhe si ?!kur ata nuk kuptojnë se e mira sjellë të mirën dhe e keqja vret të tjerët dhe vehtëvehten?!
Me të mirë këtyre ju rriten veshët;mos vallë duhet përdorur tortura?! dhe mbase nga frika do të përulen dhe do të thonë:Aman na ndihmoni.!? Apo mos duhet ta përtërimë këtë popull?!
Akoma dhe ne nuk e kemi të qartë si të veprojmë me këtë milet?!
Mos vallë duhet të ikim ?! dhe ti lemë kështu siç janë?!
Apo të kërkojmë ndihmën e Fuqis së mbinatyrshme ,të mos i lemë rrugëve me që banojnë së bashku me ne në Univers?!
U lodhëm dhe u bë vonë u shpreh Ismaili;prandaj propozoj të shkojmë të flemë.?
Të nesërmen në mëngjes u takuan tek rera në buzë të detit.
Ismaili mbas përshëndetjes dhe përqafimit me shokun e tij Andrean u shpreh:Mbremë kam parë nje endërr interesante ,por shumë pikante!
Po mirë na i trego këtë bukuri të rrallë të kësaj ëndërre? U shpreh Andrea.
Më parë ulemi në nje nga këto karrike të plazhit; të porosis dhe kafetë,sepse e kam unë rradhën dhe pastaj fillojmë me ngjarjet e ëndërrës?!
Mbasi kamarieri pruri kafetë;e mori fjalën Ismaili:Unë isha duke pirë kafenë në turizmin e Korçës tonë të dashur,kur dëgjoj zera:rreth 3-4 m.larg meje duke u shprehur:
Gjatë gjithë kohës që ndodhemi këtu midis njerëzve të këtij planeti;vërejmë se kemi të bejmë me qënie të gjalla,që punojnë dhe vuajnë për bukën e gojës.?!Kjo jetesë e rendë me kushtet jo normale ,mungesa e ushqimit,etj.,i ka çuar ata në grindje midis tyre deri dhe në vrasje?!
Mua ;vazhdoi zeri më vjen keq,prandaj ju propozoj ti ndihmojmë?!
Të dashur kavaljerë dhe zemërmirë,nga sa kemi venë re: gjatë kohës që po jetojmë në këtë tokë duhet theksuar se,Fuqia e mbinatyrshme i ka dhuruar atyre gjithshka: Tokën pjellore,ujin[mbretin e jetës],malet,fudhat,gjelbërimin me të gjitha produktet ushqyese natyrale dhe bukurinë përkatëse.Lumenj ,liqene,dete dhe oqeane ,që përveç bukuris së tyre freskojnë dhe i lehtësojnë frymarrjen këtyre njerëzve?!Kudo vërejtëm vende dhe rajone të nxehta,të ftohta dhe me temperatyrë normale,duke i lenë mundësi atyre të zgjedhin vendin e përshtatshëm për të jetuar?!
Ata mund të vendosen në male,në fusha,në kasolle,pallate,pranë liqeneve,lumejve,pyjeve të gjelbëruara,etj.,pra kanë gjithshka për të jetuar si në parajs?!
Atëhere të dashur bashkëjetues; përse grinden dhe vriten këta njerëz; kur i kanë të gjitha të mirat .
Nje Alien apo shoku i tyre i ngushtë,që nuk kishte folur fare u shpreh:
Eshtë egoizmi që i pengon të jetojnë mirë dhe bukur me njeri tjetrin!Etja e tmerrshme për pasuri dhe poste nuk i lejon të bashkëjetojnë në harmoni.Sepse egoizmi ka lindur bashk me ta ;ka jetuar; jeton dhe do të jetoi me ta deri në mbarimin e jetës.?!Me vdekjen e tyre do të vdesi dhe egoizmi ?D.m.th. harmonia tek ata ka vdekur pa lindur?U shpreh nje zë tjetër.
Ata me anë të aftësis së shqisave të tyre kanë studjuar,analizuar dhe përcaktuar deri tani disa nga ligjet e gjithësisë;e kanë zhvilluar shumë shkencën e astronomisë.Kanë studjuar yjet ,planetet dhe po pregatiten për udhëtime në planetet e Universit.Janë zhvilluar në shumë degë të shkencës,kanë shpikur armë më moderne raketa të modeleve speciale,etj., për të vrarë njeri tjetrin.Vetëm në marrëdheniet me njeri tjetrin dhe në mirëkuptimin njerëzor;kanë ngelur prapa ?!
Gjendja e harmonis apo mirëkuptimi i tyre është tragjike?!
Atëhere; ne si më të zhvilluar dhe me që jetojmë bashk në Univers duhet ti ndihmojmë?!
Ata janë shumë fetar dhe besojnë tek vendet e shenjta si kishat,xhamitë,et.prandaj e vetmja mënyrë për ti futur në rrugën e drejtë dhe të mirëkuptimit me njeri tjetrin është besimi fetar!Ky është kyçi, për ti hapur dhe bashkuar zemërat e tyre.!?
Si rrjedhoj ne duhet të bisedojmë me drejtuesit e të gjitha feve,sepse ata kanë influencë absolute në njerëzit e kësaj toke.Detyra jonë është ,që para së gjithash duhet të bindim udhëheqësit e institucioneve fetare?!
Mendimi është shumë i drejtë u përgjigjën zerat e tjerë!Tani vazhdo ç’far ke tjetër për të thenë0/
Ti referohemi dokumentave të tyre fetare dhe konkretisht:Biblës,Kuranit,etj..Vepra të shkruara nga Profetët si: Krishti,Muhameti,et; që janë udhëheqësit shpirtërorë të grupeve përkatëse fetare.Ato shprehin qartë dhe me argumenta Vëllazërimin e njerëzimit! Në këto vepra shkruhet se njeriu duhet ta respektoi njeriun dhe jo ti shkaktoi dhimbje.?!
Në të gjitha veprat fetare shkruhet se sakatët,të paaftët,të varfërit e tj. duhen ndihmuar nga të pasurit?!Pra në to shkruhet gjithshka e pranueshme dhe e mirë për njerëzit.Ato libra nuk përdorin kurr fjalët grindje,vrasje,etj.
Zbatimi në jetë e shkrimeve të këtyre veprave do të jepte lumturi njerëzore?!
Të gjitha ato vepra voluminoze fetare në esencë shprehin harmonizimin në jetën e popullit të këtij planeti.!
Si metodë bindëse dhe me fakte do të ishte, që ti kërkojmë drejtuesve fetarë ti lexojnë këto vepra para syve tonë dhe ti analizojmë rrjesht për rrjesht të gjitha shprehjet deri sa ata të pranojnë se këtë punë bindëse do ta kryejnë me çdo besimtarë?!
Pikërisht me këtë platformë si program pune duhet shkuar në ç’do kult fetarë[kisha,xhami,etj]ti takojmë këta drejtues fetatarë.Por mos harrojmë se duhet të jemi gjakftohtë,të durueshëm deri sa ata ta marrin përsipër me dëshirë të plotë duke qenë të bindur vet;për ate që do ti thonë besimtarëve.?!
Më falni o bashkëbisedues, foli nje tjetër zë: nga sa kemi vërejtur deri më sot;nuk kam besim se ata do të veprojnë me dëshirë për këtë program pune,që për mua është i përsosur!,Ata nuk janë budallenj sepse e kuptojnë shumë mirë të mirën dhe të keqen ?!Faktet tregojnë se grindjet midis grupeve fetare kanë ardhur duke u shtuar në këtë planet?!Kjo ndodhe sepse egoizmi i detyron që njera fe të mbizotëroi mbi tjetrën.
Si përfundim ata nuk binden ,prandaj propozoj ti urdhërojmë të zbatojnë programin apo platformën tonë.
Jo! u shprehën menjeherë të gjithë të tjerët;propozimi tend është disfata ,paaftësia dhe dorëzimi ynë para vështirësive.?!
Me këto mendime që ke ti mos hajde të punosh me ne dhe largohu sa më parë?!
Ne duhet ta zbatojmë programin tonë qoftë dhe me sakrifica,sepse dhe njerëzit e këtij planeti ndodhen në të njejtin Univers ku jemi dhe ne,prandaj e kemi për detyrë ti ndihmojmë?!Por në platformën tonë duhet të theksojmë se është e domosdoshme krijimi i nje komiteti ose komisjoni drejtues fetarë me karakter ndërkombëtarë,që të përfaqësoi institucionet fetare, për të gjithë planetin tokësor.Ky komitet duke pasur në qendër të punës veprat e shenjta të Profetëve të të gjitha feve do ti vijë në ndihmë ,jo vetëm drejtuesve të institucioneve fetare ,por dhe njerëzve të thjeshtë besimtarë.?!
Ai duhet ti bindi drejtuesit e të gjitha institucioneve fetare se ekziston vetëm nje fuqi e mbinatyrshme[Nje Zot]për të gjithë!
Në se jeni dakort me platformën e paraqitur ngini duart për aprovim?
Të gjithë i ngritën duart dhe programi i punës u aprovua.
Po të vemë drejtuesit e feve në rrugë të drejtë do të bëhet kthesa, se ky milet është besimtarë dhe beson në fetë përkatëse.
Para mbylljes të këtij diskutimi u ngritë nje zë, që deri atëhere nuk kishte folur fare duke u shprehur:
Diskutimi që u zhvillua është ,jo vetëm i pëlqyeshëm dhe me qëllim human por i dobishëm dhe argumentues?!Mirë po si do të bisedojmë ,si do komunikojmë me ta kur ata nuk na shohin nuk na dëgjojnë , pra e kemi të pamundur të zbatojmë programin tonë?!
Alieni më i vjetër u shpreh:Eshtë më mirë për ne ,që nuk na shohin ,sepse me ato mjete moderne që kanë prodhuar dhe po prodhojnë do na detyronin të bëheshim shërbëtorët e tyre ose do na zhduknin apo do na vrinin siç po vrasin vehtëveten?!
Kjo mund të ndodhë ,sepse egoizmi i tyre do të kërkoi të zaptoi gjithë Universin?!
Atëhere mbetet vetëm nje rrugëdalje:ti ndihmoi fuqia embinatyrshme?!
I dashur Andrea! kaq ishte endra se unë u zgjova.
Endërr interesante tha Andrea.!Ajo shpreh endërrën e intelektualëve për nje harmoni njerëzore dhe dëshirën e tyre për të njohur misteret e Universit?!
Endra tende tregon jetën e vërtetë të njerëzimit të kësaj toke?!Por ka vende ku ekziston harmoni e plotë ose edhe e shkëlqyer mund të thuhet si vendi ynë Shqipëria.Ky mirëkuptim në këtë vend është trashëguar brez pas brezi.Nje vend për ta pasur zili?!Pikërisht për këtë mirëkuptim ndërmjet feve u shpreh dhe vet Papa i Romës duke e dhenë si shembull për të gjithë botën!
Eshtë interesante se në vendin fqinjë Konkretisht Greqi nuk të pranojnë të banosh apo të jetosh aty po nuk qe i Krishterë.Duhet të ndrosh fenë, që të lejojnë të jetosh në këtë vend.?!
Vetëm duhet theksuar se vendi ynë përbehet nga nje komb,nga shqiptarë.Kurse në shtetet e bashkuara të Amerikës ku jetojnë kombe nga gjithë bota po bëhet nje punë e shkëlqyer për harmonizimin e feve.!
Sheti Amerikan u ka dhenë liri të plotë të gjitha institucioneve fetare.Ai i ndihmon duke ja plotësuar kushtet dhe kërkesat e tyre të feve përkatëse dhe nuk ndërhynë në problemet e brendëshme fetare!? Gjithashtu nuk lejon grindjet dhe ofendimet,që acarojnë besimin fetar?!Të gjitha problemet që lindin i zgjidh me anë të bindjes!
Kjo metodë e përdorur nga shteti Amerikan ka dhenë frutet e saj,sepse po vihen re shenja të mirëkuptimit fetar ndërmjet njerëzve që jetojnë ose banojnë në këtë vend?!
Pra SH.B. A. është i vetmi vend, që ka pranuar dhe pranon njerëz të besimeve të ndryshme fetare nga të gjitha vendet e botës duke i dhenë të drejtat njerëzore dhe fetare!
Shteti Amerikan e ka berë dhe po e ben detyrën e tij,por duhet që dhe drejtuesit e të gjitha institucioneve fetare të kryejnë detyrat e tyre humane në përputhje me veprat fetare të Profetëve të tyre?!Vihet re se njerëzit e thjeshtë kanë filluar të shprehin karakterin humanitar njerëzor?!
Se si do vazhdoi ky proçes humnitar fetar dhe njerëzor në të ardhmen do ta tregoi koha?!
Andrea;si e kaloni jetën atje në Chikago? Pyeti Ismaili.
Eshtë nga vendet më të zhvilluara të botës;ju përgjigj Andrea.
Atje ka kushte shumë të mira për të jetuar,por kur kujtoj vendëlindjen,njerëzit e dashur;mallëngjehem shumë?!Por e vetmja rrugë për të mos renë në pesimizëm është puna?!Jemi shumë të zenë me punë,nuk kemi kohë të lirë ?!Pleqëria këtu pa shoqëri është vdekje?!Sepse sejcili person shikon vetëm punën dhe merret me bashkombësit e tij?!
Nje fqinje i im ,që ka punuar gjithë kohën në Chikago dhe tani ndodhet në pension shprehet: Malli më gërryen për vendlindjen dhe njerëzit e mi atje?!
E pyeta: A shkoni shpesh në vendin tuaj të lindjes,që të çmalleni?
Po shkoj dhe e vizitoj vendlindjen; çmallem me njerëzit e dashur të atij vendi.Por kur kthehem malli më shtohet dhe kaloj shpesh në pesimizëm?!
Pra i dashur! emigrimi është nje thikë,që ja ke ngulur vehtes dhe torturon shpirtin?!
Fundin e jetës ç’do njeri e kërkon në vendëlindje?!
Po ti Ismail si ja kalon në Francë? Pyeti Andrea.
Edhe mua më merr shumë malli,por ne jemi më afër Shqipërisë dhe vimë më shpesh .Përveç kësaj; këtu në Francë ka shumë shqiptarë dhe sikur lehtësohesh pak, në krahasim me ju,që jeni në fund të botës[siç shpren pleqte në vendin tonë].Por sidoqoftë emigrimi është i rendë?!
I dashur Ismail!Akademia Franceze e ka diskutuar çeshtjen e Alieneve?
Po u përgjigj Ismaili dhe mbas diskutimeve të shumta dhe të gjata japin disa mendime apo supozime:
Ata në se ekzistojnë në planetin tonë nuk mund të jenë materie të ngurta,të lengëta,të gaztë,etj.,sepse ne do ti shihnim,do ti dëgjonim,do ti preknim dhe do të përplaseshim me ta?!
Në se ekzistojnë në tokën tonë; ata duhet të ndryshojne si në formë dhe në përmbajtje nga ne.Duhet të jenë në nje formë më të zhvilluar me përmasa gjigande në krahasim me ne ose mikro?!
Ndërsa si përmbajtje duhet të përbehen nga nje lloj materie speciale;që për shqisat dhe për trurin e njeriut të Tokës tonë janë të paperceptueshme?!
Njeriu me anë të shqisave të tij dhe të aftësis trunore ka vërtetuar se në Univers ekzistojnë të gjitha format e materies, që njihen deri sot?!Sigurisht, me kufirin e njohjes, që i ka dhuruar fuqia e mbinatyrshme qenies gjallë[konkretisht njeriut].?!
Në se ndodhen Aliene[qenie të panjohura nga njeriu]në tokën tonë?!Ato duhet të jenë, jo vetëm si formë por dhe si përmbajtje;shumë të zhvilluara dhe të edukuara,për deri sa nuk kanë vepruar mbi qeniet e gjalla të planetit tonë?!
Në tokën tonë alienët, nuk ekzistojnë në format e materies, që ne shohim,dëgjojmë dhe prekim[ndërsa theniet e disa njerëzve në popull,se kanë parë lemshinj të zjarrtë etj., janë përfytyrime të rastit dhe iluzione;sepse po të ekzistonin nuk do të shfaqeshin vetëm në disa raste?!]
Prania e qenieve të gjalla[njeri,kafshë,etj.] në planete apo yje në Univers deri tani nuk eshtë vërtetuar,por kjo i përket studimeve shkencore në vazhdim, pra i përket të ardhmes.Megjithëse fakte deri tani nuk ka dhe shenjat janë relativisht të dobta, shkencëtarët akademikë tek ne mendojnë dhe supozojnë se eshtë e pamundur,që në gjithë këtë Univers; qeniet e gjalla të ndodhen vetëm në planetin tonë?!
Duhet që diku në planetet ose yjet e Universit të ekzistojnë qenie të gjalla të njejtë me njeriun e tokës,më të zhvilluara ose me nje nivel më të ulët?![p.sh. të njeriut primitivë]?!
Truri eshtë nje substancë speciale.Ai nuk eshtë si pjesët e tjera të trupit?!Përse nje copë mishi e trupit nuk mendon,nuk gjykon,nuk drejton njeriun?!
Pra truri prodhon mendime,gjykon jep shjegime për problemet e njeriut.Kjo do të thotë se eshtë nje mish apo substancë e veçantë e dhuruar nga Fuqia e mbinatyrshme?!
Megjithëate truri si nje copë mishi po ta lesh jashtë guackës do të pësoi fatin e çdo pjese mishi;konkretisht do të kalbet.Në fakt kjo copë mishi mendon dhe drejton njeriun dhe botën brenda kufijve të aftësis tij të përcaktuar nga larte; Fuqia e mbinatyrshme, që e vendosi brenda guackës në kokën e njeriut.?!
Njeriu po zbërthen sekretet e Universit dhe do të vazhdoi të hyje në thellësi të tij.Truri ka arritur nje zhvillim të jashtëzakonshëm dhe do të vazhdoi më tej; për njohjen e botës jashtme,por nuk ka aftësi të njohi vehten :Si eshtë krijuar,çfar përberje ka truri i tij,si funksionon,si u formua njeriu i parë ,etj.?!
Ç’ mendon ti Andrea: Si mund të shpjegohet nje situatë e illë?Pyeti Ismaili.
Mua më duket se njeriun e tërheq më shumë bota jasht tij si: studimi i Universit,etj.,dhe mjetet ,që ai përdor në jetën e përditshme [ kompjuteri,celulari,etj e deri tek shpikja e armëve moderne],që janë biznes; se sa studimi për njohjen e vethvetes?!
Atje tek ne ka dhe shkencëtarë, që nuk besojnë fuqinë e mbinatyrshme,por në parim pranojnë,se aftësia njohëse e shqisave të njeriut ka kufi.?!Po tek ju Ismail?
Edhe në akademinë tonë shkencëtarët japin shpjegime sipas përceptimeve të tyre përkatëse; duke besuar se i afrohen më tepër realitetit.?!
Tani për tani u shpreh Andrea eshtë e vështirë për të mos thenë e pamundur,që të japësh me saktësi nje variant të vetëm.?!
Të nesërmen Andrea dhe Ismaili u nisën për në Korçë;vendlindjen e tyre ,për ti kaluar pesë ditët e fundit të pushimeve bashkë me të afërmit ,kushurinjtë , miqtë dhe shokët e fëminisë dhe të rinisë.