dgreca – Page 141 – Dielli

ZGJEDHJE LOKALE ME PËRMASA SHTETËRORE

March 28, 2021 by dgreca

Ndonëse zgjedhjet në Nikshiq ishin lokale, në sajë të kohës dhe vendit të mbajtjës së tyre, ata kishin peshë të veçantë, duke marrë përmasa shtetërore, që u dëshmu me angazhimin e partive politike në vend por edhe të faktorëve relevant nga jashtë, sidomos ata serbë, duke dëshmuar se Mali i Zi vazhdon të jetë mjedis i pakonsoliduar me ambient polarizues politik më përmasa shqetësuese gjeopolitike për vendin dhe regjionin

Shkruan: Nail Draga

Në asnjë qytet në Mal të Zi, mbajtja e zgjedhjeve lokale nuk ka pasur jehonë sikurse në Nikshiq, i cili është i dyti në vend pas Podgoricës për nga numri i banorëve dhe elektoratit votues. Angazhimi i subjektëve politike pjesëmarrëse në zgjedhje me lista të veçanta zgjedhore dëshmoi se skena politike në Mal të Zi vazhdon me kursin e më parshëm, me ndarje dhe përçarje politike, në baza nacionale e fetare kësaj here në popullsinë ortodokse(malazeze e serbe) e cila të përkujton vitët 90-ta të shekullit të kaluar në ish Jugosllavi. Dhe në një atmosferë të tillë të tensionuar u realizu fushata zgjedhore për zgjedhjet lokale që i ngjante një referendumi për popullatën lokale.

Rotacion në pushtetin lokal

Në zgjedhjet lokale në Nikshiq të cilat u mbajtën me 14 mars kanë marrë pjesë 6 lista zgjedhore, ku të drejtë vote kanë pasur 58.833 qytetarë, ndërsa këtë të drejtë e kanë shfrytëzuar 48.160 persona, apo 81.85%. Në sajë të rezultatëve të publikuara nga CEMI, subjektët politike kanë arritur këto rezultate; DPS 19.293 vota apo 40.40% dhe 18 mandate të këshilltarëve, Fronti Demokratik(DF) 12.387 vota(25.90%),11 mandate, Demokratët(DCG) 11.094 vota (23.20%), 10 mandate, URA 2138 vota(4.50%) 1 mandat, Narodni Pokret(NP) 1558 vota (3.30%) 1 mandat si dhe SDP, 1269 vota(2.7%) pa mandat këshilltari.

Nga këto të dhëna del së partia që ka fituar më shumë mandate është DPS-i e cila kësaj here ka pasur në koalicion edhe disa subjekte të vogla(SD, LP dhe PK), dhe ka fituar 18 mandate të këshilltarëve në pushtetin lokal, por të pamjaftueshëm për shumicën parlamentare lokale prej 41 këshilltraësh. Nga ana tjetër të gjitha subjektet tjera politike kanë marrë gjithsej 23 këshilltarë që së bashku do të formojnë pushtetin lokal, duke e larguar nga aty pas njëzet vitëve DPS-in. Pasi, dy partitë kryesore të opozitës DF e DCG kanë së bashku 21 këshilltarë që janë të mjaftueshëm për të udhëhequr pushtetin lokal, iu mbetët atyre të për t’i ftuar edhe dy partitë tjera(me nga 1 këshilltarë) që t’iu bashkangjitën shumicës në parlamentin lokal.

Votimi si në zgjedhjet parlamentare

Pas zgjedhjeve paralamentare me 30 gusht 2020, ku u realizu në mënyrë demokratike rotacioni i pushtetit pas tridhjetë vitëve ku fitoi ish opozita parlamentare, provimi i parë i shumicës së re parlamentare ishte në Nikshiq, më 14 mars me rastin e zgjedhjeve lokale. Ishte ky një rast tipik për të dëshmuar seriozitetin e zgjedhjeve parlamentare, se ato nuk kanë qenë të rastit, por të vetdijës politike të qytetarëve se janë përkushtuar për ndryshim të pushtetit. Dhe ate që e realizuan me 30 gusht 2020, e përseritën në Nikshiq, duke dëshmuar edhe këtu shumicën në parlamentin lokal, duke bërë rotacionin e pushtetit lokal të cilin e ka pasur DPS-i për njëzet vite. Fitorja e opozitës lokale në Nikshiq, dëshmon se nuk është rastësi por vazhdim i kursit politik të qeverisjës se re edhe në këtë qytet i cili për nga pesha politike e numri i banorëve është i dyti në Mal të Zi, pas Podgoricës.

Barometri tregues i zgjedhjeve

Si barometër tregues të rezultatit të tyre zgjedhjeve lokale shërbejnë zgjedhjet paralamentare të 20 gushtit 2020, ku krahasimi për këtë periudhë kohore dëshmon disponimin të elektorati votues në mbeshteje të subjektëve politike pjesëmarrësi në zgjedhje.

Në këtë aspekt partia e DPS-it e cila ka pasur pushtetin lokal për njëzet vjetë, ndonëse ka humbur pushtetin që ishte paralajmëruar me zgjedhjet parlamentare, megjithate arriti të ruaj elektoratin votues(40,40%) edhe pse më një rënie prej 294 votash, duke mbetur subjekti më i votuar në këtë qytet.

Nga ana tjetër ndonëse ka pasur mbeshtetje logjistike nga Beogradi zyrtar e gjetiu, Fronti Demokratik(DF) edhe pse është pritur të përsërisë rezultatin e 30 gushtit 2020, ndodhi e kundërta sepse pësoi rënie nga 37,46% në 25,9%, apo për 5685 vota. Ndërsa e kundërta ka ndodhur me Demokratët(DCG) të cilët nga 14,32% arritën në 23,37% përkatësisht u rritën për 4.257 vota, duke qenë befasia e tyre zgjedhjeve. Nga ana tjetër rezultat identik me zgjedhjet parlamenatare ka pasur edhe URA, ndërsa SDP mbeti jashtë pushtetit lokal, që ishte paralajmëruar që në zgjedhjet parlamentare, si parti e vogël pa mbeshtetje në elektoratin votues.

Zgjedhjet lokale të mbahën për një ditë

Ka kohë që në lidhje zgjedhjet lokale në Mal të Zi subjektët politike por edhe analistë të ndryshëm kanë shprehur mendimin se do të ishte e arsyeshme që ata të mbahën për një ditë, sikurse mbahen zgjedhjet parlamentare. Dhe një qendrim i tillë arsyetohet me faktin se në sajë të rrjedhave aktuale politike, pothuaj në çdo vit do të kemi zgjedhje lokale, andaj, për të elimiminuar një dukuri të tillë, është të udhës që të punohet në këtë drejtim nga ana e faktorëve politikë, sepse qytetarët janë të ngopur me zgjedhje.

Ligj i veçantë për zgjedhjet lokale

Pikërisht, në këtë aspekt në kuadër të Komisionit për reformën zgjedhore duhet të trajtohet çështja e zgjedhjeve lokale. Bëhët më dije se ky komision do të punojë deri në fund të qershorit, andaj ekziston kohë e mjaftueshme në këtë drejtim. Por, për të arritur këtë qellim, duhet të ekzistojë vullneti politik i pushtetit, por edhe i opozitës parlamenatare, sepse për tu votuar në parlament duhet mbeshtetja e 54 deputetëve. Në lidhje me këtë çështje ekziston ideja e miratimit të ligjit të veçantë për zgjedhjet lokale, që do të ishte risi në jetën parlamenatare pluraliste. Po ashtu risi do të jetë edhe votimi me lista të hapura, duke iu mundësuar qytetarëve që të votojnë në mënyrë të drejtpërdrejtë përfaqësuesit e tyre e jo si deri më tash që janë votuar listat e partive politike. Një veprim i tillë do të ishte në favor të qytetarëve dhe të demokracisë pluraliste.

Relaksim për qytetarët

Nëse do të realizohej kjo ide, do të ishte një relaksim për qytetarët dhe skenën politike në Mal të Zi, sepse do të ishte në favor të uljes së tensioneve politike dukuri kjo e pranishme kur kemi zgjedhje të veçanta për një komunë, ku rasti i Nikshiqit është shëmbull tipik i kësaj dukurie. Andaj, mbajtja e zgjedhjeve lokale në një ditë, do të ishte në favor të eliminimit të dukurive të tilla, por edhe të konsolidimit të skenës politike dhe elektoratit votues në tërë vendin.

(21 mars 2021)

NJË LETËR E PANJOHUR E SHKRIMTARES MUSINE KOKALARI …

March 28, 2021 by dgreca

– Ese mbi dy shpirtra të letërsisë dhe kulturës/

NGA URAN BUTKA/*

Qysh në vitin 1992, si një brengë pamundësie të mëparshme, hulumtova nëpër arkiva veprat e shkrimet e Musine Kokalarit, gazetën e saj “Zëri i Lirisë”, dokumentet arkivore mbi fatin e saj tragjik dhe shkrova esenë “Mesazi i Musine Kokalarit” si edhe një skenar filmi dokumentar për Të. Meqenëse këto sprova ishin të paplota dhe joshteruese, jam marrë në vazhdimësi, çdo herë duke gjetur diçka të re në jetën dhe veprën e saj, ende te pazbuluar tërësisht.

Në Arkivin e Shtetit zbulova këto ditë një letër të panjohur të Musine Kokalarit drejtuar mikut dhe dijetarit Sotir Kolea. Në arkiv ruhen gjithashtu disa letra të shkrimtares Musine Kokalari me personalitetet kulturore të botës shqiptare e të huaj, që hedhin dritë mbi personalitetin e saj intelektual të jashtëzakonshëm për atë kohë, procesin e saj krijues, vetëdijën e shkrimit dhe veprimtarinë e saj jetësore, kulturore e politike. Më i spikatur është letërkëmbimi me Midhat Frashërin, Aleksandër Xhuvanin, Sotir Kolenë, Ernest Koliqin, Eqrem Çabej, Xhuzepe Skiro, Angelo Leoti etj, letërkëmbim tashmë i botuar.

Sotir Kolea ishte studiues, leksikograf, autor i një fjalori disagjuhësh me bazë shqipen, autor i “Një tufë proverbash”, publicist dhe botues i gazetës ”L’Albanie” në vitin 1914 në Zvicër, si edhe veprimtar i spikatur i çështjes sonë kombëtare, drejtor i Bibliotekës Kombëtare gjatë viteve 1928-1937. Pas kësaj kohe, ai u vendos në Elbasan, qendër e arsimit dhe e studimeve shqiptare. Pikërisht atje ia dërgonte letrat Musineja dhe i kërkonte gjykin kritik për veprat e saj të para, meqenëse mungonte një kritikë e vërtetë, siç shkruante ajo: “Në Shqipëri nuk gjen kënaqësi ose nxitje, se nuk ka një kritikë në kuptimin e vërtetë të fjalës”.

Shkrimtarja e parë shqiptare ishte e ndërgjegjshme për udhën që kish zënë, origjinalitetin, por edhe vështirësitë në drejtimin letrar të saj dhe botimet, duke u nisur që nga libri i parë (1944) ”Siç më thotë nënua plakë”, ku botën ajo e vëshron me sytë e mendësinë nënos plakë, ndërsa te libri me përralla”Rreth vatrës” (1944), rrëfimi përrallor vjen nga gjyshja plakë, por bota këqyret dhe jepet me syrin dhe mendësinë e fëmijës edhe për fëmijën. Musineja, siç e pohon edhe vetë, del nga vetja e zbret në moshën e fëmijëve, komunikon e dialogon thjeshtë me ta si një fëmijë, ndryshe nga shumë shkrimtarë të tjerë që flasin e shkruajnë së lartmi nga mosha e përvoja e tyre letrare dhe mbeten të ftohtë e të huaj. Ndonëse disa shkrimtarë të njohur të asaj kohe kishin shkelur ne këtë taban, si Mitrush Kuteli me “Tregime të moçme shqiptare”, Ali Asllani me “Hanko Halla”, apo Ernest Koliqi me “Hija e maleve” etj., por ndryshe nga ata, vepra e të cilëve është mirëfilli letrare, apo ndryshe nga “Përrallat” e Sotir Kolesë, që ishin mirëfilli nga goja e popullit, Musineja ndjek udhën e vet origjinale, ndërmjet narativës popullore dhe autorësisë së saj letrare.

“Mendimi im ka qenë që t’u jap të vegjëlve një libër, që të mos i lodhë dhe vehten e tyre të mos e gjejnë në një botë të huaj. Në një botë shqiptare, në një vatër, ku edhe të mëdhënjtë të thonë se vërtet kështu kemi rrojtur. Kur e kam shkruar, nuk kam qenë unë, po një Musine e vogël dhe si e tillë- me mendime të thjeshta dhe gjuhën pyetje-përgjigje…Më duket që kam mundur të hyj në shpirtin e të vegjëlve”- përsiat Musineja.

“Po ju dërgoj “Dasmën gjirokastrite”, – i shkruante ajo Kolesë në një letër të mëparshme, – por jo të gjithë, mbasi ende nuk ka mbaruar. Puna ecën ngadalë në shtypshkronjë. U rri në kokë punëtorëve, por megjithëkëtë ka disa gabime. Të shohim sesi do ta gjeni ju”…

Letra e sapozbuluar, mban datën 8.02.1945, është e panjohur dhe e papërfshirë në botimet e Musinesë. Ajo e shkruan këtë letër në çastin më të mjeruar të jetës së saj. Dikush mund të mendojë se koha më e tmershme e jetës së saj ishte ishte ajo e burgut të Burrelit, më pas e internimit të gjatë dhe e sëmudjes së rëndë të kancerit, që i mori përfundimisht jetën. Por jo, këto periudha të vuajtjes së parrëfyer të jetës së saj ajo i kishte përballuar me dinjitet, me forcën e karakterit, të vetmisë dhe të lirisë së brendshme.

“Shpirti ka nevojë për vetminë për të qenë i lirë” shkruan ajo. “Ne e kërkojmë lirinë jashtë vetes, ndërkohë që ajo është brenda nesh”.

Në letrën që po shqyrtojmë, gjejmë momentin më të keq shpirtëror të jetës së saj, “e goditur rëndë, e mbuluar me zinë dhe në dallgën më të madhe të jetës”.

Sapo regjimi komunist i kishte pushkatuar pa gjyq vëllezërit e saj, Muntazin dhe Vesim Kokalarin. “Plumbat që shtrinë përdhe Muntazin dhe Vesimin të vdekur, na kanë goditur edhe ne, na lënë kufoma të gjalla për jetë, për të vuajtur gjithnjë sa të jemi në jetë” – shkruan hidhur ajo në këtë letër.

Musineja ishte nga një familje e njohur e Gjirokastrës. Vajzë e vetme e juristit të njohur Reshat Kokalari, motër e vëllezërve Muntaz, Vesim dhe Hamit Kokalari, veprimtarë të shquar të kulturës shqiptare, themelues të librarisë “Venus” dhe të shtëpisë botuese “Mesagjeritë shqiptare”, themeluar më 1942, që botonte dhe përhapte vepra të vyera nga literatura botërore e shqipe, si “Hamleti” e “Makbethi” të Shekspirit, “Rubairat” e O. Khajamit, “20 vjet ngatërresa ballkanike” të Durhamit, “Ivanhoe” të Skottit, “Kosova-djepi i Shqiptarizmit”, të Hamit Kokalarit, librat e Musinesë e të tjera.

Vetë Musineja ishte një intelektuale, që ishte ushqyer me ideologjinë kombëtare të Rilindësve tanë të mëdhenj, e quante veten nxënëse të Sami Frashërit, kishte idhull Naimin dhe Mid’hat Frashërin, ndërkohë qe kishte kulturë perëndimore, ishte demokrate dhe kundërshtare e çdo ideilogjie e praktike totalitare.

“Në odën time të vogël, shkruan ajo në ditarin e saj, përballë kam vënë fotografinë e iluministit të shquar, Samiut, të poetit Naim, të patriotit Sotir Kolea, të punëtorit të gjuhës shqipe e të lëvizjes Kombëtare, Jani Vreto, të arsimtarit Koto Hoxhi, të mendimtarit Naum Veqilharxhi, të të nderuarit De Rada dhe të të urtit Aleksandër Xhuvani. Në vetminë time nuk jam vetëm, jetoj me njerëz të nderuar, të ditur e demokratë, që kanë punuar për vendin, për mëmëdhenë gjersa mbyllën sytë…Unë jam nxënësja e tyre…”

Kryetari i komunistëve, Enver Hoxha, i cili e kishte kushërirë të dytë Musinenë, nuk e kurseu jo vetëm atë, por tërë fisin e Kokalarëve. Më 12 nëntor 1944 terrori i kuq me urdhër të tij dhe zbatuar nga Kristo Themelko, pushkatoi pa gjyq e pa faj pranë hotel “Bristol”,11 personalitete të shqura të Tiranës, ndërmjet tyre vëllezerit e saj Muntaz Kokalari dhe Vesim Kokalari. Po ashtu u pushkatuan pa gjyq Syrja dhe Emin Kokalari, Hivziu vdiq në burg dhe Isai në internim. Muniri vrau veten. Musineja u burgos dhe u internua. Bijtë dhe nipërit e tyre u hodhën rrugëve, u internuan dhe u persekutuan pafundësisht.

Arsyen e këtij persekutimi familjar na i rrëfen Muntaz Kokalari, vëllai i Musinesë, tek një letër më 9.11.1944, që e kishte shkruar për znj.Makbule tri ditë para pushkatimi të tij:

“ Po përjetojmë ditë të vështira. Kam vendosur me brengë në zemër, të largohem nga Shqipëria ime e bukur, nga familja e dashur….Këtë vendim e mora mbasi më njoftuan disa nga miqtë e mi të besuar, se jeta ime dhe e të afërmve të mi është në rrezik nga bashtua, Enver Hoxha. Ai ka urdhëruar djajtë e kuq kundër nesh. Kjo kuptohet: thjesht për motive personale.Kjo është fatkeqësi e kombit tonë dhe e Shqipërisë së gjorë, që ka rënë në duart e një njeriu të përbindshëm, tinzar, hakmarrës, inatçi, dinak, megaloman, egoist, kumarxhi e gënjeshtar, që i do njerëzit nën vete; edhe kur qe jashtë për studime nuk dha asnjë provim, mbeti pas kabareve, kazinove etj. Ne intelektualët gjirokastritë ia dimë të gjitha sa i vlen lëkura, prandaj kërkon të na asgjësojë..”

Dhe i asgjësoi.

Musinenë e vrau shpirtërisht persekutimi absurd e kriminal i familjes së saj. “Ky qe fati im , më i hidhur se vdekja “ –i shkruante ajo S.Kolesë.

Njëherësh, edhe fati hidhur i ndërprerjes së dhimbshme të krijimtarisë së saj. “Sot mora nga shtypi librin e parë dhe po jua dërgoj. Ta kini për vete si kujtim të punës sime më të mirë, që pandeh se kam bërë, dhe të fundit. E mbani për vete, mbasi nuk e nxjerr në shitje. E para, se është dasmë dhe në zi’ duket qesharake; e dyta, se nuk dua më as të punoj, as të shkruaj”.

Është fjala për librin “Sa u tund jeta” (Dasma gjirokastrite, ku shkrimtarja paraqet saktësisht antropologjinë, ritet, zakonet, veshjet, dialogët, këngët e vallet, lotët dhe gëzimet e dasmës shqiptare, rezultat i një punë të gjatë, pasionante e të palodhshme ndaj folklorit – por në funksion të tekstit letrar) ), libër që M. Kokalari ia dërgonte të porsabotuar Sotir Kolesë si një kujtim të mbramë në një kohë zije, por që e konsideronte edhe si punën e saj më të mirë, që për fat të keq ishte edhe botimi i saj i fundit, sepse nuk mund të shkruante më. Kjo ishte për shkrimtaren e re, më e rëndë se vdekja.

“Përse të punosh? Përse të shkruash? Përse të jetosh?” –klithte shkrimtarja Kokalari, në dëshpërimin e saj të pafund.

Ky dëshpërim, por edhe revoltë njerëzore dhe intelektuale e përfshin edhe atin e saj shpirtëror, Sotir Kolenë, të nderuarin atë, -siç i thoshte ajo. Në letrën e përgjigjes së Sotirit ( dorëshkrimi gjendet në Arkivin e Ministrisë së brendshme, Fondi 140, dosja 2912,viti 1945, letër e pabotuar më parë), gjejmë dhimbjen e lotët e Kolesë per humbjen vëllezërve të saj Muntaz dhe Vesim Kokalari, për të cilët “kam qarë së largu dy miqtë e çmuar që hikën’ e na lanë në lulen’ e moshës; kam qarë të dy të rinjtë që nuk qenë vetëm lavdijë për të vehtët, po qenë së bashku dhe shpresa për ne, për të paskëtajmen, se kombi ka nevojë për bij që qenë Mumtazi dhe Vesimi, me zëmër për së mbari, me gjykim të matur dhe mendje të pjekur”, por gjejmë edhe papajtueshmërinë e tij ndaj persekutimit “me kaqë egërsim”.

Ai i shkruan Musinesë: “Shuplaka e fatit’ që shkrepi mbi ju, zonjëzë dhe mbi der’ të juaj është aq e tmerrshme sa ndofta as emër nuk ka të posaqëm në gjuhën tënë, në gjuhën e një kombi që për të gjat’ shekujve, ka pas’ qënë rrahur dhe pjekur’ e djegur’ ndër cen e rrëbjera. As fjalë ngushëllimi nuk kam ku t’i gjenj se helëm i zi, që ju shtrydhi zemrën juve dhe të juajve, është nga ata që nuk kan të zbutur me fjal as me lotë. Bashkë me ju dhe me miqt të mirë të derës’ së juaj, kam qarë së largu dy miqtë e çmuar që hikën’ e na lanë në lulen’ e moshës; kam qarë të dy të rinjtë që nuk qenë vetëm lavdijë për të vehtët, po qenë së bashku dhe shpresa për ne për të paskëtajmen, se kombi ka nevojë për bijë që qenë Mumtazi dhe Vesimi, me zëmër për së mbari, me gjykim të matur dhe mendje të pjekur. Zemërës së juaja dhe Zotit Hamit ju qoftë ngushëllimi të kryerët të detyrave të ra dhe të rënda që her’ e prap’ e sotëme ju shtroj mbi gjithë të tjerat edhe faqe pindërvet dhe faqe të miturve dhe nënave të tyre, që jeta nëpërkëmbi me kaqë egërsim”.

Gjithsesi, i urti Kolea, edhe ai në prag të vdekjes, i jep kurajë, forcë dhe uzdajë Musinesë, për ta vazhduar jetën dhe punën e saj, se puna është ilaçi i gjithçkaje, por edhe detyrë ndaj vetes, njerëzimit, kombit dhe botës.

“Një gurrë ngushullimi gjithë aq të vërtetë do t’ ju falinj puna, kjo detyra e shenjtë edhe faqe vehtesë edhe faqe botësë, që është prejt’ e zemrës, shëndet i trupit dhe pus’ i harrimit për troces të jetës; detyrë faqe vehtes jo vetëm sa rreh zemëra po dhe më pas, se jeta zgjatet pak a shumë edhe përtej varrit, detyra faqe hjerësvet, që ka njeriu te të vetët dhe faqe atyre që kanë qenë më parë, detyra faqe miqve dhe faqe njerëzimit, detyra faqe kombit, atdheut edhe botës”.

*E dergio per Diellin autori.E falenderojme.

GABIMI

March 28, 2021 by dgreca

Nga Astrit Lulushi/ Ambicja për t’ia kaluar diktatorit, në krime, bëri që shumë udhëheqës ranë në kurthin e tij, dhe ai i dënoi a i vrau. Balluku, Shehu, Hazbiu, etj., njerëzit më besnikë të Hoxhës, nuk donin shembjen e diktaturës; apo ndonjë lloj demokracie; ata ishin pjellë e saj, qëndronin brenda saj, ëndërronin vetëm sesi të bëheshin më shtazë se Hoxha. Kjo ishte “tradhëtia” e tyre. Sa e vërtetë për të qeshur duket gjithë kjo, parë në konteksin e sotëm me nostalgjinë për diktaturën; shtypi e ushqen çdo ditë; ia merr kohën lirisë së fjalë për të përsëritur, nëpërmjet kujtimeve, me transkiptime, mbledhjet e burosë politike, ose proces verbalet e “shokut Enver”; kur pinjollë, xhonglerë të diktaturës, që thonë se ziheshin me prindërit pushtetarë – njerëz mediokër që s’bënin dot përpara pa ndërhyrjen e pushtetit – lejohen të merren me politikë a të bëhen “lidera”. Sa herë një popull duhet të bjerë viktimë për të kuptuar se është vërtetë viktimë? Të mos nxjerrësh mësim është paaftësi; njeriu, gabimet, ka frikë t’i lejojë, bëhet i patolerueshëm, sepse nuk di se si t’i ndreqi, dhe përfundon djallëzor.

KUJTESA- KOSOVA PARA 22 VITEVE, PRANVERË MASAKRASH NGA FORCAT SERBE

March 27, 2021 by dgreca

Në Kosovë pranvera është stinë e dhembjes dhe lotëve, e nderimeve dhe përkujtimeve për heronjtë, dëshmorët e martirët e rënë për shumë të shtrenjtën lari e pavarësi/

-Kryeministri i Republikës së Kosovë, Albin Kurti: Masakrat në Kosovë janë e vërteta e Serbisë dhe e kaluara jonë e cila nuk kalon/-U.d Presidenti i Republikës së Kosovës, Glauk Konjufca: Serbia absolutisht nuk e ka marrë dënimin e merituar si shtet për të gjitha ato veprime gjenocidale, gjenocidin që e ka bërë në Kosovë gjatë luftës së fundit të viteve 98-99/
Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari

PRISHTINË, 26 Mars 2021/ Në Kosovë përkujtohen në 22 vjetor martirët e dy masakrave të forcave serbe, 241 në Krushë të Madhe të Rahovecit dhe 113 në Krushë të Vogël në rajonin e Prizrenit.

Në Krushë të Vogël përkujtohet edhe se në 26 mars 1999, forcat ushtarake, policore e paramilitare serbe shtëpisë me plot burra shqiptarë që i kishin vrarë ia vunë edhe zjarrin dhe po atë ditë gjenocidi bënë edhe spastrim etnik duke i dëbuar me forcë gratë dhe fëmijtë drejt Shqipërisë.

Krusha e Vogël ka mbetur fshat i grave të veja dhe i fëmijëve jetimë, si pasojë e asaj masakre.

Pranvera në Kosovë është stinë e dhembjes dhe lotëve, e nderimeve dhe përkujtimeve për heronjtë, dëshmorët e martirët e rënë për shumë të shtrenjtën lari e pavarësi.

Është stina kur përkujtohet se, në 5, 6 e 7 mars 1998, në Epopenë e Prekazit, në mbojtje të pragut të shtëpisë dhe Kosovës, në luftën për liri dhe pavarësi, në përballje me sulmin e egër të forcave serbe, ranë heroikisht 56 anëtarë të Familjes Jashari, 20 prej tyre të Familjes së ngushtë të Komandantit Legjendar Adem Jashari.

Në Izbicë, fshat tjetër i krahinës së Drenicës në Kosovë, përkujtohen 147 civilë shqiptarë të pushkatuar në masakrën e 28 marsit 1999, nga forcat serbe, të cilat në përpjekje për të zhdukur gjurmët e krimeve i kishin nxjerrë nga varret dhe i kishin dërguar e groposur nëpër varreza masive në Serbi.

Ndër masakrat në Kosovë që do përkujtohen në këtë pranverë është edhe ajo në fshatin Mejë të Gjakovës, e 27 prillit 1999, kur forcat serbe kanë rrembyer nga kolonat e refugjatëve dhe masakruar e zhdukur 377 shqiptarë. Asnjëri nga të ndalurit në rrethimin e hekurt nuk kishte arritur të dilte i gjallë.

Në Kosovë ndodhi edhe masakra serbe në burgun e Dubravës, e datës 22 maj 1999, ku u vranë 114 shqiptarë të burgosur. Forcat kriminale serbe bënë masakra në gjithë Kosovën, edhe në Reçak, në Likoshan dhe Çirez, Obri, Poklek, Suharekë, Kralan, Goden, Rogovë, Celinë, Lubeniq, Makoc, Kotlinë, Fushë Kosovë, Gjakovë, Rahovec, Studime, Kaçandoll, Bajgorë, Shipol, Çabër…

Në vitet 1998-‘99 forcat serbe në sulmet gjenocidale dëbuan nga Kosova mëse 1 milion shqiptarë, shumicën “përtej Bjeshkëve të Nemuna” në Shqipëri, vranë e masakruan mëse 12 mijë, e mijëra të tjerë i zhdukën duke i dërguar e groposur edhe në Serbi, apo edhe duke i djegur, ndërsa ende nuk dihet për fatin e mëse 1600 të zhdukurve ende të pagjetur.

KRYEMINISTRI KURTI NGA HOMAZHET NË RAHOVEC: DO TË ANGAZHOHEMI SI ASKUSH MË PARË PARA NESH PËR DREJTËSI PËR KOSOVËN

Rahovec, 26 mars 2021/ Kryeministri i Republikës së Kosovë, Albin Kurti i shoqëruar nga presidentja në ardhje, Vjosa Osmani, ministrja e Drejtësisë, Albulena Haxhiu, nënkryetarja e Kuvendit, Saranda Bogujevci, deputetja Vasfije Krasniqi, kryetari i Komunës së Prizrenit, Mytaher Haskuka, dhe kryetari i Komunës së Rahovecit, Smajl Latifi, si dhe përfaqësues të tjerë institucionalë të nivelit qendror dhe lokal, ka bërë homazhe sot në Krushë të Madhe dhe Krushë te Vogël.

Homazhet i filluan të Kompleksi Memorial në Krushë të Madhe të Komunës së Rahovecit, në 22- vjetorin e masakrës së kryer nga forcat serbe të mbi 243 personave.

Në fjalën e tij, Kryeministri Kurti tha se edhe sot e kësaj dite i kemi 64 të zhdukur, e në mesin e tyre edhe profesorin Ukshin Hoti.

Duke bërë nderime te varrezat e dëshmorëve dhe martirëve, dhe duke u angazhuar për të zbardhur fatin e të pagjeturve, Kryeministri Kurti theksoi se kryhet një pjesë shumë e vogël e borxhit të madh që e kemi ndaj sakrificës, humbjeve dhe vuajtjeve të popullit tonë falë të cilëve ne sot e kemi edhe lirinë edhe pavarësinë.

“Drejtësia për krimet e kryera nga Serbia mungon, dhe është obligim i yni institucional që të angazhohemi maksimalisht me Institutin e ardhshëm për Krimet e Kryera gjatë Luftës dhe me aktivizimin e Prokurorisë Speciale e të sistemit të drejtësisë në përgjithësi në mënyrë që të arrijmë që t’i shërojmë plagët e luftës duke zbardhur fatin e të pagjeturve dhe duke sjell drejtësi që duhet të gjykojë e të dënojë kriminelët e luftës”, tha ai.

Pas Krushës së Madhe, vazhduan për në Kompleksin e Varrezave në Krushë të Vogël të Komunës së Rahovecit.

“113 veta u vranë në Krushë të vogël, dhe ky është një shembull i gjenocidit të Serbisë në pranverën e vitit 1999. Atëherë kur ajo synonte shfarosjen e shqiptarëve, terrorin mbi neve në mënyrë që të na shporrin nga toka jonë e lashtë, ku jemi popull autokton dhe që nuk i ka dashur askujt të keqen, por vetëm të mirën për të gjithë”, Kryeministri Kurti.

Nga Krusha e Vogël, Kryeministri Kurti u zotua se do të angazhohen si askush tjetër para tyre, për drejtësi për Kosovën, për familjet e të pagjeturve, familjet e të vrarëve , për humbjet, vuajtjet e viktimat që i kemi, për dëshmorët dhe martirë, të cilët paguan çmimin e njëjtë të lirisë sonë kaq të vlefshme dhe pavarësisë sonë të shpallur këtu e 13 vjet më parë.

“Përkulemi para të gjitha këtyre varreve e familjeve të cilët përditë e ndjenjë mungesën e thellë të më të dashurve të tyre që nuk ishin vetëm anëtarë të këtyre familjeve, por shqiptarë e qytetarë të vendit ndaj të cilëve kemi borxh e obligim”, përfundoi Kryeministri Kurti.

KRYEMINISTRI KURTI: MASAKRAT NË KOSOVË JANË E VËRTETA E SERBISË DHE E KALUARA JONË E CILA NUK KALON

Suharekë, 26 mars 2021/ Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti bëri homazhe dhe vendosi kurora me lule te obelisku i të vrarëve të familjes Berisha në Komunën e Suharekës, dhe më pas vizitoi Muzeun e Martirëve të familjes Berisha si dhe Memorialin e kësaj familjeje. Atje u shoqërua nga deputetja dhe Presidentja në ardhje, Vjosa Osmani, nënkryetarja e Kuvendit Saranda Bogujevci, deputetja Vasfije Krasniqi, kryetari i Komunës së Suharekës, Bali Muharremaj, si dhe përfaqësues të tjerë institucionalë të nivelit qendror dhe lokal.

Pas homazheve, Kryeministri Kurti tha se ky muze i kësaj masakre është jeta jonë, është e kaluara jonë e pashlyeshme, traumatike, që sot shënon një plagë që kullon, plagë të hapur për shkak se nuk ka ende drejtësi për viktimat dhe as gjykime e dënime të kriminelëve serbë.

“Nuk mund të kemi të ardhme të sigurt, nuk mund të kemi paqe e qetësi përderisa nuk e kemi drejtësinë e cila jo vetëm që na është mohuar sepse na është vonuar, por për shkak se nuk ka filluar ende”, shtoi Kryeministri Kurti.

Në fjalën e tij, Kryeministri Kurti tha se si Qeveri e Republikës së Kosovës dhe si Kryeministër i ri, bashkë me presidenten në ardhje znj. Vjosa Osmani, do të bëjnë çmos që këtyre familjeve të cilët paguan çmimin kaq të lartë për lirinë dhe pavarësinë tonë, t’iu dalin në ndihmë dhe të jenë përkrah tyre. Edhe sa i përket traumave, humbjeve e vuajtjeve që i kanë përjetuar, por edhe sa i përket aktivizimit sa më të madh të sistemit të drejtësisë, e në veçanti të prokurorisë, në mënyrë që kriminelët e kësaj masakre dhe shumë masakrave të tjera të përfundojnë prapa grilave.

“Masakrat në Kosovë janë e vërteta e shtetit të Serbisë dhe janë e kaluara jonë e cila nuk kalon. Ajo është në të tashmen tonë, është përditë me neve, çdo mëngjes kur zgjohemi e çdo mbrëmje kur nuk na zë gjumi. 547 viktima civile janë në komunën e Suharekës, një ndër komunat më të goditura dhe 80 janë ende të pagjetur”, u shpreh tutje ai, duke thënë se Serbia pas vrasjeve që kreu këtu me forcat e saj i rrëmbeu edhe kufomat dhe u përpoq që ta varros të vërtetën por që ajo rishfaqej nëpër liqenet e saj nga kamionët të cilët nuk ngeleshin dot në thellësi të ujërave atje.

Kryeministri rikujtoi se 744 shqiptarë janë zhvarrosur nga Batajnica, një varrezë masive që sot është poligon i qitjes për policinë dhe ushtrinë atje, ndërkaq këtu janë 14 fëmijë nën moshën 15 vjeçare të vrarë. “Pra, nuk kanë dashur t’i vrasin vetëm të rriturit por edhe brezin e ardhshëm, edhe ata që vijnë më pas, prandaj të gjitha këto krime të kryera gjatë luftës përveçse janë krime të luftës, janë edhe krime kundër njerëzimit dhe gjenocidit”, shtoi Kryeministri Kurti.

Gjatë këtyre homazheve, Kryeministri Kurti bëri të ditur se bashkë me të ishte edhe Saranda Bogujevci, nënkryetare e kuvendit të Kosovës, e mbijetuar e masakrës së familjes së saj, masakër kjo që e ka përvjetorin e 22-të të dielën, dhe Vasfije Krasniqi e mbijetuara e përdhunimit e cila gjithashtu me kurajon e saj ka folur në emër të mijëra grave shqiptare të cilat u dhunuan gjatë luftës.

“Përulemi me nderim të përjetshëm para të gjithë atyre që u flijuan. E ardhmja e Republikës sonë varet shumë nga kjo kujtesë e kulturës kolektive”, përfundoi Kryeministri Kurti.

U.D PRESIDENTI KONJUFCA: GJAKU I TË RËNËVE TË KRUSHËS SË MADHE DHE KRUSHËS SË VOGËL QËNDRON NË THEMELET E SHTETIT TONË

U.d Presidenti i Republikës së Kosovës, Glauk Konjufca, gjatë ditës së sotme ka bërë homazhe në Krushë të Madhe dhe në Krushë të Vogël.

U.d presidenti Konjufca ka thënë se sa herë vijmë këtu e kuptojmë edhe më mirë që Kosova i ka tri plagë, e që sipas tij, çka është më e keqja, janë plagë të hapura të Republikës së Kosovës dhe të popullit të saj.

“Plaga e parë është vet masakra që ka ndodhë. Populli këtu, krushianët e kanë përjetuar tmerrin në një masakër e cila ka lënë qindra e qindra të vdekur. Plaga e dytë është që këtu ka edhe varreza të zbrazëta. Disa prej varrezave janë të zbrazëta, që na e kujton edhe njëherë se Serbia i ka rrëmbyer më të dashurit tanë dhe familjarët tanë dhe nuk i ka kthyer kurrë. Fati i tyre ende nuk është zbardhur, dhe kjo është një plagë e hapur në trupin e shtetit tonë, të populli tonë. Plaga e tretë do të thoja që është drejtësia e munguar. Nuk ka pasur drejtësi kurrë për familjarët të cilët i humbën më të dashurit e tyre, ata u masakruan, u rrëmbyen, nuk dihet për një pjesë të tyre, për fatin e tyre dhe familjaret tash e 22 vite prej asaj date jetojnë për çdo ditë me peshën, e me vuajtjen e rëndë për fatin e pazbardhur të familjarëve të tyre”, ka thënë u.d presidenti.

Ai ka kujtuar edhe intelektualin e patriotin e madh, Ukshin Hoti, “Të mos harrojmë që njëri prej personaliteteve më të shquara te kombit shqiptar ka lindur këtu, është vendlindja e tij dhe po atë fat e ka pas edhe ai, po flas për intelektualin e patriotin tonë të madh Ukshin Hoti, i cili u zhduk në muajin maj të vitit 1999 prej forcave policore të Serbisë, dhe që prej asaj date nuk dihet gjë për fatin e tij. Institucionet duhet të bëjnë dukshëm më shumë se që kanë bërë përpara për të gjitha këto që i thash, duke e përfshirë edhe zbardhjen e fatit të Ukshin Hotit”, ka theskuar u.d presidenti Konjufca.

Sipas tij gjaku i të rënëve të Krushës së Madhe dhe të Krushës së Vogël qëndron në themelet e shtetit tonë, qëndron në themelet e lirisë të Republikës së Kosovë.

U.d presidenti Konjufca ka bërë homazhe edhe në Krushë të Vogël, në nderim të martirëve të rënë në masakrën e cila u krye prej forcave policore ushtarake dhe paramilitare të Serbisë, në mars të vitit 1999.

U.d presidenti ka thënë se Serbia absolutisht nuk e ka marrë dënimin e merituar si shtet për të gjitha ato veprime gjenocidale, gjenocidin që e ka bërë në Kosovë gjatë luftës së fundit të viteve 98-99.

“Në Serbi jo vetëm që mijëra kriminel të luftës janë të lirë e të padënuar, të patrajtuar nga drejtësia, por çka është më e keqja përmes politikës së sotme të cilën po e zhvillojnë përfaqësuesit shtetëror të Serbisë, po na tregojnë që Serbia në masë të madhe nuk është shkëputur nga ajo logjikë e atij pushteti e cila e ka shkaktuar gjenocidin në Kosovë gjatë luftës së fundit”, ka thënë ai.

Sipas tij, edhe veprimet e institucioneve tona kane shkaktuar pakënaqësi të mëdha ndonjëherë te familjarët e të rënëve të masakrës së Krushës së Vogël.

“Për shembull, përgjysmimi i dënimit të njërit prej kriminelëve të luftës, i cili është dënuar prej gjykatave tona për pjesëmarrje aktive në masakrën e Krushës së Vogël, ka shkaktuar indinjatë të thellë te i gjithë populli i Kosovës, por në veçanti te familjarët të cilët i kanë humbur më të dashurit e tyre gjatë kësaj masakre. Ky nuk ka qenë aspak një sinjal i mirë prej anës së institucioneve tona që rastet e krimeve të luftës do të ndiqen dhe do të dënohen”, ka thënë u.d presdienti.

U.d presidenti Konjufca, duke ju bërë thirrje institucioneve tona, sistemit tonë të drejtësisë, ka thënë se “tash të gjithë e dinë se nuk ka asnjë pengesë shteti i Kosovës, gjykatat tona për t’i ndjekur, dhe për t’i dënuar ashtu siç e meritojnë të gjithë akterët si përfaqësues të ushtrisë, të policisë dhe të paramilitarëve serbë të cilët kanë kryer masakra gjatë luftës në Kosovë”.

Në “Air Albania” zbresin “shpikësit” e futbollit

March 27, 2021 by dgreca

Në “Air Albania” zbresin “shpikësit” e futbollit . Shqipëri-Angli. Katër ndeshje, katër humbje, 12 gola të pësuar, një i shënuar dhe dy gola të anulluar padrejtësisht.

Nga Albano KOLONJARI/

Sipas FIFA-s, loja kineze cuju (蹴鞠, fjalë për fjalë “goditje e topit”) është forma më e hershme e futbollit. Lojtarët e Cuju mund të përdorin çdo pjesë të trupit përveç duarve dhe qëllimi ishte të gjuaje një top drejt rrjetës. Sipas disa studiesve historia e futbollit fillon në viti 2500 B.C. Por “shpikësit” e futbollit modern, dhe që luhet sot duke fituar zemrat e milona e miliona njerzëve janë anglezët. Historia fillon në vitin 1863, kur futbolli ragbi dhe futbolli aktual, u ndanë në rrugë të ndryshme dhe në Angli u krijua Football Association, e para organizatë drejtuese e futbollit. Rregullat e sakta dhe dispozitat e përgjithshme të lojës së futbollit u vendosën në Angli në vitet 1863. Në atë moment, lojtarët përcaktuan se cilat do të ishin edhe dimensione të fushës optimale për një ndeshje futbolli, por edhe rregulla të tjera.

Anglia është ekipi kombëtar më i vjetër në arenën e futbollin botëror. Ata luajtën ndeshjen e parë ndërkombëtare në Glasgow, Skoci me 30 nëntor 1872. Skocia luajti përballë Anglisë dhe takimi përfundoi në barazim 0-0. Dy ikonat kryesore të Anglisë janë Stadiumi Wembley, në Londër, dhe selia e tyre stërvitore është në St George’s Park. Me 1880 Federata Angleze e Futbollit kishte 128 klube, duke perfshire dhe 6 nga Skocia. Në 1888 u krijua Lidhja Angleze e Futbollit. 12 klubet themeluese ishin: Accrington (Old Reds), Aston Villa, Blackburn Rovers, Bolton Wanderers, Burnley, Derby County, Everton, Notts County, Preston North End, Stoke City, West Bromwich Albion dhe Wolverhampton Wanderers. I njohur gjithashtu si Tre Luanët, Anglia garon në tre turne të mëdha ndërkombëtare, Kupën Botës FIFA, Kampionatin Evropian UEFA dhe Ligën e Kombeve UEFA. Anglia është një nga tetë kombet që janë kurorëzuar Kampione e Botës, pasi kanë fituar edicionin e vitit 1966. Anglia, është përfaqësuese e Mbretërisë së Bashkuar, dhe nuk është anëtare e Komitetit Olimpik Ndërkombëtar dhe për këtë arsye ekipi kombëtar nuk garon në Lojërat Olimpike. Që kur hyri për herë të parë në turne në vitin 1950, Anglia është kualifikuar 15 herë në Kupën e Botës FIFA. Ata fituan Kupën e Botës 1966, kur ata gjithashtu pritën finalet, dhe përfunduan të katërtit në 1990 dhe 2018. Anglia nuk ka fituar kurrë Kampionatin Evropian të UEFA-s, dhe paraqitjet e tyre më të mira kanë qenë në vendin e tretë në 1968, dhe 1996, kjo e fundit ishte organizatore. Fitoren më të thellë Anglia e ka realizuar në Belfast Irlandë, në 18 Shkurt të vitit 1882 me rezultatin 13-0. Humbjen më të thellë anglezët e kanë pësuar në Hungari, më 23 Maj 1954 me rezultatin 7-1. Shqipëri-Angli dhe 2 golat e anulluar padrejtësisht. Shqiponjat dhe Tre Luanët janë “përplasur” katër herë ndërmjet tyre. Ndeshjet kanë qënë të vlevshme për Eleminatoret e Kampionatit Botëror. Në Mars të 1989, Anglia fiton në Qemal Stafa, 0-2. Me 26 Prill 1989, Shqipëria humbet nw Wembley 5-0. Në Mars të 2001, Anglia fiton në Tiranë 1-3 dhe në Shtator të po këtij viti 2-0 në Angli. 32 vite më parë në Wembley Stadium gjyqtari kryesor i takimit, i mohon Shqipërisë dhe Sulejman Demollarit një gol të rregull dhe model për nga mënyra e ekzekutimit. Ishte fundi i pjesës së parë, Tre Luanët udhëhiqnin 2-0, Sulejman Demollari pas një kombinimi me Nogën me shpinë pa e parë portën, me një goditje me trinë të plotë me të majtën shënon në portën e mbrojtur nga Shilton. Wembley hesht, tabelat elektronike shënojnë “gol”, por gjyqtarët nuk janë të këtij mendimi. Edhe sot e kësaj dite kur shikon pamjet e ketij goli, kupton që Shqipërisë ju mohua një shumë i rregullt. Gjyqtar ishte 45 vjecari norvegjez Einar Halle. Historia përsëritet në Marsin e vitit 2001. Anglezët shënojnë të parët në të 74 me Ouen, 1-0, dhe në të 84 shënojnë golin e dytë me Skolls. Në të 90-tën Rraklli shënon për Shqipërinë 1-2. Pesë minuta më vonë Rraklli barazon në 2-2, por goli anullohet në mënyrë të çuditshme, për posicion jashtë loje, kur vetë anësori ishte 5 metra mbrapa aksionit të kuqezinjëve.Të djelën në Air Albania, Shqiponjat do të kërkojnë të çukasin Tre Luanët, shpikësit e futbollit modern.
Angli-Shqiperi 5-01-0 (5) Gary Lineker2-0 (12) Peter Beardsley3-0 (64) Peter Beardsley4-0 (72) Chris Waddle5-0 (88) Paul Gascoigne

England (4-4-2)NAME NOTES AGE CLUB1 Peter Shilton 39 Derby2 Gary Stevens sub 76′ 26 Rangers3 Stuart Pearce 27 Nottingham4 Neil Webb 25 Nottingham5 Des Walker 23 Nottingham6 Terry Butcher 30 Rangers7 Bryan Robson (c) 32 Manchester United8 David Rocastle sub 66′ 21 Arsenal9 Peter Beardsley 28 Liverpool10 Gary Lineker 28 Barcelona11 Chris Waddle 28 TottenhamSUBSTITUTES 12 Paul Parker on 76′ 25 QPR13 Chris Woods 29 Rangers14 Steve Hodge 26 Nottingham15 Paul Gascoigne on 66′ 21 Tottenham16 Alan Smith 26 ArsenalManager:Bobby Robson
Albania (5-3-2)1 Blendi Nallbani 17 FK Partizani2 Hysen Zmijani 25 Vllaznia Shkodër3 Agim Bubeqi 26 Flamurtari4 Skënder Hodja (c) 28 KS 17 Nëntori5 Skënder Gega 25 FK Partizani6 Fatbardh Jera 29 Vllaznia Shkodër7 Ylli Shehu 23 FK Partizani8 Artur Lekbello 23 KS 17 Nëntori9 Lefter Millo 22 FK Partizani10 Fatmir Hasanpapa sub 32′ 24 FK Partizani11 Sulejman Demollari 24 Dinamo TiranaRezerva2 Edmond Kela 21 –13 Pjerin Noga on 32′ 26 Dinamo Tirana14 Roland Iljadhi 25 Flamurtari15 Arben Arbëri 24 Tomori16 Ilir Kepa 23 Vllaznia ShkodërTranjer: Shyqyri Rreli
Angli – Shqiperi 2-0
Anglia: Simen, G.Nevill, Eshli Koul, Kempbell, Ferdinand, Xherard (Karrager 83), Skouls, Bekam, Barmbi (Mekmanaman 64), Heski (Fauler 55), Ouen. Tr.Erikson.
Shqiperia: Strakosha, Dede, Cipi, Xhumba, Fakaj, Hasi (Bushi 46), Murati, Bellai, F.Vata, Rraklli (Mukaj 63), Bogdani (Tare 56). Tr.Demollari
Shenues: 1-0 Ouen 44′, 2-0 Fauler 88′
Karton i verdhe: Murati, Hasi, Xherard.Goditjet nga kendi: 14-5
Gjyqtar: Huan Marin (Spanje)
Shikues: 52.000Albania 1 – 3 EnglandThis article is more than 20 years oldMatt BiggsTue 27 Mar 2001 19.10 ESTTeams
Albania: 1-Foto Strakosha; 2-Altin Lala, 5-Ervin Fakaj, 4-Arian Xhumba, 3-Geri Cipi, 6-Besnik Hasi, 9-Bledar Kola, 7-Arjan Bellai, 10-Fatmir Vata, 8-Alban Bushi, 11-Igli Tare. Substitutes: Beqaj, Rraklli, Muka, Duro, Skela, Dede, Fortuzi.
England: 1-David Seaman; 3-Ashley Cole, 5-Rio Ferdinand, 6-Sol Campbell, 2-Gary Neville; 4-Nicky Butt, 11-Steve McManaman, 7-David Beckham (captain), 8-Paul Scholes; 10-Michael Owen, 9-Andy Cole. Substitutes: Phil Neville, Nigel Martyn, Wes Brown, Jamie Carragher, Emile Heskey, Teddy Sheringham, Robbie Fowler.
Referee: Alain Hamer (Luxembourg).