Nga Kuala Lampuri në Maljazi, Presidenti amerikan Barack Obama i bëri thirrje qytetarëve të mos i dorëzohen frikës përballë kërcënimeve terroriste dhe i kërkoi liderëve botërorë të mos anulojnë samitin klimaterik, i cili është planifikuar të mbahet në fund të muajit në Paris. ”Është absolutisht jetësore që çdo vend e çdo udhëheqës, të përçojë mesazhin se një grup vrasësish nuk do ta ndalojnë botën të zhvillojë aktivitetet e saj të rëndësishme”, deklaroi Presidenti amerikan. Barack Obama i bëri këto komente në përfundim të udhëtimit 9-ditor në Turqi e Azi, ku mori pjesë në samite ndërkombëtare, të cilat u eklipsuan nga sulmet terroriste në kryeqytetin francez. Kreu i Shtëpisë së Bardhë tha se ata që përgatiten sulmet e Parisit nuk ishin arkitektë, siç janë pagëzuar rëndom nëpër media, por thjesht një grup vrasësish me propagandë të mirë në rrjetet sociale. “Shkaterrimi i ISIS nuk është vetëm një objekt real, por ne do ta realizojmë atë. Do t’i dëbojmë nga tokat në të cilat ndodhen, do të presim burimet e financimeve dhe linjat e furnizimit, do të përndejekim krerët e grupit dhe do të asgjësojmë rrjetet e tij”, vazhdoi kreu i Shtëpisë së Bardhë. Obama tha se nuk do ta pranojnë terrorizmin si një normalitet të ri. “Bota nuk do të pranojë sulme në restorante, kinema apo hotele”, tha ai, duke shtuar se arma më e fortë për të luftuar Shtetin Islamik ështe të mos i dorezoheshin frikës. Edhe ministri francez i Mbrojtjes, Jean-Yves Le Drian tha gjithashtu se Shteti Islamik duhej shkatërruar me çdo çmim. Franca ka intesifikuar bombardimet ajrore në Siri dhe Le Drian, ndërsa aeroplanmbajtesja “Charles de Gaulle”, e cila është dërguar për të ndihmuar në operacionet kundër militantëve të ISIS, nga e hëna do të ishte gati për veprim. Të dielën Sekretari i Përgjithshem i Kombeve të Bashkuara, Ban Ki-Moon i bëri thirrje Shteteve të Bashkuara dhe Rusisë të bashkëpunojnë kundër terrorizmit. Duke lajmeruar se vitin e ardhshëm do të prezantonte një plan për të luftuar ekstremizmin dhe dhunën, ai tha se shpresonte të kishte mbështetjen e dy fuqive botërore për të çrrënjosur këtë armik të përbashkët, siç e cilësoi. Kryeministri rus dhe Presidenti amerikan nga ana e tyre, kërkuan që vendet të koordinoheshin në luften kundër ISIS. Obama tha se do të ishte mjaft e rëndësishme që Rusia të përqendrohej tek lufta kundër Shtetit Islamik dhe shprehu besimin se Moska do të pranonte tranzicionin politik në Siri, përfshirë edhe largimin e Presidentit Bashar Al Asad.
Korpusi amerikan i Paqes në Kosovë
Korpusi amerikan i Paqes në Kosovë, ndihmë të gjitha komuniteteve/
-Presidentja e Republikës, Atifete Jahjaga, në takim lamtumire me drejtorin e Korpusit amerikan të Paqes në Kosovë, Stephen Kutzy i cili shoqërohej nga drejtoresha e re, Darlene Grant/
Nga Behlul Jashari/ PRISHTINË, 23 Nëntor 2015/ Presidentja e Republikës së Kosovës, Atifete Jahjaga, priti sot në takim lamtumire drejtorin e Korpusit amerikan të Paqes në Kosovë, Stephen Kutzy i cili shoqërohej nga drejtoresha e re e këtij korpusi, Darlene Grant.
Presidentja Jahjaga çmoi lartë kontributin e Kutzy si drejtori i parë i Korpusit amerikan të Paqes në Kosovë. Ajo theksoi se angazhimi i Kutzy dhe i të gjithë vullnetarëve është shumë i rëndësishëm për forcimin e marrëdhënieve midis qytetarëve të Kosovës dhe popullit amerikan si dhe për thellimin e miqësisë midis dy vendeve.
Në të njëjtën kohë, Presidentja Jahjaga i dëshiroi mirëseardhje në Kosovë drejtoreshës së re të Korpusit amerikan të Paqes, Darlene Grant dhe e inkurajoi atë për të vazhduar me sukses misionin e filluar nga Kutzy, që përmes angazhimit të vullnetarëve, t’i ofrohet ndihmë të gjitha komuniteteve që jetojnë nëpër pjesë të ndryshme të Kosovës.
Drejtori i Korpusit amerikan të Paqes në Kosovë, Stephen Kutzy, e falënderoi Presidenten Jahjaga për mbështetjen që institucionet dhe qytetarët e Kosovës i kanë ofruar atij personalisht por edhe vullnetarëve të Korpusit amerikan të Paqes.
Në Kosovë, në gusht 2015 filluan shërbimin për dy vitet e ardhshme 36 vullnetarë amerikanë të Korpusit të Paqes, të grupit të dytë, të cilët kanë përfunduar trajnimin parapërgatitor në komunitete kosovare.
Grupi i parë i Korpusit të Paqes i SHBA-ve kishte 25 vullnetarë, të cilët patën dhanë betimin solemn në gusht 2014, poashtu pas trajnimit parapërgatitor në komunitetet në Kosovë.
Korpusi i Paqes në Kosovë ka nisur programin që nga data 9 shator 2013, kur edhe ështe nënshkruar marrëveshja ndërshtetërore ndërmjet Korpusit të Paqes dhe Republikës së Kosovës.
Korpusi i Paqes pret një marrëdhenie të gjatë dhe të frytshme me popullin dhe qeverinë e Kosovës, grupi i tretë i përbërë nga 40 vullnetarë është paraparë të mbërrij në vitin 2016.
Korpusi i Paqes ka rrënjët në vitin 1960 kur senatori i atëhershëm John F. Kennedy i sfidoi studentët e Universitetit të Michigan-it për t’i shërbyer shtetit të tyre në kauzën e paqes duke jetuar dhe punuar në shtetet në zhvillim.
Nga ky frymëzim u ngrit një agjenci e qeverisë federale e përkushtuar ndaj paqes dhe miqësisë botërore. Tre qëllimet e saja fillestare mbeten të njëjta: T’i ndihmojë popujve të shteteve që janë të interesuara për t’i plotësuar nevojat e tyre për persona të kualifikuar; të ndihmojë në promovimin e të kuptuarit më të mirë të amerikanëve nga ana e popujve që shërbehen; të ndihmojë në promovimin e të kuptuarit më të mirë të popujve tjerë nga ana e amerikanëve.
Tucoviqi dhe shqiptaret
Nga Fahri Xharra/
Dimitrije Tucoviqi dhe shqiptarët !
I vetmi njeri, gati i vetmi serb i cili e ka demaskuar politiken serbe ndaj shqiptarëve ishte Dimitrije Tucoviqi (1881-1914) i lindur në fshatin Gostilja në Zlatibor, ka qenë një ndër udhëheqësit dhe teoricienet e lëvizjes socialiste në Serbi , themelues i Partisë socialdemokrate serbe (Srpska social demokratska partija), nismëtar dhe redator i gazetës Radničke novine dhe Borba. .
Akademia Serbe, historian dhe politikanë të ndryshëm serb , mjetet e informimit, ambasadat serbe , pastaj jugosllave dhe prap tani ato serbe e vazhdojnë të njëjtën “melodi’ për ne .
”Ne kemi kryer tentativë vrasjeje me paramendim të një kombi të tërë. Ne u kapëm në këtë vepër penale dhe u penguam.- thoshte Dimitrije Tucoviqi në vitin 1912 . E njifni sot ndonjë nga Serbia që e flet ndonjë fjalë pendimi për luftën e 1998-1999 të Kosovës ? As që kanë për të folur .
Po ne ? si ne, veprojmë ? a jemi në përballim të suksesshëm kundër propagandës se tyre antishqiptare ? E dimë ne , që me islamizmin ekstrem të disa qarqeve ne tokat shqiptare vetëm se e trashim propagandën antishqiptare neper bote? U pamë në UNESCO se kish ishim. U pamë në UNESCO , se sa të bindshëm jemi karshi botës ; kur i “reklamojmë’ virtytet tona.
“Në Luftërat Ballkanike, Serbia jo vetëm që dyfishoi territorin e saj, por edhe armiqtë e saj të jashtëm.”shkruante Dimitrije Tucoviq ? ai ashtu mendonte . Por e vërteta e jonë sot është se papjekuria e jonë politike ( në Kosovë dhe në Shqipëri ) jo vetëm që ia ndërroi mendjen botës por bile bile kemi filluar edhe të shikohemi me sy të dyshimit. Nuk e besoni ?
Edhe sot, libri i Dimitrije Tucoviqit per Shqipërinë, nuk ka humbur asnjë germë nga aktualiteti i vet. Te njëjtin qëndrim negativ, te cilin Ballhausplatz-i dhe zotërinjtë Aehrenthal dhe Berchtold kishin ndaj tërëproblemit jugosllav, te njëjtin qëndrim kishte Beogradi radikal, politikan ndaj çështjeve shqiptare, si atehere ashtu edhe sot e kesaj dite , e ka.
Në librin Srbija i Albanija –( Jedan prilog kritici zavojevaçke politike srpske burzhoazije, Beograd,1914;
Dimitrije Tucoviqi,ishte shumë i ashpër ndaj borgjezisë serbe të kohës.
Çka shkruanin dhe çka shkruajnë serbët për e di . Po çka flitet ne kuloaret diplomatike duhet ta dine politikanët shqiptar të të gjitha ngjyrave politike.
Nuk e di se çka flitet ballë për ballë me serbët ,por e di se si reagoi ambasadorja e Kosovës në Washington ,kundër Daciqit “Kur ai i tha se Kosova nuk është shtet dhe nuk e njeh si ambasadore, Vlora Çitaku e mori fjalën. I tha se Kosova është shtet i pavarur, sovran dhe demokratik. Daçiq në ato çaste me nervozë hodhi nga veshi dëgjueset kur po dëgjonte me përkthim ato që po thoshte ambasadorja Çitaku”
“Ne nuk kërkojmë leje nga ju për asgjë, ne në dialog nuk kemi hyr që të tjerët të na e njohin pavarësinë sepse ajo ka ndodhur, por jemi për fqinjësi të mirë. Në UNESCO s’ia kemi dal për tre vota, por të siguroj se herën e ardhshme do ja dalim”, i tha ajo. “Ju ftojmë të pranoni realitetin dhe ta pranoni vendimin e Gjykatës Ndërkombëtare për vërtetësinë e pavarësisë së Kosovës, të cilën pyetje Serbia vetë e drejtoi atje”, tha ajo. “
Po çka flasin serbët për ne ? “Kurse shtypi i Beogradit, si pandan i karabushëve vjeneze, opinioni publik radikal, kabinetet e Beogradit para luftës dhe zotërinj ministrat e punëve te jashtme i konsideronin (gjithashtu) shqiptaret raje te paemër, qe banonin ne vend te paemër, pa histori, pa letërsi dhe gjuhe letrare, pa tradita, pa poezi, pa te gjitha ato atributet, pra, qe njeriun dhe fisin e bëjnë fis njerëzor. Qysh para disa vitesh, udhëtaret ne Shqipëri paskan pare njerëz me bisht, “me bisht te kalit ose te dhisë” dhe këta bastarde te Tribalëve dhe Skordiskeve antikë, ketë Gege dhe ketë Toske, ketë meleze te tipave te ndryshëm antropologjike, kjo bande e përçare ne pesëdhjete dialekte plotësisht te pakuptueshme nderveti , bërtet dhe theret nder vete ne anarki skëterrës. Ne këta shkrepa te egër, te zeze dhe te pashkelshëm, shtatëdhjetë për qind te burrave vdesin nga hakmarrja, kurse vdekja, prej sëmundjes ne shtrat, është turp. Këta te egjër gjakpirës, këta lëkurëkuq evropianë, intolerante fetare deri ne ekstrem, te te cilët fjala cub dhe bandit është sinonim për kalores, këto bisha te egra me fytyre njeriu, ditëve te festave gostiten me miell misri te zier, nuk dine çka është kripa, kurse për sheqerin mendojnë se është bore. Banojnë neper shpella si njerëzit e Neandertalit, jetojnë neper kulla te gurit pa dyer, pa dritare dhe pa oxhaqe; flenë nen dritën e pises, te veshur, me pushke ne dore, kurse para kasolles, kafka e kalit e ngulur ne hu është trofe lufte. Për Zotin, besojnë se u ka dhëne pushkët qe te vriten mes tyre, kurse ka vise ne veri, ne te cilat perëndite e vjetra ende u shugurohen si njerëz te gjalle. Shqiptaret e pine gjakun e nxehte te viktimave te veta te therura, i prenë hardhitë, i rrënojnë kullat, zhduken me pasion nder vete, duke vrare gratë nga lakmia, kurse kuptimi i dashurisë nuk ekziston te ata dhe fjala dashuri nuk gjendet ne gjuhen e tyre. Nuset shiten e blihen për paje prej disa lugësh, nevojtore nuk ka ne ketë vend, te gjithë janë te ndyte dhe me morra dhe këta vjedhës te kuajve, tradhtare, bandite, rrenacake, e tipa te poshtre, qe i lëshojnë sytë për toke si qentë para njeriut jetojnë ne retë e tymit, tifos, malaries, lisë, dizenterisë dhe sëmundjeve venerike, këta janë gjakataret dhe vrasësit qindravjeçare te elementit serb ne viset jugore. Kjo mase e zjarrte, e tërbuara, anarkike, e ngjashme me kafshët, dridhet si lava ne luginat e buta te viseve jugore dhe atje vret e pret, djeg dhe shkatërron vendbanimet tona te qeta e te qytetëruara me qindra e qindra vjet. Kjo llave e bastardeve shqiptare qe jeton ne provincat qe ne Mesjete i takonin Perandorisë Serbe, derdhet si lume- “vërshon” ne viset e buta dhe te qytetëruara dhe ketë lume “vërshues” duhet kthyer ne shtratin e tij te natyrshem ne malet e zeza dhe te pashkelshme.”
Po sot ? e njëjta gjë ! Po na si veprojmë ?
Fahri Xharra,23.11.15
Gjakovë
Promovohet ne Tetove libri i David Philips per Kosoven
Promovohet ne Tetove “Në çlirimin e Kosovës: Diplomacia detyruese dhe ndërhyrja amerikane” i Daviv F. Philips/
NEW YORK : Eshtë promovuar në USHT – Tetovë – libri në versionin shqip i ish- diplomatit amerikan David L. Phillips drejtor i Programit për ndërtimin e paqes në Institutin e Universitetit Columbia për Studimin e të Drejtave të Njeriut dhe një bashkëpuntor në “Harvard Kennedy School’s Project ” mbi të Ardhmen e Diplomacisë.
“Ky libër I dedikohet Ambasadorit Richard Holbrooke. Kosova nuk do të kishte arritur as një her pavarësin e saj pa ndimën e Hollburkut. Vdekja e parakoshme e Hollburkut ishte një humbje e madhe për të gjith botën. Zgjidhjet e krizave siç e kemi krizën e Siri tashme nuk do ishte shumë e rëndë për të zgjidhur sikur të ishte Richall Hollbruk në mesin tonë” – tha autori i librit, David Phillips.
Ish Ambasadori I Shqipërisë në Maqedoni Arben Ceku në fjalimin e tij theksoi se Devid Phillips e meriton titullin si ambasadori i popullit shqiptar në SHBA.
“David Phillips I cili nuk I len të zën pluhur dosjet e cështjeve shqiptare dhe problemet shqiptare, Pavarsisht se ne nuk e kemi emëruar as një her David Phillipsin si ambassador të popullit shiptar un mund të them me plot bindjen se jo vetëm për shkak të kontributit të thën në këtë libër por për shkak të gjith kontributit të tij David Phillips e meriton Titullin si ambassador I popullit shqiptar në SHBA prej 30 vitesh kontribut” – tha ish Ambasadori i Shqipërisë në Republikën e Maqedonisë, Arben Çejku.
Edhe rektori i USHT-ës Vullnet Ameti vlerësoi kontributin që David L. PHILLIPS jep për çështjen shqiptare.
“Ne të gjithë jemi dëshmitar të tmerve dhe mizorimit që ka shkaktuar regjimi I Miloshoviqit ndaj popullit shqiptar në Kosovë dhe më gjërë . Por Davidi I ka integruar ato me një mjeshtëri të rrall në libërin e tij “Çlirimi i Kosovës”” – u shpreh rektori i USHT-së, Vullnet Ameti.
Njëherit Rektori I USHT-së Vullnet Ahmeti i ndau mirënjohje autorit te libërit David Phillips për kontributin e dhënë për clirimin e Kosovës, shkruan shtypi shqiptar nga Maqedonia.
Libri me titullin shqip “Çlirimi i Kosovës “– është me parathënien e ish diplomatit amerikan Nicholas R. Burns, ish Nën /Sekretar i Shtetit, aktualisht një professor universiteti, kolumnist, lektor, një njohës i shkëlqyer i çështjes së Kosovës. Ai është aktualisht professor i Praktikës së Diplomacisë dhe Politikës Ndërkombëtare në Shkollën e Qeverisë John F. Kennedy të Harvardit dhe një anëtar të Bordit të Drejtorëve të Qendrës së shkollës Belfer për Shkencën dhe Çështjeve Ndërkombëtare.
Në librin :”Çlirimi i Kosovës – Liberating Kosovo”, të ish diplomatit amerikan David L. Phillips drejtor i Programit për ndërtimin e paqes në Institutin e Universitetit Columbia për Studimin e të Drejtave të Njeriut dhe një bashkëpuntor në “Harvard Kennedy School’s Project ” mbi të Ardhmen e Diplomacisë, tregohet: Kosova, pas korporatizimit të saj në ish – Republikën Serbe të Jugosllavisë, u bë gjithnjë e më pasive gjatë viteve 1990, mbasi Jugosllavia( e shkërmoqur dhe që nuk egziston më) u zhyt në luftë të brendshme dhe të shqiptarë etnikë të Kosovës, kur kosovarët kërkuan autonominë, atëhere.
Në mars të vitit 1999, forcat e NATO-s filluan sulmet ajrore kundër caqeve në Kosovë dhe Serbi në një përpjekje për të mbrojtur popullin etink shqiptarë, kundër persekutimit dhe shfarrosjes.Fushata e bombardimeve përfundoi në qershor 1999, dhe Kosova u vendos nën administrimin e OKB-së, si një periudhë e quajtur e tranzicionit, ndërsa negociatat për statusin e saj pasuan. Kosova përfundimisht shpalli pavarësinë në vitin 2008. Pavarësisht tensioneve të brendshme politike dhe problemet ekonomike, shteti më i ri është njohur nga shumë vende ( 112 vende të OKB) , dhe shumica e banorëve të saj e kan mirëpritur ndarjen e saj nga Serbia.
Në librin e tij :”Çlirimin i Kosovës , David Phillips ofron një përllogaritje bindëse të negociatave dhe veprimeve ushtarake, të cilat kulmuan me pavarësinë e Kosovës. Duke u mbështetur në pjesëmarrjen e tij, në procesin diplomatik dhe intervistat me pjesëmarrësit dhe aktorët kryesorë. Phillips, solli kronikat e Sllobodan Millosheviqit në pushtet, vuajtjet e kosovarëve, dhe ngjarjet që çuan në shpërbërjen e Jugosllavisë. Ai analizon se si NATO, Kombet e Bashkuara dhe Shtetet e Bashkuara, vunë në punë diplomacinë, deri sa filluan bombardimit ajrore të forcave paqeruajtëse, për të vënë në lëvizje procesin që çoi në pavarësinë e Kosovës. Ai gjithashtu ofron njohuri të rëndësishme në një çështje kritike në politikën bashkëkohore ndërkombëtare: si dhe kur Shtetet e Bashkuara, kombet e tjera, dhe OJQ-të duhet të vepronin për të parandaluar spastrimin etnik dhe të shkeljeve të rënda të drejtave të njeriut.
Figura eminente të jetës politike dhe diplomatike, kan folur për librin që tani doli edhe në gjuhën shqipe me titull: “Çlirimi i Kosovës – Liberating Kosovo”, të David Philips
“Kjo histori diplomatike të hedh dritë mbi ngjarjet në Kosovë dhe informon ndërmjetësimin për të ardhmen ai thekson rëndësinë e analizës së kujdesshme në mënyrë që të kuptojmë shkaqet rrënjësore të konfliktit dhe të gjejmë zgjidhje të qëndrueshme.” thotë për këtë libër, Martti Ahtisaari, Kryetari i Bordit të Iniciativës për Menaxhimin e Krizave ; ish-i dërguari special i Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së për procesin e statusit të ardhshëm të Kosovës; fitues i Çmimit Nobel të Paqes 2008
”Një përllogaritje “riveting Insightful” i politikave, dhe procesit, dhe “lojtarët” që çuan Kosovën drejt pavarësisë.” e ka quajtur librin e Philips për Kosovën – Soren Jessen-Petersen, Professor, Shkolla e Studimeve të Avancuara Ndërkombëtare të Universitetit Johns Hopkins, ish Përfaqësuesi Special i Sekretarit të Përgjithshëm dhe Administrator në Kosovë
Kurse, Frank G. Wisner, Përfaqësues Special i Presidentit të Shtetit të SHBA për bisedimet e statusit final të Kosovës thotë se : “David Phillips, me këtë libër na ka dhënë njohuri në kohë dhe të rëndësishme në një prej çështjeve thelbësore të periudhës pas Luftës së Ftohtë – përgjegjësin e komunitetit ndërkombëtar dhe të Shteteve të Bashkuara për të vepruar, kur bota po ballafaqohej me genocid, krime kundër njerëzimit, dhe spastrim etnik “-
Me librin “Në çlirimin e Kosovës: Diplomacia detyruese dhe ndërhyrja amerikane” – Phillips, e di se si të tregojë një histori, dhe ai ka treguar me këtë rastë një histori që ishte për të u treguar … Phillips në ri-tregimin e fushatës së shqiptaro-amerikaneve për Kosovën, në SHBA, është bërë më shumë instruktivë, dhe gjithashtu i pranueshem …. Phillips, duket se ka folur me këtë libër për pothuajse të gjitha ato që tregojnë në Amerikë dhe në Kosovë. ” – ka thënë Toby Vogel, për gazetën shqiptaro amerikane Illyria në SHBA.
Ndërsa për– Erik Jones, Survivor “Version subjektiv i diplomatit David Phillips rreth historisë së fundit të Kosovës ka anët e forta se një vetë-vetëdije, një analizë objektive që ka pas më parë shumë mungesa. Ai siguron një llogaritje autentike të motivimeve nga politikëbërësit, të përfshirë në zgjidhjen e çështjes së Kosovës ai e bën këtë histori më të lehtë për të identifikuar heronjët:. Autori me tregimet i tij me të madhe tregon për jetën e disa figurave më popullore në Kosovë, portretet e Richard Holbrooke, Martti Ahtisaari, dhe Soren Jessen-Petersen. ”
Harry Bajraktari autor edhe ai i një libri për Kosovën, çlirimin dhe pavarësinë e saj, kur e lexoi atë pa u përkthyer qe shprehur : “Unë do të kërkoja që të gjithë miqtë e mi që të marrin nga një kopje të librit “Në çlirimin e Kosovës: Diplomacia detyruese dhe ndërhyrja amerikane”, librit të shkruar nga ish diplomati amerikan David Phillips(Në e-book(libër electronik) gjinden 80 minuta video, ku Presidenti Clinton i flet popullit Amerikan për Kosovën dhe pse duhet të luftojë për atë, si dhe intervista të ndryshme në video:Tony Blair, Richard Holbrooke, Madeline Albright.). Në të njëjtën kohë libri i Philips mbulon aktivitetin e komunitetit shqiptaro-amerikan dhe flet për lobingun e shqipëtarëve në Washington. Gjithashtu aty gjinden dhe opinionet e kongresmenit Eliot Engel, Senatori Bob Dole dhe miq të tjerë të shqipëtarëve, se si kan punuar dhe vepruar për një Kosovë të lirë dhe të pavarur.
Mbasi unë mendojë, thotë Bjaraktari se kjo është një vlerë, ndërsa ke lexuar një nga librat më të mirë të shkruar deri tash për Kosovën. Autori me anë të këtij libri na sjell një përllogaritje shumë të saktë mbi luftën e Kosovës për liri dhe pavarësi. David L. Phillips, është një autor i shkëlqyer që është në gjendje për të treguar këtë histori të ndërlikuar dhe të gjatë në një libër që rrëfen fare qartë një histori më se të vërtet” – citohet të ketë thënë Harry Bajraktari, veprimtar dhe ish botues i gazetës shqiptaro amerikane Illyria
***
Rreth Autorit
David L. Phillips është drejtor i Programit për ndërtimin e paqes dhe të Drejta në Institutin e Universitetit Columbia për Studimin e të Drejtave të Njeriut dhe një bashkëpuntor në “Harvard Kennedy School’s Project ” mbi të Ardhmen e Diplomacisë. Phillips ka shërbyer si këshilltar i lartë i Byrosë për Azinë Qendrore, Çështjeve për Europën Jug Lindore, dhe Byronë për Çështje Evropiane dhe Kanadeze në Departamentin Amerikan të Shtetit, dhe si këshilltar i lartë i Zyrës së Kombeve të Bashkuara për Koordinimin e Humanitare Çështjeve. Ai është autor i librit “Unsilencing the Past: Track Two Diplomacy and Turkish-Armenian Reconciliation” ( 2005), si edhe librit “Në çlirimin e Kosovës: Diplomacia detyruese dhe ndërhyrja amerikane nderuar me çmimin MIT Press, 2012,si dhe “Lëvizjet e dhunshme myslimane në tranzicionin” nderuar me çmimin Transaction Press, 2008, dhe From Bullets to Ballots: Violent Muslim Movements in Transition (Transaction Press, 2008), dhe librin ” Losing Iraq: Inside the Postwar Reconstruction Fiasco” nderuar me çmimin Perseus Books, 2005.
FASLLI HALITI SJELL HERMANN HESSE NE SOFREN POETIKE TE DIELLIT
Hermann Hesse 1877 . 1962/
Hermann Hesse (Calw, 2 korrik 1877 – Montagnola, 9 gusht, 1962) ishte shkrimtar, poet, aforist, filozof, lindur në Gjermani, piktor zviceran, nderuar me Çmimin “Nobel” për Letërsi në vitin 1946.
Prodhimi i tij, në vargje dhe prozë, është shumë i gjerë; ka pesëmbëdhjetë përmbledhje me poezi dhe tridhjetë romane dhe koleksione të shkurtra me histori. Romanet e tij më të famshme janë Peter Camenzind (1904), Gertrud (1910), Demian (1919), Siddhartha (1922), Steppenwolf (1927), Narcissus dhe Goldmund (1930) The Glass Bead Game (1943) .
Veprat e tij pasqyrojnë interesin e tij për ekzistencializmin (sidomos Schopenhaueri, Nietzsche dhe Heideggeri), spiritualizmin, misticizmin, jo më pak se filozofia lindore, veçanërisht hinduse dhe budiste. [2]
Në vitet ’60, duke u frymëzuar nga kritika e tij për konsumizmin dhe kapitalizmin amerikan, qe pikërisht në Shtetet e Bashkuara që Hesse u bë një autor kult, pas vdekjes së tij, midis pacifisteve të rinj të rinj dhe hipive të cilët refuzonin Luftën e Vietnamit dhe materialitetin e shoqërisë perëndimore, por edhe komunizmin sovjetik. [3] Së bashku me Thomas Mann dhe Stefan Zweigun, Hesse është shkrimtar i gjuhës gjermane të shekullit XX më i lexuari në botë, përkthyer në më shumë se 60 gjuhë dhe rreth 150 milionë kopje të shitura në të gjithë botën. [3]
Nuk mjafton vetëm të përçmosh luftën, teknikën, ethet e parave, nacionalizmin. Duhet të zëvendësojmë besimin idhujve të kohës sonë. Kjo është ajo që unë kam bërë gjithmonë: në ujkun e Stepës janë Mozarti, të pavdekshmit dhe teatri magjik; në Demian dhe në Siddharthën të njëjtat vlera, vetëm me emra të ndryshëm. »
(Hermann Hesse, nga libri i poezive të krizës: nga faqet e një ditari)
NË MJEGULL
E çuditshme, të endesh në mjegull!
Tё vetmuar janё çdo kaçube dhe gur,
as pemët s’e shohin njëra-tjetrën,
secila qëndron e vetmuar.
Plot miq më dukej bota,
kur jeta ime ish e qartë ende;
tani që bie mjegulla
nuk shoh më nga miqtë asnjë.
Asnjë, që errësirën s’e njeh,
nuk është i urtë, sigurisht,
që lehtas dhe gjithnjë
e ndan atë nga të gjithë
E çuditshme të endesh në mjegull !
Të jetosh, vetmi, do të thotë.
Asnjë qenie s’e njeh tjetrën
Secili i vetëm është në botë.
DITË ME ERË QERSHORI
Kushtuar Friz Brun
I sheshtë liqeni si kristali –
nga era, mbi rrëpirë, valëzon lehtas,
i argjendti, bari,
Në ankthin e një vetmie mortore
Lëkundet një varkë,
dhe erërave qan me të madhe.
Nga bregu njё dallgёzim
mes tingullit të kosës dhe erës së barit
(O, nostalgji) nё bregun tjetёr arrin.
POETI
( i kushtohet Hilde Schoeck )
Vetëm mua të vetmuarit
më shkëlqejnë yjet e pafundmë të natës,
mërmërit burimi shkëmbor këngën e tij magjepsëse
vetëm mua të vetmuarit,
më tërheqin hijet koloristike
të ëndrrave të reve pluskuese mbi fusha.
S’m’u dha as shtëpi, as tokë,
as pyll, as zonë gjahu, as zanat,
imja është ajo që askujt s’i përket,
imja është rrëkeja gurgulluese prapa perdes së pyjeve,
imi është deti i tmerrshëm,
të miat cicërimat e lojërave fëmijërore,
të mitë, lotët dhe këngët e të dashuruarve të vetmuar në mbrëmje.
Të mitë janë edhe tempujt e zotave,
imi zabeli i shenjtë i së shkuarës.
Dhe jo më pak harku i kaltër i tymit
është atdheu im i kulluar:
shpesh i bërë me flatra nga malli,
shpirti im ngrihet të studiojë të ardhmen e njerëzimi të bekuar,
dashuri, triumfuese mbi ligjet, dashuri nga populli në popull.
Të gjithë unë i gjej fisnikërisht të shndërruar:
fshatarin, mbretin, tregtarin, turmën e zellshme, bariun e kopshtarin
dhe të gjithë ata festojnë falas festën universale te së ardhmes.
Vetëm poeti mungon,
ai, soditësi i vetmuar,
ai, epifora e nostalgjisë njerëzore dhe i përfytyrimit të zbehtë,
për plotësimin e të cilin jo e ardhmja, jo bota ka nevojë.
Shumë kurora thahen mbi varrin e tij
por kujtimi për poetin është përhapur kudo.
MOTRA VDEKJE
Edhe tek unë do të arrish një ditë,
mos më harro, të vish tek unë
këputen prangat
dhe mundimi do të ketë një fund.
Dukesh ende larg dhe e huaj
motër vdekje, ti,
si yll i ftohtë qëndron
mbi fatin tim tani.
Por një ditë do të bëhesh e afërt,
e mbushur do jesh me zjarr.
Eja e dashur, jam këtu,
jam yti, merrmë në varr.
SHTATOR
I trishtuar kopshti!
i freskët zbret mbi lulet shiu.
E heshtur dridhet stina e verës,
nga fundi i saj duke anuar vetiu.
Shtrihen gjethet e arta
nga akacia e madhe mbi shesh.
Qesh e shtangur dhe e zbehtë vera
brenda ëndrrës së saj që vdes.
Vonohet midis trëndafilave
për paqen e saj duke menduar
mbyll lehtë sytë e mëdhenj
nga mundimi të rënduar.
LAMTUMIRË, BOTË
Shtrihet bota në thërrime
e deshëm shumë një kohë,
tani edhe vdekja ne
nuk na tremb më jo.
Bota nuk përbuzet,
e egër dhe e larme është ajo,
magjirat e vjetra vdesin
ende japin shpirt rreth vetes ato.
Duam të ndahemi mirënjohës
nga loja e saj pa kufi
na dha gëzim dhe mundim
na dha dhe shumë dashuri.
Lamtumirë botë,
bëhu prapë e bukur plot shkëlqim
ne jemi të gëzimit tënd,
e të ngopurit mundim.
1944
TRISHTIM
Ata që ende digjeshin dje
i janë kushtuar vdekjes vetë,
lulet mbi lulet bien
nga pem’ e trishtimit si fletë.
I shoh të bien e të bien
si dëborë mbi shtegun tim,
hapat nuk ushtojnë më
e fundit heshtje po arrin.
Qielli s’ka më yje
s’ka dashuri më zemra aspak
hesht largësia opake
bota bëhet shkretëtirë dhe plakë.
Kush mund ta mbrojë zemrën
në këtë kohë me ashpërsi?
Bien lulet mbi lule
nga pem’ e trishtimit tani.
1944
DIELL MARS
E dehur nga ngrohtësia e parakohshme
një flutur e verdhë vërtitet mbi lulet.
një plak ulur në dritare
i kërrusur përgjumet.
E joshi të këndojë një kohë
brenda blerimit të pranverës
por mbi flokët e tij dalloi
pluhur rrugësh të ngritur prej erës
Veç pema në lulëzim
dhe flutura e verdhë
paksa të plakura duken
por janë pёrsёri siç’ishin njëherë.
Ngjyra dhe kundërmimi
tepër të hollë dhe të lehtë janë,
më e ftohtë është drita,
dhe ajri që thithim më i rëndë.
Gumëzhin pranvera nga bletët
kënga e tij më e këndshme sakaq
blu dhe i bardhë harkohet qielli
ku zhduket flutura e artë.
I FEJUARI I RI NË NJË MANASTIR ZEN
Gjithçka është gënjeshtër dhe iluzion,
E vërteta e pashprehshme ёshtё natyrisht:
por mali i dhëmbëzuar më shikon
dhe është i dallueshёm lehtёsisht.
Cjap, korb, trëndafil i kuq,
blu e detit, ngjyra dhe forma.
Mblidhe veten: do të shpërbëhen
brenda anonimitetit dhe sё paformёs.
Mblidhe veten; kthehu te vetja,
mëso të shikosh, të lexosh,
Mblidhe veten : bota do të jetë Dukje,
Dukja do të jetë Qenie.
1961
KANCONETË
Poezi e ylbertë
magji drite që vdes,
gëzim si muzikë e tretur
dhimbje mbi fytyrën e Madonës,
spirale e hidhur e ekzistencës.
Lulëzim i fshirë tutje nga stuhia,
kurora të vendosura mbi varre,
qetësi jetëshkurtër e përkohshme
yll që bie në errësirë
tyl bukurie dhe keqardhjeje
mbi humnerën e botës.
1962
Përktheu: Faslli Haliti