Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

LOTËT QË U SHNDËRRUAN NË MARGARITAR

by

Tregim nga Vjollca PASKU/

Mëngjesi i prillit është magjik.Shpirti pushtohet lehtësisht nga hareja epranverës.Çdo mëngjes e kisha bërë zakon të ngrihesha shpejt, të merrja makinën,të nxitoja drejt liqenit, për të vrapuar. Vrapi më lodhte pak, por ndihesha shumë e lehtë, për të filluar ditën me një energji të plotë.Mbi shpirtin tim,vibronin të gjitha fijet e gjelbërta dhe ngjyrat e luleve që çelnin aromën veshur me petkun më të bukur festiv. Më dukej sikur kisha lindur nga veza e lules,përkëdhelur nga dora e pranverës.Shpesh më quanin “zonja e luleve”.Kjo, jo vetëm për dashurinë time kundrejt tyre,por edhe se kisha një dyqan lulesh.Punën time e adhuroja,më krijonte ndjesinë e një Edeni të vogël.Bashkëshorti im kishte një serë që i kultivonte me merak të madh dhe m`i dërgonte herë pas here në dyqan.Në mes të dyqanit kisha vendosur një shatërvan të vogël, ku një sirenë e hidhte ujin në formë sferike..Në bishtin e saj vareshin degëza jeshile si fije bari..Dritëzat blu, jepnin pamjet e një liqeni të vogël. Sirena prishte rrjedhën vazhdimisht, me currilat e ujit përpjetë..Dashuria ime e parë ishin lulet e dyta deti…Ndonjëherë mendoja se deti kishte qënë një lule gjigante blu dhe ishte shkrirë, ndoshta sepse u dashurua me tokën..Rrënjët e saj puthnin të etura thellësinë e tokës dhe nga gëzimi dilnin në sipërfaqe duke u shndërruar në det.Deti më sillte ndërmend hallën time.Ajo ishte e dashuruar me detin që e vogël. Ishte bërë notare e zonja dhe shumë herë kishte zënë vend nderi në garat e notit. Origjina jonë ishte nga Vlora.Të gjithë u shpërngulëm në Tiranë duke filluar një punë apo një biznes, ndërsa ajo kishte qëndisur përfundimisht të kaltrën e detit në jetën esaj. Shpesh mendoja se edhe deti kishte afeksionin e tij kundrejt hallës, dhe një pjesë të bukurisë së përjetshme ia kishte dhuruar në intimitetin e tipareve. Sytë e saj të kaltër me një rreth të gjelbërt në fytyrën ovale,zeshkane ,linin pamjen tërheqëse për këdo.Ishte truplidhur, me pak muskuj krahu. Ushtronte banja dimërore, edhe kur deti zemërohej dhe rrihte krahët e tij plotë zhurmë..Më e çuditshme ishte se flokët i mbante përherë të gjatë, dhe megjithëse ishte afruar të tetëdhjetave nuk kishte asnjë thinjë.Kishte mbaruar Institutin e lartë të kulturës fizike, dhe ishte e kënaqur me atë profesion.Shumë njerëz fisnikë e kishin kërkuar, por ajo i kishte refuzuar të gjithë.Nuk u martua asnjëherë.Sa herë e kisha pyetur’përse’ më ishte përgjigjur’ kur të vijë ora do ta them vetëm ty moj bijë’Sa herë vrisja mendjen, dhe nuk arrija asnjë përfundim’. ‘Kush ishte misteri i saj?’Asnjëherë nuk kisha dëgjuar të ishte e dashuruar me ndonjë.Sytë e saj ishin vetëm për detin..Teksa mendoja për të ,në ekranin e vogël të celularit më erdhi mesazhi ‘Bijë erdhi ora të tregoj sekretin tim’ Kjo e papritur,më shqetësoi pa masë.Mora në telefon bashkëshortin tim, të kujdesej për dyqanin dhe nxitova me shpejtësi timonin drejtë Vlorës…Shtëpia e hallës ndodhej në plazhin e ri.Rruga automobilistike e ndante nga deti dhe një monopat i lartë me shkallë guri.Shkallët i kapërceva nga dy dhe u gjenda në shtëpinë që për shumë kohë ishte shtëpia e gëzimit për mua..Ndërsa tani…zemra po më ndahej më dysh ngashqetësimi. Dhoma ku qëndronte ishte e punuar në dru dhe xhamaria e madhe e kishte shikimin drejtë detit.Ajo ishte shtrirë në krevatin e saj dhe dukej sikur po flinte… -Halla si je?- fola e shqetësuar… -Sa mirë, erdhe bijë…Ndoshta erdhi koha të shkoj , por më parë doja të rrëfehesha vetëm ty,mos më ndërpre…Fytyra e saj shndrinte,nga një nur i bukur sikur kishte ardhur nga kremtimet hyjnore…Këtë përndritje e marrin vetëm shpirtrat e mirë pranë ndërrimit të jetës.Këto fjalë ma bënë shpirtin copë. Halla ishte si nënë për mua.Në vogëli më shumë qëndroja në shtëpinë e saj, se sa në timen. Ndaj më thërriste ‘bijë’-Hallë të thërrasë një doktor..i thashë shpejtë.. -Bija ime vdekjen nuk ka doktor ta shërojë, por ti dëgjomë, më pas do iki e qetë.. U afrova pranë saj dhe po e përkëdhelja si një fëmijë të vogël. Lotët më rrëshqisnin,si pikat e shiut.Ajo filloi rrëfimin e saj të mistershëm; -Që e vogël e doja detin.Ndjeja përkëdheljen e tij në të gjithë qenien time.Ndjeja një dëshirë të zjarrtë,sikur të ishte një afekt që e prodhonte kaltërsia.Një ditë vere dielli hapi ngrohtësinë në gjithë banderolat e ajrit.Hyra në det, si zakonisht për të përqafuar atë transparence me krahët e mi. Rrezet më verbuan sytë. .I mbylla fort. M`u duk sikur me mijëra kallëza gruri shpërndanë ngjyra ndriçuese nga hojëzat ylberore,.Manteli i kaltër i detit më mbështolli rreth e qark. Notoja dhe vallëzoja, si një dritëz në sipërfaqen e detit.Isha e lumtur …. Papritur filluan te krijoheshin rrathë simetrikë ,të vegjël te cilët hapeshin ndadalëdhe bëheshin të mëdhenj .Një bodrum nënujor po shfaqej para meje ,një fidanishte koralesh ku rrezja e diellit depërtonte lirisht në dritaret evogëlza si nje mozaik i punuar me kujdes.Një pluskim jete me flurim ujor ndihej në çdo anë. Algat jepnin dekorin e një skene të gjelbërt rrethuar nga guacka të bardha , të zeza, të verdhe, rozë, blu, vjollcë, duke valëzuar. E trembur dhe mrekulluar njëhkosisht ndiej një vibracion zanor .. -Eraaaaaaaaaaaa…Emri im u zgjat si jehona e zërit brenda një guacke me tonalitet më të ëmbla zanore që zgjateshin…nëpër valë .Nuancat e kësaj melodie më magjepsën shpirtin.Të gjitha shqisat e mia u kthyen nga zëri. Përpara meje qëndronte një njeri ujor.Fytyra etij kishte luspa të buta si thonj bebesh të porsalindur, ku mollëzat vezullonin si dy hënëza të vogla deti . Sytë të mëdhenj me blu të theksuar,flirtonin në pritje. Flokët e gjatë, valëzonin si të ujvarës.Shpatullat e gjera dhe kraharori i mbuluar po me luspa të holla zmadhoheshin nga mezi e poshtë me kristace të mëdha shumëngjyrëshe, në formën e peshkut dhe mbaronin me një pendë të madhe. – Era—më foli, në shkurtimin e emrit Ermira.. Buzëqeshja e tij ishte si e kristalit të kuq..Shikimi i tij i pastër depërtonte,thellësisht në sytë e mi.Ai mu afrua, pëshpëri lehtë-Mos ki frike-… Një tronditje e ëmbël më pushtoi.Qëndroja ulur në një karrige algash, dhe nuk lëvizja.Përreth tij kishte njerëz të tjerë ujorë të larguar paksa. – Unë të dua,bëhu mbretëresha ime dhe gjithë parajsa ujore do të jetë e jotja. -Por unë jam njeri.. -Me dëshirën tënde, unë të shndërroj në sirenë .Ai mori dorën time dhe e puthi me buzët e tij plotë dashuri.Vështrimi shkëlqyes dhe prekja, më linden një rrymë ndjenjash. Zemra më dukej sikur po më bëhej trëndafil blu,e po më tërhiqte drejt tij.Ai ma rrëmbeu s’di se si…Brenda meje të rrahurat më thoshin:”pranoje..Truri –”je e marrë..” -Pranomë e dashur, ti ke erën e detit.Besoi zemrës tënde..Ajo gjëmon, e ndjej edhe unë.Ngjyra e kësaj kaltërsie është e mirësisë.Ti e gjen këtu plotësimin e dashurisë tënde.Këtu ka paqe të vërtetë,edhe kur mbi det bën stuhi.. do jesh e lumtur.. -Të lutem,lermë të mendohem- i thashë unë, që nuk isha as nën ujë dhe as mbi ujë..Sa doja të shkoja , të mos mendoja asgjë….Ndihesha e trëmbur, e mahnitur, e mrekulluar prej asaj bote që mu shfaq. Ishte e pabesushme, ‘mos jam në ëndërr’ mendoja.Aiu afrua pranë meje,duke mbajtur dorën time në mes të pëllëmbëve të lagështa.E dinte se më këtë prekje me këtë kontakt, zemrën time do ta pushtonte tërësisht.E dehur nga kjo dashuri e njeriut ujor, po afrohesha të pranoja atë ndjesi të paprovuar kurrë në jetë…Por…më erdhi në mend familja ime, bota njerëzore, toka..Aty ku u mata t`i jepja vulën me buzët e mia u tërhoqa dhe i thashë.. -Lermë të mendohem… Sytë e tij plotë dritë ulën hijen e trishtimit.. -Fjala ime thuhet vetëm një herë dhe përgjigja jote vendos fatin tënd.Nëse ti nuk pranon, nuk do më shohësh asnjëherë. Ky është rregull i popullit tim, dhe unë i bindem.Sytë e mi lotuan arsyen që s`po e shkrija dot në furrnaltën e ndezur të zemrës.Sytë e tij lotonin tingëllimin e fjalëve që dëshironte të dëgjonte. -A nuk mund të thyhet rregulli juaj vetëm një herë.- i thashë unë. -Nuk mund të vënë rrezik popullin tim..-tha ai – Por… unë kurrë…nuk,-i thashë me fjalë të këputura.. -E di, lamtumirë dashuria ime…..tha ai – Unë nuk të them kurrë lamtumirë…i thashë unë. Prej syve blu përkëdhelës rrodhën lot.U afrova t`ia fshija me duart e mia, por ..Lotët e zemrës së tij rodhën e duart e mia u mbushën me margaritar.Çdo pik loti shndërrohej në margarita Ai u zhduk nga sytë e mi dhe unë u gjenda në breg.U ula në rërën e butë teksa vështroja margaritarët. Nuk më besohej ç’ndodhi. Margaritarët ishin e vetmja gjë që më lidhte me sekuencat e ngjarjes. Ato u bënë gjerdani im gjithë jetën, ku ruhej testamenti i dashurisë sime.Deti ishte totemi im.Shpresoja,të paktën dhe një herë të vetme ta shikoja atë që më rrëmbeu zemrën një jetë të tërë, atë që më burgosi pa qeli,me qiell e det blu, por asnjëherë nuk mu shfaq më. Kur halla e mbaroi rrëfimin m`u duk sikur u çlirua nga një peshë..Nuk dija ç`t`i thoja.. -Ndoshta kështu ishte shkruar halla ime – i thashë, Dëgjo, kam një amanet të fundit bijë..Trupin tim do e lëshoni në det pa perënduar dielli..Atje do jetë vendprehja ime..Nuk doja t`i kundërshtoja për asgjë…. -Do bëhet dëshira jote hallë– i thashë.. – Tani,merre gjerdanin me margaritar,kur të vijë ora jote lërja vajzës, e kështu brez pas brezi. Këtë histori do ta dijë vetëm ajo që i mban margaritarët…dhe mbylli sytë …duke filluar udhëtim e paqes së përjetshme. E tronditur nga një rrëfim i tillë, thirra njerëzit e mi dhe plotësova amanetin e hallës. Më dukej e pabesueshme, me plot mistere të tjera ky rrëfim…por…e rëndësishme është se ajo iku si një valë e butë që përhumbet në shkumën e bardhë.

 

ÇËSHTJA ÇAME:NUK KA PERSE TE NA ÇUDISË QËNDRIMI I VENIZELLOS

by

ARTUR VREKAJ, Worcester, MA SHBA/

Veprimi diplomatik i qeverisë Shqiptare të Shqipërisë për njohjen e Çështjes Çame sapo ka filluar me dialogun ndërqeveritar në vizitën e ministrit të Jashtëm Grek Venizellos në Tiranë këtë javë.

Aspak nuk duhet të çuditemi me qëndrimin Grek të Venizellos në Tiranë për mosnjohjen e Çështjes Çame. I njohim mirë Grekët edhe pse kanë patur Shqiptarë në udhëheqje të shtetit që prej kryengritjes së përgjithshme për Pavarësinë e dhuruar nga Shqiptarët. Edhe pse që nga hapja e pikës së Kakavijës kemi patur rastin të komunikojmë me Shqiptarë që kanë qënë ministra të Jashtëm të Greqisë në më të shumtën e rasteve me Papulias ( sot President i Greqisë) apo Theodor Pangallos.

Kjo dramë ka filluar që më 1878. Atëherë e më pas më 1913 dhe 1919 lobimi për Çështjen e Jugut të Shqipërisë (vilajetin e Janinës-Çamërinë)  ishte në rend të ditës si sot.

Greqia tregoi muskujt në Tiranë ( sikundër edhe në Berlin dhe Paris më herët) edhe pse sot është më në hall se Shqiptarët e Ballkanit duke ditur se ka një borxh përmbi dy herë më të madh se ne ( Shqipëria dhe Kosova së bashku) bazuar në mbështjetjen historike të Europës dhe Rusisë.

Shqipëria amë duhet të qëndrojë e kthjellët, sepse ne jemi rreshtuar me shtete dhe kombe që janë kundër gjenocideve njerëzore ndaj nesh si komb, kundër padrejtësive shekullore që na janë bërë nga fqinjët e në veçanti Greqia ( për rastin në fjalë) që ka sot të grabitur padrejtësisht territorin më të madh të banuar nga Shqiptarë autotoktonë-Çamërinë.

Një vend anëtar i NATO-s kërcënon diplomatikisht se nuk kemi frikë ( Venizellos, 14 tetor 2013)! Edhe pse ende Greqia ka një ligj lufte në dëm të Shqipërisë dhe Çamërisë. Kjo ndodh edhe sepse BE dhe NATO nuk janë ndalur si duhet me Greqinë megjithë elementët neonazistë në Parlamentin Grek dhe thirrjet e tyre për luftë kundër Shqipërisë këtë verë.

Shqipëria me ministrin e Jashtëm Bushati nuk kërkoj ndryshime territoresh por Shqip vetëm të drejtën e njohjes së Çështjes Çame, të drejtën e pronësisë së Çamëve.

Grekët kanë ende oreks për territor Shqiptar dhe këtu mund të përmendim edhe piketat Greke në territorin Shqiptar me Varrezat Greke në Jug të Shqipërisë apo dhe miljet detare në det të hapur që i përket Shqipërisë.

Kjo situatë në dëm të sovranitetit të Shqipërisë gjatë këtyre 23 vjetëve u degradua me qëndrime antishqiptare jo vetëm të Athinës zyrtare, por edhe të Tiranës zyrtare.

Papërgjegjshmëria më e madhe e deputetëve Shqiptarë e në veçanti e Servet Pëllumbit, ish-kryetar Kuvendi si dhe e Jozefina Topallit, së fundi, treguan se sa kombëtarë janë këta përfaqësues të popullit tonë kur bie fjala për interesa kombëtare siç është votimi dhe botimi i Çështjes Çame në kohën e duhur.

Po mbushet një shekull nga masakrat Greke në Çamëri dhe Shqipërinë e Jugut dhe ende qëndrimi Grek nuk ka ndryshuar. Bile, me qeverisjet e mëparshme Shqiptare të 23 viteve të fundit është krijuar terren pro-Grek për më shumë influencë Greke në Tiranën zyrtare nga brenda.

Shqiptarët duhet të kuptojnë se Çështja Çame nuk është detyrë vetëm e diplomacisë Shqiptare të Tiranës, por e të gjithë faktorit Shqiptar të Ballkanit dhe Diasporës. Prandaj, lobimi në favor të njohjes ndërkombëtare të Çështjes Çame deri në arritjen e saj duhet të marrë përmasa reale pranë institucioneve ndërkombëtare si Parlamenti Europian, NATO, OKB, OSBE, si dhe Kongresi dhe Senati Amerikan.

Ashtu si një shekull më parë, Shqiptarët e Amerikës duhet të përbashkohen të lobojnë me çdo mënyrë sikundër bëri Noli, Konica për dy dekada apo dhe DioGuardi së fundi për një çerek shekull për të bërë të qartë në Kongres dhe Senat Çështjen Çame si pjesë e Çështjes Kombëtare Shqiptare.

Një peticion  me firmat e të gjithë Çamëve të Amerikës mund të ndihmojë si pjesë e një Dëshmie Historike për kalvarin e mundimeve gjatë Gjenocidit Grek të ushtruar mbi ta dhe familjet e tyre.

Po ashtu hartimi i një ProjektRezolute për Çështjen Çame dhe propozimi i saj për votim në Kongresin dhe Senatin Amerikan kërkon një bashkërendim për një lobim të fortë me të gjithë komunitetin Shqiptar e në veçanti me Lidhjen Qytetare të DioGuardit që ka dhënë tonin për Çlirimin dhe Pavarësinë e Kosovës siç ishte dhe rasti i Dëgjimit Historik në Kongres për Marrëveshjen Kosovë-Serbi në prill 2013.

Krijimi i një Grupi Ndërparlamentar me deputetë Shqiptarë të Ballkanit ( përfshi deputetët Çamë) do të jepte mundësinë e përmbushjes së një axhende më të plotë për një lobim më të përfaqësuar për njohjen e Çështjes Çame në Bashkimin Europian.

Dosja e Çështjes Çame do të udhëtojë drejt Strasburgut jo se na e tregoi rrugën Greqia por, sepse ne jemi të vendosur për të kërkuar të drejtën Çame me çdo mënyrë legjitime e demokratike.

Kjo do të tregojë edhe se sa demokratike është Europa, e cila duhet të kuptojë se kombi ynë nuk mund të nëpërkëmbet më.

Për çdo subjekt Shqiptar, partiak apo shtetëror apo dhe të Diasporës Çështja Çame sot le të jetë në rend të ditës për lobim. Le të përbashkohemi vëllazërisht.

 

FRIKA NGA E VERTETA

by

Çamëria Shqiptare nuk është Fantazëm për të trembur  palikarët greke, aqë më pakë udhëheqesat e tyre. Ajo është një Krahinë e Banuar nga Shqiptarë që nga para historia, e shkruar dhe e njohur si e tillë edhe nga historianët e lashtë grekë/

Nga SALI BOLLATI/NEW YORK/

Kur ne, Shqiptarët me krenari të madhe po festonim 100 vjetorin e ngritjes se Flamurit Tonë Kombëtar nga Ismail Bej Qemali në Vlorën Historike; ndoshta pa dashur ose i entuziazmuar nga Ndjenja e lartë e Shqiptarizmës të shprehur anë e kënd , jo vetëm ne trojet etnike shqiptare, por në botën mbarë, që nga Amerika deri në Australi, kryeministri firmosi një pergamen(helbete,le të mbetemi edhe ne si faraonët e Egjiptit të lashtë?!)  Në atë pergamen, veç të tjerave shkruajti edhe emrin e Prevezës , një nga qytetet më jugore të Trungut Shqiptar, të banuar prej mijëra vjetësh nga Shqiptare Autoktone. Nuk shtoi asnjë gjë më tepër se sa I Nderuari At Gjergj Fishta, si edhe shumë intelektualë atdhetarë kanë kënduar para 100 vjetësh:

Po, por nesër, me ndihmë t’Zotit,

   Do ta bajmë prap Shqipni t’lirë

                            Prej Prevezet m’Leqe t’Hotit,

                            Prej Tivari në Manastir,

                            Edhe Flamuri Shqipnisë

                            Si flakë mnijet e Perendisë

                            Do t’valvitet në Kaçanik!

Pra nuk përmendi asgjë më shumë sesa disa nga emrat e vendbanimeve mijëra vjeçare të Shqiptarëve.Por jo për çudi, sa  u ndëgjua  emri  I Prevezës së Abedin Pashë Dinos -Çamit që më1879 me këmbënguljen Atdhetare dhe njohuritë Intelektuale I imponoi Kongresit të Berlinit të anullonnte vendimin e mëparshëm dhe Krahinën Shqiptare të Çamërisë me kryeqendër Janinën e Ali Pashë Tepelenës të mos e ndante nga Trojet e tjera Shqiptare ; atje në Athinë, ministrit të jashtëm grek, I cili kishte miratuar vajtjen në Tiranë për këtë 100 vjetor, I hyri frika në palcë( si palikar I vërtetë grek) dhe anulloi vizitën zyrtare??!

Kjo frikë e kishte ndjekur edhe presidentin grek më 2005, I cili megjithëse kishte hyrë pa u ndjerë në Shqipëri I mirepritur edhe nga Janullatosi, u tremb te takohej me Presidentin Shqiptar që e kishte ftuar, dhe ja mbathi vrapit për në Athinë. Atëhere nuk ishte përmendur asnjë emër, por meqenëse kishin dalur për  mirëseardhje  edhe Shqiptare të Çamerisë-pra edhe si qytetarë grekë të lindur atje; ai ju tremb edhe bashkëqytetarëve të vetë, (megjithëse shprehen se kemi “marëdhanie të shkëlqyera strategjike”), dhe duke shkelur edhe rregullat më elementare të protokolleve diplomatike, nuk pranoi të ulej në sofrën mikëpritëse të shtruar nga Presidenti Shqiptar??!

Çamëria Shqiptare nuk është Fantazëm për të trembur  palikarët greke, aqë më pakë udhëheqesat e tyre. Ajo është një Krahinë e Banuar nga Shqiptarë që nga para historia, e shkruar dhe e njohur si e tillë edhe nga historianët e lashtë grekë. Emri Çam-Çamëri është emri antik Thiamis-lumit të sotëm Kallama, trimat e sajë Boçarenjtë, Pronjatët, Çaparenjtë e shumë të tjerë janë emrat e prijësave dhe heronjve të kryengritjes greke te 1821, me gjuhën e tyre “gluhën e Perëndisë”,për çudi të madhe edhe të mbretit që I sollën gjermanët Greqisë, ishte gjuhë e Parlamentit te parë në Greqi. Në atë kohë gjithë Athina dhe fshatrat përqark dhe më shumë se gjysma e sipërfaqes së Greqisë së sotme banohej nga shqiptarë-Arvanitas dhe Çamë që flisnin gjuhën shqipe dhe jo greke.

Po të ndjekësh historianët e sotëm grekë si ata të edukuar në Amerikë prof. Stavrianos ose ata të universitetit të Athinës ose të stacionit televiz SKAY po të Athinës, do të mësojsh se grekët që banojnë në Greqinë e sotme nuk janë aspak pasardhës të grekëve të lashtësisë, bile ata krenoheshin me emrin Romei ashtu si edhe sot shqiptarët e krishterë në Çamëri e quajnë vehten Romei;grekët e sotëm janë krijesa të shartimeve të shqiptarëve-Arvanitasve, turqëve, sllavo maqedonasve, vllehëve dhe romëve.

Kur fuqitë europiane vendosën të krijonin një shtet grek më1831, pavarësisht se përfshinë një pjesë shumë të madhe të Shqiptarëve-Arvanitas që banonin në fshatin Athinë të asaj kohe , në ishujt dhe Peloponez; por krahinën e pastër shqiptare të Çamërisë nuk mundën ta ndajnë nga trojet e tjera shqiptare. Bile edhe kongresi I Berlinit, në sajë të kundërshtimeve por edhe të luftës se shqiptarëve, anulloi vendimin e mëparëshëm të tijë, duke mos ja  dhënë Krahinën e Çamërisë. Por dihet që “megalidea ose ma mirë megalomania greke vazhdoi përpjekjet dhe me mbështetjen prapë të atyre fuqive europiane, më 1913 e pushtoi  krahinën më jugore të  Shqipërisë.

Dhe për ta mbështetur edhe më tepër  këtë pushtim vazhduan të zgjerojnë “megalidenë” duke krijuar të ashtuquajtur “vorioepir”.Pra,simbas tyre jo vetëm Çamëria nuk është shqiptare, por edhe pjesa tjetër e jugut shqiptar është greke??!

Ketu duhen shikuar mirë perceptimet greke për kufijtë e sajë verior: 1.Greqia nuk e ka nënshkruar protokollin e Firences që përcakton kufirin verior te saje me Shqipërinë.

2.Greqia mban ende ne fuqi ligjin e luftës me Shqipërinë të 1940??

3.Jo vetëm organizata ekstreme por edhe funksionarë grekë në Shqipëri deklarojnë me paturpesi se pjesë ose krahina të tëra si Korça, Himara e tj. qenkan greke?!.

4.Deputetë kërkojnë nga parlamenti grek “pavarësinë” e të ashtuquajtur “VE

5.Me mbështetjen e qeverive të Tiranës, grekët kanë hapur shkolla edhe atje  ku nuk ka banuar asnjë grek

6.Me uzurpimin e Kishës Autoqefale Shqiptare nga një peshkop ose më qartë  nga një kryeambasador i greqëzimit të Shqipërisë, duke zhdukur me qëllim të gjitha gjurmët e shqiptarësisë(këtu e vlen për tu nënvizuar, se atdhetarët e  krishterë ortodoks shqiptare e ngriten KAOSH-in me të vetmin qëllim që të vlerësohen SHQIPTARE dhe jo grekë).

7. Me varrezat e ushtarëve pushtues në gjithë jugun e Shqipërisë

Dhe pa harruar tokat e bejlerve shqiptarë të dhëna ish argatëve ardhacakë grekë, atëhere del më se I qartë pretendimi I shprehur nga deputetë neofashistë grekë,  që asaj pakice greke të ushqyer me pensione mujore me të hollat e taksapaguesave europianë ti lind“e drejta” e autonomisë.??

Dhe të gjitha këto , në përputhje me kërkesat për integrimin e Shqipërisë në BE?!

Sepse sipas grekëve, megjithëse ata kanë mbetur “pa brekë” si lypësa të vërtetë, por edhe bukëshkalë, u lindka e drejta që ta rekomandojnë ose jo Shqipërinë për në BE??!.

Ketu nuk mund të harrohet se ashtu siç ishte Shqipëria në kohën e komunizmit (pa brekë, por në të vërtetë jo lypëse!) “fener ndriçues për botën” sot na del Greqia e pocaqisur, që ka brenda sajë jo vetëm neofashista por edhe komunista të rregjur, si rekomanduese??

Tamam,ashtu siç thotë me të drejtë populli ynë: “Dhi e zgjebosur, me bishtin përpjetë”.

Sot për herë të parë, në mes të Tiranes, Z.Ditmir Bushati, si minister i puneve te jashtme,me kjartësi e dinjitet të plotë por edhe si trashegimtar i Pashallareve Bushatllinje(ndoshta nuk e di,por në gjak e ka;para 200 vjetesh Bushatllinjtë, kishin ftuar per mësues dhe edukator të fëmijve të tyre Rilindasin e Madh Hasan Tahsinin nga Çamëria!); midis të tjerave i tregon Venizelosit:

Pyetja që shtrohet është paksa e tejkaluar, për faktin se sa na përket ne, ajo që njihet si Çështja Çame është pjesë e dosjes tonë me diplomacinë dhe sot sipas pikëpamjes tonë është momenti që realiteti të shihet në sy.

Të tejkalohen pengesat historike një nga një sepse duam të pasurojmë gamën e bashkëpunimit rajonal

Ndërsa , duke harruar frikën e nëndorit të kaluar,me fëtyrë të shëmtuarë e të ngërdheshur, tamam greke, zv/kryeministri e Ministër i jashtëm grek z.Venizelos, si dishepull i denjë i antishqiptarizmit, bërtet me zë të lartë se nuk e njeh Problemin Çam?!

More malakas(siç i thoni vehtes ju), nuk janë Shqiptarë vetëm muslimanët e Çamërisë që masakruat dhe dëbuat me dhunë, por edhe vëllezërit e tyre të krishterë Shqiptarë Çamë janë dhe Shqip flasin mes tyre dhe fëmijëve, ata e ndjejnë vehten shumë të përmallur kur takohen dhe flasin shqip me neve(them me neve Shqiptaro Çamë të Amerikës, se juve megjithese nuk e njihkeni Çamërinë, si e shpjegon o Venizelos që nuk i lejon Çamët e dëbuar që sot jetojnë në Shqipëri të shkojnë e të vizitojnë vendet ku kane lindur??! Dhe e quani vehten “demokrat” dhe Greqinë “djep demokracie”??

Më fal, por dua të kujtoj të hapesh dosjet e ministrise që përfaqëson dhe të shikojsh vizitën e të ngarkuarit të asaj ministrie me Ambasadorin Shqiptar z.Lik Seiti në Krahinën e Çamërisë më 5-9 qershor 1972.Këtu kryetari i Bashkisë së Gumenicës fliste Shqip dhe deklaroi se shumë fshatra  flasin shqip, aty mund të takosh plaka që flasin vetëm shqip, se nuk dinë greqisht

Në prefekturën e Prevezës,kishte mbi 40 fshatra që flisnin Shqip!!

Pra si u zhdukën ata mijëra vetë Shqiptarë Çamë dhe ju pohoni se nuk ka Çështje Çame??!

Ndërkombetarët, jo se nuk e kuptojnë, por duhet ti flasin qartë Greqisë ”europiane” që të meret me punët e veta  dhe në perputhje me të gjitha të drejtat e njohura nga legjislacionet ndërkombëtare, të pranojnë genocidin  e ushtruar ndaj popullësisë shqiptare të Çamërisë duke I njohur të drejtat e pronësisë shekullore dhe atë të identifikimit me shkolla dhe administratë ne gjuhën amtare shqip.

Këto kërkesa më se të drejta të përfshira në Rezolutën Çame paraqitur parlamentit Shqiptar , nuk kanë asgjë të përbashkët me nacionalizmin e përmendur, ato janë të drejta legjitime që I kanë njohur vetë fuqitë europiane. Dhe kur këto të drejta të pamohueshme neglizhohen, tu kërkohen autoriteteve greke ti zbatojnë. Në rast se jo Greqia e krijuar dhe e mbështetur gabimisht  prej këtyre fuqive europiane të largohet nga BE si edhe nga NATO.

Pra nuk është Greqia ajo që nevojitet të na rekomandoi Shqipërinë për në BE, ose Maqedoninë për në NATO, por duhet që ajo të dëbohet prej tyre si grindavece, dembele, lypse dhe bukëshkalë e Europës.

Këtë duhet ta kenë shumë të qartë edhe deputetët e Parlamentit Shqiptar. Ata në rast se e ndjejnë vehten si përfaqësuesa të popullit shqiptar, duhet ta ndjejnë edhe krenarinë e të qenit Shqiptar.

Dinjiteti Shqiptar vendoset kur kërkohen të Drejtat e shqiptarëve kudo ku i ka vendosur Zoti si në Kosovë,Mal të Zi, Çamëri, Dibër, Preshevë e Diasporë.

Dhe ta kenë shumë te qartë se Shqiptarët janë të zgjuar, puntorë të palodhur, nuk kanë qenë asnjëherë lypsa si fqinjët shovinista, jemi trima dhe krenarë si Shqiptarë. Këto cilësi , megjithëse me vonesë(jo per faj te popullit), po I tregojmë sot kudo ku na shpërndau padrejtësisht komunizmi enverian, me punen, veprat dhe dinjitetin tonë.

Sali Bollati,  New York, Tetor 14, 2013

NJË DARKË E PAHARRUAR NË SHTËPINË E RRUSTEM GECAJ NE NEW YORK ME KRYEMINSTRIN THAÇI DHE HARADINAJ

by

Mbrëmjen e 26 shtatorit biznesmeni dhe aktivisti i njohur Rrusetm Gecaj kishte ftuar në shtëpinë e vet në Mt Kisco, NY, kryeministrin e Kosovës Hashim Thaçi dhe ish Kryeminsitrin Ramush Haradinaj me zonjën. Kryeministri arriti më shpejt së bashku me ekipin e  tij, Minsitrin e Jashtëm Enver Hoxhaj, ambasadori në Washington Akan Ismaili, Konsulli i përgjithshëm në Nju Jork Bekim Sejdiu, këshilltarë dhe miq. Familja e madhe Gecaj është e gjitha në këmbë për t’iu urua mirëseardhjen mysafirëve të rrallë. Në krye të dhomës së miqëve ka qëndruar atdhetari i palodhur Musli Mulosmanaj, ndërs përballë tij kryeministri Thaçi. Sipas traditës miqtë dhe mikpritësit përshëndeten. I zoti i shtëpisë i ka uruar mirëseardhjen dhe thotë se shtëpia e tij është e miqëve, e tyre.

Pak pas kryeministrit arrinë edhe musafiri tjetër i nderuar në këtë shtëpi, ish kryeminstri Kosovës, Ramush Haradinaj, i shoqëruar nga Harry Bajraktari dhe Jeff Gecaj. Vonesa është e justifikuar pasi ata kthehen nga një vizitë e suksesshme në Washington, ku janë takuar me ndihmës sekretarin Reeker, me senatorë e kongresistë, me përfaqësues të Departamentit të shtetit etj.

Biseda ndizet dhe më pas ngrihen gotata: Gëzuar për  Kosoven! Gëzuar për mysafirët e nderuar! Gëzuar për  bujarinë e të zotëve të shtëpisë. Me gotë në dorë Kryeministri Thaçi falenderon të zotët e shtëpisë për bujarinë dhe kontributin e madh që kanë dhënë për Kosvën në tërësi dhe për çështjen shqiptare. Z. Thaçi falenderoi për mbështetjen e madhe që i kanë dhënë shqiptarët e Amerikës për Kosovën. Ai tha se në 25 vitet e fundit ka arritur shumë duke realizuar aspiratat e brezave për më shumë se një shekull. Në fitoren tonë, tha ai, ka vendin e parë mbështetja e Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Pa ju, tha kryeministri, ne do ta kishimt ë vështirë. Urën e shpëtimit të Kosovës e ngritët ju, duk sjellë këtu së pari president Rugovën që më 1989. Ne na shpëtuan miqtë që na i siguruan shqiptarët e Amerikës, që nga senatori Bob Dole, e deri tek kongresisti Engel. Ne ishim me aft q ëpresidentët amerikanë, që nga Ëilsoni I madh e deri tek President bush, Klinton, e kuptuan në kohë  s ene ishim viktima të genocidit seb në tokat tona dhe na dhanë dorën e ndihmës për të sjellë lirinë, ku ëshët dhe gajaku i dëshmorëve tanë, por dhe kontributi i miqëve euro-amerikanë. Askush, tha ai, nuk e mendonte se do të ishim në Amerikë si në shtëpiën tonë. Ja sonte këtu ju keni kryeministrin e popullit tuaj, z. Thaçi, ish kryeministrin Haradinaj, Minsitrin e Jashtëm Hoxhaj, po ashtu jemi të përfaqësuar me dy ambasadorë, ja ku i keni edhe në këtë shtëpi buajre të z. Zotit Rrustem Gecaj.

Kryeministri tha fjalë përgëzuese për kontributin e jashtzakosnhëm të Ramush Haradinaj, i cili i ka dhënë mbështetje institucioanle shtetit të Kosovës, duke ditur ta bëjë me shumë zotësi rolin e opozitës. Ne bashkohemi në intersat kombëtare dhe ndahemi tek Partite.

Edhe z. Haradinaj ka thënë fjalë zemre për këtë odë miqësh, që i ka hapur dyert dhe zemrat për ne mysafirët e ardhur nga vendlindja, Kosova jonë e dashur. Qofshit të nderuar vëllezër me zemër bujare!- do te uronte ai.

Veprimtari i njohur i Kombit shqiptar z. Harry Bajraktari tha se ndjehej i gëzuar për këtë bashkim në shtëpinë e Rrustem Gecajt. Ne që luftuam për më shumë se një çerek shekulli për Kosovën tonë, ndjehemi të gëzuar se miqtë tanë amerikanë na mbështetën dhe konkretizuan ëndrrën shekullore të popullit martir të Kosovës. Ja ku jemi pas 25 vitesh në këtë dhomë me qeverinë dhe opozitën, me përfaqësuesit diplomatik, jemi bashkë, si vëllezër dhe mbi të gjitha kemi shtetin tonë të pavarur të njohur prej më shumë 100 shtetesh. Kështu duhet të jemi edhe në të ardhmen. Të bashkuar do të arrijmë atje ku e ka vendin Kosova. Kemi qenë me fat se që më 1918, kur morëm mbështetjen e parë nga Presidenti Amerikan Wilson, e deri me presidentin Klinton, Bush, Kosova dhe Shqipëria, janë në vëmendje të Amerikës. Le ta shfrytëzojmë pozitivisht këtë mbështetje duke i siguruar popullit tonë mbështetje dhe Kosovës tonë, të ardhme europiane.

Një dolli e ngriti edhe kryetari i Komitetit Shtetëror të Kulteve z. Rasim Hasanaj, i cili tha fjalë mirësie për të zotin e shtëpisë, për udhëheqësit e Kosovës dhe për mbështetjen amerikane.

Darkës i dhanë tharm dy vëllezërit rapsodë Haxhi dhe Isuf  Neza, që sollën eposin e trimërisë folklorike të kombit.

Ishte një darkë e jashtzakonshme, ku vëllazërimi dhe buajria u shpalosën doradorës. Pas mesnate mysafirët u larguan.(d Greca)

VIZITË E SUKSESSHME E RAMUSH HARADINAJ NË SHBA

by

 Kryetari Alenacës për Ardhmërinë e Kosovës , përveç takimeve me komunitetin shqiptar, ka takuar Ndihmës/sekretarin e Shtetit z. Philip Reeker, senatorët John McCain,Senator. John Barrasso, me kongresistët David Kohls, Eliot Engel, Robert Aderholt, Joe  Rowley, Rohrabacher dhe  Ileana Ros- Lehtinen./

Ish kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj zhvilloi takime të shumtë në New York dhe në Washington. Ditën e dielë  me 22 shtator, ai ka qenë mysafir fillimisht në Shtëpinë e Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, ku u prit me ngrohtësi nga kryetari dr. Gjon Buçaj dhe kryesia, ku ishin të pranishëm edhe anëtarë të Këshillit të Vatrës. Z. Haradinaj, tha gjatë takimit me vatranët se e kishte pritur prej kohësh këtë vizitë në shtëpinë e Vatrës historike, e cila ka bërë aq shumë për Kombin tonë. Haradinaj vlerësoi rolin e madh që ka luajtur diaspora shqiptare në Amerikë për ndërkombëtarizimin e Kosovës dhe  evidentoi kontributin finacar që shqiptarët e Amerikës dhe ata të Kosovës, kanë dhënë gjatë dhe pas luftës. Haradinaj, në shenjë nderimi, i dhuroi Vatrës  një Hartë të Kosovës me gurë të çmuar. Z. Haradinaj vizitoi Ekspozitën “100 vitet e Vatrës në shërbim të Kombit” si dhe bibliotekën e Nolit e Konicës. Një bisedë e ngrohtë u zhvillua në sallën e mbledhejve, ku morën pjesë  edhe zotërinjët Harry Bajraktari dhe Rrustem Gecaj.Një pritje e ngrohtë iu rezervua z. Haridanaj në Kishën Katolike Shqiptare Zoja e Shkodrës në New York.

Z. Haradinaj mori pjesë ne Meshë. Ai me zonjën Anita u nderuan duke u vendosur në radhën e parë dhe aty ndoqën meshën. Prezantimi që i bëri famullitari i Kishës, dom Pjetër Popaj heroit të Kosovës, u prit me duartrokitje të qindra besimtarëve që kishin mbushur plot sallën e lutjeve. Mysafiri i nderuar i dhuroi Kishës një dhuratë simbolike të Kosvës. Më pas z. Haradinaj u zhvendos në Qendrën Kulturore  “ Nëna Terezë” , ku radha për ta takuar dhe për t’u fotografuar me të, ishte shumë e gjatë. Ai u prit tamam si hero. Dom Pjetwr Popaj e prezantoi ish komandantin e Luftws pwr liri para elterit. Z. Haradinaj i dorwzoi Kishws Katolike Shqiptare”Zoja e Shkodrws” njw dhuratw simbolike si mirwnjohje pwr punwn e shkwlqyer qw zhvillon ky institucion fetar pwr ruajtjen e traditave kombwtare, gjuhws dhe kulturws shqipe.

Po ditën e dielë z. Haradinaj është takuar me kryetarin e qytetit të Mannhatan-it, z. Stringer. Kryetari i Aleancës Haradinaj ka folur për zhvillimet aktuale në Kosovë dhe përgatitjet që po bëhen në prag të zgjedhjeve lokale që do të organizohen në vjeshtën e këtij viti. Ai ka bashkëbiseduar më kryetarin Stringer për modalitetet e qeverisjes lokale si dhe ka folur për vizionin që ka AAK për qeverisjen lokale në Kosovë.
Kryetari i Manhatenit z. Stringer dhe përfaqësuesit e komunitetit shqiptar atje, i kanë ndarë kryetarit Haradinaj një mirënjohje me dedikim Heroit të Kombit – njeriut të orëve të para të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Kryetari Stringer i ka shpejguar kryetarit Haradinaj për raportet e mira që ka me komunitetin shqiptar, për rolin dhe rëndësinë e këtij komuniteti në të gjitha zhvillimet e rëndësishme në Manhaten dhe më gjerë në SHBA.

Të dielën e 22 shtatorit, i shoqëruar nga z. Harry Bajraktari dhe Rrustem Gecaj , zoti Haradinaj dhe zonja Anita, ishin në një takim me ambasador Wizner.

Një takim i përzemërt ishte edhe ai i mbrëmjes të së dielës, ku dega e Vatrës Hudson Valley, shtroi një darkë në Restorantin Fiorino, pronë e bashkatdhetarit Sabit Bytyçi, një nga vatranët e hershëm dhe anëtar i Këshillit të Vatrës.Në këtë darkë ishin të pranishëm edhe kongresmen Eliot Engel dhe ambasador  Menzes, Konsulli i përgjitshëm i Shqipërisë Dritan Mishto, anëtari i Asamblesë të shtetit të  Nju Jorkut, Mark Gjonaj e të tjerë.

Të Hënën e 23 shtatorit, ish kryeministri i Kosovës, z. Haradinaj, ishte i ftuar në Columbia University për të zhvilluar një ligjëratë për Kosovën. Ai ligjëroi në Shkollën Për marrdhënie Publike dhe Ndërkombëtare në Universitetin e Kolombias në New York, e njohur si auditor i hapur i fjalës së lirë nga shumë personalitete botërore. David Philips ka prezantuar ligjëruesin duke vlerësuar figurën e tij si një luftëtar popullor me përmasat e heroit dhe një lider me vizion bashkekohor. Më pas z. Philips foli për Kosovën, qëndresën dhe luftën e saj, dhe përpjekjet për ndërtimin e shtetit, për diplomacinë, për  ndërhyrjen dhe mbështetjen amerikane etj. David Philips është i njohur mes shqiptarëve edhe me librin e tij” Liberating Kosvo- Coercive Diplomacy and U.S Intervention.”

Në ligjëratën e tij, me një anglishte elokuente, në një auditor ku kishte studentë e pedagogë, studiues të interesuar, Ramush Haradinaj, fitoi admirim dhe u duartrokit nxehtësisht. Pa letra përpara ai foli për Kosovën martire, qëndresën e saj stoike ndaj dhunës së regjimit të Millosheviçit, lufën për liri, mbështetjen amerikane dhe europiane, foli për Kosovën shtet i pavarur, njohjet ndërkombëtare, përballjen sot me problematikat e reja dhe të vjetra,foli për veriun, për marrdhëniet ndëretnike dhe ato fetare, për marrdhëniet e Kosovës me shtetet fqinjë, për burokracinë dhe korrupsionin dhe shpalosi vizionin e vetë për ndryshimin e gjendjes, foli për popullin e mrekullueshëm, për moshën e re të pupullsisë, për resurset natyrore të Kosovës etj.

Pas ligëjratës u bënë shumë pyetje që Haradinaj u përgjigj me qetësi dhe argumente.

Në takim ishin edhe veprimtarë të Komunitetit shqiptarë si Xhim Xhema, Harry Bajraktari, Rrustem Gecaj, Lumi Hadri, Elmi Berisha, Anton Raja, Mimoza Ferra, Grid Roji, Uk Lushi,e të tjerë.

Një vizitë shumë të suksesshme zhvilloi z. Haradinaj në Washington DC. Ai është takuar me personalitete të larta, me senatorë dhe kongresistë si dhe në Departamentin e Shtetit.

Kryetari i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës është pritur nga  drejtues të Firmës së njohur Ligjore Ndërkombëtare si presidenti i saj Dr. Paul Williams, nga Mort Abramowtz  dhe Jim Hooper, drejtor menaxhues i PILPG, ka vizituar Senator Dole dhe Asistentin e tij Marshall Harris. Një pritje të veçantë i ka rezervuar edhe ndihmës sekretari Philip Reeker. Z. Haradinaj dhe zonja e tij u takuan në Departamentin e Shtetit me z. Jonathan Moore, drejtor për Europën Jugore dhe Qendrore. Një takim i veçantë ishte dhe ai i organizuar me kongresistët e Komitetit për  çështjet Shqiptare në Dhomën e Përfaqësuesëve;

David Kohls,Cong. Eliot Engel,Co-Chair Robert Aderholt, Cong. Joe  Rowley(NY), Cong. Rohrabacher(CA), Senator. John McCain(AZ),Senator. John Barrasso(WY)  dhe Cong. Ileana Ros- Lehtinen(Fl).

Me plot emocione ishte takimi që u zhvillua në zyrën e senatorit të Arizonës John  McCain, i cili duke vlerësuar rolin e z. Haradinaj në luftën për liri, tregoi vështirësitë me të cilat ai qe përballur gjatë luftës së Vietnamit. Senator McCain i tregoi Haradinaj, një fotografi që e mbante të zmadhuar dhe të futur në korrnizë në zyrën e tij, të cilën ia kishin sjellë kohët e fundit nga Vietnami. Ishte një foto që dëshmonte një ngjarje të tërë kur vietnamezët e torturojnë. Biseda ishte tepër miqësore.

Në të gjitha takimet u fol për situatën në Kosovë, marrdhëniet me Serbinë, problemet e Veriut,marrdhëniet me shtetet fqinjë, shtimin e njohjeve të reja,  zgjedhjet e afërta lokale etj.(D. greca. Botoi Dielli, shtator 2013)