s p – Page 1857 – Dielli

Ç’PO NDODH ME ALEATËT PERËNDIMORË – KOSOVA

February 2, 2023 by s p

Xhelal Zejneli/

Që nga viti 1991 e këndej, s’ka ditë që shqiptarët të mos e përsërisin refrenin: “aleatët tanë perëndimorë”; “miqtë tanë perëndimorë”; “partnerët tanë strategjikë”. Me kalimin e kohës, ky refren u shndërrua në klishe. Me aleatë, shqiptarët nënkuptojnë ShBA-në dhe fuqitë e tjera të Perëndimit. Refrenet e sipërthëna u përdorën dendur sidomos pas luftës së Kosovës të viteve 1998 dhe 1999.

Vitet e fundit po shihet se aleatët tanë perëndimorë nuk na dalin zot sa duhet, nuk na përfillin si dikur. Mbase janë të zhgënjyer me shqiptarët. Ata çdo vit hartojnë raporte për Shqipërinë dhe për Kosovën. Shqiptarët ndërkaq, raportet e tilla nuk i marrin me seriozitet.

Ka kohë që aleatët tanë perëndimorë janë bërë aletë të Serbisë. Ç’paradoks! Bota demokratike, në miqësi me një Serbi fashiste. Një gjë e tillë rrallë ka ndodhur në histori.

Në Konferencën e Ambasadorëve (1912-1913), gjashtë Fuqitë e Mëdha të kohës: Anglia, Austro-Hungaria, Gjermania, Italia, Franca dhe Rusia, me vendimet që morën, më tepër se gjysmën e shqiptarëve i lanë jashtë kufijve të shtetit shqiptar. Brenda kufijve të shtetit të ri shqiptar u përfshinë vetëm gjysma e tokave shqiptare. Nga trungu i atdheut “gërshërët e rrobaqepësve të mbledhur në Londër – siç u shpreh shtypi i kohës – shkëputën krahinat më pjellore dhe që kishin qenë vatra të Lëvizjes Kombëtare”. Kundër shqiptarëve në këtë konferencë ishin: Rusia, Franca dhe Anglia. Gjermania fare nuk çau kokën për shqiptarët.

Fuqitë e Mëdha evropiane nuk e njohën qeverinë e Ismail Qemal Vlorës (1844-1919). Në tetor të vitit 1913 caktuan në krye të shtetit shqiptar princin gjerman nga një familje protestante – Vilhelm Vidin (Wilhelm Wied, 1876-1945). Ky erdhi në Shqipëri më 7 mars 1914.

I bindur se e vetmja rrugë për t’u dhënë fund çrregullimeve dhe anarkisë në vend ishte krijimi i një qeverie të vetme për gjithë Shqipërinë, më 22 janar 1914, Ismail Qemali dha dorëheqje, duke ia kaluar pushtetin Komisionit Ndërkombëtar të Kontrollit. Me këtë akt u shënua edhe rënia e qeverisë së tij, që ishte krijuar nga Kuvendi Kombëtar i Vlorës më 4 dhjetor 1912. Argumentet historike, politike dhe gjeografike të tij në mbrojtje të të drejtave të popullit shqiptar, Evropa nuk i përfilli. Megjithëkëtë, këtij burri të shtetit, historia i dha të drejtë. Paqja në Ballkan nuk mund të rivendosej duke sakrifikuar të drejtat e kombeve të tjera në interes të synimeve ekspansioniste.

A po përsëritet sot historia në rastin e Kosovës?! A po e flijojnë sot Kosovën, miqtë tanë perëndimorë?!

* * *

Ka kohë që miqtë tanë perëndimorë e kanë shpërfillur çështjen e rrumbullakimit të shtetësisë së Kosovës.

Ish-kancelari gjerman Gerhard Shreder (Gerhard Schröder, 1944- ) ka qenë kancelar në vitet 1998-2005. Është i pari kancelar gjerman që ka miratuar vendimin për ndërhyrjen e forcave ushtarake gjermane në operacionet luftarake jashtë vendit. Me fjalë të tjera, kur ky ishte kancelar, forcat ushtarake gjermane, në kuadër të NATO-s, morën pjesë në ndërhyrjen ushtarake kundër forcave ushtarake, policore dhe paramilitare serbe në Kosovë dhe në Serbi. Më pas ky u bë i afërt me Vladimir Putinin (1952- ). Në vitet 2016 dhe 2017 ka qenë katër herë Beograd ku është pritur nga kryeministri, përkatësisht kryetari i Serbisë Aleksandar Vuçiq. Është ndër shtetarët e rrallë, në mos i vetëm që e viziton Beogradin, ndonëse ka marrë vendim për ndërhyrjen kundër makinerisë vrastare serbe. Kjo tregon se qëndrimi i tij ndaj Kosovës ka ndryshuar rrënjësisht. Në kohën e tij, çështja e rrumbullakimit të shtetësisë së Kosovës nuk bëri asnjë hap para.

Pas Shrederit, në krye të Gjermanisë vjen kancelarja Angela Merkel (Angela Dorothea Merkel, 1954- ). Kjo qëndroi në krye të Gjermanisë gjashtëmbëdhjetë vjet. Edhe kjo, mu si paraardhësi i saj, ishte e afërt me Moskën, me Putinin. Afrinë me Moskën e arsyetonte me çmimin e volitshëm të gazit natyror rus. Edhe gjatë qeverisjes së saj, çështja e rrumbullakimit të Kosovës fare nuk lëvizi nga vendi. Nën ndikimin e Putinit, Merkeli për Kosovën mbështeste një zgjidhje kompromisi me Serbinë.

Barak Obama (Barack Hussein Obama, 1961- ) në krye të ShBA-së ka qenë dy mandate. Edhe në kohën e tij, puna e Kosovës nuk u mbyll. Në kohën e presidencës së tij, sekretare e Shtetit ishte Hilari Klinton (Hillary Diane Rodham Clnton, 1954- ). Me një fjalë, Obama për Kosovën s’ndërmori dot gjë.

Zgjidhje përfundimtare s’i dha Kosovës as presidenti Donald Tramp (Donald John Tramp, 1946- ). Duhet thënë se në kohën e tij, Kosova e formoi shtrinë e vet.

Presidenti i përtashëm i ShBA-së Xho Bajden (Joseph Robinette Biden, Jr. 1942- ) njihej si mik i shqiptarëve. Por, gjatë mandatit të tij të deritashëm, punën e Kosovës mundohet ta zgjidhë me njëfarë kompromisi, thellësisht në dëm të shqiptarëve.

Emisari special i ShBA-së për Ballkanin Perëndimor, Gabriel Eskobar (Gabriel Escobar) ngul këmbë për formimin e asociacionit të komunave me shumicë serbe, që s’është gjë tjetër përpos shtet brenda shtetit. Përpos anglishtes, Eskobari flet edhe spanjisht, rusisht, serbisht, kroatisht, çekisht, portugalisht.

Nga sa më sipër rezulton se vitet e fundit Kosova fare s’ka qenë në agjendën e miqve perëndimorë. Përveç kësaj, duhet shtuar se vitet e fundit Fuqitë perëndimore si Gjermania, Franca, Austria, Italia, ShBA-ja etj. kanë investuar me të madhe në Serbi. Bëhet fjalë për miliarda euro, për hapjen e dhjetëra mijë vendeve pune.

Ç’paradoks?! Fuqitë perëndimore investojnë në një Serbi fashiste të udhëhequr nga kriminelët si Vuçiqi dhe Ivica Daçiqi (1966- ).

* * *

Shumë analistë shqiptarë në shkrimet e veta e kanë demaskuar dhe e kanë stigmatizuar politikën destabilizuese, destruktive, luftënxitëse, antidemokratike, antihistorike, retrograde, anakronike, hegjemoniste, ekspansioniste, kolonialiste dhe fashiste të Beogradit dhe të Vuçiqit në rajon, e në veçanti ndaj Kosovës. Është për t’u habitur sesi në qendrat perëndimore shkrimet e tilla kanë hasur në Vox clamantis in deserto.

* * *

Ka kohë që perëndimorët po e ledhatojnë Serbinë. A thua pse?! Mbase për arsye se në vitin 1999 ndërhynë ushtarakisht kundër makinerisë vrastare të saj dhe tani sikur duan të tregojnë se nuk janë kundër popullit serb. S’ka dyshim se perëndimorët duan ta nxjerrin Serbinë nga zona ruse e interesit dhe nga sfera ruse e ndikimit për ta futur në zonën perëndimore të interesit dhe në sferën perëndimore të ndikimit. Dhe ky kalkulim ka një çmim. Po del se ky çmim duhet të jetë Kosova. Për ta kënaqur Serbinë dhe Vuçiqin, duhet ta shkelim mbi interesat jetikë të Kosovës. Investimet në Serbi, mbase janë interes ekonomik i ndërmarrjeve perëndimore. Por, të njëjtin interes ndërmarrjet gjermane mund ta realizojnë duke investuar në Kosovë apo në ndonjë vend tjetër të rajonit. Perëndimorët duan ta bëjnë për vete Serbinë ndoshta edhe për shkak të pozitës gjeografike të saj.

Fuqitë perëndimore të cilat ngulin këmbë që Beogradi t’i vërë sanksione Rusisë, janë fuqi filoserbe. Edhe kjo e ka një çmim në dëm të Kosovës: “Ti Serbi, vëri sanksione Rusisë, ndërsa ne do të të shpërblejmë në raport me Kosovën”.

Kosova e dënoi agresionin rus ndaj Ukrainës dhe e mbështeti atë në forma të ndryshme. Megjithëkëtë, qendrat perëndimore fare s’e përfillin një përcaktim të tillë të shqiptarëve në shkallë kombi.

Në anën tjetër, Serbia edhe pse është i vetmi shtet në Evropë që nuk i vuri sanksione Rusisë, ajo favorizohet, përkëdhelet, ledhatohet, mbështetet, privilegjohet nga Fuqitë perëndimore.

Çfarë absurditeti?! E dhimbshme dhe e turpshme.

Në vend që ta mbështesin për muri Serbinë dhe Vuçiqin, ata ushtrojnë trysni mbi kryeministrin e Kosovës Albin Kurtin (1975- ) dhe tentojnë ta izolojnë atë, ta anashkalojnë apo ta shpërfillin. Ky veprim i aleatëve tanë perëndimorë është jodemokratik për arsye se ai e ka mandatin e shumicës së popullit të Kosovës. Diplomati perëndimor që thotë se do ta bëjmë asociacionin pa Kurtin, ai shkel parimet demokratike themelore mbi të cilat funksionon Bashkimi Evropian.

Evropë! Nuk ndërhyn Albin Kurti në punët e Serbisë. Është Vuçiqi ai që ndërhyn në punët e Kosovës. Kurti nuk e destabilizon Serbinë. Është Vuçiqi ai që synon ta destabilizojë Kosovën, madje edhe tërë rajonin. Nuk ka qenë Vuçiqi i burgosur në burgjet e Kosovës. Ka qenë Kurti i mbyllur në zandanët e xhandarëve serbë. Për qytetarët e saj, Kosova është një çështje jetike, për Serbinë ndërkaq, nuk është veçse interes kolonialist.

* * *

Ka kohë që në ShBA vepron lobi serb. Nuk dihet saktë përse kohët e fundit Uashingtoni e çon mirë me Beogradin dhe me Vuçiqin. Nuk mund të besohet se kjo ndërlidhet me zgjedhjet presidenciale të ardhshme. Kandidati demokrat, Xho Bajdeni apo ndonjë tjetër, duke e çuar mirë me Beogradin mbase dëshiron t’i sigurojë votat e serbëve të atjeshëm, ndonëse nuk kemi të bëjmë me ndonjë numër të madh serbësh në Amerikë.

Ambasadori amerikan në Beograd Kristofer Hill (Christopher Robert Hill, 1952- ) është mjaft i angazhuar rreth “çështjes” së Kosovës. Sipas tij, së pari u dashka të formohet bashkësia e komunave serbe, pastaj të shqyrtohen çështjet e tjera. Ai shton se marrëdhëniet ndërmjet ShBA-së dhe Serbisë do të forcohen akoma më shumë.

* * *

Fuqitë e mëdha kanë interesa perandorake. Ato nuk janë mik vetëm me ty. Ata synojnë të lidhin miqësi me tërë botën. Herë-herë, edhe me shtetet jodemokratike, për të mos thënë tiranike, despotike dhe autokratike.

Një Fuqi e Madhe mund t’i thotë Serbisë të inskenojë trazira në veri të Kosovës, për t’ia bërë me dije Kurit se pa ne nuk mund të përballesh me Serbinë. Ka të ngjarë që një skenar i tillë të ketë ndodhur edhe me rastin e bllokimit të rrugëve para do kohe.

Politika e sotme e Fuqive të Evropës s’ka sesi mos të ta përkujtojë politikën antishqiptare të tyre të kohës së Kongresit të Berlinit (1878) dhe të Konferencës së Ambasadorëve në Londër (1912-1913). Atëherë, shqiptarët i quanin mbetje turke në Ballkan. Si të tillë, duhet t’i lëmë pa shtet ose me një gjysmë shteti.

Për katër për qind serbë të Kosovës, është ngritur në këmbë i tërë Perëndimi, me gjithë atë Amerikë në krye. Atëherë shtrohet pyetja: Përse ndërhynë Fuqitë perëndimore në vitin 1999?! Për të krijuar brenda Kosovës shtet brenda shtetit?! Nuk duhet besuar se ka politikan në Kosovë që do ta nënshkruante njëfarë dokumenti që parashikon krijimin e shtetit brenda shtetit. Të tillat nënshkrime, historia nuk do t’i falte. Gjunjëzimin e Kosovës para synimeve të shfrenuara serbe historia nuk do t’ia falte as Tiranës, as inteligjencies së Shqipërisë, as të ashtuquajturës klasë politike të Shqipërisë.

Këto farë projektstatute që parashikohen për Kosovën janë katërçipërisht në kundërshti me Kushtetutën e Kosovës. Një shtet brenda shtetit të formës së këtillë nuk e kanë pritur as serbët, as Vuçiqi. Këtë farë projekti për themelimin e shtetit brenda shtetit nuk do t’ia kishin bërë Kosovës as edhe armiqtë historikë të shqiptarëve. Me këtë farë projekti të shtetit brenda shtetit ngadhënjyes i shumëfishtë po del kryekrimineli Vuçiq dhe Serbia fashiste. Me shtetin brenda shtetit, fitues i padiskutueshëm po del Vladimir Vladimiroviç Putini.

Çfarë paradoksi?! Në një anë, ndaj shqiptarëve të Kosovës lindore (Preshevë, Bujanoc, Medvegjë) Serbia ushtron gjenocid të heshtur, në anën tjetër për serbët e Kosovës parashikohet krijimi i shtetit brenda shtetit, përkundër faktit se i gëzojnë të gjitha të drejtat sipas standardeve më të larta të BE-së. Atëherë, nga kjo rezulton se BE-ja nuk u besuaka vlerave dhe parimeve të veta.

Ky brez i politikanëve të BE-së nuk e njeh sa duhet historinë e Ballkanit, sidomos ideologjinë dhe politikën serbomadhe të dyqind vjetëve të fundit.

Një ditë s’kanë për të qenë në skenën politike, as Gabriel Eskobari, as diplomati sllovak i cili vjen nga një shtet që s’e ka njohur Kosovën, Mirosllav Lajçak (1963- ), as politikani spanjoll, me kombësi argjentinase dhe spanjolle, i cili po ashtu vjen nga një shtet që s’e njeh Kosovën, Josep Borel (Josep Borrell, 1947- ). Kosova ndërkaq, kjo digë që mbron shqiptarinë, do të qëndrojë ndër shekuj.

Shqiptarët properëndimorë, përballë Serbisë bizantine dhe proruse. Fitues po na dalin, madje me ndihmën e perëndimorëve, serbët prorusë. Të mos pandehin Fuqitë perëndimore se Serbia do të heqë dorë nga vëllai i madh – Rusia. Ata i lidh përkatësia familjes sllave, i lidh edhe bolshevizmi.

Gjithë kjo zhurmë për një grusht serbësh. Në Maqedoni jetojnë mbi 30% shqiptarë. Po sikur këta të kërkojnë një entitet shqiptar?! Jo, Fuqitë perëndimore kërkojnë prej tyre të ruajnë paqen dhe qëndrueshmërinë në rajon. A s’e shohin BE-ja dhe Uashingtoni se mbartës i shtetësisë në Maqedoni është një popull me identitet të diskutueshëm, përballë shqiptarëve që s’kanë në dorë pothuajse asgjë konkrete.

* * *

Në një kohë kur vendoset për çështje historike që ndërlidhen me Kosovën, politikanët e Shqipërisë – Sali Berisha, Ilir Meta, Edi Rama kacafyten ndër vete. Sikur në Kosovë nuk ndodh asgjë. Puna e Kosovës u intereson atyre vetëm kalimthi. E dhimbshme, e turpshme. Shqipëria duhet t’i japë Kosovës mbështetje morale, politike dhe diplomatike. Po këtë duhet ta bëjë edhe inteligjencia e Shqipërisë, institucionet shkencore më të larta të kombit. Një letargji e këtillë, një moskokëçarje si kjo, s’është parë askund në histori. Indolencë dhe indiferencë e pafalshme.

Është detyrë e Perëndimit të mbështesë Kosovën demokratike, ku ka rend dhe rregull si në asnjë vend tjetër të rajonit, ku luftohet korrupsioni, ku ndërtohet suksesshëm shteti ligjor, shteti i së drejtës. S’paskan mundur Fuqitë perëndimore t’i bindin pesë shtete të BE-së që ta njohin pavarësinë e Kosovës!! Gjepura. S’paskan mundur Brukseli dhe Uashingtoni për ta pranuar Kosovën në BE dhe në NATO!!

Xhelal Zejneli

BUKËPJEKËSI ME ZEMËR TË MADHE

February 2, 2023 by s p

Nga Ramazan Çeka/

Mjeshtër në profesion, biznesmen dhe bamirës. Ky është shqiptari Lulzim Vulashi, qytetar model në Firence të Italisë.

Gjatë qëndrimit tim për festat e fundvitit në Firence të Italisë, kryeqendren e artit dhe kulturës italiane e botërore, aty ku gërshetohen mrekullitë e natyrës me talentin e Mjeshtrave të Mëdhenj të Rilindjes Italiane: DaVinçi, Mikelanxhelo, Aligieri, e shumë e shumë të tjerë, pata nderin dhe privilegjin që me ndërmjetësinë e mikut tim të mrekullueshëm z. Danjel Çuni, të njihem me një tjetër mik, po kaq të nderuar, me z. Bahri Vulashi, një shqiptar nga Ana e Malit në Shkodër, i emigruar prej vitesh me familje në Itali dhe për këtë i jam shumë mirënjohës Danjelit, pasi me miq të tillë është kënaqësi të rrish e të bisedosh.

E quaj veten të privilegjuar që u gjenda mes tyre, duke shijuar këtë mikpritje vëllazërore, të veshur me qytetari e bujari të pashoqe dhe me aromën e bukës me zemrën e bardhë shqiptare.

I befasuar nga ky takim kaq shoqëror nga kjo surprizë e bukur, falenderoj nga zemra secilin për gjithçka të këndshme që rezervuan për mua nga koha dhe angazhimet tyre. Ky takim dhe kjo pritje kaq bujare më nxitën të shkruaj dhe përcjell për lexuesin këtë krenari shpirtërore që na bashkon gjithmonë ne shqiptarët, sa herë rrimë me njëri-tjetrin.

Djaloshi nga Shqipëria, djali i z.Bahri Vulashi, shkodrani Lulzim Vulashi, një bukëpjekës profesionist, një biznesmen i suksesshëm, një sipërmarrës, por dhe një bamirës i gatuar me virtutin e bujarisë me përshëndetjen tipike të sofrës shqiptare: “Buk e kryp e zemër t’bardhë” të mirënjohur në mbarë Firencen e më gjërë si “Pane Amore Fantazia”, një emërtim i Restorantit të tij, i pa dëgjuar për kohën dhe vendin, por i vërtetë, siç më thanë kur ma prezantuan: “Njihu me këtë biznesmen shqiptar që jep bukë falas në Itali, njihu me shprehjen tipike që ai përdor për të shprehur bujarinë e tij: Ma do shpirti të shoh njerëz të lumtur”.

Me këtë djalë kaq fisnik e zemërbardhë, kishin pse të krenoheshin prindërit e tij, por dhe të afërmit e dashamirët që mburreshin me të dhe thoshnin: “Na ka bërë krenar”.

Miqt e mi gjatë bisedës më treguan emocionet që kanë përjetuar kur Kryetari i Bashkisë së qytetit të Firencës z. Nardella i kishte akorduar z.Lulzim Vulashi titullin e lartë “Qytetar Nderi” me motivacion nderi dhe respekti për humanizmin e tij të rrallë.

I mahnitur nga arritjet e këtij djaloshi të palodhur, tek shijoja gatimet tradicionale në restorantin e tij, arrita të përjetoja dhe shijoja suksesin e bujarisë së pashoqe të këtij shqiptari zemërmirë që kishte bërë emër në tokë të huaj.

Djaloshi Lulzim Vulashi cilësohej si një nga shqiptarët më të suksesshëm, i cili me pasionin dhe vullnetin e tij të mirë, kishte arritur majat në fushën e gastronomisë në Itali, ku krahas punës për zhvillimin e biznesit, kishte bërë edhe shumë akte bamirësie deri edhe duke ofruar ushqim falas për shtresat në nevojë, veçanërisht në peridhën e pandemisë.

Si shumë familje shqiptare edhe familja e Lulit ka sakrifikuar gjithçka të investuar ndër vite në Shqipëri dhe është larguar për një jetë dhe të ardhme më të mirë.

Kështu, si shumë të rinj shqiptar, në shtator të vitit 1996 edhe djaloshi adoleshent, Lulzim Vulashi u bë pjesë e aventurës së rrezikshme të emigrimit, në një kohë shumë të vështirë që përjetonte Shqipëria.

Ky djalosh i burrëruar para kohe, arriti, jo vetëm të ambjentohet në tokën italiane, por dhe të krijojë premisat për të tërhequr pranë vetes familjen e tij. Ishte vetëm 16 vjeç, por me guxim dhe vizion për të ardhmen e tij.

Me të ardhur në Firence ky djalosh i apasionuar pas arkitekturës, ëndërronte të vazhdonte studimet e larta në këtë degë, duke qënë se edhe vetë qyteti i Firencës shquhej për vlerat e tij.

Me gjithë përpjekjet dhe dëshirën për ta realizuar këtë ëndërr të tijën, kushtet ekonomike dhe vështirësitë sociale nuk ia mundësuan, prandaj u detyrua të fillojë punë. Tradita italiane e gastronomisë që ngrinte në pjedistal binomin “Pane e vino”, me të cilën u dashurua edhe Luli nga Shkodra, e nxiti atë drejt një sipërmarrje të madhe që konkludoi me hapjen e një restoranti dhe një furrë buke njëkohsisht.

Suksesi të pasuron xhepin, por shpirtin ta pasuron bujaria, thoshte Luli një fjalë të urtë, tek shpjegonte se si e ndjente kënaqësinë shpirtërore nga bekimet e njerëzve në nevojë, që ushqeheshin nga bujaria e zemrës së tij.

Është vërtetë kosto të dhurosh bukë falas, shprehej Luli kur e pyesnin, por kjo është më e pakta që mund të bëj për këtë vend e këta njerëz që më pritën krahëhapur, sepse këtu u mbusha me shpresë, ku gjeta punën. Ky vënd më siguroi të ardhmen, thotë ai me mirënjohje.

Fillimisht kur hapëm dyqanin, shumica e miqëve të mi ishin në krizë të thellë ekonomike aq sa shpreheshin se kishin frikë të bëheshin me fëmijë. Frikësisë tyre Luli iu përgjigjej “Janë kohë të vështira vëllezër, ndaj bëni fëmij se bukën do ua jap unë”.

Kjo gjëndje u bë shpresdhënëse, sidomos për emigrantët shqiptarë, por edhe për italianët e thjeshtë që ishin nevojtarë.

Kjo ishte arsyeja, tha Luli, që më shtyri të jepja sa munda nga vetja për bashkëvllezërit e mi e jo vetëm, se ashtu si ne, kishte plot emigrantë të kombësive të tjera, por edhe vendas.

Fillimisht nga të ardhurat e biznesit ofruam ndihmë për nënat shtatzëna, familjet me fëmijë deri gjashtë muajsh dhe ato më në nevojë, pastaj sa më shumë rritej biznesi aq më shumë zgjerohej mundësia për tu dhënë ndihmë edhe të tjerëve.

Ajo që Lulit i ka dhënë forcë në gjithë këto vite në “Pane Amore Fantazia” ka qenë puna e tij për prodhimin e atyre produkteve, por që ka arritur të kthehet në një shkollë që ta bëjë krenar dhe t’i thotë Botës se edhe ne jemi të mirë në këtë fushë.

Një shqiptar model nga i cili mund të krenohemi të gjithë ku siç thoshtë Nënë Tereza, “Ne nuk mund të bëjmë gjëra të mëdha, por gjëra të vogla me dashuri të madhe” dhe unë pa frikë mund të them se Lulzim Vulashi është shëmbulli i gjallë i kësaj fjale të urtë.

Ky biznesmen që çdo gjë e ka arritur me një vullnet e pasion të jashtëzakonshëm, ka edhe momente që me respekt kujton edhe ngjarje të veçanta ku e ndjen veten të nderuar dhe të respektuar.

Ai kujton me respekt ish Kryeministrin Renci, një fjorentin i thekur, i cili vinte në “Pane Amore Fantazia”, shijonte prodhimet, madje për këtë ka shkruar edhe një letër përgëzimi për arritjet dhe sukseset e Lulit.

Ky lokal është i vogël, por me zemër të madhe. Është në një nga rrugët më të bukura të Firencës dhe një pikë e rëndësishme referimi për shqiptarët që mblidhen aty dhe që janë të pasionuar për gatimet shqiptare dhe italiane, të cilat: “E kush i bën më mirë se Luli”.

Luli është i lidhur shumë me Shqipërinë, sepse para se të bëhej i njohur me “Pane Amore Fantazia”, ishte një ndër të parët që organizonte koncerte me këngëtarë shqiptarë që i sillte në Itali. Kënga e bukur shqiptare kishte aromën e bukës sonë tradicionale që Lulzim Vulashi jo vetëm e prodhonte, por edhe e bekonte me zemrën e tij të bardhë.

U largova i mrekulluar me besimin se njerëz të tillë na mbushin me optimizëm për ta merituar emrin e denjë “SHQIPTAR”!

Firence – Itali, Janar 2023

Një shënim mbi librin “Esencat e mendimit letrar”, të Dr. Besim Muhadri

February 2, 2023 by s p

Adnan Mehmeti/

Shtëpia botuese “Adriatic Press” në Nju Jork ka botuar librin me kumtesa dhe studime letrare “Esencat e mendimit letrar” të anëtarit të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë dhe profesorit të Universitetit të Gjakovës “F. Agani”, Prof.asoc.dr. Besim Muhadri. Libri i autorit në fjalë, i cili tash e 13 vjet zhvillon jetën në mes Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Kosovës, është i shtati me radhë në fushën e studimit letrar dhe i 22-ti në tërë opusin e tij krijues.

Siç e tregon edhe vet autori që në titull, libri “Esencat e mendimit letrar” është një libër me kumtesa dhe studime, shumica të lexuara nëpër konferenca dhe seminare ndërkombëtare, në Kosovë, Shqipëri, Maqedoninë e Veriut, Mal të Zi, Belgjikë, dhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, por disa të botuara edhe nëpër revista shkencore ndërkombëtare.

Librit i paraprin studimi “Pal Hasi dhe Andrea Bogdani autorë të cituar të një letërsie dhe trashëgimie të tretur”, për të vazhduar me studimet “Komisia Letrare e Shkodrës, reflektimi dhe vlerësimi i saj në Kosovë”, “Proza e Ernest Koliqit në kontekstin e letërsisë shqipe të shekullit XX”, “Rexhep Qosja dhe rikthimi i Gjergj Fishtës dhe i Faik Konicës në letërsinë shqipe”, “Kosova në veprën letrare dhe publicistike të Ismail Kadaresë’, ”Tipologjia e veprës “Njerëzit” i Hivzi Sulejmanit dhe rëndësia historike – letrare e saj”, “Aspekte tematike në poezinë dhe prozën e Murat Isakut”, “Anton Pashku dhe simbolika e prozës të tij”, “Poezia e Din Mehmetit dhe kritika letrare”, “Vrasja e poetëve nga regjimi komunist dhe (mos)reagimi i shtresave intelektuale të kohës”, “Pasqyrimi i figurës së Skënderbeut në veprën letrare të Bilal Xhaferit e të Fatos Arapit”, “Kultivimi dhe zhvillimi i letërsisë shqiptare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës”, “Gjekë Marinaj – poet i shquar i diasporës shqiptare në Amerikë”, “Ramiz Gjini, tregimtar e romansier”, “Studimi i veprës së Lasgush Poradecit në Kosovë”, “Interneti dhe deformimet gjuhësore dhe konceptuale të artit të mirëfilltë letrar”, “Kontributi i studiuesit japonez Kazuhiko Yamamoto në studimin e strukturës etike të Kanunit shqiptar” dhe përmbyllet me vështrimin “Përmendore letrare për poetin e harruar”.

Te “Pal Hasi dhe Andrea Bogdani” autorë të cituar të një letërsie dhe trashëgimie të tretur”, studiuesi merret me fatin e shkrimtarit dhe veprës së humbur, që ne letërsinë tonë nuk janë raste të rralla. Prandaj, këtë fat kishin edhe “Pal Hasi dhe Andrea Bogdani”, të dy priftërinjtë të spikatur por edhe autorë të rëndësishëm të kulturës sonë. Njëri poet, të cilin e përmend Pjetër Budi, ndërsa tjetri gjuhëtar, të cilin e përmend Pjetër Bogdani për gramatikën e gjuhës shqipe, e cila, siç thotë P. Bogdani, u tret si kripa në ujë, pasiqë ajo i kishte humbur gjatë kohës kur ai po fshihej për t’i shpëtuar ekzekutimit të Perandorisë Otomane. “Megjithatë, veprat e Pal Hasit dhe të Andrea Bogdanit, qoftë edhe në këtë formë, arrijnë të komunikojnë në formën dhe mënyrën e tyre, duke përçuar tërë kompleksitetin e veçantisë dhe të rëndësisë së tyre kulturore letrare, gjuhësore të një kohe të caktuar, gjithsesi të rëndësishme, në shkallë kombëtare. Ata, padyshim, janë dhe do të mbeten emra që nderojnë kulturën tonë të lashtë dhe dëshmojnë për një traditë tonën letrare dhe shkencore shumë më të hershme se sa ajo që na vijnë dëshmitë”, thotë në mes tjerash Muhadri në studimin e tij.

Ndërkaq, në studimin “Komisia Letrare e Shkodrës, reflektimi dhe vlerësimi i saj në Kosovë”, autori merret me trajtimin e rolit të kësaj Komisie, të themeluar nga austro-hungarezët në dhjetëvjetëshin e dytë të shekullit XX, ndërkaq, në këtë studim Muhadri përqëndrohet në rolin e saj në fushën e gjuhës e të lëtërsisë shqipe, por edhe për jehonën e saj edhe në Kosovë. Më konkretisht ai merret me rolin e saj në fushën e arsimit, kurse në fokus të punimit të tij ka vënë veprat e Fadil Rakës dhe të Sheremet Krasniqit në lidhje me Komisinë Letrare të Shkodrës.

Në studimin “Proza e Ernest Koliqit në kontekstin e letërsisë shqipe të shekullit XX”, Muhadri flet për zhvillimin e prozës shqipe në vitet tridhjetë të shekullit të kaluar, duke vënë në fokus të saj prozën e Koliqit, përkatësisht shqyrtimin e disa aspekteve të tregimit të shkurtër në letërsinë tonë në përgjithësi, dhe të atij të Koliqit si themelues i kësaj lloj proze, në veçanti. Ai ka marrë në shqyrtim librin “Hija e maleve”, por edhe në libra të tjerë të këtij shkrimtari të rëndësishëm të letësrisë sonë. “Proza tregimtare e Koliqit mban vulën e një kohe që paralajmëronte se në prozën dhe në letërsinë tonë, në tërësi, po shfaqej një brez, i cili, për shumëçka, do të ishte i rëndësishëm dhe do të tejkalonte brezat e tjerë. Ajo paraqet një aspekt të veçantë, jo vetëm për stadin e zhvillimit të letërsisë sonë në një kohë dhe periudhë të caktuar të historisë së letërsisë sonë”, thotë studiuesi Muhadri.

Te studimi “Rexhep Qosja dhe rikthimi i Gjergj Fishtës dhe i Faik Konicës në letërsinë shqipe”, Muhadri ka vënë në spikamë pikëpamjet e akademik Qosjes në lidhje me dy kolosët e letërsisë sonë, Gjergj Fishta e Faik Konica, me rastin e rikthimit të tyre në letërsinë shqipe, pas një ekzili të padrejtë gjysmëshekullor, të dhënë nga regjimi komunist, që rezultoi me një ekskomunikim të veprës së tyre me lexuesit në atdhe. Sipas Muhadrit “Shkaqet e qëndrimeve të politikës zyrtare të kohës që çoi në eleminimin apo përjashtimin e shkrimtarëve të mëdhenj, Qosja i klasifikon jo vetëm politike dhe jo vetëm ideologjike, por edhe kundërkulturore, të rrezikshme për artin, shkencën, kulturën dhe për lirinë e njeriut dhe të popullit, ndërkaq, rikthimin e tyre, përkatësisht të veprës së tyre pas 45 vitesh të përjashtimit, e cilëson si një rikthim të një thesari tejet të rëndësishëm artistik, shpirtëror dhe moral”.

Në “Kosova në veprën letrare dhe publicistike të Ismail Kadaresë”, autori spikat kontributin e Ismail Kadaresë në trajtimin e temës së Kosovës, si në poezi, ashtu edhe në roman dhe publicistië. Muhadri thotë se “te Kadareja, trajtimi i temës së Kosovës kap një periudhë të gjatë kohore të shtrirjes si problem”, ndërsa kontributin e Kadaresë në trajtimin e temës së Kosovës e cilëson si të patjetërsueshëm që, “jo rrallëherë atij i ka shkaktuar telashe të llojit të vet”. Megjithatë, siç thotë Muhadri “karshi kësaj çështje, Kadare e ka kryer dhe vazhdon ta kryejë detyrën e vet si intelektual dhe shkrimtar i shquar i letërsisë së kombit të tij”.

Te “Tipologjia e veprës “Njerëzit” të Hivzi Sulejmanit dhe rëndësia historike – letrare e saj”, ka trajtuar aspektin tipologjik të veprës “Njerëzit” të Hivzi Sulejmanit, një vepër e cila qëndron në mes romanit dhe të prozës dokumentare. Autori veprën në fjalë e cilëson edhe si një kronikë e një revolucioni dhe një dëshmi relevante e një jete dhe e një shoqërie, e cila trajton dramën e njeriut tonë në përpjekje të vazhdueshme për t’i ruajtur e mbrojtur virtytet, qenien e botës së vet, përpjekjen e njeriut për të mbetur njeri, për ta ndryshuar vetveten dhe realitetin e kohës”.

Në “Aspekte tematike në poezinë dhe prozën e Murat Isakut”, Muhadri në laboratorin e analizës së tij ka vënë veprën letrare të Murat Isakut, duke e cilësuar Isakun si një shkrimtar erudit dhe kreativ, por edhë një zë tepër origjinal dhe interesant, duke kërkuar që veprës së tij t’i kushtohet vëmendje e veçantë studimi dhe vlerësimi, në mënyrë që asaj dhe autorit t’i jepet vendi i merituar në historinë e letërsisë së gjithëmbarshme kombëtare”.

Studime mjaft të rëndësishme në librin “Esencat e mendimit letrar” janë edhe “Anton Pashku dhe simbolika e prozës të tij” dhe “Poezia e Din Mehmetit dhe kritika letrare”, ku studiuesi merret me prozën e Pashkut në përgjithësi dhe me atë të romanit “Oh”, në veçanti si dhe me relevancat e studimit të poezisë së Din Mehmetit dhe të vlerësimeve të kritkës letrare për këtë poet të shquar në letërisë sonë.

“Vrasja e poetëve nga regjimi komunist dhe (mos)reagimi i shtresave intelektuale të kohës”, është një trajtesë interesante, ku Muhadri i bën temës së tragjikës së vrasjes së poetëve gjatë regjimit komunist në Shqipëri, si dhe të reagimit apo të mosreagimit të intelektualëve shqiptarë të kohës në lidhje me këto përmasa tragjike të ekzekutimit të krijuesve letrarë. Ai me këtë rast në shqyrtim të punimit të tij ka poetët e vrarë e të varur në litar, Vilson Blloshmi, Genc Leka dhe Havzi Nela.

“Ajo që është më e dhimbshme dhe më trishtuese në këtë katrahurë vrasjesh poetësh, thotë autori, është skenari i likuidimit të tyre, që sipas studiuesit i ngjan një tragjedie në tri akte, para së cilës nuk vjen në pyetje indiferenca e lexuesit, i cili gjatë zhvillimit të akteve të saj do të ndiejë tërë peshën e bagazhit të një sistemi kriminal dhe tërë peshën e injorancës, fodullëkut dhe serviletit të “njeriut” të shndërruar në hiqnjeri, në sadist, i cili kënaqej me të keqen e tjetrit, të cilën ia përgatiste vetë”.

Te studimi “Pasqyrimi i figurës së Skënderbeut në veprën letrare të Bilal Xhaferrit e të Fatos Arapit”, autori ka marrë në shqyrtim pjesën e veprës së e dy shkrimtarëve tanë që ndërlidhet me trajtimin e figurës dhe epokës së Skendërbeut, ndërkaq, te studimi “Kultivimi dhe zhvillimi i letërsisë shqiptare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës”, Muhadri jep kontributin e tij në pasqyrimin e aktivitetit të mërgatës shqiptare në SHBA në fushën e letërsisë, si në gjininë e poezisë, ashtu edhe të prozës dhe të publicistikës, që i bëhen krijimtarisë letrare të mërgatës shqiptare në SHBA.

Te studimet “Gjekë Marinaj – poet i shquar i diasporës shqiptare në Amerikë”, “Ramiz Gini, tregimtar e romansier”, Dr. Besim Muhadri ka analizuar veprat e dy shkrimtarëve shqiptaro-emerikanë, Gjekë Marinaj si poet dhe Ramiz Gjini si prozator, duke vënë në spikamë disa nga vlerat ideo-estetike dhe tematike e zhanrore të këtyre dy shkrimtarëve të diasporës sonë në Amerikë.

Të një rëndësie të veçantë janë dhe kumtesat “Studimi i veprës së Lasgush Poradecit në Kosovë”, “Interneti dhe deformimet gjuhësore dhe konceptuale të artit të mirëfilltë letrar”, “Kontributi i studiuesit japonez Kazuhiko Yamamoto në studimin e strukturës etike të Kanunit shqiptar” dhe përmbyllet me vështrimin “Përmendore letrare për poetin e harruar”.

Te punimi për studimin e veprës së Lasgush Poradacit, është fokosuar te leximi dhe studimi i poezisë së Lasgushit në Kosovë, por edhe te vlerësimet që studiues nga Kosova i japin veprës së poetit tonë të shquar. Në këtë rast ai ka veçuar mendimet e Rexhep Qosjes, Sabri Hamitit, Emin Kabashit, Mensur Raifit, Kujtim Shalës e të ndonjë studiuesi tjetër. Ndërkaq te “Kontributi i studiuesit japonez Kazuhiko Yamamoto në studimin e strukturës etike të Kanunit shqiptar”, shohim kontributin e profesorit Japonez në lidhje me pasqyrimin e vlerave dhe të strukturës etike të Kanunit, në krahasimin me konceptet etike të veprave homerike por edhe me ata të kulturës dhe traditës së japonezëve antikë.

Te “Interneti dhe deformimet gjuhësore dhe konceptuale të artit të mirëfilltë letrar” autori shpërfaq shqetësimet e tij në lidhje pasojat e deformimeve letrare e gjuhësore në kontekstin e zhvillimeve të reja teknologjike. Ndërkaq libri përmbyllet me vështrimin “Përmendore letrare për poetin e harruar”, që është një analizë interesante e librit “Rreshpja që nuk e kuptuam kurrë” të Petrit Palushit. Në këtë analizë të Muhadrit, shohim portretin fizik dhe krijues të një poeti interesant dhe tragjik, siç ishte Frederik Rreshpja. Po aty shohim edhe pikëpamjet e Rreshpjes në lidhje me poezinë, jo vetëm të tij, por edhe atë shqipe dhe botërore në përgjithësi.

Prandaj, duke parë gjithë këtë material studimor të Dr. Besim Muhadrit të ofruar në librin e tij “Esencat e mendimit letrar”, duhet të themi se libri në fjalë është një libër i strukturuar, me një thellësi analitike dhe shkencore, që shoqërohet edhe nga citate dhe referenca të shumta, të cilat librit i japin edhe karakterin e mirëfilltë shkencor. Libri i Dr. Besim Muhadri është rezultat i një pune disavjeçare të tij në fushën e studimit dhe trajtimit te temave të rëndësishme letrare, por edhe të veprave të autorëve të shquar të periudhave të ndryshme të letërsisë sonë. Prandaj, si i tillë, me plot të drejtë thotë edhe autori në parathënien e tij, se ai mund t’u hyjë në punë jo vetëm lexuesve, por edhe studiuesve dhe studentëve të letërsisë.

Prandaj, më duhet të them për fund se “Esencat e mendimit letrar”, i botuar këtu në Nju Jork, paraqet një ngjarje të rëndësishme për komunitetin letrar, veçanërisht të fushës së studimit, jo vetëm këtu në Nju Jork, pjesë e të cilit tash e sa vite është autori, por edhe në Kosovë, Shqipëri dhe kudo ku janë shqiptarët.

Shoqata Shqiptaro Amerikane e Punonjësve të Policisë për gjithë Amerikën organizoi aktivitetin e saj vjetor

February 2, 2023 by s p

Nga Qemal Zylo/

Në mjediset lluksoze të Graycliff i cili është një vend dasmash dhe eventesh të ndyshme i vendosur në Moonachie, New Jersey Shoqata Shqiptaro Amerikane, Organizata e Punonjësve të Policisë për gjithë Amerikën organizoi aktivitetin vjetor të radhës.

Elton Shametaj një nga themeluesit dhe kryetar i kësaj organizate së bashku me të gjithë stafin dhe anëtarët kishin marrë masat në mënyrë perfekte për ta organizuar këtë aktivitet të rëndësishëm.

Vlen të theksohet se kjo organizatë është kthyer në një institucion të rëndësishëm dhe ka shumë lidhje me shtetin amë. Ajo ka lidhje të forta me Shqipërinë dhe Kosovën dhe ka realizuar binjakëzimin mes Policisë Shqiptare, Emergjencës Civile dhe Ushtrisë në Shqipëri.

Kryesia dhe anëtarë të saj janë të edukuar në Amerikë dhe janë forcë aktive e Departamentit të Policisë së Amerikës. Kjo organizatë ka mbi 200 anëtarë oficerë policie të cilët janë të përkushtuar për zbatimin e ligjit dhe në gadishmëri të plotë për mbrojtjen e jetës së popullit nga kriminelët dhe njerëzit e papërgjegjshëm. Janë disa oficerë të policisë që kanë detyra të larta në departamentet ku ata punojnë dhe ushtrojnë detyrën e tyre.

Ata me përunjësi dhe dashurinë për rrënjët e tyre punojne fort per të mbajtur gjallë traditën, kulturën dhe historinë e lavdishme shqiptare.

Nderoi me pjesëmarrjen e tij dhe përshëndeti Imam Tahir Kukaj i cili është përfaqësuesi kryesor i detyrave Islame në policinë e Nju Jorkut ose siç njihet ndryshe NYPD Muslim Chaplin.

Në këtë aktivitet të rëndësishëm mori pjesë gjithashtu Konsulli i Përgjithshëm i Republikës së Kosovës në NY, Ambasadori Blerim Reka.

Ajo që më bëri përshtypje në këtë aktivitet ishte dhurimi që bëri një anëtar i Organizatës të punonjësve të policisë i cili heshturazi dhuroi 10. 000 dollar për një familje të një Heroi të policise në Shqipëri rënë në krye të detyrës, emrin e të cilit nuk donte ta identifikonte.

Gjesti i tij prej fisniku të kujton që jemi pasardhës të shenjtores Nënë Tereza e cila na ka msëuar se: “Jo të gjithë ne mund të bëjmë gjëra të mëdha, por ne mund të bëjmë gjëra të vogla me dashuri të madhe”.

Ndonëse nuk ka shumë vite, e themeluar në vitin 2019, ajo sot është bërë shumë e njohur në mbarë Diasporën, në Shqipëri dhe Kosovë për shkak të pjesëmarrjes së saj aktive në shumë ngjarje të komunitetit tone në Diasporë.

Bordi drejtues dhe gjithë veprimtarët e kësaj organizate shumë të njohur po punojnë ngushtë dhe profesionalisht për t’u degjuar dhe më shumë zëri shqiptar, në bashkëpunim me policinë amerikane.

Programi i kësaj Shoqate Shqiptaro-Amerikane të Zbatimit të Ligjit, ose shkurtimisht si AALEA, ka nje program shume të pasur dhe mjaft frymëzues.

Në këtë aktivitet pjesëmarrësit u argëtuan nga intepretimet e artistit të mirënjohur Edmond Nikolla nën tingujt e DJ Dritan Papa.

Aktiviteti do të transmetohet së shpejti në kanalin 27 në paketën digitale, TV ALB nga TV “Alba Life”, New York.

31 Janar, 2023

New Jersey, USA

Libër me vlera të veçanta në ndriçimin e figurës atdhetare, politike dhe shkencore të profesor Rexhep Krasniqit

February 2, 2023 by s p

Valdete Cenalia/

Në librin “Prof. Rexhep Krasniqi-një jetë në shërbim të Shqipërisë etnike”, profesor Besim Muhadri e ka përshkruar qartë figurën e Profesor. Dr. Rexhep Krasniqit, si një njeri që punoi dhe luftoi për një Shqipëri natyrale, për një Shqipëri etnike. Njeriu që kurrë nuk e ndali luftën kundër së keqes që kishte pllakosur Shqipërinë dhe shqiptarët, si ata që jetonin brenda kufijve të Shqipërisë londineze, ashtu edhe ata që jetonin në trojet e veta etnike, por që kishin ngelur padrejtësisht brenda territoreve jugosllave, ndaj të cilëve ushtrohej dhunë e po mundoheshin t’i asimilonin dhe shfarosnin.

Profesor Besim Muhadri në librin e përgatitur për Prof.Dr. Rexhep Krasniqin, na jep një informacion të mjaftueshëm për jetën dhe veprimtarinë e Profesorit të nderuar, i cili 24 vjet më parë vdiq këtu në Nju Jork, duke lënë prapa një veprimtari të shquar në fushën e atdhetarisë dhe të studimeve historike e politike për shqiptarët. I lindur 28 shtator 1906 në Gjakovë kaloi një jetë të dhimbshme, duke mbetur jetim që në moshën 8 vjeç e për t’u adaptuar më pas si “bir shpirti” nga Bajram Curri, i cili më pas do ta shoqërojë vetë në regjistrimin e shkollës në Vjenë, ku edhe doktoroi në fushën e historisë, për t’u bërë njëri ndër doktorët e parë të shkencave historike në trojet shqiptare. Pas kësaj kohe ai kthehet në atdhe, ku jep kontribut të rëndësishëm në fushën e arsimit, por edhe të udhëheqjes, kurse pas përfundimit të luftës së Dytë Botërore, detyrohet të largohet nga vendi, ku jetoi dhe veproi në mërgim, Austri, Australi dhe së fundi në Nju Jork, ku edhe vdiq. Pas vdekjes së Mit’hat Frashërit, udhëhoqi “Komitetin Shqipëria e Lirë, të cilin Komitet e udhëhoqi për plot 35 vjet me radhë.

Përmes librit të përgatitur e të redaktuar nga vetë ai, Prof. Dr. Besim Muhadri na e sjell mjaft qartë dhe të pastërt figurën e një njeriu brilant si në fushën e shkencës, ashtu edhe në fushën e kontributeve politike në favor të atdheut dhe Kombit të tij, siç ishte prof. Dr Krasniqi.

Në kapitullin e parë trajton prejardhjen, origjinën dhe shtrirjen e popullit shqiptar si dhe zhvillimin e kësaj popullsie brenda hapsirës së vet historike.

-Tema e Kongresit të Berlinit dhe pasojat e këtij Kongresi për Verilindjen e Shqipërisë.

Vrasja e Mehmet Ali Pashes në Gjakovë me përmasa tragjike, pushtimin e Podgoricës, Shpuzës, Zhabiakut nga ana e Malit të Zi.

-Temën e Konfliktit për marrjen e Plavës dhe Gucisë dhe përfundimi i Lidhjes së Prizerenit dhe çështjen e kufirit etnografik të Kombit Shqiptar në Verilindje;

Temën e luftërave për lirinë e popujve kristian të Ballkanit, në të cilën profesor Krasniqi shpreh qartë arsyet e shpërthimit të këtyre luftërave dhe zhvillimin e tyre duke trajtuar problemin bullgar, grek. Pastaj ai flet edhe për zhvillimin kulturor e kombëtar të shqiptarëve si dhe përpjekjet e sllavizmit ku gjuha shqipe mbizotëroi e jetoi në themelin e gjuhës familjare.

Temën e rrjedhës së ngjarjeve para luftës Ruso-Turke ku Perandoria Ruse mbeti e pakënaqur nga Protokolli i Londrës 31 Marsit 1877 ku Fuqitë e Mëdha dhanë pëlqimin për paqen e bërë me serbët, Turqia të nënshkruante me Malin e Zi të njëjtën paqe për çarmatimin e fuqive të veta ushtarake etj.

Temën e copëtimit të tokave shqiptare pas përfundimit të luftës Ruso-Turke, ku në mars 1878 në Shën Stefan nënshkruhet një traktat, sipas të cilit pjesët e tokave shqiptare i kaluan shteteve fqinje, favorizohet Bullgaria, kurse Rusia detyronte Turqinë të jepte viset shqiptare, që solli edhe Kongresin e Berlinit si dhe Lidhjen Shqiptare të Prizrenit, mbajtur më 10 qreshor 1878, si kundërshtim i copëtim i tokave shqiptare nga ana e fuqive të mëdha.

Në librin “Profesor. Dr. Rexhep Krasniqi- një jetë në shërbim të Shqipërisë etnike”, profesor Besim Muhadri prezanton shumë shkrime të tjera interesante të shkruara nga ana e Rexhep Krasniqit gjatë kohës sa ishte kryetar i Komitetit Shqipëria e lirë, shkrime të publikuara nëpër revista të kohës e në libra të veçantë, madje edhe në në gjuhën angleze. Përmes këtyre shkrimeve profesor Krasniqi opinionit ndërkombëtar ia bënte me dije çështjen e pazgjidhur shqiptare e në veçanti atë të Kosovës, ndërkombëtarizim të cilin e bënë pranë diplomacisë amerikane në SHBA, në kohën kur kishte filluar valë e madhe shpërnguljesh të popullsisë shqiptare duke ngritur si problem në OKB.

Po ashtu profesor Besim Muhadri, në librin kushtuar Rexhep Krasniqit, prezanton edhe shkrime të autorëve të tjerë që flasin për figurën e Rexhep Krasniqit. Ndër ta është edhe publicisti Idriz Lamaj, një ndër bashkëpunëtorët më të ngushtë të Rexhep Krasniqit, që falë kontributit të tij në ruajtjen e arkivit të profesorit, e ka parë dritën e botimit edhe ky libër që po promovohet sot, por i shkruar katër vite më parë. Idriz Lamaj jep të dhëna interesante për Rexhep Krasniqin, por edhe për Xhafer Devën. Më të parin kishte punuar në të njëjtën zyrë 17 vjet, kurse me të dytin 10 vjet.

Po ashtu shkrime interesante të prezantuara në këtë libër janë edhe ato të studiuesve si Nuredin Ahmeti, Hamdi Thaçi, Frank Shkreli, Alban Dobruna e Nexhat Çoçaj. Përmes të cilave shkrime sikur plotësohet portreti politik, atdhetar dhe historik i profesor doktor Rexhep Krasniqit.

Prandaj libri “Prof. Rexhep Krasniqi-Një jetë në shërbim të shqipërisë etnike” ,i përgatitur dhe i redaktuar nga profesor Besim Muhadri, me të drejtë mund të quhet një kontribut i rëndësishëm në ndriçimin e figurës së Rexhep Krasniqit, apo siç e thotë edhe recensenti i librit Dr. Alban Dobruna një hap i rëndësishëm në hostoriografinë shqiptare, sepse koncepti, qasja dhe formimi i profesor Rexhep Krasniqit përbën një përafrim me shkollat historiografike evropiane dhe një gërshetim me traditat e shkollës historiografike shqiptare.

Duke përfunduar këtë shkrim timin për këtë libër, e përgëzojmë profesor Besim Muhadrin për këtë kontribut të veçantë në lidhje me nxjerren në dritë të këtij libri, i cili shpërfaq në mënyrë komplekse figurën e Rexhep Krasniqit në këtë format libri.