Komente – Page 452 – Dielli

ZËRI I SHQIPTARIZMËS

July 4, 2013 by dgreca

Shkruan:Eugen Shehu/ Bern -Zvicër/

Shqiptarizma s’ka nevojë për Partitë,ndërsa një Parti e mirëfilltë shqiptare nuk ndërtohet dot pa Shqiptarizëm,asnjë Parti nuk mund të ndërtojë dot një program më të bukur se IDEALI që ngërthen shqiptarizma !Në emër të saj Skenderbeu tentoi të bashkonte princat arbërorë,në emër të këtij Ideali Abdyl Frashëri ballë ndritur mbushi malet me dasmorë lirie për ringjalljen e Shqipërisë,sa gjqe u pajtuan,sa interesa vetjake u hedhën poshtë,sa krenari të kota u braktisën,sa marrira u shuan,sa sedra u gjaskosën se ishte aty Zëri i Shqiptarizmës që gjëmonte në zemrat e rebeluara dhe mblidhte atje shpirtin e dashurisë midis Racës Arbërore ! Ishte ajo fryma e shenjtë e nevojës së bashkimit,drita e qiellit,bekimi i Zotit,që këndohej në djepat e drujtë të përkundura nga Zanat ! Bijtë e Shqipes krijuan Kanune me të cilën mbrojtën jetën dhe nderin,pa haruar të shtrejtëin ATDHE ! Ata respektuan personalitetin e individit deri në imazhet e kohrave moderne dhe u treguan të ashpër vetëm ndaj sakrilegjit të Shqiptarizmës ! Kush shkeli mbi këte besim,nuk vuri në kokën e tij veçse kurororën e turpit

Hapeni dyert e Shqiptarizmës dhe do të shihni se atje ka vetëm burra që i dhuruan kësaj toke jo vetëm hovet fisnike të zemrave të tyre bujare,jo vetëm pasionet e shpirtërave të tyre të etur për liri e prosperim,por dhe jetën dhe dinjitetin e tyre !Po,PO ! dhe dinjitetin e tyre kur ka ndëgjuar lëngimet nga zëri i dheut të Atdheut ! Historiografia komuniste e jonë nuk është mësuar të vlersojë ende ato figura që i kanë falur Atdheut personalitetin e tyre,sepse përpara Shqiptarizmës të gjithë ambiciozët dhe egoistët e mëdhenj e krenarë në vetvehten e kanë provuar mbi vehte funin e maskaradës së tyre.

Mjerë ai që kërkon lavdi duke mos iu ulur në gjujnë Shqiptarizmës ! Mjerë ajo Parti që mohon Shqiptarizmën ! Mjerë ai udhëheqë politik që kërkon ti shkojë përmbrapa Shqiptarizma ! Pa këtë Ideal në kombin shqiptar nuk ka mirëkuptim,s’ka progres,s’ka dritë lirije,ndaj as në thellësitë e shekujve nuk ka patur turma që të vraponin pürapa egoistëve,mendjemëdhenjë dhe shpritprishurve,prapa atyre që nuk i përuleshin shpresës së shpëtimit kombëtar.

Ky Ideal që aspironte vetëm vlerat e identitetit të vet nacional,që aspironte vetëm Lirinë e prosperimin që mbi gjithshka vënte Kombin dhe Atdheun,bëri që shqiptarët të uronin njëri tjetrin“Paç vdekjen nga plumbi“! Dhe në legjendat epike heronjtë e Shqiptarizmës u soditën me lakmi edhe prej atyre që ishin zhytur në luks e mirëqenie e s’kishin çtë kërkonin më prej jetës.Asnjëri prej këtyre heronjëve legjendarë s’ju imponua të tjerëve,meqë madhështia e secilit u ngrit mbi piedestalin e thjeshtë dhe fisnikërisë me të cilin iu përkushtua çështjes kombëtare dhe të tjerët iu nënshtruan vullneteve të hekurta,vetëm kur u bindën se ishin pjesë e Idealit të tyre dhe kishin mohuar vehten,meqë vullnetet e hekurta nuk iu imponohen të tjerëve,ata të rrëmbejnë vetëm me magjinë e përkushtimit të Idealit të përbashkët,ata fitojnë lavdinë jo nga forca e tyre,por nga ndikimi që ushtrojnë për të çliruar vullnetet e tjerë të ndrydhura ! Mjerë ai që Shqiptarizmën e bën Flamur të egoizmit dhe amoralitetit personal,të mjerë ata që nuk e fitojnë ate me dashurinë e saj !

Ato janër lulëzim i mediokritetit që tenton ti imponohet aristokracisë s¨üe mendimit,ata janë baticat e të pa zotëve që synojnë pasurinë prej të tjerëvë që zgjojnë ambicien e befasishme për tu hakmarë ndaj krenarisë.Synimi i tyre asht përdhunimi i Atdheut dhe shuarja e personalitetit të njeriut.

Nacionalistët e betuar janë mishërim i Shqiptarizmës,ata i thurin Hymnin Atdheut dhe garantojnë lirinë e individit,ata janë përfaqsues të fisnikërisë shpirtërore të Kombit,nacionalistët kur bashkohen,nuk njohin kufitë e vetë sakrifikimit të tyre për hirë të çështjes kombëtare,lumturia bie mbi ta që i gëzohen këtij deti të madh me plot Ideal Patriotik.

Kombi ynë asht fatlum që ka Nacionalistë,sepse ata janë krenaria e saj,vetëm ata janë shpresa për shpëtim të Kombit dhe Atdheut,ata janë në harmoni të plotë me gjithçka që ka të bëjë me Shqiptarizmën,ata përpiqen ti veshin Shqiptarizmës fustanin e pajës së tyre të flijimit,ata do të dinë ti përulen gjithmonë me veneracion para vetë Shqiptarizmës,sepse atëherë vjen harmonia dhe mirëkuptimi i vërtetë dhe ato kthehen në një „fllad“ përsëritës për Kombin dhe Atdheun.Atëherë ai „Fllad“ kombëtar i thëret emrit dhe vë në krye të Kuvendit.A sishte i tillë Mid‘hat Frashëri .

MID’HAT FRASHËRI – BALLI I KOMBIT

Apostul i vëllezërimit kombëtar.i urriturm për dije nga dashuria për Atdhenë.Fisniku që të mposhte me anë të së mires.Shqiptari që të bënte ta çuaje vëlla.Mësues i madh me sjellje nxënësi.Baba i fukarenjëve dhe mik i djalërisë. Mishërim i tolerances dhe kalorës krenar I Shqiptarizmës.ishte armik i egoizmit dhe i mendjemadhësisë.I lavdëruar me hak nga Shqiptarizmi i urryer pa shka nga Komuizmi,”armik” pse mbolli patriotizmin,”tradhëtar” pse deshi fort Atdhenë.I lig pse sdinte të urrente,”tiran” pse donte intelegjencën

Përçarës pse kërkonte Shqipërinë me kosovë e çamërinë.Kain pse predikoi vëllezërimin, sektar pse çmonte shumë dhe Fetë,I pasuri që blente vetëm libra,I dituri që kërkonte vetëm diturinë,I lodhuri që su lodh kurrë,I vujaturi që se pa njëri të qahej,I heshturi që fliste vetëm me pendëndën Shqiptari që vuri kurorë me Shqipërinë.Predikatori i mirë,studjues i thellë i mendimit ndryshe .Mid’hat Frashëri u bë “pasqyra” ku komunizmi pa ligësinë e vet.

Kush e lavdëroi e nuk i mbeti borxh ? Kush e qortoi e nuk u turpërua ? Kush e deshi e nuk u lartësua ? Kush e mohoi e nuk mbeti jetim ? Kush e vlersoi e nuk ndjeu gëzimin ?

Gurthemeli i Shqiptarizmës,ushtar i thjeshtë i Nacionalizmit,u bë udhëheqës shpirtëror I Kombit Shqiptar.Nuk lypi lavdi por mbeti i lavdishëm.Nuk doli në krye por mbeti në Ballë,nuk briti tribunave,ndaj zëri I tij sot buçet,nuk synoi të bënte historinë,ndaj historia sot kërkon veprën e tij.Kush nuk u magjeps nga thjeshtësia e tij ? Kujt nuk iu mor zëri,kur fliste para tij ? Kush qëndroi pranë e nuk iu bë mik ? Kush mendonte ti bëje keq e nuk u pendua? Nuk ka shqiptar që të kishte dialoguer me të e most ë bëhej dhe ma shqiptar ?

Përveç komunistëve fanatik,për të cilët edhe Krishti nuk do të kishte pranuar të kryqëzohej! Si kriminelë ordinerë,ata e urryen Mid?hatin për butësinë e tij.Si të pa Atdhe e përbuzën për Atdhedashurinë.Si arrogant e fodullë e shanë për modestinë tij.Këta shërbetorë të serbosllavëve e akuzuan pse i mallkoi për tradhëtinë.E dënuan me vdekje ( në mungesë) pse shpëtoi nderin dhe jetën Shqipërisë. Nacionalizmi ka të drejtë të krenohet me Mid’hat Frashërin . Ai mbeti gjysmëshekulli ëndër e gjallë e martirëve që rranë nga plumbat e pabesisë e tradhëtisë komunistePërmbi mallet me baltë që u hodh mbi Ballin Kombëtar “komunistët shqiptar të sllavizuar”,mbi kodrat e të vrarëvfe pa faj,mbi lumenjtë e lotëvfe dhe pellgjet e gjakut,përmbi rrë4nkimet e heshtura dhe privacionet e njohura dhe të panjohura nende,mbi martirizimin e Shqipërisë Etnike,do të ngihet si një Diell qe¨ngroh zemrat e shqiptarëve,përsëri figura madhore e Mid’hat Abdyl Frashëriot më 1939,me themelimin e Ballit Kombëtar, e cila do të të vërbojë të gjithä ata që,duke dashur të ruanin kultin e urrejtjes,tentojnë që të fusin përsër iregjimin e diktaturës hakmarëse jo vetëm ndaj sistemit dem9okratik por rrezikohet të rivendoset dhe mekanizmi qeveritar hakmarës që mund popullin ta rivendosë në pozicione vëllavrasjeje të radhës pas asaj të 1943-shit.Ndaj dhe Nacionalizmi shqiptar në nderim të figures madhore ngriti një martir të kombit shqiptar,ate të;

BALLIT T KOMBËTAR

Që ishte një martir i komplotit të koministëve shqiptaro-sllav.

Balli Kombëtar,është indinjata e pare antikomunite,I pari që dha kushtrimin e Lirisë kur Atdheun e mbuloi zija e rrobërisë.I pari që ngriti pushkën e Lirisë.I pari që kërkoi bashkimin e trojeve etnike shqiptare.I pari që doli maleve për larine e Atdheut.I pari që e kuptoi rrezikun e fashizmit dhe i dha të kuptojë Viktor Emanuelit se Shqipëria as ishte,as mund të ishte pjesë e Italisë.I pari që hodhi parrullën “Shqipëria e Shqiptarëve” dhe sanksionoi këtë thirrje me pjesën e dyte “Vdekje e Tradhëtarëve”.

Në Ballin Kombëtar hyri fshatri që gëzohej kasollës prej kashte e ndërtuar me duart e tija por krenohej me nderin e familjes së tij dhe që ruante Flamurin në sepetet e nusërisë. Hyri bujku që e kishte një cope toke për të ushqyer fëmijët,por mbante dyert hapur për mikun,hyri ai që kish besë nderë,fisnikëri e patriotizëm.Hyri tregëtari që shiste sheqerin dhe fitonte vetëm thasët,Hyri fukarai që mbronte moralin dhe nderin e shtëpisë.Hyri I pasuri që I vinte mturp që ishte I pasur kur tjerët skishin kafshatë buke.Hynë tërë shqiptarët që u dhimbsej Atdheu më shumë se jeta dhe ngritnin lartë flamurin madje duke e vendosur shqiponjë4n dykrenore dhe në plis të bardhë.Hynë pjesa më fisnike e Kombit Shqiptar,më patriotja më e ndershmja më e përkushtuesmja e kombit shqiptar,hynë ata që krenoheshin me emrin SHQIPTAR.

Balli Kombëtar u bë apostul I vëllezërimit ! Për Flamur kishte ate ntë Skenderbeut për Atdhe ILIRINË,për ideologji basshkimin,për synim çlirimin,për udhëheqës shqiptarizmin,për Parti Shqipërinë.! Nzhodhi rrugën e drejtë e të ndershme të luftës pa kompromis ndaj pushtimi fashist,kërkoi me gjdo kusht shuarjen e vëllavrasjes an ipse vritej pas shpine,kërkoi bashkimin e gjitha energjive të Kombit për ta bërë edhe një here Shqipërinë si ajo e para 1913-ës,kërkoi shkëputjen nga alenca skomuniste llavoortodokse, dhe I qëndroi besnik këtij IDEALi deri në vetësakrifikimin sublime. Ai ra dhe viktimë e tradhëtisë komuniste,por nuk tradhëtoi kënd,u vra nga pabesia e tyre,por vetë nuk u tregua I pabesë,u poshtrua nga komunistët,por ai kurrë si poshtroi kënd dhe këtë e bëri vetëm se edhe ata ishin shqiptarë port ë shiotur tek moska e beogradi,se Balli Kombëtar luftonte me parrullën “Shqipëria e Shqiptarëve”.

Por ç’far shqiptarësh ishin komunistët ? Shqiptarë që shisnin Atdheun,që mohonin Zotin,që tradhëtonin mikun ? Që shanin të Jatin dhe vrisnin të Vëllaun për Lavdin e Beogradit e Moskës ? çfar shqiptarësh ishin ata që e zhveshën shqiptarin nga të gjitha virtytet për të cilat e ka pas çmuar dhe bota ? Që s’lanë mjet për ta bërë shqiptarin të pabesë,mosmirënjohes spiun e hajdut ? Që e lane pa Fe,pa dashuri ndaj vendlindjes,pa respect ndaj të diturve dhe moshatarve,jo mbrojtës i moralit familjar? Që e bënë shqiptarin Hipokrit e servile,spiun e dembel pa shpirtë e dallkauk,aq sat ë humbi dhe kuptimin e jetës ? çfar shqiptarësh ishin komunistët që e vrisnin nacionalistin e ndershëm dhe i zhduknin dhe varrin,më pas duke mos lënë gjë pa shpifur ? O Zot…

Balli Kombëtar nuk ishte aq naiv që të mos e kuptonte se kush ishin komunistët,por ideja për vëllezërim dhe bashkim për çështjen Kombëtare ishte imperative I kohës në ato moment të histories shqiptare,prandaj ai e zgjodhi dhe rrugën e martirizimiz.

Ne brezat që nuk e përjetuam dramën e Ballit Kombëtar të asaj periudhe,por që koha na dha mundësinë të gjykojmë veprën e tij nga një lartësi plot dritë e shohim se ai asht sakrifikuar për çështjen Kombëtare,andaj e kuptojmë sot se sa elumtur e ndershmërisht kanë vdekur Nacionalistët Shqiptarë,që Kominizmi I vrau në pabesi vetëm e vetëm pse edeshën Shqipërinë Etnike,tani më mire se kurrë e kuptojmë soleminitetin e tyre para pushkës sllavokomuniste

Balli Kombëtar i cili edhe sot pas gjithë atyre tmereve që I përjetoi gjatë diktaturës komuniste,po tregon tolerance demokratike megfjithë format e frenimit dhe izolimit të saj ajo padyshim se do ngadhnjejë.Ai me vetëdije të plotë ka larguar çdo kompleks hakmarrjeje dhe ia ka dhuruar Kombi dhe Atdheut vetëflijimin e tij. Pas asj “balte historike” nga historishkruesit komunist,të hedhur mbi Naciionalizmin Shqiptar,vetëm tek ndjenja e thellë e vëllezëruese dhe shqiptarizmit të kulluar,tek ideja e bashkimit kombëtar që ruan egzistencën në jetëgjatsi të Kombit Shqiptar më shumë se kurrë gjendet sot arsyeja e respektit ndaj Ballit Kombëtar.

Dhënia e shtetësisë sa e këndshme edhe e frikshme

July 4, 2013 by dgreca

Shkruan: Arben Llalla*/

Kryeministri Sali Berisha firmosi vendimin për dhënien e shtetësisë shqiptare për disa kategori njerëzish që kanë origjinë shqiptare. Ky vendim qeveritar edhe pse duket pozitiv në të ardhmen mund ti nxjerri probleme Republikës së Shqipërisë nëse vërtetë vendimi në fjalë do të aprovohet nga Kuvendi dhe do të zbatohet me ritme të shpejta.

Ideja për tu dhënë shtetësi shqiptare, shqiptarëve dhe qytetarëve të disa vendeve të ndryshme që kanë origjinë shqiptare është e mirë, e vlerësoj edhe pse është e vonuar, por duhet të bëhet projekt seriozë sepse çështja mund të dali jashtë kontrollit duke rritur numrin e minoriteteve që jetojnë në Shqipëri. Pra, duhet të jepet shtetësia me kategori të ndryshme, faza-faza, duke mos e dëmtuar demografinë e popullsisë dhe prishjen e disa raporteve të politikave së fqinjësisë së mirë me disa shtete. Në fillim duhet të ngrihet një Komision i posaçëm me njerëz që kanë njohje të thella rreth fenomenit në fjalë sepse mundet të fitojnë shtetësi shqiptare në masë të madhe grekët, turqit, serbët, boshnjakët, italianët etj., dhe vjen një ditë, brenda 10 viteve të ardhshme që shqiptarët e Republikës së Shqipërisë të ndihen minoritet në shtetin e tyre.

Nga shkrimet të botuara në disa gazeta kemi mësuar se janë rreth 5.000 vajza shqiptare që janë martuar me serb dhe sllavomaqedonas dhe të imagjinoni sikur fëmijët e tyre dhe bashkëshortët të fitojnë brenda natës shtetësinë shqiptare me të drejtën e votës. Në këtë rast do kemi një rritje të minoritetit sllav në Shqipëri sepse nga ana e logjikës fëmijët e lindur dhe të rritur në Serbi dhe në Maqedoni(fjala është për vajzat shqiptare të martuar me sllav dhe jo shqiptar në të dy këto rastet) kanë kulturë sllave dhe jo shqiptare, pra ndihen serb dhe sllavomaqedonas.

I njëjti problem do na lindi edhe me vajzat apo djem shqiptar që janë martuar me grek, italian, boshnjak, turq etj.

Një frik tjetër është se shumë shqiptar që jetojnë në vendet fqinje si Maqedonia, Mali i Zi, Presheva, Serbia, duke përfituar shtetësinë Shqipërisë mund të braktisin trojet e tyre përgjithmonë duke u vendosur në Shqipëri. Paramendoni sikur rreth 200 mijë shqiptar nga Maqedoni dhe Serbia të zhvendosen në Shqipëri çfarë humbje kombëtare do kemi. Pra, duhet shumë kujdes edhe në këto raste. Tek e fundit territori i Republikës së Shqipërisë është i vogël, më shumë malor-kodrinor se sa fushor. Shqiptarët duhet te zgjerohen në Kosovë dhe Maqedoni për jetuar më mirë sepse këto dy vende kanë fusha të pafundme dhe jo të ngushtohen brenda Republikës së Shqipërisë.

Mundet që tu jepet pasaporta Shqipërisë në aspektin e mirënjohjes kombëtare shqiptarëve në Bullgari, Rumani, Ukrainë dhe Hundëzakëve (kalashët) që jetojnë në Nuristan midis Afganistanit dhe Pakistanit. Shqiptarët në këto vende njihen si minoritet kulturor dhe histori sepse shumë pak e kanë ruajtur identitetin kombëtar, pra atë gjuhësor.

Sa për deklaratën që Kryeministri tha se 10% e popullsisë në Greqi është shqiptare mendoj se ka gabuar qoftë në aspektin politik ashtu edhe historik. Në aspektin historik rreth 40% e popullsisë së Greqisë së sotme kanë origjinë shqiptare dhe nga mosha 50 vjeç e lart e flasin gjuhën shqipe arkaike në ato zona ku janë shumicë grekët me origjinë shqiptare. Por lind pyetja Sa ndihen ata shqiptar ose sa është numri i arvanitasve që ndihen më parë shqiptar se grek?

Mendoj se Shqipëria është e vonuar për ti vlerësuar arvanitasit për kontributin e tyre në drejtim të ruajtjes së identitetit dhe kulturës sonë kombëtare. Në 23 vite demokraci asnjë grup arvanitas nuk është ftuar zyrtarisht për të dhënë koncert apo për të vizituar qytetet tona historike. Për të njohur më mirë njeri-tjetrin. Kontributi për të njohur më thellë arvanitasit dhe jetën e tyre u takon studiuesve të pavarur dhe emigrantëve se sa shtetit shqiptar i cili është treguar indiferentë ndaj tyre.

Do të ishte më mirë në vitet që jetojmë që qeveria shqiptare të ngrejë çështje më serioze për tu kujdesur më shumë për shqiptarët që jetojnë historikisht në Greqi dhe Turqi duke kërkuar të drejtat e tyre. Duke i kërkuar këtyre dy vende që të njohë minoritetin shqiptar në bazë të Marrëveshjes së Lozanës dhe të Konventave Ndërkombëtare të të Drejtave të Njeriut.

Shteti shqiptar do bënte mirë që të ushtronte presion ndaj Maqedonisë, Malit të Zi dhe Serbisë që të ndalin dhunën shtetërore nga shqiptarëve etnik që jetojnë në këto vende. Qeveria shqiptare do bënte mirë që të ngrejë çështjen e mohimit të shtetësisë së Maqedonisë së rreth 30 mijë shqiptarëve etnik të cilët edhe pse kanë lindur dhe jetojnë në Maqedoni u mohohet shtetësia dhe janë njerëz pa adresë në këtë republikë të brisht. Do të ishte punë më kombëtare nëse Shqipëria do të tregonte kujdes për ortodoksit dhe katolikët shqiptar të Maqedonisë duke ju dërguar edhe ndonjë prift që mesha të mbahet në gjuhën amtare shqipe. Do të ishte më kombëtare nëse Shqipëria do të kërkonte zyrtarizimin e librit të Abetares në Maqedoni për fëmijët shqiptarët të cilët që nga viti 2007 nuk e dinë çfarë është libri i Abetares sepse ky libër është i ndaluar me ligj që të mësojnë fëmijët me kombësi shqiptare.

Këto janë vetëm disa probleme që mund të zgjidhen të atyre shqiptarëve që qeveria jonë dëshiron tu japi shtetësi shqiptare me fjalë shpejt e shpejtë.

Gjërat duhen të shikohen me ftohtësi sepse shpesh herë nga emocionet e forta që përjetojmë mund të marrim vendime të gabuara që do na kushtojnë shtrenjtë në të ardhmen. Në çastet emocionale të forta njeriu nuk duhet të marrë vendime serioze dhe afatgjate.

Në përfundim dua të denoncoj me këtë rast publikisht institucionet e gjendjes civile në Shqipëri të cilat nuk regjistrojnë në certifikatat e familjes anëtarët e familjes të cilët nuk kanë shtetësi shqiptare. P.sh në rastin tim prej 10 vitesh gjendja civile në Elbasan nuk ma jep certifikatën e familjes së plotë e thënë shqip figuroj i martuar por s’ka emrin e bashkëshortes, pra familja ime shënohet vetëm im bir duke shkelur rëndë ligjet vetë punonjësit e administratës shtetërore. Për gruan më thonë se nuk është shtetase e Shqipërisë dhe nuk mund ta regjistrojmë. Ky është një veprim primitiv i gjendjes civile në Elbasan. Në të njëjtën kohë në Maqedoni, Greqi apo gjetkë edhe nëse s’je shtetas i këtyre vendeve përbërja e familjes figuron e plot e plotë.

*Arben Llalla, Historian dhe publicist

FOLKLORIZMI QE PENGON ASPIRATEN KOMBETARE

July 3, 2013 by dgreca

Idetë për « Shqipërinë e Madhe», « Shqipërinë Etnike» dhe « Shqipërinë Natyrale » , pengesa serioze për realizimin e aspiratave për bashkim kombëtar!/

Shkruan: Bardhyl Mahmuti/

Reagimi im i datës 23 qershor 2013 i titulluar “Ideja e « Shqipërisë Natyrale » – konstruksion « artificial» në funksion të manipulimit politik!” që ishte reagim ndaj shkrimit të Koço Danajt të titulluar “Nuk do të ketë «Shqipëri të Madhe» por do të ketë « Shqipërisë Natyrale » hasi në reagime të disa mbështetësve të « Shqipërisë Natyrale » dhe të ithtarëve të « Shqipërisë Etnike».

Duke lexuar reagimet e tyre ndaj shkrimit tim fitohet përshtypja se ata ose nuk e kanë lexuar shkrimin tim ose nuk posedojnë kapacitetet e nevojshme teorike për të kuptuar një tekst të fushës së politologjisë. Shumica e atyre që nuk pajtohen me qasjen time përsërisin sintezën e shkrimit të autores Vera Dushi, e cila “ më rikujton se ideja e Shqipërisë Etnike është objektiv i programit gjithëkombëtar të Lidhjes së Prizrenit, që ka vazhduar edhe pas shthurjes së saj në shumë programe të lëvizjeve kombëtare, edhe gjatë dhe pas Luftës së Dytë Botërore, duke filluar nga LNDSH-ja deri të Fronti për Bashkim Kombëtar Shqiptar (FBKSH), tani Fronti Demokratik të Bashkimit Kombëtar (FDBK)”! ((http://www.albaniapress.com)

Që në fillim po theksoj se qëllim i këtij shkrimi nuk është të polemizoj me autor të njohur apo anonim por të shtroj argumentet, që sipas mendimit tim, mund t’i hyjnë në punë veprimtarëve politik në realizimin e aspiratave tona kombëtare!
Trajtimi i termit “etni-etnik” paraqitet si domosdoshmëri për të kuptuar paqëndrueshmërinë e atyre që pretendojnë se “ideja e Shqipërisë Etnike është objektiv i programit gjithëkombëtar që nga Lidhja Shqiptare Prizrenit e deri më sot” dhe qartësimin e këtij nocioni teorik mund të na ndihmojë të jemi koherent ne mbështetje të kërkesave tona të ligjshme.

Etimologjia e termi “etnik” rrjedh nga greqishtja e vjetër (ἔθνος / ethnos ) që emërtonte një grupim njerëzish me institucione të përcaktuara keq, që ekzistonin para “polisit grek” dhe që konsideroheshin më inferior se organizimi politik i «Qytetit-shtet», si bashkësi me zakone dhe ligje të përcaktuara qartë.

Kështu, “etnitë” konsideroheshin popullsi jashtë «Qytetit-shtet» , qofshin grek të pa civilizuar, qofshin barbarë! (Annamaria Rivera, « Ethnie-ethnicité », në veprën e René Gallissot, Mondher Kilani, Annamaria Rivera, L’imbroglio ethnique, Botimi Payot, Lausanne, 2000, f.101-102). Ky term me konotacion negativ do të riaktualizohet për herë të parë në vitin 1854 nga Joseph Arthour Gobineau në veprën e tij « Essai sur l’inégalités des races » (Ese për pabarazitë e racave) dhe në këtë vepër ky term ka kuptimin e « racës njerëzore». Ndërsa, ky term do të gjejë përdorim më të shpeshtë pas botimit të veprës së Vacher de la Pourge « Les sélections sociales » (Selekcionimi shoqëror) i vitit 1896.

Në këtë vepër « etnia » merr kuptimin e “fraksioneve të një popullsie homogjene për nga raca, që bashkëjetojnë me te dhe që përfundojnë të asimilohen si në aspektin gjuhësor ashtu edhe në atë kulturor” (Vepra e cituar f.102). Me një fjalë, të dy definicionet e nocionit “etni” ngërthejnë kuptimin e grupeve shoqërore pa struktura politike të përcaktuara qartë!

Më vonë, sidomos gjatë periudhës së krijimit të shteteve kombëtare, termi “grup etnik” do të përdoret për të dalluar kombet “e civilizuara” me struktura shtetërore nga popujt pa shtet dhe pa organizim politik.

Aspirata politike e përpiluar në kohën e krijimit të shteteve në Ballkanin Perëndimor dhe e shtruar në Programin Politik të Lidhjes së Prizrenit është aspiratë e bashkimit të territoreve të ndara në katër vilajete administrative të Perandorisë Otomane në një shtet të pavarur. T’i vishet ideja e « Shqipërisë Etnike» programit të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, pra t’i vishet një terminologjie jo adekuate dhe që nuk përdorej në atë kohë, është rezultat i mosnjohjes ose përpjekje e manipulimit.

E drejta e popujve për vetëvendosje është një ndër parimet e të drejtës ndërkombëtare mbi bazën e të cilës janë mbështetur aspiratat e popujve që të jetojnë të lirë e të pavarur dhe të jenë sovran në territorin e vet për të përcaktuar format dhe modalitetet e regjimeve politike. Po e theksoj për ata që nuk duan të kuptojnë: parim i të drejtës ndërkombëtare është e drejta e popujve për vetëvendosje jo e drejta e etnive për vetëvendosje! Përkundër kësaj të drejte të normativizuar në të drejtën ndërkombëtare realizimi praktik kërkon mobilizim të gjithanshëm dhe mbështetje të fuqishme. Kush ka nevojë të koklavitë kërkesat tona duke i shtuar atribute që nuk kanë as bazë shkencore e as përkrahje politike?

Atyre që në akuzat kundër meje interpretojnë shkrimin tim “si përpjekje për të ndalur procesin e ribashkimit të kombit shqiptar në një shtet të vetëm kombëtar!” u them se bashkimi kombëtar nuk ka nevojë për atributet “ e mëdha”, “etnike” dhe “natyrale” por ka nevojë për veprime të koordinuara dhe të gjithanshme për ndryshimin e raportit të forcave për t’i dhënë forcën e nevojshme kërkesave tona legjitime!

T’i shtosh atributet: « e madhe», « etnike» dhe « natyrale » kërkesës legjitime të shqiptarëve që të jetojnë në një shtet të bashkuar nuk e ndihmon realizimin e aspiratave tona shekullore. Përkundrazi, në këtë mënyrë u bëhet shërbim qarqeve që nuk ia duan të mirën shqiptarëve.

4 korrik 2013

Pse asnjëherë nuk bëhen publike të dhënat statistikore në Maqedoni?

July 3, 2013 by dgreca

Debat publik i SHSHA-së në Çikago lidhur me aktivitetin e Entit Shtetëror të Statistikave/

Shkruan: Skënder Karaçica/ Çikago/

Është e vërtetë se institucioni i Entit Shtetëror të Statistikave(ESHS)në Shkup ka qenë i mbyllur për opinion dhe asnjëherë nuk i pati bërë publike të dhënat relevante të indexit përkitazi me ecuritë ekonomike,të politikës së investimeve,të planit të buxhetit,të ekonomive familjare dhe të resurseve tjera zhvillimore në këtë vend.Me këto të dhëna e nis këtë debat SHSHA-ja në Çikago me drejtoreshën e ESHS-së Bllagica Novkovska,e cila në një prononcim të saj pati thënë me gjysëm të zërit,,janë të punësuar shqiptarë në pajtim me Ligjin për administratën publike,,!Dhe përseri e lë në dilemë qasjen tonë se a ka vërtetë shqiptarë të punësuar në këtë institucion shtetërorë me bagazh profesional (ekonomistë,jurist dhe inxhinerë të informatikës dhe të përpunimit të të dhënave nga fushat gjegjëse të statisitikave.Dihet se ndër vite në këtë institucion shtetëtor nuk pati të punësuar asnjë shqiptar dhe të dhënat statisitkore mbetën në dryrin e kohës politike,që ato më shumë janë kalkuluar për manipulimet e mundshme për çështjen e popullit shqiptar karshi me opinionin ndërkombëtar.
Në këtë debat publik SHSHA-ja ia përkujton drejtoreshës Novkovska se viteve të fundit hiq pa të dhënat statistikore jemi në dijeni për lëvizjet e reja të indexit sidomos në politikën e investimeve ekonomike përmes investitorëve të huaj që përmes kapitalit të tyre ekonomik po afrojnë mundësitë për një zhvillim dhe përsepktivë të zbutjes së problemit të papunësisë.Mirëpo,në ecuritë e politikës së investimeve ekonomike me investitorët e huaj kemi të dhëna që qendrueshme se ato po shkojnë përmes(projekteve)më shumë me kahe të politikës aktuale të N.Gruevskit në pjesën lindore ku jetojnë shumica e popullit maqedinas për të lënë pas shpine pjesën përendimore me shumicë shqiptare(!).Për të dëshmuar indexin e këtyre investimeve ekonomike po përmendim rastin e investitorëve potencial nga Turqia e kapitali i të cilëve ka shkuar në vijat e ndarjes etnike vetëm për popullin maqedonas.Përkitazi me këto projekte të anashkalimit të pjesës shqiptare,SHSHA-ja e pati bër me dije edhe Konsullin e Përgjithshëm të Republikës së Turqisë me seli në Çikago,i cili me të dëgjuar për këto të dhëna mori përgjegjësinë që të njohtoj mekanizmat përgjegjës të qeverisë së kryeministrit Rexhep Ordogan në Ankara.
Prandaj për të parë me sy realitetin në këtë institucion (ESHS-së)do ishte mirë që edhe deputet shqiptarë në Paralementin e Maqedonisë të kërkojnë që të dhënat statistikore për vitet 2000-2013 të bëhen publike me të gjitha të dhënat e indexit paraprak dhe ato të bëhen pjesë e debateve publike me tonet sa më demokratike dhe kombëtare.Ka ardhur koha që çështjet aktuale politike,ekonomike dhe të vijave tjera të aktiviteteve të institucioneve shtetërore në Maqedoni,populli shqiptar duhet të participojë të drejtën e vet legjitime(pa ligjet e shkuara kushtetuese)dhe të flasë pa mbulojën e përdës politike të ,,ligjeve,,të kaulicioneve ,,kështu ka thanë shteti,,(!)që të bëhen subjekt i barabart me të tjerët për të sendertuar kahet e reja të vlerave të demokracisë,të lirisë dhe të mirëqnies tevona në integrimet në Europën e bashkuar.Kejt në këtë rrafsh politik përgjejgësinë historike dhe kombëtare e mbajnë të gjitha subjektët politike shqiptare në Maqedoni që nuk po flasin më zëshëm para dyerve të institucioneve relevante shtetërore aty ku i ka sjell koha dhe vota e verdiktit të popullit,thuhet në fund të këtij debati të SHSHA-së në Çikago.

Fitoi apo humbi sovrani/popull?!

July 3, 2013 by dgreca

nga Dr. Elton Mara, Nju York/

Fitoi aleanca e majtë, një fitore e thellë e paparashikuar as nga vetë ky grupim. Por, problemi që shtrohet apo pyetja që del vetvetiu, me këtë rast, është: a fitoi vërtet populli përmes këtyre zgjedhjeve?

Mendoj se zgjedhjet e 23 qershorit na shpalosën dy tablo të ndryshme të cilat po përpiqem t’i shtjelloj më poshtë.

E quaj të rëndësishme të vë në dukje se për herë të parë tek ne u realizuan zgjedhje sipas standarteve të larta, siç është pohuar e vlerësuar jo vetëm nga analistët e institucionet tona, por dhe nga ato ndërkombëtare. Na pëlqen apo nuk na pëlqen ta pranojmë, por për realizimin e këtyre standarteve, merita kryesore, në mos e gjitha, i takon qeverisë Berisha, e cila e mbajti fjalën e dhënë, duke bërë realitet kështu një nga kushtet e vëna nga institucionet e BE-së për statusin e kandidatit.

E papritura e madhe e këtyre zgjedhjeve, siç e theksuam që në fillim, qe fitorja e thellë e së majtës, në përgjithësi, dhe e LSI-së, në vecanti. Dikush mund të thotë: “Po pse duhet të habitemi? I ka demokracia këto. Herë fiton një palë, e herë një tjetër? Herë me diferenca të vogla, e herë me të mëdha?!” Teorikisht ashtu duhet të jetë, por konkretisht unë mendoj se jo. Fitorja e këtij grupi dhe vëçanërisht ajo e LSI-së, nuk është aspak bindëse dhe, për pasojë nuk pasqyron dëshirën e vërtetë të shqiptarëve. Mos vallë po them ndonjë gjë të re? Absolutisht jo! Këtë e kanë thënë me kohë gjithë ata që u morën me analizën e zgjedhjeve tona, qofshin ata punonjës të medias apo dhe vetë politikanët, shumë kohë para se të zhvilloheshin ato. A nuk ishte LSI-ja e kryetari i saj, Ilir Meta, më e kritikuara e më e përfolura gjatë gjithë fushatës apo dhe para saj? A nuk bashkoheshin të gjithë në konkluzionin se ajo duhet të kishte humbjen më të madhe në këto zgjedhje, për vetë qëndrimet klienteliste në mos edhe mafioze, që kishtë mbajtur gjatë gjithë ekzistencë së saj? Jo vetëm kaq, por propaganda e të dy krahëve, bashkëpunimin me të e shihnin dhe e vlerësonin si politikën më të pamoralshme që ka ndjekur ndonjë parti gjatë pluralizmit tonë. Por ja që çudia ndodhi e jemi para një fakti të kryer: ajo jo vetëm që nuk humbi, por fitoi më shumë se çdo parti tjetër. Nga 4 mandate të mundimëshme që arriti të sigurojë më 2009, tani mori lehtësisht 17 mandate, më shumë se katërfishin, me shtrirje në të gjithë vëndin. E çuditëshme apo gati e pabesueshme: një parti që ishte në bashkë-qeverisje me PD-në për 4 vjet rresht, e që është bashkë-autore me të, si për sukseset ashtu dhe dështimet e saj, tani na del

triumfatore.

Populli ynë ka një fjalë të urtë, kur është puna për të gjykuar tjetrin: “Inat kije, por hakun mos ia haj!”. Ajo diti aq mirë të shfrytëzojë të dy partitë kryesore, si gjatë kohës që ishtë në pushtet me to, ashtu dhe në opozitë. Do të mjaftonte vetëm ky fakt që ta renditësh atë në krye të politikës pragmatiste që ka mbizotëruar tek ne në pjesën më të madhe të këtyre dy dekadave.

Një pyetje tjetër që del natyrshëm këtu është: a kemi të bëjmë me nje rastësi apo mrekulli që ia dha Zoti apo me diçka tjetër që analistët tanë sikur nuk po e vënë shumë në dukje, me apo pa qëllim? Mendoj se enigma ëshët plotësisht e shpjegueshme po të shihen e të analizohen me gjakftohtësi mënyra se si u arrit kjo fitore, rrugët që u ndoqën e mjetet që u përdorën

Mund të themi pa e tepëruar se LSI-ja fushatën zgjedhore e filloi që kur hyri në koalicion me PD-në. Siç po del tani bindshëm, gjatë kohës që ishte në pushtet, ajo kapi jo rastësisht dikasteret më të rëndësishme lart, dhe tërë zyrat e tjera me interes të piramidës së pushtetit, deri në qarqe, rrethe, lagje e fshatara. Ndërsa qeveritarët PD-istë çallstisnin lart e poshtë për të kryer detyrat që iu kishin premtuar zgjedhësve, duke filluar nga ndërtimet madhore të rrugëve, hidrocentraleve, shkollave, qëndrave shëndetësore e kështu me radhë, LSI-stët e administratës, duke kapur postet kryesore në tërë kaskadën pushtetore, futnin në punë njerëzit hallexhinj, jashtë cdo kriteri, jepnin licenca e bënin favore të tjera që të jep pushteti, duke marrë prej tyre premtimin se do të votonin përherë për LSI-në, sikundër edhe ndodhi. Ky ishte një nga kontigjentet e votuesve të saj.

Kur filloi fushata, pas rokadës që bëri me PS-në, ajo nuk u kufizua me mitingje e thirrje apo duke vrarë mendjen për ndonjë program tërheqës, por mobilizoi tërë militantët e saj, që ia kishin borxh se i kishte favorizuar më se një herë, që të shkonin shtëpi më shtëpi e të premtonin punësime apo dhe zgjidhje problemesh të tjera, në këmbim të votës. Ky ishtë kontigjeni i dytë i madh i votuesve të saj dhe po të kemi parasysh vështirësitë aktuale me të cilat përballet populli sot, numuri i hallexhinjve që joshen kollaj me premtime, nuk është i vogël por goxha i madh. Mjafton të kujtoni qytetarët që mbushin për ditë sportelet e zyrave si hipotekat, ato të punësismit në arsim, shëndetësi, nëpër bashkitë ku merren licencat nga më të ndryshmet e kështu me radhë në gjithë sektorët e tjerë. Dhe në to, as më shumë e as më pak, e bënin ligjin LSI-stët që i kishin kapur ato vende jo vetëm për të mbushur xhepat por dhe për karriget e ardhëshme të parlamentit. Unë mbeta pa mend kur një miku im, komplet i bindjeve të djathta, ma pohoi hapur se kishte votuar për LSI-në thjesht për punësimin e premtuar. Pri shirita përurimesh kryeministri poshtë e lart duke ndarë me popullin kënaqësinë që të jep realizimi i një ëndre të tillë siç është tërë infrastruktura e re e krijuar nga Jugu në Veri. Shko e hajde në Bruksel e Strasburg; bisedo me parlamentarë e komisionerë për heqjen e vizave; udhëto deri në Azerbaxhan më se njëherë për projektin e TAP-it; gdhije në zyrë për të ndjekur përballimin e përmbytjeve në Veri… Ndërkohë, LSI-stët vazhdonin të trokisnin derë më derë, duke premtuar vende pune, licenca ndërtimi, tendera të majme, vetëm me një kusht: më 23 qershor të votoni për ne!

Një tjetër kontigjent jo i vogël qe nga emigrantët tanë në Greqi dhe Itali. Përvec vetë kryetarëve Rama e Meta që organizuan mitingje, u dërguan në këto vende edhe tërë ato grupe pune, me disa objektiva. Së pari, premtime për farefisin e tyre në Shqipëri, po qe se votoin të majtën. E dyta, ata vunë në dispozicion të tyre tërë ata autobuza e tragete, duke iu paguar biletat vajtje-ardhje. Por të gjitha këto kërkojnë një faturë jo të vogël shpenzimesh monetare. Ju kujtoni se qe problem për ta? Harruat se në këtë grup gjoja të majtë, ka mbi njëzet milionerë, në mos edhe më shumë, që nuk iu dhimbsen dollarët e eurot, sepse e dinë shumë mire që ato para do shumëfishohen shumë shpejt duke vjedhur taksapaguesit

Nga ana tjetër, kryetari PS-së premtonte qiqra në hell që s’ka për t’i realizuar kurrë, si shërbimi shëndëtësor falas, vendosjen e taksës progresive, legalizimet etj. etj. Dolëm kështu tek një pikë tjetër e diskutimit të këtyre zgjedhjeve që ka të bëjë me qeverinë e ardhëshme. Do të uroja me gjithë zemër që të kishte sukses, jo për ta, por për të mirën e popullit. Por ja që mendja e ftohtë del para zemrës dhe më kap pesimizmi, në mos edhe dyshimi se ajo nuk do t’i ketë të gjata ditët, po vazhdoi të gënjejë veten e të tjerët, si deri tani. Për të mos u zgjatur me llafe, le të flasim më konkretisht.

Marrim më të përfolurën e tyre, shëndetësinë falas. Unë vetë jam mjek dhe më tepër se kushdo do të isha i interesuar që ky sektor të hynte më në fund në rrugën e mbarë. Por si mund të flitet për shërbim falas, si në kohën e diktaturës, kur kjo nënkupton tërë ato shpenzime? Nga do të dalin ato? Kur është fjala për ata që nuk kanë të ardhura, dakord, madje kjo është realizuar që tani nga qeveritë e majta e të djathta. Por për popullin, në përgjithësi, as që mund të flitet për një koncept të tillë. Si mund të jetë shërbimi i njëllojtë edhe për biznesmenët edhe për pensionistët apo dhe ato kontigjente me të ardhura të pakta? A nuk të kujton kjo “barazinë në varfëri”, që na katandisi për turp të botës? Jo vetëm që kjo është e papërballueshme, por do të ketë dhe efekte të tjera anësore, ndër të cilat po përmend rritjen e korrupsionit dhe uljen e ndjeshme të profesionalizmit të bluzave të bardha.

Aktualisht Shqipërija, për shërbimin shëndetësor, ka taksën mbi pagat 3.4 përqind, nga më të ultat në rajon. Greqija dhe Maqedonija ndajnë përkatësisht nga 6-10 përqind. Po u hoqën dhe këto kontribute, siç pretendojnë të majtët, do ketë ulje drastike për investime në këtë sektor të rëndësishëm jetësor, në një kohë që kemi aq shumë nevojë për të kundërtën, për të ecur në një hap me botën e qytetëruar.

Taksa progressive ose ndryshe taksa vetëm për ata që janë më të pasur, të kujton kohën e pas luftës kur shteti i vendosi taksa të papërballueshme sektorit privat, me synimin që dhe ata pak të pasur që kishte vendi të bëheshin të varfër si të tjerët. Taksa e sheshtë është shumë më efikase, veçanërisht për kushtet tona. Biznesmenët e pasur të ardhurat që nxjerrin nga përfitimi i taksave kanë mundësi t’i investojnë përsëri, duke krijuar kështu një klimë punësimi shumë më të favorshme. Taksat progresive, nga ana tjetër, zvogëlojnë efektin e taksave të njerëzit me aftësi paguese të ulët, duke e zhvendosur atë në mënyrë joproporcionale tek ata me aftësi paguese më të lartë. Por kjo bie ndesh me parimet bazë të barazisë, që duhet të ishte tipar qënësor i të majtëve. Në vështrim të parë duket sikur taksimi progresiv i bën të gjithë qytetarët të barabartë në sakrifica nga që shteti duket sikur ushtron të njëjtin presion mbi të gjithë. Në të vërtetë, është e kundërta se taksat progresive shkelin parimin e barazisë para ligjit. Si i tillë, taksimi progresiv synon të luftojë në mënyrë të gabuar pabarazinë e njerëzve. Kjo do ta polarizonte edhe më tej shoqërinë shqiptare e do t’i kundërvinte të pasurit kundër të varfërve, nga që të dy palët dukej se po ia hedhin njera tjetrës.

Një tjetër premtim që ka bërë e majta është legalizimi falas për ndërtimet informale. Por a është menduar se sa është kostoja për këto legalizime që qeverija e ardhshme ka premtuar t’i mbulojë? Asnjëherë nuk është sqaruar nga lidershipi i së majtës se sa do jete në total kjo faturë. Këtë premtim bosh unë e përkthej si një thirrje që kjo qeveri i bën popullsisë së zonave rurale që të sulen drejt qyteteve të mëdha pasi jo vetëm që s’do të kenë pengese në strehim por dhe dokumentat për legalizimin e tokave të pushtuara do t’i kenë falas. Kjo na kujton metodat që përdori Partia e Punës kur solli në qytetet e mëdha ushtarakë, policë e sigurimsa në pallatet që i ndërtoi enkas për ta, në pronat e klasave të përmbysura që ose i kishte vrarë ose dergjeshin në burgje nga regjimi i komunistëve.

Ndërkohë, LSI-ja në mënyrë masive do vazhdojë zanatin e vjetër duke punësuar ata që i dhanë votën, pa respektuar konkurencën e ndershme të tregut aktual të punës. Duke qënë thjesht militantë partie e jo profesionistë, ata do të jenë lehtësisht të korruptueshëm. Zyrat e partive kështu po kthehen në famëkeqet e zyrave të kuadrit të kohës së diktaturës.

Nga gjithë sa thashë më sipër, e kam të vështirë në mos edhe të pamundur që të besoj sadopak se me zgjedhjet që u bënë fitoi populli, apo sovrani, siç iu pëlqen ta quajnë politikanët tanë të nderuar që do të na qeverisin.