NGA LULZIM BASHA*/
Vëllezër dhe motra, Heronj të heshtur të vuajtjeve dhe mundimeve të këtyre dy viteve, heronjë zëlartë të kryengritjes së 8 dhjetorit të dytë, dua të përkulem me nderim të madh para jush; vrasësve të frikës, përmbysësve të terrorit psikologjik, kumtuesve të lajmit se shqiptarët ngrihen, se Shqipëria ngrihet! Sot është një ditë e rëndësishme për Shqipërinë dhe shqiptarët. Një javë më parë në 8 dhjetor ne kremtuam së bashku 25 vjetorin e lirisë. Ne i thamë së bashku qeverisë së Edi Ramës dhe Ilir Metës se liritë e fituara, se demokracinë, se të drejtën për të zgjedhur lirisht e pa frikë qeverinë nuk i dorëzojmë me asnjë kusht e me asnjë çmim. Ne i komunikuam së bashku me forcën e bashkimit të zemrave dhe mendjeve tona, vendimin e pakthyeshëm të qytetarëve shqiptarë, referendumin e shpirtit dhe mendjeve shqiptare që nuk ka qeveri ta ndalojë. Dhe vendimi është : Rama ik! Meta ik! Dy vite e kusur që kur kjo qeveri që sillet si bandë, apo më mirë të themi kjo bandë që i thotë vetes qeveri mori pushtetin, ekonomia e vendit, ekonomia kombëtare, ekonomia e çdo shqiptari pa dallim bindjesh politike ka rënë. Gjendja juaj dhe e çdo shqiptari, ajo që nuk gënjen kurrë është e para që i rrëzoi këta mashtrues, këta të dështuar. I rrëzoi sepse ekonomia e vendit tregoi qartë se në dy vite të keqqeverisjes së tyre u shkatërruan mijëra e mijëra vende pune e nuk u hap asnjë vend i ri pune. Se në këto dy vite mbi 70 mijë familje shqiptare humbën të drejtën e tyre ligjore për ndihmë ekonomike duke i drejtuar drejt një dëshpërimi të thellë, duke i drejtuar drejt një eksodi të madh. Në këto dy vite ekonomia, më e sinqerta, më e pagabueshmja, ajo që nuk gënjen kurrë e rrëzoi Edi Ramën, e rrëzoi Ilir Metën sepse tregoi se ranë investimet, ra kreditimi, ra punësimi, u rrit varfëria, u rrit papunësia, u rrit mjerimi. Dy vite të një krize ekonomike të paparë, dy vite të një varfërimi të përditshëm të shqiptarëve do të mjaftonin për të ngritur zërin së bashku për të thënë: Rama ik! Rama ik! Rama ik! Por nuk është vetëm kjo, përkeqësimi ekonomik, varfëria therëse në të gjitha vatrat e shqiptarëve nga Konispoli, Selenica, Mallakastra, në Vaun e Dejës, në Shkodër, në Kukës, në Dibër e këmbëkryq këtu në Tiranë kanë anën e vet të shëmtuar. Demokratët janë nxjerrë nga puna, demokratët janë pushuar në kundërshtim me ligjin. Socialistët e kanë të pamundur të gjejnë një vend pune pa paguar ryshfet sepse vendet e punës Edi Rama i ka rezervuar për trafikantët e drogës, për tutorët e prostitucionit dhe kriminelët e çfarëdollojshëm. Por nga ana tjetër një grusht njerëzish në këto dy vite kanë bërë prokopi, një grusht oligarkësh janë pasuruar më shpejt e më shumë se çdo shtresë tjetër shoqërore në këto 25 vite. Kush janë këta? Këta janë kokoshi 200 milionësh, Edi Rama kryeministri më i pasur i popullit më të varfër me shpurën e tij të ministrave hajdutë, Ilir Beqës krye hajdutit të shëndetësisë, Arben Ahmetajt hajdutit me çizme të ekonomisë, Damian Gjiknurit krye hajdutit të energjetikës, e mbi të gjitha të ministrit të Brendshëm, turpit të Shqipërisë në 100 vite shtet, krye trafikantit të drogës Saimir Tahiri. Korrupsion, trafik, drogë dhe askush nuk përgjigjet para ligjit. Në cilin vend të Europës, në cilin vend të civilizuar të botës kapet ministri i Brendshëm duke i vënë në dispozicion automjetin e tij trafikantëve të drogës dhe nuk pushohet menjëherë e të kapet zvarrë me pranga në duar e të shkojë prapa hekurave. Por jo në Shqipëri, në Shqipëri mentori i trafikantëve të drogës, krye taksisti i drogës urdhëron prangosjen, rrahjet barbare, kërbaçin, arrestimin e berberëve, e fermerëve sepse nuk kanë kupon për një kile qepë. Kjo është padrejtësia. Kjo është padrejtësia ulëritëse që mbledh sot shqiptarët këtu në këtë shesh dhe i mbledh me mendje e zemër rreth opozitës shqiptare, rreth Partisë Demokratike kudo që janë. Ky është Aparteidi, Aparteidi i Edi Ramës që tregon me gisht popullin e tij si hajdut kur vetë ka thyer çdo rekord hajdutërie e kusarie. Kush e pranon zëheshtur e sypërdhe një qeveri që vetë vjedh, një kryeministër që toleron vjedhjen sepse është përfituesi i vjedhjes; Kush toleron një qeveri me ministër të Brendshëm krye trafikant e miq me trafikantë të drogës nga njëra anë, e nga ana tjetër pranon që qytetarët e pamundur të shkojnë në qeli për një kupon, për një kile qepë nuk është naiv, nuk është i paditur, nuk është thjeshtë i pakurajo, por është bashkëfajtor. Kush shikon dy xhama të thyer nga dy gurë e dy protestues, e jo një popull të tere te revoltuar është bashkëfajtor. E le ta shohin edhe një herë që kjo është opozita, këta janë shqiptarët. Jo dhunës! Protestë paqësore deri në largimin e qeverisë, deri në shporrjen e saj. Një falënderim të veçantë kam për ata burra dhe gra në uniformë, shqiptarë edhe ata, të keqpaguar, edhe ata të përbuzur edhe ata nga njeriu që nuk meriton të jetë i pari i tyre. E sot në këtë shesh dua tju t’ju them se ne jemi me ju, Policinë e Shtetit, shtetit të së drejtës, policinë e shqiptarëve dhe jo të klikës brenda aty. Dhe se ne e dimë që edhe ju jeni me ne, jeni me ligjin dhe jo me të paligjshmit, jeni me shtetin e të drejtës dhe jo me shtetin e të padrejtës, jeni me popullin dhe jo me Edi Ramën. Ndaj i bëj thirrje sot çdo protestuesi demokrat apo jo, që në këtë protestë, dhjetëra e qindra të tjera që do të pasojnë deri në largimin e Edi Ramës të tregojmë qytetarinë tonë, të tregojmë se jemi ndryshe nga ata, duke mos prekur asnjë kapele dhe asnjë fije floku policisë tonë. Ne jemi të vendosur për të qëndruar deri në fund me forcën e mosbindjes civile që vetëm sa ka nisur, me forcën e këmbënguljes që karakterizon një popull europian dhe europian jemi, një popull fisnik, dhe fisnik jemi, një popull të pamposhtur dhe të pamposhtur jemi, derisa të rrëzojmë qeverinë e mjerimit ekonomik, qeverinë e korrupsionit, qeverinë e hajdutërisë, qeverinë e shtetit të padrejtës. Vëllezër e motra, Do të ishte fare normale që qeverisë t’i lihej 4 vjeçari. Edhe kur qeveria dështon opozita mund të bënte llogaritë e veta dhe të thoshte sa më i thellë zullumi aq më e thellë fitorja. Por ne nuk jemi këtu për interesin tonë të ngushtë politik sepse po të ishim të tillë do të ishim hipokritë, do të ishim po kaq të këqinj sa ata aty brenda. S’ka dyshim kemi edhe ne stokun tonë të gabimeve. Pa dyshim kemi patur edhe ne stokun tonë të faturës që e morëm dhe e pranuam në zgjedhjet e 23 qershorit 2013. Por ju garantoj sot këtu para jush, e para Zotit se Lulzim Basha ju kërkon një gjë: Nëse qeverisja që ju duhet të votoni si qytetarë të lirë, nëse qeverisja që ju do të sanksiononi me votën tuaj të lirë nuk ju përgjigjet, të vini ta rrëzoni si sot këtu! Ne ju thërrasim në këtë protestë e në protestat që do të vijojnë jo thjesht sepse qeveria dështoi. Jo thjesht e vetëm se nuk përmbushi premtimet e gënjeshtërta me të cilat erdhi në pushtet. Jo thjesht dhe vetëm se ka larguar 100 mijë shqiptarë vetëm në një vit dhe ka bërë që 1 në 2 shqiptarë të mendojnë largimin nga vendi si e vetmja alternativë. Jo thjesht se i ka varfëruar, se i ka goditur shqiptarët. Edhe pse kaq do të mjaftonte. Por jo vetëm për këtë. Jo thjesht sepse kanë vjedhur si një lukuni hajdutësh pronat dhe taksat tuaja, 400 milionë dollarë nga doganat dhe tatimet këtë vit, 800 milionë euro prokurime këtë vit, 600 milionë euro vetëm me një aferë iu kanë marrë shqiptarëve, vetëm me një dorë me aferën e vjedhjes së shekullit, me CEZ-in. Edhe kaq do të mjaftonte e do të tepronte, për një popull që respekton veten e tij, që të largonte një orë e më parë me protesta qeverinë. Por ne përballemi sot me shtetin e të padrejtës, shtetin kriminal. I pari që shkel Kushtetutën është Edi Rama. Njeriu që ka shkelur më shumë ligjet e vendit është Edi Rama dhe ministrat e tij. Njeriu që nuk zbaton vendimet e gjykatave është Edi Rama. Shteti i të padrejtës është shteti që dënon qytetarët për kundërvajtje por lartëson pushtetarët për Kushtetutën dhe ligjin. Kjo është kambana, kjo është thirrja! Kjo nuk mund të pranohet, këtë nuk e pranuan as afrikano jugorët! Ky është Aparteidi dhe këtë do ta rrëzojmë me çdo kusht! Demokracia i ka instrumentet, ka vullnetin suprem të qytetarëve si zgjidhja sovrane, si zgjidhja e zgjidhjeve. Por ja që Edi Rama dhe Ilir Meta në makutërinë e tyre kanë kujtuar se i kanë dalë përpara vullnetit tuaj duke kapur dhe shkatërruar zgjedhjet lokale. Duke asgjësuar votën e lirë pas provës gjenerale që bënë në Korçë dy vite përpara, ku u filmuan duke blerë votat. Këta mendojnë se edhe testin e fundit të llogarisë para popullit, zgjedhjet, votën tuaj do ta zhbëjnë. Ja pra pse kërkojmë sot dhe shtrojmë sot si imperativ veglën, instrumentin e fundit të sovranit, largimin e qeverisë që shkatërroi zgjedhjet, largimin e një orë e më parë të Ilir Metës dhe Edi Ramës. Largimin e një ore e më parë të Saimir Tahirit, rrëzimin e kësaj qeverie. Krijimin e një qeverie teknike, e cila do të përgatisë zgjedhje të lira e të ndershme, do të përgatisë terrenin për mos deformimin e vullnetit të qytetarëve. Sepse sot beteja nuk është mes PD dhe PS, apo LSI, kjo është beteja e gjithë shqiptarëve, demokratë e socialistë, toskë e gegë kundër këtij grupi kusarësh, kriminelësh e oligarkësh. Meritojnë demokratët dhe mbështetësit tanë një shans, por meritojnë edhe socialistët e ndershëm një shans për të thënë përsëri fjalën e tyre. Ne do t’ja japim dhe i kemi dalë zot dhe do t’i prijmë kësaj beteje deri në fitore. Në fund, do të jetë një popull i tërë që do të vendosë me mençurinë dhe kurajon e votës, e do të zgjedhë mes alternativave. Ndaj Partia Demokratike do të vazhdojë të shpalosë alternativën e saj të shpëtimit, të dinjitetit, të çlirimit të pozitivitetit, të dhënies fund të negativitetit, të çlirimit të entuziazmit në ekonomi për të hapur vende pune dhe vende pune me paga më të mira për të rinj e të reja, për të papunët, për të krijuar një klimë besimi për biznesin, një klimë të favorshme për fermerët, një klimë besimi për investimet e huaja. Alternativa jonë do të jetë edhe kërkesa jonë ndaj shqiptarëve për të rikthyer besimin tek vendi i tyre për të qëndruar këtu e për të ndërtuar këtu së bashku një jetë me standard europian për të gjithë shqiptarët, pa përjashtim. Ndaj kësaj ëndrre të brezit tim, kësaj ëndrrës time e jam i sigurt i çdo shqiptari, këtij qëllimi të madh për një demokraci të re, për një ekonomi të fortë, e për një të ardhme të sigurt i kemi borxh ngritjen në këmbë dhe qëndresën deri në largimin e qeverisë, deri në zgjedhjet e parakohshme. Beteja vazhdon. Me 8 dhjetor shkallmuam bunkerin. Sot e detyruam të tërhiqet me bisht ndër shalë duke tërhequr dekoratat e xhelatëve. Nesër do ta largojmë me fuqinë e bashkimit të zemrave tona! Shqiptarë e shqiptare ngrihuni! Shqipëria nuk mund të bjerë para padrejtësisë, nuk mund ta ulë kokën. Nuk e kanë bërë etërit tanë! Nuk e kanë bërë stërgjyshërit tanë! Nuk do ta bëjmë as ne. Shqipëria ngrihet, ngrihet e nuk rrëzohet! Zoti e bekoftë Shqipërinë !
*Fjalimi I mabjtur sot ne Proetsten para Parlamentit Shqiptar
Ta gëzojmë universitetin “Nënë Tereza” në Shkup
Nga Arben LLALLA/
Lajmi për hapjen e Universitetit Nënë Tereza në Shkup duhet pritur si diçka pozitive nga shqiptarët, por duhet kritikuar mënyra primitive e lajmit për hapjen e këtij universiteti.
Dëshira për të patur shqiptarët një universitet në gjuhën shqipe në Shkup, në kërthizën e shqiptarisë ka qenë e ka hershme, por ngjarjet historike dhe kushtet kishin imponuar anashkalimin e kësaj qendre shqiptare. Një grup intelektualësh dhe politikanësh shqiptar duke vërejtur se Shkupi tashmë ka nevojë më shumë se kurrë për tju rikthyer vendi i nderit që i takon si stacioni qendror i trekëndëshit kombëtar Tiranë-Prishtinë-Shkup, nxituan hapat për themelimin e universitetit në gjuhën shqipe “Nënë Tereza” në Shkup. Kjo ide për të hapur universitet në gjuhën shqipe vjen edhe si rrjedhojë për tju treguar Gruevskit dhe VMRO se projekti Shkupi 2014 është një mit i ndërtuar mbi një histori të vjedhur, të falsifikuar sepse Shkupi ka një histori të vërtetë të shkruar me gjak shqiptari.
Projekti për hapjen e Universitetit në gjuhën shqipe ju paraqit Ali Ahmetit i cili këtë ide e parashtrojë në BDI dhe më tej në qeverisë. Projekti është paraqitur në fillim të vitit 2015 dhe është punuar dalëngadalë me hapat e breshkës, por të sigurt. Projekti përfundimtar për universitetin “Nënë Tereza” përfundoj në qershor dhe kishte të gjithë mundësitë që të fillonte me punë në tetor 2015, por ekzistonte frika që ky projekt të keqpërdorej për propagandë në fushatën e zgjedhjeve të prillit 2016, prandaj grupi ideator i përbërë nga politikanë, intelektual dhe diplomatë shqiptar e të huaj vendosën që ky universitet të filloj me punë në shtator 2016. U hodh ideja që rektori të jetë një i huaj, jo shtetas i Maqedonisë me qëllimin e mirë që mos të ketë keqpërdorime në punësimet e profesorëve dhe administratorëve me librezë partie në pushtet.
Përplasje të ashpra ka patur midis përfaqësuesve të koalicionit VMRO dhe BDI, por zgjedhjet e detyrueshme të parakohshme të prillit 2016 e detyruan Nikolla Gruevskin të lëshojë pe për zyrtarizimit e universitetit në fjalë si dhe për bustin e Isa Boletinit në Saraj.
Prandaj nuk mendoj se nuk ka shqiptar që është kundër hapjes së Universitetit në gjuhën shqipe “Nënë Tereza” në Shkup, por janë kundër mënyrës së përvetësimit të këtij projekti nga ana e ndonjë ministri që ka diplomuar piratisht. Mendoj se zërat kundër të shprehur për hapjen e këtij Universitetit nuk janë për realizimin e këtij projekti, por ata kanë frik se do të keqpërdoret politikisht ky universitet ashtu siç janë keqpërdorur nga politika ditore hapja e USHT, shkollave, muzetë dhe institucionet e tjera kulturore në Maqedoni. Unë besoj se të gjithë shqiptarët e kanë pritur me gëzim themelimin e Universitetit “Nënë Tereza” në Shkup si një arritje politike dhe arsimore për shqiptarët në Maqedoni. Shpresojmë se dëshirat për keqpërdorimin politikisht të kësaj vatre të re shqiptare arsimore do të izolohen.
Tashmë Shkupit ku ndodhen përmendoret e Skënderbeut, Hasan Prishtinës, Isa Boletinit i shtohet edhe vatra më e re e arsimit shqip Universiteti “Nënë Tereza”. Pra, ta gëzojmë edhe këtë vepër, pavarësisht se kush e projektojë, kush çirret dhe kush e realizon, e rëndësishme është se aty do ligjërojnë profesorët shqiptar përpara studentëve që do të ndihen edhe më të nderuar në Shkupin shqiptar.
DEPARTAMENTI AMERIKAN I SHTETIT: Kufiri me Malin e zi, në pajtim me Kushtetutën e Kosovës
Pas rishikimit të hartave nga vitet 1940 e deri te të tashmet, duke përfshirë edhe atë të përdorura nga Komisioni për shënimin e kufirit, Departamenti i Shtetit ka ardhur në përfundim se kufiri i saposhënuar është në përputhje me kufirin e përcaktuar me Kushtetutën e vitit 1974. Kufijtë të cilët i kemi pasqyruar prej vitit 2008 përputhen në hollësi me kufirin e propozuar të vitit 2015/
– Deklaratë rreth raportit të demarkacionit të kufirit Kosovë – Mal i Zi/
PRISHTINË, 21 Dhjetor 2015/ Ambasada e SHBA në Prishtinë në faqen e saj zyrtae ka botuar sot këtë njoftim:
Departamenti Amerikan i Shtetit e ka shqyrtuar shënimin e hollësishëm të vijës kufitare të kufirit Kosovë – Mal i Zi të përgatitur nga Komisioni Shtetëror i Kosovës për Shënimin dhe Mirëmbajtjen e Kufirit Shtetëror. “Ne e kuptojmë se baza për punën e Komisionit për shënimin e kufirit ishte Kushtetuta e Jugosllavisë e vitit 1974, e cila e përcaktoi kufirin e Kosovës nga kufijtë administrativë të komunave, të cilat janë ndarë në zona kadastrale. Kjo bazë për shënimin e kufirit është përdorur edhe në Propozimin Gjithëpërfshirës për Zgjidhjen e Statusit të Kosovës të të Dërguarit të Posaçëm të Kombeve të Bashkuara Martti Ahtisaari në vitin 2007 dhe në Kushtetutën e Republikës së Kosovës të vitit 2008.
Pas rishikimit të hartave nga vitet 1940 e deri te të tashmet, duke përfshirë edhe atë të përdorura nga Komisioni për shënimin e kufirit, Departamenti i Shtetit ka ardhur në përfundim se kufiri i saposhënuar është në përputhje me kufirin e përcaktuar me Kushtetutën e vitit 1974. Kufijtë të cilët i kemi pasqyruar prej vitit 2008 përputhen në hollësi me kufirin e propozuar të vitit 2015. Ne vëmë në pah se përmbyllja e marrëveshjes për demarkacionin e kufirit është kusht i BE-së për liberalizimin e vizave dhe paraqet një hap të rëndësishëm në rrugën e Kosovës drejt integrimit evropian./b.j/
ATY KU VDEKJA E FEMRËS KËRKON LLOGARIDHËNIE
Ajo vajze iku e pafajshme nga kjo bote, ndersa vrasësi shëtit i lirë, ndoshta ndihet edhe krenar, pse kjo vajzë ishte aq e pambrojtur e bëri një vepër të tillë…./
Shkruan:Saranda R.Shala/
Të jetosh në një vend ku diskriminimi, pargjykimi gjinor ka më shumë vlerë se jeta e njeriut,nuk është fare e lehtë.
Sikur të vdesë një djalë i ri, qoftë prej exheli, s’ndihet zëri, tjetra po të vdesë nje vajzë e re, gojët e liga nuk rrinë rehat, thonë dhe dhjetëmijë fjalë mbrapa. Fjalë nga më të ndryshme, vënë diagnoza që mendja njerëzore nuk e nxë. Një vajzë 23-vjeçare u vra,e ky nuk është vetëm një rast i femrës shqiptare ku paragjykimi nuk ka të ndalur.Në se dje i ka ndodhur kjo një vajze të re nga Deçani, nesër mund t’u ndodh motrave tuaja.Ata kriminelë që bëjnë vepra tilla, duhet sa më shpejt të marrin denimin e merituar. Të paragjykosh një vepër të tillë kriminale, vetëm se është femër, nuk është aspak e hijshme, e drejtë dhe e moralshme, sido që të ketë qenë problem, edhe sikur ajo vajzë mund të ketë bërë ndonjë mëkat. Sot jetojmë në kohë tjetër, ku liria nuk privohet, ku dashuria është e lire, ku mentaliteti i njerëzve është krejt ndryshe. Këta njerëzit duhet ta kuptojnë.
Tek shihja atë nënë që mundohej të ngrinte vdekjen e vajzës së vet, mua me preku thellë në zemer. Kjo nënë, në vend që të vajtonte të bijën që ndërroi jetë në mënyrë të dhunshme nga njerëz kriminelë, thoshte: “ Jam krenare që vdiq faqebardhë”. Në vend të lotëve të dhembjes, ajo mundohej të ngrinte lart moralin e vajzës së saj të pafajshme. Po njerëzit vazhdojnë të flasin e të flasin. A do të flisnin këta njerëz, nëse në familjen e tyre do kishte rënë një kob i tillë? Patjetër që jo, por do të rrinin në hallin e tyre. Atëhere, pse flasin? Që këtu kemi të bëjmë me njerëz që kënaqin gojët e tyre me fatkeqësinë e tjetrit.
Këto gjëra duhet të marrin fund një herë e përgjithmonë. Ndërsa vrasësi shëtit i lirë, ndoshta ndihet edhe krenar, pse kjo vajzë ishte aq e pambrojtur e bëri një vepër të tillë. Nëse do të ishte ndryshe, ajo tani do të ishte gjallë, ndaj dhe nëna e saj ndjen krenari për vajzën e vet, edhe pse ajo nuk jeton më. Sa kuptimplote gjejnë fjalët e Migjenit të madh në situara të ndryshme: “Deri kur kështu ma”.
Këto rreshta të shkruara po me aq dhembje, le të jenë një apel për të gjithë ata që paragjykojnë femrën, por një apel më i fuqishëm për drejtësinë, e cila kriminelave të tillë, t’u jape vendimin e merituar.
Kohë për reflektime pa paragjykime
DEKADA MONARKIKE, SHTETI I SË DREJTËS KARTOLINË NË DITËLINDJEN E AHMET ZOGUT/
Nga Azgan HAKLAJ/
120 vjet më parë lindi Ahmet Zogu. 87 vjet më parë Shqipëria do të shpallej Mbretni Kushtetuese. Në shumë kujtesa të shqipëtarëve, padrejtësisht kjo risi e madhe historiko-politike vjen dhe sot e deformuar falë propagandës komuniste mbi Mbretërinë dhe Mbretin. Pikëpamjet e mia, formimi dhe bindja republikane nuk më pengojnë sot ta shoh këtë ngjarje realisht me rëndësinë e saj shumëplanëshe. Po ashtu, personaliteti i Mbretit Zog vlen për mua dhe për këdo që mendon shqiptarisht të marrë vendin e parë që i takon në historinë e Shtetit dhe të Shqipërisë. Në këtë trajtesë honorifike unë do të nënvizoj ndryshimin e madh progresist që solli Mbretria e Mbretit Zog në planin politik, social, ekonomik në marrëdhëniet dhe relacionet ndërkombëtare. Analistë e politologë të huaj dhe vendas kanë sjellë me akte në kujtesën e historisë risinë që solli instalimi i Monarkisë.
Pavarësisht mashtrimit fatal që i është bërë për pesë dekada autoritetit dhe rëndësisë së Mbretit Zog dhe Mbretërisë, ata arritën në mbijetesë deri më sot, duke sfiduar fashizmin, nazizmin dhe komunizmin. Edhe në momentet më tragjikomike që prodhonte diktatura ata që përjetuan Mbretërinë me 10 vjetët e saj kurrë nuk nguruan të na lënë për mirë shprehjet e njohura: “Si koha e Zogut”, “Si paraja e Zogut”, “Si Qetësia dhe Rendi Publik i Zogut”, “Si pashaporta e Zogut”.
Është vërtet e çuditshme që edhe sot, kur duhet qetësi, maturi e realizëm në gjykimin e historisë sonë, rëndomë nëpër analiza, tekste shkollore, komente televizive, sheh, dëgjon dhe lexon mediokër të indroktinuar që si 30 vite më parë i mëshojnë slloganeve enveriste mbi Mbretërinë Shqiptare. Shumë pak historianë, specialist të mirëfilltë të analitikës e politikës flasin për ndërtimin dhe funksionimin e Shtetit nën Monarki, për Kushtetuten progresiste të vitit 1928, për Kodin Civil dhe Penal, për teknikat dhe realizimet progresiste që për kohën ishin hapat me rëndësi historike për vendin.
Prapëseprapë, le t’ua lëmë historianëve të pa indoktrinuar analizën në të ardhme. Ajo do të ndodhë, sepse në histori është e zorshme të hysh, por po aq e zorshme është që dikush të mund të largojë me dhunë të çdo lloj prej saj.
Siç e thashë në fillim, unë nuk do t’iu qasem aspekteve shumë të veçantë që përcolli Mbretëria.
Gjithsesi, janë tre momente që dua ti theksoj në këtë shkrim që përkon me një jubile mjaft të veçantë të këtij sistemi që në vend të Mesjetës dhe Monokracisë solli Rilindjen dhe Demokracinë.
Shqipëria dhe vet Ahmet Zogu, delegatë në Shpalljen e Pavarësisë së saj më 1912 dhe me kontribut të jashtëzakonshëm në Kongresin e Lushnjes që, çertifikoi Shtetin Shqiptar jo vetëm synuan, por u bënë pengesa themelore e shtrirjes së bolshevizmit në Shqipëri e më gjërë. Kemi parasysh se në Shqipërinë e atyre viteve jetonin e sponsorizoheshin pro-bolshevikët e vitit 1924, të cilët patën arritur që për gjashtë muaj të mbanin në këmbë një Grusht Shteti. Instalimi i Mbretërisë u dha fund njëherë e mirë ëndrrave të tyre. Qysh në vitin 1925 Internacionalja Komuniste në Moskë nxirrte si konkluzion shprehjen e mëposhtme dhe e vinte në gojën e Gjergji Dimitrovit: ”Hyri Zogu në Tiranë (1924) dhe iu preh hovi lëvizjes komunste në Ballkan“. Pra, jo vetëm Monarkia, por dhe monarku 34 vjeçar Zogu do të njiheshin përbotshëm si armiq të komunizmit.
Së dyti, me vendosjen dhe njohjen ndërkombëtare të Mbretit e Mbretërisë iu ndalovi shoviniste sllavëve e grekëve që sistematikisht nuk i kishin reshur orekset dhe tentativat aneksioniste në Veri dhe Jug të Shqipërisë . Jo vetëm ka, por jo pa sens Zogu e shpalli veten më 1 shtator 1928 Mbret të shqipëtarëve duke lënë hapur çështjen shqiptare dhe kujdesin paternalist për trojet e stërgjyshërve të lëna padrejtësisht jashtë kufijve shtetërorë .
Së treti, me gjithë pushtimin italo-fashiste të vendit dhe largimit nga pushteti të Mbretit dhe Mbretërisë me dhunë, për asnjë çast nuk pushoi kontributi nacional i tyre në të mirë të vendit dhe të kombit. Ndonëse nuk përmendet aspak siç duhet në histori, në Luftën Antifashiste, kontributi i mbretërorëve materialisht e politikisht qe shtysë thelbësore në lidhjen me aleatët e mëdhenj duke na rradhitur pas Rëniës së Berlinit .
Këto tre aspekte që përmenda vetëm shkarazi meritojnë, besoj, trajtime më të detajuara për të hedhur dritë mbi rëndësinë që pati për kohën instalimi i sistemit mbretëror.
Sot në këto momente përkujtimi, shumëkush, forcë apo individ politik në këtë vend ka shumë ç’të reflektojë sesi ndërtohet dhe funksionon shteti i të drejtës. Mbretëria shqiptare, pavarësisht nga kahjet politike që përfaqësohojmë duhet të shihet me realizëm jo vetëm se është pjesë integrale e historisë sonë, por sepse përfaqëson një kontribut parësor në ndërtimin, konsolidimin e shtetit dhe ruajtjen e integritetit e sovranitetit në kohë të zorshme ata, që si unë nuk përjetuan fizikisht dekatën e Mbretërisë për t’u ushqyer me të vërtetën le tu referohen jo monarkistëve, por vet sentencave që armiqtë e dikurshëm të monarkisë, si Noli dhe Konica dhanë në qetësi për të.
Le të shërbejnë këto përkujtime jo vetëm si festa partiake por, së pari si reflektim nacional. Sot më shumë se kurrë na lipsen reflektime pa paragjykime.
- « Previous Page
- 1
- …
- 609
- 610
- 611
- 612
- 613
- …
- 859
- Next Page »